0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Αν δίνεις, λοιπόν, τα λεφτά σου, για να σπουδάσεις σε μια χώρα με φθηνότερο βιοτικό επίπεδο, όπως η Βουλγαρία, θα συνεχίσεις να τα δίνεις, γιατί θα σε συμφέρει.Αν δίνεις τα λεφτά σου, για να σπουδάσεις σε ένα φημισμένο πανεπιστήμιο του εξωτερικού, θα συνεχίσεις να τα δίνεις, γιατί είναι άλλο να λες πως σπούδασες στο Cambridge και άλλο στο χ ιδιωτικό πανεπιστήμιο της Αθήνας.Αν θες να δώσεις λεφτά να σπουδάσεις, επειδή δεν μπορείς να περάσεις με εξετάσεις σε δημόσιο πανεπιστήμιο, αλλά δεν θέλεις να βγεις στο εξωτερικό, τότε πράγματι θα προτιμήσεις να πας σε ιδιωτικό της Ελλάδας, πράγμα που σημαίνει όμως ότι θα σκάσεις ένα σωρό λεφτά (ενδεχομένως και δανεικά, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό), για να γίνεις από μέτριος μαθητής μέτριος επιστήμονας που θα προστεθεί στις υπόλοιπες χιλιάδες ανέργων πτυχιούχων. Τι θα κερδίσεις εσύ και τι θα κερδίσει η χώρα από μια τέτοια κατάσταση; Μιλάμε πάντα για την Ελλάδα. Σε άλλες χώρες μπορεί τα πράγματα να λειτουργούν διαφορετικά, γιατί έχουν άλλο ποσοστό ανεργίας.Εδώ είτε φτιάξεις πέντε σχολές Νομικής στο δημόσιο πανεπιστήμιο είτε φτιάξεις άλλη μια Νομική στο ιδιωτικό πανεπιστήμιο, μου φαίνεται το ίδιο άχρηστο από τη στιγμή που είναι κορεσμένο επάγγελμα. Πιο ωφέλιμο μού φαίνεται να αναβαθμίσεις το επίπεδο των σχολών που ήδη λειτουργούν.
Πως μπορεί κάποιος να προεξοφλήσει ότι ο απόφοιτος θα βγει μέτριος επιστήμονας;
Άλλωστε, σε πολλά από τα ιδιωτικά πανεπιστήμια υπάρχουν τομείς που δεν υπάρχουν στα ελληνικά όπως animation κλπ.
To προεξοφλώ από τη στιγμή που δίνει εξετάσεις για το δημόσιο πανεπιστήμιο και δεν μπορεί να περάσει. Κάποιος που ήταν μέτριος μαθητής δεν γίνεται στο πανεπιστήμιο ξαφνικά καλός φοιτητής, τουλάχιστον κατά κανόνα.Αυτοί που είναι καλοί αλλά επιθυμούν πανεπιστήμιο άλλης κλάσης, πηγαίνουν απευθείας σε φημισμένα πανεπιστήμια του εξωτερικού με υποτροφία ή με προσωπικά τους έξοδα.
Δεν ξέρω αν τέτοιοι τομείς θα έπρεπε να αποτελούν πανεπιστημιακό αντικείμενο και αν υπάρχει έλλειψη τέτοιων επαγγελμάτων στην αγορά, αλλά αν ισχύει, είναι ένα ερώτημα γιατί δεν ασχολείται το κράτος με το να ιδρύσει τέτοια τμήματα στο δημόσιο πανεπιστήμιο (ενδεχομένως σε συνεργασία και με ξένα πανεπιστήμια), αντί να αυξάνει τους εισακτέους ή να ιδρύει τμήματα κορεσμένων επαγγελμάτων. Αν υπήρχε μια σαφής απάντηση ότι αυτό οφείλεται σε έλλειψη πόρων και όχι απλώς σε έλλειψη βούλησης, τότε θα συμφωνούσα να το αναλάβει ο ιδιωτικός τομέας. Αλλά δεν έχω πειστεί για κάτι τέτοιο.
Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Η απόδοση στο σχολείο δεν συνδέεται πάντοτε με την απόδοση στο πανεπιστήμιο. Κάποιος μπορεί να ήταν μέτριος μαθητής στο σχολείο, αλλά να διαπρέψει στο πανεπιστήμιο σε τομείς όπως στην πληροφορική ή στις τέχνες, όπου υπάρχουν πολλά εργαστηριακά μαθήματα. Άλλως τε πολλοί διακεκριμένοι επιστήμονες, ειδικά στις θετικές επιστήμες, ήταν μέτριοι μαθητές.
Άσχετα από την αιτία, το αποτέλεσμα μετρά και το κενό με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πρέπει να καλυφθεί.
Δεν θα πέσω από τα σύννεφα αν σε λίγο καιρό έχουμε ιδιωτική σχολή νομικής...
Ίσως η καλύτερη λύση για συμπληρωματική παροχή παιδείας σε τομείς με ιδιαιτερότητα, να είναι η σύμπραξη/συνεργασία μεταξύ κρατικών και ιδιωτικών πανεπιστημίων, πράγμα που ήδη έχει αρχίσει να γίνεται.
Ο ακαδημαϊκος χάρτης χρειάζεται αναδιάρθρωση. Σχολε ς επί σχολών σε περιοχές επι περιοχών ανά την Ελλάδα με επικάλυψη γνωστικών αντικειμένων και ασαφή επαγγελματικά δικαιώματα...Μία νομική στη Πάτρα δεν έλειπε θαρρώ...Ενίσχυση της επαγγελματικής εκπαίδευσης χρειάζεται...
Τώρα, αν αυτό που σπουδάζει ο κάθε φοιτητής δεν έχει ζήτηση...ας χρησιμοποιήσει διαφορετικά τις γνώσεις του. Δεν υπάρχει πια το δημόσιο και το εύκολο. Αλλά φραγμός στις σπουδές δεν πρέπει να υφίσταται...αλλά φυσικά με επίπεδο.Κάποιο όριο γνωστικό που τα πανεπιστήμια θα ορίσουν. Επιτέλους.
Που να χρησιμοποιησει τις γνωσεις φιλολογιας ...στο ψαρεμα η στο οργωμα? Δεν μπορουμε ολοι να κανουμε 2-3 πτυχια και 5-6 μεταπτυχιακα ...πρεπει να δουλεψουμε και καποτε...