Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Τυπική Εκπαίδευση => Σχολικά μαθήματα => Νηπιαγωγείο => Μήνυμα ξεκίνησε από: sophia_pap στις Φεβρουάριος 18, 2009, 05:07:15 μμ
-
Καλησπερα σε ολο το φορουμ!!!
αποφασισα να ανοιξω ενα καινουριο θεμα γιατι θελω να ακουσω γνωμες για το πως πρεπει να χειριστω ενα προβλημα που αντιμετωπιζω στην ταξη. καθε γνωμη θα ειναι για μενα πολυ σημαντικη και κυριως περιμενω τις αποψεις των ηδη διορισμενων συναδελφων, γιατι ωραια ολα οσα διαβαζουμε, αλλα οντως πολλα ειναι ουτοπικα και δεν συμβαινουν στο συγχρονο ελληνικο νηπιαγωγειο. (τουλαχιστον οχι σε ολα)
Πρωτα απο ολα πρεπει να σας πω οτι ειμαι για πρωτη φορα φετος αναπληρωτρια σε ενα χωριο της Πελοποννησου, οποτε καταλαβαινετε οτι οι εμπειριες μου ειναι μηδαμινες εως ανυπαρκτες.
Η ταξη μου εχει 3 μονο παιδακια!!! ναι πολυ καλα καταλαβατε!!! 3 μονο παιδακια, ενα νηπιο κοριτσι τη Στεφανια και 2 προνηπια αγορια τον Γιωργο και τον Ανδρεα. Ειναι παρα πολλα αυτα που θελω να μοιραστω μαζι σας, αλλα θα προσπαθησω να μην μακρυγορω και να σας κουρασω.
Η Στεφανια ως μονο κοριτσι στην αρχη αισθανοταν διαφορετικα γιατι δεν ειχε καμια φιλη. Απο την πρωτη στιγμη το κουβεντιασα και με τη μητερα της, εξηγωντας οτι θα προσπαθησω να τη "βοηθησω" ωστε να μην αισθανεται μονη χωρις αλλο κοριτσακι. εγινα λοιπον το τεταρτο παιδακι της ταξης. 2 κοριτσακια και 2 αγορακια. και αυτο για να κραταω τις ισορροπιες.
καθε μερα στην παρεουλα, ελεγα και λεω πως ολοι ειμαστε φιλοι μεταξυ μας και οι φιλοι ειναι αγαπημενοι και μπλα...μπλα...μαθαμε και τραγουδακια για τους τους αγαπημενους φιλους και για ολα τα παιδια του κοσμου.
τα πραγματα πηραν να στρωνουν. ειπα οκ κατι καλο γινεται εδω και προχωραμε. καποια στιγμη ομως η Στεφανια κολλησε πολυ στο Γιωργο. τον πιεζει να παιζουν συνεχεια μαζι, τον πιεζει να καθονται διπλα διπλα την ωρα του φαγητου, η σε οποιαδηποτε αλλη δραστηιοτητα. αφου λοιπον τα παιδια ειναι μονο τρια τους ειπα οτι καλυτερα θαναι να καθονται ενα ενα σε καθε πλευρα του τραπεζιου. ολα αυτα εγιναν στις αρχες της χρονιας.
ευελπιστουσα οτι σιγα σιγα θα στρωσουμε. η κατασταση ομως παραμενει η ιδια και νομιζω και χειροτερη.
δειτε τωρα τις εξελιξεις. ο Γιωργος που ωρες ωρες πνιγεται απο τη Στεφανια αρχιζει και μου βγαζει επιθετικοτητα. μιλησα με τη μανα του και ομορφα και ωραια τη ρωτησα αν ειναι ολα καλα στο σπιτι και ολα αυτα που διαβαζουμε σχετικα. η μαμα του μου ειπε οτι και αυτη διαπιστωσε οτι αρχιζει ο Γιωργος και εχει νευρα και θυμωνει, χωρις ομως να εγινε κατι διαφορετικο στην οικογενεια τους.
απο την αλλη πλευρα ο Ανδρεας που ειναι ενα πανεξυπνο παιδι, εφτασε στο σημειο να πει της Στεφανιας οτι ειναι και αυτος στο σχολειο και οχι μονο ο Γιωργος. καθε φορα που γινονται τετοιες συζητησεις μεταξυ τους επεμβαινω και μιλαμε παλι για το οτι ολοι ειμαστε φιλοι και μπλα...μπλα. ερχονται στιγμες που καταλαβαινω οτι ο Ανδρεας εισπραττει απορριψη. ο Γιωργος που θελει πολυ να παιζει με τον Αντρεα, πιεζεται απο τη Στεφανια για να παιζουν μαζι, βγαζει επιθετικοτητα και σηκωνει και το χερακι του. και καθε φορα ρε γμτ τον Ανδρεα χτυπαει εκει που δεν βλεπω. τελος η Στεφανια νομιζω οτι βαριεται και θελει να γινεται παντα το δικο της.
και σας ρωτω τωρα, τι κανω λαθος? τι δεν βλεπω??? τι δεν κανω??? τι πρεπει να κανω??? πως να φερθω???
τι θα κανατε εσεις αν ησασταν σε αυτην την ταξη?? πως θα το χειριζοσασταν το θεμα αυτο?? που μπορω να σας πω οτι αρχιζει και με κουραζει. νομιζω οτι αυτη η κατασταση δεν μας αφηνει να προχωρησουμε. η δικη μου σταση απο την πρωτη στιγμη ειναι οτι δεν ξεχωριζω κανενα παιδι, οτι ολοι ειμαστε το ιδιο, δινω κινητρα να παιζουμε ολοι μαζι, παιζω με τη Στεφανια οταν τα αλλα 2 θελουν να παιξουν μαζι.
Σημερα να σας πω συνεβη και αυτο. καποια στιγμη που τα παιδια ζωγραφιζαν το αγαπημενο τους ζωο της ζουγκλας, βλεπω το Γιωργο αφου εχει ζωγραφισει το λιονταρι, πηρε μια μαυρη κηρομπογια και μαυρισε ολη τη ζωγραφια του. οταν τον ρωτησα τι εχει φτιαξει και γιατι εκεινος ειπε οτι εφτιαξε ενα λιονταρι αλλα το μαυρισε για μην το βλεπει η Στεφανια που εκεινη παρεπιτοντως ειχε ζωγραφισει ενα λιονταρι.
Ειχα δεν ειχα εγραψα πολλα. περιμενω με αγωνια τις αποψεις σας και σας ευχαριστω εκ των προτερων :)
-
Να σε ρωτήσω κάτι;; Το νηπιαγωγείο συστεγάζεται με Δημοτικό ή έστω υπάρχει Δημοτικό εκεί κοντά;;Θα μπορούσες να τα βγάζεις διαλειμμα με το Δημοτικό(με την Α' ταξη) ωστε να γνωριστούν και με άλλα παιδιά και να παίζουν μαζί ομαδικά παιχνίδια στην αυλή;; Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι αλλο :-\ θα σου απαντήσουν και εμπειρότερες απο μένα. Πάντως δεν θεωρώ οτι κάνεις κάτι λάθος...
-
οχι δυστυχως Βασιλικη ειμαστε μονοι μας. :(
ειναι μεσα σε ενα Δημοτικο σχολειο αλλα το Δημοτικο δεν δουλευει!!!!! δεν υπαρχουν παιδια. εχει να ανοιξει 5 χρονια. αυτη ειναι η εκτη χρονια. το ιδιο συνεβη και με το νηπιαγωγειο. φετος ανοιξε γιατι ειχε εγγεγραμμενα 5 παιδια αλλα τα δυο (κοριτσακια και τα δυο) για λογους που δεν γνωριζω, δεν ηρθαν ποτε.....
για ποιες ομαδες να μιλησω εγω? για ποια ομαδικα παιχνιδια? ολα τα κανουμε σαν μια ομαδα.
-
Η Στεφανία είναι ερωτευμένη νομίζω!!! Και διεκδικεί σθεναρά. Επίσης μάλλον έχει μάθει να παίρνει αυτό που θέλει. Τρελό cosmogirl δηλαδή.
Μήπως να μιλήσετε για τα συναισθήματα και να βοηθήσεις το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου της Στεφανίας ;D ;D ;D ;D να εκφράζει τα δικά του και να βάζει όρια; Καθώς επίσης και στη Στεφανία να ανιχνεύει τα μηνύματα που της στέλνουν οι άλλοι και να ρυθμίζει ανάλογα και τη συμπεριφορά της ώστε να μην πιέζει τον κόσμο; Τα παιδιά σε αυτή την ηλικία βλέπουν τον κόσμο μόνο με τα δικά τους μάτια. Τα συναισθήματα των άλλων τους είναι από άγνωστα έως αδιάφορα (ο εγωκεντρισμός που λέγαμε). Νομίζω ότι θα έπρεπε να επενδύσεις στη συναισθηματική νοημοσύνη και κυρίως στην αυτεπίγνωση και την ενσυναίσθηση. Καλά ξεμπερδέματα κι εγώ κουμπάρα 8) 8)
VasilikiP. Ωραία ιδέα.
-
ναι οτι εδω παιζει ... ενας ερωτας μεγαλος ειναι γεγονος!!!! :D
για τα ορια που λες Ritalamp, νομιζω οτι εχουμε μιλησει και εχω βαλει.
Πως ομως να κανω τη Στεφανια να ανιχνευει τα μηνυματα που της στελνουν οι αλλοι??? δεν ξερω τι πρεπει να κανω εδω και με προβληματισες ιδιαιτερα.
Αυτεπιγνωση, ενσυναισθηση .....μου φαινονται τοσο δυσκολα να τα μεταδωσω στα παιδια.
νομιζω οτι ειμαι σε ...κατασταση εκτακτου αναγκης!!!!!! :-[
-
VasilikiP. Ωραία ιδέα.
Αλλά άχρηστη :(
Πάντως εγω θα προσπαθούσα να τονώσω λίγο το αυτοσυναίσθημα του παιδιού που είναι "στην απέξω". Θα προσπαθούσα να τους κάνω συνέχεια δραστηριότητες οι οποίες να καταλήγουν σε ατομική εργασία ώστε το καθένα να επικεντρώνεται στο δικό έργο. Αν ψάξεις τα ενδιαφέροντα του κοριτσιού μπορείς να εξατομικεύσεις δραστηριότητες για κεινο που θα του κρατούν το ενδιαφέρον
-
Υπάρχει ολόκληρο πρόγραμμα ανάπτυξης της συναισθηματικής νοημοσύνης (νομίζω το είχε κάνει η Ταρατόρη, διορθώστε με αν κάνω λάθος). Εννοείται ότι δε θα μιλήσεις με τα παιδιά για την ορολογία,αλλά μπορείτε να παίξετε παιχνίδια με γκριμάτσες,παιχνίδια ρόλων, παιχνίδια με εικόνες που δείχνουν συναισθήματα, να μιλήσετε για τα συναισθήματα των ηρώων σε ιστορίες και παραμύθια, καθώς και με ποιο τρόπο τα εκφράζουν κ.λ.π. Συμφωνώ και με αυτό που είπε η Βασιλική, αν και με ένα τέτοιο πρόγραμμα ικανοποιούνται όλοι οι χαρακτήρες.
Τα όρια είναι ένας διαρκής αγώνας και δεν εννοώ μόνο τα όρια που θέτεις εσύ. Πρέπει τα παιδιά να μάθουν να θέτουν μόνα τους τα όρια. Δεν εννοώ ότι θα το καταφέρουν εδώ και τώρα, αλλά να κατανοήσουν ότι δεν είναι κακό να λένε "κοίτα μέχρι εδώ".
-
Τα όρια είναι ένας διαρκής αγώνας και δεν εννοώ μόνο τα όρια που θέτεις εσύ. Πρέπει τα παιδιά να μάθουν να θέτουν μόνα τους τα όρια. Δεν εννοώ ότι θα το καταφέρουν εδώ και τώρα, αλλά να κατανοήσουν ότι δεν είναι κακό να λένε "κοίτα μέχρι εδώ".
Aυτο που λες για τα ορια, κατι τετοιο προσπαθω να κανω. Τωρα το κατα ποσο θα το πετυχω, θα δειξει. Οταν καποια στιγμη παρουσιαστηκε η αναγκη να υπαρξουν καποιοι κανονες, προσπαθησα να βγουν απο τα ιδια τα παιδια και οχι απο μενα. Μεσα σαυτους τους κανονες μιλησαν και για τα ορια του καθενος. (π.χ. οτι δεν ενοχλουμε τον αλλον οταν παιζει η κανει καποια εργασια ). Διαπιστωνω οτι οντως τα ορια και οι κανονες ειναι ενας διαρκης αγωνας και εχεις απολυτο δικιο να το λες αυτο. Ερχονται στιγμες ομως που απελπιζομαι και λεω οτι κατι δεν κανω καλα. :(
-
Και μόνο το γεγονός ότι έχεις καταλάβει τόσα πράγματα από την πρώτη σου επαφή με τη διδασκαλία, είναι ένας καλός λόγος για να μην απελπίζεσαι. Να θυμάσαι ότι δεν μπορούμε να φτιάξουμε όλα, μπορούμε ίσως να βελτιώσουμε λίγα. Επίσης οι γονείς σπάνια ασχολούνται με τη συναισθηματική, κοινωνική και ηθική ανάπτυξη του παιδιού τους, γιατί δίνουν περισσότερο βάρος στο γνωστικό κομμάτι. Συνεπώς συνήθως έχουμε παιδιά που το συναίσθημά τους είναι εντελώς ανεπεξέργαστο (έφτιαξα λέξη νομίζω :P ::) ::))
Δες το σα μια ευκαιρία να διαβάσεις κάτι ακόμη για τη συναισθηματική νοημοσύνη, για την ψυχολογία της προσωπικότητας και γιατί όχι και τους πολλαπλούς τύπους νοημοσύνης. Ακόμη κι αν δεν πετύχεις το τέλειο φέτος κάτι θα έχεις μάθει.
-
Τα όρια είναι ένας διαρκής αγώνας και δεν εννοώ μόνο τα όρια που θέτεις εσύ. Πρέπει τα παιδιά να μάθουν να θέτουν μόνα τους τα όρια. Δεν εννοώ ότι θα το καταφέρουν εδώ και τώρα, αλλά να κατανοήσουν ότι δεν είναι κακό να λένε "κοίτα μέχρι εδώ".
Aυτο που λες για τα ορια, κατι τετοιο προσπαθω να κανω. Τωρα το κατα ποσο θα το πετυχω, θα δειξει. Οταν καποια στιγμη παρουσιαστηκε η αναγκη να υπαρξουν καποιοι κανονες, προσπαθησα να βγουν απο τα ιδια τα παιδια και οχι απο μενα. Μεσα σαυτους τους κανονες μιλησαν και για τα ορια του καθενος. (π.χ. οτι δεν ενοχλουμε τον αλλον οταν παιζει η κανει καποια εργασια ). Διαπιστωνω οτι οντως τα ορια και οι κανονες ειναι ενας διαρκης αγωνας και εχεις απολυτο δικιο να το λες αυτο. Ερχονται στιγμες ομως που απελπιζομαι και λεω οτι κατι δεν κανω καλα. :(
Για να καταλάβεις πόσο σπουδαίο αλλά κ πόσο δύσκολο είναι αυτο που προσπαθείς , σκέψου πως ουτε οι ενήλικες καμμια φορά δεν τα χουμε καταφέρει με τα όρια...διαρκής αγώνας , όπως το πες... ;)
-
λοιπον καταρχας να σου πω οτι απο το νηπιαγωγειο η πιο ισχυρη εικονα που εχω ειναι εγω με τον προκοπη ενα αγορι της ταξης εμεις βεβαια ειμασταν πολλα , στο ιδιο θρανιο αγκαλιτσα να ζωγραφιζουμε ο ενας με το αριστερο ο αλλος με το δεξι χερι την ιδια ζωγραφια ...τρελλος ερωτας ;D ;D
οποτε εχω και στο μυαλο μου αυτο σαν δικο μου βιωμα παρολα αυτα θα σου απαντησω βαση των οσων εχω διαβασει...και με βαση την κριτικη μου σκεψη
τα παιδια ξερουμε ειναι εγωκεντρικα σε αυτη την ηλικια --->βλεπε στεφανια
η στεφανια ειναι κοριτσι ...προσκολλαται και θελει να νιωθει αποδοχη και στηριξη το λογικο θα ηταν να εχει προσκολληθει σε εσενα αλλα και το οτι προσκολλαται στο γιωργακι δεν το βρισκω παραλογο λογικο μου φαινεται απλα ειναι 3 τα παιδια και δημιουργειται προβλημα...βεβαια χθες μετα το μηνυμα σου διαβασα τα εξης αφου το ψαξα:
'' η προσκολληση οριζεται ως η εντονη συναισθηματικη σχεση που αισθανονται τα παιδια να τα συνδεει με συγκεκριμενο ατομο η ατομα του περιγυρου τους''
το προσωπο αυτο ταυτιζεται συνηθως με το προσωπο της μητερας συμφωνα με την berk λεμε οτι ενα παιδι εχει αναπτυξει ασφαλη προσκολληση οταν βιωνει μεν την εμπειρια του αποχωρισμου απο το ατομο το οποιο συνδεεται , δυσανασχετωντας οταν το χανει επανερχεται δε σε κατασταση γαληνης και ηρεμιας οταν το ατομο στο οποιο ειναι προσκολλημενο επιστρεφει
τα παιδια που εχουν βιωσει ασφαλη προσκολληση οπως αναφερει ο Holmes τεινουν να ξεπερνουν πιο ευκολα κοινωνικες συγκρουσεις να συμμετεχουν σε ομαδες και να αναπτυσσουν κοινωνικες δεξιοτητες
η σημαντικοτητας της ασφαλης προσκολλησης βρισκεται στο οτι εξασφαλιζει στα παιδια συναισθηματα ασφαλειας που χρειαζονται για να γινουν ανεξαρτητα
για να μην σε κουρασω με θεωριες που πιθανοτατα ολο και καπου εχεις ακουσει η διαβασει
καταλαβαινεις οτι υπαρχει θεμα εδω...η μητερα της στεφανιας πως ειναι ? αδιαφορη ? εργαζεται ? ειναι ανεξαρτητη ? ειναι υποταγμενη στο συζυγο ? τι προτυπο αποτελει στο παιδι της? υπαρχει συζυγος ? κτλ
πρωτα πρεπει να ξεκινησεις απο εκει .. να βρεις την αιτια .....
το ιδιο και για το γιωργο ειναι σιγουρα αληθεια αυτο που λεει η μητερα ? οντως δεν εχει συμβει τπτ στην οικογενεια επομενως η επιθετικοτητα του παιδιου ξεκινα απο την πιεση που νιωθει με τη στεφανια η εχει δει τον μπαμπα να σηκωνει το χερακι του αλλα φυσικα η μητερα πως να σου πει κατι τετοιο??? :-[ :-[ :-X
λοιπον !
μου αρεσει να προσπαθω να κανω τα παιδια να μιλησουν για οσα νιωθουν και επειδη ξερουμε οτι αυτο ειναι δυσκολο μια που δεν ξερουν πως να εκφραστουν σου προτεινω
με κουκλοθεατρο να μιλησεις εσυ προσποιουμενη ενα παιδακι που παει στο σχολειο και βιωνει μεγαλη πιεση απο τους φιλους του δεν το αφηνουν να κανει οτι θελει με χαρα και το πιεζουν μπλα μπλα μπλα...θετοντας τους ερωτηματα εσεις πως θα νιωθατε ? ειναι σωστο ?τι να κανουμε να βοηθησουμε το παιδακι αυτο κτλ...
επισης να επαιζες εσυ με το γιωργο δεν το θεωρω κακη ιδεα πρεπει η στεφανια να μαθει να μοιραζεται ειναι μοναχοπαιδι???
επισης βρηκα κατι ομορφα παιχνιδια για να εκφρασουν τα συναισθηματα τους τα παιδια το τηλ των συναισθηματων --->φτιαχνουν εναν θαλαμο και μπαινουν μεσα και μιλανε για οσα νιωθουν στο τηλ
ταχυδρομειο συναισθηματων γραφουν σε γραμμα πως νιωθουν και το στελνουν στους φιλους τους
ρομποτ -->φτιαξτε ενα ρομποτ και εξηγησε τους οτι δεν εχει αισθηματα και μπλα μπλα...
φτιαξτε ενα πινακα με λυπημενες και χαρουμενες φατσουλες και καθε μερα θα σημειωνουν και απο μια την επομενη θα τα ρωτας γιατι και ποτε ενιωσαν ετσι αν θελουν να μας μιλησουν γιαυτο κτλ..
μιλησε μαζι τους αν δεν αποδωσει τπτ απο τα παραπανω και στους 3 παρεα και ειδικα στη στεφανια ...πριν το κανεις αυτο
τονισε την αυτοπεποιηθηση και την αυτονομια της ωστε να γινει πιο ανεξαρτητη αλλα οχι ενισχυοντας περισσοτερο το εγω της ξερεις εσυ εισαι αστερι αν μετα απο αυτο συνεχισει να προσκολλαται ...μιλησε με τη μητερα της να ακολουθησετε μια ιδια γραμμη στηριξης και ενισχυσης της αυτονομιας και μετα μιλησε στα παιδια ...
σοφακι τα χεις διαβασει αφου με ειχες ρωτησει με προσωπικο μηνυμα απλα τα παραθετω μηπως καποιος αντιμετωπιζει κατι παρομοιο και φυσικα για να με σχολιασουν και τα υπολοιπα κοριτσια αν καπου ειμαι λαθος :-*
-
Ουπς!!! Μολις τωρα διαπιστωσα οτι ανοιξα το θεμα αυτο στον φακελο "Διαγωνισμοι ΑΣΕΠ" .
καποιος administrator ομως φανταζομαι θα το δει και θα με .... σωσει. Συγνωμη.
Σευχαριστω παρα πολυ Ritalamp για τις πολυτιμες συμβουλες σου, οπως βεβαια και τη Βασιλικη. Και σενα γλυκια μου ΜairyLisscious που ασχοληθηκες τοσο πολυ!!! ;) ;) ;)
Θα ψαξω ξανα στα βιβλια μου, αλλα θα προσπαθησω να βρω και αλλα σχετικα με τη συναισθηματικη νοημοσυνη και θα προσπαθησω να δωσω μεγαλυτερη βαρυτητα στην αυτεπιγνωση και στην ενσυναισθηση. Και ο Θεος βοηθος!!!!!
-
:-* :-*
-
ναι οτι εδω παιζει ... ενας ερωτας μεγαλος ειναι γεγονος!!!! :D
για τα ορια που λες Ritalamp, νομιζω οτι εχουμε μιλησει και εχω βαλει.
Πως ομως να κανω τη Στεφανια να ανιχνευει τα μηνυματα που της στελνουν οι αλλοι??? δεν ξερω τι πρεπει να κανω εδω και με προβληματισες ιδιαιτερα.
Αυτεπιγνωση, ενσυναισθηση .....μου φαινονται τοσο δυσκολα να τα μεταδωσω στα παιδια.
νομιζω οτι ειμαι σε ...κατασταση εκτακτου αναγκης!!!!!! :-[
να μαθει να μπαινει στη θεση των αλλων αυτο εννοει πιστευω η ριτα με το να λαμβανει τα μηνυματα που της στελνουν
δεν τα εκλαμβανει η δεν θελει να τα εκλαβει γιατι ικανοποιει το εγω της
αν ομως μεσα απο δραστηριοτητες την κανεις να νιωσει πως νιωθουν οι αλλοι θα συνειδητοποιησει λογικα καποια πραγματα μεσα απο το κουκλοθεατρο με το να ακουσει την ιστορια της κουκλας που την πιεζουν οι φιλοι της κτλ
βαλτη στη θεση των αλλων ---ενσυναισθηση
η συναισθηματικη νοημοσυνη που σου τονισε η ριτα ειναι πολυ σημαντικο θεμα
στο περιοδικο συγχρονο νηπιαγωγειο υπαρχει αφιερωμα στο τευχος δεκεμβρη -γεναρη αν μπορεσεις να το βρεις
κι απο μενα φιλακια
(http://dl2.glitter-graphics.net/pub/850/850422vhwurweyib.gif) (http://www.glitter-graphics.com)
μες τα μελια ειμαστε φτου να μην μας ματιαξουν ;D ;D ;D
-
γλυκιά μου δεν θεωρώ οτι κάνεις κάτι λάθος, ίσα - ίσα το χειρίστηκες όσο πιο σωστά μπορούσες. Ωστόσο νομίζω οτι η Στεφανία είναι ουσιαστικά αυτη που νιώθει απ΄εξω, και όχι το άλλο αγοράκι, που δεν ασχολούνται μαζί του.
Αυτό που καταλαβαίνω εγώ είναι οτι τη Στεφανία την ενοχλεί, το οτι είναι το μόνο κορίτσι στην τάξη και όταν είδε και εσένα να μπαίνεις στην παρεούλα σαν ιση προς ίσους το εξέλαβε λάθος. Θεώρησε οτι "εγώ είμαι μόνη μου, όπως είναι και η δασκάλα μου, είμαι κορίτσι σαν την δασκάλα μου, άρα μπορώ να κάνω ότι κάνουν και οι δασκάλες". Νομίζω οτι άρχισε να θεωρεί οτι μπορεί να βάζει όρια στους άλλους και όχι στον εαυτό της. Δεν λέω οτι εσύ κάνεις αυτό - κάθε άλλο - απλά είσαι πολύ ισχυρό πρόσωπο στα μάτια των παιδιών. Αρχισε μάλλον να διεκδικεί τον Γιώργο και να τον θεωρεί κτήμα της, για να βγάζει επάνω του όλα αυτά που ενοχλούν την ίδια.
Η αλήθεια είναι οτι ο Γιώργος και ο Ανδρέας πιέζονται με διαφορετικούς τρόπους το ίδιο απο την Στεφανία.
Συμφωνώ απόλυτα με ότι σου έγραψαν τα κορίτσια και πιστεύω οτι υπάρχει πολύ υλικό που θα μπορούσες να αξιοποιήσεις σχετικά στην τάξη. Θα ψάξω να βρώ οτι μπορώ και θα στο στείλω. Προς το παρόν θα ήταν καλό να ασχοληθείς με παιχνίδια κανόνων, ρόλων, κουκλοθέατρο όπως πολύ όμορφα σου παρουσίασαν τα κορίτσια προηγουμένως. Καλή δύναμη ;)
οτι βρώ θα στο στείλω :)
-
το οτι η Στεφανια ειναι το μονο κοριτσι της ταξης, πιστευω και γω οτι ειναι καθοριστικος παραγοντας για αυτην την συμπεριφορα της.
Σευχαριστω παρα πολυ για τη γνωμη σου.
Παντως οφειλω να πω οτι ειμαστε σε μια πολυ δυσκολη κατασταση, που με αχγωνει πολυ.... :( :(
-
να προτείνω κάτι;; Γιατί δεν γυρνάς λίγο τον χρόνο πίσω και να ενεργήσεις σαν να είναι οι πρώτες ημέρες στο σχολείο;;
όταν έρχονται τα παιδιά στο σχολείο σε μια τάξη με 20 παιδιά, αφού δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε όλοι σαν ομάδα, ξεκινάμε με ομάδες των 2 παιδιών. Ξέχασε το γεγονός οτι είσαστε μόνο 4, και ξεκινά έτσι.
Αρχισε να δουλευεις ομαδικά - δυαδικά. Πρώτα η Στεφανία με εσένα, ο Γιώργος και ο Ανδρέας, και σιγά - σιγά με συνδυασμούς. Μάλιστα θα σου πρότεινα η κάθε ομάδα να ασχολείται με κάτι κοινό για τους 2 τους. Ετσι ουσιαστικά ολοι σας θα ανακαλύψετε πολλά διαφορετικά και ταυτόχρονα κοινά που έχετε μεταξύ σας.
Μια καλή δραστηριότητα, θα ήταν να φτιάχνετε ανα ομάδα, έναν "θησαυρό", που η άλλη ομάδα θα πρέπει να τον ανακαλυψει και να τον κερδίσει. Μην σε τρομάζουν οι λέξεις. Δεν μιλάω για ανταγωνισμό, αναφέρομαι σε προσπάθεια κατανόησης του άλλου, Πχ επιλέγεις εσύ και η Στεφανία να φέρεται ένα αντικέιμενο που σας αρέσει πολύ απο το σπίτι σας. Δεν το λέτε στα αλλα παιδάκια - κάνετε κάποιες τροποποιήσεις σε αυτό (κάποια μικροκατασκευή ίσως) και μετά το κρύβετε σε κάποιο σημείο του σχολείου. ο Γιώργος και ο Ανδρέας πρέπει πρώτα να συνεργαστούν για να βρουν τον θησαυρό και μετά για να τον κερδίσουν - να τον αποκτήσουν, πρέπει να καταλάβουν γιατί διαλέξατε αυτόν τον θησαυρό και όχι κάποιον άλλον....
θα μπορούσες να κάνεις πολλές τέτοιες δραστηριότητες στα πλάισια μιας θεματικής που θα ονομάζατε "εβδομάδα φιλίας"
παραδείγματα αναφέρω. Τις δραστηριότητες αυτές τις σκέφτηκα τώρα, οπότε σίγουρα θα επιδέχονται πολλές βελτιώσεις και εμπλουτισμό απο σένα και τα παιδιά.
Ελπίζω να σε βοήθησα λίγο....
-
Μου αρεσει παρα πολυ η ιδεα σου marianV.
Δεν το σκεφτηκα ποτε να γυρισω το χρονο πισω :-[ οπως λες σαν να ειναι οι πρωτες μερες.
"εδδομαδα φιλιας"!!!!! εισαι καταπληκτικη!!!! θα προσπαθησω να δουλεψω με τον τροπο που λες. τωρα μου ρχονται και καποιες ιδεες (εμπνευση ;D ;D ) θα το δουμε και θα σε ενημερωσω για τις εξελιξεις!
thanks again!!! :)
-
να προτείνω κάτι;; Γιατί δεν γυρνάς λίγο τον χρόνο πίσω και να ενεργήσεις σαν να είναι οι πρώτες ημέρες στο σχολείο;;
όταν έρχονται τα παιδιά στο σχολείο σε μια τάξη με 20 παιδιά, αφού δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε όλοι σαν ομάδα, ξεκινάμε με ομάδες των 2 παιδιών. Ξέχασε το γεγονός οτι είσαστε μόνο 4, και ξεκινά έτσι.
Αρχισε να δουλευεις ομαδικά - δυαδικά. Πρώτα η Στεφανία με εσένα, ο Γιώργος και ο Ανδρέας, και σιγά - σιγά με συνδυασμούς. Μάλιστα θα σου πρότεινα η κάθε ομάδα να ασχολείται με κάτι κοινό για τους 2 τους. Ετσι ουσιαστικά ολοι σας θα ανακαλύψετε πολλά διαφορετικά και ταυτόχρονα κοινά που έχετε μεταξύ σας.
Μια καλή δραστηριότητα, θα ήταν να φτιάχνετε ανα ομάδα, έναν "θησαυρό", που η άλλη ομάδα θα πρέπει να τον ανακαλυψει και να τον κερδίσει. Μην σε τρομάζουν οι λέξεις. Δεν μιλάω για ανταγωνισμό, αναφέρομαι σε προσπάθεια κατανόησης του άλλου, Πχ επιλέγεις εσύ και η Στεφανία να φέρεται ένα αντικέιμενο που σας αρέσει πολύ απο το σπίτι σας. Δεν το λέτε στα αλλα παιδάκια - κάνετε κάποιες τροποποιήσεις σε αυτό (κάποια μικροκατασκευή ίσως) και μετά το κρύβετε σε κάποιο σημείο του σχολείου. ο Γιώργος και ο Ανδρέας πρέπει πρώτα να συνεργαστούν για να βρουν τον θησαυρό και μετά για να τον κερδίσουν - να τον αποκτήσουν, πρέπει να καταλάβουν γιατί διαλέξατε αυτόν τον θησαυρό και όχι κάποιον άλλον....
θα μπορούσες να κάνεις πολλές τέτοιες δραστηριότητες στα πλάισια μιας θεματικής που θα ονομάζατε "εβδομάδα φιλίας"
παραδείγματα αναφέρω. Τις δραστηριότητες αυτές τις σκέφτηκα τώρα, οπότε σίγουρα θα επιδέχονται πολλές βελτιώσεις και εμπλουτισμό απο σένα και τα παιδιά.
Ελπίζω να σε βοήθησα λίγο....
ΜΠΡΑΒΟ!! marianV !!!Πολυ ωραιες ιδεες :) :) :)
Ειδικα αυτη με το ''θησαυρο'' μου αρεσε πολυ ;) ;)
Καταπληκτικο!!
-
χαίρομαι πολύ που σας άρεσε η ιδέα μου :D
κάτι άλλο που θα μπορούσε να γίνει, θα ήταν να φέρετε (ή ακόμη καλύτερα να φτιάξετε κούκλες), όχι που να σας μοιάζουν, αλλα που νομίζετε οτι μοιάζουν στους άλλους. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να πχ να φέρει η Στεφανία 3 κούκλες, και να παίξει κουκλοθέατρο με τον "Γιώργο", τον "Ανδρεα", "Εσένα". Είναι ένας καλός τρόπος να δεις και πώς βλέπει το ένα παιδί το άλλο - όσο πιο αντικειμενικά γίνεται. Είναι σημαντικό νομίζω το κάθε παιδί να φέρει κούκλες για τους άλλους και όχι για τον ευατό του, έτσι ώστε στο κουκλοθέατρο να παρουσίασει τις σχέσεις των άλλων μεταξύ τους και όχι σε σχέση με αυτό.
κάτι σαν προβολικό τεστ δηλαδή. Πιστεύω οτι αν το επιλέξεις, θα σε δικαιώσει το αποτελεσμα.........
Καλη επιτύχία ο,τι και αν τελικά επιλέξεις ;)
-
maria v υπεροχη η ''εβδομαδα φιλιας ''
πολυ μου αρεσε ;) ;)
(http://dl4.glitter-graphics.net/pub/435/435914svuxqttl1u.gif) (http://www.glitter-graphics.com)
-
που μπορω αν βρω προβολικα τεστ;
-
που μπορω αν βρω προβολικα τεστ;
αυτό το ψάχνω και εγώ, ωστόσο οι συνάδελφοι μας προτείνουν κάποια ωραία βιβλιογραφία στο αντίστοιχο θέμα του forum. Απο κει και πέρα, οτιδήποτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν προβολικό τεστ, αρκεί να ξέρεις τι ψάχνεις και ποιο είναι το θέμα σου.
Για να καταλάβεις τι εννοώ. Σαν προβολικό τέστ μπορείς να χρησιμοποιήσεις μια ζωγραφιά, ενά κουκλοθέατρο, ένα παιχνίδι μίμησης, οτιδήποτε γενικά θα σου "προβαλλει" αυτό που νιώθει ένα παιδί.... Μπορεί να μην είμαστε ψυχολόγοι, όμως αν παρατηρούμε τα παιδιά, σίγουρα θα μάθουμε πολλά για αυτά....... αλλα και για εμας............
-
ένα πολύ καλο βιβλίο που έχει και εγχειρίδιο(είναι και για πιο μεγάλα παιδιά και ίσως να χρειαστεί να σχεδιασεις δικές σου δραστηριότητες) είναι το : Εγώ και Εσυ γινόμαστε Εμείς, απο τα Ελληνικά Γραμματα και ουσιαστικα είναι ένα προγραμμα ελέγχου των συγκρούσεων.Νομίζω πως είναι αρκετά καλό για όλες μας.
-
+1000
Είναι τρομερό!! Μου το είε δώσει φωτοτυπιημένο η ψυχολόγος που είχαμε στον παιδικό που δούλευα πριν από μερικά εκατομμύρια χρόνια. Τώρα που έμαθα και τις εκδόσεις θα πάω να το πάρω στάνταρ!
-
κάτι σαν προβολικό τεστ δηλαδή
μη μη κοροιδεψετε αλλα δεν εχω ιδεα τι ειναι το προβολικο τεστ. :-[ :-[
νομιζω οτι καπου καποτε το εχω ξανακουσει,αλλα ως εκει.
μπορει καποια η καποιος να δωσει μια εξηγηση....... για να μπω στο θεμα? :-[ :-[
-
ένα πολύ καλο βιβλίο που έχει και εγχειρίδιο(είναι και για πιο μεγάλα παιδιά και ίσως να χρειαστεί να σχεδιασεις δικές σου δραστηριότητες) είναι το : Εγώ και Εσυ γινόμαστε Εμείς, απο τα Ελληνικά Γραμματα και ουσιαστικα είναι ένα προγραμμα ελέγχου των συγκρούσεων.Νομίζω πως είναι αρκετά καλό για όλες μας.
++++++ Μας το είχαν δώσει στη σχολή και είναι όντως πάρα πολύ καλό. Όχι μόνο για την τάξη, μερικές συμβουλές του βοηθάνε πολύ και τις διαπροσωπικές σχέσεις γενικότερα νομίζω
-
Για εμενα απ'ολα τα ψυχοκοινωνικα προγραμματα θεωρω οτι αυτο της Χατζηχρηστου ειναι απο τα καλυτερα. Για ριξε μια ματια. Θα σε βοηθησει πολυ.
http://www.dardanosnet.gr/home/book-details.php?id=1541
Επίσης ενα καλο προβολικο τεστ ειναι το fairy tale test της Καρινας Κουλακογλου
-
Μπράβο τη Χατζγχρήστου εννούσα. Πού μου ήρθε η Ταρατόρη. Ευχαριστώ kellykou. :-* :-*
-
Για εμενα απ'ολα τα ψυχοκοινωνικα προγραμματα θεωρω οτι αυτο της Χατζηχρηστου ειναι απο τα καλυτερα. Για ριξε μια ματια. Θα σε βοηθησει πολυ.
http://www.dardanosnet.gr/home/book-details.php?id=1541
Επίσης ενα καλο προβολικο τεστ ειναι το fairy tale test της Καρινας Κουλακογλου
ευχαριστω πολυ!!!
-
κάτι σαν προβολικό τεστ δηλαδή
μη μη κοροιδεψετε αλλα δεν εχω ιδεα τι ειναι το προβολικο τεστ. :-[ :-[
νομιζω οτι καπου καποτε το εχω ξανακουσει,αλλα ως εκει.
μπορει καποια η καποιος να δωσει μια εξηγηση....... για να μπω στο θεμα? :-[ :-[
καταρχήν καλό θα είναι να αγοράσεις τα βιβλία που πρότειναν τα κορίτσια. Εγώ πάντως θα τα πάρω σίγουρα. Τώρα οσον αφορά τα προβολικά τέστ, είναι τέστ που χρησιμοποιούν οι ψυχολόγοι για να δουν τι απασχολεί τον άλλον. Για παράδειγμα ίσως να έχεις δει κάτι ασπρόμαυρες εικόνες που μπορείς να δεις σε αυτήν δύο διαφορετικά πράγματα, αναλόγως την ψυχολογική σου κατάσταση.(αν βρω στο ιντερνετ καμια τέτοια θα σου την στειλω για να καταλαβεις καλύτερα)
Ως προς το νηπιαγωγείο και την δική μας δουλεια, θα σου πω ένα παράδειγμα για να μπεις λίγο στο νόημα. Για παράδειγμα, όταν ένα παιδάκι ζωγραφίζει αφαιρετικά ανθρωπάκια, δηλαδή ανθρωπάκια με τα βασικά (χέρια, ποδια, κεφαλι) χωρίς λεπτομέρειες (μάτια σαν βούλες δηλαδή, χωρίς κόρες) αυτό είναι ένδειξη του οτι αυτο το παιδάκι, είναι αρκετά εσωστρεφής, και δεν εκδηλώνει εύκολα τα συναισθήματά του. Επίσης,όταν ένα παιδάκι αποτυπώνει στην ζωγραφιά του "γωνίες" αυτο μπορεί να είναι ένδειξη οτι έχει κάποιες φοβίες που μπορεί να το απασχολούν..
Είναι εξαιρετικό να ξέρουμε να διαβάζουμε τις ζωγραφιές των παιδιων, και νομίζω οτι τα κορίτσια μας έδωσαν πολλές ωραίες ιδέες με τις προτάσεις τους....... Θα πάω να αγοράσω απο εβδομάδα σίγουρα κάποια απο τα βιβλία σας κορίτσια και θα σας γράψω εντυπώσεις ;)
Σας ευχαριστώ πολύ για τις ιδέες σας :D
-
Αλλο το παιδικο ιχνογραφημα, αλλο το τεστ κηλιδων και αλλο τα προβολικα τεστ τυπου CAT /TAT/ House Tree Person
Συγγνωμη για την παρεμβαση αλλα νομιζω τα εχετε παρουσιασει λιγο μπερδεμενα
Μπορειτε να διαβασετε για το παιδικο ιχνογραφημα καποιο απο αυτα
1. το παιδικο ιχνογραφημα-Παυλος Κυριακιδης-Επταλοφος
2.ΤΟ ΙΧΝΟΓΡΑΦΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΩΣ ΜΕΣΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΕΡΕΥΝΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ -Θρασυβουλος Μπελλας - Ελληνικα γραμματα
3.Όταν τα παιδιά μιλούν με το σχέδιο Για τον εαυτό τους, την οικογένεια και τον κόσμο τους - Μυλωνακου-Κεκε-Ιδιωτικη εκδοση
Το παιδικο ιχνογραφημα εχει προβολικα χαρακτηριστικα και υπάρχουν καποια προβολικα σχεδια αλλα δεν ειναι αμιγως προβολικο ψυχομετρικο τεστ αξιολογησης.
Το τεστ κηλιδων μελανης του Rorschach ή το προβολικο τεστ ΤΑΤ (καποιο απο αυτα πρεπει να εννοεις με τις καρτελες) ειναι προβολικα αλλα δεν ειναι για παιδια . Ειναι για ενηλικες και θελουν ειδικη εκπαιδευση για τη χορηγηση τους. To πολυ πολυ να χορηγησει κανεις το ΤΑΤ σε εφηβους αλλα οχι σε νηπια.
Τα πιο διαδεδομενα προβολικα τεστ για παιδια προσχολικης ηλικιας ειναi
Fairy tale test
Tell me a story
και προβολικα σχεδια ειναι τα
house tree person
kinetic family test
mother and child
-
ισως σας ενδιαφερει και αυτο εδω:
Ειναι ασκησεις εφαρμογης του παιδικου ιχνογραφηματος:
TEST του Σπιτιού
Ζητείται από το παιδί να ζωγραφίσει ένα σπίτι ή το δικό του σπίτι.
Η απεικόνιση του σπιτιού εντάσσεται συνήθως σε δύο τύπους:
1. το Λογοκρατικό, στον οποίο επικρατεί η ακρίβεια κι η αυστηρότητα της μορφής, χωρίς την ύπαρξη του περίγυρου κόσμου και
2. τον Αισθητηριακό, όπου το σπίτι τοποθετείται μέσα σ΄ ένα περίγυρο που σφύζει από ζωή: ο ήλιος λάμπει, τα πουλιά πετούν, υπάρχουν δέντρα, λουλούδια, δρόμοι, λίμνη ή ποτάμι και καμιά φορά άλλα σπίτια.
Το σπίτι συχνά ζωγραφίζεται με ανθρωπομορφικές αναλογίες: Η τριγωνική στέγη που μοιάζει με σκούφια, το τζάκι με τον καπνό με πίπα, τα δύο παράθυρα με μάτια κι η πόρτα με στόμα. Συμβαίνει όμως και το αντίθετο σε παιδιά ιδίως προσχολικής ηλικίας που ζωγραφίζουν το ανθρώπινο σώμα με τη μορφή του πιο πάνω σπιτιού: τρίγωνο επάνω με κεφάλι και χέρια, τετράγωνο κάτω με πόδια.
Η προβολική αξία του ΤEST επισημαίνεται και στα παρακάτω σημεία:
* Ο πλατύς κι ευθύς δρόμος που οδηγεί στο σπίτι, εκφράζει την επικοινωνία του παιδιού με τον έξω κόσμο.
* Ο ελικοειδής και μακρύς δρόμος ή ο δρόμος που οδηγεί σε αμπαρωμένες πόρτες, φανερώνει δυσκολία στην επικοινωνία.
* Ο καπνός του τζακιού που έχει δεξιά κατεύθυνση φανερώνει αισιόδοξο άτομο. Όταν ο καπνός σκιάζει τον ήλιο ή καταβαίνει προς τα κάτω, δείχνει άτομο με μελαγχολικές τάσεις.
* Τα ανοιχτά παράθυρα με γλάστρες και κουρτίνες φανερώνουν χαρούμενη διάθεση κι ευτυχισμένη ζωή. Ο ήλιος πάνω αριστερά, τα δέντρα, τα πουλιά κι ο γαλάζιος ουρανός φανερώνουν την ειρηνική, χαρούμενη κι αισιόδοξη ζωή που ζει το παιδί.
* Παιδιά που αρνούνταινα ζωγραφίσουν το σπίτι τους, έχουν συνήθως προβλήματα στην οικογένειά τους (διαζύγιο, αρρώστια, θάνατος κά.).
* Σε περίπτωση διαζευγμένων γονέων το παιδί μπορεί να ζωγραφίσει δύο διαφορετικά σπίτια.
* Τα αχνογραμμένα ή τα σβησμένα πρόσωπα είναι συνήθως πρόσωπα που απουσιάζουν ή πρόσωπα που θέλει να ξεχάσει το παιδί.
* Τα παιδιά των πόλεων ζωγραφίζουν το σπίτι τους σε μια πολυκατοικία που αρκετές φορές είναι ανθρωπομορφική με τα μπαλκόνια ως χέρια.
* Όταν ζητούμε από το παιδί να ζωγραφίσει απλά ένα σπίτι, αυτό σχεδιάζει προβάλλοντας το δικό του σπίτι. Ο εκπαιδευτικός μπορεί να πάρει αρκετές πληροφορίες για τη ζωή του παιδιού υποβάλλοντάς του ερωτήσεις όπως: Ποιοι κατοικούν σ΄ αυτό το σπίτι; Τι λένε οι γείτονες γι΄ αυτούς; Είναι καλοί ή κακοί; Τι λέει η οικογένεια για τους γείτονες; Θέλουν να παίζουν τα παιδιά της οικογένειας με τα γειτονόπουλα; Ποιος φωνάζει μέσα σ΄ αυτό το σπίτι; κτλ.
* Ø Τα φοβισμένα και καταπιεσμένα παιδιά ζωγραφίζουν συνήθως σπίτια με πόρτες και παράθυρα ερμητικά κλειστά ή φράκτες γύρω- γύρω και τον ήλιο να μισοφαίνεται στην άκρη του χαρτιού.
* Ø Η απουσία της γραμμής στήριξης του σπιτιού στο έδαφος, φανερώνει την ανασφάλεια του παιδιού και την αβεβαιότητά του για το μέλλον.
Η προβολική αξία των χρωμάτων
Εκτός από τα κυρίως σχέδια, προβολική αξία έχουν και τα χρώματα σε όλα τα ιχνογραφήματα το παιδιού. Εξετάζεται πάντα το επικρατέστερο χρώμα σε κάθε ζωγραφιά:
* Το κόκκινο χρώμα υποδηλώνει αυθορμησία, ενστικτώδεις παρορμήσεις, επιθυμία για δράση.
* Το πορτοκαλί δείχνει εξωστρέφεια, προβολή του εγώ, γαλήνη κι υπερτίμηση του εαυτού
* Το κίτρινο φανερώνει ψυχρό δυναμισμό και φιλοδοξία.
* Το πράσινο φανερώνει κοινωνικότητα, ευαισθησία κι ανάγκη για επικοινωνία.
* Το γαλάζιο χαρακτηρίζει την ανάπτυξη της λογικής και του αυτοελέγχου.
* Το καφέ υποδηλώνει ψυχική αντίσταση κι ισχυρογνωμοσύνη.
* Το μοβ φανερώνει συναισθηματικές διαταραχές.
* Το μαύρο είναι το χρώμα των νευρωτικών και καταθλιπτικών ατόμων.
* Το γκρίζο σημαίνει δυσπιστία, εχεμύθεια κι απώθηση.
* Το λευκό σημαίνει τάσεις φυγής κι εκρηκτικές αντιδράσεις.
Το ιχνογράφημα της οικογένειας
* Δίνει τη δυνατότητα να εντοπιστούν πιθανές οικογενειακές συγκρούσεις και να ερμηνευτούν μορφές συμπεριφοράς που εκδηλώνει ο μαθητής.
* Ζητείται από το παιδί να σχεδιάσει την οικογένειά του και τον εαυτό του μέσα σ΄ αυτήν.
* Το ιχνογράφημα της οικογένειας εντάσσεται συνήθως σε δύο τύπους:
1. το Λογοκρατικό, στον οποίο επικρατεί η ακρίβεια κι η αυστηρότητα της μορφής, χωρίς την ύπαρξη του περίγυρου κόσμου και
2. τον Αισθητηριακό, όπου η οικογένεια τοποθετείται μέσα σ΄ ένα περίγυρο που σφύζει από ζωή: ο ήλιος λάμπει, τα πουλιά πετούν, υπάρχουν δέντρα, λουλούδια, δρόμοι, λίμνη ή ποτάμι και καμιά φορά άλλα σπίτια ή άνθρωποι.
Η προβολική αξία του ιχνογραφήματος της οικογένειας επισημαίνεται και στα παρακάτω σημεία:
* Προσέχουμε από πού ο μαθητής άρχισε το σχέδιο. Αν έχει φορά από αριστερά προς τα δεξιά, ο μαθητής είναι δεξιόχειρας κι η φορά είναι κανονική. Αν το σχέδιο ξεκινά από τα δεξιά προς τα αριστερά κι ο μαθητής δεν είναι αριστερόχειρας, η κίνηση αυτή δείχνει μια δυνατή οπισθοδρομική τάση της προσωπικότητας που μπορεί να είναι επιβλαβής για το παιδί.
* Η σειρά με την οποία σχεδιάζονται τα μέλη της οικογένειας είναι πολύ σημαντική.
* Το πρόσωπο που αγαπιέται ή θαυμάζεταιαπό το παιδί σχεδιάζεται πρώτο, γιατί είναι το πρώτο που σκέφτεται το παιδί και σε αυτό επικεντρώνεται η προσοχή του. Η προτίμηση αυτή εκδηλώνεται συνήθως με το μέγεθος ( η φιγούρα είναι μεγαλύτερη ) και με το πλήθος των λεπτομερειών.
* Το πρόσωπο που υποτιμάται υπάρχει στο σχέδιο αλλά είναι μικροσκοπικό, σχεδιασμένο τελευταίο στη σειρά ή μακριά από την ομάδα. Ακόμα ένας άλλος τρόπος υποτίμησης είναι να σχεδιαστεί το πρόσωπο και να σβηστεί στη συνέχεια.
* Το πρόσωπο το οποίο παραλείπεται από το ιχνογράφημα της οικογένειας, είναι βέβαιο ότι είναι το πρόσωπο με το οποίο το παιδί έχει τις χειρότερες σχέσεις.
* Σημαντικό είναι να προσέξουμε για πόση ώρα το παιδί σχεδιάζει το ένα ή το άλλο πρόσωπο, τη φροντίδα του για τις λεπτομέρειες ή την εμμονή του μερικές φορές να επιστρέφει συνέχεια στο ίδιο πρόσωπο.
* Το ύψος του σχεδιασμένου προσώπου καλύπτει αντιφάσεις σχετικά με το πρόσωπο που σχεδιάζει. Μικρά σχέδια αποδίδονται σε παιδιά με έντονη τάση εσωστρέφειας. Τα δειλά κι αγχώδη παιδιά σχεδιάζουν φιγούρες μικρότερες από τα εκδηλωτικά παιδιά.
* Τα γελαστά πρόσωπα δηλώνουν θετικό αυτοσυναίσθημα.
* Ο σχεδιασμός του ιδίου του παιδιού σε μεγαλύτερο μέγεθος από τουςάλλους και στο κέντρο της επιφάνειας δηλώνει έντονο εγωκεντρισμό.
Όταν ολοκληρωθεί το σχέδιο:
1. Το παιδί επαινείται γι΄ αυτό που έκανε.
2. Ζητείται από το παιδί να περιγράψει την οικογένειά του ξεκινώντας από το πρόσωπο που σχεδίασε πρώτο.
3. Για κάθε ένα από τα πρόσωπα ζητάμε να μάθουμε το φύλο, την ηλικία και το ρόλο που παίζει στην οικογένεια.
4. Προσπαθούμε να κάνουμε το παιδί να μιλήσει για τις συναισθηματικές προτιμήσεις που έχουν τα μέλη της οικογένειάς του.
5. Το καθοδηγούμε να μιλήσει και για τον εαυτό του.
6. Χρησιμοποιούμε ερωτήσεις που μας δίνουν συχνά πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία όπως: (Ποιος είναι ο πιο καλός στην οικογένεια; Ποιος ο λιγότερο καλός; Ποιος είναι ο πιο ευτυχισμένος; Γιατί; Ποιος είναι ο λιγότερο ευτυχισμένος; Γιατί; Ποιον προτιμάς; Γιατί; Ποιο άλλο πρόσωπο θα ήθελες να είσαι; Γιατί; Ποιες είναι οι σχέσεις της οικογένειας με τους γείτονες; Ποιος φωνάζει περισσότερο; κ.ά.).
Το σχέδιο είναι μέρος της ζωής του παιδιού όπως το γέλιο κι η κίνηση. Δεν είναι ποτέ ακίνητο, στατικό κι αμετάβλητο. Εξελίσσεται πάντα και δείχνει το στιγμιαίο και τη συγκίνηση. Είναι προνομιακό μέσο για να δημιουργήσει κανείς βαθύτερη επαφή με την παιδική ψυχή.
-
προβολικο σχεδιο ΣΧΕΔΙΑΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ της Goodenough
Το σχέδιο του ανθρώπου Πρόσωπο/Κεφάλι
Τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου λειτουργούν ως βασική πηγή αισθητικής ικανοποίησης ή αντίθετα αισθητικής δυσαρέσκειας, ενώ αποτελεί και το ΅έσο για τη διαπροσωπική επικοινωνία.
Το κεφάλι θεωρείται ως το ΅έρος της διανοητικής δράσης και της φαντασίας και συνδέεται ΅ε τον έλεγχο των ορ΅ών και των συναισθη΅άτων, ΅ε τις ανάγκες της αλληλεπίδρασης ΅ε άλλους, την επικοινωνία. Με όρους αναλυτικούς το κεφάλι συ΅βολίζει το εγώ. Φυσιολογικοί ενήλικες δίνουν συνήθως ΅ικρότερη έ΅φαση στο κεφάλι από ό,τι σε άλλα ΅έρη του σώ΅ατος.
Τα στοιχεία που αξιολογούνται είναι τα εξής:
Ασυνήθιστα μεγάλα κεφάλια:
1. Επιθετικές τάσεις
2. Φτωχή συναισθηματική και κοινωνική προσαρμογή σε παιδιά ΅ε σχολικές δυσκολίες
3. Πιθανόν άγχος
Τα ασυνήθιστα ΅εγάλα κεφάλια είναι ανα΅ενό΅ενο στα παιδιά μικρότερα των 7 ετών. Ασυνήθιστα ΅ικρά κεφάλια:
Είναι ΅ια πιθανή ένδειξη προβλημάτων προσαρμογής στο περιβάλλον.
’λλα στοιχεία σε σχέση ΅ε το πρόσωπο είναι τα εξής:
Ο αποκλεισμός χαρακτηριστικών του προσώπου, ενώ το υπόλοιπο σώμα είναι ζωγραφισμένο επαρκώς, αποτελεί ένδειξη φτωχής προσαρμογής ΅ε πιθανούς καταναγκασμούς και άγχος.
Η έλλειψη ΅ματιών δείχνει φτωχή προσαρμογή ΅ε πιθανούς καταναγκασμούς και άγχος, ενώ έχει βρεθεί σε περιπτώσεις κατάθλιψης.
Η σχεδίαση κλειστών ΅ματιών αποτελεί ένδειξη συναισθηματικής διαταραχής για παιδιά ηλικίας ΅μεγαλύτερης των 5 ετών.
Η έμφαση στη ΅ύτη είναι φυσιολογική και ανα΅ενό΅ενη για τα παιδιά της προσχολικής και σχολικής ηλικίας.
Η έ΅φαση στο πρόσωπο γενικότερα είναι ανα΅ενό΅ενη από τα παιδιά και ιδιαίτερα από εκείνα της ΅μικρής ηλικίας. Αποτελεί ΅ια ένδειξη της φυσιολογικής εξάρτησης των παιδιών από τους ενήλικες και ένα στοιχείο που μαρτυρά τη συναισθηματική τους ανωριμότητα ως αποτέλεσμα της νεαρής τους ηλικίας.
Η έλλειψη στόματος αποτελεί ένδειξη πιθανών καταναγκασμών και άγχους ή αλλιώς φανερώνει ΅ια ντροπαλότητα και τάσεις για κοινωνική απόσυρση.
Τα δόντια είναι πιθανόν να εμφανιστούν σε παιδιά ΅ε επιθετική συμπεριφορά.
Η έλλειψη λαιμού είναι ανα΅ενό΅ενη στα παιδιά της ΅ικρής ηλικίας και αποτελεί ΅ια ένδειξη της φτωχής προσαρμογής όταν εμφανίζεται σε παιδιά ΅εγαλύτερης ηλικίας.
Η έντονη σκίαση στο λαι΅ό σε σχέδια παιδιών ηλικίας ΅εγαλύτερης των 5 ετών αποτελεί ΅ια ένδειξη συναισθη΅ατικής διαταραχής.
Κορ΅ός
Ο κορ΅ός στο σχέδιο συνδέεται ΅ε τις βασικές ορ΅ές. Η έλλειψη ση΅αντικών λεπτο΅ερειών (ώ΅οι, στήθος, ΅έση κ.λπ.) αποτελεί ΅ια ένδειξη φτωχής προσαρ΅ογής του παιδιού στο περιβάλλον που βρίσκεται τη δεδο΅ένη χρονική περίοδο. Τα στοιχεία που αξιολογούνται είναι τα εξής:
Η έλλειψη ολόκληρου του κορ΅ού στα παιδιά της σχολικής ηλικίας αποτελεί ΅ια ένδειξη φτωχής προσαρ΅ογής και φτωχής σχολικής επίδοσης.
Η σχεδίαση των γεννητικών οργάνων ΅ε τρόπο ε΅φανή αποτελεί ένδειξη ΅ιας φανερής επιθετικότητας του παιδιού, ενώ έχει σχεδιαστεί και από παιδιά ΅ε σοβαρή ψυχική διαταραχή.
Τα ΅ακριά, δυνατά ΅πράτσα αποτελούν ΅ια ένδειξη ανταγωνιστικών φιλοδοξιών, ανάγκης για επίτευξη ή ανάγκη για σω΅ατική δύνα΅η.
Επίσης, αποτελούν ΅ια ένδειξη ενεργητικής επαφής ΅ε το περιβάλλον που πιθανόν να έχει και στοιχεία επιθετικότητας.
Αντίθετα, η έλλειψη ΅πράτσων αποτελεί ΅ια ένδειξη ύπαρξης παθητικών τάσεων σε παιδιά ΅ε φτωχή προσαρ΅ογή.
Ο΅οίως, τα πολύ κοντά ΅πράτσα δηλώνουν φτωχή προσαρ΅ογή του παιδιού στο περιβάλλον του.
Τα παιδιά σχολικής ηλικίας συνήθως ζωγραφίζουν τα δάχτυλα και ΅άλιστα τον ακριβή αριθ΅ό αυτών. Τα παιδιά ΅ε οργανική διαταραχή έχει βρεθεί να ζωγραφίζουν λιγότερα από 5 δάχτυλα και αυτό αποτελεί ΅ια ένδειξη συναισθη΅ατικής ανεπάρκειας που σχετίζεται ΅ε το οργανικό πρόβλη΅α που αντι΅ετωπίζουν.
Τα πόδια συνήθως λείπουν σε σχέδια παιδιών τα οποία είναι ντροπαλά, επιθετικά ή παρουσιάζουν κάποια συναισθη΅ατική διαταραχή.
Τα ενωμένα πόδια ή αυτά που δεν είναι χωρισ΅ένα ΅ε κενό ανά΅εσά τους αποτελεί ΅ια ένδειξη πιθανής συναισθη΅ατικής διαταραχής.
Η έμφαση που δίνεται στα κου΅πιά αποτελεί ΅ια φυσιολογική αντίδραση στα παιδιά ΅ικρής ηλικίας, ενώ στα ΅εγαλύτερα φανερώνει εξάρτηση από τη μητέρα.
Στο σχέδιο του ανθρώπου από παιδιά δεν ανα΅ένονται στοιχεία διάκρισης του φύλου. Ωστόσο, τα περισσότερα παιδιά ζωγραφίζουν ΅εγαλύτερο το γυναικείο σχέδιο.
Ερ΅ηνεία του σχεδίου της ανθρώπινης φιγούρας βάσει των Κρότι και Μάνι (2003)
Μικρό σχέδιο (διάσταση): Δηλώνει χα΅ηλή αυτοεκτί΅ηση. Το παιδί φοβάται τη σύγκριση ΅ε τους άλλους και το περιβάλλον του γενικότερα.
Μεγάλη διάσταση (αν καλύπτει περισσότερο από το ΅ισό της σελίδας):
Σιγουριά και ε΅πιστοσύνη στον εαυτό, εξωστρέφεια, πληθωρικότητα
Κανονική διάσταση (από 8 έως 18 εκατοστά): η αύξηση των διαστάσεων στα κορίτσια παρα΅ένει σταθερή, ενώ στα αγόρια παρουσιάζει δύο κρίσι΅ες περιόδους, αυτές της ηλικίας 5-6 και της εφηβείας που έχουν ά΅εση σχέση ΅ε την αναζήτηση ταυτότητας.
Μεγάλο κεφάλι: τάσεις αυτοπροβολής.
Μικρό κεφάλι: ένδειξη επώδυνων ε΅πειριών κατά την περίοδο της πρώτης διατροφής και απογαλακτισ΅ού, όπως τροφικές ιδιαιτερότητες, επιβεβλη΅ένες δίαιτες, γαστρεντερικές διαταραχές.
Μακρύς λαι΅ός: ανάγκη εξερεύνησης των όσων περιβάλλουν το παιδί για να ΅πορέσει στη συνέχεια ΅ε τη φαντασία του να δη΅ιουργήσει έναν κόσ΅ο γε΅άτο από ικανοποιήσεις των ορ΅ών του.
Μακριά ΅πράτσα: ανάγκη για επικοινωνία, αλλά και συναισθη΅ατική πληθωρικότητα και διαλλακτικό χαρακτήρα, στο βαθ΅ό που απουσιάζουν στοιχεία ενδεικτικά ΅ιας επιθετικής τάσης (κλειστές γροθιές, δόντια, στό΅α κόκκινο και έντονα σχεδιασ΅ένο).
Κοντά ΅πράτσα: ανασφάλεια και ντροπαλότητα ως προς την επαφή του ΅ε τους άλλους
Μεγάλα χέρια: ανάγκη για έντονη και συχνή (κοινωνική) ανταλλαγή.
Πιθανόν, ό΅ως, αποτελεί και ΅ια ένδειξη επιθετικότητας (άσκηση σω΅ατικής βίας)
Μακριά πόδια (σκέλη): ανάγκη σταθερότητας και ασφάλειας. Αν είναι πολύ ΅ακριά ΅πορεί να ση΅αίνουν την επιθυ΅ία του παιδιού να ΅εγαλώσει γρήγορα για να φτάσει κάποιον ενήλικα που θαυ΅άζει.
Κοντά πόδια: ευρωστία, σιγουριά και φυσική αντοχή
Μεγάλα ΅άτια: επιθυ΅ία για κυριαρχία, περιέργεια ακό΅α και για τα συναισθή΅ατα των άλλων. Το παιδί πιθανόν λα΅βάνει αρνητικά ΅ηνύ΅ατα από τους γύρω του.
Καπύλες γρα΅΅ές: παρατηρούνται στα παιδιά ΅ε ικανότητες προσαρ΅ογής, εξωστρεφή διάθεση, αλλά και εξάρτηση από την αποδοχή του περιβάλλοντός τους.
Αιχ΅ηρές γρα΅΅ές και γωνίες, καθώς το παιδί υπογρα΅΅ίζει το περίγρα΅΅α: η θέληση και η επι΅ονή υπερισχύουν του αυτοσχεδιασ΅ού και του αυθορ΅ητισ΅ού που πιθανόν να οφείλεται σε διαπαιδαγώγηση που δίνει ση΅ασία στην τάξη. Πιθανόν, ό΅ως να αποτελεί και ένδειξη ΅ιας επιθετικής ιδιοσυγκρασίας. Η τάση αυτή ΅πορεί να έρθει στην επιφάνεια και από γεγονότα ή καταστάσεις που υπονο΅εύουν το status quo του παιδιού
Ελάχιστη πίεση: αποτελεί ένδειξη ΅ιας ευαισθησίας ανταπόκρισης στα ερεθίσ΅ατα του περιβάλλοντος τα οποία ΅ε ευκολία ενσω΅ατώνονται στην πορεία ανάπτυξης του παιδιού, στοιχείο ση΅αντικό για την εξέλιξή του, αλλά και ανασταλτικό ως προς την ικανότητά του να αντι΅ετωπίζει τις ΅αταιώσεις.
Μέτρια πίεση: αποτελεί ΅ια ένδειξη εξισορρόπησης των δυνά΅εων του παιδιού που προορίζονται για την επίτευξη των στόχων του.
Συνεχής και στρωτή διαχείριση (όλο το σχέδιο έχει την ίδια πίεση και την ίδια σκίαση): το παιδί είναι διαθέσι΅ο και σίγουρο για τα συναισθή΅ατά του. Ικανότητα προσαρ΅ογής και χαρακτήρας ανοικτός, κοινωνικός και ήρε΅ος.
Εναλλαγή στη διαχείριση: εύκολη κόπωση και τάση του παιδιού για αφηρη΅άδα.
Οι Κρότι και Μάνι (2003) περιγράφουν την εξέλιξη του σχέδιου της ανθρώπινης φιγούρας κατά αντιστοιχία ΅ε την αναπτυξιακή πορεία και ηλικία του παιδιού. Πιο συγκεκρι΅ένα, αναφέρουν:
4 ετών
Κορίτσι: κεφάλι, ΅άτια, κορ΅ός, βραχίονες και σκέλη Αγόρι: κεφάλι, ΅άτια, σωστά προσανατολισ΅ένο σχέδιο
5 ετών
Κορίτσι: στό΅α, ΅ύτη, βραχίονες ενω΅ένοι ΅ε το σώ΅α, πόδια και χρω΅ατισ΅ένα ρούχα
Αγόρι: ΅ύτη, ΅ακρύς κορ΅ός, βραχίονες, βραχίονες ενω΅ένους ΅ε το σώ΅α, σκέλη ενω΅ένα ΅ε το σώ΅α, πόδια, χρω΅ατιστά ρούχα
6 ετών
Κορίτσι: ΅αλλιά, ΅ακρύς κορ΅ός, βραχίονες σχεδιασ΅ένοι ΅ε δύο γρα΅΅ές, σκέλη σχεδιασ΅ένα ΅ε δύο γρα΅΅ές, παντελόνι ή φούστα, παπούτσια Αγόρι: ρεαλιστικά χρώ΅ατα στο πρόσωπο, στό΅α, περιγρά΅΅ατα ΅ε ΅ολύβι, βραχίονες ΅ε δύο γρα΅΅ές, σκέλη σχεδιασ΅ένα ΅ε δύο γρα΅΅ές, παντελόνι
7 ετών
Κορίτσι: ρεαλιστικά χρώ΅ατα στο πρόσωπο, περίγρα΅΅α ΅ε ΅ολύβι, δάχτυλα
Αγόρι: δάχτυλα, παπούτσια
8 ετών
Κορίτσι: εξελιγ΅ένα ΅άτια, σχεδιασ΅ένος κορ΅ός, λαι΅ός, βραχίονες ΅ε αναλογίες, σκέλη ΅ε αναλογίες, σωστή θέση των βραχιόνων, ευλύγιστα σκέλη, ΅ανίκια και ΅πούστο στο ίδιο χρώ΅α
Αγόρι: βραχίονες ΅ε αναλογίες, σκέλη ΅ε αναλογίες
9 ετών
Κορίτσι: εξελιγ΅ένο στό΅α, σχεδιασ΅ένος λαι΅ός, αναγνωρίσι΅ο φύλο, ζώνη Αγόρι: εξελιγ΅ένο στό΅α, εξελιγ΅ένη ΅ύτη, σχεδιασ΅ένος κορ΅ός, αναγνωρίσι΅ο φύλο, σωστή θέση των βραχιόνων
10 ετών
Κορίτσι: ό΅οιο πλάτος ΅ατιών, ώ΅οι, κεφάλι ΅ε αναλογίες, παλά΅η του χεριού, πέντε δάχτυλα, αναγνωρίσι΅η ηλικία
Αγόρι: εξελιγ΅ένα ΅άτια, παλά΅η του χεριού, ευλύγιστα σκέλη, φυσική στάση των ποδιών, ΅ανίκια και ΅πούστο στο ίδιο χρώ΅α, αναγνωρίσι΅η ηλικία
11 ετών
Κορίτσι: εξελιγ΅ένη ΅ύτη, κό΅΅ωση, φυσική στάση των ποδιών Αγόρι: ΅αλλιά, λαι΅ός, ώ΅οι, ζώνη
12 ετών
Κορίτσι: ό΅οιο ύψος ΅ατιών, τρεις λεπτο΅έρειες στα ΅άτια, κόρη του ΅ατιού, φρύδια, κόκκινο στό΅α.
Αγόρι: ό΅οιο πλάτος ΅ατιών, κόρη του ΅ατιού, κό΅΅ωση, κεφάλι ΅ε αναλογίες, εξατο΅ικευ΅ένη φιγούρα.
-
Kellykou είσαι υπερθεά. όσο για το ΤΑΤ έχεις δίκιο δε χησιμοποιείται σε μικρά παιδιά, υπάρχει όμως το CΑΤ που είναι παρόμοιας λογικής και το έχω δει να χρησιμοποιείται από σχολικής ψυχολόγο σε παιδί 3,5 ετών. Απίστευτα πράγματα έβγαλε!
-
Eιναι οντως πολυ καλο προβολικο τεστ
Ονομαζεται Δοκιμασία Θεματικής Αντίληψης για Παιδιά [Childrens Apperception Test (CAT), Bellak & Sorel - Bellak (1968)].
το (CAT) είναι ενα προβολικο τεστ προσωπικοτηταςπου χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση επιμέρους αποκλισεων σε τυποποιημένες απαντήσεις παιδιων σε ερεθίσματα που παρουσιάζονται με τη μορφή των εικόνων των ζώων (cat Α) ή άνθρωπου (CAT-H) σε κοινές κοινωνικές καταστάσεις.
Το cΑΤ έχει χρησιμοποιηθεί για την αξιολόγηση της προσωπικότητας, επίπεδο ωριμότητας, και, συχνά, την ψυχikh υγεία. Βασιζεται στη θεωρία οτι οι απαντήσεις του παιδιου σε μια σειρά από σχέδια, από ζώα ή ανθρωπους σε ειδικους είναι πολύ πιθανό να αποκαλυψουν σημαντικές πτυχές της προσωπικότητας του παιδιού. Ορισμένες από αυτές τις διαστάσεις της προσωπικότητας περιλαμβάνει επίπεδο της πραγματικότητας δοκιμές και απόφαση, τον έλεγχο και ρύθμιση των αντιδρασεων, άμυνες, τις συγκρούσεις, και το επίπεδο της αυτονομίας.
-
Πιστεύω, όμως, ότι η χρήση τέτοιου είδους δοκιμασιών και ιδιαίτερα η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων τους απαιτεί εξειδίκευση και εκπαίδευση πάνω στο εργαλείο, γιατί διαφορετικά είναι πολύ εύκολο απλά να επιβεβαιώνεις τις δικές σου αντιλήψεις και προσδοκίες ή να προβάλεις δικά σου στοιχεία στην προσωπικότητα του άλλου.
Δηλ δεν νομίζω ότι είναι σκόπιμο να διαβάσουμε παλώς το σχετικό εγχειρίδιο (λέμε τώρα) και να πάμε να το εφαρμόσουμε, τουλάχιστο όχι χωρίς τη συμβολή ειδικού. Τώρα το πού θα τον βρούμε τον ειδικό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο. :( :(
-
Απόλυτα σωστο γιατι τα προβολικα τεστ χρησιμοποιουνται κυριως απο σχολικους ή εκπαιδευτικους ψυχολογους. Συνηθως στα περισσοτερα απο αυτα εκπαιδευεσαι ειτε μεσω μαθηματων κατα τη διαρκεια του πτυχιου ή του μεταπτυχιακου ή σε εξειδικευμένες επιμορφωσεις.
Οσο για το παιδικο ιχνογραφημα υπαρχουν καποια σεμιναρια στα οποια μπορουν να ενημερωθουν καποιοι εκπαιδευτικοι αλλα πρεπει να τα χρησιμοποιουν απλα για να "ψυλιαζονται" κατι και οχι ως μεσο αξιολογησης. Δεν μπορουν οι εκπαιδευτικοι σε καμια περιπτωση να χρησιμοποιουν τεστ ανιχνευσης διαγνωσης ή αξιολογησης στο χωρο του σχολειου ακόμη και εκτος αυτου αν δεν εχουν αδειοδοτηθει για τη χρηση. Με λιγα λογια τα ψυχομετρικα εργαλεια χωριζονται σε καποια που μπορουν να χρησιμοποιηθουν απο εκπαιδευτικους αν εχουν λαβει εκπαιδευση και αδειοδοτηση, καποια χορηγουνται μονο απο ειδικους (ψυχολογους, ειδ. παιδαγωγους. λογοθεραπευτες, εργοθεραπευτες, παιδοψυχιατρους) αναλογα τον τομεα και την ειδικοτητα και προσοχη μη χρησιμοποιειτε κανενος ειδους τεστ χωρις έγκριση γονεα και εγκριση απο το υπουργειο γιατι ειναι νομικα παρανομο και επιστημονικα αντιδεοντολογικο.
-
Exω κανει προβολικά τέστ (σαν μάθημα ερευνας) στο Πανεπιστημιο και συγκεκριμένα το CAT και είναι κορυφαίο..."βλέπεις" απίστευτα πράγματα για το παιδί(στην εικόνα με το λιοντάρι-->ενα παιδί μου είχε αναφέρει πως είναι ο πατέρας το λιοντάρι! Απίστευτο ???) φυσικά τα τέστ αυτά πρέπει να τα χορηγούν παιδο, σχολικοί και φυσικά καταρτισμένοι ψυχολόγοι και όχι όποιος να ναι... :-X
Ένα κατατοπιστικό βιβλίο για το ιχνογράφημα είναι το "σχεδιάζοντας μια φανταστική οικογένεια" της Ξανθάκου Π. την οποία θεωρώ κορυφαία ψυχολόγο, αν πέσει στα χέρια σας διαβάστε το...
-
Μπράβο κορίτσια! Kellykou ευχαριστούμε για την προειδοποίηση.
VasilikiP την εικόνα με το λιοντάρι θυμάμαι κι εγώ. Το παιδί είπε ότι εκείνο ήταν το λιοντάρι! (καταλαβαίνετε τι τραβούσαμε μέσα στην τάξη)
-
Kellykou είσαι υπερθεά.
+++++++++ ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
Βρέ παιδιά,τo τεστ με το ανθρωπάκι (Goodenough) το χρησιμοποιούσε (τρομάρα τους) ο "πολυ καλός-πολύ ακριβός-πολύ καταρτισμένος" παιδικός σταθμός που δούλευα τα δυό πρώτα χρόνια πριν διοριστώ αλλά αν σας πώ τη χρήση του, ίσως να μη σας αρέσει... :-[ Με βάση το ανθρωπάκι φτιάχναμε μία καρτέλα και "βαθμολογούσαμε" πόσα από τα μέλη (χερια πόδια λαιμό αυτιά) και πόσες λεπτομέρειες κτλ έχει χρησιμοποιήσει το παιδί στην απεικόνιση, και με κάποιο τρόπο έβγαινε ένας αριθμός-αποτέλεσμα που έδειχνε το πόσο είχε προχωρήσει το παιδί σε σχέση με την ηλικία του στο ιχνογράφημα.. Π.χ. λέγαμε: Έχει χέρια; 1 βαθμό. Τα χέρια έχουν παλάμες και δάχτυλα; 1 βαθμό ακόμα. Τα άκρα έχουν αρθρώσεις; ’λλον ένα βαθμό. Τα μάτια έχουν φρύδια και ματοτσίνορα; ’λλον ένα βαθμό. Και μετά λέγαμε "ααααα....αυτός στην κλίμακα goodenough αυτός έχει σκοράρει π.χ. 14 που είναι ένα συνηθισμένο σκορ για παιδιά 5 ετών/που είναι εξαιρετικό σκόρ για παιδί 3 ετών, τσ,τσ,τσ, δες το σκασμένο ανάπτυξη, να δεις που αυτός ή Ελύτης θα βγεί ή μηχανολόγος μηχανικός"... :P
Τώρα τα διαβάζω αυτά και μου έχει πέσει το σαγόνι διότι
α)πίστευα ότι αυτό που κάναμε 2 χρόνια εκεί ήταν όντως αυτή η χρήση του, τόσο πολύ είχα πειστεί από την ζέση με την οποία το υποστήριζαν η διευθύντρια και οι συνάδελφοι
β)σκέφτομαι ότι αν όντως δεν είναι αυτή η χρήση του, τότε χάθηκαν τόσο καλά δεδομένα που θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε ως εκπαιδευτικοί και εμείς καθόμασταν και βάζαμε βαθμούς σε καρτέλες άνετοι μέσα στην άγνοιά μας
γ)θα αρχίσω να χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο που μετά από τόσα χρόνια στο πανεπιστήμιο δεν έκατσα να ψάξω τί στο καλό είναι αυτό που με έβαλαν να κάνω και πήγα σαν το πρόβατο και έκανα ότι μου έλεγαν (που μεταξύ μας και να ήθελα, ήταν τέτοιο S.S. η διευθύντρια, θεωρούσε τον εαυτό της αυθεντία και δεν έπαιρνε από λόγια, οπότε το καλύτερο που θα μπορούσα να αποκομίσω από μία διαφωνία θα ήταν να της μπώ στο μάτι και να με έχει στην τρεχάλα όλο το χρόνο :-\)..
Πείτε μου βρε κορίτσια εσείς που τα έχετε διαβάσει, όντως το χρησιμοποιούσαμε τοοοοοοοοοοοοοοοοοοσο λάθος; Να ξέρω να βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο με λόγο ή όχι ;D ;D ;D Και όλα αυτά τα τεστ, πού τα διαβάσατε και τα βρήκατε? Εμάς στο πανεπιστήμιο δεν μας έλεγαν τέτοια πράγματα...αλλά σίγουρα θα ξεκινήσω να ψάχνω μετά τα καταπληκτικά σας post... ;)
-
’μα ο άνθρωπος είναι επιστήμονας!!! Μπράβο βρε Selas που προβληματίζεσαι και δεν κάθεσαι να φας τη φόλα. Εγώ προσωπικά δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ κάτι τέτοιο ακριβώς γιατί δεν έχω ιδέα για το τι και το πώς. ’σε που είνα κι αυτή η αυτοεκπληρούμενη προφητεία που πάντα παραμονεύει πίσω από τους σταθμισμένους ελέγχους. Οπότε για την ουσία του ερωτήματος δεν έχω κάτι να σου πω. Απλά είναι τρομερά ενθαρρυντικό να βλέπει κανείς ανθρώπους να είναι έτοιμοι να αναστοχαστούν στις πρακτικές τους και να προσπαθούν γίνονται καλύτεροι. :) :) :)
-
Απλά είναι τρομερά ενθαρρυντικό να βλέπει κανείς ανθρώπους να είναι έτοιμοι να αναστοχαστούν στις πρακτικές τους και να προσπαθούν γίνονται καλύτεροι. :) :) :)
Απλά έχω μια γενική (αν και καθυστερημένη μερικές φορές) δυσπεψία στις φόλες.. :-* :) ;) :D ;D
’σε που είνα κι αυτή η αυτοεκπληρούμενη προφητεία που πάντα παραμονεύει πίσω από τους σταθμισμένους ελέγχους.
Αναμφίβολα. Αλλά αυτό που με ενθουσιάζει σε τέτοιου είδους πράγματα δεν είναι τοσό το να "βλέπεις" μπροστά σου αυτό που ψυλλιαζόσουν, αλλά μια χαλαρή έρευνα που μπορεί να αποκαλύψει διαμάντια γνώσης εκεί (και απο εκεί) που δεν το περιμένεις... ;)
-
Είναι γεγονός! Αυτό που με ξετρελαίνει είναι βλέπω πράγματα που τα "μαθαίνεις" με επιστημονικές ορολογίες να μεταφράζονται σε καθημερινή πρακτική χωρίς παρωπίδες. Για παράδειγμα αυτό που λες και τη χαλαρή έρευνα και την "αδαμαντορυξία" ( ::) ::)) θα μπορούσε να είναι μέρος μιας έρευνας δράσης (τρελαμένο trend στα παιδαγωγικά την τελευταία δεκαετία).
Στην υγειά της "δυσπεψίας" λοιπόν και των "δυσπεπτικών" ( ::) ::) ::) μα τι λέω σήμερα έχω ξεφύγει τελείως :P :P :P) εκπαιδευτικών που βλέπουν λίγο πιο πέρα από τη μύτη τους. Και που είστε, να τα λέμε γενικώς γιατί μας βλέπω να καταφέρνουμε θαύματα παρακινώντας η μια την άλλη.
-
Κορίτσια να είστε καλα :) Με τόση ανάπτυξη απο όλες σας, είναι σαν να έχω διαβάσει ήδη ένα βιβλίο......
-
πραγματικα μπραβο σας με εχετε εντυπωσιασει
και θα κανω save τα οσα εχετε γραψει και θα παρω και τα βιβλια
μπραβο σε ολες σας !!
-
Kellykou είσαι υπερθεά.
+++++++++ ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
Βρέ παιδιά,τo τεστ με το ανθρωπάκι (Goodenough) το χρησιμοποιούσε (τρομάρα τους) ο "πολυ καλός-πολύ ακριβός-πολύ καταρτισμένος" παιδικός σταθμός που δούλευα τα δυό πρώτα χρόνια πριν διοριστώ αλλά αν σας πώ τη χρήση του, ίσως να μη σας αρέσει... :-[ Με βάση το ανθρωπάκι φτιάχναμε μία καρτέλα και "βαθμολογούσαμε" πόσα από τα μέλη (χερια πόδια λαιμό αυτιά) και πόσες λεπτομέρειες κτλ έχει χρησιμοποιήσει το παιδί στην απεικόνιση, και με κάποιο τρόπο έβγαινε ένας αριθμός-αποτέλεσμα που έδειχνε το πόσο είχε προχωρήσει το παιδί σε σχέση με την ηλικία του στο ιχνογράφημα.. Π.χ. λέγαμε: Έχει χέρια; 1 βαθμό. Τα χέρια έχουν παλάμες και δάχτυλα; 1 βαθμό ακόμα. Τα άκρα έχουν αρθρώσεις; ’λλον ένα βαθμό. Τα μάτια έχουν φρύδια και ματοτσίνορα; ’λλον ένα βαθμό. Και μετά λέγαμε "ααααα....αυτός στην κλίμακα goodenough αυτός έχει σκοράρει π.χ. 14 που είναι ένα συνηθισμένο σκορ για παιδιά 5 ετών/που είναι εξαιρετικό σκόρ για παιδί 3 ετών, τσ,τσ,τσ, δες το σκασμένο ανάπτυξη, να δεις που αυτός ή Ελύτης θα βγεί ή μηχανολόγος μηχανικός"... :P
Τώρα τα διαβάζω αυτά και μου έχει πέσει το σαγόνι διότι
α)πίστευα ότι αυτό που κάναμε 2 χρόνια εκεί ήταν όντως αυτή η χρήση του, τόσο πολύ είχα πειστεί από την ζέση με την οποία το υποστήριζαν η διευθύντρια και οι συνάδελφοι
β)σκέφτομαι ότι αν όντως δεν είναι αυτή η χρήση του, τότε χάθηκαν τόσο καλά δεδομένα που θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε ως εκπαιδευτικοί και εμείς καθόμασταν και βάζαμε βαθμούς σε καρτέλες άνετοι μέσα στην άγνοιά μας
γ)θα αρχίσω να χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο που μετά από τόσα χρόνια στο πανεπιστήμιο δεν έκατσα να ψάξω τί στο καλό είναι αυτό που με έβαλαν να κάνω και πήγα σαν το πρόβατο και έκανα ότι μου έλεγαν (που μεταξύ μας και να ήθελα, ήταν τέτοιο S.S. η διευθύντρια, θεωρούσε τον εαυτό της αυθεντία και δεν έπαιρνε από λόγια, οπότε το καλύτερο που θα μπορούσα να αποκομίσω από μία διαφωνία θα ήταν να της μπώ στο μάτι και να με έχει στην τρεχάλα όλο το χρόνο :-\)..
Πείτε μου βρε κορίτσια εσείς που τα έχετε διαβάσει, όντως το χρησιμοποιούσαμε τοοοοοοοοοοοοοοοοοοσο λάθος; Να ξέρω να βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο με λόγο ή όχι ;D ;D ;D Και όλα αυτά τα τεστ, πού τα διαβάσατε και τα βρήκατε? Εμάς στο πανεπιστήμιο δεν μας έλεγαν τέτοια πράγματα...αλλά σίγουρα θα ξεκινήσω να ψάχνω μετά τα καταπληκτικά σας post... ;)
EΛΕΟΣ με αυτα που ακουω απο επιστημονες ανθρωπους (δε μιλω για εσενα συναδελφισσα αλλα για τη διευθυντρια σου >:( >:( >:( >:()
Μετετρεψε ενα προβολικο τεστ που ψυχομετρικα μετριεται εξαγοντας ποιοτικα δεδομενα (qualitative) σε ποσοτικη μετρηση (quantitative)
Eδω η επιστημη της Θεωριας της Εκπαιδευτικης Ερευνας σηκωνει τα χερια ψηλα. :-\ :-\ :-\
Πως βρε θηρια καταφερατε να μετρησετε με ενα προβολικο τεστ που καθοριζει ψυχολογικες παραμετρους το επιπεδο αναπτυξης του παιδιου και μαλιστα βγαλατε συμπερασματα για τις μελλοντικες του επιδοσεις και για τις επαγγελματικες του κλισεις?
Εχω μεινει αναυδη!!!!!
Εχω την εντυπωση οτι η συγκεκριμενη κυρια δεν εχει τις βασικες γνωσεις αναπτυξιακης ή εξελικτικης ψυχολογιας και μαλιστα διαστρεβλωνει ψυχομετρικα εργαλεια που εχουν σταθμιστει με διαφορετικη λογικη για διαφορετικους λογους και μετρανε διαφορετικα πραγματα.
Αμαν πια με τους ασχετους που το παιζουν ειδημονες επι παντου επιστητου.
Ευτυχως που δεν σας πηρε χαμπαρι κανενας γονιος ενημερωμενος να σας τραβηξει μια ωραιοτατη καταγγελια και να τρεχετε και να μη φτανετε.
-
Γιατί η διευθύντρια της να έχει σχέση με εκπαίδευση-ψυχολογία κτλ;;; Κατα πάσα πιθανότητα ΔΕΝ έχει..Είναι πάαααρα πολύ συχνό το φαινόμενο ο κάθε άσχετος να το παίζει επιστήμονας στις πλάτες των παιδιών και των γονιών τους...
-
Γιατί η διευθύντρια της να έχει σχέση με εκπαίδευση-ψυχολογία κτλ;;; Κατα πάσα πιθανότητα ΔΕΝ έχει..Είναι πάαααρα πολύ συχνό το φαινόμενο ο κάθε άσχετος να το παίζει επιστήμονας στις πλάτες των παιδιών και των γονιών τους...
αν και ισως διακινδυνεύω κάποιος πατριώτης να καταλάβει για το άτομο για το οποίο μιλάω, η συγκεκριμένη κυρία ήταν ευτυχώες ή δυστυχώς παλιά νηπιαγωγός, με μετεκπαίδευση στο εξωτερικό, και με πολύ κοντινό της πρόσωπο με πτυχιάρες και καλά στην ψυχολογία. Γι' αυτο και οι συνάδελφοι είχαμε ψαρώσει και είχαμε πει "οκ, για να το λένε αυτοί οι δύο προφανώς έτσι θα είναι". Τώρα, πώς και γιατί ο "προφέσσορας" δεν είπε τίποτα στη Διευθύντρια για το λάθος που κάνει....Τρέμω να πιστέψω ότι και ο ίδιος (που έχει αναλάβει παιδιά από 5 έως 18 με εκπαιδευτικές ανάγκες εδώ και χρόνια) ίσως να μην ξέρει πώς να χειριστεί τα συγκεκριμένα test. Γι' αυτό και έμεινα με το στόμα ανοικτό.. ??? Αλλά εν πάσει περιπτώσει...Αρκετά με τους χαμένους στον κόσμο τους. Χαίρομαι που δεν μας πήρε κανείς είδηση (και δεν μας πήρε με τις ντομάτες). Ας επανέλθουμε στο θέμα, γιατί (πάλι) σας έβγαλα off topic... ;D ;)
-
Έχω μείνει άναυδη με όσα διάβασα! Όλα αυτά από τις ζωγραφιές! Απίστευτο. :o
... Έχω χιλιάδες ερωτήσεις που θέλω να κάνω. Πχ: Το δικό μου το παιδάκι είναι 4 (αρχές Αυγούστου) και η ζωγραφική του είναι επιπέδου ...μουντζούρας (δεν ξέρω αν αποτελεί δικαιολογία αλλά και εγώ και ο σύζυγος είμαστε στουρνάρια στη ζωγραφική :-[). Είναι ανησυχητικό;
Επίσης, σε συζήτηση που είχα πρόσφατα με τη δασκάλα του μου είπε ότι είναι πανέξυπνος, κοινωνικότατος κλπ θετικά, αλλά βαριέται τρομερά, όταν πρόκειται να κάνουν βιβλίο, με αποτέλεσμα, να ζωγραφίζει πχ το εσωτερικό ενός μήλου και ταυτόχρονα να χαζεύει τι κάνει το διπλανό παιδάκι, βγαίνοντας φυσικά εντελώς έξω από το περίγραμμα. Μάλιστα μου είπε ότι μπορω να τον βοηθήσω και εγώ στο σπίτι, βάζοντάς τον να ζωγραφίζει εντός περιγράμματος. Μου είπε ότι, αυτή τουλάχιστον τη στιγμή, δε συντρέχει λόγος ανησυχίας, αλλά πρέπει οπωσδήποτε μέχρι του χρόνου που θα πάει νηπιαγωγείο να έχει στρώσει τον... αυτό του κάτω και να συγκεντρώνεται. Μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω εγώ;
Και αυτά τα προβολικά τεστ που λέτε, μπορώ να τα κάνω και να τα αξιολογήσω εγώ ως γονιός;
Τις άλλες ερωτήσεις θα τις κάνω αύριο με καθαρό μυαλό και, επειδή πιστεύω ότι θα σας πρήξω :-[, ελπίζω κάποια συνάδελφος να έχει την ευγενή καλοσύνη να με... ανεχτεί και να μου απαντήσει. ;D
-
Α, και κάτι άλλο. Και στο δικό μας το σχολείο σκοπεύουν, απ' ό,τι μου είπαν, τελειώνοντας το νηπιαγωγείο να ξέρουν να γράφουν.
-
καρχαρία το παιδάκι σου είναι μικρό και μόλις ξεκίνησε το νηπιαγωγείο.είναι φυσιολογικό λοιπόν οι ζωγραφιές του να είναι σαν μουτζούρες για εμάς τους μεγάλους.στο νηπιαγωγείο θα έρθεί σε επαφή με τόσα πολλά ερεθίσματα που το σχέδιό του θα εξελιχθεί με τον καιρό,γι'αυτό μην ανησυχείς και μην τρελαίνεσαι να του κάνεις τεστ ;D
τα τεστ πρέπει να γίνονται από τους ειδικούς και από κανέναν άλλον και μόνο όταν συντρέχουν ειδικοί λόγοι
αν ένα παιδί δεν βάζει π.χ.μάτια σε ένα πρόσωπο,τότε αρκεί πολύ απλά να το ρωτήσουμε πώς και δεν έχει μάτια αυτό το ανθρωπάκι και να ακούσουμε τη γνώμη του.θα καταγράψουμε αυτό που μας λέει και θα το επαναλάβουμε σε κάθε του ζωγραφιά.παράλληλα θα δείξουμε στην ομάδα τις ζωγραφιές όλων των παιδιών για να πάρει ιδέες ,θα δουλέψουμε το θέμα το σώμα μου κλπ κλπ κλπ και βλέπουμε..
πολλά τεστ είναι επιπέδου τεστ προσωπικότητας κοσμοπόλιταν-ποιες διακοπές σου ταιριάζουν -και πολλά άλλα έχουν δεχτεί αρνητικές κριτικές όπως εκείνο του Piaget για τη διατήρηση της ποσότητας(αν θυμάμαι καλά)
-
Καταρχάς, σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. :)
Όχι, παιδί μου, δεν τρελαίνομαι, προς Θεού. Απλώς, δεν είναι η 1η του επαφή με το σχολείο. Τώρα είναι προνήπιο, αλλά και πέρυσι ήταν στο ίδιο σχολείο, που θεωρείται αν όχι το καλύτερο, ένα από τα καλύτερα της πόλης μου. Θέλω να πω ότι είναι με αξιόλογο διδακτικό προσωπικό. Ξέρω ότι τα αγοράκια αργούν λίγο σε σχέση με τα κορίτσια, αλλά δεν θα έπρεπε στα 4 πια να ζωγραφίζει και κάτι πιο σχηματοποιημένο;
-
όχι απαραίτητα
και δεν σημαίνει οτι έχει κάτι το παιδί.εξαρτάται από το αναπτυξιακό στάδιο στο οποίο βρίσκεται,την έφεση που έχει στο σχέδιο,το πρόγραμμα που ακολούθησαν πέρσι οι συνάδελφοι,το κατα πόσο στο σπίτι έχει ευκαιρίες για ζωγραφική και πολλά άλλα πράγματα.
να σου πω μια ιδέα:όταν ήμουν μικρή ο μπαμπάς μου που είναι δάσκαλος,σχεδίαζε σχήματα σε χαρτί τα οποία τέμνονταν μεταξύ τους εδώ κι εκεί(όπως η ένωση και η τομή στα σύνολα ;D)και εγώ τα χρωμάτιζα,στο τέλος έδειχναν σαν πίνακες ζωγραφικής,μου άρεσε πολύ και έμαθα να ζωγραφίζω μέσα στο περίγραμμα.σαν πρακτική είναι τέρμα για τέρμα δασκαλοκεντρική αλλά δεν έβλαψε και κανέναν!
-
Μου έχουν δώσει κάποια βιβλιαράκια με διάφορα θέματα γι' αυτήν την ηλικία και τον βάζω από εκεί να κάνει κάποιες ασκησούλες, περισσότερο, για να βάζει και λίγο τον πωπό του κάτω, οι οποίες απ' ό,τι φαίνεται του αρέσουν. Για ό,τι του μαθαίνω προφορικά, ψοφάει, για βιβλίο πάλι, δεν τον βλέπω και πολύ πρόθυμο. Ουφ, πολύ δύσκολη ηλικία. :-\
... Ταυτοχρόνως, πριν κοιμηθούμε μαθαίνουμε πχ τα ουρανικά, τα οδοντικά, τα ρήματα. ;D
-
ασφαλώς αστειεύεσαι ::)
-
Όχι. ;D
Φτιάχνω τραγουδάκια με τέτοιου είδους γνώσεις, του τα λέω σε ανύποπτο χρόνο, χωρίς να τον πιέσω χωρίς τίποτα και έχω παρατηρήσει ότι μετά από μερικές μέρες με ρωτάει με ενδιαφέρον ή μου επαναλαμβάνει πράγματα μόνος του.
-
Τι άσχετο σκεφτόμουν τώρα. Ευτυχώς που ο φίλος μου ο zhto29 έχει μεγάλα παιδιά και δεν μπαίνει σε τέτοια θέματα, γιατί αλλιώς θα με έκραζε! ;D
-
Δεν θα ηθελα με τιποτε να ημουν παιδακι σου!!Τι εχει να τραβηξει.
-
Μου έχουν δώσει κάποια βιβλιαράκια με διάφορα θέματα γι' αυτήν την ηλικία και τον βάζω από εκεί να κάνει κάποιες ασκησούλες, περισσότερο, για να βάζει και λίγο τον πωπό του κάτω, οι οποίες απ' ό,τι φαίνεται του αρέσουν. Για ό,τι του μαθαίνω προφορικά, ψοφάει, για βιβλίο πάλι, δεν τον βλέπω και πολύ πρόθυμο. Ουφ, πολύ δύσκολη ηλικία. :-\
Αχ, άστα αυτά τα βιβλία. Μόνο που τα βλέπω μου τι δίνουν στα νεύρα εμένα που είμαι ενήλικη, φαντάσου ένα μικρό παιδάκι. Μην τον βάζεις στη διαδικασία του homework από τα 4. Πολύ πιθανό είναι να πετύχεις τα αντίθετα αποτελέσματα. Το παιδί σ' αυτή την ηλικία πρέπει να βρίσκει νόημα σ' αυτό που κάνει. Αυτό είναι απαράβατος κανόνας. Έτσι μόνο μπορεί να αναπτύξει εσωτερικά κίνητρα (π.χ. το κάνω γιατί μου αρέσει πολύ ή γιατί περνάω καλά) ώστε αργότερα να αγαπήσει τη μάθηση και να θέλει να μαθαίνει κάτι από μόνος του. Αυτά τα βιβλιαράκια δουλεύουν με τα εξωτερικά κίνητρα (π.χ. το κάνω γιατί είναι σωστό, ή για να γίνω καλός).
Αν θες να ασχοληθείς, και πολύ καλά κάνεις, πάρε ένα βιβλίο δραστηριοτήτων όπως το 1001 δραστηριότητες για ν' αγαπήσω το βιβλίο http://www.metaixmio.gr/products/635-1001-.aspx (http://www.metaixmio.gr/products/635-1001-.aspx), 1001 δραστηριότητες για ν' ανακαλύψω τη φύση http://www.ebooks.gr/book/%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%88%CF%89-%CF%84%CE%B7-%CF%86%CF%85%CF%83%CE%B7-12939 (http://www.ebooks.gr/book/%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%88%CF%89-%CF%84%CE%B7-%CF%86%CF%85%CF%83%CE%B7-12939) και 1001 δραστηριότητες για τα νηπιαγωγεία http://www.metaixmio.gr/products/501-1001-.aspx (http://www.metaixmio.gr/products/501-1001-.aspx) των εκδόσεων Μεταίχμιο. Ειδικά στα δύο πρώτα θα βρεις καταπληκτικές δραστηριότητες, πάρα πολύ απλές, που θα τον ξετρελάνουν σίγουρα. Και μέσα απ' αυτές μπορείς να εξασκήσεις και το σχέδιο και τη γραφή, κ.λπ. Και δε θα βαριέται γιατί οι δραστηριότητες θα έχουν νόημα γι' αυτόν.
Ένα πολύ χρήσιμο παιδαγωγικό υλικό για τη φωνολογική συνειδητοποίηση, την εκμάθηση των ήχων της γλώσσας και τη σταδιακή εκμάθηση της ανάγνωσης και της γραφής είναι η Πινακωτή 1 (για παιδιά από 3-7 ετών) και η Πινακωτή 2 (για παιδιά από 5-9 ετών) http://www.protoporia.gr/pinakoti-1-p-119119.html (http://www.protoporia.gr/pinakoti-1-p-119119.html). Είναι λίγο ακριβούτσικη (μέσω ίντερνετ μπορείς να τη βρεις και 65 ευρώ, από βιβλιοπωλείο φτάνει τα 80 ευρώ). Έχει πολύ όμορφες κάρτες και καρτέλες που θα του τραβήξουν αμέσως το ενδιαφέρον, έχει 20 παιχνίδια, και βιβλιαράκι οδηγιών για κάθε παιχνίδι.
Καλύτερα να δώσεις τα λεφτά σου σε πράγματα που αξίζουν και θα τον βοηθήσουν πραγματικά παρά να τα πετάς σε τέτοια βιβλιαράκια του κιλού.
-
Μου έχουν δώσει κάποια βιβλιαράκια με διάφορα θέματα γι' αυτήν την ηλικία και τον βάζω από εκεί να κάνει κάποιες ασκησούλες, περισσότερο, για να βάζει και λίγο τον πωπό του κάτω, οι οποίες απ' ό,τι φαίνεται του αρέσουν. Για ό,τι του μαθαίνω προφορικά, ψοφάει, για βιβλίο πάλι, δεν τον βλέπω και πολύ πρόθυμο. Ουφ, πολύ δύσκολη ηλικία. :-\
... Ταυτοχρόνως, πριν κοιμηθούμε μαθαίνουμε πχ τα ουρανικά, τα οδοντικά, τα ρήματα. ;D
τι εννοείς;δύσκολη ηλικία για να διδάξει ένας καθηγητής;; :P
εννοείται καρχαρία....δεν είναι η ηλικία αυτή για να κάνει ασκησούλες από βιβλία ;D
βέβαια δικό σου είναι το καρχαριάκι και εσύ θα αποφασίσεις τι είναι καλύτερο γι αυτό αλλά άκου και τις συμβουλές των νηπιαγωγών του φόρουμ...
-
Δεν θα ηθελα με τιποτε να ημουν παιδακι σου!!Τι εχει να τραβηξει.
Έλα ρε, σοβαρά; Γιατί γνωριζόμαστε και προσωπικά και μιλάς; Ευτυχώς που εσύ θα είσαι σαφώς καλύτερη μάνα και θα καλύψεις και το δικό μου κενό στην κοινωνία. :P
... ’ντε για να μην αρχίσω τα γαλλικά πρωί πρωί και ταλαιπωρώ τον φίλο μου τον Μάρκο να σβήνει πρωινιάτικα! >:(
Boldini και Demetroula καταρχάς σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τις συμβουλές σας. Μερικές διευκρινίσεις, γιατί μάλλον δεν έχω γίνει κατανοητή.
1. Έχω πει κατ΄επανάληψη ότι δεν μου αρέσει να μπερδεύομαι στα πόδια των ειδικών, εν προκειμένω της νηπιαγωγού. Απλώς, Η ΙΔΙΑ Η ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΣ με συμβούλεψε να του κάνω ασκησούλες, ώστε να μάθει να συγκεντρώνεται λίγο και να μένει μέσα στο περίγραμμα.
2. Τα βιβλία που έχω είναι τα εξής: Στοιχεία διαθεματικής προσέγγισης σύμφωνα με το Α.Π.Σ. για το νηπιαγωγείο, Ρεβέκκα Κατσαντώνη, Εκδόσεις Μαίανδρος. Είναι 12 μικροί τόμοι, ο κάθε τόμος αφορά ένα θέμα, πχ Μέσα Μεταφοράς, Εγώ και οι άλλοι, Φθινόπωρο κλπ και είναι για παιδάκια 4+. Ενδεικτικά αναφέρω κάποιες ασκήσεις από ένα που έχω εύκαιρο. Δείχνει Μέσα Μεταφοράς και λέει: Χρωμάτισε μόνο εκείνα που ταξιδεύουν στην θάλασσα. Ή άλλο : Βάλε σε κύκλο μόνο ό,τι κινείται στον δρόμο.
3. Επειδή προφανώς, έδωσα την εντύπωση ότι ανήκω στα Ες Ες, απλώς να πω ότι ο συκεκριμένος τρόπος με τα ουρανικά πχ, είναι ένα παιχνίδι που κάνουμε με το παιδί, ΤΟΥ ΑΡΕΣΕΙ, και θυμάμαι ότι μου το έκανε ο πατέρας μου και μένα, όταν ήμουν μικρή. Δηλαδή, στα 2 μού είχε μάθει τις κωμωδίες του Αριστοφάνη και τους αρχικούς χρόνους ορισμένων ρημάτων και αφού τα έλεγα χωρίς, φυσικά, να καταλαβαίνω τι λέω, γελούσαμε. Δεν είδα να ... τράβηξα τίποτα, ούτε να έγινα δυστυχισμένη. Ίσα ίσα, επειδή βρέθηκε ένας χαρισματικός άνθρωπος και αντί όλα αυτά τα δυσνόητα και τα παπαγαλίστικα της γραμματικής και του συντακτικού να με βάλει αργότερα να τα διαβάσω μού τα έμαθε προφορικά, βιωματικά, με μορφή παιχνιδιού, είχα πολύ περισσότερη όρεξη για μάθηση και πολύ περισσότερο ελεύθερο χρόνο από άλλα παιδιά της ηλικίας μου. Πού είναι το κακό σε αυτό;
4. Και κλείνω. Καλό θα ήταν, αν μας ξενίζει κάτι ή δεν το έχουμε δοκιμάσει να μη σπεύδουμε να το καταδικάσουμε. Να πω, λοιπόν, ότι έλεγα σε μια φίλη μου νηπιαγωγό τη μέθοδο που ακολουθώ και, φυσικά, άρχισε να με κράζει. Αφού, λοιπον, γέλασα γιατί το περίμενα και της εξήγησα γιατί το κάνω και πώς αυτό θα χρησιμεύσει στο παιδί αργότερα, τι με ρώτησε; Ρε, συ, δίκιο έχεις, για πες μου το τραγουδάκι να το μάθω και εγώ στη δικιά μου! ;) Συνεπώς, πάταξον μεν, άκουσον δε. ;)
-
Λοιπόν, εγώ θα μιλήσω για μένα. Αν πρόσεξες δεν σχολίασα το τραγουδάκι με τα ουρανικά 1)γιατί δεν κατάλαβα ακριβώς τι ήταν αυτό το τραγουδάκι και 2)δε μου φάνηκε και κάτι κακό, μόνο και μόνο γιατί έκανες σαφές ότι το παιδί διασκέδαζε, όποτε καλό θα είναι.
Όσο γι' αυτά τα βιβλιαράκια, ναι, κατάλαβα ότι σου τα σύστησε η νηπιαγωγός. Αλλά εγώ δε συμφωνώ, ή μάλλον δε συμφωνώ πλήρως, γιατί: 1)ένα 4χρονο μπορεί να συγκεντρώνεται 6 λεπτά κατά μέσο όρο σε μια δραστηριότητα, ανάλογα με τη φύση της δραστηριότητας και τις συνεχής εναλλαγές της (1,5 λεπτό για κάθε έτος της ηλικίας), οπότε δεν είναι και τόσο παράξενο που δεν μπορεί να συγκεντρωθεί για πολύ. Επίσης, η ζωγραφική είναι μια δραστηριότητα που τα παιδιά την κάνουν επειδή τους αρέσει. Αν δεν τον ενδιαφέρει δεν έγινε και τίποτα. Προφανώς δεν έχει ακόμα κάτι να πει, ή δεν του δόθηκε ο λόγος να πει κάτι. Εντάξει, όλ' αυτά που σου γράφω είναι χωρίς να ξέρω την τάξη και τη νηπιαγωγό, οπότε παίρνεις απλά μια ιδέα.
Αυτά τα βιβλιαράκια, λοιπόν, δεν τα χρησιμοποιείς σαν homework όπως είπα. Περίμενε να το κάνεις αυτό από του χρόνου που θα έχει μεγαλώσει λίγο. Είναι ακόμα πολύ μικρός. ’σε τα βιβλιαράκια σε ένα σημείο του δωματίου που μπορεί να τα βλέπει κάθε μέρα και αν θέλει θα πάρει ένα βιβλιαράκι να ασχοληθεί από μόνος του. Ή μπορείς, αν θες να τον παροτρύνεις να ασχοληθεί με ένα απ' αυτά τα βιβλία, να το κολλήσεις σε κάτι που τον ενδιαφέρει και είναι το θέμα της συζήτησης, π.χ. μιλάτε για τα αυτοκινητάκια του, ότι έχει και μια μηχανή, δυο τρία φορτηγά, κ.λπ. Λες: "Ας δούμε κι εκείνο το βιβλίο που έχουμε" κ.ο.κ. Είμαι σίγουρη ότι κάπως έτσι το δουλεύεις, αλλά στο λέω για να το δουλέψεις ΜΟΝΟ έτσι και χωρίς ΚΑΘΟΛΟΥ πίεση. Τα παιδιά την μυρίζονται στον αέρα.
Εν ολίγοις θέλω να σου κάνω σαφές ότι δεν εξασκείς τη συγκέντρωση μόνο με αυτά τα βιβλία, δες και τα βιβλία που σου είπα. Δεν πιστεύω να πήγες να τα πάρεις όλ' αυτά τα βιβλιαράκια, και τα 12;;;; Γιατί και τα λεφτά στις εποχές που ζούμε δεν είναι και για "πέταμα".
-
Καλησπέραααα σας, διάβασα εν τάχει το θέμα... και θα ήθελα να σχολιάσω σχετικά με τις μουτζούρες που κάνει ένα προνήπιο, όπως σχολίασαν και μερικοί συνάδελφοι φυσικά και δεν είναι ανησυχητικό. Σιγά σιγά θα αρχίσει να εκφράζεται. Φυσικά υπάρχουν και νήπια που ζωγραφίζουν διάφορα με τη φαντασία τους αλλά μοιάζουν με μουτζούρες και δε θα έλεγα ότι τα συγκεκριμένα παιδιά υστερούν νοητικά... Όμως η ζωγραφική είναι σημαντική ....αλλά καλλιεργείται. Τα παιδιά πρέπει να αναπτύσουν την φαντασία τους και έπειτα την αποτυπώνουν στο χαρτί με συνεχη βελτίωση σε αυτή. Αυτό γίνεται με αξιόλογα κλασσικά ή σύγχρονα παραμύθια, θέατρο, συζήτηση, ερεθίσματα γενικότερα κτλ. Αν ένα παιδί βλέπει όλη μέρα τηλεόραση (το λέω γιατί το βλέπω στο νηπιαγωγείο) υστερεί σε λόγο και φαντασία απο τα υπόλοιπα. Να τονίσω ότι σε αυτή την ηλικία δεν είναι πρωταρχικός σκοπός τα παιδιά να μάθουν να ζωγραφίζουν σε περιγράμματα αλλά να αναπτυχθούν κοινωνικοσυναισθηματικά σωστά γιατί σε αυτή τη φάση της ζωής τους χτίζονται τα κοιν.συναισθ.κα θεμέλια όλης τους της ζωής. Τα υπόλοιπα έρχονται μετά απο αυτό....
-
Ακριβώς. Συμφωνώ mariadrd. Γι' αυτό λιγότερο άγχος και πίεση. Και λιγότερα περιγράμματα!
-
ααα και κάτι ακόμη για τους γονείς είναι να κάνουμε τα παιδιά μας να νιώθουν συναισθηματικά ασφαλή! Ένα παράδειγμα που όλοι γνωρίζουμε είναι το γνωστό παιχνιδάκι ποιον αγαπάς πιο πολύ? τη μαμα? το μπαμπά? τη γιαγιά ή τον παππού? Αυτό όσο γλυκό κι αν φαίνεται και παιχνιδιάρικο σε κάποιους, είναι ένας ψυχολογικός εκβιασμός προς το παιδί σου. Ή φέρεσαι στο παιδί σου σα να είναι ένας μικρός βασιλιάς (υπερβολικό χάιδεμα και καθόλου όρια και κανόνες) και μετά έρχονται στο νηπιαγωγείο περί τις δεκατρείς μικρές βασίλισσες και περι τους δώδεκα μικρούς βασιλιάδες και η νηπιαγωγός πρέπει να κάνει ή τον γελωτοποιό ή τον δικτάτορα για αρχή..... Τα περι κοινωνικοσυναισθηματικής αγωγής στο νηπιαγωγείο είναι ένα τεράστιο θέμα, μία νέα ιδεολογία που εγώ τουλάχιστον στηρίζω ένθερμα. Ίσως βγαίνω εκτός τόπικ αλλά έτσι δημιουργούνται τα προβλήματα στο νηπιαγωγείο.
-
Demetroula μου, ειλικρινά σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τις συμβουλές σου και κάποια από τα βιβλία, θα τα πάρω οπωσδήποτε. :)
Δεν ήξερα ότι ο χρόνος συγκέντρωσης των προνηπίων είναι τόσο λίγος. Και άκου ένα περίεργο, όταν ξεκινήσαμε με τα βιβλιαράκια (τα οποία ειρήσθω εν παρόδω δεν μου τα πρότεινε η νηπιαγωγός, ούτε τα αγόρασα, αλλά τα είχε φιλικό μου πρόσωπο που τα χρησιμοποίησε στο δικό της παιδάκι) εννοείται ότι τα ξεφυλλίσαμε μαζί και είδα και εγώ ποιες δραστηριότητες είναι για την ηλικία του και ποιες όχι, ξεκινήσαμε από τα Μέσα Μεταφοράς με τα οποία ξετρελάθηκε. Κυρίως, γιατί γνωρίζει σχεδόν όλες τις μάρκες αυτοκινήτων και τα σήματα του ΚΟΚ απ' έξω και όταν είδε ότι είχε 2 ασκήσεις με σήματα, με το που ξύπνησε το πρωί το πρώτο πράγμα ήταν να μου ζητήσει να τα κάνουμε. Και μάλιστα, του είπα εγώ φτάνει και μου είπε όχι, να κάνουμε κι άλλες. :D
Ως προς τις ζωγραφιές, από τότε που διάβασα το τόπικ, τις παρατηρώ και είδα αφενός τα χρώματα που επιλέγει και αφετέρου μου λέει τι ζωγραφίζει και διαπιστώνω ότι έχουν "λογική" αυτά που εγώ συλλήβδην θεωρούσα και ονόμαζα μουντζούρες, ασχέτως αν πάντοτε τον επιβραβεύω για οποιαδήποτε προσπάθειά του. Δηλαδή, μού λέει άλλες φορές δεν έχω φτιάξει τίποτα συγκεκριμένο, απλώς έτσι ζωγραφίζω (= μουντζούρες), ή έχω φτιάξει πχ 1 σπιτάκι, 1 ποτάμι και 1 Γ (= μουντζούρες, αλλά με συγκεκριμένα θέματα). Μάλιστα, κάποια πραγματάκια τα καταφέρνει, πχ τον ήλιο, τα Γ, Π, Τ, το 11 κλπ.
Συνεπώς και πάλι ευχαριστώ για τις συμβουλές σας. :)
-
Α καλά, mariadrd μου, αυτό πόσες φορές το λέω και στους μεγαλύτερους (πχ φίλους των παππούδων) να μην το κάνουν. Όπως επίσης τα είσαι σαν γύφτος, θα σε φάει/πάρει ο μαύρος κλπ ρατσιστικά! ::)
-
καρχαρίαεγώ τουλάχιστον ,ναι,σε παρεξήγησα.διάβασα για ασκήσεις,ρήματα,χρόνους και σχημάτισα μια άλλη εικόνα στο μυαλό μου!καλά έκανες και μας εξήγησες τι ακριβώς κάνεις με το παιδί σου,απλά να ξέρεις οτι όπως εγώ έτσι και πολλοί νηπιαγωγοί θεωρούμε δευτερεύουσας σημασίας ικανότητα το να ζωγραφίζει ένα παιδί εντός του περιγράμματος ειδικά σε μικρή ηλικία.άλλωστε,είπαμε,αυτό θα το καταφέρει σιγά σιγά.ίσως επειδή θεωρώ πιο σημαντικό να αναπτύξει ένα παιδί κοινωνικές δεξιότητες,δεξιότητες επικοινωνίας και συνεργασίας,επίλυσης προβλημάτων κλπ στα οποία υστερούν πολύ τα νήπια.το αν θα ξέρει τη διαφορά του απλώς από το απλά,δε λέω είναι εντυπωσιακό αλλά δεν είναι και τίποτα για τη "σχολική" ζωή μέσα στο νηπιαγωγείο
κάνεις πολύ καλά που ασχολείσαι με το παιδί σου απλά πρόσεξε μην αυξηθούν οι απαιτήσεις και οι προσδοκίες σου σε υπερβολικό βαθμό.μερικοί γονείς εκπαιδευτικοί το έχουν αυτό ;)(και προς θεού δεν χρειάζεται να του κάνεις κανένα τεστ! ;D)
-
Βoldini μου, ευχαριστώ και σένα για τις συμβουλές σου και να ξέρεις ότι πάντα ακούω πολύ προσεκτικά τι μου λένε οι ειδικοί. Απλώς, ρώτησα αυτά που ρώτησα, γιατί για τους άλλους τομείς που παραθέτεις η δασκάλα του μου είπε τα καλύτερα, οπότε δε χρειάστηκε να αναφέρω κάτι.
Α καλά, έχεις δίκιο, οι εκπαιδευτικοί το έχουμε αυτό που λες. Και ξέρω ότι έχουμε την τάση ειδικά οι μάνες να γινόμαστε υπέρ το δέον φορτικές. Ελπίζω ότι το κρατήσουμε ...under control. ;)
Kαι να προσθέσω και ατάκα που έλεγα πάντα ο πατέρας μου γελώντας. Το παιδί μέχρι τα 5 πρέπει να ξέρει αυτά που έγραψα παραπάνω και ... πόκα! ;D
-
αν το παιδί ξέρει μέχρι τα 5 του να παίζει πόκα,τότε δεν χρειάζεται τίποτα απο τα παραπάνω που έγραψες ;D
-
Πωπω, έχεις δίκιο, πώς δεν το είχα σκεφτεί τόσο καιρό και παιδεύομαι με τα περιγράμματα! ;D
-
Χαίρομαι που βοήθησα, Καρχαρία! Συνέχισε έτσι!
-
ααα και κάτι ακόμη για τους γονείς είναι να κάνουμε τα παιδιά μας να νιώθουν συναισθηματικά ασφαλή! Ένα παράδειγμα που όλοι γνωρίζουμε είναι το γνωστό παιχνιδάκι ποιον αγαπάς πιο πολύ? τη μαμα? το μπαμπά? τη γιαγιά ή τον παππού? Αυτό όσο γλυκό κι αν φαίνεται και παιχνιδιάρικο σε κάποιους, είναι ένας ψυχολογικός εκβιασμός προς το παιδί σου. Ή φέρεσαι στο παιδί σου σα να είναι ένας μικρός βασιλιάς (υπερβολικό χάιδεμα και καθόλου όρια και κανόνες) και μετά έρχονται στο νηπιαγωγείο περί τις δεκατρείς μικρές βασίλισσες και περι τους δώδεκα μικρούς βασιλιάδες και η νηπιαγωγός πρέπει να κάνει ή τον γελωτοποιό ή τον δικτάτορα για αρχή..... Τα περι κοινωνικοσυναισθηματικής αγωγής στο νηπιαγωγείο είναι ένα τεράστιο θέμα, μία νέα ιδεολογία που εγώ τουλάχιστον στηρίζω ένθερμα. Ίσως βγαίνω εκτός τόπικ αλλά έτσι δημιουργούνται τα προβλήματα στο νηπιαγωγείο.
Για αυτό το θέμα ήδη τσακώνομαι με τη μητέρα μου, που με παίρνει στο τηλέφωνο και με ρωτάει τι κάνει η πριγκηπισσούλα και θέλω να της το κόψω προτού γεννηθεί το παιδί και του λεει τέτοια.
Μετά όμως αρχίζει η γκρίνια, του "είμαι η γιαγιά και αυτός είναι ο ρόλος μου" και "του παιδιού μου το παιδί είναι δυο φορές παιδί μου" και δεν συμμαζεύεται!
-
Όλες ίδιες είναι. ;D
Η μαμά μιας φίλης μου, όταν κακομαθαίνει το εγγόνι της και η φίλη μου τη μαλώνει της λέει: λοιπόν, άκου να σου πω, εσύ είσαι μαμά και καλά κάνεις και μαλώνεις. Εγώ όμως είμαι γιαγιά, και ο ρόλος μου είναι άλλος, είναι να κακομαθαίνω το παιδί, να το χαϊδεύω, να του διαβάζω παραμύθια και να του λέω τραγουδάκια. Τον δικό σου τον ρόλο τον έχω παίξει πολλά χρόνια, φτάνει πια, τώρα είμαι γιαγιά. ;) ;D ’ντε απάντησε μετά.
ΥΓ. Απορία. Πώς γίνεται ακόμη και οι πιο σκληρές μανάδες, να γίνονται βούτυρο ως γιαγιάδες; :-\ Δηλαδή, αν εσύ έκανες κάτι ως παιδί, το πιθανότερο είναι να είχε εφαρμόσει το σύστημα της... χαλκομανίας! Αν, όμως το κάνει το εγγόνι... ε, εντάξει, μωρέ, παιδί είναι, πώς κάνεις έτσι πια; ::)