Μια πρόταση για τη μέση εκπαίδευση...

[Έσπερος]

Παρατηρώ ότι μιλάμε για την εκπαίδευση με όρους διοικητικούς-γραφειοκρατικούς. οργάνωση, διαχείριση προσωπικού, εμπλεκόμενοι φορείς πόροι κλπ. Μήπως θα έπρεπε πρώτα να συζητήσουμε κ τι διδάσκουμε, γιατί το διφασκουμε κ πώς το διδάσκουμε; με άψογες υποδομές κ άψογα καταρτισμένο κ αξιολογημένος προσωπικό, το ίδιο πρόγραμμα σπουδών, το ίδιο ωρολόγιο πρόγραμμα κ ο ίδιος τυποποιημένος τρόπος εξέτασης, θα κατέληγε  άραγε δε διαφορετικό αποτέλεσμα; φοβάμαι πως όχι.....

και κάτι άλλο περί αξιολόγησης. λογοδοσία χρειάζεται κατ έμε. δλδ έλεγχος αν κανεις σωστά ο,τι είναι να κανεις. κ έπειτα σχεδιασμός πχ ανά σχολείο να βγαίνει προγραμματισμός από κοινού με μια δεξαμενή δραστηριοτήτων για να μην υπάρχει πλήρης ελευθερία κ απουσθα ελέγχου αλλά να υπάρχει κ περιθώριο ευελιξίας. αξιολόγηση με βάση πόντους από σεμινάρια κ βλακείες δεν υφίσταται πουθενά σε κανέναν σοβαρό ιδιωτικό οργανισμό, τα ακούνε αυτά κ γελάνε. αξιολόγηση με βάση συνολικές επιδόσεις σχολείων κ μαθητών, ειναο γνωστό ότι όπου εφαρμόζεται απλώς δημιουργεί «καλά» κ «κακά» σχολεία, δεν βελτιώνει κάτι συνολικά. τα κακά γίνονται χειρότερα κ τα καλά καλύτερα, γιατί η επίδοση εξαρτάται από πολλούς παράγοντες πέραν της δουλειάς του εκπαιδευτικού. 

[PDE ads]

[xrpap]

Οχι δεν θελετε αξιολόγηση και αυτο φαινεται παντου απο τον διδασκοντα μεχρι την ΟΛΜΕ...Και αυτο διοτι εχετε βολευτεί και ανησυχείτε μην χαλάσει η "ρουτίνα"...

Η "αξιολόγηση" που χρόνια τώρα θέλουν να εφαρμόσουν οι κυβερνήσεις, έχει ως σκοπό την τιμωρία (πιθανές μελλοντικές απολύσεις; ) και όχι τη βελτίωση της κατάστασης στο χώρο της εκπαίδευσης. Όταν θα γίνει για τον τελευταίο λόγο που ανέφερα, τότε θα είναι καλοδεχούμενη από την πλειοψηφία. Όχι με τους σημερινούς, που στόχο έχουν τη γενικότερη μείωση μισθολογικών δαπανών, τη μεταβίβαση της διαχείρισης των σχολείων (με ό,τι αυτό συνεπάγεται) σε δήμους, και τη γενικότερη συνεχή υποβάθμιση της εκπαίδευσης.

[Μιχάλης Αλεξάκης]

Φίλοι συνάδελφοι,
Τις λίγες φορές που έγραψα εδώ στο Pde, λίγες αλλά δεόντως χορταστικές, αισθάνθηκα σαν να μπαίνω σε πεδίο βολής όπου σφαίρες και όλμοι, ελαφρά και βαρέα όπλα εκπυρσοκροτούν προς διάφορες κατευθύνσεις. Φοβήθηκα, διότι η γλώσσα κόκαλα δεν έχει μα… κόκαλα τσακίζει. (για τους φιλολόγους μας, πάω να γράψω κόκκαλα με 2 κάπα και μου το βγάζει λάθος, ένα θέλει, λέει. Μπα;)

Ανέκαθεν ήμασταν κάπως ‘εμφυλιοπολεμικοί’: ΑΣΕΠ ή προϋπηρεσία, αξιολόγηση ή μη αξιολόγηση, κλπ. Εμένα συνάδελφοι αυτό το άσπρο-μαύρο, το ‘Ιησούν ή Βαραβάν’, με κουράζει και με ενοχλεί, ειδικά όταν μαντεύω τα χαμόγελα των ανθρώπων του Υπουργείου που μας διαβάζουν…
Διότι, ναι, μας διαβάζουν. Τώρα, τι ακριβώς καταλαβαίνουν, δεν ξέρω. Ξέρω τι κατάλαβα εγώ από τις αναρτήσεις σας, και αφού σας ευχαριστήσω, θέλω να απαντήσω σε όλους σας.

Αξιολόγηση: Ναι, αλλά παρέα με επιμόρφωση: 15-30 Ιουνίου 75χιλ εκπ/κοί. 1-15 Σεπτεμβρίου άλλοι τόσοι. Όλοι. Αμφίδρομη αξιολόγηση μετά.

Λογοδοσία: Ναι, ναι, ναι. Δόθηκαν πρόσφατα κάτι λίγα τάμπλετ… Πολύ λίγα. Πήγαν εκεί που έπρεπε;

Χρήματα: Εντάξει, δεν έχουμε. Οι 2 εβδομάδες των επιμορφώσεων να γίνουν μία. (από μία σε κάθε γκρουπ)

Καχυποψία, εμπάθεια, ευνοιοκρατία, τοξικότητα, έλλειψη εμπιστοσύνης, χρεοκοπία  αξιών, διαφθορά, κλπ. Συνάδελφοι, εντάξει, το σχολείο είναι κομμάτι της κοινωνίας μας. Πείτε με αιθεροβάμονα, όμως εγώ συσχετίζω τα παραπάνω πολύ περισσότερο με άλλους τομείς του Δημοσίου (τελωνεία, πολεοδομίες, εφορίες) παρά με τα σχολεία μας.

‘Ίκανός’, ‘Μάχιμος’, ‘Άξιος’ κλπ, αυτά όπως και τα αντίθετά τους δεν μου αρέσουν, μου φαίνονται αφοριστικά. Δεν μας χρειάζονται. Όλοι μας σε κάτι είμαστε καλοί, όλοι μπορούμε σε κάτι να γίνουμε καλύτεροι. Δεν θέλω να τα χρησιμοποιώ, υπάρχουν χίλιοι τρόποι να περιγράψεις κάτι, ας μην διαλέγουμε τον σαχλότερο.

Βιβλιοθήκες, Σχολικές και Δημοτικές, είναι πλούτος για το σχολείο, απαραίτητες. Η αδιάλειπτη λειτουργία τους σημαίνει μόνιμη στελέχωσή τους με τους κατάλληλους.
Όσο για εμάς, τους διδάσκοντες και τους μαθητές μας, πρέπει να παραμένουν ορθάνοιχτες. Ειδικά για εμάς.

Οι επίορκοι επ' αμοιβή ιδιαιτεράκηδες. Λέω τη γνώμη μου: δεν είναι πολλοί. Και δεν είναι όλοι το ίδιο. Άλλο πράγμα είναι ο εκπαιδευτικός που προκαλεί και εκβιάζει για ιδιαίτερα (χαμηλοί βαθμοί, ύφος αξιωματικού των ες-ες, φόβος και τρόμος) και άλλο εκείνος που κάποιο σαββατοκύριακο θα κάνει εκτάκτως και μετά από μύριες πιέσεις των γονιών μια ώρα φροντιστήριο στον πιτσιρικά τους. Αμφότερα παράνομα, ναι. Αλλά εγώ τον 2ο δεν τον διώχνω από το σχολείο…

Αποσπάσεις: κατανοώ πλήρως ότι σήμερα αρκετές από αυτές είναι απαραίτητες για να δουλέψουν κάποια πράγματα. Όμως επιμένω στην πλήρη κατάργησή τους. Σκοτώστε με, αλλά αυτή είναι η γνώμη μου. Ειδικά όταν βλέπω νέους και υγιείς να καταλαμβάνουν θέσεις που θα προσέφεραν πχ σε άτομα ΑΜΕΑ μια αξιοπρεπή διαβίωση, τρελαίνομαι. Κάποιος τρόπος θα υπάρχει, διαφανής, αξιοκρατικός, δίκαιος. Αποσπάσεις τέλος.

Αμόρφωτοι απόφοιτοι λυκείου (Γενικού και ΕΠΑΛ) Εδώ συνάδελφοι έχουμε κι εμείς ένα –μικρό έστω- μέρος ευθύνης. Να το δούμε. Απ’ την άλλη, ειπώθηκε ότι ακόμα κι αν βγάζαμε ‘διαμάντια’, η πτωχή Ελλάς, αυτή που διαχρονικά ‘τρώει τα παιδιά της’, δεν θα είχε τι να τα κάνει…  Η αιμορραγία προς το εξωτερικό τρομάζει. Πάντως για μένα καλός απόφοιτος δεν είναι αυτός που έμαθε τέλεια μια τέχνη (πχ στο ΕΠΑΛ) αλλά αυτός που έμαθε να μαθαίνει. Άλλωστε προσεχώς θα υπάρχουν επαγγέλματα που δεν υφίστανται σήμερα. Ελπίζω να ανοίξουν και στον τόπο μας.

Η δημόσια εκπαίδευση και η νόμιμη παραπαιδεία, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι ούτε αντίθετες έννοιες, ούτε αλληλοσυγκρουόμενες. Μάλλον συμπληρωματικές είναι. Θα ήθελα να γίνονται περισσότερα πράγματα στο σχολείο και να μην τρέχουν και πληρώνουν οι γονείς τα απογεύματα σε φροντιστήρια και όλες τις γνωστές δραστηριότητες. Ένα σχολείο με χορό, μουσική, τέχνες… Μεγάλη συζήτηση.

Δικαιοσύνη, Υγεία, Παιδεία. Ναι, συνάδελφοι, παρέα πηγαίνουν, όπως και άλλοι σημαντικοί τομείς. Τα ίδια βάσανα σίγουρα κι εκεί. Όμως, λέτε να μην υπάρχουν δικηγόροι, δικαστικοί, γιατροί, νοσηλευτές που το ‘ψάχνουν’, όπως εμείς; Σίγουρα υπάρχουν, λέω εγώ.

Επάρκεια, ανεπάρκεια καθηγητών: Αδαείς καθηγητές, κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχουν πολλοί. Οποιοσδήποτε απόφοιτος ΑΕΙ-ΤΕΙ μπορεί να καταλάβει την ύλη που διδάσκουμε στα παιδιά. Όσοι ‘αγόρασαν’ το πτυχίο τους επίσης δεν μπορεί να είναι πολλοί. (φοβερή επένδυση η αγορά πτυχίου, κάποιοι τυλίγουν πιτόγυρα μ’ αυτό)
Αστειεύομαι. Ναι, υπάρχουν ‘καλύτεροι’ ή ‘λιγότερο καλοί’ καθηγητές. Αντίστοιχο είναι και το μάθημα που κάνουν. Κατά βάθος, όμως, έτσι πιστεύω, το μάθημά μου είμαι εγώ.

[harac]

Θα συμπληρώσω ένα σχόλιο για το παρακάτω:

"....Ένα σχολείο με χορό, μουσική τέχνες...Μεγάλη συζήτηση...."

Από τη φετινή χρονιά τα κατάργησαν όλα στο λύκειο, ως περιττά. Δεν δέχονται διάλογο. Δεν τους εμποδίζει τίποτα να το κάνουν "αύριο" και στο γυμνάσιο.

[PDE ads]

[xrpap]

O πρώην υπουργός Παιδείας μιλούσε για 4 στους 10 που κάνουν ιδιαίτερα...Άρα είναι πολλοί...

https://www.esos.gr/arthra/42919/k-gavrogloy-oi-4-stoys-10-kathigites-kanoyn-idiaitera

Οι επίορκοι επ' αμοιβή ιδιαιτεράκηδες. Λέω τη γνώμη μου: δεν είναι πολλοί.

[nickitol]

Παιδιά, εάν το «έδαφος» δεν γίνει εύφορο, είναι μάταιος κόπος.
Στην «ξερα» δεν φυτρώνει τιποτα.
Είναι καταδικασμένη να αποτύχει οποιαδήποτε προσπάθεια να καλλιεργήσεις στην έρημο.
Εάν θελουμε να φτιάξουμε ωραίο « κήπο» πρέπει να κάνουμε το εδαφοσ Γόνιμο για να δεχτεί τα φυτά.
Εκεί πρέπει να κατευθύνεται αρχικά η οποία προσπάθεια αλλιώς θα κουραζόμαστε στο διηνεκές .
Να στρέψουνε λοιπόν το Δούναβη που πηγάζει από την κεντρική Ευρώπη νότια, να περάσει πάνω από την ελληνική «ξεραΐλα» μήπως και το έδαφος γίνει γόνιμο.
Όλα τα αλλά που ακούγονται και λέγονται είναι διαπιστώσεις επι διαπιστώσεων έτσι για να  περνα η ώρα.
Είναι λόγια του αέρα και έτερον ουδέν.