0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
..όσο για τα διθέσια σχολεία...αγγλικά γινονται από τα εξαθέσια και πάνω ( κακώς αλλά έτσι είναι ).
Παράθεση από: maryk στις Απρίλιος 20, 2010, 01:17:32 μμΠαράθεση από: dreamy στις Απρίλιος 19, 2010, 11:36:13 μμΣυμφωνώ απόλυτα.Στο φροντιστήριο για να πω την αλήθεια όταν έκανα πρώτη φορά σε παιδιά Α΄δημοτικού είχα επιφυλάξεις γιατί δεν ήξερα πως τα παιδια θα ανταποκριθούν.Πάντως χαίρομαι τώρα πια γιατί τα παιδιά δεν αντιμετώπισαν κανένα πρόβλημα ίσα-ίσα και έγινε αυτό που πιστεύω ήταν και ο στόχος μια ομαλή ένταξη στη γλώσσα.Βέβαια κάποια πράγματα ήταν ξεκάθαρα πχ στο χρόνο που θα διαρκούσε το μάθημα,ότι δεν θα υπάρχει καμιά επιβάρυνση στο σπίτι,ότι το μάθημα θα ήταν κατά βάση προφορικό κλπ.Άρα αν υπάρχουν συγκεκριμένες προυποθέσεις μπορεί να υφίσταται κάτι τέτοιο, μη βιαζόμαστε να βγάζουμε συμπεράσματα.Kαλά όλα αυτά αλλά λύστε μου μια απορία...Πχ τους λέτε ότι το cat είναι γάτα.Πώς θα σημειώσουν όταν ακόμα δε θα έχουν μάθει Ελληνική γραφη..ή το dog.Πώς θα εκφράσουν το "γκ" όταν δε θα έχουν μάθει το δίφθογγο στη μητρική τους γλώσσα?Αν δεχτώ ότι θα εστιάσετε στην προφορική παράδοση αμέσως θα δεχτώ ότι με αυτόν τον τρόπο δεν προωθείται η μάθηση.Γιατί για να μάθουν τα παιδιά κάτι θα πρέπει να το εμπεδώσουν,να το σημειώσουν και να το επαναλάβουν κατά το διάβασμα στο σπίτι.Κάθε άλλο εγχείρημα μου φαίνεται χαμένος χρόνος.Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν δε θα σπεύσουν οι γονείς μόνο στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών από την Α δημοτικού αλλά και σε καθηγητές για να μάθουν όσο πιο γρήγορα γίνεται τη μητρική τους γλώσσα.Και θα επαναλάβω ότι η παιδική ηλικία είναι δικαίωμα των παιδιών!Παράθεσα την προσωπική μου εμπειρία (και μπορεί να έτυχε προσωπικά να μην αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα με κανένα μαθητή μου,δεν μπορώ να γνωρίζω τι μπορεί να συμβεί σε μεγαλύτερο σύνολο μαθητών) επειδή ήθελα να δείξω ότι μπορεί να υφίσταται κάτω από συγκεκριμένες προυποθέσεις η εκμάθηση της ξένης γλώσσας στην Α'δημοτικού.Επίσης,είναι λάθος το τονίζω να βάλω πχ ορθογραφία σε αυτή την τάξη για να μάθουμε να γράφουμε τη λάξη cat.Δεν είναι σε καμιά περίπτωση αυτός ο στόχος μας,όμως ο μαθητής είναι ικανός να ξεχωρίσει πχ τα ζώα,να τα συνδέσει με τους ήχους τους,να τα μετρήσει,να τα ζωγραφίσει και να τα παρουσιάσει στην τάξη.Δεν κατάλαβα γιατί είναι χάσιμο χρόνου να γίνεται η μάθηση μέσα από δημιουργικό,ευχάριστο μάθημα και χωρίς να έχει καμιά επιβάρυνση στο σπίτι,άρα δεν του στερεί το παιχνίδι.Δηλαδή αν δεν γίνεται το μάθημα όπως το έχει ο καθένας στο μυαλό του,δεν είναι δημιουργικό?Τα πράγματα συνεχώς αλλάζουν και εξελίσσονται και έτσι πρέπει τώρα θετικά, αρνητικά ο χρόνος θα δείξει.
Παράθεση από: dreamy στις Απρίλιος 19, 2010, 11:36:13 μμΣυμφωνώ απόλυτα.Στο φροντιστήριο για να πω την αλήθεια όταν έκανα πρώτη φορά σε παιδιά Α΄δημοτικού είχα επιφυλάξεις γιατί δεν ήξερα πως τα παιδια θα ανταποκριθούν.Πάντως χαίρομαι τώρα πια γιατί τα παιδιά δεν αντιμετώπισαν κανένα πρόβλημα ίσα-ίσα και έγινε αυτό που πιστεύω ήταν και ο στόχος μια ομαλή ένταξη στη γλώσσα.Βέβαια κάποια πράγματα ήταν ξεκάθαρα πχ στο χρόνο που θα διαρκούσε το μάθημα,ότι δεν θα υπάρχει καμιά επιβάρυνση στο σπίτι,ότι το μάθημα θα ήταν κατά βάση προφορικό κλπ.Άρα αν υπάρχουν συγκεκριμένες προυποθέσεις μπορεί να υφίσταται κάτι τέτοιο, μη βιαζόμαστε να βγάζουμε συμπεράσματα.Kαλά όλα αυτά αλλά λύστε μου μια απορία...Πχ τους λέτε ότι το cat είναι γάτα.Πώς θα σημειώσουν όταν ακόμα δε θα έχουν μάθει Ελληνική γραφη..ή το dog.Πώς θα εκφράσουν το "γκ" όταν δε θα έχουν μάθει το δίφθογγο στη μητρική τους γλώσσα?Αν δεχτώ ότι θα εστιάσετε στην προφορική παράδοση αμέσως θα δεχτώ ότι με αυτόν τον τρόπο δεν προωθείται η μάθηση.Γιατί για να μάθουν τα παιδιά κάτι θα πρέπει να το εμπεδώσουν,να το σημειώσουν και να το επαναλάβουν κατά το διάβασμα στο σπίτι.Κάθε άλλο εγχείρημα μου φαίνεται χαμένος χρόνος.Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν δε θα σπεύσουν οι γονείς μόνο στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών από την Α δημοτικού αλλά και σε καθηγητές για να μάθουν όσο πιο γρήγορα γίνεται τη μητρική τους γλώσσα.Και θα επαναλάβω ότι η παιδική ηλικία είναι δικαίωμα των παιδιών!
Συμφωνώ απόλυτα.Στο φροντιστήριο για να πω την αλήθεια όταν έκανα πρώτη φορά σε παιδιά Α΄δημοτικού είχα επιφυλάξεις γιατί δεν ήξερα πως τα παιδια θα ανταποκριθούν.Πάντως χαίρομαι τώρα πια γιατί τα παιδιά δεν αντιμετώπισαν κανένα πρόβλημα ίσα-ίσα και έγινε αυτό που πιστεύω ήταν και ο στόχος μια ομαλή ένταξη στη γλώσσα.Βέβαια κάποια πράγματα ήταν ξεκάθαρα πχ στο χρόνο που θα διαρκούσε το μάθημα,ότι δεν θα υπάρχει καμιά επιβάρυνση στο σπίτι,ότι το μάθημα θα ήταν κατά βάση προφορικό κλπ.Άρα αν υπάρχουν συγκεκριμένες προυποθέσεις μπορεί να υφίσταται κάτι τέτοιο, μη βιαζόμαστε να βγάζουμε συμπεράσματα.
Αν η εκμάθηση της αγγλικής από την πρώτη γίνεται με στόχο να μάθουν τα παιιδιά καλά αγγλικά στο σχολείο, πιστεύω ότι δεν θα φέρει αποτέλεσμα.Κατά τη γνώμη μου, έχοντας δουλέψει σε δημοτικά και ολοήμερα ως ΠΕ06, πιστεύω ότι το πρόβλημα είναι το μέγεθος της τάξης σε σχέση με το χρόνο. Δλδ σε τρεις διδακτικές ώρες την εβδομάδα με 25 παιδιά δεν μπορείς να κάνεις πολλά. Και αντί να φορτώσεις περισότερες ώρες σε βάρος άλλων επίσης σημαντικών μαθημάτων, αυτό που χρειάζεται είναι να 'σπάει' το τμήμα στα δύο και να αναλογεί περισότερος χρόνος σε κάθε παιδί, προσομοιάζοντας τις συνθήκες του φροντηστηρίου που έχεις λίγους μαθητές ανά τμήμα. Αυτό προϋποθέτει βεβαίως να υπάρχουν 2 καθηγητές αγγλικών ταυτόχρονα.Το να ξεκινούν από την Α' δημοτικού είναι περιττό και ψιλοβάρβαρο. Και στην τελική γιατί να κάνουν αγγλικά και να μην κάνουν θέατρο ή κάτι άλλο από το να φορτωθούν με ακόμη ένα γλωσσικό μάθημα; Για να μάθουν τη γάτα και το σκύλο ή τα χρώματα; Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν ήδη από την τιβι ή και από μεγαλύτερα αδέρφια. Θυμάμαι όταν έκανα παλιά ιδιαίτερα σε ένα κοριτσάκι, επειδή ζήλευε το μικρότερο της δευτέρας δημοτικού της έκανα και αυτής μια ώρα με μπόλικο παιχνίδι και τραγούδια. Όφελος; κανένα. Έμαθε το ίδιο γρήγορα με την αδερφή της που ξεκίνησε στην τρίτη.
Αλλά να ξεκαθαρίσουμε κάτι - η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας ΔΕΝ είναι και ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να είναι εξεταστοκεντρική. Δε μαθαίνω μια ξένη γλώσσα για να πάρω ένα πιστοποιητικό στα 14, στα 16 ή στα 52. Μαθαίνω πρωτίστως την κουλτούρα, το σκεπτικό και τη δομή της αργότερα. Μαθαίνω να αγαπάω τη γλωσσομάθεια - μαθαίνω να ανοίγω τους ορίζοντές μου. Το λάθος ξεκινάει απο την υποκουλτούρα γονέων και -δυστυχώς - συναδέλφων που τρέχουν να φορτώσουν τα βλαστάρια τους με edexcel, michigan, cambridge και δε συμμαζεύεται....όσο για τα διθέσια σχολεία...αγγλικά γινονται από τα εξαθέσια και πάνω ( κακώς αλλά έτσι είναι ).
απαντώ αμέσως: αν κάποιος ενήλικας πάει να βρει μια δουλειά που είναι απαραίτητη η γνωση των αγγλικών φυσικά και δε θα πει "ξερω τα πάντα για τον Σαίξπηρ και τους Τυδώρ αλλά δεν έχω κανένα πιστοποιητικό". Το θέμα είναι ότι καλό θα ήταν να ξέρει αρκετά για τον Σαίξπηρ, τους Τυδώρ, την κοινοπολιτεία, την έχθρα μεταξύ Άγγλων και Σκωτσέζων πριν πει "ξέρω καλά αγγλικά" - γιατί βλέπουμε παιδιά με proficiency στα σχολεία που διδάσκουμε και δεν ξέρουν να γράψουν το όνομά τους. Και γιατί, για όσους δεν ξέρουν, το michigan με το cambridge είναι ένα και το αυτό ενώ δεν είναι καθόλου έτσι.... ενώ λοιπόν στο πρώτο, ο κάτοχός τους ξέρει να αναγνωρίζει τα γραμματικά φαινόμενα (εξ ου και η πολλαπλή επιλογή) στο δεύτερο ξερει και να τα χρησιμοποιεί ( εξ ου και οι ανοικτού τύπου ερωτήσεις). Να το παώ και παραπέρα; Όλοι είμαστε κάτοχοι πανεπιστημιακών΄τίτλων,ξέρουμε όμως τα ίδια; [/b]Πίστεψέ με, σε καμιά δουλειά που θα πάνε δε θα τους ρωτήσουν για τον Σαίξπηρ και τους Τυδώρ. Και ναι μεν, καλό θα ήταν να τους ξέρουν, αν το επιθυμούν, αφού όμως μάθουν πέντε βασικά πράγματα για την ελληνική ιστορία. Επίσης, σε καμιά δουλειά δε θα τους ρωτήσουν αν ο τίτλος που κατέχουν προέρχεται από το Michigan ή από το Cambridge. Επίσης, προσέξτε ΤΙ γράφετε: δε μιλάμε για διδασκαλία αγγλικών. Μιλάμε για δημιουργική απασχόληση...Είναι άλο το ένα και άλλο το άλλο. Μην τα μπρεδεύετε βρε παιδιά. Δε λέμε να παρεμβάλουμε τη γλώσσα -στόχο στη μητρική γλώσσα, δε λέμε να κάνουμε αντιπαραβολή των δύο γλωσσών. Λέμε να φέρουμε τα παιδιά σε επαφή με το νέο. Σκοπός σε αυτή τη φάση, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ να του μάθουμε αγγλικά. Επομένως, στο ίδιο πλαίσιο σκέψης, μιλάμε και για την εισαγωγή ξένης βιβλιογραφίας από το συνάδελφο που το έκανε...βεβαίως και έιναι έτσι όπως αναφέρεται στο κείμενο...όμως αν προσέξεις μιλάει για learning a foreign language & acquisition of a second language...εμεις εδώ μιλάμε για getting to know a different language. Σε αυτό ακριβώς διαφωνούμε. Για μένα και για πολλούς παιδαγωγούς, απ' ό,τι ξέρω, η καλύτερη δημιουργική απασχόληση σε αυτή την ηλικία είναι το ομαδικό και αυθόρμητο παιχνίδι και όχι η επαφή των παιδιών με μια ξένη κουλτούρα. Η ξένη γλώσσα πρέπει να υπάρχει στο πρόγραμμα διδασκαλίας στην ηλικία που το παιδί μπορεί να την εκμάθει, αλλιώς δεν έχει κανένα νόημα.όσο για όσους ρωτάνε "πόσες ώρες πιά,θα κάνουν μάθημα αυτά τα έρημα τα παιδιά" επιστρέφω την ερώτηση " μήπως αυτό που μας καίει είναι πόσες ώρες θα κάνουμε εμείς μαθημα;" Εγώ πήγαινα 9-5,έκανα δύο ακόμα ξένες γλώσσες, μουσική, κολύμβηση και γυμναστική, θέατρο σε ώρες εκτός σχολείου και φυσικά υπολογιστές. ( εν έτει 80+). Και το χαιρόμουν. Προφανώς πήγαινες σε πρότυπο σχολείο. Δυστυχώς η ελληνική πραγματικότητα απέχει παρασάγγας, όπως θα έχεις και η ίδια διαπιστώσει. Κανένα ελληνικό σχολείο δεν μπορεί να λειτουργήσει οχτάωρο, γιατί δεν έχει τις κατάλληλες υποδομές και πρώτα απ' όλα χώρους σίτισης για τα παιδιά. Επομένως, κάτι μου λέει πως τις επιπλέον ώρες των αγγλικών θα τις "χώσουν" στο σημερινό εξάωρο με αποτέλεσμα τα παιδιά να μαθαίνουν τα πάντα και τίποτα. Όσο για τις εξωσχολικές δραστηριότητες που έκανες μικρή, τις χαιρόσουν, προφανώς, γιατί ήταν επιλογή σου και δε στις επέβαλλε το σχολείο.
περισσότερο μπορεί να μη νοιαζόμαστε - αν και δε θα έπαιρνα και όρκο επ αυτού - ξέρουμε όπως μερικά πράγματα καλύτερα από τους γονείς....Χτες παρακολούθησα ένα σεμινάριο για τις μαθησιακές δυσκολίες. Ένας ομιλητής μας είπε ότι όταν οι γονείς με τα παιδιά τους πάνε στο ΚΑΔΔΥ για εξέταση, τους ρωτάνε " παίζετε με τα παιδά σας, τους διαβάζετε παραμύθια;" και η απάντηση των γονέων είναι "βλέπουν dvd γιατί κι εμείς δεν έχουμε χρόνο να ασχοληθούμε παραπάνω..." Θες να μου πεις ότι ΑΥΤΟΙ οι γονείς, πραγματικά νοιάζονται για το καλο των παιδιών τους; Προαιρετικά αν εφαρμόζοταν η δημιουργική απασχόληση, δε θα είχε καμία απήχηση γιατι οι γονείς ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ περί τίνος πρόκειται, γιατί αγνοούν τις νέες παιδαγωγικές προσεγγίσεις, το πώς αναπτύσσεται η κοινωνικοτητα και η κοινωνικο-γλωσσική συμπεριφορά τωνπαιδιών τους μέσα από αυτές τις δραστηριότητες - όχι γιατί οι δραστηριότητες είναι άχρηστες....Γιατί αν είναι, γιατί υπάρχουν παιδιά που πάνε μπαλέτο ή μουσική; Πόσους Μπαρίνισκωφ χωράει πια αυτή η χώρα;
Παράθεση από: Stavroula.V. στις Απρίλιος 20, 2010, 11:05:33 μμΑν η εκμάθηση της αγγλικής από την πρώτη γίνεται με στόχο να μάθουν τα παιιδιά καλά αγγλικά στο σχολείο, πιστεύω ότι δεν θα φέρει αποτέλεσμα.Κατά τη γνώμη μου, έχοντας δουλέψει σε δημοτικά και ολοήμερα ως ΠΕ06, πιστεύω ότι το πρόβλημα είναι το μέγεθος της τάξης σε σχέση με το χρόνο. Δλδ σε τρεις διδακτικές ώρες την εβδομάδα με 25 παιδιά δεν μπορείς να κάνεις πολλά. Και αντί να φορτώσεις περισότερες ώρες σε βάρος άλλων επίσης σημαντικών μαθημάτων, αυτό που χρειάζεται είναι να 'σπάει' το τμήμα στα δύο και να αναλογεί περισότερος χρόνος σε κάθε παιδί, προσομοιάζοντας τις συνθήκες του φροντηστηρίου που έχεις λίγους μαθητές ανά τμήμα. Αυτό προϋποθέτει βεβαίως να υπάρχουν 2 καθηγητές αγγλικών ταυτόχρονα.Το να ξεκινούν από την Α' δημοτικού είναι περιττό και ψιλοβάρβαρο. Και στην τελική γιατί να κάνουν αγγλικά και να μην κάνουν θέατρο ή κάτι άλλο από το να φορτωθούν με ακόμη ένα γλωσσικό μάθημα; Για να μάθουν τη γάτα και το σκύλο ή τα χρώματα; Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν ήδη από την τιβι ή και από μεγαλύτερα αδέρφια. Θυμάμαι όταν έκανα παλιά ιδιαίτερα σε ένα κοριτσάκι, επειδή ζήλευε το μικρότερο της δευτέρας δημοτικού της έκανα και αυτής μια ώρα με μπόλικο παιχνίδι και τραγούδια. Όφελος; κανένα. Έμαθε το ίδιο γρήγορα με την αδερφή της που ξεκίνησε στην τρίτη.αφού λοιπόν έμαθε το ίδιο εύκολα με το αδελφάκι της αλλά ένα χρόνο νωρίτερα, δε μπορεί να λες ότι δεν υπήρχε κανένα όφελος....ένας χρόνος είναι πολύ μεγάλο όφελος. Τώρα για το αν θα ήταν καλό να γίνεται θέατρο ή ζωγραφική αντί για ένα ακόμη γλωσσικό μάθημα, υπενθυμίζω ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΣ ΑΓΓΛΙΚΩΝ αυτοί που αντικαθιστούν τη ζωγραφική και τη μουσική με γλώσσα και μαθηματικά - είναι οι δάσκαλοι της πρωτοβάθμιας.......