Μουσικές διαδρομές (2010)

[daimonman]

Να τα κατοστήσεις Μάρκο!

Όλο τρέχω!

Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Σταύρος Λογαρίδης
Άλλες ερμηνείες: Νίκος Πορτοκάλογλου

Ποιός να είναι αυτός που έρχεται,
αυτός πού μπαίνει
στην αυλή σου καί κοιτάει.
Αυτός πού μπαίνει και χαιρετάει
και σου ζητάει όλα τα χρέη τα παλιά...

Ποιός να είναι καί ποιός τον έστειλε
ότι έχτισες στην άμμο να γκρεμίσει.
Δεν τον γνωρίζεις δεν τον περίμενες
μα ζούσες πάντα μ΄ένα φόβο στην καρδιά...

Κι όλο τρέχω, τρέχω, τρέχω
κι όλο τρέχω να σωθώ.
Με κυνηγάνε κι όλο τρέχω
κι εγώ τους άλλους κυνηγώ.

Ποιός να είναι αυτός που έφυγε.
Αυτός ο άγνωστος που ζούσε εδώ κοντά σου.
Τι σου ζητούσε τι περίμενε
τι προσπαθούσε τόσα χρόνια να σου πεί.

Ποιός να είναι αυτός πού έχασες
καί τώρα ξέχασες
ποιός είσαι, πού πηγαίνεις.
Ναί, πού πηγαίνεις κι από πού έρχεσαι
καί τι ναι αυτό
που κυνηγούσες μια ζωή...

http://www.youtube.com/watch?v=ETc56EfqqgU

[PDE ads]

[MARKOS]

ευχαριστω daimonman, και συ ο,τι επιθυμεις!!

Αντωνης Καλογιάννης

do you like the greece

(για καποια που ξερω πως διαβαζει .....Αγγλικα  και επεσε η ....παροχή!!)


http://www.youtube.com/watch?v=Yv5KuDy46dk

[aeee]

Daimonman.....  ξέχασες; ; ; ;    

Οι γάτες των φορτηγών    






Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Μουσική: Ξέμπαρκοι
Πρώτη εκτέλεση: Ξέμπαρκοι

Οι ναυτικοί στα φορτηγά πάντα μια γάτα τρέφουν,
που τη λατρεύουνε, χωρίς να ξέρουν το γιατί,
κι αυτή, σαν απ' τη βάρδια τους σχολάνε κουρασμένοι,
περήφανη στα πόδια τους θα τρέξει να τριφτεί.

Τα βράδια, όταν η θάλασσα χτυπάει τις λαμαρίνες,
και πολεμάει με δύναμη να σπάσει τα καρφιά,
μέσα στης πλώρης τη βαριά σιγή, που βασανίζει,
είναι γι' αυτούς σα μια γλυκιά γυναικεία συντροφιά.

Της έχουν πάντα στο λαιμό μια μπακιρένια γύρα,
για του σιδέρου την κακή αρρώστια φυλαχτό,
χωρίς όμως, αλίμονο, ποτέ να κατορθώνουν
να την φυλάξουν απ' το μαύρο θάνατο μ' αυτό.

Γιατί είναι τ' άγρια τα μάτια της υγρά κι ηλεκτρισμένα
κι έτσι άθελα το σίδερο το μαύρο τα τραβά,
κι ουρλιάζοντας τρελαίνεται σε ένα σημείο κοιτώντας
φέρνοντας δάκρυα σκοτεινά στους ναύτες και βουβά.

Λίγο πριν από το θάνατον από τους ναύτες ένας,
- αυτός όπου είδε πράματα στη ζήση του φριχτά -
χαϊδεύοντας την, μια στιγμή στα μάτια την κοιτάζει
κι ύστερα μες στη θάλασσα την άγρια την πετά.

Και τότε οι ναύτες, που πολύ σπάνια λυγά η καρδιά τους,
πάνε στην πλώρη να κρυφτούν με την καρδιά σφιχτή,
γεμάτοι μια παράξενη πικρία που όλο δαγκώνει,
σαν όταν χάνουνε θερμή γυναίκα αγαπητή.

 

[daimonman]

Στίχοι: Νίκος Μάθεσης, Τρελλάκιας
Μουσική: Στελλάκης Περπινιάδης
Πρώτη εκτέλεση: Στελλάκης Περπινιάδης
Άλλες ερμηνείες: Γιάννης Κυριαζής, Καμπούρης

Έδιωξα κι εγώ μια γάτα
Που 'χε γαλανά τα μάτια
Σαν κοιμόμουνα τη νύχτα|
Μου 'χωνε βαθιά τα νύχια| δις

Τόσους μήνες που την είχα
Μου ξηγιότανε στην τρίχα
Τώρα έγινε από σόι|
Και τα ψάρια δεν τα τρώει| δις

Την εδιώχνω με γινάτι
Και την άλλη μέρα νάτη
Μου 'ρχεται με ποντικάκια|
Και μου κάνει κορδελάκια| δις

Τώρα βρήκα άλλη γάτα
πι' όμορφη και μαυρομάτα
Πονηρή κι αυτή σα γάτα|
μου τα σπάει κρυφά τα πιάτα| δις

http://www.youtube.com/watch?v=PEGV0VIDA9w

aeee η γάτα μου σα γυναίκα είναι παμπόνηρη, και τα έχει βάλει τα μικρά σε μέρος που ως που να τα πιάσεις, αυτά θα έχουν γεράσει!

[PDE ads]

[aeee]

Τώρα βρήκα άλλη γάτα
πι' όμορφη και μαυρομάτα
Πονηρή κι αυτή σα γάτα|
μου τα σπάει κρυφά τα πιάτα| δις

aeee η γάτα μου σα γυναίκα είναι παμπόνηρη, και τα έχει βάλει τα μικρά σε μέρος που ως που να τα πιάσεις, αυτά θα έχουν γεράσει!

Συμφωνω οι γάτες είναι πονηρές ..........έρχονται και τρων απ' τα σκουπίδια μου........ Τρων τα καλύτερα....... και φεύγουν....... Οι γάτες πάντα θα πεινάνε ......

Οι γάτες .......


Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος

Με συνειρμούς διαβολεμένους
Ψάχνω τους λόγους που με σπρώξαν στα ταξίδια μου
Λόγοι που πάντα μου διαφεύγουν
Μαζεύω τους αφηρημένους
Σαν γάτες έρχονται και τρων απ' τα σκουπίδια μου
Τρων τα καλύτερα και φεύγουν

Κάθονται γύρω μου να ζήσουν
Και περιμένουνε ν' αρχίσω να ονειρεύομαι
Νιώθω τα φίδια να γλιστράνε
Οι μαύρες σκέψεις     θα με πνίξουν
Θα με σταυρώσουνε πριν φύγουν, δε γιατρεύομαι
Οι γάτες πάντα θα πεινάνε

Ο διάολος κάθεται και βλέπει
Να μου γελάει σαν παλιόφιλος ο θάνατος
Να μου θυμίζει κάτι πλάκες

[aristos2]

Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό
και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόρι
Αύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώ
τότε που φεύγανε μπουλούκια οι σταυροφόροι

Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδειά
και ξεκινούσαν οι γαλέρες του θανάτου
στο ρογοβύζι ανατριχιάζαν τα παιδιά
κι ο γέρος έλιαζε, ακαμάτης, τ'αχαμνά του

Του ταύρου ο Πικάσο ρουθούνιζε βαριά
και στα κουβέλια τότε σάπιζε το μέλι
τραβέρσο ανάποδο, πορεία προς το βοριά
τράβα μπροστά, ξοπίσω εμείς και μη σε μέλει

Κάτω απ' τον ήλιο αναγαλιάζαν οι ελιές
και φύτρωναν μικροί σταυροί στα περιβόλια
τις νύχτες στέρφες απομέναν οι αγκαλιές
τότες που σ' έφεραν, κατσίβελε, στη μπόλια

Ατσίγγανε κι αφέντη μου με τι να σε στολίσω;
φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό
στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω
κι ίσα ένα αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν το σωρό.

Κοπέλες απ' το Δίστομο, φέρτε νερό και ξύδι
κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά
σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι
μέσα απ' τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά

[why]

http://www.youtube.com/watch?v=Np-VZsjpjao

Απέραντη θλιμμένη Ανταρκτική         
 
Στίχοι: Διάφανα Κρίνα
Μουσική: Διάφανα Κρίνα
Πρώτη εκτέλεση: Διάφανα Κρίνα

Εκεί που οι μεθυσμένοι ψιθυρίζουν
τραγούδια της αγάπης, του χαμού
εκεί που οι νεκροί στριφογυρίζουν
στον ύπνο τους και κλαίνε που και που.

Εκεί που η αγάπη έχει τελειώσει
και σιγοσβήνουν των χαμένων οι λυγμοί
εκεί που το κορμί σου έχουν στοιχειώσει
τουρίστες της ζωής σου θλιβεροί.

Μέσα στα μπαρ που αυτοκτονούνε οι θαμώνες
μέσα στην πιο καλή μας μουσική
στους σκοτεινούς της νιότης μας χειμώνες
μέσα στα έγκατα της γης.

Παντού θα με ζητάς και θα με ψάχνεις
μα εγώ θα κρύβομαι βουβός για πάντα εκεί
εκεί μέσα στα μάτια σου που αστράφτει
μια απέραντη θλιμμένη Ανταρκτική.
 

[Boldini]

αναρωτιέμαι αν το έχω ξαναβάλει....
αν επαναλαμβάνομαι,συγνώμη!!!!!!!!

Parov Stelar  - Matilda

http://www.youtube.com/watch?v=fpEmIUFXJK0

[aeee]

Δεν θελω πολλα.... ένα    αεράκι   μόνο.... με τοση ζεστη......

Ερμηνεία: Νατάσα Μποφίλιου
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης

Ένα αεράκι θα φυσήξει στην Αθήνα
θα ταξιδέψουμε ξανά σ' εκείνα
με μια ανάγκη σα μεγάλη πείνα
για τη χαμένη μας ισχύ

Ένα αεράκι θα μας φέρει κάτι
που 'χουμε κρύψει κάτω απ' το κρεβάτι
αφού μοιράσαμε με το κομμάτι
ό,τι μπορεί κι ανησυχεί

Ένα αεράκι
σε σκόρπια φύλλα και ζωές
θα δώσει λύση.....

από ένα τόσο δα μικρό παραθυράκι
που κάποιος ξέχασε να κλείσει

Ένα αεράκι ξαφνική ανάσα θα 'ρθει
και θα αλλάξει τις γραμμές του χάρτη
ένας Γενάρης αγκαλιά στο Μάρτη
κι εμείς θα ψάχνουμε παλτό

Ένα αεράκι θα μας πει την ιστορία
σα μια μεγάλη και τυχαία συγκυρία
κι εμείς θα μπούμε τη μεγάλη τιμωρία
γιατί δεν έχουμε εαυτό...

[xenos]

καλησπερα

Δήμος Μούτσης

Μια φυσαρμόνικα που κλαίει

 http://www.youtube.com/watch?v=CuuJwxovd88&feature=related

εχω μερες να συνυπαρξω ονλαηνε με την  desperino.

Στίχοι: Δήμος Μούτσης
Μουσική: Δήμος Μούτσης
Πρώτη εκτέλεση: Δήμος Μούτσης
Άλλες ερμηνείες: Γιώργος Νταλάρας

Μια φυσαρμόνικα που κλαίει
με την ανάσα ενός παιδιού
σημάδι τούτου του καιρού
που μας φοβίζει και μας καίει

Μια φυσαρμόνικα που κλαίει
ειν' η δική μας παρουσία
τον ύμνο ακούγοντας να λέει
χαίρε ω χαίρε ελευθερία

Κι είν' οι φωνές μας στον αέρα
αλήθεια ποια είναι η αλήθεια
έτσι που ζεις από συνήθεια
μια μέρα ακόμα και μια μέρα

Μια φυσαρμόνικα που κλαίει
σπάζουν τ' αγάλματα κομμάτια
ψυχές που κράζουνε βοήθεια
κι έχουν ορθάνοιχτα τα μάτια

Κι ο ουρανός που μας σκεπάζει
μια φυσαρμόνικα που κλαίει
κι εμείς ανυποψίαστοι κι ωραίοι
μέσα στο θαύμα που βουλιάζει

Λίγοι καλοί κι αυτοί μοιραίοι
παραιτημένοι κατά βάθος
ω με πόση ένταση και πάθος γίνονται
πρώτοι οι τελευταίοι

Μια φυσαρμόνικα που κλαίει
ακολουθώ τα βήματά σου
μέσα στην ερημιά του κόσμου
κι έρχομαι πλάι εκεί κοντά σου


aeee.....ευχαριστώ για τους στιχους.........με σωζεις.....η domenica    ειναι ετοιμη για καινουργια δίκη

[xenos]

αφιερωμενο στην desperino........... σε   ειδα

ΔΗΜΟΣ ΜΟΥΤΣΗΣ

ΕΡΗΝΟΥΛΑ ΜΟΥ

http://www.youtube.com/watch?v=X2uSNGHGpZ0&feature=related

 Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
Μουσική: Δήμος Μούτσης
Πρώτη εκτέλεση: Δήμος Μούτσης

Θα σου πάρω βιολιά και ένα ντέφι γλυκό να σου παίζουν
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου

Mεταξύ μας όπως βλέπεις τα περιθώρια στενεύουν
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου

Τις καμμένες πόλεις, τα νεκρά παιδιά θυμάμαι και το αίμα
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου

και η δικιά μου η ζωή, δίχως νόημα δίχως φωνή και μ' άδειο βλέμμα
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μ

Πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα και οι μισθοφόροι που σε κυβερνούν
πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα, οι ίδιοι αύριο θα σε δικάζουν
και "Χαίρε, Καίσαρα μελλοθάνατε" θα σου πουν
αυτά που λες, "et preterea censeo Carthago delenda est"

Με τρομάζεις σαν των γηπέδων τις φωνές και τις σημαίες
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου

φοβισμένος σε κοιτάζω διπλωμένες κρατώντας τις κεραίες
Αχ Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου

Πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα και οι μισθοφόροι που σε κυβερνούν
πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα, οι ίδιοι αύριο θα σε δικάζουν
και "Χαίρε, Καίσαρα μελλοθάνατε" θα σου πουν
αυτά που λες, "et preterea censeo Carthago delenda est"

Ξεκινάς να με βρεις κι όλο πέφτεις θαρρείς σ'ένα τοίχο
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου

και ερωτεύεσαι εκεί δίχως χρώμα, δίχως οσμή και δίχως μύθο
Αχ Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου

Πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα και οι μισθοφόροι που σε κυβερνούν
πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα, οι ίδιοι αύριο θα σε δικάζουν
και "Χαίρε, Καίσαρα μελλοθάνατε" θα σου πουν
αυτά που λες, "et preterea censeo Carthago delenda est"

Αλλά εγώ Θα σου πάρω βιολιά και ένα ντέφι γλυκό να σου παίζουν
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου...

[aeee]

εχω μερες να συνυπαρξω ονλαηνε με την  desperino.

γραφει τα πρακτικα της Δίκης..... δύσκολη δουλεια ....πρεπει να φανει η αδιαβλητοτητα της δικαιοσυνης.....οποτε φαντάζεσαι δουλεια!!!!!
       

[desperino]

Καλησπέρα!

άστα να πάνε ....carthago delenda est !
               

[δασκαλίτσα]

Aλκίνοος Ιωαννίδης - Το όνειρο...

http://www.youtube.com/watch?v=W8JUxzwwVSE

Πάνε δυο μήνες που 'χω να σε δω
ποιος ξέρει τώρα πια τι είμαι για σένα,
ίσως ακόμα και να παρεξηγηθώ
για το Θεό όμως μη νοιάζεσαι για μένα.

Δεν είναι δύσκολο πιστεύω να μαντέψεις
πως της μορφής σου το πορτρέτο ξεθωριάζει
όμως αληθινά στο λέω, δεν πειράζει
κλείνω τα μάτια μου ξανά για να με κλέψεις.

Σε είδα στον ύπνο μου την πόρτα να χτυπάς
να 'ξερες πόσο με πονάς
κι ύστερα λέει σε είδα να φεύγεις σκυφτή
και τρομαγμένος ξυπνώ.

Αν πω σ' αρνήθηκα το ξέρεις θα 'μαι ψεύτης
κι ο χρόνος αν αφήνει μια ελπίδα για μένα
είναι οδυνηρό που δε σε είδα ν' αστράφτεις
μέσα στης ψυχής μου τον καθρέφτη.