PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Πόσο περήφανη πρέπει να είσαι Έναστρον γλυκιά μου, ένα χρόνο μετά...και το ή μουσική συνεχίζει ακάθεκτη..είχα καιρό να μπώ..βλέπω νέα πρόσωπα και αναζητώ τα παλιά..δεν τα βρήσκω..
το τραγούδι που ακολουθεί λοιπόν για όλους εμάς που ζήσαμε το θέμα μουσική στη γέννησή του...ελπίζω όλοι να είστε καλά..
epizoiti, αγάπη, kitulinini mou, ioanna 89, mat, math, olgalia, και όλους όσους ξεχνάω μετά από τόσον καιρό..
όσο για τους καινούριους..συνεχίστε ακάθεκτοι ...



Ανδρεάτος Γεράσιμος

Μουσική/Στίχοι: Παπαδημητρίου Δημήτρης/Γκανάς Μιχάλης
 
 
Εισαγωγή:
 
Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε
Τα χέρια θα περάσουμε στους ώμους
Παλιά τραγούδια για να θυμηθούμε
Ονόματα και βλέμματα και δρόμους
 
Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
Που θυμάσαι και θυμάμαι
Τίποτα δεν χάθηκε ακόμα
Όσο ζούμε και πονάμε
Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
Μόνο τρόπο να κοιτάνε
 
Κι αν αλλάξαν’ οι φίλοι μας λιγάκι
Αλλάξαμε και ‘μεις με τη σειρά μας
Χαθήκαμε μια νύχτα στο Παγκράτι
Αλλά βλεπόμαστε στα όνειρά μας
 
http://www.youtube.com/watch?v=Sk6kT2zQ7QY

Να λοιπόν που σας ξαναβρίσκω…

mary hopkin - those were the days

Once upon a time there was a tavern
Where we used to raise a glass or two
Remember how we laughed away the hours
And dreamed of all the great things we would do

Those were the days my friend
We thought they'd never end
We'd sing and dance forever and a day
We'd live the life we choose
We'd fight and never lose
For we were young and sure to have our way

La la la la la la
La la la la la la
La la la la, la la la la la la la

Then the busy years went rushing by us
We lost our starry notions on the way
If by chance I΄d see you in the tavern
We'd smile at one another and we'd say

Those were the days my friend
We thought they'd never end
We'd sing and dance forever and a day
We'd live the life we choose
We'd fight and never lose

La la la la la la
La la la la la la
La la la la, la la la la la la la

Just tonight I stood before the tavern
Nothing seemed the way it used to be
In the glass I saw a strange reflection
Was that lonely woman really me

Those were the days my friend
We thought they'd never end
We'd sing and dance forever and a day
We'd live the life we choose
We'd fight and never lose
Those were the days, oh yes those were the days

La la la la la la
La la la la la la
La la la la, la la la la la la la

La la la la la la
La la la la la la
La la la la, la la la la la la la

Through the door there came familiar laughter
I saw your face and heard you call my name
Oh my friend we're older but no wiser
For in our hearts the dreams are still the same

Those were the days my friend
We thought they'd never end
We'd sing and dance forever and a day
We'd live the life we choose
We'd fight and never lose
Those were the days, oh yes those were the days

La la la la la la
La la la la la la
La la la la, la la la la la la la



http://www.youtube.com/watch?v=X5pkkAhETYg

Αφιερωμένο σε όλους σας.. .συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου…απολαύστε 

Μαργαριτάρι δικό μου, χτεσινό..
Πήγαμε με το αυτοκίνητο, με τα παιδιά μου για μπάνιο και σε ερώτηση της κόρης μου γιατί να μην γυρίσουμε από έναν άλλο δρόμο της απάντησα:
- Ο δρόμος αυτός είναι επικίνδυνος και γίνονται πολλά ατυχήματα . Δε θέλω να πάω από εκεί μαζί με σας γιατί το αυτοκίνητο μας είναι παλιό, δεν είναι ασφαλές, άσε που δεν έχει υπνόσακκους!

 
 

Υ.Γ: Σόρρυ που θα φανώ αιρετικός, αλλά όποιος δεν έχει ακούσει την εξαιρετική δουλειά που έχει κάνει το συγκρότημα των ''Ξέμπαρκων" με την ποίηση του Νίκου Καββαδία είναι λογικό να θεωρεί τη δουλειά του Μικρούτσικου αξεπέραστη..
Κατά τη γνώμη μου τα τραγούδια που φτιάξανε οι "Ξέμπαρκοι" στα μέσα του '80 είναι πιο ταιριαστά σε ύφος στον Καββαδία..
Mπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ να το απολαύσετε: http://hilalspage.blogspot.com/2007/07/s-s-1934.html

Daniel μου τους έχω ακούσει τους Ξέμπαρκους. Τους είχα και σε ...κασέτα 
Θεωρώ ακόμα τη μουσική του Μικρούτσικου αξεπέραστη...αυτή η μελαγχολία ...μου ταιριάζει 

Στο δικό μας ΙΕΚ ενώ έχουν αγορασμένα όλα τα εργαλεία για το μάθημα της μαγειρικής (εργαστήριο) και εννοώ πανάκριβα μηχανήματα τύπου επαγγελματικές κουζίνες, ψυγεία κλπ. είναι καλά φυλαγμένα στα υπόγεια και τα παιδιά κάνουν μάθημα σε μια ταβέρνα στου διόλου τη μάνα και χρήματα δεν δίνουν στον καθηγητή του εργαστηρίου να αγοράσει τα απαραίτητα (πέρσι ο χριστιανός τα έβαλε από την τσέπη του δεν ήξερε και δεν πήρε φράγκο πίσω). Τα παιδιά υποτίθεται πως θα βγουν βοηθοί σεφ και δεν κάνουν σωστό εργαστήριο...πόσο να τους δείξω εγώ στη θεωρία? υποτίθεται πως στο εργαστήριο κάνεις αυτά που έμαθες τη θεωρία...Τι να πεις?

Στα δημόσια ΙΕΚ είσαι ότι δηλώσεις.Φίλη μου μαθηματικός δίδασκε πληροφορική.Δεν βγάζουν πίνακες ειδικοτήτων,απλά κοιτάς ποια μαθήματα είναι σχετικά με το πτυχίο σου ή τις εξειδικεύσεις σου και τα συμπληρώνεις στην αίτηση.

Εδώ οι μαθηματικοί διδάσκουν πληροφορική στα σχολεία στα ιεκ δεν θα δίδασκαν? Δεν είναι πάντως ακριβώς οτι δηλώσεις...δεν θα μπορούσαν να με δώσουν εμενα πχ μάθημα στην ειδικότητα: τεχνικός καυσίμων ....

κ
θυμάμαι όταν εδινα εγώ για proficiency πλήρωσα συνολικα 1 εκατομμυριο δραχμες!!!!!2 χρονιες απο 500.000 δραχμές!  ξέρει κανείς πόσο πάει η τάξη proficiency σε φροντιστήριο τώρα:;
[/q

uote]



1200 ευρώ σε φροντιστήριο ...το πήρε ο ανηψιός μου φέτος το καλοκαίρι