ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ, ο δρόμος της ευτυχίας!

[MARKOS]

Κι ένα παρεμφερές δίλημμα, προτιμάς να είσαι υγιής και πλούσιος ή άρρωστος και φτωχός;
 

ε, καλά,...δεν ειναι ετσι ακριβως. Δηλαδη αν ειναι κανεις πλουσιος δεν μπορει να ειναι αρρωστος? ή αν ειναι κανεις φτωχος δεν μπορει να ειναι υγιης?...
Εγω λεω, ετσι που ηρθαν τα πραγματα (οχι βεβαια χωρις και τη δικη μας ευθυνη) ας εχουμε δουλεια εστω και με 650 ευρω, απο το να ειμαστε ανεργοι.

[PDE ads]

[rozy4]

Εδώ που φτάσαμε ας εχουμε δουλειά έστω κι αν είναι 350 ευρώ τον μήνα.
Αλλά αυτό είναι σκηνή από τα προσεχώς που θα λέμε...

[Green]

Κι ένα παρεμφερές δίλημμα, προτιμάς να είσαι υγιής και πλούσιος ή άρρωστος και φτωχός;
 

Αυτή τη συνθήκη, ότι εξορισμού αποκλείεται να είμαι και πλούσιος και υγιής, δεν την έχω καταλάβει ποτέ....

[Landau]

Διαβάζοντας τα περι ψυχικών χαρών.. να μοιραστώ μαζί σας ότι για μένα ψυχική χαρά είναι, μεταξύ άλλων, να μπορώ να ταξιδεύω ανά τον κόσμο, όσο έχω ακόμα αντοχές και υγεία. Με 600-700 ευρά το μήνα θα έχω τέτοια δυνατότητα άραγε; Χμμμμ......

[PDE ads]

[MARKOS]

ναι, γιατι αν επαιρνες 3000 ευρω το μηνα θα ταξιδευες ανα τον κοσμο.....
και να ηθελες δεν θα το μπορουσες.....
Παρε ενα βιβλιο και μεσα στις σελιδες ενος τουριστικου οδηγου ταξιδευεις και ξεχνιεσαι.... (φθηνα και άνετα)

[Landau]

Άσε μας ρε Μάρκο.. και τώρα ταξιδεύω όποτε μπορώ. Αλλά έχω βάλει στόχο κάτι μακρινά ταξίδια, που κοστίζουν αρκετά..

Αν έβγαζα 3000/μήνα, 2 φορές το χρόνο έξω θα πήγαινα! (τα μισά να βάζω στην άκρη.. αφού δεν καπνίζω, ούτε σπαταλώ σε άλλα ανούσια πράγματα.. μας κάνει 18000 ευρά! ΤΕΛΕΙΑ θα ήταν!  )

[Lucinda]

Κι ένα παρεμφερές δίλημμα, προτιμάς να είσαι υγιής και πλούσιος ή άρρωστος και φτωχός;
 

Αυτή τη συνθήκη, ότι εξορισμού αποκλείεται να είμαι και πλούσιος και υγιής, δεν την έχω καταλάβει ποτέ....

Αυτή ακριβώς είναι η παγίδα, ότι μας μάθανε να είμαστε ολιγαρκείς και να λέμε ότι η υγεία είναι πάνω απ' όλα. Ασφαλώς και είναι. Όταν όμως κάποιος είναι υγιής, ε πώς να το κάνουμε, θέλει και κάτι ακόμα, και για να είμαι πιο ακριβής θέλει πολλά. Αυτή η ενοχοποίηση του να τα θέλει κανείς όλα ή το αντίθετο η ευγνωμοσύνη που έχει την υγεία του αλλά τίποτα άλλο, είναι ακριβώς μέρος της φιλοσοφίας του καπιταλισμού. Ασφαλώς δεν θα το πάω σε πολιτική ή πολιτειακή συζήτηση, αλλά βαρέθηκα να είμαι αυτάρκης του τύπου "αυτά έχουμε, με αυτά θα περάσουμε". Αναρωτιέμαι, άραγε θα έρθει ποτέ η μέρα που θα με ρωτάνε "τι κάνεις;" και δεν θα πρέπει να απαντάω "το παλεύω...". Θέλω μια μέρα να μπορώ να απαντάω "μια χαρά" και να το εννοώ. Και για επανέλθω στο θέμα του διορισμού και το αν είναι ο δρόμος της ευτυχίας, νομίζω ότι το θέμα είναι εντελώς υποκειμενικό. Για κάποιον που δεν έχει τίποτα (και το χειρότερο δεν έχει προοπτικές) ναι, είναι ο δρόμος της ευτυχίας. Για κάποιον που ήδη είναι διορισμένος, όχι δεν είναι ο δρόμος της ευτυχίας κι αυτό γιατί ο δάσκαλος έχασε το κύρος του, η παιδεία απομυθοποιήθηκε αφού έχει σπουδάσει κι ο κάθε πικραμένος που εισήχθη με 2 και 3 γενική βαθμολογία και το σχολείο έγινε υποχρεωτικό κακό. Με αυτά και με αυτά, άντε να βγάλεις άκρη. Το μόνο που μας έμεινε είναι να κάνουμε τέτοιες φιλολογικές συζητήσεις, η ζωή μας πάντως δε μας ανήκει. Θα ήθελα όμως να έχω έστω την ψευδαίσθηση ότι την κατευθύνω εγώ, ακόμα και στο θέμα του διορισμού. Και στο κάτω κάτω αν η Ελλάδα πάσχει από τον υπέρογκο αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων, ας αρθεί η μονιμότητα. Εγώ προσωπικά δεν θα είχα κανένα πρόβλημα. Ίσα ίσα για να μην ακούω κιόλας ότι κυνηγάω το δημόσιο, λες και φταίμε εμείς που τα σχολεία είναι δημόσια και μοιραία η απασχόληση συνδέεται με διορισμό; Αλλά όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα, δεν απασχολούν κανένα και όσοι είναι να ζήσουν θα ζήσουν, οι υπόλοιποι, λυπάμαι που το λέω, αλλά έχουμε ήδη χαθεί, άλλος στο κυνήγι του διορισμού, κι άλλος στο κυνήγι των καλύτερων συνθηκών (βλ.μισθός, μεταθέσεις, χαράτσια κλπ).

[MARKOS]

Αυτή ακριβώς είναι η παγίδα, ότι μας μάθανε να είμαστε ολιγαρκείς και να λέμε ότι η υγεία είναι πάνω απ' όλα.

Νομίζω πως δε μας μαθανε να ειμαστε ολιγαρκεις, αλλά το αντιθετο και αυτο ειναι που "κοστιζει" τωρα.
ή δεν καταλαβα καλα?

[Green]

@ Lucinda Συμφωνώ. Και εξάλλου η υγεία δεν είναι μόνο σωματική, αλλά και ψυχική. Ένας άνθρωπος με κατάθλιψη ή κρίσεις πανικού λόγω της ανεργίας, της ανασφάλειας και της καθημερινής πίεσης, δεν είναι ούτως ή άλλως ένας υγιής άνθρωπος.

[rozy4]

Νομίζω πως δε μας μαθανε να ειμαστε ολιγαρκεις, αλλά το αντιθετο και αυτο ειναι που "κοστιζει" τωρα.
ή δεν καταλαβα καλα?

το ζητούμενο για πολλούς σήμερα είναι το "τον άρτον ημών τον επιούσιον"...

[Lucinda]

Αυτή ακριβώς είναι η παγίδα, ότι μας μάθανε να είμαστε ολιγαρκείς και να λέμε ότι η υγεία είναι πάνω απ' όλα.

Νομίζω πως δε μας μαθανε να ειμαστε ολιγαρκεις, αλλά το αντιθετο και αυτο ειναι που "κοστιζει" τωρα.
ή δεν καταλαβα καλα?

Τουλάχιστον για κάποιες ηλικίες αυτό δεν ισχύει σε καμιά περίπτωση. Να πεις για τα παιδιά που τώρα είναι 15-20 χρονών να πω ναι. Οι υπόλοιποι, οι κάπως έως αρκετά μεγαλύτεροι, νομίζω ανατράφηκαμε με αρκετά πιο ολιγαρκή τρόπο, σίγουρα καλύτερα από τις γενιές των πατεράδων μας, αλλά δεν τα είχαμε όλα σε καμία περίπτωση (αναφέρομαι βεβαίως στην πλειοψηφία)...Το φαινόμενο να τα έχει κάποιος όλα από πολύ μικρή ηλικία είναι νομίζω των τελευταίων 10 ετών. Θα θέσω ως ορόσημο το 2000. Δε ξέρω γιατί αλλά έχω την εντύπωση ότι από κει και πέρα ξέφυγε η κατάσταση απότομα με την υπερκατανάλωση υλικών και υπηρεσιών. Κάτι που είχε ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι να αλλάξουν και να χάσουν κάθε είδους σεβασμό προς οτιδήποτε, μέσα σ' αυτά και τα σχολεία. Το θράσος και η αγένεια ξαφνικά αντικατέστησαν το σεβασμό κι έγιναν "ελευθερία λόγου". Για φαντάσου...Τέσπα, πάει λίγο εκτός θέματος. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι υπάρχουν πολλοί που συνήθισαν να τα έχουν όλα, αλλά αυτοί που δεν είχαν ούτε έχουν τέτοιες συνήθειες είναι θαρρώ περισσότεροι.
Και κάτι τελευταίο. Το πρόβλημά μας δεν είναι ότι μάθαμε στα πολλά και τώρα που τα χάνουμε άρχισε ο πανικός. Το πρόβλημά μας είναι ότι μια ζωή (από παιδιά, από μαθητές) παλεύαμε να έχουμε τα πολλά ή αλλιώς μια αξιοπρεπή ζωή που δεν θα κοπιάζουμε από το πρωί ως το βράδυ, όπως οι γονείς μας, για τα απαραίτητα. Και τώρα, ενώ τα έχουμε κάνει όλα όπως μας ζήτησε το σύστημα (διαβάσαμε, πληρώσαμε παιδεία, περάσαμε στο πανεπιστήμιο, επιμορφωθήκαμε, παραμορφωθήκαμε, δώσαμε ό,τι εξετάσεις θες), τελικά μας λένε "μας συγχωρείτε, λάθος"... Σιγά να μην συνηθίσαμε στα πολλά...τον κόπο μας λυπάμαι και πιο πολύ γιατί είναι από τα ελάχιστα που δεν κληροδοτείται να μην πάει τουλάχιστον χαμένος.

@ Lucinda Συμφωνώ. Και εξάλλου η υγεία δεν είναι μόνο σωματική, αλλά και ψυχική. Ένας άνθρωπος με κατάθλιψη ή κρίσεις πανικού λόγω της ανεργίας, της ανασφάλειας και της καθημερινής πίεσης, δεν είναι ούτως ή άλλως ένας υγιής άνθρωπος.

Ακριβώς! Μπράβο Green!

[MARKOS]

Τί να πω Lucinda  μου,...φαινεται πως παρέμεινα παιδι...παρόλο που μεγάλωσα διχως ανέσεις 

[----]

......Οι αστυνομικοί αν και είδαν τον πρώην υπουργό, του ζήτησαν τα στοιχεία του. Εκείνος, σύμφωνα με την αστυνομία, ήταν εκτός ελέγχου και άρχισε να υβρίζει και να ειρωνεύεται τους αστυνομικούς λέγοντάς τους οτι είναι αδύνατο να εργάζονται με το ευτελές ποσό των 500 ευρώ μηνιαίως.....


http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=115392&catid=3

δεν είμαστε καθόλου μα καθόλου καλά

[anixia]

Μπραβο Lucinda ετσι οπως τα λες ειναι....καταντησαμε να λεμε μ'ολα αυτα τα τραγικα που γινονται μονο την υγεια μας να'χουμε!!!!Το τραγικο ειναι οτι χρησιμοποιουν ''το μαζι τα φαγαμε'' για να πουλησουν τη χωρα μας και να μας μετατρεψουν σε φθηνο εργατικο δυναμικο ,φταιμε και μεις αλλα αυτο ειναι εξοντωση!Υπνωτιστηκαμε εμμεσα με το μαζικο κοινωνικο-πολιτικο ΕΝΟΧΙΚΟ συνδρομο που μας ''περασαν''(για το μη πραγματικο νεοπλουτισμο που θελαμε να βιωνουμε), ο στοχος πετυχε!!!!!!!