Μουσικά αφιερώματα

[apri]

Τὸ ἀηδόνι και το γεράκι




http://www.youtube.com/watch?v=Cw7ZTAGdxL8&feature=related



 

«Ἄκουσε, γεράκι, τὸ καημένο τ᾿ ἀηδόνι.
Ἡ ζωή μου εἶναι στὴν ἐξουσία σου,
ὅπως καὶ τὸ πέταγμά μας αὐτὸ μέσα στὰ σύννεφα, ὅπου δὲν εἶχα φτάσει ποτέ.

Ἀλλὰ ἄκουσέ με:
Ἀπὸ τὶς μυστικὲς πηγὲς τῆς φύσης ἐρχόταν μιὰ ἤπια πνοὴ
καὶ συναντοῦσε μιὰν ἄλλη, ἐξίσου ἤπια, μέσα στὸ στῆθος μου.
Αὐτὴ ἡ πνοὴ γινόταν τραγούδι,
ὅπως καὶ τὸ φύλλωμα τοῦ δέντρου ποὺ μὲ φιλοξενοῦσε,
ὅπως τὰ ἄστρα ποὺ ἔλαμπαν ψηλά.

Ἡ ὀμορφιὰ τῶν πραγμάτων ποὺ ἦταν γύρω μου μὲ συγκινοῦσε
καὶ μεταβαλλόταν σὲ μουσική.
Εἶδα κι ἐσένα νὰ ἔρχεσαι καταπάνω μου
καὶ ὁ φόβος μου νικήθηκε ἀπὸ τὸ θαῦμα τῆς γρήγορης καὶ μεγαλόπρεπης πτήσης σου,
ποὺ τὴ θαύμαζα σὰν δῶρο τῶν θεῶν.

Ἀλλὰ τὴ στιγμὴ ἐκείνη, ἀπὸ ἀπροσμέτρητο βάθος,
ἑτοιμάζονταν ν᾿ ἀναβρύσουν ἀπὸ μένα τραγούδια θλίψης
γιὰ ἕνα ρόδο ποὺ τὸ μάδησε ὁ ἀέρας.

Τὰ ἄρχιζα, τὰ τραγούδια αὐτά,
 ἐγὼ πού, ὅταν ξεσποῦσε ὁ κεραυνός, ἔνιωθα νὰ μοῦ τρέμει τὸ στῆθος,
καθὼς ἤμουν μαζεμένο μέσα στὸ νέο φύλλωμα.

Ἄφησέ με νὰ ζήσω μιὰ στιγμὴ μόνο,
ὅσο γιὰ νὰ βγάλω στὸν αἰθέρα καὶ γιὰ τὸ αὐτί σου
τὸ θησαυρὸ ποὺ αἰσθάνομαι μέσα μου.
Μὴ σκοτώσεις αὐτὸ ποὺ πρέπει νὰ γεννηθεῖ!».

Καθὼς τὸ ἀηδόνι μιλοῦσε, τὸ γεράκι χαλάρωνε τὸ ἁρπακτικὸ νύχι του,
καὶ μὲ τὸ ἄλλο ἔκανε φιλικὸ νεΰμα στὸ ἀηδόνι,
ποὺ ὅμως τὴ στιγμὴ ἐκείνη ξεψύχησε.



Διονύσιος Σολωμός
(σε μετάφραση από την ιταλική μορφή του ποιήματος)

[PDE ads]

[karxarias29]

Α, σε ευχαριστώ πολύ apri μου. 
... Αλλά, δε φαντάζομαι να υπαινίσσεσαι κάτι για την ηλικία μου, ε;

[apri]

Α, σε ευχαριστώ πολύ apri μου. 
... Αλλά, δε φαντάζομαι να υπαινίσσεσαι κάτι για την ηλικία μου, ε;

Υπαινίσσομαι ότι είσαι ιστορική μορφή. 

[karxarias29]

Πωωωωωωω, αυτά είναι.
... Αλλά ξέρεις τι μου θύμισες, ε; Την ατάκα του Ζήκου που λεει να τα ακούν μερικοί μερικοί χοντρομπαλάδες. Ο Κύριος Ζήκος!

[PDE ads]

[apri]

Για τη dinateacher που ήθελε σήμερα να ακούσει κρητική ποίηση.



Το όνειρο της Ερωφίλης




«Στις προσταγές του πικραμένου μας αφέντη κοιτάμε και τι βλέπουμε;

Στο βάθος της σπηλιάς εκείνη κρεμασμένη
και γύρω στο λαιμό θηλιά πλεγμένη με το στημόνι της ποδιάς
κι αυτόν πεσμένο πάνω της στη μέση να τη σφίγγει.,
να σκούζει για το ταίρι του που χάθηκε στον Άδη,
για του γονιού τα έργα και τον άτυχο γάμο του.

.….Χολωμένος με την τύχη του ο δόλιος, όπως ήταν,
τέντωσε πίσω το κορμί και μπήγει το μαχαίρι μέχρι τη μέση στα πλευρά
και μισοπνοϊσμένος με μαραμένα χέρια την κόρη σφιχταγγάλιασε.»


Σοφοκλέους «Αντιγόνη» (στιχ.1220-1225, 1234-1237)   




Ligeti Miklós «Αγάπη» (1901), Magyar Nemzeti Galéria, Budapest



http://www.youtube.com/watch?v=gaC4rnBigsk


Δυο περιστέρια πλουμιστά
μου φαινετόνε, Νένα
σ’ ένα ψηλότατο δεντρό, Νένα μου
κι εθώρου φωλεμένα.

Κι εσμίγασι κανακιστά
και σπλαχνικά εφιλούσα
κι ένα τ΄ αλλού τα πάθη τως, Νένα μου
σου φαίνετο εμιλούσα.

Μα πάνω στις χαρές τόνε
γεις λούπης πεινασμένος
σώνει στη μέση και των δυο
περίσσα θυμωμένος.

Κι άρπαξε το`να ξαφνικά
τ΄ άλλο από την αγκάλη
και ξέσκισέ το κι έφα το
μ’ αχορταγιά μεγάλη.

Και τ’ άλλο που επόμεινε
τόσα πολλά ελυπήθη
απού κι εκείνο να μη ζει, Νένα μου
μιαν ώρα εβουλήθη.

Και το ζημιό τη μούρη ντου
προς τση καρδιάς τα μέρη
μπήχρει κι αυτό και σφάζεται, Νένα μου
για τ΄ ακριβό του ταίρι.


Από την «Ερωφίλη» του Γεωργίου Χορτάτζη      

[dinateacher]

Σ'ευχαριστώ apri!!! Ήταν υπέροχο όπως πάντα άλλωστε!!!!

[apri]

Τα πάθη της βροχής




«Η μοναξιά μοιάζει με τη βροχή. Τα βράδια
απ' του πελάγους αναθρώσκει τον καθρέφτη·
από κοιλάδες μακρινές κι από λιβάδια  
στον ουρανό ανεβαίνει πάντα, που την έχει.  
Κι ύστερα, από εκεί ψηλά, στην πόλη πέφτει...»


Από το ποίημα «Μοναξιά» του Ράινερ Μαρία Ρίλκε





 

http://www.youtube.com/watch?v=QIUBrilcDhA



Εν μέσω λογισμών και παραλογισμών
άρχισε κι η βροχή να λιώνει τα μεσάνυχτα
μ’ αυτόν τον πάντα νικημένο ήχο
σι, σι, σι.
Ήχος συρτός, συλλογιστός, συνέρημος,
ήχος κανονικός, κανονικής βροχής.
Όμως ο παραλογισμός
άλλη γραφή κι άλλην ανάγνωση
μού 'μαθε για τους ήχους.

Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή,
σίγμα πλάι σε γιώτα, γιώτα κοντά στο σίγμα,
κρυστάλλινα ψηφία που τσουγκρίζουν
και μουρμουρίζουν ένα εσύ, εσύ, εσύ.

Και κάθε σταγόνα κι ένα εσύ,
όλη τη νύχτα
ο ίδιος παρεξηγημένος ήχος,
αξημέρωτος ήχος,
αξημέρωτη ανάγκη εσύ,
βραδύγλωσση βροχή,
σαν πρόθεση ναυαγισμένη
κάτι μακρύ να διηγηθεί
και λέει μόνο εσύ, εσύ, εσύ,
νοσταλγία δισύλλαβη,
ένταση μονολεκτική,
το ένα εσύ σαν μνήμη,
το άλλο σαν μομφή
και σαν μοιρολατρία,
τόση βροχή για μια απουσία,
τόση αγρύπνια για μια λέξη,
πολύ με ζάλισε απόψε η βροχή
μ’ αυτή της τη μεροληψία
όλο εσύ, εσύ, εσύ,
σαν όλα τ’ άλλα νά’ ναι αμελητέα
και μόνο εσύ, εσύ, εσύ.



Κική Δημουλά
Από τη συλλογή «Το λίγο του κόσμου» (1971).

[apri]

Επειδή κάποτε μας ένοιαζε αν μας κλέβουν την κοινή περιουσία...


Las Ιncantadas

http://www.youtube.com/watch?v=Lw-Lf5D1mTw



Τα κλεμμένα αγάλματα των Μαγεμένων (Las Incantadas) της Θεσσαλονίκης



YΓ. Για όποιον ενδιαφέρεται:
Τη Δευτέρα το μεσημέρι θα αναρτήσω ένα μεγαλούτσικο αφιέρωμα
που έγραψα με αφορμή κάποια θέματα που συζητήσαμε στη συνάντηση των μελών του pde στο Μοναστηράκι.
Είναι λαογραφικού-εθνογραφικού ενδιαφέροντος
και θα σας κάνει να δείτε με άλλη ματιά πολλές καθημερινές συνήθειες και φράσεις που λέτε.

[apri]

Ξέρω ότι προανήγγειλα ότι θα το αναρτήσω αύριο.
Επειδή όμως το τελείωσα νωρίτερα και είναι και μεγάλο, αποφάσισα να το βάλω από τώρα,
για να έχετε χρόνο να το διαβάσετε με την ησυχία σας
(για το Μάρκο το λέω που δεν αντέχει τα μεγάλα κείμενα  ).

Το αφιερώνω στη domenica2 και στον Landau με τους οποίους συζητήσαμε για το κακό μάτι και το νερό,
στη συνάντηση των μελών του pde στο Μοναστηράκι.
Πού να φανταζόμουν ότι τα δυο αυτά θέματα τελικά συνδέονταν...
Τιμής ένεκεν και λόγω του θέματος και μόνο (μην παίρνετε θάρρος δηλαδή  )
έχω συμπεριλάβει και ένα χεβιμεταλάδικο τραγούδι.

The evil eye
Τo «μάτι»




Είναι κοινή πεποίθηση σε πολλούς πολιτισμούς
ότι η υπερβολική επιτυχία του ανθρώπου επισύρει υπερφυσικό κίνδυνο,
για την ακρίβεια, τον θεϊκό φθόνο.
Μάλιστα, ειδικά αν το άτομο κομπάζει γι’ αυτήν (δηλ. διαπράττει ύβρη)
η καταστροφή του λογίζεται από την κοινωνία ως δίκαιη θεϊκή τιμωρία.

Με μια παρόμοια λογική, γίνεται δεκτό από πολλούς λαούς
ότι η επιτυχία και τα χαρίσματα ενός ανθρώπου
μπορεί να προκαλέσουν το φθόνο του διπλανού του,
ο οποίος τα ποθεί για τον εαυτό του,
και εξαιτίας αυτού να υποστεί κάποιο κακό.
Πρόκειται για το λεγόμενο «μάτιασμα» ή «μάτι»,
που όλως περιέργως αποτελεί βαθιά ριζωμένη πεποίθηση
μόνο των λαών του λεγόμενου «παλιού» κόσμου,
δηλ. από την Ινδία και τη Μέση Ανατολή μέχρι τη Μεσόγειο.


Και εδώ θα αναρωτηθεί κανείς:
Και γιατί εμφανίζεται ειδικά σ’ αυτές τις περιοχές;
Και γιατί γίνεται λόγος ειδικά για τα μάτια και μάλιστα σε ένα κακό μάτι;

Την απάντηση θα πρέπει να την ψάξουμε στο απώτατο παρελθόν.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν
πως ο ήλιος ήταν το μάτι του θεού Ρα στη γη.
Ένας, λοιπόν, ήταν ο ήλιος, το θεϊκό μάτι επί της γης,
ένας ο ήλιος της δικαιοσύνης,
ο οφθαλμός της δίκης «ὃς τά πανθ' ὁρᾶ»
και ο οποίος ακόμα και σήμερα κοσμεί το υπέρθυρο της Ωραίας Πύλης στις εκκλησίες!

Μόνο που ο ήλιος σ΄ αυτές τις περιοχές έχει διπλή δράση:
Μπορεί με τις θερμές του ακτίνες να δώσει ζωή,
μπορεί όμως και να ρίξει τις καυτές του ακτίνες και να ξεράνει τα πάντα σκορπώντας την καταστροφή.
Και αφού ένα είναι το μάτι του θεού με τη δύναμη αυτή,
ένα είναι και το μάτι του ανθρώπου που μπορεί να εκπέμψει ενέργεια
(με τα σημερινά δεδομένα, ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία)
είτε θετική αυξάνοντας τη δύναμη των γύρω του
είτε αρνητική μειώνοντας, συνειδητά ή ασυνείδητα,
τα σωματικά υγρά που συντηρούν τη ζωτικότητά του.

Μάλιστα, ίσως να μην είναι τυχαίο ότι
το πιο επικίνδυνο μάτι θεωρείται πως είναι το γαλάζιο.
Η συνήθης εξήγηση που δίνεται είναι
πως οι γαλανομάτηδες είναι ασυνήθιστοι στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολής
και επομένως, είναι περισσότερο ύποπτοι για ασυνήθιστα κακά φαινόμενα.

Υπάρχει, όμως, και μια εντυπωσιακή σύμπτωση, που μπορεί να οδήγησε αναλογικά σ’ αυτήν την αντίληψη
και την οποία θα αποτολμήσω να αποκαλύψω:
Η μεγαλύτερης ενέργειας και αρκετά επικίνδυνη
ορατή ακτινοβολία που εκπέμπει ο ήλιος
είναι όλως τυχαία γαλάζια!

Το νεφέλωμα της Έλικας (Helix Nebula), που έχει προέλθει από ένα άστρο σαν τον Ήλιο μας,
είναι γνωστό και ως «το μάτι του Θεού»,
καθώς ταιριάζει στην εικόνα που έχει δημιουργήσει γι’ αυτό η λαϊκή φαντασία.
Προσέξτε ότι το πολύ θερμό κέντρο του είναι έντονο μπλε,
λόγω της ισχυρής υπεριώδους ακτινοβολίας που εκπέμπεται εκεί.



Πώς μπορεί να προστατευθεί ο άνθρωπος από ένα τέτοιο «καυτό» μάτι;
Η λύση σύμφωνα με το λαογράφο Alan Dundes
βρίσκεται στην παροχή του απαραίτητου σωματικού υγρού
(σάλιου, γάλακτος, σπέρματος, αίματος, δακρύου κλπ)
που αντισταθμίζει τις απώλειες που προκαλεί το μάτιασμα,
όπως –προσθέτω εγώ- λύση σ’ αυτές τις ξηρές και θερμές περιοχές
είναι και το δυσεύρετο -και γι’ αυτό πολύτιμο- νερό
που λυτρώνει τη γη και τους ανθρώπους από τη δίψα
(γι’ αυτό άλλωστε και  σ’ αυτές τις περιοχές παραδοσιακά
απαγορεύεται κατηγορηματικά η άρνηση νερού σε οποιονδήποτε,
ενώ προσφέρεται απαραιτήτως στον επισκέπτη νερό ή τσάι αμέσως μετά την άφιξή του).

Ο πιο απλός τρόπος είναι το φτύσιμο εκ μέρους του θύτη
είτε λεκτικό (λ.χ φτου να μη βασκαθείς) είτε κυριολεκτικό,
που αφενός μειώνει ταπεινωτικά την εκτεθειμένη στο μάτιασμα ομορφιά,
αφετέρου λυτρώνει το θύμα από τις ξηραντικές παρενέργειες του ματιάσματος.
Μάλιστα, υποστηρίζεται και η άποψη ότι
το σάλιο αποτελεί το συμβολικό αντίστοιχο του σπέρματος,
κάτι που φαίνεται και στις ιδιωματικές εκφράσεις γενετικής ομοιότητας
“spitting image”, “the spit and the image of sb”, “the very spit of his father”
(πρβλ. ελληνικ. «φτυστός ο πατέρας του»).


Επίσης, μπορεί το άτομο, για να αυτοπροστατευθεί, να τυφλώσει το κακό μάτι
με ένα καυστικό μέσο, όπως τα σκόρδα και η στάχτη (βλ. «σκόρδα/στάχτη στα μάτια σου» )
ή με ένα οξύ αντικείμενο.
Για παράδειγμα, στην ελληνική μυθολογία ο Κύκλωπας Πολύφημος
 που έχει ένα στρογγυλό μάτι, κακό για τους συντρόφους του Οδυσσέα,
αφού κυριολεκτικά τους σκοτώνει, για να ικανοποιήσει την πείνα του
 χάνει την καταστρεπτική του δύναμη,
όταν τυφλώνεται τη νύχτα με παλούκι από τον Οδυσσέα.

Σε συμβολικό επίπεδο για τον ίδιο σκοπό επιστρατεύονται
φυλακτά που παραπέμπουν στην εικόνα του παλουκιού
με σαφή, όμως, γονιμικό χαρακτήρα (κέρατα αγελάδας, φαλλός),
καθώς ο στόχος είναι αφενός να απειληθεί η σωματική ακεραιότητα του επίδοξου θύτη
(βλ. και γνωστές σεξουαλικές απειλές που εκτοξεύονται σε καβγάδες: Θα σε…/Να πας να…),
αφετέρου να του προσφέρει προληπτικά
τη συμβολική πηγή του ζωτικού υγρού (γάλακτος ή σπέρματος) που εποφθαλμιά,
ώστε να μην υποστεί πλήγμα η πραγματική με το μάτιασμα.

Με το ίδιο πνεύμα λέγεται πως ευχόμαστε στους συνδαιτημόνες «στην υγειά σας»,
 ώστε να φανεί πως η πόση γίνεται προς όφελός τους και να μη ματιαστούμε από φθόνο,
ή αφήνουμε φιλοδώρημα στο σερβιτόρο, για να πιει κάτι
 (βλ. γαλλ. pourboire<pour boire=για να πιεις)
και να ικανοποιηθεί προληπτικά η σχετική επιθυμία του,
ώστε να μη μας «ξεράνει» από φθόνο για τα αγαθά που καταναλώσαμε μπροστά του.

Τον ίδιο ακριβώς ρόλο με αυτά τα φυλακτά παίζουν και διάφορες χειρονομίες,
όπως αυτές που χρησιμοποιούν ακόμα και σήμερα στην Ιταλία,
δηλ. η mano fica (συμβολική απεικόνιση του φαλλού στον κόλπο)
και η mano cornuto (συμβολική απεικόνιση των κεράτων της αγελάδας),
που έχουν πανάρχαια καταγωγή.


Η θεά Ίσιδα, κόρη του θεού της σοφίας, της μαγείας και της σελήνης Θωθ 
μαζί με το γιο της, τον ηλιακό θεό Ώρο,
στο κλασικό στήσιμο που ενέπνευσε την εικονογραφία της Παναγίας από τον 5ο-6ο μ.Χ και μετά,
όπως είδατε στο αφιέρωμα για τους τροβαδούρους
(http://www.pde.gr/index.php?topic=27420.392 ).
Εδώ αντί για κορώνα, φορά το στέμμα της θεάς της γονιμότητας Άθωρ, μητέρας ή συζύγου του Ρα,
με την οποία ταυτίστηκε προϊόντος του χρόνου.
Το στέμμα περιλαμβάνει δυο κέρατα αγελάδας και στη μέση τον ήλιο-μάτι του θεού Ρα.



Τη χειρονομία mano cornuto, την οποία γνώριζε από την Ιταλίδα γιαγιά του,
αποφάσισε να χρησιμοποιήσει ο Ronnie James Dio, όταν εντάχθηκε στους Black Sabbath,
προκειμένου να διαφοροποιηθεί από τον προηγούμενο τραγουδιστή του συγκροτήματος, τον Ozzy Osbourne,
που συνήθιζε να κάνει το σύμβολο της ειρήνης.
Έκτοτε, η χειρονομία αυτή έγινε σήμα κατατεθέν των συγκροτημάτων της μουσικής heavy metal.
http://www.youtube.com/watch?v=4_h4ESpTIhE

Ωστόσο, ίσως η χρήση της από ακραία μορφή της heavy metal με σατανιστικά στοιχεία (black metal)
είχε ως αποτέλεσμα τελικά η χειρονομία να ερμηνεύεται από πολλούς ως σατανιστική.

Έτσι, δεν φαίνεται καθόλου παράδοξο πως
όταν ο σκηνοθέτης Peter Jackson γύρισε σε ταινία
το βιβλίο του John R. R. Tolkien «Ο άρχοντας των δακτυλιδιών»
αποφάσισε να παρουσιάσει το κακό μάτι του άπληστου Σάρον που τα βλέπει όλα,
ως ένα μάτι γάτας εν μέσω δυο κεράτων,
δίνοντας έτσι μια δαιμονική εκδοχή του στέμματος της Άθωρ.

http://www.youtube.com/watch?v=6vry0ijbJVE


Το κακό μάτι του Sauron στη Mordor

Μάλιστα, στο τέλος της τριλογίας
το δαιμονικό δαχτυλίδι που ταυτίζεται με το κακό μάτι του Σάρον
ρίχνεται στο «μάτι» του ηφαιστείου της Μόρντορ, που ξερνά καυτή λάβα,
και έτσι εξολοθρεύεται δια της αναλογίας μαζί μ’ αυτό,
με αποτέλεσμα να επανέλθει πάλι η ζωτικότητα του Φρόντο,
που είχε χαθεί από τη δράση του κακού ματιού-δαχτυλιδιού.


Στο πλαίσιο αυτής της αναλογίας «οφθαλμός αντί οφθαλμού»
κινούνται και τα γνωστά μας φυλακτά σε σχήμα ματιού,
που έχουν ως πρόγονό τους το μάτι του αιγυπτιακού θεού Ώρου.

Το αριστερό μπλε μάτι του θεού Ώρου με το δάκρυ, που αντιστοιχούσε στη σελήνη,
τυφλώθηκε αλλά αποκαταστάθηκε από το θεό Θωθ.
Ο Ώρος ήταν γιος του Όσιρι και της Ίσιδας, και αντιστοιχεί στο δικό μας Ωρίωνα,
που ως αστερισμός είναι εμφανής στο βόρειο ημισφαίριο στο σκοτεινό χειμωνιάτικο ουρανό.
(  http://www.pde.gr/index.php?topic=27420.336    )
Το δεξί κόκκινο μάτι του αντιστοιχούσε στον ήλιο και γι’ αυτό ονομαζόταν και μάτι του Ρα.



Στα φυλακτά αυτά δεν έχουμε μόνο τη λογική « οφθαλμός αντί οφθαλμού».
Σύμφωνα με τον Alan Dundes και άλλους ερευνητές,
το μάτι σ’ αυτούς τους πολιτισμούς είναι συμβολικό αντίστοιχο του φαλλού.
Γι’ αυτό και όταν ο Σεθ (θεός της ερήμου, της ξηρασίας και του σκότους)
τυφλώνει το ένα μάτι του Ώρου εποφθαλμιώντας το θρόνο,
εκείνος τον ευνουχίζει.
Γι’ αυτό και ο Οιδίποδας επιλέγει την αυτοτύφλωση,
για να τιμωρηθεί για το σεξουαλικό του έγκλημα.
Γι’ αυτό και τη νεότερη Santa Lucia την τυφλώνουν κατά την παράδοση,
όταν αρνείται τον έρωτα ενός ειδωλολάτρη.

Την ίδια αντίληψη ίσως απηχεί, κατά τη γνώμη μου,
και η περίεργη επιλογή των Ελλήνων ομιλητών να θεωρούν ότι το χειρότερο μάτιασμα προκαλείται
όχι από ένα βλέμμα που καρφώνεται πάνω στο θύμα,
αλλά από ένα μάτι που αποκαλείται το ίδιο «καρφί» !

Επίσης, ιδιαίτερη σημασία έχει το μπλε χρώμα των ματιών αυτών,
το οποίο βρίσκουμε και σε απλές χάντρες-φυλακτά,
στην μπούργκα που φορούν οι γυναίκες σε κάποιες ισλαμικές χώρες
αλλά και στο τουρμπάνι της νομαδικής φυλής των Τουαρέγκ που ζουν στη Σαχάρα.

Το μπλε χρώμα στην περίπτωση αυτή δεν έχει μόνο ομοιοπαθητική λειτουργία.
Δεν συμβολίζει δηλ. μόνο το γαλάζιο μάτι που θα νικήσει το άλλο «κακό» γαλάζιο μάτι.
Έχει, πιστεύω, και μια αντίθετη λειτουργία, που το καθιστά πανίσχυρο.
Συνδέεται με το σκούρο μπλε χρώμα του ουρανού,
όπου εμφανίζεται η Σελήνη-Ίσιδα,
αλλά και με το πολυπόθητο υγρό στοιχείο το οποίο αυτή κυβερνά.
Έτσι, αν ο Ήλιος αποδεικνύεται καμιά φορά σκληρός και αδυσώπητος,
ο άνθρωπος μπορεί να προστρέξει στη Σελήνη-Ίσιδα,
σ’ αυτήν τη φιλεύσπλαχνη σοφή μάνα που προστατεύει τη γονιμότητα
και ξέρει να διώχνει κάθε κακό, ρίχνοντας το ήπιο φως της μέσα στο επικίνδυνο σκοτάδι.

Να είναι, άραγε, τυχαίο ότι οι ξεματιάστρες είναι πάντα γυναίκες;
Να είναι τυχαίο ότι άλλα φυλακτά για το μάτι (πέταλα, μισοφέγγαρα)
παραπέμπουν ευθέως στο σχήμα της σελήνης και του κόλπου;
Να είναι τυχαίο ότι φυλακτό για το κακό μάτι είναι ακόμα και σήμερα στην Ιταλία
τα «μάτια» της Santa Lucia, αυτής της αγνής φιλεύσπλαχνης γυναίκας,
που λέγεται πως θεραπεύει τους τυφλούς
και που, όπως θα θυμάστε απ΄ το  αφιέρωμα σ’ αυτήν και τα χριστουγεννιάτικα έθιμα
(http://www.pde.gr/index.php?topic=27420.112 ),
γιορτάζει στις 13 Δεκεμβρίου,
δηλ. τη μέρα που παραδοσιακά θεωρείται η σκοτεινότερη μέρα του χρόνου,
λίγες μέρες πριν από το χειμερινό ηλιοστάσιο
και τη γιορτή του θεού Ήλιου στις 25 Δεκεμβρίου;


Και μετά από τόσα ερωτήματα,
θα σας αφήσω να ξεκουραστείτε ρίχνοντας μια «καλή ματιά»
στο παρακάτω απόσπασμα από μια ταινία-σταθμό του ελληνικού κινηματογράφου,
που συνοψίζει τις περισσότερες αντιλήψεις περί ματιάσματος.

Μάλιστα, από το 7.25’ του βίντεο θα απολαύσετε και τη διασημότερη ξεματιάστρα
να προβαίνει στη διάγνωση
(χασμουρητό της ξεματιάστρας κατ’ αναλογίαν της κατάπτωσης του ματιασμένου)
και να εκτελεί όλη την τελετουργία του ξεματιάσματος,
λέγοντας μεταξύ άλλων και την απαραίτητη μυστική προσευχή απώθησης του «ματιού»,
όπως ακριβώς απαιτούν οι παραδόσεις.

http://www.youtube.com/watch?v=hlrptqBl9m0

Πηγές:

1. Alan Dundes “Wet and Dry, the Evil Eye. An essay in the Indo- European and Semitic Worldview”
( http://iscte.pt/~fgvs/Dundes%20Wet.pdf )
2. Tάκης Νατσούλης «Προλήψεις και Δεισιδαιμονίες», σσ.21-25, 45-49.
3. E.R. Dodds «Οι Έλληνες και το παράλογο», σσ.37-57.
4. http://www.luckymojo.com/evileye.html
5. http://en.wikipedia.org/wiki/Sign_of_the_horns
6. http://en.wikipedia.org/wiki/Black_metal
7. http://en.wikipedia.org/wiki/Evil_eye
8. http://en.wikipedia.org/wiki/Eye_of_Horus
9. http://en.wikipedia.org/wiki/Hathor
10. http://en.wikipedia.org/wiki/Isis
11. http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B5%CF%84
12. http://www.arteam.it/fenicia/en/Products/01f.htm
13. http://www.tsene.com/2010/06/%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%B5%CF%86%CE%AD%CE%BB%CF%89%CE%BC%CE%B1-%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%82/
14. http://physicsgg.me/2011/11/29/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%85%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B9%CE%B1/
15. http://www.scu.edu/ethics/publications/iie/v11n1/hospitality.html
16. http://en.wikipedia.org/wiki/Tea_culture
17. http://www.nn9.org/news_show.asp?id=1779
18. http://en.wikipedia.org/wiki/Horus
19. http://www.touregypt.net/featurestories/eyeofhorusandre.htm

[ΠΕ01]

εγώ θα σου απαντήσω με το ποταπό...

http://www.youtube.com/watch?v=Z9_BVqEojlM


Κοπελάρα μου μας ταξιδεύεις και μας ανοίγεις ορίζοντες... Κρίμα που η εποχή είναι λίγο στενάχωρη... αν τα τύπωνες αυτά που γράφεις στο πδε σε ένα βιβλίο, άλλες εποχές θα έβγαζες τρελά λεφτά!!!

[apri]

Αν και δεν είμαι υπεράνω χρήματος, δεν μου άρεσαν ποτέ τα τρελά λεφτά ούτε τα επιδίωξα.
Μου άρεσε πάντα, όμως, να ταξιδεύω, είτε κυριολεκτικά είτε πνευματικά.
Αν μπορώ, λοιπόν, να πάρω κι άλλους μαζί μου στα ταξίδια αυτά, για εμένα είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή.

Σ' ευχαριστώ.

[Ψιτ]

Ποιο να πρωτοθυμηθώ.......

Τη σκακιέρα?
τις νύχτες που σε καρτερούσα ήταν αγρύπνια και μαράζι και τίποτ'άλλο δε ζητούσα, μόνο να αρχίσει να χαράζει
http://www.youtube.com/watch?v=Qi0O0yT6xrI


Το πρωινό τσιγάρο?
κι εγώ σε γυρεύω σα μοιραία λύση και σαν ανατολή
http://www.youtube.com/watch?v=aAe1Jpe_c6U

 

[Ψιτ]

όσοι με το χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη

http://www.youtube.com/watch?v=lBTadAwGD1o

[marinadim]

"Αξίζει, φίλε, να υπάρχεις για ένα όνειρο...."

http://www.youtube.com/watch?v=eba0w4daAEg

Από τους λίγους σύγχρονούς του που έφεραν επάξια τον τίτλο του Ποιητή...