Δυσπρόσιτα σχολεία

[J. Kokkinaki]

Lasid, harac, σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις, εβαλα β χιου πρώτη κ βλέπουμε. Η ιατροφαρμακευτικη με ανησυχεί σε όλα αυτά τα μερη αλλά οκ, παίρνω τα ρίσκα μου...

[PDE ads]

[anneta]

anneta 15 χρόνια στην εκπαίδευση και μιλάμε λες και δεν γνωρίζαμε πως λειτουργούσε το σύστημα όσον αφορά ενισχυτική και δυσπροσιτα. Πόσοι συνάδελφοι αλήθεια σήμερα έχουν διοριστει δια της οδού αυτών. Έχω αρκετές φορές αναφέρει γεγονότα και πρόθεση μου είναι να μην επανέλθω. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα σταματήσω να ασκώ κριτική στις μεθοδεύσεις γαβρογλου και κεραμεως.

Δεν μπορώ να καταλάβω το ύφος σου κ εάν υπονοείς κάτι .......ΕΑΝ θεωρείς ότι από τα δυσπρόσιτα διορίστηκαν κάποιοι τότε να καταργηθούν κ τα ισχύοντα 

[trust no one]

Όχι Τήλο 😋. Χάλκη ναι, με τα χίλια.

[Spiros06]

Η προϋπηρεσία που αποκτάται σε δυσπρόσιτο μετράει διπλά για αναπλήρωση και για μόνιμο διορισμό, όπως έγραψε ο victor123.

Η διαφορά μετά τις 29/1/2019 είναι ότι τα ΜΔΣ που αποκτάς ως αναπληρωτής, όταν θα είσαι μόνιμη δεν θα μετρήσουν διπλά.
Διπλασιασμό ΜΔΣ βλέπει ο μόνιμος όταν υπηρετεί σε δυσπρόσιτο τουλάχιστον δύο συνεχόμενα διδακτικά έτη.

Αν μείνει 3η, 4η, 5η, κ.ο.κ διπλασιάζει και τότε, Lasid?

[PDE ads]

[trust no one]

Αν μείνει 3η, 4η, 5η, κ.ο.κ διπλασιάζει και τότε, Lasid?

Από τη 2η χρονιά και μετά, διπλασιάζεις κάθε χρονιά. Δηλαδή την 1η χρονιά παίρνεις μονά μόρια. Τη 2η χρονιά παίρνεις τον διπλασιασμό της 1ης χρονιάς και τα διπλά μόρια της 2ης. Από την 3η και μετά παίρνεις κάθε χρόνο διπλά. Με την προϋπόθεση φυσικά ότι δε φεύγεις από το μέρος, δηλαδή δε σπας τον διπλασιασμό. Αν υποθέσουμε ότι πας σε ένα δυσπρόσιτο για 3 χρόνια, την 4η χρονιά παίρνεις απόσπαση για μη δυσπρόσιτο μέρος και την 5η ξαναγυρνάς στο δυσπρόσιτο, θα πρέπει να κάτσεις και 6η χρονιά για να πάρεις πάλι διπλασιασμό. Φυσικά τα μόρια των πρώτων 3 χρόνων δε χάνονται.

[Elmer]

Καλησπερα παιδια οπως εχει καποια πληροφορια για σιφνο θα με βοηθουσε πολυ(σπιτια,τιμες,ακτοπλοικα,γενικες πληροφοριες) ευχαριστω

[neve]

Συνάδελφοι ΠΕ70 και ΠΕ60 έχετε δουλέψει στο δυσπρόσιτο νησί της Αμμουλιανής; είναι ένα τέταρτο από Τρυπητή. Χωρίς καθόλου απαγορευτικα. Με τουλάχιστον 3 δρομολόγια μέσα στο χειμώνα. Κοντά στη Θεσσαλονίκη. Με σούπερ μάρκετ. Με φαρμακείο. Με φτηνά ενοίκια. Όλα φαίνονται ιδανικά. Το αγκάθι είναι οι γονείς. Μου βγαίνει να προστατέψω τους συναδέλφους από το να δηλώσουν το συγκεκριμένο νησί. Όσοι έχετε δουλέψει εκεί τι γνώμη έχετε; δεν ξέρω αν είναι μόνο φέτος περίεργα τα πράγματα. Ωστόσο δεν μπορεί να είναι τυχαίο που νιώθουμε πίεση και οι 7 δασκάλες που είμαστε εκεί. Σε φτάνουν στο σημείο να σε κάνουν να κλαις.

[neossos]

Συνάδελφοι ΠΕ70 και ΠΕ60 έχετε δουλέψει στο δυσπρόσιτο νησί της Αμμουλιανής; είναι ένα τέταρτο από Τρυπητή. Χωρίς καθόλου απαγορευτικα. Με τουλάχιστον 3 δρομολόγια μέσα στο χειμώνα. Κοντά στη Θεσσαλονίκη. Με σούπερ μάρκετ. Με φαρμακείο. Με φτηνά ενοίκια. Όλα φαίνονται ιδανικά. Το αγκάθι είναι οι γονείς. Μου βγαίνει να προστατέψω τους συναδέλφους από το να δηλώσουν το συγκεκριμένο νησί. Όσοι έχετε δουλέψει εκεί τι γνώμη έχετε; δεν ξέρω αν είναι μόνο φέτος περίεργα τα πράγματα. Ωστόσο δεν μπορεί να είναι τυχαίο που νιώθουμε πίεση και οι 7 δασκάλες που είμαστε εκεί. Σε φτάνουν στο σημείο να σε κάνουν να κλαις.

Δυστυχώς σε τέτοια μικρά μέρη, η νοοτροπία των ντόπιων μπορεί να διαφέρει σημαντικά από εκείνη που συναντιέται σε περιοχές που δεν είναι τόσο αποκομμένες από τα αστικά κέντρα για μια σειρά από παράγοντες (να νιώθουν π.χ. πολίτες δεύτερης κατηγορίες σε σχέση με τους συμπολίτες τους που ζουν στην ηπειρωτική Ελλάδα, είτε αυτό ισχύει πραγματικά είτε όχι), ενώ η επεμβατικότητα των γονέων μπορεί να λαμβάνει μεγαλύτερες διαστάσεις αν οι γονείς θεωρούν ότι κατά κάποιο τρόπο μπορούν να ελέγξουν τις συνθήκες λειτουργίας του σχολείου του νησιού τους ή αν τους έχει επιτραπεί από τους εκπαιδευτικούς να παρεμβαίνουν, μη θέτοντας τα απαραίτητα όρια (είτε στο παρελθόν, είτε σήμερα). Εγώ δεν γνωρίζω προσωπικά πληροφορίες για το συγκεκριμένο νησί, όμως μόνο και μόνο το ότι αναφέρεις ότι υπηρετούν σε αυτό 7 δασκάλες (να υποθέσω 3 + 1 για τα γενικά τμήματα και 3 παράλληλες;), ενώ οι μαθητές αν δεν απατώμαι είναι λιγότεροι από 30, μου δείχνει πως η στελέχωση του είναι παραπάνω από πλήρης, μην πω υπερπλήρης (και αυτό δεν είναι φυσικά ο κανόνας για τα υπόλοιπα σχολεία της νησιωτικής ελλάδας, ότι και αν σημαίνει αυτό). Αν βέβαια υπάρχει κάποιος συνάλελφος που να έχει υπηρετήσει εκεί, καλό θα ήταν να μας διαφωτίσει σχετικά...

[topsy]

Συνάδελφοι ΠΕ70 και ΠΕ60 έχετε δουλέψει στο δυσπρόσιτο νησί της Αμμουλιανής; είναι ένα τέταρτο από Τρυπητή. Χωρίς καθόλου απαγορευτικα. Με τουλάχιστον 3 δρομολόγια μέσα στο χειμώνα. Κοντά στη Θεσσαλονίκη. Με σούπερ μάρκετ. Με φαρμακείο. Με φτηνά ενοίκια. Όλα φαίνονται ιδανικά. Το αγκάθι είναι οι γονείς. Μου βγαίνει να προστατέψω τους συναδέλφους από το να δηλώσουν το συγκεκριμένο νησί. Όσοι έχετε δουλέψει εκεί τι γνώμη έχετε; δεν ξέρω αν είναι μόνο φέτος περίεργα τα πράγματα. Ωστόσο δεν μπορεί να είναι τυχαίο που νιώθουμε πίεση και οι 7 δασκάλες που είμαστε εκεί. Σε φτάνουν στο σημείο να σε κάνουν να κλαις.

Το νησί έχει πολυ τουρισμό, δεν έχει διαθεσιμότητα από τον Μάιο μέχρι τον Οκτωβριο. Μου κάνουν εντύπωση τα φτηνά ενοίκια (ακόμα;). Συνήθως το χρημα επηρεάζει τις νοοτροπίες, κυρίως στα νησια και τους τουριστικούς προορισμους

[harac]

[...} Δυστυχώς σε τέτοια μικρά μέρη, η νοοτροπία των ντόπιων μπορεί να διαφέρει σημαντικά από εκείνη που συναντιέται σε περιοχές που δεν είναι τόσο αποκομμένες από τα αστικά κέντρα για μια σειρά από παράγοντες (να νιώθουν π.χ. πολίτες δεύτερης κατηγορίες σε σχέση με τους συμπολίτες τους που ζουν στην ηπειρωτική Ελλάδα, είτε αυτό ισχύει πραγματικά είτε όχι), ενώ η επεμβατικότητα των γονέων μπορεί να λαμβάνει μεγαλύτερες διαστάσεις αν οι γονείς θεωρούν ότι κατά κάποιο τρόπο μπορούν να ελέγξουν τις συνθήκες λειτουργίας του σχολείου του νησιού τους ή αν τους έχει επιτραπεί από τους εκπαιδευτικούς να παρεμβαίνουν, μη θέτοντας τα απαραίτητα όρια (είτε στο παρελθόν, είτε σήμερα). [...]

Συμφωνώ. Έχοντας κάνει παλαιότερα και εγώ σε ένα πολύ μικρό νησί με άκρως παρεμβατικούς γονείς και δήμαρχο, ο οποίοι κυριολεκτικά εισέβαλλαν στο σχολείο όποτε τους "κάπνιζε" και το αναστάτωναν με ασήμαντες αφορμές, έχω διαπιστώσει πόσο σημαντική  είναι η στάση της διεύθυνσης του σχολείου και η στήριξη που προσφέρει στους  εκπαιδευτικούς (...ήταν ανύπαρκτη) σε τέτοια περιστατικά. Σε ένα μεγαλύτερο τόπο, σε ένα μεγαλύτερο σύνολο μαθητών είναι περισσότερο διαχειρίσιμο το να έχεις 3-4 παρεμβατικούς γονείς, στον μικρό, όμως, όπου όλα λαμβάνουν μεγαλύτερες διαστάσεις και κυριαρχεί το στοιχείο της υπερβολής,  τα πράγματα δυσκολεύουν.

[ppil]

είναι ένα τέταρτο από Τρυπητή. Χωρίς καθόλου απαγορευτικα. Με τουλάχιστον 3 δρομολόγια μέσα στο χειμώνα. Κοντά στη Θεσσαλονίκη. Με σούπερ μάρκετ. Με φαρμακείο. Με φτηνά ενοίκια. Όλα φαίνονται ιδανικά. Το αγκάθι είναι οι γονείς.

Στα μικρά μέρη δεν παίζει τόσο σημαντικό ρόλο όσο φανταζόμαστε από τη βιβλιογραφία η απόσταση από το αστικό κέντρο (δηλ η επαφή με τον "πολιτισμό" όπως τον εννοούμε εμείς που προερχόμαστε από αστικά περιβάλλοντα), ούτε και η απασχόληση των κατοίκων (αν ανήκουν στον πρωτογενή τομέα δηλ γεωργοί, κτηνοτρόφοι ή τον τριτογενή δηλ τουρισμό). Στην εποχή μας έχουν αμβλυνθεί οι διαφορές αυτές, όχι στην ποιότητα ζωής βέβαια, αλλά στην νοοτροπία. Αυτό που κάνει την μεγάλη διαφορά είναι η κοινότητα. Σε μικρό αριθμό, οι άνθρωποι αποκτούν μια ταυτότητα διαφορετική από αυτή των πόλεων. Κανένας δεν περισσεύει, καθένας έχει τον ρόλο του και οι αντιλήψεις τους είναι συνήθως κοινές. Ο ένας ακούει τη γνώμη του άλλου. Στο είπε η harac: πρέπει να σκέφτεσαι πως ό,τι συμβαίνει σε μικρά μέρη λαμβάνει διαστάσεις που ποτέ δεν θα μπορούσε να λάβει στην πόλη.
Από τα παραπάνω, αν δεν έχει δοθεί καμία αφορμή φέτος ή αν δεν κατάλαβες πως κάτι η κοινότητα το πήρε πιο σοβαρά από ό,τι ο Σύλλογος, τότε το σχολείο έχει πέσει σε δυσμένεια από προηγούμενη συμπεριφορά δασκάλων στο συγκεκριμένο μέρος. Μέχρι να αποφοιτήσουν τα τέκνα που οι γονείς τους έκριναν πως το σχολείο είναι απέναντί τους και όχι με το μέρος τους, δύσκολα θα αλλάξει το κλίμα. Στην περιοχή μου υπάρχει δημοτικό που επιλέγουν όλοι επειδή κάποτε είχε μια εξαιρετική διευθύντρια! Κάποια χρόνια πριν δηλ, αλλά η φήμη το ακολουθεί. Αντίθετα, Δημοτικό με δράσεις που κάποτε όλοι οι γονείς μιας τάξης έκαναν κοινή αναφορά στην Πρωτοβάθμια, ενώ παρουσιάζει σπουδαίο έργο, έχει κατοχυρωθεί  στην συνείδηση ως "κακό" σχολείο.