Αναπληρωτές και διεκδίκηση των αυτονόητων

[Don Quixote]

Είναι πλέον γεγονός ότι ένα από τα χειρότερα εργασιακά καθεστώτα (για μένα το χειρότερο) είναι ο θεσμός του αναπληρωτή. Δεν ξέρεις αν θα δουλεύεις, που θα δουλεύεις, πότε θα δουλεύεις. Για πόσο; Και στο πόσο δεν εννοώ μόνο το 5-6 ή 7 μήνες. Εννοώ θα δουλεύεις για τα επόμενα 2-3-4 χρόνια;;; 

Για πράγματα που δεν περνάνε από το χέρι μας, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Για πράγματα που περνάνε από το χέρι μας αλλά μας διχάζουν, δύσκολα θα κάνουμε κάτι. Αλλά αυτά που μας ενώνουν άπαντες και είναι στο χέρι μας. Γιατί δεν κάνουμε κάτι;
Πρόχειρα, σκέπτομαι τα εξής:

1)Μεταπτυχιακά. Γιατί δεν μετράνε πλέον στην μισθολογική μας εξέλιξη;
2)Πιστοποιητικά υγείας. Είναι δυνατόν σχεδόν κάθε χρόνο να τρέχουμε σε γιατρούς;
3)Αδεια ασθένειας. Ελεγκτές γιατροί, μεγίστη διάρκεια δεκαπενθήμερο. Δηλαδή καλυτέρα να χάσεις την ημέρα παρά να πας με 40 πυρετό να περιμένεις στην ουρά για σφραγίδα. Το δεκαπενθήμερο ισχύει και για λόγους κύησης!
4)Ποσα σχολεία είναι το μέγιστο που μπορεί να είναι ένας αναπληρωτής; Και πόσα σε μια μέρα;  Και με πόση χιλιομετρική απόσταση μεταξύ τους;
5)Η ώρα της σίτισης στα δημοτικά. Γιατί δεν πιάνεται και στους αναπληρωτές;
6)Γιατι πάντα το πρόγραμμα των αναπληρωτών πρέπει να τους δίνει  τις τελευταίες επιλογές και πάντα με τα περισσότερα ενδιάμεσα κενά;
7)Είναι δυνατόν να μπορούν να δουλεύουν σε δεύτερη δουλειά συνταξιούχοι, δημόσιοι και γενικά οι πάντες εκτός από τους αναπληρωτές;

Φαντάζομαι θα υπάρχουν και άλλα θέματα. Ας τα συνοψίσουμε και να απαιτήσουμε (σε πρώτη φάση) απαντήσεις.
-Δεν αναγνωρίζεται το μεταπτυχιακό, γιατί είστε π.χ. εκπαιδευτικοί β και γ κατηγορίας. Εγώ προσωπικά το δέχομαι σαν απάντηση. Άλλα να το πουν. Να απαντήσουν. Να εκτεθούν. Γιατί πραγματικά λογική απάντηση για όλα τα παραπάνω δεν υπάρχει.

Να ισχύουν τα ίδια για όλους. Τίποτα περισσότερο αλλά και τίποτα λιγότερο.

[PDE ads]

[Stef_Thess!]

Ο κοινός αγώνας όλων μας θα έπρεπε να κατευθυνθεί στη διεκδίκηση μόνιμων διορισμών σε όλα τα οργανικά κενά της εκπαίδευσης. Έχετε δίκιο σ' αυτά που λέτε, όμως έχοντας τέτοιου είδους αιτήματα είναι σαν να καθιερώνουμε σαν φυσιολογική την παρουσία των αναπληρωτών στην εκπαίδευση, ενώ κανονικά θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται μόνο για την κάλυψη εκτάκτων κενών.

[Don Quixote]

Συνάδελφε, διεκδίκηση μόνιμων διορισμών πρέπει να είναι ο στόχος, συμφωνώ. Αλλά μέχρι να γίνει αυτό, εμείς που είμαστε τώρα αναπληρωτές, θα έχουμε βγει στη σύνταξη. Πρέπει τώρα να διεκδικήσουμε τα νόμιμα και λογικά που ισχύουν για όλους.

-Γιατί ενώ έχουμε υποστεί μείωση μισθού, ήρθε και η μη αναγνώριση μεταπτυχιακού για ακόμα χαμηλότερα. Ειλικρινά πως πέρασε κάτι τέτοιο χωρίς να αντιδράσει κανείς, μου φαίνεται απίστευτο.
-Γιατί ενώ βγάλαμε πιστοποιητικά πριν τρία χρόνια, ξανά το ίδιο. Και να πληρώνουμε νοσοκομεία, εοπυυ. Ταλαιπωρία, για  εξετάσεις  τραγέλαφο. Ο παθολόγος το γράφει κατευθείαν. Ο ψυχίατρος θα ρωτήσει: -Είσαι καλά; -Ακούς φωνές; Αν απαντήσεις ναι, στο δίνει και αυτός. Βασικά την επόμενη φορά εγώ θα απαντήσω όχι έτσι από περιέργεια να δω τι θα κάνει.
-Και θα πηγαίνουμε σε όσα σχολεία χρειαστεί. Ακόμα και δυο σε μια μέρα. Με πρόγραμμα "μουτζούρη" που εννοείται δεν μπορεί να αλλάξει γιατί θα ξεβολευτούν όλοι οι άλλοι συνάδελφοι.

Και επειδή ο Λοβέρδος έλεγε για εθελοντισμό. Η σίτιση τι είναι αλήθεια; Όσοι δουλεύουν στην πρωτοβάθμια είναι όλοι εθελοντές και δεν το ξέρουν. Και επειδή η αναπλήρωση πληρώνει καλά, απαγορεύεται να δουλέψεις αλλού.

Εξωφρενικό να τα δέχονται αδιαμαρτύρητα όλα αυτά αναπληρωτές συνάδελφοι. Ακόμα πιο εξωφρενική η σιωπή των μόνιμων.

Αν υπάρχει διάθεση για συζήτηση, να βρούμε μερικά βασικά αιτήματα.  Και να τα επικοινωνήσουμε στα γραφεία πρωτοβάθμιας – δευτεροβάθμιας. Να τα εκφράσουμε στους συλλόγους στα σχολεία που πηγαίνουμε. Να τα στείλουμε σε εκπαιδευτικά site. Σε βουλευτές. Στους αιρετούς.

Τι άποψη έχει π.χ. ο κύριος Μπράτης για την μη αναγνώριση του μεταπτυχιακού; Για τη σίτιση;