*

Αποστολέας Θέμα: Μουσικές Διαδρομές (2009)  (Αναγνώστηκε 325284 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος LK

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2616
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ 02 και ΠΕ80
    • Προφίλ
Απ: Απ: Μουσική_temp02
« Απάντηση #686 στις: Ιουνίου 20, 2009, 03:55:47 pm »
Θάνατος είναι οι κάργιες
που χτυπιούνται στους μαύρους τοίχους και στα κεραμίδια,
θάνατος οι γυναίκες που αγαπιούνται
καθώς να καθαρίζανε κρεμμύδια.

Θάνατος οι λεροί κι ασήμαντοι δρόμοι,
με τα λαμπρά μεγάλα ονόματά τους,
ο ελαιώνας γύρω η θάλασσα κι ακόμη
ο ήλιος θάνατος μες στους θανάτους.

Θάνατος κι ο αστυνόμος που διπλώνει
για να ζυγίσει μια ελλειπή μερίδα,
θάνατος τα ζουμπούλια στο μπαλκόνι
κι ο δάσκαλος με την εφημερίδα.


Μονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πώς την πραγματικότητα ν’ αλλάξουμε
                                                           Μ. Μπρεχτ

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Απ: Μουσική_temp02
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 04:48:48 »

Αποσυνδεδεμένος LK

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2616
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ 02 και ΠΕ80
    • Προφίλ
Απ: Απ: Μουσική_temp02
« Απάντηση #687 στις: Ιουνίου 20, 2009, 04:10:46 pm »
Άλλο ένα μελοποιημένο ποίημα του Καρυωτάκη, που αποδεικνύει ότι ο άνθρωπος ήταν αηδιασμένος από τη μιζέρια που υπήρχε γύρω του και όχι από κάποια ενδογενή κατάθλιψη. Το ποίημα λέγεται "Ανδρείκελα" και έχει μελοποιηθεί από τα Υπόγεια Ρεύματα. Αφιερωμένο σε όλη τη μουσική παρέα!

Σα να μην ήρθαμε ποτέ σ' αυτήν εδώ τη γη,
Σα να μένουμε ακόμη στην ανυπαρξία.
Σκοτάδι γύρω δίχως μια μαρμαρυγή.
Ανθρωποι στων άλλων μόνο τη φαντασία.
Από χαρτί πλασμένα κι από δισταγμό,
Ανδρείκελα, στης Μοίρας τα τυφλά δυο χέρια,
Χορεύουμε, δεχόμαστε τον εμπαιγμό,
Άτονα κοιτώντας, παθητικά, τ' αστέρια.
Μακρινή χώρα είναι για μας κάθε χαρά,
Η ελπίδα κι η νεότης έννοια αφηρημένη.
Αλλος δεν ξέρει ότι βρισκόμαστε, παρά
Όποιος πατάει πάνω μας καθώς διαβαίνει.
Πέρασαν τόσα χρόνια, πέρασε ο καιρός.
Ω! κι αν δεν ήταν η βαθιά λύπη στο σώμα,
Ω! κι αν δεν ήταν στην ψυχή ο πραγματικός
Πόνος μας, να λέει ότι υπάρχουμε ακόμα...

http://www.youtube.com/watch?v=AfDlVzKXbis

Μονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πώς την πραγματικότητα ν’ αλλάξουμε
                                                           Μ. Μπρεχτ

Αποσυνδεδεμένος apostolisd

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 463
  • Στρατακης:Λυκουρέντζε μου να σ φιλήσω για ΟΑΕΔίτες
    • Προφίλ
Απ: Απ: Μουσική_temp02
« Απάντηση #688 στις: Ιουνίου 20, 2009, 09:38:26 pm »
'Εκανα copy - paste από εδώ:  http://galera.gr/magazine/modules/articles/article.php?id=769
σας το παραθέτω παρακάτω:


Τα µάτια της κάργιας
 
Μια «συγγνώµη» για τις αθώες υπάρξεις που αδικήσαµε, είτε από προκατάληψη είτε από έλλειψη πληροφόρησης.

Η κάργια είναι ένα εξαιρετικά δυσφηµισµένο πουλί. Στο ζήτηµα των δηµοσίων σχέσεων, ως πουλί, έχει αποτύχει τελείως. Σε αντίθεση µε τα περιστέρια που έχοντας ισχυρές διασυνδέσεις εκ παλαιοτάτων χρόνων µε τον συντάκτη τής Παλαιάς Διαθήκης απόκτησαν ένα ισχυρό λόµπι που τα προβάλλει σκανδαλωδώς. Για να µην αναφέρουµε τις υποκρυπτόµενες φυλετικές διακρίσεις που υφίσταται η κάργια, ως µαυριδερό πουλί.

Στα νεότερα χρόνια, η κάργια είχε την ατυχία να εκπροσωπηθεί λογοτεχνικώς από έναν αυτόχειρα ποιητή που της προσέφερε ευρεία αρνητική δηµοσιότητα και ισχυροποίησε τις προκαταλήψεις εναντίον της.
Ο ίδιος αυτός ποιητής µού δηµιούργησε και προσωπικώς ψυχικά τραύµατα που άργησαν πολύ να επουλωθούν, για να µην πω ότι µου άφησαν µόνιµη αναπηρία: Δεν µπορώ να νιώσω υπερηφάνεια για την καταγωγή µου. Η ιδιαίτερη πατρίδα µου φέρει το στίγµα µιας δακτυλοδεικτούµενης πόλης, και αν το τοπικό οδηγεί αναπόφευκτα και στο γενικό, κατ’ επέκταση ούτε ως Έλλην βιώνω αυτή τη χαρά και υπερηφάνεια που πολλοί δηλώνουν ότι έχουν. Για µένα η εθνική υπερηφάνειά µου είχε καταστεί ανεξήγητη παιδιόθεν, καθώς δεν είχα καλές επιρροές και ισχυρά πρότυπα αναφοράς. Ο επιφανέστερος συµπολίτης µου ήταν απλώς ένας περαστικός δηµόσιος υπάλληλος που δεν ικανοποιήθηκε από το σέρβις τής πόλης και δεν αποποιήθηκε εγκαίρως τα συναισθηµατικά βαρίδια που κουβαλούσε.
Γεννήθηκα και µεγάλωσα στην Πρέβεζα. Για πολύ καιρό κοίταζα καχύποπτα τους συµπατριώτες µου, και τους κατηγορούσα υποσυνειδήτως ως ηθικούς αυτουργούς στην αυτοκτονία ενός ποιητή. Η λέξη ποιητής µού δηµιουργούσε πάντα ρίγη συγκίνησης. Η Πρέβεζα είχε εξαναγκάσει σε παραίτηση από τη ζωή τον Κώστα Καρυωτάκη. Ασυγχώρητο λάθος και πολύ κακή ιδέα µάρκετινγκ.

Έκτοτε, η πόλη έγινε συνώνυµο της βαθιάς επαρχίας, της θανατερής µονοτονίας, της γκριζάδας τού επαρχιώτικου τοπίου, η πόλη αναφοράς ως το χειρότερο µέρος για να πας να ζήσεις (παρ’ όλο που ως πόλη ήταν πνιγµένη στο πράσινο, περιτριγυρισµένη από άπειρες παραλίες, περιβόλια που ευωδίαζαν την άνοιξη κι απέραντους ελαιώνες για παράνοµους συνουσιασµούς). Πολλοί και ποικίλοι βάρδοι χτυπιόντουσαν µε τις κιθάρες τους στις πιο λυπητερές µελωδίες, για να µην αναφερθώ προσωπικώς στον Θανάση Γκαϊφύλλια που µου µάτωνε την καρδιά σπαράζοντας «Θάνατος είναι οι κάργιες που χτυπιούνται στους µαύρους τοίχους και στα κεραµίδια…».

Η αλήθεια είναι πως αυτό το σηµείο µε τις κάργιες µού δηµιουργούσε πάντα ισχυρές ενστάσεις. Το θεωρούσα λογικό να ενίστασαι για τους ανθρώπους, αλλά για τις κάργιες µού φαινόταν ότι διαπράττονταν µια φρικτή αδικία. Πολύ περισσότερο, που έκτοτε ακολούθησε µια εκτεταµένη καργιοκτονία και τα άκακα πουλιά λοιδωρήθηκαν αγρίως.

Η κάργια είναι ένα ευφυές πουλί. Της µεγάλης οικογένειας των κορακοειδών που προσέφεραν πολλά στις παροιµίες και στις χρωµατικές διαβαθµίσεις τού µαύρου. Η ευφυΐα της δεν βρίσκεται µόνο στο ότι κατόρθωσε να είναι µη βρώσιµο πουλί, πράγµα που την απάλλαξε από τον άνθρωπο ως εχθρό της. Είναι µονογαµική. Ζευγαρώνει και µένει πιστή εφ’ όρου ζωής στο ταίρι της, αν και δεν γνωρίζω τι ακριβώς συµβαίνει µε τους χήρους και τις χήρες. Αλλά ποτέ δεν σκέφτηκε κανείς να παροµοιάσει καµιά «πιστή σαν κάργια». Οι κάργιες από την άλλη µεριά, είναι φαν των οµαδικών αθληµάτων. Τα σµήνη από κάργιες εκτελούν µε απόλυτο συντονισµό και εξαιρετική ακρίβεια ακροβατικά κόλπα για τη χαρά και µόνο της πτήσης. Για κανέναν όµως ποτέ δεν ελέχθη «ακροβατεί σαν κάργια».
Έχουν αυστηρή ιεραρχία ως οµάδα. Δεν γνωρίζω τα κριτήρια, αλλά η ιεραρχία τηρείται σχολαστικά. Κανένας ποτέ δεν είπε «οργανωµένες σαν κάργιες».
Η κάργια έχει λογική ευσπλαχνία. Η οµάδα κάνει κοινή συναινέσει ευθανασία στα άρρωστα πουλιά. Δεν τ’ αφήνει να βασανίζονται για µια ψωροσύνταξη και δωρεάν συσσίτια. Ο δόκτωρ Κεβορκιάν δεν ανέφερε ποτέ την κάργια ως παράδειγµα για το πώς η φύση προνοεί για το θέµα.

Η κάργια έχει ικανότητα οµιλίας. Μπορεί να µιµηθεί µε επιτυχία την ανθρώπινη φωνή. Οι περισσότερες φυσικά αρνούνται να το κάνουν γιατί δεν βρίσκουν κανένα απολύτως ενδιαφέρον σ’ αυτό.
Και τέλος, οι κάργιες έχουν υπέροχα γαλάζια µάτια, ένα εντελώς ξεχωριστό γαλάζιο. Αλλά κανείς δεν θα τολµήσει ποτέ να κάνει ατιµώρητα κοµπλιµέντο σε γαλανοµάτα γυναίκα ότι «έχει µάτια κάργιας».
Το επίκοτον του προσώπου λίαν παρά φύσιν

Αποσυνδεδεμένος green ice

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 334
    • Προφίλ
Απ: Απ: Μουσική_temp02
« Απάντηση #689 στις: Ιουνίου 20, 2009, 09:53:28 pm »
apostolis,έχει μεγάλο ενδιαφέρον το κείμενο που παρέθεσες...Αλλά πραγματικά θα συμφωνήσω με την Λ.Κ για τον Καρυωτάκη κ θα πω ότι πρόκειται  για μια φαινομενικά  μελαγχολικη κ παραιτημένη φιγούρα .Ο Κ.Κ ήταν στην πραγματικότητα ένας άνθρωπος γεμάτος πόθο για ζωή ,καλλιεργημένος κ ευαίσθητος. Από τα αγαπημένα μου ποιήματα  (μετάφραση  Καρυωτάκη από Heine)είναι το παρακάτω ,το είχα τοιχοκολλήσει  στο δωμάτιο μου στο Λύκειο κ το χαιρόμουν πολύ πριν μπω στη Φιλοσοφική σχολή.Ο Καρυωτάκης δεν είναι  ένας μανιασμένος για θάνατο άνθρωπος ,δεν είναι απλά ένας αυτόχειρας ποιητής,είναι ένας άνθρωπος γεμάτος πάθος κ ζωή,το πάθος για ζωή τον έβγαλε στο θάνατο δυστυχώς,κάπου χάθηκε..... --



              sie liebten sich beide...



Αγάπαγαν ο ένας τον άλλονε,μα δίχως ,γιαυτό να μιλήσουν.Με μίσος αλλάζανε βλέμματα ,κι από έρωτα θέλαν να σβήσουν.

Εχώρισαν έπειτα ,φύγανε,μέσα στο όνειρο μόνο ειδώθηκαν .Πεθάνανε πια και δεν έμαθαν:
εμίσησαν ή αγαπήθηκαν?

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Απ: Μουσική_temp02
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 04:48:48 »

Αποσυνδεδεμένος green ice

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 334
    • Προφίλ
Απ: Απ: Μουσική_temp02
« Απάντηση #690 στις: Ιουνίου 20, 2009, 10:02:43 pm »
Η Πρέβεζα θα σας πω ότι ήταν καθαρά σύμπτωση.Όπου κ αν ήταν τη δεδομένη στιγμή απομονωμένος κ γεμάτος σκέψεις για το αδιέξοδο που βίωνε λόγω της αρρώστιας του,θα αυτοκτονούσε.Άρα ο φίλος από την Πρέβεζα μπορεί να απενοχοποιήσει τον Καρυωτάκη κ την ποίηση του.Επουδενί δε μέμφεται τη συγκεκριμένη πόλη στο ποιήμα.Είναι άκρως σατιρικός όπως ήταν μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του για την απίστευτη  κατάσταση στην οποία περιήλθε...

Αποσυνδεδεμένος LK

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2616
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ 02 και ΠΕ80
    • Προφίλ
Απ: Απ: Μουσική_temp02
« Απάντηση #691 στις: Ιουνίου 20, 2009, 10:11:54 pm »
Σωστά, Green Ice! Το αποδεικνύει, άλλωστε και η παντελής έλλειψη αναφοράς στην Πρέβεζα στο αποχαιρετιστήριο γράμμα του. Εκεί αναφέρεται στην αρρώστια του, το κυνηγητό που του έγινε από το σύστημα και το σκεπτικισμό που τον διέκρινε. Ας το ξεπεράσουν πια οι Πρεβεζάνοι και ας μην τον τιμωρούν μετά θάνατο.

Μονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πώς την πραγματικότητα ν’ αλλάξουμε
                                                           Μ. Μπρεχτ

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5938
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Απ: Μουσική_temp02
« Απάντηση #692 στις: Ιουνίου 20, 2009, 10:18:40 pm »
Και άλλο ένα ποίημά του που μελοποιήθηκε από τον Λ. Θάνου και ερμηνεύτηκε από τον Ν. Ξυλούρη.

 Μεταφέρω τις πληροφορίες που συνοδεύουν την ανάρτηση του video στο youtube:

" Ο Ν.Ξυλούρης ερμηνεύει άψογα το μελοποιημένο ποίημα του Κ.Καρυωτάκη με μουσική Λ.θΑΝΟΥ στον δίσκο ΣΑΛΠΙΣΜΑ
Η πρώτη δισκογραφική δουλειά του συνθέτη, χορογράφου, θεατρικού σκηνοθέτη και ηθοποιού Λουκά Θάνου, πάνω σε ποίηση του Κώστα
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος LK

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2616
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ 02 και ΠΕ80
    • Προφίλ
Απ: Απ: Μουσική_temp02
« Απάντηση #693 στις: Ιουνίου 20, 2009, 10:19:49 pm »
Όσοι καταλαβαίνουν και αγαπούν τον Καρυωτάκη ας διαβάσουν τι γράφει ένας δημοσιογράφος από τη Λευκάδα. Τα γεγονότα που περιγράφει αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα της μιζέριας, των μικροσυμφερόντων και της μικροπολιτικής που στηλίτευε ο Καρυωτάκης τον τιμωρούν και μετά θάνατο!!!

http://dimsol.blogspot.com/2009/02/blog-post_957.html

« Τελευταία τροποποίηση: Ιουνίου 20, 2009, 10:21:25 pm από LK »

Μονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πώς την πραγματικότητα ν’ αλλάξουμε
                                                           Μ. Μπρεχτ

Αποσυνδεδεμένος green ice

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 334
    • Προφίλ
Απ: Απ: Μουσική_temp02
« Απάντηση #694 στις: Ιουνίου 20, 2009, 10:30:49 pm »
Όσοι καταλαβαίνουν και αγαπούν τον Καρυωτάκη ας διαβάσουν τι γράφει ένας δημοσιογράφος από τη Λευκάδα. Τα γεγονότα που περιγράφει αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα της μιζέριας, των μικροσυμφερόντων και της μικροπολιτικής που στηλίτευε ο Καρυωτάκης τον τιμωρούν και μετά θάνατο!!!

http://dimsol.blogspot.com/2009/02/blog-post_957.html




Μπράβο!!!!!Αυτή είναι η αλήθεια.Δεν τον άφησαν σε χλωρό κλαρί λόγω της συνδικαλιστικής του δράσης.Το παράδειγμα του στην υπηρεσία του κράτους πρεπει να φωτίζει όσους υπηρετούν τα δημόσια συμφέροντα κ κατέχουν θέση δημοσίου υπαλλήλου.Ένας ενεργός κ φωτισμένος δημόσιος υπάλληλος με ευαισθησίες κ δράση.Καλός ο Παλαμάς κ το συνάφι του...αλλά με τον Καρυωτάκη νομίζω έκανε μεγάλο λάθος...

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5938
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Απ: Μουσική_temp02
« Απάντηση #695 στις: Ιουνίου 20, 2009, 10:33:43 pm »
Και ένα ποίημα μιας σημαντικής μορφής στη ζωή του Καρυωτάκη, της Μαρίας Πολυδούρη, μελοποιημένο από το
« Τελευταία τροποποίηση: Ιουνίου 20, 2009, 10:45:44 pm από apri »
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος green ice

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 334
    • Προφίλ
Απ: Απ: Μουσική_temp02
« Απάντηση #696 στις: Ιουνίου 20, 2009, 10:40:00 pm »
Κ επειδή ακούω τώρα το δίσκο-συνεργασία της Αρβανιτάκη κ του Ξυδάκη...

Αλαργινό καράβι

Καλό ταξίδι αλαργινό καράβι μου
στου απείρου και στης νυκτός την αγκαλιά με τα χρυσά σου φώτα
να 'μουν στη πλώρη σου ήθελα
για να κοιτάζω πίσω
για να κοιτάζω να περνούν τα όνειρα τα πρώτα.

Η τρυκιμία στο πέλαγος και στη ζωή να παύει
μακριά μαζί σου φεύγοντας πέτρα να ρίχνω πίσω
να μου λικνίζεις την αιώνια θλίψη μου, καράβι
δίχως να ξέρω που με πας
και δίχως να γυρίσω"...

(στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης - "Το τελευταίο ταξίδι")


Δυστυχώς ,δεν υπάρχει στο youtubε

Υπάρχει τελικά...http://www.youtube.com/watch?v=FOyV71B9Hng.Μου το φανέρωσε η apri κ την ευχαριστώ.
« Τελευταία τροποποίηση: Ιουνίου 20, 2009, 11:04:01 pm από green ice »

Αποσυνδεδεμένος green ice

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 334
    • Προφίλ
Απ: Απ: Μουσική_temp02
« Απάντηση #697 στις: Ιουνίου 20, 2009, 10:45:17 pm »
apri ,τέλειο κομμάτι...ακούγεται κ στη σειρά για τον Κ.Κ που παρακολουθήσαμε φέτος...

Αποσυνδεδεμένος LK

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2616
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ 02 και ΠΕ80
    • Προφίλ
Απ: Απ: Μουσική_temp02
« Απάντηση #698 στις: Ιουνίου 20, 2009, 10:50:31 pm »
Kαλά, κορίτσια, ευτυχώς που είμαστε μόνο φιλόλογοι απόψε στο τόπικ της μουσικής, γιατί θα τους είχαμε φρικάρει του υπόλοιπους. Δεν πειράζει, όμως, να μαθαίνουν και αυτοί ποιος ήταν αυτός ο μεγάλος ποιητής που εσκεμμένα ή μη τονίστηκε μόνο ο τρόπος που πέθανε και η ποίηση του χαρακτηρίστηκε "πορεία θανάτου". Τόσα ξέρουν, τόσα λένε. Για καληνύχτα το πιο αντιπροσωπευτικό ποίημα του Καρυωτάκη (κατά την πολύ ταπεινή μου γνώμη). Αφιερωμένο ειδικά στην Green Ice και την Apri. Δεν υπάρχει, φυσικά, μελοποιημένο.

 ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΕΣ

Οι Δον Κιχώτες πάνε ομπρός και βλέπουνε ως την άκρη
του κονταριού που εκρέμασαν σημαία τους την Ιδέα.
Κοντόφθαλμοι οραματιστές, ένα δεν έχουν δάκρυ
για να δεχτούν ανθρώπινα κάθε βρισιά χυδαία.

Σκοντάφτουνε στη Λογική και στα ραβδιά των άλλων
αστεία δαρμένοι σέρνονται καταμεσίς του δρόμου,
ο Σάντσος λέει «δε σ' το 'λεγα;» μα εκείνοι των μεγάλων
σχεδίων, αντάξιοι μένουνε και: «Σάντσο, τ' άλογό μου!»

Έτσι αν το θέλει ο Θερβάντες, εγώ τους είδα, μέσα
στην μίαν ανάλγητη Ζωή, του Ονείρου τους ιππότες
άναντρα να πεζέψουνε και, με πικρήν ανέσα,
με μάτια ογρά, τις χίμαιρες ν' απαρνηθούν τις πρώτες.

Τους είδα πίσω να 'ρθουνε -- παράφρονες, ωραίοι
ρηγάδες που επολέμησαν γι' ανύπαρχτο βασίλειο --
και σαν πορφύρα νιώθωντας χλευαστικιά, πως ρέει,
την ανοιχτή να δείξουνε μάταιη πληγή στον ήλιο!



Μονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πώς την πραγματικότητα ν’ αλλάξουμε
                                                           Μ. Μπρεχτ

Αποσυνδεδεμένος millhaven

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 341
    • Προφίλ
Απ: Απ: Μουσική_temp02
« Απάντηση #699 στις: Ιουνίου 20, 2009, 10:59:53 pm »
Γεια 8)
Τι εχουμε?Ποιητικη βραδια? ;)
Φοβαμαι οτι θα σας τη σπασω καπως.Sorry :-[ ::) :P

Echo and The Bunnymen-"The Killing Moon"-"Ocean Rain"-1984


http://www.greektube.org/content/view/58758/2/
http://www.greektube.org/content/view/9631/2/

Under blue moon I saw you
So soon you'll take me
Up in your arms
Too late to beg you or cancel it
Though I know it must be the killing time
Unwillingly mine


Fate
Up against your will
Through the thick and thin
He will wait until
You give yourself to him


In starlit nights I saw you
So cruelly you kissed me
Your lips a magic world
Your sky all hung with jewels
The killing moon
Will come too soon


Fate
Up against your will
Through the thick and thin
He will wait until
You give yourself to him


Under blue moon I saw you
So soon you'll take me
Up in your arms
Too late to beg you or cancel it
Though I know it must be the killing time
Unwillingly mine


Fate
Up against your will
Through the thick and thin
He will wait until
You give yourself to him


Fate
Up against your will
Through the thick and thin
He will wait until
You give yourself to him
You give yourself to him


La la la la la...


Fate
Up against your will
Through the thick and thin
He will wait until
You give yourself to him


La la la la la...


Fate
Up against your will
Through the thick and thin
He will wait until
You give yourself to him


Fate
Up against your will
Through the thick and thin
He will wait until
You give yourself to him


La la la la la...


Καλη Ακροαση 8)

 

Pde.gr, © 2005 - 2025

Το pde σε αριθμούς

Στατιστικά

μέλη
  • Σύνολο μελών: 32871
  • Τελευταία: Arleta30
Στατιστικά
  • Σύνολο μηνυμάτων: 1182687
  • Σύνολο θεμάτων: 19473
  • Σε σύνδεση σήμερα: 656
  • Σε σύνδεση έως τώρα: 2144
  • (Αυγούστου 21, 2024, 05:10:38 pm)
Συνδεδεμένοι χρήστες
Μέλη: 0
Επισκέπτες: 442
Σύνολο: 442

Πληροφορίες

Το PDE φιλοξενείται στη NetDynamics

Όροι χρήσης | Προφίλ | Προσωπικά δεδομένα | Υποστηρίξτε μας

Επικοινωνία >

Powered by SMF 2.0 RC4 | SMF © 2006–2010, Simple Machines LLC
TinyPortal 1.0 RC1 | © 2005-2010 BlocWeb

Δημιουργία σελίδας σε 0.061 δευτερόλεπτα. 30 ερωτήματα.