Πώς ένας δάσκαλος μπορεί ν΄αλλάξει τον κόσμο!!!

[Έσπερος]

Αποδεικνυεται οτι ο δασκαλος ηταν σαρξ εκ της σαρκος ολων αυτων που τον προεβαλλαν χρησιμοποιωντας τον για να πετυχουν συγκεκριμενο στοχο: να απαξιωσουν ολο το δημοσιο εκπαιδευτικο συστημα με εντεχνο τροπο, παρουσιαζοντας ως μοναδικο ενα συγκεκριμενο παραδειγμα και ταυτοχρονα εξυμνωντας την ατομικη πρωτοβουλια και την καινοτομια με το κλασικο φιλελευθερο υπονοουμενο οτι δεν υπαρχουν κοινωνιες η κρατικες δομες, αλλα ατομα. Ο ανθρωπος αυτος τελικα χρησιμοποιησε το δημοσιο για να φτιαξει το ονομα του, χρησιμοποιει την ομπρελα της αδειας ανευ αποδοχων και το ριχνει στο επιχειρειν. Μια χαρα παραδειγμα κρατικοδιαιτου επιχειρηματια που χορευει στα συντριμμια του δημοσιου. Οπως ακριβως αυτοι που τον διαφημιζαν.

[PDE ads]

[lazaros]

μακαρι να μην εχει καποιο οικογενειακο προβλημα και να χρειαστηκε να μεταβει στη Θεσσαλονικη
απο κει και περα με συγχωρειτε που θα δηλωσω οτι ολο αυτο το ted ex εγχειρημα ποτε δε με συγκινησε
τι να τα κανω τα λαχανα να παρει η ευχη αν το παιδι αντι για βασιλης γραφει βακικος? θα του σωσουν τη ζωη τα λαχανα? και αντε τα αυγα και τα λαχανα μπορει να ταισουν κανα 2 οικογενειες στην κρητη
το /τα παιδι/ παιδακια που ΕΧΟΥΝ δυνατοτητες να ΞΕΦΥΓΟΥΝ απο το χωριο εκει, γιατι τους στερεις τη δυνατοτητα να παρουν περισσοτερες γνωσεις οσον αφορα την υλη? ολοι ξερουμε ποσο χαλια ειναι το συστημα αλλα ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ εντος αυτου να σωσουμε ΟΤΙ ΣΩΖΕΤΑΙ. ξερω κι εγω να κανω μαθημα χωρις βιβλια στην εξοχη και να φυτευω μαρουλια...
ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΡΕ ΜΑΓΚΑ ΑΥΡΙΟ ΜΕΘΑΥΡΙΟ χωρις να ξερει τα ΒΑΣΙΚΑ στο δημοτικο?
ΠΑΡΑΝΟΙΑ

[Wolowitz]

Δε βλέπω κάτι μεμπτό σε όλο αυτό, ο άνθρωπος έχει κάποιες γνώσεις, ξέρει να τις μεταδίδει με ευχάριστο τρόπο στους μαθητές και επίσης ξέρει πολύ καλά και έξυπνα να πλασάρει και να πουλά και τον εαυτό του. Πάνω σε αυτό θα διαφωνήσω λοιπόν με τον φίλο που τον παρουσίαζε ως τον σεμνό και ντροπαλό που έχει ανάγκη τα μηνύματα συμπαράστασής μας. Ο άνθρωπος είδε πως αυτό που έκανε πουλάει και αποφάσισε να το πουλήσει. Το αν έκανε καλά ή όχι δεν είναι δική μας δουλειά να το κρίνουμε από τη στιγμή που πήρε άδεια ανευ αποδοχών. Αν κάποιος καθηγητής λοιπόν παραιτηθεί από το δημόσιο και ανοίξει φροντιστήριο θα πει κανείς τίποτα; Με γεια του με χαρά του.
Τέλος διαφωνώ με τον χρήστη lazaros. Στο δημοτικό οι μαθητές δεν προετοιμάζονται για πανελλήνιες, καλά έκανε και τους άμαθε όσα τους έμαθε. Ήταν χρήσιμα, ευχάριστα και δημιουργικά. Μακάρι οι δάσκαλοι να τους μάθαιναν τα μισά από όσα φαίνεται ότι τους έμαθε αυτός.
Τέλος ας τον πλήρωνε καλύτερα το ελληνικό κράτος ώστε να συνεχίσει να υπηρετεί το δημόσιο σχολείο, είναι δικαίωμά  του αν δεν είναι ευχαριστημένος από τις αποδοχές του να ιδιωτεύσει.

[lazaros]

εγω αν ημουν γονιος και σε τεστ το παιδι μου εγραφε 9 συν 2 ισον 12 , το ονομα του αντι για βασιλης βακοκος και συ εκανες χειροτεχνιες και φυτευες μαρουλια ενω εκανες το 1/3 της υλης θα σε εβρισκα εξω απ το σχολειο και θα σε τραμπουκιζα

[PDE ads]

[Wolowitz]

Πρώτα από όλα το ότι φύτευε λάχανα δε σημαίνει πως παραμελούσε τα μαθηματικά ή τη γλώσσα. Αν το έκανε μαζί σου. Από την άλλη το ενδεχόμενο το παιδί σου να ήταν στόκος δε σου περνά από το μυαλό;

[Έσπερος]

Στα λογια μου εισαι Λαζαρε με το tedx. Και γι' αυτο ακριβως ειχε τοση διαφημιση: ειναι η νοοτροπια της προβολης της ατομικης φιγουρατζιδικης πρωτοβουλιας μεσα α' ενα συστημα που καταρρεει, για να φανει οτι ειναι ευθυνη των αλλων που δεν ειναι κι οι ιδιοι καινοτομοι και δεν εχουν καλυτερη λυση, για να δουλεψουμε ολοι να βελτιωθει το συστημα, ουτε κουβεντα.

Κατα τ' αλλα ομως εχω σοβαρες αμφιβολιες για το αν αυτα που εκανε ηταν τοσο διαφορετικα απο οσα κανουν αλλα ολογοθεσια σχολεια. Ο τυπος ειχε τις ιδανικες συνθηκες να δουλεψει με λιγα παιδια και να κανει βιωματικη μαθηση και δεν εχω λογο να πιστεψω οτι παραμελησε το γνωστικο σκελος. Το κυνηγι της υλης στο δημοτικο ετσι κι αλλιως κανει τους μισους μαθητες αναλφαβητους και τους αλλους μισους παπαγαλους, μπορει με λιγοτερα να μαθουν πολυ καλυτερα τα βασικα που απαιτουνται για τις υπολοιπες βαθμιδες.

Κατα τ' αλλα, πολιτιστικες και περιβαλλοντικες δραστηριοτητες κανουν ολα τα σχολεια. Ειδικα τα μικρα ολιγοθεσια της επαρχιας εχουν πολυ ευελικτο προγραμμα γιατι εχουν λιγα παιδια και συνηθως περισσια χωρου και εγκαταστασεων. Προφανως δεν ξερουν να το πλασαρουν τοσο καλα!

Και τελος να επισημανουμε και μια αντιφαση: απο τη μια εξυμνησαμε το δηθεν διαφορετικο, απο την αλλη θρηνουσαμε για την καταργηση της τραπεζας θεματων επειδη δηθεν δεν θα κανουν ολα τα σχολεια την ιδια υλη. Δεν γινεται τη μια να εισαι αυτονομο και καινοτομο σχολειο και την αλλη να δουλευεις σε ενα ακαμπτο ολοκληρωτικο μοντελο.

[lazaros]

Πρώτα από όλα το ότι φύτευε λάχανα δε σημαίνει πως παραμελούσε τα μαθηματικά ή τη γλώσσα. Αν το έκανε μαζί σου. Από την άλλη το ενδεχόμενο το παιδί σου να ήταν στόκος δε σου περνά από το μυαλό;

Μύθοι και αλήθειες για το σχολείο: Η περίπτωση του Δ.Σ. Φουρφουρά
26.05.2013
ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟGoogle +6  302  21
Αλεξάκης Δημήτρης*
Τον τελευταίο καιρό έχει τραβήξει τη προσοχή της εκπαιδευτικής κοινότητας και όχι μόνο το Δημοτικό Σχολείο (ΔΣ) του Φουρφουρά, στο Ρέθυμνο. Και δικαίως. Μία μικρή ομάδα συναδέλφων παράγουν ένα αξιόλογο έργο. Ωστόσο, ο δημόσιος λόγος για το έργο τους παραμένει ιδιαιτέρως ρηχός. Αφού αναφέρει τις δράσεις του σχολείου, εξάγει το συμπέρασμα πως παρά την κρίση, ένας φωτισμένος δάσκαλος, ο Άγγελος Πατσιάς, μπορεί παρά τις αντιξοότητες να καταφέρει τα πάντα. Αναπαράγεται έτσι η κλασική εκπαιδευτική μυθολογία για την δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά, ενώ στιγματίζονται, μέσω της λογικής της αριστείας, οι υπόλοιποι εκπαιδευτικοί ως τεμπέληδες και άχρηστοι. Όπως και στο επίπεδο της παραγωγής, της έρευνας, της καινοτομίας, έτσι και στην εκπαίδευση ο κυρίαρχος λόγος ψυχολογικοποιεί όλες τις διαδικασίες. Μας παρουσιάζει ένα δραματοποιημένο success story, όπου ο ήρωας της καθημερινότητας ανάβει ένα κεράκι στο σκοτάδι. Ακόμα και ο ελάχιστος όρος της αναστοχαστικής σκέψης, να δούμε δηλαδή ποιές συνθήκες παράγουν ποιό αποτέλεσμα, αγνοείται. Ο σκοπός είναι προφανής· να κρύψουμε κάτω από την μυθολογία πως «ο δάσκαλος όλα τα μπορεί» όλες τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την βελτίωση της εκπαίδευσης.
Τα πράγματα όμως είναι πιο περίπλοκα και πρέπει να αναστοχαστούμε κάποια στογμή σοβαρά πάνω σε αυτά. Ας ξεκινήσουμε με δύο μεθοδολογικές παρατηρήσεις. Πρώτον, στο ΔΣ Φουρφουρά δεν έχουν καταφέρει τα πάντα. Υπάρχουν ακόμα τα παιδιά που δυσκολεύονται ή η πίεση της ύλης. Ως εκ τούτου, πρέπει να αποτελεί ένα σημείο αναστοχασμού και όχι η ολοκληρωμένη εικόνα ένος ιδανικού σχολείου. Δεύτερον, πρέπει να εξετάσουμε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες παράγεται το έργο του ΔΣ του Φουρφουρά. Ή διαφορετικά να θέσουμε τα εξής ερωτήματα: Γιατί το ΔΣ Φουρφουρά αναπτύχθηκε τώρα και όχι νωρίτερα; Γιατί οι εκπαιδευτικοί δεν είχαν το ίδιο έργο στα προηγούμενα σχολεία που υπηρετούσαν, αλλά στο ΔΣ Φουρφουρά;
Ας ξεκινήσουμε με μερικές μετρήσιμες παρατηρήσεις. Το πρώτο πράγμα που εντυπωσιάζει στο σχολείο είναι η διαρρύθμιση των αιθουσών. Είναι βαμμένες με χαρούμενα χρώματα, καναπέδες, ξύλινα έπιπλα, παιδαγωγικές γωνιές. Ποιά είναι όμως η αναλογία μαθητών ανά τετραγωνικό μέτρο; Είναι η μισή από τις συνηθισμένες τάξεις των μεγάλων αστικών σχολείων. Με λίγα λόγια υπάρχει χώρος! Στις συνηθισμένες τάξεις (για να μην αναφερθούμε σε πολλές αίθουσες-κελιά που υπάρχουν) δεν υπάρχει χώρος για κάτι τέτοιο, ενώ με τις προδιαγραφές που δίνει το Υπουργείο για 1,5τ.μ. ανά μαθητή είναι αδύνατο. Να λοιπόν μία πρώτη συνθήκη για την επιτυχία του ΔΣ Φουρφουρά και για τη βελτίωση του σχολείου: Αύξηση των τ.μ. ανά μαθητή. Βεβαίως είναι ακριβή λύση. Πιο εύκολο είναι να τα ρίχνεις όλα στους εκπαιδευτικούς ως τεμπέληδες.
Δεύτερον, η Α' και η Β' τάξη του ΔΣ έχουν από 8 παιδιά. Ποιός είναι ο μέσος όρος αναλογίας μαθητών ανά δάσκαλο; Σίγουρα πολύ μεγαλύτερος. Με μία τόση καλή αναλογία οι συνάδελφοι έχουν μεγάλυτερη ευχέρεια για να πετύχουν τους διδακτικούς στόχους, να υποστηρίξουν εξατομικευμένα τους μαθητές, να κάνουν εναλλακτικές δραστηριότητες. Σε μία τάξη με 15 ή και 20 μαθητές (άλλοτε με 25) οι δυνατότητες παιδαγωγικής παρέμβασης μειώνονται δραματικά. Να λοιπόν και η δεύτερη συνθήκη. Προσλήψεις εκπαιδευτικών, ώστε να υπάρχει καλύτερη αναλογία μαθητών ανά δάσκαλο. Όσο λιγότεροι οι μαθητές τόσο μεγαλύτερη η δυνατότητα για συνεργατικές δραστηριότητες και εξατομικευμένη παρέμβαση.
Τρίτον, το ΔΣ του Φουρφουρά είχε την τύχη να έχει μία πλούσια χρηματοδότηση (Υπουργείο, Δήμος, ιδιώτες). Αυτό οφείλεται εν πολλοίς και στην προβολή του από τα ΜΜΕ. Αλλά το αποτέλεσμα παραμένει. Το ΔΣ Φουρφουρά είναι ένα από τα πιο ακριβά σχολεία (αναλογικά με τους μαθητές του). Έτσι υπήρξε η δυνατότητα να αποκτηθεί ένας ζηλευτός εξοπλισμός και να δημιουργηθούν μία σειρά από δομές και εργαστήρια. Η προβολή π.χ. του σχολείου οδήγησε τον Δήμαρχο της περιοχής (για ευνόητους λόγους) να βάλει εν μία νυκτί διαδραστικό πίνακα σε κάθε αίθουσα. Μην ξεχνάμε όμως την φτώχεια όλων των υπόλοιπων σχολείων. Να λοιπόν και η τρίτη συνθήκη: γενναία χρηματοδότηση. Και για όποιον αντιλέγει πως γενναία χρηματοδότηση πρέπει να υπάρχει μόνο για τα άριστα σχολεία, να θυμήσουμε την υποχρέωση της πολιτείας να προσφέρει ίσες εκπαιδευτικές ευκαιρίες σε όλα τα παιδιά.
Τέταρτον, το ΔΣ του Φουρφουρά λειτουργεί συλλογικά και δημοκρατικά από τον Σύλλογο Διδασκόντων. Πολλές φορές μιλάμε για τον Διευθυντή (και δάσκαλο), Άγγελο Πατσιά. Αλλά ξεχνάμε πως υπάρχει πάντα μία ομάδα, η οποία συζητάει, αποφασίζει και το κάθε μέλος συνεισφέρει τη δική του ξεχωριστή πινελιά. Και κάτι ακόμα, ο διευθυντής είναι απλά ο παλαιότερος δάσκαλος. Δεν είναι εκλεγμένος από κανένα συμβούλιο του Υπουργείου. Να ακόμα μία συνθήκη: Η δημοκρατική λειτουργία του σχολείου. Μία συνθήκη που θέλει να ξεχάσει το Υπουργείο. Κάτω από την ρητορική του Διευθυντή – ηγέτη, αποκόπτει τον Διευθυντή από το σώμα των εκπαιδευτικών και διαλύει κάθε δημοκρατική λειτουργία. Μία λειτουργία που έχουν λησμονήσει επίσης πολλοί συνάδελφοι που κλείνονται αποκλειστικά στις τάξεις τους και ξεχνούν την ζωτική σημασία που έχει όλη η σχολική κοινότητα για τη μάθηση.
Το πέμπτο στοιχείο είναι η διάθεση για πειραματισμό. Οι συνάδελφοι και κυρίως ο Άγγελος Πατσιάς είχαν τη διάθεση να δοκιμάσουν διαφορετικά πράγματα, να πειραματιστούν. Κάποιες ιδέες έμειναν απλώς ιδέες, κάποιες άλλες δεν περπάτησαν (όπως η υπαίθρια τάξη) και άλλες πραγματοποιήθηκαν με μεγάλη επιτυχία. Ίσως μερικές να μοιάζουν αντιφατικές ή να μην συμφωνούν όλοι. Αλλά σε κάθε περίπτωση είναι ένα σχολείο ανοιχτό να δοκιμάσει διαφορετικά πράγματα στην διδακτική πράξη και να δει τι λειτουργεί και τι όχι. Πόσο όμως επιτρέπει το βαρύ και ανελαστικό Αναλυτικό Πρόγραμμα, η τεράστια ύλη να γίνει συστηματικά κάτι τέτοιο; Ακόμα και στην εξαιρετική περίπτωση του ΔΣ Φουρφουρά τα περιθώρια είναι στενά. Ακόμα μία συνθήκη: Η μείωση της ύλης. Ας αφήσουμε εκπαιδευτικούς και μαθητές να αναπνεύσουν και να δοκιμάσουν διαφορετικά πράγματα, να πειραματιστούν. Υπάρχουν πολλοί εκπαιδευτικοί με διάθεση να πειραματισθούν, οι οποίοι πνίγονται κάτω από τον φόρτο του αναλυτικού προγράμματος.
Το τελευταίο στοιχείο που μπορούμε να εντοπίσουμε αφορά τη σχέση σχολείου και κοινότητας. Οι εκπαιδευτικοί με το έργο τους κέρδισαν γρήγορα την εμπιστοσύνη της τοπικής κοινωνίας, με αποτέλεσμα αυτή να βρίσκεται στο πλευρό τους σε ότι χρειαστεί. Ταυτόχρονα, άνοιξαν την παιδαγωγική διαδικασία στην τοπική κοινωνία με διάφορες δράσεις. Αυτή η στενή σύνδεση σχολείου και κοινότητας είναι η έκτη, κατά τη γνώμη μας, συνθήκη που καθιστά την περίπτωση του ΔΣ Φουρφουρά ξεχωριστή.
Συμπερασματικά θα μπορούσαμε να πούμε πως οι πρώτες 4 συνθήκες είναι αυτές που κάνουν τον Φουρφουρά μία ιδιαίτερη περίπτωση, διαφορετική από τα άλλα σχολεία. Συνθήκες που αν υπήρχαν και στα υπόλοιπα σχολεία θα συντελούσαν ώστε να βελτιωθεί η εκπαίδευση και να ξεπηδούσαν και άλλα ενδιαφέροντα σχολεία. Συνθήκες η απουσία των όποιων περιορίζουν τους εκπαιδευτικούς. Περιόριζαν ακόμα και τους εκπαιδευτικούς τους ΔΣ Φουρφουρά, όταν ήταν σε άλλα σχολεία. Έτσι, μπορούμε να απαντήσουμε στο ερώτημα γιατί οι ήρωες μας άναψαν το κεράκι τους στον Φουρφουρά και όχι σε κάποιο από τα προηγούμενα σχολεία τους. Από την άλλη, οι τελευταίες 2 συνθήκες είναι αυτές που ανέδειξαν το σχολείο σε σχέση με το παρελθόν, που μετέτρεψαν ένα σχολείο που απλώς λειτουργούσε σε ένα σχολείο ξεχωριστό.
Συνεπώς, η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά είναι σκέτο παραμύθι. Όποιος το αναπαράγει αγνοεί την εκπαιδευτική πραγματικότητα. Ή ακόμα χειρότερα, όπως στην περίπτωση του Υπουργείου, υποκρίνεται. Προβάλλει ένα παράδειγμα κουνώντας το δάχτυλο σε όλους τους υπόλοιπους, την ίδια στιγμή που καταστρέφει συστηματικά τις συνθήκες υπό τις οποίες μπορούν να βελτιωθούν τα σχολεία. Πέντε πράγματα μας διδάσκει ο Φουρφουράς πως πρέπει να γίνουν: Να αυξηθεί η χρηματοδότηση των σχολείων, να μειωθεί η αναλογία μαθητών/δασκάλων, να αυξηθεί η αναλογία μαθητών/τ.μ., να μειωθεί η ύλη, να ενισχυθεί η δημοκρατική λειτουργία του σχολείου. Αλλά γίνονται τα ακριβώς αντίθετα!
Σίγουρα αυτές οι συνθήκες δεν είναι επαρκείς για την βελτίωση της εκπαίδευσης. Η εμπειρία όμως δείχνει πως είναι αναγκαίες. Αποτελεί βεβαίως μία ακριβή πολιτική επιλογή και αυτόν το καιρό δεν υπάρχουν χρήματα για την εκπαίδευση. Προταιρεότητα έχουν οι τράπεζες. Και για αυτό το ΔΣ του Φουρφουρά θα μείνει (για όσο μείνει) μία εξαίρεση...
 
* δάσκαλος στο 10ο Δ.Σ. Ρεθύμνου

http://www.avgi.gr/article/351733/muthoi-kai-alitheies-gia-to-sxoleio-i-periptosi-tou-d-s-fourfoura