Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη

[apri]

Σχετικά με την πρόταση με ὥστε που εξαρτάται από ουσιαστικό, αναφέρεται αυτή η περίπτωση σε κάποια Γραμματική;

Smyth
2011. Infinitive of Result.—The infinitive may be used with ὥστε (sometimes with ὡς) to denote a result, often an intended result. See 2260 ff.
a. Several verbs, substantives, and adjectives usually taking the infinitive also admit ὥστε with the infinitive (2271);

Και τελικά πώς θα αναγνωριστεί αυτή η πρόταση; Απλώς ως συμπερασματική που εξαρτάται από ουσιαστικό; Και θα εξηγήσουμε ότι το ουσιαστικό εμπεριέχει ενέργεια;

Συμπερασματική, συμπλήρωμα στα δύο ουσιαστικά που δηλώνουν ενέργεια.

Αν δεν υπήρχε το ὥστε και ήταν μόνο του το απαρέμφατο, νομίζω ότι θα έπρεπε να το αναγνωρίσουμε ως αναφοράς από το προθυμίαν. Δεν λέω ότι θα ήταν αναφοράς, λέω ότι έτσι θα αναγνωριζόταν σύμφωνα με το σχολικό Συντακτικό, το οποίο θεωρεί αναφοράς το απαρέμφατο από επίθετα καταλληλότητας, ικανότητας (ἀγαθός, ἄξιος, δεινός, ἕτοιμος, ἱκανός, καλός, κακός, ὀξύς, πρόθυμος, στυγνός, φοβερός, χαλεπός, χρήσιμος). Σύμφωνα με αυτά, αναφοράς δεν θα έπρεπε να το χαρακτηρίσουμε, αν δεν υπήρχε το ὥστε;

Εξαρτάται.

Αν η φράση ήταν "πρόθυμος μάχεσθαι", θα μπορούσα να το πω απαρέμφατο της αναφοράς, όπως λέει το σχολικό συντακτικό, γιατί θα είχε μια γενική έννοια (θα σήμαινε τον πρόθυμο στη μάχη).

Αν η φράση ήταν "πρόθυμος ομολογήσαι ταῦτα", θα μου πήγαινε περισσότερο να το πω τελικό.