Πνευματικά δικαιώματα μαθητών - καθηγητών

[erietta]

Παίρνω την αφορμή από τον τελευταίο διαγωνισμό για Παπαδιαμάντη, Γκάτσο, Ελύτη, Τσίρκα, που ανακοίνωσε η Αννούλα.

Η δήλωση συμμετοχής στον διαγωνισμό συνιστά παραίτηση των διαγωνιζομένων από κάθε δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας. Οι συμμετέχοντες παρέχουν στο Υπουργείο Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων με τη δήλωση συμμετοχής στο διαγωνισμό, την αποκλειστική άδεια ραδιοφωνικής, τηλεοπτικής, μέσω ιντερνέτ ως και πάσης φύσεως και μορφής εκμετάλλευσης της συμμετοχών που θα διακριθούν για απεριόριστο χρόνο

      Δεν είναι ένα θέμα που πρέπει να μας απασχολεί έντονα; Με ποιο δικαίωμα να ενθαρρύνω τους μαθητές να συμμετέχουν όταν πρέπει να παραιτηθούν από τα δικαιώματά τους;

[PDE ads]

[weakforce]

Oι ίδιοι όροι διατυπώνονται και προαπαιτείται να γίνουν δεκτοί και
για την συμμετοχή των εκπ/κων στον Θεσμό της Αριστείας - Καινοτομίας
στην εκπ/ση.

Στ' αλήθεια προβληματίζει......

[bitch]

Σωστό το σκεπτικό σου και ορθός ο προβληματισμός σου. Αλλά είναι μάλλον περίπλοκο το θέμα και σηκώνει πολλή συζήτηση.

Εξάλλου για να γίνω και ( πάλι ) συνήγορος του διαβόλου  πού πάνε τα πνευματικά δικαιώματα των ΑΛΛΩΝ κάθε φορά που ο εκπ/κός
- βάζει τους μαθητές να "ανεβάσουν" θεατρικές παραστάσεις εν όψει σχολικών εορτών
- κάνει listening με τραγούδια
- δείχνει βίντεο ( ταινίες ή ντοκιμαντέρ) που αφορούν το μάθημα
- κάνει downlodad  και γεμίζει σι-ντις
- φωτοτυπεί τα άπαντα του Μεταίχμιου και λοιπών εκδοτικών οίκων;

 Ο - Ε - Ο ; .

Επομένως ίσως θα έπρεπε να ξεχωρίσεις στους μαθητές από τη μία να μην απεμπολούν τα πνευματικά ΄- ή όποια άλλα - δικαιώματά τους από την άλλη να μπορούν να διακρίνουν πότε τα παραχωρούν και τι σημαίνει "συναινώ στην παραχώρηση κάποιων δικαιωμάτων μου και εφόσον αυτή η υποχρέωση μου έχει γνωστοποιηθεί εγκαίρως" .

Τέλος στη συγκεκριμένη περίπτωση που αναφέρεις εγώ προσωπικά θα προτιμούσα οι μαθητές μου να γνωρίσουν καλύτερα αυτούς τους Γίγαντες της Λογοτεχνίας και λίγο θα με ενδιέφερε η "πάσης φύσεως εκμετάλλευση των συμμετοχών που θα διακριθούν" - πού ίσως να τους κάνει και καλό τελικά, ποτέ δεν ξέρεις....ας πούμε αναρτώνται κάπου στο ίντερνετ, το βλέπει ένας εκδοτικός οίκος και ξεκινά μια όμορφη συνεργασία...γιατί όχι;

Πάντα υπάρχει και η μαύρη και η άσπρη όψη των πραγμάτων. Σε τέτοιες περιπτώσεις εύχεσαι για το καλύτερο.

[mitsy]

την ίδια κουβέντα είχαμε κι εμείς σήμερα στο σχολείο(Γυμνάσιο).
Ενδιαφέρον πολύ από τη μία αλλά γιατί αυτομάτως να δίδονται τα δικαιώματα στο υπουργείο;  
δε ξέρω αν αυτό αναγράφεται στην ανακοίνωση που έστειλε το υπουργείο,αλλά στο ιντερνετ που το είδα εγώ δε γράφει τίποτα.τα ψιλά γράμματα που λέμε!

[PDE ads]

[Dr_Michael]

Τα πνευματικά δικαιώματα δεν μεταβιβάζονται. Μεταβιβάζεται μόνο το δικαίωμα περιουσιακής εκμετάλλευσης όπως λέγεται.
Δηλαδή μπορεί να έχω στο σπίτι μου τον πιο διάσημο πίνακα του Πικάσο και μπορώ να τον πουλήσω-εκμεταλλευτώ όσο και όπως θέλω, δεν σημαίνει όμως ότι τον ζωγράφισα εγώ. Πνευματικός δημιουργός ήταν, είναι και θα είναι ο Πικάσο.

[weakforce]

Τα πνευματικά δικαιώματα δεν μεταβιβάζονται. Μεταβιβάζεται μόνο το δικαίωμα περιουσιακής εκμετάλλευσης όπως λέγεται.
Δηλαδή μπορεί να έχω στο σπίτι μου τον πιο διάσημο πίνακα του Πικάσο και μπορώ να τον πουλήσω-εκμεταλλευτώ όσο και όπως θέλω, δεν σημαίνει όμως ότι τον ζωγράφισα εγώ. Πνευματικός δημιουργός ήταν, είναι και θα είναι ο Πικάσο.

Συναφές με το παραπάνω:
Περιουσιακό Δικαίωμα:
Το περιουσιακό δικαίωμα αναφέρεται στην οικονομική εκμετάλλευση του έργου. Κάθε εξουσία απαγόρευσης μιας πράξης ή μιας μορφής εκμετάλλευσης σημαίνει στην ουσία ότι ο δημιουργός μπορεί να αξιώνει αμοιβή γι’ αυτήν.

Επιμέρους εξουσίες Το περιουσιακό δικαίωμα χωρίζεται κι αυτό με τη σειρά του σε επιμέρους εξουσίες. Η διάκριση αυτή είναι σημαντική, γιατί ο νόμος επιτρέπει ρητά τη χωριστή εκμετάλλευση κάθε μιας από τις εξουσίες αυτές. Ο δημιουργός μπορεί συνεπώς να μεταβιβάσει ή να παραχωρήσει άδεια εκμετάλλευσης μόνο για μία ή για κάποιες από αυτές τις εξουσίες, κρατώντας τις άλλες για τον εαυτό του ή παραχωρώντας τις σε άλλους. Οι κυρίως επιμέρους εξουσίες (τρόποι εκμετάλλευσης) είναι:

Η εγγραφή: η εξουσία εγγραφής είναι η εξουσία να αποτυπωθεί μια εκτέλεση του έργου σε ένα υλικό υπόστρωμα (π.χ. η ηχογράφηση μιας μουσικής σύνθεσης). Η εξουσία αυτή αναφέρεται σε έργα που δεν προϋποθέτουν την εγγραφή για την ίδια τους τη δημιουργία (π.χ. οπτικοακουστικά έργα), αλλά σε έργα που προϋπάρχουν της εκτέλεσης και εγγραφής (μουσική σύνθεση, θεατρικό έργο, χορογραφία κλπ.)
Η αναπαραγωγή: η εξουσία αναπαραγωγής είναι η εξουσία να παραχθούν νέα σταθερά υλικά υποστρώματα, τα οποία επαναλαμβάνουν την υλική ενσωμάτωση του έργου (φωτοτυπίες, CD, εκτύπωση βιβλίων, αντιγραφή ζωγραφικών πινάκων, στη μνήμη του υπολογιστή κλπ.). Αναπαραγωγή είναι και η τοποθέτηση ενός έργου (uploading) σε έναν server, καθώς και το κατέβασμα (downloading) και αποθήκευση του αντιτύπου (μέσω διαδικτύου) στον υπολογιστή του χρήστη.
Η δημιουργία παράγωγου έργου: η εξουσία δημιουργίας παράγωγου έργου καλύπτει τη μετάφραση, τη διασκευή, τη μετατροπή (π.χ. από βιβλίο σε ταινία) κλπ. του αρχικού έργου. Καταλαμβάνει όμως μόνο τη δημόσια χρήση του παράγωγου έργου. Ο δημιουργός δεν μπορεί να απαγορεύσει την ιδιωτική μετάφραση του έργου του, μόνο τη δημόσια χρήση αυτής της μετάφρασης.
Η διανομή: η διανομή αφορά τη θέση σε κυκλοφορία ήδη (νόμιμα ή παράνομα) αναπαραχθέντων αντιτύπων. Ο δημιουργός έχει την εξουσία να αποφασίζει αν και πώς θα διανεμηθούν τα αντίτυπα του έργου του. Η εξουσία του όμως περιορίζεται στην πρώτη διάδοση του κάθε αντιτύπου. Από τη στιγμή που ένα αντίτυπο διατεθεί με τη συναίνεσή του στο κοινό (π.χ. πωληθεί ένα αντίτυπο του βιβλίου), ο δημιουργός δεν μπορεί πλέον να καθορίσει την περαιτέρω κυκλοφορία του εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ανάλωση ή εξάντληση του δικαιώματος – exhaustion, Erschöpfung). Ο αγοραστής του βιβλίου είναι δηλαδή ελεύθερος να διαθέσει (πωλήσει) το συγκεκριμένο αντίτυπο περαιτέρω χωρίς τη συναίνεση του δημιουργού.
Η εκμίσθωση και ο δημόσιος δανεισμός: η πώληση ενός (ή περισσοτέρων) αντιτύπων δε δίνει την εξουσία στον αγοραστή να τα εκμισθώνει (νοικιάζει σε άλλους) δημόσια. Η εκμίσθωση και ο δημόσιος δανεισμός (π.χ. από βιβλιοθήκες) είναι χωριστή εξουσία του δημιουργού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα βίντεο κλαμπ: η αγορά αντιτύπων μιας βιντεοκασέτας ή ενός DVD δεν παρέχει στον αγοραστή το δικαίωμα να τα νοικιάζει σε άλλους μέσω βίντεο κλαμπ, αλλά πρέπει να πάρει ειδική άδεια από το δημιουργό προς τούτο.
Η δημόσια εκτέλεση και παρουσίαση: ο δημιουργός έχει τη χωριστή εξουσία να επιτρέπει ή να απαγορεύει το να καθίσταται το έργο του προσιτό στο κοινό. Η δημόσια εκτέλεση και η παρουσίαση σε αντίθεση με την αναπαραγωγή δεν αφορούν τη δημιουργία νέων υλικών φορέων του έργου (φωτοτυπία, αντιγραφή CD). Η δημόσια εκτέλεση είναι η παρουσίαση στο κοινό με την παρεμβολή συνήθως κάποιου άλλου καλλιτέχνη και ενδεχομένως κάποιου μηχανήματος (δημόσια εκτέλεση ενός θεατρικού από έναν ηθοποιό ή μιας σύνθεσης από ένα μουσικό ζωντανά ή με δημόσια εκτέλεση ηχογράφησης). Χαρακτηριστικό παράδειγμα δημόσιας εκτέλεσης είναι η μουσική σε μπαρ, σε δημόσιους χώρους κλπ. Η παρουσίαση είναι το να καταστεί το έργο αυτούσιο χωρίς την παρεμβολή άλλου καλλιτέχνη προσιτό στον καθένα διά ζώσης, ενσυρμάτως ή ασυρμάτως (μέσω διαδικτύου κλπ.). Χαρακτηριστικό παράδειγμα παρουσίασης είναι η έκθεση έργων ζωγραφικής, γλυπτικής κλπ.
Η ραδιοτηλεοπτική μετάδοση: είναι η χωριστή εξουσία του δημιουργού να απαγορεύει τη μετάδοση του έργου του μέσω τηλεόρασης (επίγειας ή δορυφορικής) και ραδιοφώνου. Είναι διαφορετική εξουσία από τη δημόσια εκτέλεση.

πηγή:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BD%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%BA%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B1#.CE.A7.CF.81.CE.AE.CF.83.CE.B7_.CE.B3.CE.B9.CE.B1_.CE.BB.CF.8C.CE.B3.CE.BF.CF.85.CF.82_.CE.B5.CE.BD.CE.B7.CE.BC.CE.AD.CF.81.CF.89.CF.83.CE.B7.CF.82

[MARKOS]

για να μη πληρωνουν πνευματικα δικαιωματα! εκει ειναι το θεμα, οχι στο οτι δεν θα αναφερουν το ονομα του δημιουργου!! Τι κανει νιαου νιαου...(μη στεναχωριεστε θα τον γραψει η Ιστορια της Νεοελληνικης Λογοτεχνιας, τη "δόξα" δεν την χανει))