0 μέλη και 6 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Νομίζω ότι το "οίον"αναφέρεται στο "οὐδὲν ὅτι οὐ".
Πάντως όλοι υποκείμενο δίνουν το οὐδὲν ὅτι οὐ και επίσης όλοι (όπως φαίνεται και στη μετάφραση του perseus) το ερμηνεύουν όπως γράφεις στο τέλος "ότι, ως είθισται, έγιναν τα πάντα κι ακόμα παραπάνω".
Ναι, αλλά έχουμε πει ότι μια αναφορική δεν μπορεί να αναφέρεται σε όρο που ακολουθεί. Οπότε, θα έπρεπε να θεωρήσουμε την αναφορική υποκείμενο του ξυνέβη και το οὐδὲν ὅτι οὐ ότι επαναλαμβάνει το περιεχόμενό της. Δεν ξέρω αν γίνεται αυτό.
Αν δεχθούμε και εμείς ότι είναι προεξαγγελτική παράθεση, τι είδους είναι η αναφορική;
Στις δύο πρώτες μεταφράσεις στο perseus που βλέπω τώρα, το χωρίο μεταφράζεται ως εξής: [5] and (as in such cases it usually falls out) whatsoever had happened at any time happened also then, and more.Από ό,τι καταλαβαίνω, κι αυτοί αφήνουν το "έτι περαιτέρω" εκτός των ειωθότων.
Δεν θυμάμαι καν τι έχουμε πει στο παρελθόν.
Παραβολική είναι, γιατί συγκρίνει το τι γίνεται συνήθως με την τρέχουσα κατάσταση.
Πάντως, σύμφωνα με αυτά δεν μπορεί υποκείμενο να είναι το οὐδὲν ὅτι οὐ και να επεξηγείται από την αναφορική που προηγείται.
κάλλος μὲν γὰρ ἢ χρόνος ἀνήλωσεν ἢ νόσος ἐμάρανε: ο αόριστος είναι γνωμικός και μεταφράζεται με ενεστώτα;
Ὅσοι γὰρ τοῦ βίου ταύτην τὴν ὁδὸν ἐπορεύθησαν͵ οὗτοι μόνοι τῆς ἀρετῆς ἐφικέσθαι γνησίως ἠδυνήθησαν͵ ἧς οὐδὲν κτῆμα σεμνότερον οὐδὲ βεβαιότερόν ἐστιν: μπορεί εδώ ο β΄ όρος σύγκρισης να δηλωθεί με άλλον τρόπο; Στέκει το ἢ ἣ; Δεν έχω δει ποτέ αναφορική να εισάγεται έτσι.
Με τον γνωμικό αόριστο έχεις μια πράξη που έχει συμβεί τόσες φορές στο παρελθόν που πλέον λόγω πείρας ξέρουμε ότι έχει διαχρονική ισχύ.
Δεν το καταλαβαίνω· πώς θα ήταν δηλαδή δομημένο το χωρίο;
Εννοείς στη θέση της γενικής συγκριτικής (ης) να είναι το "ή" με την αναφορική αντωνυμία; Ε, όχι, δεν νομίζω, γιατί καθώς θα προτασσόταν η αναφορική αντωνυμία σε ονομαστική θα θύμιζε πιο πολύ υποκείμενο παρά β' όρο σύγκρισης.