Απογοητευμένη Εκπαιδευτικός

[geool]

Ξέρετε γιατί θα έπρεπε να φύγει η Διαμαντοπούλου; Θα σας πούμε εμείς τους λόγους που έβαλε μπροστά τα παιδιά (σιγά τώρα που την έπιασε ο πόνος) των πανελλαδικών εξετάσεων.

1). Έχει τον γιο της που είναι μαθητής σε κολέγιο, φοιτά στο Ι

[PDE ads]

[Ms Daisy]

Vasiliki, καλημέρα κι από μένα.

Με προβλημάτησε το μήνυμά μου μιας και είχα την εντύπωση ότι μετά από τόσα χρόνια στην εκπαίδευση, και δη στην Δημόσια, "αναισθητοποιείται" κάποιος. Δεν υπάρχει λόγος να αγχώνεσαι τόσο. Και προς Θεού, το ότι σ'απασχολούν όλ'αυτά σημαίνει ότι πρέπει να μέινεις και να παλέψεις, όχι να τα παρατήσεις. (Αν κι εδώ που τα λέμε θα με βόλευε )
Πέρσυ, στο Γυμνάσιο που ήμουν ήταν μια κοπέλα που δεν είχε καθόλου πυγμή. Το αποτέλεσμα ήταν να βγαίνει κάθε τόσο έξαλλη έξω και να ουρλιάζει. Την είχαν πάρει στο ψιλό. Τι θέλω να πω: αν νιώθεις ότι δεν τα καταφέρνεις στην Δευτεροβάθμια, γιατί δεν κάνεις μετάταξη στην Πρωτοβάθμια; Θα ηρεμήσεις πολύ!
Όσο για το ΕΠΑΛ, επειδή είχα την τύχη να είμαι φέτος για κάποιους μήνες, πράγματι η κατάσταση είναι μπάχαλο. Αλλά δεν χρειάζεται άγχος. Χαααλαααράάά...... (που λέμε οι Θεσσαλονικείς!). Δεν πρόκειται να τους μάθεις αγγλικά (αυτό είναι το μόνο σίγουρο) μιας και είναι παιδιά που έχουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα από τα αγγλικά, τα οποία σημειωτέον είτε τα έχουν παρατήσει από το Δημοτικό, είτε δεν τα ξεκίνησαν ποτέ! Άρα, έτσι όπως είσαι τελειομανής, θα σπάσουν τα νεύρα σου. Το μόνο που καταφέρνεις να κάνεις είναι να μην βγαίνεις με πονοκέφαλο. Μιλάμε για άγρια παιδιά τα οποία γίνονται αγρίμια όταν μιλάμε για αγγλικά και μάλιστα για μια καθηγήτρια μικροκαμωμένη και με έλλειψη αυτοπεποίθησης, όπως ανέφερες. Να έχεις πάντα στο μυαλό σου ότι τα παιδιά είναι σαν τα ζώα: αν μυρίσουν τον φόβο σου, θα σου ορμήξουν! (Το έχω πάντα στο μυαλό μου αυτό ακόμα και για τα δικά μου παιδιά )
Καλό κουράγιο και μην ξεχνάς......... χαααλαααράάά!

[rozy4]

Έχω διαφορετική άποψη για τους μαθητές των ΕΠΑΛ. Κουβαλούν ίσως περισσότερα προβλήματα από ότι οι μαθητές των ΓΕΛ κι έχουν συσσωρευμένα κενά εξαιτίας μιας χρόνιας εκπαιδευτικής πολιτικής όπου η αντισταθμιστική αγωγή απουσιάζει αλλά κανείς δεν νομιμοποιείται να λέει ότι είναι καμένα χαρτιά. Ίσως ήμουν τυχερή και δούλεψα σε ΕΠΑΛ όπου ο σύλλογος των καθηγητών στην πλειοψηφία του ήταν δίπλα στους μαθητές κι υπήρχε συνεργασία μεταξύ μας προς όφελος των μαθητών. Αν λοιπόν εξαιρέσουμε την ευθύνη της πολιτείας για το πώς έχουν στηθεί και τι σκοπό θέλουν να εξυπηρετούν τα ΕΠΑΛ, φεύγω με πολύ καλές αναμνήσεις και με χαρά είδα τους μαθητές μου να σημειώνουν πρόοδο και στις προαγωγικές εξετάσεις να αγωνιούν (αρκετοί μάλιστα για να μην με απογοητεύσουν, όπως μου είπαν) και τελικά να γράφουν καλά.

[Ms Daisy]

Η εμπειρία μου στα ΕΠΑΛ ήταν μόλις 2+ μηνών. Άρα δεν είμαι η απολύτως αρμόδια να κρίνω τα παιδιά και την δουλειά που γίνεται εκεί. Δεν έχω κακές αναμνήσεις από το σχολείο αλλά, δυστυχώς, δουλειά δεν έγινε. Όταν τα βιβλία αγγλικών είναι αρχαία, βαρετά, με πολλά περιττά κείμενα, δυσκολονόητα για παιδιά που δεν έχουν καν τις βάσεις της γλώσσας, τεράστια σε όγκο, και συν τοις άλλοις μέσα στην τάξη προσπαθείς να επιβάλλεις την στοιχειώδη πειθαρχία, δεν βλέπω πώς μπορεί το μάθημα να είναι ικανοποιητικό. Να αναφέρω ότι μπήκα στην τάξη Νοέμβριο και πριν από μένα πέρασαν άλλες καθηγήτριες (διάττοντες αστέρες που λέω), άρα τα παιδιά ήταν ούτως ή άλλως σε πλήρη σύγχυση. 'Επαιξαν κι άλλα ρόλο: δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να δω αποτελέσματα μιας και απολύθηκα, μέχρι να φύγω το πρόγραμμα ήταν μπάχαλο (τα παιδιά μάθαιναν πχ τι μαθήματα θα είχαν την Παρασκευή την Πέμπτη) και πολλά άλλα. Και φυσικά, δεν μιλάω για όλα τα τμήματα του ΕΠΑΛ: πχ οι λογιστές ήξεραν πολύ καλά αγγλικά και ήταν το μόνο τμήμα που έτρεχε το μάθημα. Αλλά των Τουριστικών Επαγγελμάτων, δεν ήξεραν ούτε την αλφαβήτα, τρόπος του λέγειν, και όταν σε μια συζήτηση που είχαμε τους είπα ότι τα αγγλικά είναι απαραίτητα στον τουρισμό, μου απάντησαν όλοι ότι διάλεξαν αυτόν τον τομέα γιατί ήταν ο πιο εύκολος! Δεν λέω ότι δεν μπορεί να γίνει μάθημα. Απλά αυτό που πρωτεύει σ'αυτά τα σχολεία, για να μπορέσεις να πεις ότι θα κάνεις μάθημα, είναι να λύσεις το θέμα της πειθαρχίας, πράγμα το οποίο η

[PDE ads]

[giokspy]

Στα ΕΠΑΛ ο εκαιδευτικος χρειαζεται 2 βασικα πραγματα: Υπομονη και προσεγγιση των παιδιων. Ο σημαντικοτερος τομεας ειναι της επικοινωνιας. Να μπορουν τα παιδια να εχουν τη δεουσα προσοχη που κατα κανονα εχει λειψει απο το σπιτι τους. Να μη πω για την απαξιωση της κοινωνιας!!
Το τι θα διδαξεις ειναι δευτερευον. Σε πολλες περιπτωσεις και κατι ελαχιστο αν καταφερεις να τους μαθεις ειναι πολυ σημαντικο. Εγω θυμαμαι ειχα αφιερωσει ενα ολοκληρο μαθημα για να πεισω ενα τμημα της Γ οτι το 0,7 ειναι μεγαλυτερος αριθμος απο το 0,35. τελικα αφου δεν τους επεισα τους ειπα οτι στο διαγωνισμα θα το γραψω 0,70 αντι 0,7 για να μην τους μπερδεψω!! Συνηθως αφηνεις κατα μερος το αναλυτικο προγραμμα και απλοποιεις οσο το δυνατον τα πραγματα για να καταφερεις να μαθουν εστω κατι ελαχιστο, το οποιο αν το μαθουν εχεις επιτυχει κατι σημαντικο!!
Για να μην απογοητευεσαι παντως να ξερεις οτι και μενα μετα απο 8-9 μηνες με ρωτανε ακομα πολλοι μαθητες μου τι μαθημα κανω!!

[giokspy]

Έχω διαφορετική άποψη για τους μαθητές των ΕΠΑΛ. Κουβαλούν ίσως περισσότερα προβλήματα από ότι οι μαθητές των ΓΕΛ κι έχουν συσσωρευμένα κενά εξαιτίας μιας χρόνιας εκπαιδευτικής πολιτικής όπου η αντισταθμιστική αγωγή απουσιάζει αλλά κανείς δεν νομιμοποιείται να λέει ότι είναι καμένα χαρτιά. Ίσως ήμουν τυχερή και δούλεψα σε ΕΠΑΛ όπου ο σύλλογος των καθηγητών στην πλειοψηφία του ήταν δίπλα στους μαθητές κι υπήρχε συνεργασία μεταξύ μας προς όφελος των μαθητών. Αν λοιπόν εξαιρέσουμε την ευθύνη της πολιτείας για το πώς έχουν στηθεί και τι σκοπό θέλουν να εξυπηρετούν τα ΕΠΑΛ, φεύγω με πολύ καλές αναμνήσεις και με χαρά είδα τους μαθητές μου να σημειώνουν πρόοδο και στις προαγωγικές εξετάσεις να αγωνιούν (αρκετοί μάλιστα για να μην με απογοητεύσουν, όπως μου είπαν) και τελικά να γράφουν καλά.

Ειναι προφανες τι θελει η τοπικη κοινωνια και τα αλλα σχολεια για τα ΕΠΑΛ. Νε δεχονται τους ανεπιθυμητους μαθητες που δεν τους θελει κανενα αλλο σχολειο!! Καπου πρεπει να πανε και αυτοι για να μη χαλανε και την εικονα των ''καλων'' σχολειων!! Τουλαχιστον στη Ζακυνθο αυτο υπαρχει σε παρα πολυ μεγαλο βαθμο!! Στο Ρεθυμνο ηταν λιγο καλυτερα τα πραγματα αλλα και παλι ερχοταν οι μαθητες που δε μπορουσαν να σταθουν πουθενα αλλου. Εχει επικρατησει και η αποψη να παω στο ΕΠΑΛ που θα με περασουν!! Αυτο ακριβως ισχυε και για τα τεχνικα σχολεια πριν απο 20 χρονια που πηγαινα και εγω σχολειο

[Ms Daisy]

Στα ΕΠΑΛ ο εκαιδευτικος χρειαζεται 2 βασικα πραγματα: Υπομονη καιπροσεγγιση των παιδιων. Ο σημαντικοτερος τομεας ειναι της επικοινωνιας. Να μπορουν τα παιδια να εχουν τη δεουσα προσοχη που κατα κανονα εχει λειψει απο το σπιτι τους. Να μη πω για την απαξιωση της κοινωνιας!!
Το τι θα διδαξεις ειναι δευτερευον. Σε πολλες περιπτωσεις και κατι νελαχιστο αν καταφερεις να τους μαθεις ειναι πολυ σημαντικο. Εγω θυμαμαι ειχα αφιερωσει ενα ολοκληρο μαθημα για να πεισω ενα τμημα της Γ οτι το 0,7 ειναι μεγαλυτερος αριθμος απο το 0,35. τελικα αφου δεν τους επεισα τους ειπα οτι στο διαγωνισμα θα το γραψω 0,70 αντι 0,7 για να μην τους μπερδεψω!! Συνηθως αφηνεις κατα μερος το αναλυτικο προγραμμα και απλοποιεις οσο το δυνατον τα πραγματα για να καταφερεις να μαθουν εστω κατι ελαχιστο, το οποιο αν το μαθουν εχεις επιτυχει κατι σημαντικο!!
Για να μην απογοητευεσαι παντως να ξερεις οτι και μενα μετα απο 8-9 μηνες με ρωτανε ακομα πολλοι μαθητες μου τι μαθημα κανω!!

Συμφωνώ!

[vassiliki K.]

Ευχαριστω ολους για τις απαντησεις σας! Μαλλον πρεπει να λυσω καποια ζητηματα με τον εαυτο μου και μετα να αποδωσω τις ευθυνες στα παιδια! Ξερετε τι καταστροφικος συνδυασμος ειναι η ελλειψη αυτοπεποιθησης και η τελειομανια- μονο εγω το καταφερα να τα εχω και τα δυο μαζι! Απο τη μια τα θες ολα τελεια και σκας με την παραμικρη αποκλιση και απο την αλλη εισαι σαν τον Λαζοπουλο με τη βυσινι πυτζαμα: "αααααει χααασου...."Καλα δεν ειμαι κι ετσι, ειπαμε. Οι περισσοτεροι μαλιστα νομιζουν οτι εχω και πολυ πυγμη, - ναι, ναι και στριγγλα με εχουν πει τα παιδια- και αυτη την αυξηση δυναμισμου την πετυχαινω χρονο με τον χρονο με πολυ εσωτερικο ψαξιμο, διαβασμα και... συνεδριες με τον εαυτο μου!Δεν θελω να εμφανιζομαι αδυναμη, αλλα εγω ξερω τι περναω μεσα μου! Ο αντρας μου ειναι κι αυτος δασκαλος και συζηταμε για πολλα, αλλα ειναι αλλος τυπος. Αγχωνεται αλλα δεν σκαει!Ενταξει αλλο η πρωτοβαθμια, τα μικρα ειναι πιο βολικα! Ομως ποιος παει να δουλεψει στην Α'βαθμια με 24 ωρες, οταν εχεις την επιλογη οι ωρες σου να λιγοστευουν με τα χρονια εργασιας;
Ολα αυτα που μου ειπατε και για τα ΕΠΑΛ τα εχω υπ'οψη και ξερω οτι στο Λυκειο γενικα τα παιδια πρεπει να σε σεβαστουν πρωτα ως ανθρωπο και μετα σε σεβονται ως καθηγητη και μεταξυ μας δεν το πετυχαινουν και πολλοι. Οι μισοι συναδελφοι αρκουνται στο να μην κανουν μαθημα!Πρεπει να συνθεσω μεσα μου την εικονα που θελω να εχω ως εκπαιδευτικος, να δωσω προτεραιοτητα σε αυτα που εχουν σημασια ειτε αφορα την πειθαρχια ειτε το μαθημα καθ'αυτο και βασικα μου λειπει και η ενσυναισθηση, το να μπαινω στη θεση των παιδιων και να δειχνω το ενδιαφερον μου, που υπαρχει σε μεγαλο βαθμο.
Επισης, αν και τετριμμμενη ως διατυπωση, φταιει και το εκπαιδευτικο συστημα που μας εχει εγκλωβισει εκπαιδευτικους και παιδια και δεν μας παρεχει ουσιαστικα καμμια βοηθεια σ'αυτο που κανουμε, ολα εξαρτωνται απο το φιλοτιμο μας!
Με βοηθησατε ολοι να δω οτι δεν ειμαι παραλογη, οτι γενικα σωστα αντιλαμβανομαι τα πραγματα αλλα πρεπει να δουλεψω πιο πολυ με τον εαυτο μου, νομιζω οτι τελικα αυτο εινα το βασικο προβλημα! Δυστυχως δεν ειμαστε ολοι γεννημενοι δασκαλοι, δεν διαθετουμε ολοι χαρισματικες προσωπικοτητες, τα παντα ειναι και θεμα βιωματων!
Τελικα χρειαζονται οι ψυχολογοι στα σχολεια και οχι μονο για τους μαθητες.

[summit]

Για τα ΕΠΑΛ:
Τι χρειάζεται: 1. Στη συμπεριφορά: Να μην εκνευρίζεσαι, να μην δείχνεις το θυμό σου, να μην προσπαθείς να "εκδικηθείς", να συμβουλεύεις, να επιβραβεύεις, να έχεις προειδοποιήσει ποιες συμπεριφορές τιμωρείς και να το εφαρμόζεις, να μη βάζεις απουσία για το τίποτα (εναλλακτικά: Στείλε στο γραφείο τον "ατακτο" να ενημερώσει ο ίδιος τον διευθυντή για την πράξη του και να επιστρέψει στην τάξη-  συνεργάσου σε αυτό με τον διευθυντή, ενημέρωσε τηλεφωνικά τους γονείς ή κάλεσέ τους να έρθουν στο σχολείο (πιάνει πάρα πολύ)). 2. Στο μάθημα: απλοποίησε τις ασκήσεις, δώσε εύκολα τεστάκια που να μπορούν να ανταποκριθούν, φέρε οπτικοακουστικό υλικό π.χ. να ακούσουν τραγούδια που τους αρέσουν και να μοιράσεις τους στίχους σε φωτοτυπία. Αξιοποίησε το "αυτό μπορεί να το ζητήσω στις εξετάσεις". Γενικά στάσου δίπλα τους, τα περισσότερα αντιμετωπίζουν οικογενειακά κ.ά προβλήματα που πρέπει να γνωρίζεις.
Τι δεν χρειάζεται: θυμός, νευράκια, σπασμωδικές κινήσεις, εχθρότητα προς συγκεκριμένους μαθητές.

[samou]

Καλησπέρα!

[vassiliki K.]

Εστω και καθυστερημενα ευχαριστω και εσας summit και samou για τις απαντησεις σας. Εχω λαβει σοβαρα υπ'οψη τις αποψεις ολων σας, ολοι με βοηθησατε σε καποια πλευρα του προβληματος μου! Θα συνεχισω να δουλευω οπως εκανα και μεχρι τωρα σε οποιο ποστο μου ανατιθεται καθε φορα μεχρι το σημειο που δεν θα με φθειρει και δεν θα μειωνει την ενεργητικοτητα μου και πιστευω ολα να πανε καλυτερα την επομενη χρονια!

[Gauss]

Εγω θυμαμαι ειχα αφιερωσει ενα ολοκληρο μαθημα για να πεισω ενα τμημα της Γ οτι το 0,7 ειναι μεγαλυτερος αριθμος απο το 0,35. τελικα αφου δεν τους επεισα τους ειπα οτι στο διαγωνισμα θα το γραψω 0,70 αντι 0,7 για να μην τους μπερδεψω!! .........παντως να ξερεις οτι και μενα μετα απο 8-9 μηνες με ρωτανε ακομα πολλοι μαθητες μου τι μαθημα κανω!!

Χμμμ... Πράγματι πολύ ενθαρρυντικό αυτό για ένα μαθηματικό, να διδάξει σε ΕΠΑΛ.
Εγώ πάντως παιδιά δε θέλω να φανώ κακός (   ), αλλά μετά την πρώτη φορά που δίδαξα σε ΤΕΕ (τότε), είπα ότι αν ξαναπάω σε ΤΕΕ θα παραιτηθώ. Και το εννοώ.

[para5]

Δεύτερον, πολλοί συνάδελφοι και διευθυντές το παίζουν καινοτόμοι , δημοκρατικοί και φιλελεύθεροι (ελευθεριάζοντες για τις γενιές ασεπ!) και οταν μπαινεις εσυ πρεπει να κανεις τον τριπλασιο κόπο να τα συμμαζέψεις. Τρίτον, δεν υπάρχει ποινή ουτε αντικειμενική αξιολόγηση στα τρίμηνα_ τετράμηνα. Θες κι άλλα? Αυτό που μπορούμε και πρέπει να κάνουμε είναι, θεωρώ , να κάνουμε όσο πιο ευσυνειδητα γίνεται τη δούλεια μας, αλλά δε θα πεθάνουμε κιόλας!

+++++++

[killbill]

Απλά θέλω να παραθέσω κάποια βιβλία χρήσιμα για κάθε εκπαιδευτικό, που πιστεύω η ανάγνωσή τους θα βοηθήσει κάπως παρόμοιες καταστάσεις:

1. Σχολική πραγματικότητα http://www.perizitito.gr/product.php?productid=21852&page=1

2.Οδηγός επιβίωσης εκπαιδευτικού http://www.perizitito.gr/product.php?productid=60984&page=1

3. ο εκπαιδευτικός στην τάξη  http://www.books.gr/ViewShopProduct.aspx?Id=43607


4. Διαχείριση σχολικής τάξης  http://www.ebooks.gr/book/24032

και ένα αυστηρά μόνο για άντρες καθηγητές!!
5. Μόνο καθηγητές  http://www.perizitito.gr/product.php?productid=85913&page=1