Συλλογισμοί

[peltes29]

Πολύ σωστά, τα όσα γράφεις. Και φαντάσου ότι ακόμη και στο παράδειγμα από τις θετικές επιστήμες ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ να  έχουν ασάφεια!
Στο 7ο παράδειγμα της ίδιας άσκησης γράφει:
Το νερό βράζει. Σίγουρα λοιπόν η θερμοκρασία του ανέβηκε στους 100^οC. Το βιβλιο του καθηγητή τη χαρακτηρίζει τέλεια επαγωγή (αίτιο αποτέλεσμα, συνθήκη αναγκαία και επαρκής), ενώ δεν είναι, αφού λείπει η συνθήκη ''και κανονικές συνθήκες ατμοσφαιρικής πίεσης", την οποία το ίδιο το βιβλίο στην προηγούμενη σελίδα αναφέρει στη θεωρία του αιτίου αποτελέσματος!

Γι΄αυτό σου λέω ότι πρέπει να πληρώνουν πολλές αμαρτίες αυτά τα παιδάκια ( και εμείς, φυσικά μαζί τους), για να πρέπει να μαθαίνουν και κυρίως να εξετάζονται σε τέτοια πράγματα. 

[PDE ads]

[Δημήτριος Τσαμαρδίνος]

Όσο διερευνάς, τόσο και ανακαλύπτεις. Παρότι τα διάβασα, τώρα τα προσέχω περισσό-τερο και διορθώνω. Είπα ότι επαγωγικοί συλλογισμοί με αίτια-αποτέλεσμα για κοινωνι-κά ζητήματα* μάλλον είναι δύσκολοι ή ότι δεν υπάρχουν. Ο επαγωγικός συλλογισμός όμως, που αναφέρει το Έκφραση-Έκθεση, «πιστεύω ότι θα πάρω το μεγαλύτερο βαθμό στην τάξη, γιατί μελέτησα περισσότερο από όλους», είναι με αίτιο όπως δείχνει ρητά η φράση «γιατί μελέτησα»* και αποτέλεσμα είναι το συμπέρασμα, ότι «πιστεύω ότι θα πάρω τον μεγαλύτερο βαθμό στην τάξη»/ Υποσημειώσεις: * με τον όρο κοινωνικά ζη-τήματα εννοώ όλες τις περιπτώσεις που δεν υπάγονται στη φυσική, στις θετικές γενικά επιστήμες και στην οικονομία.  ** Όπως είναι γνωστό ένα αίτιο το εμφανίζουμε σε ένα συλλογισμό είτε ως αίτιο είτε ως αιτιολογική πρόταση. Στην εδώ περίπτωση εμφανίζε-ται ως αιτιολογική πρόταση, γεγονός που δεν πρόσεξα./ Σε αίτιο- αποτέλεσμα στηρίζο-νται και οι συλλογισμοί-παραλογισμοί «οι γάλλοι είναι αγενείς. . .», «σήμερα η μέρα μου δεν πήγε καλά, γιατί το πρωί συνάντησα μια μαύρη γάτα», στους οποίους φυσικά το αίτιο δεν είναι ούτε επαρκές ούτε αναγκαίο./  Για το συλλογισμό «το νερό βράζει, σίγουρα λοιπόν η θερμοκρασία του ανέβηκε στους εκατό βαθμούς» (όπου εννοείται ότι βράζει σε κανονική ατμοσφαιρική πίεση και έτσι η παράλειψη είναι αποδεκτή), θα πω κάτι που νομίζω ότι είναι σημαντικό. Όλες οι γνώσεις, όλα τα συμπεράσματα, ξεκινάν από επαγωγικούς συλλογισμούς. Τίθενται κάτω από έλεγχο με την παρατήρηση και το πείραμα, και εφόσον αποδειχθούν σύμφωνα με την πραγματικότητα αμέσως μετατρέ-πονται  και χρησιμοποιούνται από όλους μας ως προκείμενες, ως αποδεικτικές δηλαδή προτάσεις, με βάση τις οποίες κάνουμε πλέον παραγωγικούς συλλογισμούς. Ενεργούμε δηλαδή από εκεί και πέρα αντίστροφα***. Κάποιος λοιπόν ερευνητής μέτρησε κάποτε επανειλημμένως σε πόσους βαθμούς βράζει το νερό κάτω από μια ατμοσφαιρική πίεση, βρήκε ότι βράζει στους εκατό και το ανακοίνωσε στη διεθνή επιστημονική κοινότητα, που τα αποδέχθηκε. Τώρα κάνουμε όλοι μας διάφορους σχετικούς παραγωγικούς συλ-λογισμούς «το νερό βράζει, σίγουρα λοιπόν (και όχι πιθανά) η θερμοκρασία του ανέβη-κε στους εκατό βαθμούς», ή «η θερμοκρασία στο μάτι της κουζίνας ανέβηκε στους ε-κατό βαθμούς, άρα το νερό βράζει» κλπ./ Το ίδιο συμβαίνει και στη φιλολογία: κάποιος μελέτησε τι πάει να πει ρήμα, και το συμπέρασμά του (που προήλθε από επαγωγή, μια και δεν ήταν δυνατό να ελέγξει τις χιλιάδες ρήματα που υπάρχουν σε μια γλώσσα) το ανακοίνωσε, γίνηκε αποδεκτό από τη φιλολογική κοινότητα, και ο μαθητής σήμερα κά-νει τον παραγωγικό συλλογισμό-ορισμό: ρήμα είναι μια λέξη που δείχνει αυτό και εκεί-νο, και χρησιμοποιείται έτσι κι αλλιώς./ *** Υποσημείωση: Εκφράζω μια άποψη που φυσικά πρέπει να ερευνηθεί για το αν είναι σωστή, σύμφωνη δηλαδή με την πραγματι-κότητα./ Επανέρχομαι στο συλλογισμό «το νερό βράζει» για να πω ότι είναι παραγωγι-κός και ότι κακώς το βιβλίο τον αναφέρει ως επαγωγικό μαζί με άλλους επαγωγικούς/ Ίσως να πρέπει η ομάδα που συντάσσει τα Έκφραση-Έκθεση να πλαισιωθεί από ειδι-κούς για τη Λογική φιλόσοφους, πχ όπως εκείνοι που σύνταξαν τη ’φιλοσοφία της τρί-της  λυκείου’, ώστε τα σχετικά θέματα να είναι όσο το δυνατόν πιο σωστά και πιο κα-τανοητά από καθηγητές και μαθητές./ Για τους συντάκτες των τευχών Έκφραση-Έκθεση ας μου επιτραπεί η ευκαιρία να τους ευχαριστήσω, γιατί από αυτούς έμαθα τι πάει να πει δομή, γιατί συγκέντρωσαν με μόχθο μια πλειάδα από κατάλληλα και χρήσι-μα για ανάλυση κείμενα, και για ένα σωρό άλλα πράγματα που περιέχουν τα βιβλία τους αυτά. Ιδιαίτερα θέλω να εξάρω τη συμβολή του Νίκου Γρηγοριάδη στη θεωρία δομής, που πρώτος παγκοσμίως μίλησε για θεματική πρόταση. Δεν ξέρω αν η έννοια της θεματικής πρότασης πέρασε στην ξένη και αν απασχόλησε τους δυτικούς διανοη-τές. Εγώ τη βρήκα πολύ χρήσιμη και με βοήθησε καταλυτικά στις έρευνές μου και στη βελτίωση της θεωρίας δομής που επιχείρησα.     

[ypernouli]

 Και δυστυχώς θα αναγκαστώ να ξαναφέρω την τόσο ενδιαφέρουσα συζήτηση σε καθαρά χρηστικό επίπεδο...

Το ερώτημα παραμένει και επαναδιατυπώνεται: αν είχες διαβάσει όσα προηγήθηκαν της ερώτησής σου, θα είχες δει το "χρυσό" κανόνα, που λέει πως δεν μας ενδιαφέρει η πορεία με την οποία γράφεται μια παράγραφος, αλλά η πορεία της σκέψης.

 Το δέχομαι αυτό για την πορεία σκέψης σε μια παράγραφο. Ωστόσο, έχω βρει έναν πρακτικό κανόνα για να μην μπερδεύονται τα παιδιά, μετά από ψάξιμο. Όσον αφορά έναν συλλογισμό, να μεταγράφουν αυτόν στο πρόχειρο με τη σωστή σειρά (1η προκείμενη... συμπέρασμα μετά) και στη συνέχεια να τον χαρακτηρίζουν. Όμως, στις παραγράφους και στα κείμενα, να κοιτάνε απλώς αν ξεκινάει από το γενικό κλπ., δηλαδή να μην ασχολούνται καθόλου με την πορεία σκέψης. Στηρίχτηκα κυρίως σε κάποιες οδηγίες που είχαν αποσταλεί σε διορθωτές και σε απαντήσεις στο θέμα (του 2004;) για την παράγραφο. Διστάζω να τους πω και εκεί για πορεία σκέψης... γιατί στο τέλος σε παρόμοιο θέμα μπορεί να επικρατήσει η απλοϊκή σκέψη και πάλι και πού να εξηγώ τα ανεξήγητα... Θα ήθελα τη γνώμη σας γι' αυτό.

Και στις επαγωγές τονίζω ότι η ορθότητα ισχύει, απλώς εξετάζεται η εγκυρότητα με τα συγκεκριμένα κριτήρια, ανάλογα με το είδος επαγωγής.

[θάνος73]

Συνάδελφοι, διαβάστε παρακαλώ την παράγραφο:
Πρώτα απ' όλα, ας προσπαθήσουμε να περιγράψουμε συνοπτικά το internet και ειδικότερα τον παγκόσμιο ιστό με μια αναλογία. Ας φανταστούμε τον κυβερνοχώρο ως μιας τεράστια έκθεση. Ο κάθε "εκθέτης" δημιουργεί το δικό του περίπτερο (site) που καταχωρείται σε μία διεύθυνση. Ο χρήστης του διαδικτύου, μέσα από τους τηλεπικοινωνιακούς διαδρόμους που δημιούργησε η σύζευξη τηλεφώνου υπολογιστή, επισκέπτεται αυτήν την άυλη, διαρκή και παγκόσμια ψηφιακή έκθεση. Περνά από διάφορα sites, επικοινωνεί με τον "εκθέτη" και, βεβαίως, μπορεί να πάρει ("κατεβάσει") πληροφοριακό υλικό. Αρκεί να έχει εξασφαλίσει την είσοδό του μέσω ενός προμηθευτή (provider) σύνδεσης στο internet

ποια συλλογιστική πορεία ακολουθεί ο συγγραφέας; 1. επαγωγική με αναλογία ή 2. αναλογική συλλογιστική πορεία;

(άποψή μου είναι πως οποιαδήποτε από τις δύο απαντήσεις υποστηρίξει ο μαθητής, αν τεκμηριώσει τη θέση του επισημαίνοντας τις αναλογίες που υπάρχουν, πρέπει αυτή να γίνει δεκτή)

[PDE ads]

[ypernouli]

Συνάδελφοι, διαβάστε παρακαλώ την παράγραφο:
Πρώτα απ' όλα, ας προσπαθήσουμε να περιγράψουμε συνοπτικά το internet και ειδικότερα τον παγκόσμιο ιστό με μια αναλογία. Ας φανταστούμε τον κυβερνοχώρο ως μιας τεράστια έκθεση. Ο κάθε "εκθέτης" δημιουργεί το δικό του περίπτερο (site) που καταχωρείται σε μία διεύθυνση. Ο χρήστης του διαδικτύου, μέσα από τους τηλεπικοινωνιακούς διαδρόμους που δημιούργησε η σύζευξη τηλεφώνου υπολογιστή, επισκέπτεται αυτήν την άυλη, διαρκή και παγκόσμια ψηφιακή έκθεση. Περνά από διάφορα sites, επικοινωνεί με τον "εκθέτη" και, βεβαίως, μπορεί να πάρει ("κατεβάσει") πληροφοριακό υλικό. Αρκεί να έχει εξασφαλίσει την είσοδό του μέσω ενός προμηθευτή (provider) σύνδεσης στο internet

ποια συλλογιστική πορεία ακολουθεί ο συγγραφέας; 1. επαγωγική με αναλογία ή 2. αναλογική συλλογιστική πορεία;

(άποψή μου είναι πως οποιαδήποτε από τις δύο απαντήσεις υποστηρίξει ο μαθητής, αν τεκμηριώσει τη θέση του επισημαίνοντας τις αναλογίες που υπάρχουν, πρέπει αυτή να γίνει δεκτή)

Συμφωνώ και εγώ θα δεχόμουν και τις δύο (αν και καθαρά αναλογική θα τη θεωρούσα... όχι ότι έχει και διαφορά από την επαγωγή με αναλογία  )

[Δημήτριος Τσαμαρδίνος]

Θέλω να παρακαλέσω κάποιον να γράψει το συλλογισμό του 2004, αν είναι δυνατό και τη σχετική ερώτηση που είχαν θέσει στις πανελλήνιες, γιατί παρά τις προσπάθειές μου δεν μπόρεσα να τον βρώ στο διαδίκτυο (δεν τα καταφέρνω δυστυχώς και τόσο καλά με το ίντερνετ). Και τον ευχαριστώ εκ των προτέρων.

-Στην ypernoyli, [έχω βρει έναν πρακτικό κανόνα για να μην μπερδεύονται τα παιδιά, μετά από ψάξιμο. Όσον αφορά έναν συλλογισμό, να μεταγράφουν αυτόν στο πρόχειρο με τη σωστή σειρά (1η προκείμενη... συμπέρασμα μετά) και στη συνέχεια να τον χαρακτηρίζουν. Όμως, στις παραγράφους και στα κείμενα, να κοιτάνε απλώς αν ξεκινάει από το γενικό κλπ., δηλαδή να μην ασχολούνται καθόλου με την πορεία σκέψης. Στηρίχτηκα κυρίως σε κάποιες οδηγίες που είχαν αποσταλεί σε διορθωτές και σε απαντήσεις στο θέμα (του 2004;) για την παράγραφο] =
- θα πω ότι ως προς τον συλλογισμό ο τρόπος είναι άριστος, γιατί τον χρησιμοποιώ πολλές φορές για ''να δω τι γίνεται''. Αποσυμφορείς τον συλλογισμό από τα περιττά, επεξηγήσεις κλπ, που δεν συμμετέχουν στη κατασκευή του, και κρατάς μόνο τις προκείμενες και το συμπέρασμα. Αρκεί βέβαια οι μαθητές να αποκτήσουν την ικανότητα να ξεχωρίσουν τις προκείμενες και το συμπέρασμα από τα περιττά. Εξάλλου μάλλον έτσι εργάστηκε και ο μέγας Αριστοτέλης. Πήρε από ένα μικροκείμενο τις προτάσεις που ονόμασε προκείμενες, πήρε και το συμπέρασμα θασυνεχίσω   

[Δημήτριος Τσαμαρδίνος]

(συνεχίζω:) Θα πω ακόμα ότι άμα διαπιστώσουμε ότι ο συλλογισμός είναι επαγωγικός ή παραγωγικός, δεν έχουμε παρά να γράψουμε ότι "η συλλογιστική πορεία πηγαίνει από . . ", οπότε ίσως τα υπόλοιπα που αναφέρεις να μην χρειάζονται. Ίσως εδώ, στο να δούμε τι είδους είναι ο συλλογισμός, να βοηθάει και ο τρόπος που επισήμανε η 'πέτλες 29'. Η μία τεχνική στο να βρούμε το είδος του συλλογισμού, δεν αποκλείει την άλλη και ο συνδυασμός τους μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να φανεί χρήσιμος. Θα συστήσω βέβαια, και αυτό που λένε οι υψηλού επιπέδου ειδικοί, δηλαδή οι φιλόσοφοι: να βλέπουμε αν ο συλλογισμός καταλήγει σε βέβαιο συμπέρασμα (παραγωγικός) ή σε πιθανό (επαγωγικός). Δεν αρκεί όμως η διατύπωση του συντάκτη του συλλογισμού, που μπορεί να μας παρουσιάζει το συμπέρασμα ώς βέβαιο ενώ δεν είναι, ή ως πιθανό ενώ είναι βέβαιο. Χρειάζεται και η δική μας ματιά. Και εδώ είναι το δύσκολο για τους μαθητές, γιατί βέβαια δεν έχουν γνώσεις και εμπειρία να διακρίνουν τέτοιες περιπτώσεις. 

[ypernouli]

Σας ευχαριστώ για την απάντηση. Απλώς αν σε μια παράγραφο προτάσσεται το συμπέρασμα που είναι γενικό, θα θεωρήσουμε την πορεία επαγωγική ή παραγωγική;

Και η παράγραφος που έχει συζητηθεί και παλαιότερα σε ένα άλλο τόπικ είναι η εξής (πανελλαδικές 2002):

  O  εικοστός αιώνας δικαίως χαρακτηρίζεται ως αιώνας των µεγαλύτερων και σηµαντικότερων κοινωνικο-οικονοµικών αλλαγών. Με τη ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, ο µέσος "∆υτικός άνθρωπος" ζει στο κατώφλι του 21ου αιώνα  µία πολύ διαφορετική καθηµερινήζωή από τον αντίστοιχο άνθρωπο των αρχών του 20ου αιώνα. Ένα σηµαντικό ποσοστό ευθύνης γι'  αυτές τις δραµατικές αλλαγές στην καθηµερινή ζωή φέρει και η πρόοδος στις λεγόµενες βιοϊατρικές επιστήµες. Η ανακάλυψη της δοµής του DNA, πριν από 45 περίπου χρόνια,  και η επακόλουθη  "έκρηξη γνώσης"  στους τοµείς της Μοριακής

[thanphis]

Θέλω να παρακαλέσω κάποιον να γράψει το συλλογισμό του 2004, αν είναι δυνατό και τη σχετική ερώτηση που είχαν θέσει στις πανελλήνιες, γιατί παρά τις προσπάθειές μου δεν μπόρεσα να τον βρώ στο διαδίκτυο (δεν τα καταφέρνω δυστυχώς και τόσο καλά με το ίντερνετ). Και τον ευχαριστώ εκ των προτέρων.

-Στην ypernoyli, [έχω βρει έναν πρακτικό κανόνα για να μην μπερδεύονται τα παιδιά, μετά από ψάξιμο. Όσον αφορά έναν συλλογισμό, να μεταγράφουν αυτόν στο πρόχειρο με τη σωστή σειρά (1η προκείμενη... συμπέρασμα μετά) και στη συνέχεια να τον χαρακτηρίζουν. Όμως, στις παραγράφους και στα κείμενα, να κοιτάνε απλώς αν ξεκινάει από το γενικό κλπ., δηλαδή να μην ασχολούνται καθόλου με την πορεία σκέψης. Στηρίχτηκα κυρίως σε κάποιες οδηγίες που είχαν αποσταλεί σε διορθωτές και σε απαντήσεις στο θέμα (του 2004;) για την παράγραφο] =
- θα πω ότι ως προς τον συλλογισμό ο τρόπος είναι άριστος, γιατί τον χρησιμοποιώ πολλές φορές για ''να δω τι γίνεται''. Αποσυμφορείς τον συλλογισμό από τα περιττά, επεξηγήσεις κλπ, που δεν συμμετέχουν στη κατασκευή του, και κρατάς μόνο τις προκείμενες και το συμπέρασμα. Αρκεί βέβαια οι μαθητές να αποκτήσουν την ικανότητα να ξεχωρίσουν τις προκείμενες και το συμπέρασμα από τα περιττά. Εξάλλου μάλλον έτσι εργάστηκε και ο μέγας Αριστοτέλης. Πήρε από ένα μικροκείμενο τις προτάσεις που ονόμασε προκείμενες, πήρε και το συμπέρασμα θασυνεχίσω   

http://www.pde.gr/index.php?topic=21073.28 (μόλις  δύο σελίδες πριν...)

http://www.youtube.com/watch?v=wd9-r-eql9c (κρατάω το ρεφρέν)

http://www.youtube.com/watch?v=rch7K7qPCdk (αφαιρώ τα εθνικιστικά υπονοούμενα και κρατώ τη ... μεστή ομιλία και τα έγκυρα επιχειρήματα του ομιλητή).

Ομολογώ την ήττα μου, την αποτυχία μου ως δασκάλου,  και αποσύρομαι οριστικά από το forum... με ένα ανέκδοτο:

"Στο Nightmares of Eminent Persons ο Μπ. Ράσελ φαντάζεται έναν ιδιαίτερο χώρο στην κόλαση που προορίζεται για εκείνους τους φιλοσόφους που προσπάθησαν να ανατρέψουν τα πορίσματα του Hume σχετικά με την επαγωγή. Σε ένα απόλυτα ταιριαστό Δαντικό contrapasso, ο Ράσελ περιγράφει τους φιλοσόφους αυτούς να συνεχίζουν να κάνουν επαγωγικούς συμπερασμούς, τους οποίους πάντοτε ανατρέπει η επόμενη περίπτωση που παρατηρούν. Όταν αποκαμωμένοι συμπεραίνουν, επαγωγικά, ότι η επαγωγή είναι αναξιόπιστη, τότε οι συμπερασμοί τους γίνονται βάσιμοι, μέχρι αυτοί να ξαναπιστέψουν στην αξιοπιστία της επαγωγής, οπότε και το μαρτύριο ξαναρχίζει..."


http://www.youtube.com/watch?v=cQhHvfBTH1o (not only two times..)

Χάρηκα για τη συνεργασία και τις γόνιμες ( συζητήσεις...

[Δημήτριος Τσαμαρδίνος]

1) Ευχαριστώ για την παράθεση του συλλογισμού. Είπα τη γνώμη μου για την παρά-γραφο αυτή στη σελίδα 3, ότι αποτελείται από παραγωγικά συμπεράσματα το ένα κολ-λημένο με το άλλο, αιτιολόγησα εκεί γιατί είναι παραγωγικά (γιατί είναι βέβαια και όχι πιθανά),   και δεν χρειάζεται μάλλον να την επαναλάβω με λεπτομέρειες./ Εδώ θα πω ότι δυστυχώς η δομή της παραγράφου, και ιδιαίτερα της αποδεικτικής, δεν έχει ακόμα διερευνηθεί σε βάθος.
2) Ερώτημα: Αν σε μια παράγραφο προτάσσεται το συμπέρασμα που είναι γενικό, θα θεωρήσουμε την πορεία επαγωγική ή παραγωγική;/ Αν όντως το συμπέρασμα είναι γε-νικό, (προσοχή=) και όχι γενικευμένο, αν δηλαδή προέρχεται από το όλον και όχι από δείγμα που πάρθηκε από το όλο, και εάν αυτός που το διατυπώνει ως γενικό, σωστά το διατυπώνει ως γενικό και όχι γιατί έτσι αυτός το νομίζει, τότε ναι έχουμε παραγωγή και στην αντίθετη περίπτωση επαγωγή. Πρέπει δηλαδή να πληρούνται δυο προϋποθέσεις. / Σε συλλογισμό που νομίζω τέθηκε στις πανελλήνιες «είπαν- και είναι σωστό . .» τα ε-ρωτήματα που πρέπει να θέσουμε για να κρίνουμε αν ο συλλογισμός είναι παραγωγικός ή επαγωγικός είναι: Α) ποιοι το είπαν; το είπαν όλοι ή πολλοί αλλά όχι όλοι; Αν το εί-παν όλοι= παραγωγικός , αν το είπαν μερικοί έστω πολλοί= επαγωγικός. {Όταν λέμε γενίκευση εννοούμε ένα συμπέρασμα που βγάζει κανείς από ένα δείγμα. Γιατί από το όλον δεν έχουμε γενίκευση αλλά γενικό συμπέρασμα. Πχ όλα τα ιστιοφόρα πλοία έ-χουν πανιά, το Χ πλοίο έχει πανιά, άρα είναι ιστιοφόρο. Είπαν οι ανθρωπιστές ότι η α-γάπη ενώνει τους λαούς > δεν το είπαν όμως όλοι αλλά μόνον οι ανθρωπιστές. Οι κερ-δοσκόποι και πολεμοκάπηλοι είπαν ότι η αγάπη καταστρέφει τους λαούς, ή ότι δεν υ-πάρχει αγάπη παρά μόνον χρήμα και κέρδος. Άρα ο συλλογισμός (φευ) επαγωγικός.

[karxarias29]

Συνάδελφοι, ο συλλογισμός που αναλύετε είναι του 2002. Ο ανεκδιήγητος του 2004 είναι αυτός:

[Δημήτριος Τσαμαρδίνος]

Αγαπητέ Καρχαρία, η απάντηση στο εάν ο συλλογισμός στις πανελλήνιες του 2004 επαγωγικός ή παραγωγικός είναι ότι ΥΠΟ

[karxarias29]

Έχεις απόλυτο δίκιο. Θυμάμαι ότι εκείνη τη χρονιά στο φροντιστήριο που ήμουν έρχονταν τα παιδιά και μας ρωτούσαν με αγωνία και στο τέλος, με το δίκιο τους βέβαια, ...στόλισαν όλο το φιλολογικό κλάδο.

[ypernouli]

Ευχαριστώ για την απάντηση!