0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Τι προοπτικές υπάρχουν για τους δασκάλους που αποφοίτησαν το 2012; Με βάση τα σημερινά δεδομένα, πότε πιστεύετε ότι θα ξεκινήσουμε να εργαζόμαστε; Παρακαλώ, όποιος θέλει ας καταθέσει την άποψη του χωρίς κακεντρέχεια - γνωρίζω εκ των προτέρων ότι οι απόφοιτοι του 2011 δεν έχουν εργαστεί ακόμη.
Είμαι απόφοιτος του 2013. Πέρασα στη σχολή το 2009 με τους υψηλότερους βαθμούς στην ιστορία των παιδαγωγικών. Βλέπω τα μήνυματα των συναδέλφων παραπάνω και πραγματικά στεναχωριέμαι. Όχι για τα αποθαρρυντικά σχόλια (που είναι άκρως ρεαλιστικά), αλλά για την κλασική ατάκα-καραμέλα "κρίμα για τα παιδιά". Κρίμα για όσους επέλεξαν να σπουδάσουν κάτι που δεν ήθελαν, απλά και μόνο επειδή άκουσαν το μπάρμπα τους από το χωριό. Αλλά και πάλι, δεν τους λυπάμαι καθόλου. Μιλάμε για τους ίδιους ανθρώπους που όταν έκαναν πρακτική φεύγανε συνεχώς με νεύρα απο το σχολείο και απορούσαν με τον εαυτό τους για το κατόρθωμα τους. Για εκείνους που μπήκαν στα παιδαγωγικά, δάσκαλοι όμως δε γίνανε ποτέ (και ουτε πρόκειται να γίνουν).Προσωπικά είμαι απόλυτα ικανοποιημένος με τις σπουδές μου και δε μετανιώνω λεπτό για την επιλογή μου. Δε θα μπορούσα να με φανταστώ να σπουδάζω τίποτα άλλο (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) και είμαι πραγματικά ικανοποιημένος με το περιεχόμενο των γνώσεων που έχω λάβει. Για κάποιον άνθρωπο που θέλει να αυτοαποκαλείται Παιδαγωγός (και δεν ειναι καθολου τυχαίο το κεφάλαιο Π) είναι πραγματικά υπέροχο να γνωρίζει τον κόσμο των παιδιών μέσα από τις σπουδές του και στη συνέχεια να προσπαθεί να τις εξελίξει μέσα από προγράμματα εξειδίκευσης, μεταπτυχιακά, δεύτερα πτυχία κ.τ.λ. Γιατί παιδαγωγός δεν είσαι μόνο μέσα στην τάξη, αλλά στην καθημερινότητα σου.Και θα γυρίσει κάποιος από εσάς και θα μου πει "κάτσε ρε Φιλόσοφε και πως θα ζήσουμε εμείς;;" και δε θα 'χει άδικο. Και θα του απαντήσω εγώ: Κάνοντας δουλειές του ποδαριού, κάνοντας ο,τιδήποτε μέχρι να καταφέρεις να απ´ ασχοληθείς στον τομέα σου. Άλλωστε ποιος νέος καταφέρνει να δουλέψει με το που αποφοιτήσει στο αντικείμενο του;; Σχεδόν κανένας!!Αυτό που θέλω να πω στην κοπελιά που ξεκίνησε το θέμα είναι πως δεν πρέπει να αισθάνεται άσχημα για την επιλογή της. Αν επέλεξε τη σχολή συνειδητά, τότε σίγουρα θα καταλάβει όσα έγραψα παραπάνω (αν όχι, τότε πάω πάσο). Ό,τι και να ισχύει, πάντως, όχι δεν είναι κρίμα για κανέναν.Καλή δύναμη Cheko και να θυμάσαι πως οσο προσπαθεί, κανεις δεν παει χαμένος;-)!!
Έρχομαι να συμφωνήσω πλήρως με όσα λες! Δυστυχώς ο κλάδος μας απαρτίζεται από νέους/νέες οι οποίοι μπήκαν στα παιδαγωγικά τμήματα με την πεποίθηση ότι θα βρουν αμέσως δουλειά...λες και οι δάσκαλοι είναι οι μοναδικοί που κόπιασαν για το πτυχίο τους και συνεπώς αδικούνται κατάφωρα με βάση τις τελευταίες εξελίξεις στα εργασιακά θέματα...Περισσότερη μιζέρια πέραν του δικού μας κλάδου, δεν έχω ξανασυναντήσει...Για μένα, η επιλογή της συγκεκριμένης σχολής ήταν απόφαση ζωής και η στροφή καριέρας δεν αποτελεί καν εναλλακτική...Θα επιμείνω στην απόφασή μου έχοντας στο μυαλό μου ότι η "υπομονή είναι αρετή", έστω κι αν κάποιες φορές για να πετύχεις το στόχο σου χρειάζεται να κάνεις δουλειές του ποδαριού!
Ας μιλήσουμε καθαρά. Όταν έχεις άλλους να σε συντηρούν, όλα είναι απλά και εύκολα... Δεν έχεις καταλάβει ότι με το πρόβλημα που δημιουργήθηκε ίσως να μην μπορέσεις να ασκήσεις ποτέ το επάγγελμα σου, ΑΡΑ και να αποκτήσεις κάποια οικονομική ανεξαρτησία. Οι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας σε αντίθεση με τους δασκάλους, μπορούν με 3-4 π.χ. ιδιαίτερα πανελληνιων να πιάσουν ή να ξεπεράσουν βασικό μισθό ακόμη και αν δεν βρουν εργασία... Εσύ μπορείς; Μάλλον όχι... Τέλειωσα το 2011. Καλα voucher....