Αδιέξοδο

[Starflower]

Καλησπέρα σας
Γενικά περνάω μια αδιέξοδο στην ζωή μου και δεν ξέρω τι να κάνω. Νιώθω εγκλωβισμένη μέσα σε μια λάθος επιλογή... όσο κι αν προσπαθώ να πάρω με άλλο μάτι το επάγγελμα μου, η διδασκαλία είναι μια διαδικασία που μου προκαλεί πολύ άγχος.  Και τα ιδιαίτερα μου προκαλούν ένα τέτοιο άγχος που δεν το καταλαβαίνω... Μην με παρεξηγητε, αλλά νιώθω πολύ εγκλωβισμένη, χωρίς να θέλω να προσβάλω κανένα επάγγελμα. Νιώθω ότι δεν είναι όλα τα επαγγέλματα για όλους... Υποτίθεται ότι είχα πολλούς δρόμους να ανοίξω μπροστά μου και μου είπαν να μην απελπιζομαι γιατί δεν θα βρω αδιέξοδο... Ήδη από την αρχή της πρακτικής εγώ είχα καταλάβει ότι δεν είμαι στο σωστό μέρος... Όμως δεν είχα κάτι που να μου αρεζε από την θεωρητική... Μόνο η ΣΑΣΣ νομική ήταν καλή αλλά δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω, η ψυχική μου κατάσταση δεν μου έδινε καθόλου δυνάμεις (για τα αθλήματα). Και φοβόμουν πολύ να ξαναδώσω πανελλήνιες για την θετική γιατί η ψυχολογία μου ήταν τόσο άσχημη που ένιωθα ότι δεν μπορώ να τα καταφέρω σε καμία ανταγωνιστική και απαιτητική εξέταση. Για να σας εξομολογηθώ, ήμουν πολύ ερωτευμένη με έναν άνθρωπο από μικρή, μου έλειπε και πήγα στην θεωρητική για να είμαστε στην ίδια τάξη, γιατί δεν ήμασταν ποτέ στην ίδια τάξη... όσοι ξέρετε από ανεκπλήρωτους έρωτες καταλαβαίνετε πώς είναι να έχετε μια σπασμένη καρδιά. Όταν έφτασα πριν τις πανελλήνιες, αυτός είχε φύγει από το σχολείο και εγώ ήμουν ψυχολογικά πολύ συντετριμμένη και εξαντλημένη, ενώ δεν μιλούσα σε κανένα. Δεν σκεφτόμουν καθόλου το μέλλον μου και με το ζόρι είχα γράψει σχεδόν 12.000 μόρια χωρίς να έχω κάποιο σκοπό... Μην με παρεξηγητε τα λέω αυτά γιατί σίγουρα θα υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι εκεί έξω που ένιωσαν και πέρασαν όπως εγώ και μπορεί να βρουν ένα στήριγμα ... Γιατί είναι κρίμα να περνούν τέσσερα χρόνια της ζωής τους στο χάος...
Όταν μπήκα στο πανεπιστήμιο σκεφτόμουν την υπολογιστική γλωσσολογία, δηλαδή να ασχοληθώ με την μοντελοποίηση της γλώσσας, την αυτόματη μετάφραση. Στην ενημέρωση που είχαμε κάνει έλεγαν ότι έχει μέλλον... Μέχρι που κατάλαβα ότι για αυτές τις θέσεις, όχι μόνο είναι πολύ λίγες στη χώρα, αλλά ζητάνε να ξέρεις και σπάνιες γλώσσες πέρα από τα αγγλικά... (είχα δει ιαπωνικά). Και επειδή δεν τα πήγαινα καθόλου καλά με τον προγραμματισμό, δεν συνέχισα. Μετα σε μια άλλη ενημέρωση έλεγαν ότι μπορώ να ασχοληθώ με την δημιουργία τεχνολογικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων, αλλά δεν βρήκα κάποιο μεταπτυχιακό. Με το marketing - διαφήμιση δεν τα πάω καλά. Είχα στο μυαλό μου και την επιμέλεια κειμένων. Στο πανεπιστήμιο ένας καθηγητής μου είχε πει ότι αυτό το επάγγελμα έχει πολύ μέλλον και χάρηκα γιατί με είχε βγάλει από το αδιέξοδο... και έτσι συνέχισα... αλλά ψάχνοντας και αυτό, είδα το μέλλον επαγγελματικά πολύ δυσοίωνο...
Στην αρχή είχα περάσει στην Κομοτηνή αλλά μετά έκανα μεταγραφή... Στην Κομοτηνή είχε πρακτική και στην εφημερίδα... μπορεί αν έκανα εκεί πρακτική να είχα πιο εύκολη αποκατάσταση στην εφημερίδα και να μάθαινα πράγματα για την επιμέλεια... Δεν τα καταφέρνω ούτε με την συγγραφή ελκυστικων δημιοργικων κειμένων, ούτε με την αρθρογραφία πολύ καλά... Επειδή υπάρχει και το copywriting, αλλά δεν έχω πολύ φαντασία γι αυτό... την λογοθεραπεία εργοθεραπεία και ειδική αγωγή δεν την σκεφτόμουν ποτέ, ακόμα κι αν έχουν αποκατάσταση...
Σκεφτόμουν τις φοιτητικές εργασίες που κάνουν κάποιοι άνθρωποι με πληρωμή (είμαι πιο καλή στην παράφραση), αλλά δεν ξέρω μόνη μου πώς να ξεκινήσω και στα φροντιστήρια που ζητάνε ανθρώπους για να κάνουν εργασίες δεν μου δίνουν απάντηση. Δεν ξέρω ούτε άλλη γλώσσα για να ασχοληθώ με την μετάφραση... Έχω advanced... Σκεφτόμουν μήπως να μάθω μια άλλη γλώσσα και να κάνω μεταπτυχιακό στην μετάφραση... Όμως και από τον περίγυρο της μαμάς μου μου είπαν να μην ελπίζω στο επάγγελμα του μεταφραστή, ότι δεν έχει μέλλον... Έτσι, λίγο μετά που τελείωσα το πανεπιστήμιο έδωσα κατατακτήριες στην νομική... Σκεφτόμουν ίσως να κάνω μετά κάποιο μεταπτυχιακό στο περιβάλλον, στην πληροφορική, στα οικονομικά, στην φορολογία... Μου φαίνονταν δηλαδή επιλογή που δεν σε εγκλωβίζει τόσο... Έδωσα στην νομική Θεσσαλονίκη, πήραν 44 κι εγώ ήμουν 46η. Όμως μην με παρεξηγητε δεν επαναπαυτηκα, πραγματικά για να βγάλω αυτά τα 3 βιβλία 900 σελίδων, μου βγήκε η ψυχή, όμως προσπάθησα... Είπα να ξαναδώσω, ακόμα κι αν η ύλη των μαθημάτων είχε αλλάξει εντελώς. Δηλαδή έπεσα πάνω στην μεταβατική περίοδο της νομικής. Τόσα χρόνια τα μαθήματα στις κατατακτήριες ήταν τα ίδια και μόλις έδωσα εγώ τον επόμενο χρόνο άλλαξαν.
Τον ίδιο χρόνο έδωσα για την αστυνομία σε μια προκήρυξη αλλά δεν τα κατάφερα πάλι... μετά όμως ξανά έδωσα πανελλήνιες για την αστυνομία όμως πάλι δεν τα κατάφερα με τα αθλήματα (παρά την σκληρή προετοιμασία)... Ξεκίνησα λοιπόν ξανά για την νομική με τα καινούργια μαθήματα (με το φροντιστήριο). Πάλι η προετοιμασία ήταν σκληρή και αλήθεια σας λέω δεν επαναπαυτηκα. διαβασα σχεδόν 3000 σελίδες σε ούτε ένα χρόνο. Φέτος βγήκαν τα αποτελέσματα και ήμουν στην ίδια θέση. Για να καταλάβετε. Πέρυσι ο τελευταίος πέρασε με βαθμό 37 κι εγώ είχα 36. Φέτος ο τελευταίος πέρασε με βαθμό 32 κι εγώ είχα 31. Είναι πολύ παράξενο. Δεν θέλω όμως να ξαναδώσω τρίτη φορά. Και στην νομική ευτυχώς που δεν πέρασα γιατί νομίζω ότι δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω... δεν έχω τόσες δυνάμεις πια... για το κολλέγιο που κάποιοι μου είπαν, εχω πολύ ανασφάλεια για ένα κολλέγιο... Και τα χρήματα είναι πραγματικά πολλά... Δεν ξέρω που να πάω...
Είμαι σε ένα σημείο που νιώθω αδιέξοδο, θέλω να βρω ανάπαυση και ξέρω πως πολλοί θα με καταλάβουν... Μοιράστηκα τις σκέψεις μου γιατί μου λείπει ένας υποστηρικτος λόγος. Τώρα το μόνο που βλέπω είναι να δώσω πανελλήνιες (σκέφτομαι την αισθητική γιατί αν δεν τα καταφέρω με τα μόρια, αυτη η σχολη έχει χαμηλά μόρια και αποκατάσταση και είναι καλη). Ή πανελλήνιες ή μεταπτυχιακό στην συμβουλευτική και επαγγελματικό προσανατολισμό, όπου κι εκεί δεν βλέπω θέσεις ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Κύπρο και οι θέσεις στον ΟΑΕΔ και στο δημόσιο είναι πολύ λίγες και σπάνιες... Τώρα θα δώσω εξετάσεις για τον ΑΣΕΠ και μετά αν αποφασίσω να δώσω πανελλήνιες, θα δώσω μετά τον ΑΣΕΠ... Τώρα άρχισα να ανοίγω το δικό μου ηλεκτρονικό κατάστημα με χριστιανικά προϊόντα... Αυτά... Να είστε καλά... ευχαριστώ που με ακουσατε...

[PDE ads]

[lemonpies]

Έδωσα στην νομική Θεσσαλονίκη, πήραν 44 κι εγώ ήμουν 46η.
....
Φέτος βγήκαν τα αποτελέσματα και ήμουν στην ίδια θέση. Για να καταλάβετε. Πέρυσι ο τελευταίος πέρασε με βαθμό 37 κι εγώ είχα 36. Φέτος ο τελευταίος πέρασε με βαθμό 32 κι εγώ είχα 31. Είναι πολύ παράξενο.

Wow! Τέτοια ατυχία;

Σε αυτόν τον μάταιο κόσμο, όπου δεν υπάρχει κανένα καλό να περιμένει κανέναν από εμάς στο απώτερο μέλλον, όπου όλοι θα γίνουμε κόκκαλα και χώμα κάποια στιγμή, το μόνο που τελικά αξίζει είναι η προσπάθειά μας.

Να είσαι περήφανη που προσπάθησες.
Και να προσπαθείς ακόμα περισσότερο για την προσπάθεια και μόνο, χωρίς να σε πολυνοιάζει το αποτέλεσμα.

Δεν χρειάζεσαι πολλά για να είσαι ευτυχισμένη. Ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου, ένα πιάτο φαϊ στο τραπέζι σου, ανθρώπους γύρω σου να μπορείς να συνεννοηθείς, και στόχους για να προσπαθείς.

[wipers]

Τώρα άρχισα να ανοίγω το δικό μου ηλεκτρονικό κατάστημα με χριστιανικά προϊόντα...

ποια ειναι τα χριστιανικα προιοντα? εκτος αν εννοεις προιοντα που απευθυνονται μονο σε χριστιανους.
οπως και ναναι ο θεος μαζι σου...

[lzdg]

Καλησπέρα σας
Γενικά περνάω μια αδιέξοδο στην ζωή μου και δεν ξέρω τι να κάνω. Νιώθω εγκλωβισμένη μέσα σε μια λάθος επιλογή... όσο κι αν προσπαθώ να πάρω με άλλο μάτι το επάγγελμα μου, η διδασκαλία είναι μια διαδικασία που μου προκαλεί πολύ άγχος.  Και τα ιδιαίτερα μου προκαλούν ένα τέτοιο άγχος που δεν το καταλαβαίνω... Μην με παρεξηγητε, αλλά νιώθω πολύ εγκλωβισμένη, χωρίς να θέλω να προσβάλω κανένα επάγγελμα. Νιώθω ότι δεν είναι όλα τα επαγγέλματα για όλους... Υποτίθεται ότι είχα πολλούς δρόμους να ανοίξω μπροστά μου και μου είπαν να μην απελπιζομαι γιατί δεν θα βρω αδιέξοδο... Ήδη από την αρχή της πρακτικής εγώ είχα καταλάβει ότι δεν είμαι στο σωστό μέρος... Όμως δεν είχα κάτι που να μου αρεζε από την θεωρητική... Μόνο η ΣΑΣΣ νομική ήταν καλή αλλά δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω, η ψυχική μου κατάσταση δεν μου έδινε καθόλου δυνάμεις (για τα αθλήματα). Και φοβόμουν πολύ να ξαναδώσω πανελλήνιες για την θετική γιατί η ψυχολογία μου ήταν τόσο άσχημη που ένιωθα ότι δεν μπορώ να τα καταφέρω σε καμία ανταγωνιστική και απαιτητική εξέταση. Για να σας εξομολογηθώ, ήμουν πολύ ερωτευμένη με έναν άνθρωπο από μικρή, μου έλειπε και πήγα στην θεωρητική για να είμαστε στην ίδια τάξη, γιατί δεν ήμασταν ποτέ στην ίδια τάξη... όσοι ξέρετε από ανεκπλήρωτους έρωτες καταλαβαίνετε πώς είναι να έχετε μια σπασμένη καρδιά. Όταν έφτασα πριν τις πανελλήνιες, αυτός είχε φύγει από το σχολείο και εγώ ήμουν ψυχολογικά πολύ συντετριμμένη και εξαντλημένη, ενώ δεν μιλούσα σε κανένα. Δεν σκεφτόμουν καθόλου το μέλλον μου και με το ζόρι είχα γράψει σχεδόν 12.000 μόρια χωρίς να έχω κάποιο σκοπό... Μην με παρεξηγητε τα λέω αυτά γιατί σίγουρα θα υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι εκεί έξω που ένιωσαν και πέρασαν όπως εγώ και μπορεί να βρουν ένα στήριγμα ... Γιατί είναι κρίμα να περνούν τέσσερα χρόνια της ζωής τους στο χάος...
Όταν μπήκα στο πανεπιστήμιο σκεφτόμουν την υπολογιστική γλωσσολογία, δηλαδή να ασχοληθώ με την μοντελοποίηση της γλώσσας, την αυτόματη μετάφραση. Στην ενημέρωση που είχαμε κάνει έλεγαν ότι έχει μέλλον... Μέχρι που κατάλαβα ότι για αυτές τις θέσεις, όχι μόνο είναι πολύ λίγες στη χώρα, αλλά ζητάνε να ξέρεις και σπάνιες γλώσσες πέρα από τα αγγλικά... (είχα δει ιαπωνικά). Και επειδή δεν τα πήγαινα καθόλου καλά με τον προγραμματισμό, δεν συνέχισα. Μετα σε μια άλλη ενημέρωση έλεγαν ότι μπορώ να ασχοληθώ με την δημιουργία τεχνολογικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων, αλλά δεν βρήκα κάποιο μεταπτυχιακό. Με το marketing - διαφήμιση δεν τα πάω καλά. Είχα στο μυαλό μου και την επιμέλεια κειμένων. Στο πανεπιστήμιο ένας καθηγητής μου είχε πει ότι αυτό το επάγγελμα έχει πολύ μέλλον και χάρηκα γιατί με είχε βγάλει από το αδιέξοδο... και έτσι συνέχισα... αλλά ψάχνοντας και αυτό, είδα το μέλλον επαγγελματικά πολύ δυσοίωνο...
Στην αρχή είχα περάσει στην Κομοτηνή αλλά μετά έκανα μεταγραφή... Στην Κομοτηνή είχε πρακτική και στην εφημερίδα... μπορεί αν έκανα εκεί πρακτική να είχα πιο εύκολη αποκατάσταση στην εφημερίδα και να μάθαινα πράγματα για την επιμέλεια... Δεν τα καταφέρνω ούτε με την συγγραφή ελκυστικων δημιοργικων κειμένων, ούτε με την αρθρογραφία πολύ καλά... Επειδή υπάρχει και το copywriting, αλλά δεν έχω πολύ φαντασία γι αυτό... την λογοθεραπεία εργοθεραπεία και ειδική αγωγή δεν την σκεφτόμουν ποτέ, ακόμα κι αν έχουν αποκατάσταση...
Σκεφτόμουν τις φοιτητικές εργασίες που κάνουν κάποιοι άνθρωποι με πληρωμή (είμαι πιο καλή στην παράφραση), αλλά δεν ξέρω μόνη μου πώς να ξεκινήσω και στα φροντιστήρια που ζητάνε ανθρώπους για να κάνουν εργασίες δεν μου δίνουν απάντηση. Δεν ξέρω ούτε άλλη γλώσσα για να ασχοληθώ με την μετάφραση... Έχω advanced... Σκεφτόμουν μήπως να μάθω μια άλλη γλώσσα και να κάνω μεταπτυχιακό στην μετάφραση... Όμως και από τον περίγυρο της μαμάς μου μου είπαν να μην ελπίζω στο επάγγελμα του μεταφραστή, ότι δεν έχει μέλλον... Έτσι, λίγο μετά που τελείωσα το πανεπιστήμιο έδωσα κατατακτήριες στην νομική... Σκεφτόμουν ίσως να κάνω μετά κάποιο μεταπτυχιακό στο περιβάλλον, στην πληροφορική, στα οικονομικά, στην φορολογία... Μου φαίνονταν δηλαδή επιλογή που δεν σε εγκλωβίζει τόσο... Έδωσα στην νομική Θεσσαλονίκη, πήραν 44 κι εγώ ήμουν 46η. Όμως μην με παρεξηγητε δεν επαναπαυτηκα, πραγματικά για να βγάλω αυτά τα 3 βιβλία 900 σελίδων, μου βγήκε η ψυχή, όμως προσπάθησα... Είπα να ξαναδώσω, ακόμα κι αν η ύλη των μαθημάτων είχε αλλάξει εντελώς. Δηλαδή έπεσα πάνω στην μεταβατική περίοδο της νομικής. Τόσα χρόνια τα μαθήματα στις κατατακτήριες ήταν τα ίδια και μόλις έδωσα εγώ τον επόμενο χρόνο άλλαξαν.
Τον ίδιο χρόνο έδωσα για την αστυνομία σε μια προκήρυξη αλλά δεν τα κατάφερα πάλι... μετά όμως ξανά έδωσα πανελλήνιες για την αστυνομία όμως πάλι δεν τα κατάφερα με τα αθλήματα (παρά την σκληρή προετοιμασία)... Ξεκίνησα λοιπόν ξανά για την νομική με τα καινούργια μαθήματα (με το φροντιστήριο). Πάλι η προετοιμασία ήταν σκληρή και αλήθεια σας λέω δεν επαναπαυτηκα. διαβασα σχεδόν 3000 σελίδες σε ούτε ένα χρόνο. Φέτος βγήκαν τα αποτελέσματα και ήμουν στην ίδια θέση. Για να καταλάβετε. Πέρυσι ο τελευταίος πέρασε με βαθμό 37 κι εγώ είχα 36. Φέτος ο τελευταίος πέρασε με βαθμό 32 κι εγώ είχα 31. Είναι πολύ παράξενο. Δεν θέλω όμως να ξαναδώσω τρίτη φορά. Και στην νομική ευτυχώς που δεν πέρασα γιατί νομίζω ότι δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω... δεν έχω τόσες δυνάμεις πια... για το κολλέγιο που κάποιοι μου είπαν, εχω πολύ ανασφάλεια για ένα κολλέγιο... Και τα χρήματα είναι πραγματικά πολλά... Δεν ξέρω που να πάω...
Είμαι σε ένα σημείο που νιώθω αδιέξοδο, θέλω να βρω ανάπαυση και ξέρω πως πολλοί θα με καταλάβουν... Μοιράστηκα τις σκέψεις μου γιατί μου λείπει ένας υποστηρικτος λόγος. Τώρα το μόνο που βλέπω είναι να δώσω πανελλήνιες (σκέφτομαι την αισθητική γιατί αν δεν τα καταφέρω με τα μόρια, αυτη η σχολη έχει χαμηλά μόρια και αποκατάσταση και είναι καλη). Ή πανελλήνιες ή μεταπτυχιακό στην συμβουλευτική και επαγγελματικό προσανατολισμό, όπου κι εκεί δεν βλέπω θέσεις ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Κύπρο και οι θέσεις στον ΟΑΕΔ και στο δημόσιο είναι πολύ λίγες και σπάνιες... Τώρα θα δώσω εξετάσεις για τον ΑΣΕΠ και μετά αν αποφασίσω να δώσω πανελλήνιες, θα δώσω μετά τον ΑΣΕΠ... Τώρα άρχισα να ανοίγω το δικό μου ηλεκτρονικό κατάστημα με χριστιανικά προϊόντα... Αυτά... Να είστε καλά... ευχαριστώ που με ακουσατε...

Προσπάθησε να αποβάλεις το άγχος
Αν υπάρχει κάτι που σε γεμίζει και σου αρέσει ακολούθησε το όσο μπορείς
Σταμάτα να σκέφτεσαι ότι δεν αξίζεις
Σταμάτα να πηδάς από βαγόνι σε βαγόνι προσπαθώντας να βρεις τι θα έχει ψωμί στο μέλλον. Ακολούθησε αυτό που για σένα έχει νόημα και αξίζει τον κόπο
Προσπάθησε να αποβάλεις το άγχος
Σταμάτα να ακούς αυτούς που σου λένε ποια δουλειά έχει μέλλον και ποια όχι χωρίς τεκμηρίωση και χωρίς να υπολογίζουν και άλλους παράγοντες. Μέντιουμ δεν υπάρχουν
Προσπάθησε να αποβάλεις το άγχος
Να θυμάσαι ότι η επαγγελματική αποκατάσταση είναι μεν σημαντική αλλά όχι το παν. Το παν είναι η υγεία, σωματική και ψυχική.
Διάβασε και ενημερώσου προσπαθώντας να έχεις μια κριτική ματιά στα πάντα, αμφισβήτησε συνήθειες και πεποιθήσεις που είχες μέχρι τώρα
Άκου μουσική, η μουσική είναι φάρμακο
Προσπάθησε να αποβάλεις το άγχος
Να θυμάσαι ότι οι περισσότεροι που σε περιτριγυρίζουν δεν είναι σοφοί και παντογνώστες. Συχνά είναι τυφλοί και ανόητοι
Σταμάτα να σκέφτεσαι ότι δεν αξίζεις
Πείσμωσε και πάρε δύναμη από τον ίδιο σου τον εαυτό, λέγοντας "θα τα καταφέρω"
Προσπάθησε να αποβάλεις το άγχος, ζήσε τη ζωή σου

[PDE ads]

[ioannasol]

Μου θυμίζεις πολύ την δική μου πλευρά.Ήθελα νομική,στρατό,αστυνομία.Περνούσα αλλά όλα αυτά ήταν απαγορευτικά οικογενειακώς για μένα.Ήθελα ένα μεταπτυχιακό στην εγκληματολογία και εν τέλει εκπλήρωσα το όνειρο άλλων για την Φιλολογία,για το κλασικό τμήμα κιόλας και πάει λέγοντας.
Συμβουλή: Δες εσύ τι θες και πράξε αυτό.
Σήμερα είμαι νηπιαγωγός αναπληρώτρια,απεχθάνομαι την εκπαίδευση όπως εξελίσσεται και όλα γενικά.Πέρασα σε άπειρες σχολές με πανελλήνιες.Δασκάλα,δασκάλα ειδικής αγωγής,βαλκανικών σπουδών,ψυχολόγος,θεολόγος.Τίποτα δυστυχώς δεν με γέμισε ποτέ.Και ακόμα και σήμερα ονειρεύομαι να διοριστώ και να φύγω σε ένα δήμο ή μια υπηρεσία και να ηρεμήσω.Σε νιώθω λοιπόν.Κάθισε και βρες χρόνο να σκεφτείς τι πραγματικά θες.Μην αναλώνεσαι να δίνεις σε σχολές που δεν ξέρεις αν τις θες τελικά.Πάρε χρόνο να δεις το τι σε κάνει ευτυχισμένη.Και ίσως εκεί βρεις την λύση.

[bloodymary195]

Καλημέρα, εμένα αυτό που με προβληματίζει σε όσα γράφεις Starflower είναι ότι δεν αναφέρεις πουθενά τι είναι αυτό που πραγματικά σου αρέσει. Αυτή είναι η άκρη του νήματος!!! Άσε τον εαυτό σου ελεύθερο από σκέψεις και δες τι σου αρέσει! Μην αναλώνεσαι σε τι είσαι καλή και σε τι όχι, σε τι έχει επαγγελματική αποκατάσταση και τι όχι. Κανένας δεν γεννήθηκε με το να ξέρει τι θέλει να κάνει! Επιπλέον μην ξεκινάς να σκέφτεσαι κάτι με γνώμονα αποκλειστικά κι μόνον το που θα βρεις δουλειά. Κανένας κλάδος δεν σου το εξασφαλίζει αυτό την επόμενη μέρα! Το χτίζεις σιγά-σιγά. Τι θα σου πρόσφερε η Νομική αν έμπαινες που τόσο πολύ κόπιασες; Μήπως θα βρισκόσουν και πάλι στο ίδιο αδιέξοδο καθώς μπορεί τελικά να μην σε ενδιέφερε; Μιλάς για την αισθητική γιατί έχει χαμηλά μόρια, αλλά θέλεις να γίνεις αισθητικός; Πες ότι περνάς στον ΑΣΕΠ, ξέρεις αν το πόστο στο οποίο θα βρεθείς θα σε γεμίζει; Πάρε λοιπόν απόσταση από τα πράγματα για να δεις καθαρά και κυρίως μην κουράζεις άλλο πια τον εαυτό σου άσκοπα με κατατακτήριες, πανελλήνιες και ΑΣΕΠ! Κάπου είχα διαβάσει το εξής: άμα πάρεις λάθος τρένο, όπου και να κατεβείς, πάλι λάθος θα είσαι. Χωρίς άγχος, βρες το σωστό λοιπόν! Και αυτό πρέπει μόνη σου να το κάνεις, γιατί μόνο εσύ ξέρεις ποιό είναι όντως το σωστό!

[ppil]

Αν ήσουν μαθήτρια θα είχα πολλά να σου πω και να σου δώσω κουράγιο, αλλά πιστεύω πως τώρα αυτό θα σε αδικούσε. Αισθάνεσαι πελαγωμένη επειδή κοιτάς οπουδήποτε αλλού εκτός από μέσα σου και μετράς αποτυχίες που δεν έπρεπε καν να ήταν προσπάθειες. Δεν ήταν ατυχία που δεν πέρασες στην νομική, είναι ένα σκληρό επάγγελμα που θέλει πάθος για να μπορέσεις να το εξασκήσεις και ουσιαστικά κέρδισες τα χρόνια που θα έχανες με κάτι που δεν έχει σχέση με τον χαρακτήρα που δείχνει το κείμενό σου. Τύχη ήταν. Έχεις ήδη ένα πτυχίο που λες πως σε αγχώνει κι εγώ καταλαβαίνω πως είσαι ένα βήμα ήδη μπροστά από πολλούς που έχουν το ίδιο πτυχίο και δεν τους καίγεται καρφί για τίποτα. Είναι το θέμα οικονομικό ή φοβάσαι; Φοβάσαι να διδάξεις; Φοβάσαι τα παιδάκια που θα σε κοιτάζουν στα μάτια και θα γεμίζουν τη ζωή σου; Πιστεύεις πως σου λείπει η μεταδοτικότητα ή οι γνώσεις; Δεν φαίνεσαι άνθρωπος που μπορεί να μην αγαπάει τα παιδιά. Απάντησε πρώτα τι σε αγχώνει γιατί για όλα υπάρχουν λύσεις. Χωρίς κίνητρο που να ξεκινά από μέσα σου, μην ψάχνεις άλλες κατευθύνσεις. Απέρριψε με λόγους πρώτα αυτό που σπούδασες ήδη, πριν ψάξεις ξανά. ΑΣΕΠ φυσικά και να προσπαθήσεις. Με απόλυτα φιλική διάθεση όλα

[emmaki]

Επειδη πριν χρονια βρεθηκα στη θεση σπυ σπουδαζοντας κατι που δεν το ηθελα, μεχρι ενος σημειου σε καταλαβαινω.
Η διδασκαλια δεν ειναι για ολους! Εμενα αν με βαλεις στην ταξη ειναι σαν να με βασανιζεις. Καταφερα, ομως, και δεν ειμαι σε ταξη! Στα 20 (σχδον) χρονια που δουλευω, δε ταξη ημουν τα 4μιση.

Τι εκανα; Προσπαθησα και βρηκα διεξοδους μεσω του πτυχιου μου, που δεν οδηγουσαν σε ταξη. Δεν ακουσα κανεναν απο τους γυρω μου αλλα εκανα αυτο που θεωρησα εγω καλο για μενα. Στο μεταπτυχιακο, αν ακουγα ο,τι μου ελεγαν, θα εκανα παλι κατι που δεν μου αρεζε, αλλα ολοι θεωρουσαν πτι εχει αποκατασταση (δεν ειχε), ενω θεωρουσαν σχεδον κατεργο αυτο που επελεξα και που τελικα μου εδωσε δουλεια και μου ανοιξε αλλους δρομους.
Τι θελω να πω; Αυτο που σημερα εχει αποκατασταση, ή φαινεται να εχει, σε δυο χρονια μπορει να ειναι κορεσμενο μεχρι εκει που δεν παει! Κανε αυτο που γουσταρεις!

Κατσε, σκεψου, διαβουλευσου με τον εαυτο σου, κανε ταβανοθεραπεια, βρες τι επαγγελμα σου αρεσει. Μετα μιλα με επαγγελματιες. Δεν την πραγματικοτητα του επαγγελματος! Δεν την καθνμερινοτητα του. Δεν ειναι ολα οπως τα εχουμε στο κεφαλι μας. Μετα αποφασισε και υποστηριξε την αποφαση σου! Μην ακους θειες, γειτονισσες και μπατζανακηδες…..

[Starflower]

.