Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη

[Sali]

Ισχύει αυτό που είπε η apri.

Διορθώνω: η Dwrina.

[PDE ads]

[ΓΙΟΡΙΚΑΣ]

Έχουμε γενική απόλυτη κατηγορηματική μετοχή;
[καὶ νῦν ὡς ἐφ’ ἃ μὲν ἤλθομεν τὸ πρῶτον καὶ τῶν στρατιωτῶν καὶ τῶν ἡγεμόνων ὑμῖν μὴ μεμπτῶν γεγενημένων, οὕτω τὴν γνώμην ἔχετε· Η, 15]
Έχω διαβάσει διάφορες εκδοχές εδώ πέρα.
α. ὡς  καὶ τῶν στρατιωτῶν καὶ τῶν ἡγεμόνων ὑμῖν μὴ μεμπτῶν γεγενημένων  (= δευτερεύουσα ειδική πρόταση εκφερόμενη με κατηγορηματική μετοχή, αντί Οριστικής. //  Η μετοχή γεγενημένων θα είναι συνημμένη ή απόλυτη.
β. ὡς γεγενημένων: αιτιολογική μετοχή υποκειμενικής αιτιολογίας (= επειδή δε φταίνε οι στρατιώτες)
γ.  από το "γνώμην ἔχω" μπορεί να εξαρτηθεί κατηγορηματική μετοχή;

[Sali]

Αυτές οι μετοχές βρίσκονται όντως σε γενική ή σε αιτιατική απόλυτη, αλλά φυσικά δεν είναι κατηγορηματικές (παρόλο που το ρήμα εξάρτησης συντάσσεται κανονικά με κατηγορημ. μτχ.) αλλά επιρρηματικές (κανονικά αιτιολογικές υποκειμενικής αιτιολογίας) και προηγούνται του ρήματος εξάρτησης. Τις μεταφράζουμε πιο στρωτά σαν να ήταν κατηγορηματικές· μπορούμε όμως να μεταφράσουμε και με τρόπο που να δείχνει ότι είναι επιρρηματικές. Έτσι, το παράδειγμά σου μπορούμε να το μεταφράσουμε με δύο τρόπους: (α) να πιστέψετε ότι ως προς τον σκοπό για τον οποίο ήλθαμε αρχικά, τόσο οι στρατιώτες όσο και οι αξιωματικοί δεν είναι μεμπτοί· (β) έχοντας την πεποίθηση ότι ως προς τον σκοπό ... μεμπτοί, αυτό ακριβώς να πιστέψετε/αυτή τη γνώμη να έχετε.

Για άλλα παραδείγματα με τις μεταφράσεις τους δες τον Smyth 2122 https://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0007%3Asmythp%3D2122

To ίδιο θέμα πραγματεύεται και ο Goodwin 917.

[apri]

Ξεκινώντας ανάποδα, από το τρίτο ερώτημα, ναι, μπορείς να έχεις κατηγορηματική μετοχή που εξαρτάται από δοξαστικό/λεκτικό ρήμα και συνοδεύεται με το "ως". Ο Smyth (§2120) τη θεωρεί πλάγιο λόγο.
Μπορεί να έχει προέλθει από δομή που είχε απαρέμφατο συνδετικού ρήματος.
(Πρβλ κάτι παρόμοιο και στα Λατινικά με τα περιφραστικά ειδικά απαρέμφατα πχ dīxit sē Rōmam itūrum (esse) ut cōnsulem vidēret.)
Ο Goodwin (§919) αφήνει ανοικτό το τι φύση έχουν: "Verbs of saying and thinking which do not take the participle in indirect discourse sometimes have the participle (in the accusative or nominative) with ὡς, which in some cases approaches very near indirect discourse, and in others is more like a circumstantial participle".
Θεωρώ πάντως ότι μπορεί να θεωρηθεί κατηγορηματική μετοχή.

Τώρα, στο ερώτημα αν μπορεί αυτή η κατηγορηματική μετοχή να είναι σε κάποιες περιπτώσεις απόλυτη θα απαντούσα κι εγώ "όχι", όπως ο Sali, αν και μπορεί κι εκεί χοντρικά να ισοδυναμεί με μια ειδική πρόταση.
Δηλαδή, στην πρόταση που παραθέτεις το συμπλήρωμα του "γνώμην έχετε" είναι το "ούτω" και προηγείται η γενική απόλυτη υποκειμενικής αιτιολογίας ως βάση και προϋπόθεση της πράξης.

Ο Smyth λέει (§2122) ότι μια τέτοια μετοχή μπορεί να βρεθεί "instead of the participle or a clause with ὅτι or ὡς" και τη μεταφράζει ως αιτιολογική υποκειμενικής αιτιολογίας χωρίς να τη χαρακτηρίζει ξεκάθαρα.
(http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0007%3Apart%3D4%3Achapter%3D46%3Asection%3D120)

Ο Goodwin (§917) όμως το λέει ρητά:
In place of the participle with ὡς in indirect discourse, we may have a circumstantial participle with ὡς in the genitive or accusative absolute, followed by a verb to which the participle would naturally be the object.
(http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0065%3Achapter%3D6%3Asection%3D190%3Asmythp%3D917)

Προσωπικά, συμφωνώ με τον Goodwin σ' αυτό το σημείο. Γιατί, αν ήταν κατηγορηματική η μετοχή σε πλαίσιο πλαγίου λόγου, θα μπορούσε να λέει "τὴν γνώμην ἔχετε τους στρατιώτας ὡς μη μεμπτούς γεγενημένους".
Η δομή της γενικής απόλυτης πάντα λειτουργούσε ως η προϋπόθεση της κύριας πράξης και γι' αυτό προτασσόταν στην πρόταση.