Μουσικές διαδρομές (2012)

[dinateacher]

παντού κολλάει ο Χαρούλης!!!

Στις Χαραυγές Ξεχνιέμαι

Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Εκτέλεση: Γιάννης Χαρούλης

Mάσκα δεν έχω να γυρνώ
στο καρναβάλι ετούτο
μόνο μια απόχη να τρυγώ
της θάλασσας την πονηριά
και της σιωπής τον πλούτο.

Bάρα καλή, βάρα γερή
μια ντουφεκιά ζαχαρωτή
κι άσε να νοιώσει η γαλαρία
του χαρτοπόλεμου τη βία.

Σκουπίδι η σκέψη την πετώ
τη λογική απαρνιέμαι,
μ' ένα σαράκι αρμένικο
για δρόμους που δε θέλησα
στις χαραυγές ξεχνιέμαι.

Bάστα το νου, βάστα το νου
να μην γκρινιάξει του καιρού
πού 'φτιαξε με τον πόνο κλίκα
και τσιγκουνεύεται στη γλύκα.

[PDE ads]

[paxos1]

...μη μου τον βγαλεις και κοκα-κολα ομως !!!

Γιάννης Χαρούλης - Μαλαματένια λόγια (ΑΝΕΚΔΟΤΟ)

http://www.youtube.com/watch?v=0q6uQnaBlLE

Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος

Μαλαματένια λόγια στο μαντήλι
τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχθές
τ' αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι
σου μάθαινε το αύριο και το χθες
μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη
με του καιρού δεμένος τις κλωστές

Τ' αηδόνια σεχτηκιάσανε στην Τροία
που στράγγιξες χαμένα μια γενιά
καλύτερα να σ' έλεγαν Μαρία
και να 'σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιά
κι όχι να ζεις μ' αυτή την κομπανία
και να μην ξέρεις τ' άστρο του φονιά

Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι
απ' του καιρού την άγρια πληρωμή
στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι
τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή
και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει
και το μαράζι δίχως αφορμή

Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι
τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά
κι απ' το παλιό μαρτύριο να 'χει μείνει
ένα σκυλί τη νύχτα που διψά
γυναίκες στη γωνιά μ' ασετυλίνη
παραμιλούν στην ακροθαλασσιά

Και στ' ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια
θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή
πώς έγινε με τούτο τον αιώνα
και γύρισε καπάκι η ζωή
πώς το 'φεραν η μοίρα και τα χρόνια
να μην ακούσεις έναν ποιητή

Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι
ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά
ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη
και στις μυρτιές του ʼδη σεργιανά
μαλαματένια λόγια στο χορτάρι
ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά

Με δέσαν στα στενά και στους κανόνες
και ξημερώνοντας μέρα κακή[Παρασκευή]
τοξότες φάλαγγες και λεγεώνες
με πήραν και με βάλαν σε κλουβί
και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες
παιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί

Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια
κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής
περνούσα τα δικά σου δικαστήρια
αφού στον Άδη μέσα θα με βρεις
να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια
και σαν κακούργο να με τιμωρείς

Τα δίχτυα που είχα ρίξει στο σκοτάδι
τα φέραν καταπάνω μου οι καιροί.
Κι είδα τις έξι βρύσες μου σημάδι
ληστές να τις φυλούν και θυρωροί.
Χρυσά κυπαρισσόμηλα στον άδη
και που κανείς ποτέ δεν ιστορεί.

[dinateacher]

 

τριανταφυλλάκι


Μαχαίρι με χρυσή λαβή και κοφτερή λεπίδα
ότι ποτέ δεν είχα δει σε σένανε το είδα
βρήκα τ' αθάνατο νερό και τώρα δεν το χάνω
και απ' τα χειλάκια σου θα πιω ποτέ να μην πεθάνω
για σένα λέω

Ψηλά στου Ολύμπου την κορφή δε λιώσανε τα χιόνια
για τη γλυκιά σου τη μορφή μου τραγουδούν τ' αηδόνια
τριανταφυλλάκι ζηλευτό που κρύβεις το αγκάθι
αχ όποιος δεν σε μύρισε έχει πολλά να μάθει
για σένα λέω

Ζωή μου τέλος μου κι αρχή κανένας δεν το ξέρει
πρόλαβα κι έκανα ευχή σαν έπεφτε τ' αστέρι
πες το κι εσύ πως μ' αγαπάς και κόμπο θα το δέσω
και στη φωτιά για χάρη σου ματάκια μου θα πέσω
για σένα λέω

[paxos1]

http://www.youtube.com/watch?v=3DcOIHkwugw

στίχοι - μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
Ήτανε όμορφο θαρρώ
εκείνο τον παλιό καιρό
το καπηλειό μου
γιαλός, καημός και τσικουδιά
βαρμένα μέσα στην καρδιά
με τ' όνειρό μου.

Και κάθε μέρα αποβραδίς
ντουχιουντισμένος ο Βαρδής
με το λαούτο
με το κρασί του στον οντά
στον αμανέ του να κεντά
τον κόσμο τούτο.

Κι ο Σταύρος πέρα στη γωνιά
που για δυο χείλια βυσσινιά
τα σιγοπίνει
παίρνει νερό σαν τραγουδεί
'που το λαούτο του Βαρδή
τον πόνο σβήνει.

Κι ο Μύρος πιάνει το χορό
το χώμα μόνο έχει οχτρό
χρυσά παλάτια
σε κάποια θάλασσα πλατιά
θυμάται, κόκκινα φωτιά
τα δυό του μάτια.

Θυμούμαι κάθε χαραυγή
που 'λεγα ο ήλιος να μη βγει
στην αγκαλιά σου
όνειρο βάρκα με πανιά
να σεργιανίζω τον ντουνιά
με τα φιλιά σου.

Αργό το ζάλο μου, βαρύ
ήτανε ψεύτικος μπορεί
ο έρωτάς σου
ρωτώ διαβάτες στα στενά
αν είδαν μάτια καστανά
σαν τα δικά σου.

Πώς να δικάσω μια ζωή
κι ένα αστέρι το πρωί
που τρεμοσβήνει
στο ερειπωμένο καπηλειό
ένα μου όνειρο παλιό
έχει 'πομείνει.

[PDE ads]

[jak_13]

Καλό ταξίδι και στον Κώστα.

Θυμήσου τον Σεπτέμβρη - Κώστας Καρράς



 
Στίχοι: Γιώργος Παπαστεφάνου
 Μουσική: Γιάννης Σπανός
 Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Καρράς
 
 Άλλες ερμηνείες:
 Γιάννης Πουλόπουλος
 

Το χέρι δως μου, δως μου την καρδιά σου
 και πάμε, αν θέλεις, ως τον ουρανό.
 Τραγούδι του Σεπτέμβρη είν' η ματιά σου,
 αυτά τα μάτια πόσο τ' αγαπώ.
 
 Κι αν σκόρπισαν τα φύλλα με τ' αγέρι,
 τον δρόμο κι αν τον σκέπασ' η βροχή,
 για μας είν' ο Σεπτέμβρης καλοκαίρι,
 η αγάπη σου φωτίζει όλη τη γη.
 
 Στα χέρια μου έλα τώρα και κοιμήσου
 κι εγώ τις νύχτες θα σου τραγουδώ.
 Κι αν κάποτε χωρίσουμε θυμήσου:
 Σεπτέμβρη σου 'χα πει πως σ' αγαπώ.

[soul]

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ - ΠΗΡΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΥΑΛΙΑ

http://www.youtube.com/watch?v=GtPDIeca5p0&feature=related

Πήρα κόκκινα γυαλιά
 κι όλα γύρω σινεμά τα βλέπω
 κι ούτε ξέρω πώς να ζω
 ούτε και πώς ν' αγαπώ
 τη ζωή μου επιβλέπω

 Πήρα κόκκινο στυλό
 και τραβάω γιαλό-γιαλό και γράφω
 τραγουδάκια της φωτιάς
 της φωτιάς, της πυρκαγιάς
 τη ζωή μου αντιγράφω

 Πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
 πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
 πώς μ' αρέσει το πρωί
 κι είναι βάσανο ο φίλος
 είναι βάσανο ο φίλος
 που φωνάζει εκδρομή

 Πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
 πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
 όταν βγαίνει να με δει
 και κρατάει το φανάρι
 και κρατάει το φανάρι
 στης αγάπης την πληγή

 Πήρα κόκκινη καρδιά
 και πουκάμισα φαρδιά φοράω
 και ρωτάω να μου πουν
 όσοι ξέρουν ν' αγαπούν
 σε ποιον έρωτα χρωστάω

 Πήρα κόκκινα φτερά
 και περνάω μια χαρά, γελάω
 Πιάνω σώμα του χιονιού
 και ουρά χελιδονιού
 στου Θεού τ' αυτί μιλάω

 Πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
 πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
 όταν βγαίνει το πρωί
 κι είναι βάσανο ο φίλος
 κι είναι βάσανο ο φίλος
 που φωνάζει εκδρομή

 Πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
 πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
 όταν βγαίνει να μας δει
 και κρατάει το φανάρι
 και κρατάει το φανάρι
 στης αγάπης την πληγή

 Πήρα κόκκινα γυαλιά
 κι όλα γύρω σινεμά τα βλέπω
 κι ούτε ξέρω πώς να ζω
 ούτε και πώς ν' αγαπώ...

[jak_13]

Όπως φαίνεται, πάμε για μεγάλες ανατροπές. Μακάρι να μας βγουν σε καλό...

Προλαβαίνω - Άλκηστις Πρωτοψάλτη




 
Στίχοι: Μυρτώ Κοντοβά
 Μουσική: Δήμητρα Γαλάνη
 Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
 

Προλαβαίνω
 Να πετάξω μια στιγμή
 Στην υπέροχη κοιλάδα του λαιμού σου
 Μια στιγμή ώσπου να έρθει το ταξί
 Κυριακή η ώρα δύο και μισή
 
 Προλαβαίνω
 Σε μια πτήση αστραπή
 Να φουντάρω στον κρατήρα του φιλιού σου
 Και κανείς ποτέ να μη με ξαναβρεί
 Κυριακή η ώρα δύο και μισή
 
 Προλαβαίνω,προλαβαίνω
 Μέχρι να ‘ρθει το ταξί
 Να σε διώξω και να σε ζητήσω πίσω
 Να χτυπάω τα κουδούνια σαν τρελή
 Και μετά να μην ξαναπατήσω
 Μια στιγμή μέχρι να έρθει το ταξί
 Προλαβαίνω τη ζωή μου να διαλύσω
 
 Προλαβαίνω μια ολόκληρη ζωή
 Να σε βλέπω να γελάς
 Ο κόσμος φτιάχτηκε για μας
 Κυριακή η ώρα δύο και μισή
 Προλαβαίνω να σε θέλω μια ζωή

[EVILINA89]

  Έχω ανάγκη να σε Δω 

[adigoni]

http://www.youtube.com/watch?v=hKCbkFlJt_E&feature=related

R.Kelly - I Believe I can fly

Μετά την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων αναπνέω ελεύθερα, ατενίζω αισιόδοξα το μέλλον και βέβαια I BELIEVE I CAN FLY

Υ.Γ. εξαιρώ βέβαια την κάθε είδους ακρότητα

[adigoni]

http://www.youtube.com/watch?v=c1yJVW5kR8w

Με πεθαίνει αυτό το adagio του Αλμπινόνι....Καληνύχτα!

[paxos1]

http://www.youtube.com/watch?v=hKCbkFlJt_E&feature=related

R.Kelly - I Believe I can fly

Μετά την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων αναπνέω ελεύθερα, ατενίζω αισιόδοξα το μέλλον και βέβαια I BELIEVE I CAN FLY

Υ.Γ. εξαιρώ βέβαια την κάθε είδους ακρότητα

...you believe you can fly, το ιδιο σκεφτονται και τα "λεβεντοπαιδα" του Μιχαλολιακου δυστυχως...γι αυτο

Smash The Neo-Nazi Democratic Right Party

http://www.youtube.com/watch?v=6BjZ_08p4R8

[adigoni]

http://www.youtube.com/watch?v=Sfe9bVHNYL0

My Rainbow Race

One blue sky above us
One ocean lapping all our shore
One earth so green and round
Who could ask for more
And because I love you
I'll give it one more try
To show my rainbow race
It's too soon to die.

1. Some folks want to be like an ostrich,
Bury their heads in the sand.
Some hope that plastic dreams
Can unclench all those greedy hands.
[Some hope to take the easy way:
Poisons, bombs. They think we need 'em.
Don't you know you can't kill all the unbelievers?
There's no shortcut to freedom.]

2. Go tell, go tell all the little children.
Tell all the mothers and fathers too.
Now's our last chance to learn to share
What's been given to me and you.

Αυτό είναι πιο μελωδική απάντηση αγαπητέ paxe, με νόημα για τους Νορβηγούς και για εμάς.Δε θεωρώ πάντως  μέρος των συμπολιτών μου ναζιστές, στο νομό μου που εκλέγεται εκπρόσωπος του Μιχαλολιάκου υπάρχει απελπισία και οργή λόγω του 25% της ανεργίας και αυτοκτονίες αδήλωτες στα ΜΜΕ.Φταίμε που δεν μπορέσαμε να πείσουμε τα νέα παιδιά περισσότερο από εκείνους,  πολλοί 18χρονοι ψήφισαν λόγω απελπισίας...

[miltos74]

Χριστίνα Σάλτη - Έρωτά μου κρυφέ


http://www.youtube.com/watch?v=E1tDvm2-YcI

[paxos1]

http://www.youtube.com/watch?v=Sfe9bVHNYL0

My Rainbow Race

One blue sky above us
One ocean lapping all our shore
One earth so green and round
Who could ask for more
And because I love you
I'll give it one more try
To show my rainbow race
It's too soon to die.

1. Some folks want to be like an ostrich,
Bury their heads in the sand.
Some hope that plastic dreams
Can unclench all those greedy hands.
[Some hope to take the easy way:
Poisons, bombs. They think we need 'em.
Don't you know you can't kill all the unbelievers?
There's no shortcut to freedom.]

2. Go tell, go tell all the little children.
Tell all the mothers and fathers too.
Now's our last chance to learn to share
What's been given to me and you.

Αυτό είναι πιο μελωδική απάντηση αγαπητέ paxe, με νόημα για τους Νορβηγούς και για εμάς.Δε θεωρώ πάντως  μέρος των συμπολιτών μου ναζιστές, στο νομό μου που εκλέγεται εκπρόσωπος του Μιχαλολιάκου υπάρχει απελπισία και οργή λόγω του 25% της ανεργίας και αυτοκτονίες αδήλωτες στα ΜΜΕ.Φταίμε που δεν μπορέσαμε να πείσουμε τα νέα παιδιά περισσότερο από εκείνους,  πολλοί 18χρονοι ψήφισαν λόγω απελπισίας...

δε μιλησα για απελπισμενους νεους της επαρχιας...για τα λεβεντοπαιδα με τα μπρατσα εξω, που αρχισαν ηδη τις περιπολιες στα στενα , ειπα...
25% ανεργια, αλλα σε καποιον νομο εκαναν αιτηση για εποχιακη δουλεια 4500 αλλοδαποι και μολις 25 ελληνες...