Πρώτη φορά σε τάξη

[γιαννα26]

Σχολική Τάξη, Μάθηση και Ψυχική Υγεία
Η αθέατη πλευρά των σχέσεων αγωγής στα σημερινά σχολεία
Συγγραφείς: Κίσσας, Γιώργος, Βλασσόπουλος, Κυριάκος
εκδόσεις ΑΡΜΟΣ


Aρχικά να παραδεχτώ πως δεν το έχω διαβάσει (ακόμα), απλώς το ξεφύλλισα, μου κίνησε το ενδιαφέρον, το αγόρασα και αυτή τη στιγμή αναπαύεται στο κομοδίνο... μέχρι να έρθει η ώρα του. 

Δύο ψυχολόγοι -ψυχοθεραπευτές συνεργάζονται και στηριζόμενοι σε υλικό που αποκόμισαν μέσα από συναντήσεις με εκπαιδευτικούς δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης όλων των ειδικοτήτων, συγγράφουν το βιβλίο αυτό. Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο: "Προτείνουμε την άποψη πως ο εκπαιδευτικός θα μπορούσε να εκπαιδευτεί ώστε να λειτουργεί μέσα στην συνεχή συναισθηματική αλληλεπίδραση με τους μαθητές του, να διαμορφώνει τον ψυχικό χώρο της τάξης του για να φιλοξενεί και να αναγνωρίζει τους "δύσκολους φόβους τους", να αντέχει και να παραμένει σταθερός, γνωρίζοντας και τα δικά του επώδυνα ψυχικά βιώματα που η παιδαγωγική σχέση ανακινεί."

Το πήρα το βιβιλιο... θα ανακοινώσω εντυπώσεις!

[PDE ads]

[soul]

Γιάννα μου, καλή αρχή εύχομαι μέσα από την καρδιά μου
Φυσικά και τα έχουμε περάσει όλοι και αναγνωρίζουμε τους φόβους σου.
Ωστόσο από τη δική μου εμπειρία έχω να σου πω ότι πρέπει να είσαι ειλικρινής με τους μαθητές σου, τα παιδιά καταλαβαίνουν αν τα αγαπάμε, ακόμα και αν είμαστε αυστηροί μαζί τους.
Είμαι σίγουρη ότι θα τα τα καταφέρεις, αν αγαπάς αυτό που κάνεις.Δυσκολίες θα υπάρχουν κάθε μέρα και κάθε φορά θα μαθαίνεις από τα λάθη σου.
Για εμένα δεν υπάρχουν κανόνες , γιατί κάθε παιδί είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα με διαφορετικό οικογενειακό  υπόβαθρο και γι'αυτό χρήζει διαφορετικής αντιμετώπισης.
Έτσι ουσιαστικά καλούμαστε να γίνουμε οι ίδιοι εκπαιδευτικοί, ψυχολόγοι, ηθοποιοί και....πολλά άλλα

Και πάλι εύχομαι  καλή χρονιά και θα είμαστε εδώ για κάθε απορία

[victoryhope]

Το ένστικτο του καθενός είναι οδηγός αν φυσικά συνειδητά κάνει αυτό που διάλεξε και το αγαπάει. Σαφώς και οι συμβουλές και τα βιβλία βοηθάνε αλλά η πείρα και το προσωπικό στυλ που διαμορφώνει ο καθένας είναι μοναδικό.
Συνεπώς, κεραίες ανοιχτές για να υπάρχει "επικοινωνία" με τους δέκτες-τους μαθητές δηλαδή- γιατί αν τους χάσεις, έχεις χάσει το παιχνίδι. Πρέπει να μπορείς να "διαβάζεις" το βλέμμα τους και να πιάνεις το σφυγμό της τάξης.

[MARKOS]

Το ένστικτο του καθενός είναι οδηγός αν φυσικά συνειδητά κάνει αυτό που διάλεξε και το αγαπάει. Σαφώς και οι συμβουλές και τα βιβλία βοηθάνε αλλά η πείρα και το προσωπικό στυλ που διαμορφώνει ο καθένας είναι μοναδικό.
Συνεπώς, κεραίες ανοιχτές για να υπάρχει "επικοινωνία" με τους δέκτες-τους μαθητές δηλαδή- γιατί αν τους χάσεις, έχεις χάσει το παιχνίδι. Πρέπει να μπορείς να "διαβάζεις" το βλέμμα τους και να πιάνεις το σφυγμό της τάξης.

+φωνώ.  Στην συναντηση καθηγητών προσφατα ακουσα ένα σωρό πραγματα που λεω μεσα μου " δεν είναι δυνατον να φταινε για όλα οι μαθητες". τους ιδιους μαθητες εχουμε !!

[PDE ads]

[erietta]

Μάρκο, εννοείς ότι έγινε παιδαγωγικός σύλλογος; Ας έχουμε υπόψη όμως ότι παίζει μεγάλο ρόλο και το σχολείο στο οποίο θα βρεθεί κάποιος.  Φέτος είμαι σε σχολείο όπου αντιμετωπίζω κάποιες δύσκολες περιπτώσεις, αλλά και έναν μαθητοπατέρα - διευθυντή. Ενώ τα προηγούμενα χρόνια ήμουνα  σε σχολείο όπου δεν είχα ουσιαστικά κάποιο πρόβλημα. Ξαφνικά φταίω εγώ ή η ατμόσφαιρα που βρήκα διαμορφωμένη στο σχολείο που πήγα; Και αυτό παίζει ρόλο, ας μην το ξεχνάμε. Όπως επίσης και το εάν είσαι σε σχολείο μεγάλων αστικών κέντρων ή της επαρχίας.

[gia 96]

+φωνώ.  Στην συναντηση καθηγητών προσφατα ακουσα ένα σωρό πραγματα που λεω μεσα μου " δεν είναι δυνατον να φταινε για όλα οι μαθητες". τους ιδιους μαθητες εχουμε !!

Έτσι είναι, εν μέρει όμως. Σίγουρα δεν μπορεί να φταίνε για όλα οι μαθητές, αλλά ούτε κι όλος ο σύλλογος κάνει λάθος για την αδιαφορία κάποιων μαθητών, που είναι κάτι παραπάνω από εμφανής σε όλα τα μαθήματα (πλην ίσως της γυμναστικής)! Αλήθεια, νομίζετε ότι παλεύεται η αδιαφορία των μαθητών, η οποία εκδηλώνεται από την παράδοση του μαθήματος μέχρι τους βαθμούς και τις ποινές; Θεωρώ πως όσα χρόνια κι αν διδάσκει κάποιος σε τάξη, όσα βιβλία παιδαγωγικής κατάρτισης κι αν διαβάσει, όσες τακτικές/πρακτικές κι αν εφαρμόσει, την επιδεικτική αδιαφορία του μαθητή είναι πάρα πολύ δύσκολο να την περιορίσει/εξαλείψει. Είναι μια πραγματική καθημερινή πρόκληση, που νομίζω πως όποιος δεν την έχει συναντήσει, δεν μπορεί να εξάγει σίγουρα και ασφαλή συμπεράσματα για το εκπαιδευτικό έργο.

[MARKOS]

νομίζω πως ουτε αυτος που διδάσκει χρόνια μπορει να εχει στο τσεπάκι την "λύση" ετσι κι αλλιως...

[gia 96]

νομίζω πως ουτε αυτος που διδάσκει χρόνια μπορει να εχει στο τσεπάκι την "λύση" ετσι κι αλλιως...

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

[sapore]

νομίζω πως ουτε αυτος που διδάσκει χρόνια μπορει να εχει στο τσεπάκι την "λύση" ετσι κι αλλιως...

Μπορεί να φανεί άσχετο,
αλλά γνωρίζατε ότι ταξιδεύοντας συχνά βελτιώνεται την ικανότητα σας να χειρίζεστε πολύπλοκα προβλήματα καθώς και την επίλυση τους;

Το επάγγελμα του "δασκάλου" απαιτεί αλλά και προσφέρεται.
Ας το "εκμεταλλευτούμε".