0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
...ομως, να πεσει και κανενα ευρουλακι ε...ο τζαμπας πεθανε! "βερεσε μονο αυριο" ελεγαν οι πινακιδες στα παλια μπακαλικα...
Aααα, τα παράπονά σου στον εργοδότη σου, που σε έχει πάρει εργολαβία. Εμείς, μόνο πνευματικά δικαιώματα θα κρατήσουμε.
Ως προς την πρόταση "μή μοι φθονήσῃς τοῦ μαθήματος" θα διαφωνήσω. Το ρ. φθονῶ εδώ λειτουργεί ως δίπτωτο με τη σημασία "αρνούμαι (από φθόνο) σε κάποιον κάτι". Άρα: μοι = έμμεσο αντικ., τοῦ μαθήματος = άμεσο αντικ. Δείτε το LSJ (λ. φθονῶ, ΙΙ, 2, όπου λεξικογραφείται το χωρίο αυτό αλλά και άλλα με ίδια σύνταξη). Γενικά το ρήμα αυτό συντάσσεται με δοτ. του προσώπου είτε ως μονόπτωτο είτε ως δίπτωτο.
Καί εὐθύς ἐναυμάχησαν αὖθις Λακεδαιμόνιοι καί Ἀθηναῖοι, ἐνίκησαν δέ Λακεδαιμόνιοι ἡγουμένου Αγησανδρίδου.Εδώ, η απορία μου ήταν αν, όταν ο "δε" π.χ. είναι μεταβατικός, μιλάμε για αντιθετική σύνδεση. Τι είδους δηλ. θα χαρακτηρίζαμε τη σύνδεση αυτή.Επίσης, εδώ ο "δε" δεν δηλώνει αντίθεση, γι' αυτό τον χαρακτήρισα μεταβατικό, δεδομένου και του ότι δεν προηγείται ο "μεν".
Καλὴ μὲν οὖν μοι καὶ ἡ τῶν ἐπιχωρίων πομπὴ ἔδοξεν εἶναι, οὐ μέντοι ἧττον ἐφαίνετο πρέπειν ἥν οἱ Θρᾷκες ἔπεμπον.Εννοείται ότι χρειάζεται μια γενική. Ίσως με βάση τη μετάφραση (but it was no better than the show, made by the marching of the Thracian contingent) να μπορούσαμε να εννοήσουμε το "ταυτης" ως γενική συγκριτική, ώστε η αναφορική που ακολουθεί να λειτουργεί ως β΄ όρος σύγκρισης. Πάντως, αλλάζει εντελώς το νόημα.