Λατινικά - Πανελλήνιες 2011

[quidam omnia sciens...]

Δεν άργησα... 

Επίσης και τα παρακάτω μπορούμε να δούμε, αλλά δεν είναι επαρκώς επεξηγηματικά της χρήσης κάθε αντωνυμίας. Γενικά η γραμματική αυτή δεν με ικανοποίησε ποτέ, ούτε με ενθουσίασε. Ωστόσο παραθέτω ό,τι βρήκα, και τα συμπεράσματα του καθενός σας.

Charles E. Bennett, New Latin Grammar, 252

INDEFINITE PRONOUNS.

252. 1. Quis, any one, is the weakest of the Indefinites, and stands usually in combination with sī, nisi, nē, num; as,—

    sī quis putat, if any one thinks.

2. Aliquis (adj. aliquī) is more definite than quis, and corresponds usually to the English some one, somebody, some; as,—

    nunc aliquis dīcat mihī, now let somebody tell me;

    utinam modo agātur aliquid, oh that something may be done.

3. Quīdam, a certain one, is still more definite than aliquis; as,—

    homō quīdam, a certain man (i.e., one whom I have in mind).

    a. Quīdam (with or without quasi, as if) is sometimes used in the sense: a sort of, kind of; as,—

    cognātiō quaedam, a sort of relationship;

    mors est quasi quaedam migrātiō, death is a kind of transfer as it were.

4. Quisquam, any one, any one whoever (more general than quis), and its corresponding adjective ūllus, any, occur mostly in negative and conditional sentences, in interrogative sentences implying a negative, and in clauses of comparison; as,—

    jūstitia numquam nocet cuiquam, justice never harms anybody;

    sī quisquam, Catō sapiēns fuit, if anybody was ever wise, Cato was;

    potestne quisquam sine perturbātiōne animī īrāscī, can anybody be angry without excitement?

    sī ūllō modō poterit, if it can be done in any way;

    taetrior hīc tyrannus fuit quam quisquam superiōrum, he was a viler tyrant than any of his predecessors.

5. Quisque, each one, is used especially under the following circumstances:—

    a) In connection with suus. See § 244, 4, a.

    b) In connection with a Relative or Interrogative Pronoun; as,—

    quod cuique obtigit, id teneat, what falls to each, that let him hold.

    c) In connection with superlatives; as,—

    optimus quisque, all the best (lit. each best one).

    d) With ordinal numerals; as,—

    quīntō quōque annō, every four years (lit. each fifth year).

6. Nēmō, no one, in addition to its other uses, stands regularly with adjectives used substantively; as,—

    nēmō mortālis, no mortal;

    nēmō Rōmānus, no Roman.



Και ένα link  (μπορείτε και να αποθηκεύσετε στον υπολογιστή σας τη σελίδα και έχετε όλη τη γραμματική):  http://www.thelatinlibrary.com/bennett.html#sect252


Μόλις βρω τον Woodcock θα επανέλθω. Δεν σκαμπάζω γαλλικά, γι αυτό δεν έχω τους Ernout-Thomas. Αν κάποιος έχει το έργο ας παραθέσει κάτι.

[PDE ads]

[quidam omnia sciens...]

Επανέρχομαι...

Παραθέτω από την εξαιρετική δουλειά (ίσως την καλύτερη κατά την opinio communis πολλών λατινιστών) των Gildersleeve & Lodge, Latin Grammar, από τις σελίδες 200-201 (αυτή είναι στην ουσία και η πηγή των συγγραφέων του σχολικού βιβλίου και του Γιαγκόπουλου):

1. Quisquam and ullus (adjective) mean any one (at all), and are used chiefly in negative sentences, in sentences that imply total negation, and in sweeping conditions :

[παραδείγματα]

So after comparatives :

[παραδείγματα]

Notes. -1. Quisquam is occasionally (principally in Livy) strengthened by unus, especially after a negative : Cum multi magis remerent, quam quisquam unus recusare auderet, L., m. 45. 1.
-2. After sine, without, omni is often used instead of ullo (ulla) in early Latin : Sine omni cura dormias, Ph., Trin., 621.
-3. On quisquam as an adj., see 107, 3, n. 2. Ullus is occasionally a subst. in Livy.

2. The negative of quisquam is nemo, nobody ; nihil, nothing (108). The negative of ullus is nullus, no, none, which is also used regularly as a substantive in the Genitive and Ablative instead of neminis and nemine.

Nemo is also sometimes used apparently as an adjective, though the conception is usually appositional.

(Ακολουθούν άλλες παρατηρήσεις)

Και ένα λινκ: http://en.wikisource.org/w/index.php?title=Page:Gildersleeve_and_Lodge_-_Latin_Grammar.djvu/209&action=edit&redlink=1

[quidam omnia sciens...]

Αν θέλει καποιος διαχειριστής, ας διαχωρίσει τα τελευταία σε ξεχωριστό θρεντ.

[max]

πολλά ευχαριστώ!!!!

[PDE ads]

[quidam omnia sciens...]

ΑΝΙ μου ήρθε στο μυαλό και το εξής παράδειγμα, από το μάθημα 43 (αν δεν κάνω λάθος):

Qui potuisti populari hanc terram, quae te genuit atque aluit?

Rogat mater filium suum qui potuerit populari illam terram, quae eum genuisset atque aluisset.
Rogavit mater filium suum qui potuisset populari.... genuisset atque aluisset.

Στην εξάρτηση με το rogat μπορείς θεωρητικά να βάλεις στο τέλος genuerit-aluerit, μόνο που τότε λογαριάζεις το potuisti, άρα και το potuerit, αρκτικό παρακείμενο=έχεις μπορέσει. Το συγκεκριμένο context απορρίπτει ωστόσο, τουλάχιστον κατά τη δική μου αντίληψη, αυτή την εκδοχή.

Κόλαση...; Ω, ναι...   

[...]

Από Gildersleeve &Lodge, 517

517. Sequence of Tenses after the other Moods.

— The Imperative and the Present and Perfect Subjunctive have the Sequences of the Principal Tenses ; the Imperfect and Pluperfect have the Sequences of the Historical Tenses.

[παραδείγματα]

Remarks. — 1. Of course, when the Pf. Subjv. represents an Historical Tense, it takes the historical Sequence :

Magna culpa Pelopis qui non docuerit filium quatenus esset quidque curandum, ('.. Tusc, 1. 44, 107; greatly to blame is Pelops for not having taught his son how far each thing was to be cared for.

Προφανώς η ανεξάρτητη φράση θα ήταν:

non docuit filium quatenus esset quidque curandum.

Επίσης, όσον αφορά το αρχικό θέμα (υποτακτική από απαρέμφατο):

518. Sequence of Tenses after an Infinitive or Participle.

— "When a subordinate clause depends on an Infinitive or Participle, Gerund or Supine, the tense of that clause follows the tense of the Finite verb, if the Finite verb is Past ; if the Finite verb is Present, it follows the tense that the dependent verb would have had, if it had been independent.

[άλλα παραδείγματα. Ενδιαφέρει το παρακάτω: ]

Dicit se interrogasse quid ageres/ egisses/ acturus esses < original "interrogavi".

Και προσθέτω εγώ "interrogavi quid ageres, egisses, acturus esses"

[Μαύρη]

Γεια σας παιδιά...Είμαι 32 ετών και σκέφτομαι να ξαναδώσω πανελλήνιες θεωρητική κατεύθυνση. Θα ήθελα να μου δώσετε τις συμβουλές σας ως προς το διάβασμα, την ύλη και αν τελικά καταφέρω κάτι, και ως προς τις σχολές που θα δηλώσω..Σας ευχαριστώ...

[MARKOS]

Να σου ευχηθούμε κατ αρχας καλη επιτυχια, και μπραβο για τη δυναμη, την όρεξη και το κουράγιο σου!
Σιγουρα θα τα καταφερεις αφου εχεις τη δυναμη να το παλεψεις. Δεν είναι κάτι το ....ακατόρθωτο!
Συστημα, μεθοδικότητα, οργανωση  ειναι τα στοιχεια της επιτυχίας.


δες εδω και  τα σχετικά θέματα:

http://www.pde.gr/index.php?topic=25114.0

http://www.pde.gr/index.php?topic=25127.0

http://www.pde.gr/index.php?board=72.0

[quidam omnia sciens...]

Περυσινά ξινά σταφύλια... Αλλά δε βαριέσαι... Τι είχαμε, τι χάσαμε... 

Στο περιοδικό ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ, τεύχος 146 (Οκτώβρης, Νοέμβρης, Δεκέμβρης), σελς. 537-540, ο κος Ν. Α. Πέτσας στο άρθρο του με τίτλο "Audiatur et altera pars" (επανα-)συνοψίζει το σύνολο σχεδόν της βιβλιογραφίας, από το οποίο προκύπτει ότι το praeripuisset ήταν (είναι και θα είναι, δικό μου το σχόλιο) ο σωστός τύπος απάντησης του θέματος.

Η αρχική τοποθέτησή του επί του θέματος ήταν η παρακάτω, on line.

http://www.alfavita.gr/artro.php?id=33773