Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Διάφορα θέματα για την εκπαίδευση => Διάφορα Εκπαιδευτικά θέματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: kathyk στις Δεκεμβρίου 01, 2009, 10:43:41 am
-
Δείτε ποιά είναι τα πιο αγχωτικά επαγγέλματα
01 Δεκεμβρίου 2009, 08:05
Μέγεθος γραμμάτων:
Τι κοινό έχουν ένας μεταλλωρύχος, ένας αστυνομικός, ένας πιλότος και ένας δημοσιογράφος; Τα συγκεκριμένα επαγγέλματα μπορούν πολύ εύκολα να προκαλέσουν καταστάσεις που να είναι απειλητικές για τον εργαζόμενο.
Σύμφωνα με έρευνα, το επάγγελμα με το ψηλότερο επίπεδο άγχους είναι αυτό του μεταλλωρύχου, ακολουθεί του αστυνομικού, μετά του πιλότου και του δημοσιογράφου.
Την πέμπτη θέση κατέχει το στέλεχος διαφημιστικής εταιρίας ενώ δεν υστερούν τα επαγγέλματα του γιατρού, της νοσοκόμας, του προσωπικού ασθενοφόρων, του πυροσβέστη και του εκπαιδευτικού.
Τα συμπτώματα του άγχους είναι οι συναισθηματικές διαταραχές, πονοκέφαλοι, υπογονιμότητα, στυτική δυσλειτουργία, διαταραχές της εμμήνου ρύσης, παχυσαρκία, οστεοπόρωση, υπέρταση, εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι συνέπειες μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές και μη αναστρέψιμες βλάβες στον οργανισμό μας.
Οι πηγές του επαγγελματικού άγχους είναι πολλές και για το κάθε άτομο διαφορετικές, όμως συνήθως κάποιες πηγές είναι: οι υπερβολικές ώρες εργασίας, η μονιμότητα, το αρνητικό εργασιακό περιβάλλον (δηλαδή συγκρούσεις με συναδέλφους ή προϊσταμένους, μισθός, εξέλιξη), το επίπεδο κινδύνου.
Το επαγγελματικό άγχος μπορεί να επηρεάσει την υγεία μας σε μεγάλο βαθμό, σύμφωνα πάντα με το πώς ένα άτομο βιώνει το άγχος. Δηλαδή ένας παράγοντας που μπορεί να προκαλέσει άγχος και προβλήματα υγείας σε ένα άτομο, μπορεί να μην επηρεάσει στον ίδιο βαθμό ένα άλλο άτομο.
Δεν είναι εύκολο να προσδιορίσουμε με σιγουριά κάποια συμπτώματα, γιατί τα ίδια συμπτώματα μπορεί να προκαλούνται και από άλλους παράγοντες. Χωρίζουμε όμως τα συμπτώματα του επαγγελματικού άγχους σε 3 κατηγορίες: σωματικές, ψυχολογικές και συμπεριφοριστικές.
Οι σωματικές αποτελούνται συνήθως από πονοκεφάλους, κόπωση, διαταραχές στον ύπνο και στη διατροφή, πόνοι στο στομάχι ή πιασίματα των μυών, ναυτίες δύσπνοια και άλλες οργανικές διαταραχές.
Τα ψυχολογικά συμπτώματα μπορούν να αποτελούνται από έλλειψη συγκέντρωσης, μείωση της αυτοεκτίμησης, υπερευαισθησία και σε κάποιες περιπτώσεις δημιουργία άλλων ψυχολογικών διαταραχών όπως κατάθλιψη, κλειστοφοβία ή οποιαδήποτε άλλη φοβία.
Τα συμπεριφοριστικά συμπτώματα στην εργασία μπορεί να είναι συχνές άδειες ασθενείας από τη δουλειά, μείωση της παραγωγικότητάς τους και συχνά λάθη που μπορεί να προκαλέσουν ατυχήματα.
Γιατί το επάγγελμα του μεταλλωρύχου, του αστυνομικού, του πιλότου αλλά και του δημοσιογράφου έχουν υψηλότερα επίπεδα άγχους από τα άλλα επαγγέλματα;
Τα επαγγέλματα που έχουν το ψηλότερο επίπεδο άγχους συνήθως έχουν και ψηλό βαθμό κίνδυνου σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες όπως για παράδειγμα ο βαθμός ευθύνης σε περίπτωση κάποιου λάθους. Τα συγκεκριμένα επαγγέλματα μπορούν πολύ εύκολα να προκαλέσουν καταστάσεις που να είναι απειλητικές για τον εργαζόμενο και γι’ αυτό μπορεί να βιώνει ένα συνεχόμενο άγχος.
Zougla.gr
-
Mπορεί, ίσως, να μη σχετίζεται άμεσα, αλλά τουλάχιστον από προσωπική εμπειρία θα ήθελα να καταθέσω ότι στο φροντιστήριο που δούλευα εγώ 3 άτομα (φιλόλογος, μαθηματικός, φυσικός) είχαμε παλίνδρομη κύηση, 1 (μαθηματικός) είχε πρόβλημα τουλάχιστον 1,5 χρόνο να συλλάβει και άλλα 2 (φυσικοί) ηλικίας πάνω από 35 ήταν ανύπαντρα! :( Καλό ε ???
-
??? ??? ??? ??? ??? ???
-
Αν τα ??? αφορούν τη δική μου απάντηση, εννοώ ότι είναι τόση η πίεση της δουλειάς στον ιδιωτικό, τουλάχιστον, χώρο, ώστε το άγχος, η πίεση και τα παρελκόμενά τους έχουν επιπτώσεις πρωτίστως στην υγεία και εν συνεχεία στην προσωπική ζωή του εκπαιδευτικού. Συνεπώς, ανέφερα τα παραπάνω παραδείγματα προς επίρρωσιν των...
Δείτε ποιά είναι τα πιο αγχωτικά επαγγέλματα
01 Δεκεμβρίου 2009, 08:05
Μέγεθος γραμμάτων:
Τι κοινό έχουν ένας μεταλλωρύχος, ένας αστυνομικός, ένας πιλότος και ένας δημοσιογράφος; Τα συγκεκριμένα επαγγέλματα μπορούν πολύ εύκολα να προκαλέσουν καταστάσεις που να είναι απειλητικές για τον εργαζόμενο.
Σύμφωνα με έρευνα, το επάγγελμα με το ψηλότερο επίπεδο άγχους είναι αυτό του μεταλλωρύχου, ακολουθεί του αστυνομικού, μετά του πιλότου και του δημοσιογράφου.
Την πέμπτη θέση κατέχει το στέλεχος διαφημιστικής εταιρίας ενώ δεν υστερούν τα επαγγέλματα του γιατρού, της νοσοκόμας, του προσωπικού ασθενοφόρων, του πυροσβέστη και του εκπαιδευτικού.
Τα συμπτώματα του άγχους είναι οι συναισθηματικές διαταραχές, πονοκέφαλοι, υπογονιμότητα, στυτική δυσλειτουργία, διαταραχές της εμμήνου ρύσης, παχυσαρκία, οστεοπόρωση, υπέρταση, εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι συνέπειες μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές και μη αναστρέψιμες βλάβες στον οργανισμό μας.
Οι πηγές του επαγγελματικού άγχους είναι πολλές και για το κάθε άτομο διαφορετικές, όμως συνήθως κάποιες πηγές είναι: οι υπερβολικές ώρες εργασίας, η μονιμότητα, το αρνητικό εργασιακό περιβάλλον (δηλαδή συγκρούσεις με συναδέλφους ή προϊσταμένους, μισθός, εξέλιξη), το επίπεδο κινδύνου.
Το επαγγελματικό άγχος μπορεί να επηρεάσει την υγεία μας σε μεγάλο βαθμό, σύμφωνα πάντα με το πώς ένα άτομο βιώνει το άγχος. Δηλαδή ένας παράγοντας που μπορεί να προκαλέσει άγχος και προβλήματα υγείας σε ένα άτομο, μπορεί να μην επηρεάσει στον ίδιο βαθμό ένα άλλο άτομο.
Δεν είναι εύκολο να προσδιορίσουμε με σιγουριά κάποια συμπτώματα, γιατί τα ίδια συμπτώματα μπορεί να προκαλούνται και από άλλους παράγοντες. Χωρίζουμε όμως τα συμπτώματα του επαγγελματικού άγχους σε 3 κατηγορίες: σωματικές, ψυχολογικές και συμπεριφοριστικές.
Οι σωματικές αποτελούνται συνήθως από πονοκεφάλους, κόπωση, διαταραχές στον ύπνο και στη διατροφή, πόνοι στο στομάχι ή πιασίματα των μυών, ναυτίες δύσπνοια και άλλες οργανικές διαταραχές.
Τα ψυχολογικά συμπτώματα μπορούν να αποτελούνται από έλλειψη συγκέντρωσης, μείωση της αυτοεκτίμησης, υπερευαισθησία και σε κάποιες περιπτώσεις δημιουργία άλλων ψυχολογικών διαταραχών όπως κατάθλιψη, κλειστοφοβία ή οποιαδήποτε άλλη φοβία.
Τα συμπεριφοριστικά συμπτώματα στην εργασία μπορεί να είναι συχνές άδειες ασθενείας από τη δουλειά, μείωση της παραγωγικότητάς τους και συχνά λάθη που μπορεί να προκαλέσουν ατυχήματα.
Γιατί το επάγγελμα του μεταλλωρύχου, του αστυνομικού, του πιλότου αλλά και του δημοσιογράφου έχουν υψηλότερα επίπεδα άγχους από τα άλλα επαγγέλματα;
Τα επαγγέλματα που έχουν το ψηλότερο επίπεδο άγχους συνήθως έχουν και ψηλό βαθμό κίνδυνου σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες όπως για παράδειγμα ο βαθμός ευθύνης σε περίπτωση κάποιου λάθους. Τα συγκεκριμένα επαγγέλματα μπορούν πολύ εύκολα να προκαλέσουν καταστάσεις που να είναι απειλητικές για τον εργαζόμενο και γι’ αυτό μπορεί να βιώνει ένα συνεχόμενο άγχος.
Zougla.gr
-
Mπορεί, ίσως, να μη σχετίζεται άμεσα, αλλά τουλάχιστον από προσωπική εμπειρία θα ήθελα να καταθέσω ότι στο φροντιστήριο που δούλευα εγώ 3 άτομα (φιλόλογος, μαθηματικός, φυσικός) είχαμε παλίνδρομη κύηση, 1 (μαθηματικός) είχε πρόβλημα τουλάχιστον 1,5 χρόνο να συλλάβει και άλλα 2 (φυσικοί) ηλικίας πάνω από 35 ήταν ανύπαντρα! :( Καλό ε ???
δυστυχως πολλες μας το ζησαμε αυτο.... :'( :'( στην υπουργο μας να τα πειτε που θελει να μας αποτελειωσει...
-
Α, και για να μην το ξεχάσω, να συμπληρώσω και στα παραπάνω... ευχάριστα και 2 περιπτώσεις εγκεφαλικών επεισοδίων που άκουσα για γνωστά πρόσωπα (φιλόλογοι και οι 2) ηλικίας κάτω από 40! ::) :o :(
Κατά τα άλλα μας βρίζουν, επειδή καθόμαστε το καλοκαίρι! Λες και εμείς, τουλάχιστον οι αδιόριστοι, πληρωνόμαστε! >:( >:(
-
Α, και για να μην το ξεχάσω, να συμπληρώσω και στα παραπάνω... ευχάριστα και 2 περιπτώσεις εγκεφαλικών επεισοδίων που άκουσα για γνωστά πρόσωπα (φιλόλογοι και οι 2) ηλικίας κάτω από 40! ::) :o :(
Κατά τα άλλα μας βρίζουν, επειδή καθόμαστε το καλοκαίρι! Λες και εμείς, τουλάχιστον οι αδιόριστοι, πληρωνόμαστε! >:( >:(
τι λες τωρα εχω δει μπλουζακι που εγραφε 3 αν θυμαμαι καλα λογους για να γινεις καθηγητης.
1.καθεσαι σ/κ
2.καθεσαι 15 μερες χριστουγεννα και πασχα
3.3 μηνες το καλοκαιρι
την φοραγε ενας πιτσιρικας στο μετρο.....
να κανω και γω μια με 1003λογους για μην γινεις καθηγητης;;;; δεν θα θελω μπλουζα αλλα μπουρνουζι για να τα χωρεσει ολα... ;D ;D
-
Κατά τα άλλα μας βρίζουν, επειδή καθόμαστε το καλοκαίρι! Λες και εμείς, τουλάχιστον οι αδιόριστοι, πληρωνόμαστε! >:( >:(
αν ηταν μονο αυτη η βρισια καλα θα ηταν..εδω λενε οτι ''καθομαστε'' γενικως..all year...οτι οι καθηγητες του δημοσιου φταινε για την ωθηση των παιδιων στην παραπαιδεια...δεν τα εχετε ακουσει αυτα;;...και το κλασικο ''και θελετε και απο πανω 1400 ευρω''....
-
δεν έχουν και 100% άδικο
-
Ε όχι δα, βρε συνάδελφε! Όχι και εξ οικείων τα βέλη! Αρκούν οι έξωθεν κατηγορίες! ::)
-
Τόσο μυαλοφυγόδικοι είναι αυτοί που τα υποστηρίζουν, γιατί δεν κάθονται να σκεφτούν κάτι απλό: πόσο εύκολο είναι να κάνεις 4-5-6 ώρες σερί μάθημα 5 μέρες τη βδομάδα, να ξελαρυγγιάζεσαι, να ετοιμάζεις σπίτι το μάθημα της επόμενης (αν είσαι σωστός, που η μεγάλη πλειοψηφία θέλω να πιστεύω είναι); Κάθε δουλειά έχεις τις ιδιαιτερότητές της και τις δυσκολίες της και η διακοπή είναι απαραίτητη.
Αλλά εδώ έχουμε ακούσει ότι κάποιοι εύχονται να μειωθούν οι μισθοί των εκπαιδευτικών για να φτάσουν το μέσο όρο του ιδιωτικού τομέα (θυμάστε τότε το θόρυβο με την εξομοίωση μισθών), αντί να απαιτούν να ανέβουν και οι δικοί τους μισθοί!
Να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα...
-
Οι πηγές του επαγγελματικού άγχους είναι πολλές και για το κάθε άτομο διαφορετικές, όμως συνήθως κάποιες πηγές είναι: οι υπερβολικές ώρες εργασίας, η μονιμότητα (προφανώς εννοεί απουσία μονιμότητας) , το αρνητικό εργασιακό περιβάλλον (δηλαδή συγκρούσεις με συναδέλφους ή προϊσταμένους, μισθός, εξέλιξη), το επίπεδο κινδύνου.
Επειδή έχω φάει "τα νιάτα μου" σε ιδιωτική εταιρεία, αυτά που έχω τονίσει παραπάνω ισχύον σε πολύ μεγάλο βαθμό στον ιδιωτικό τομέα. Έτσι που μας τα έχουν κάνει από παντού, πουθενά δεν είσαι χαρούμενος στη δουλειά σου - παντού έχεις άγχος και χαλάς την υγεία σου με χίλους τρόπους...
-
Μου αρέσει δε που σε όποιον γιατρό και να πας, ακόμη και στον οδοντίατρο, σε συμβουλεύει να μην έχεις άγχος. Για πείτε μας τότε και τον τρόπο... αλλά ξέχασα, εμείς ανήκουμε στους ευεργετημένους κλάδους... του ΟΑΕΔ το καλοκαίρι! >:(
-
Πιστεύω ότι οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί τουλάχιστον όσο αφορά την εργασία τους πρέπει λογικά να έχουν πολύ λιγότερο στρες από εμάς τους αδιόριστους που όχι μόνο αγωνιούμε για το αν θα δουλέυουμε την επόμενη χρονιά, αν θα πληρωθούμε ή αν θα αποκτήσουμε ποτέ εργασιακή σταθερότητα, αλλά αναγκαζόμαστε και απο πάνω να δεχόμαστε όσες ώρες μας προσφερθούν(ωρομισθία, φροντιστήρια, ιδιαίτερα) με αποτέλεσμα να δουλέυουμε πολύ περισσότερες ώρες ,αν όχι τις διπλές από τους μόνιμους.
Αν τώρα δε μας ζητήσουν να δίνουμε κάθε χρόνο ΑΣΕΠ, εκει να δείτε άγχος...... γιατί κάθε δύο χρόνια είναι φυσιολογικό, έχει γραφτει πια στα γονίδιά μας ;D ;D ;D
-
το αγχος τω εκαπιδευτικων ειναι μεγαλο αν θελεις να κανεις σωστα τη δουλεια σου.μη το γυρισουμε σε αντιπαραθεση κλαδω. το προβλημα ειναι οτι κ επισημα ειναι αγχωτικο επαγγελμα αλλα η κοινωνια πιστευει οτι ειμαστε χαλαροι!
-
Πιστεύω ότι οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί τουλάχιστον όσο αφορά την εργασία τους πρέπει λογικά να έχουν πολύ λιγότερο στρες από εμάς τους αδιόριστους [...]
Είναι θέμα χαρακτήρα.
Δε θα ξεχάσω ποτέ περσινή μου συνάδελφο που σε 3 χρόνια βγαίνει στη σύνταξη και όμως δούλευε πολύ περισσότερο από μένα και από οποιονδήποτε άλλο μόνιμο. Στο τέλος της χρονιάς είχε 2 συρτάρια τίγκα στα διαγωνίσματα και άλλα 2 τίγκα στις σημειώσεις! :o :-X
-
Μου αρέσει δε που σε όποιον γιατρό και να πας, ακόμη και στον οδοντίατρο, σε συμβουλεύει να μην έχεις άγχος. Για πείτε μας τότε και τον τρόπο... αλλά ξέχασα, εμείς ανήκουμε στους ευεργετημένους κλάδους... του ΟΑΕΔ το καλοκαίρι! >:(
Είναι σαν τον καρδιολόγο που σου απαγορεύει το τσιγάρο κάνοντας ο ίδιος την τελευταία του τζούρα και σβήνοντάς το σε ένα τασάκι γεμάτο αποτσίγαρα...
-
Πιστεύω ότι οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί τουλάχιστον όσο αφορά την εργασία τους πρέπει λογικά να έχουν πολύ λιγότερο στρες από εμάς τους αδιόριστους [...]
Είναι θέμα χαρακτήρα.
Δε θα ξεχάσω ποτέ περσινή μου συνάδελφο που σε 3 χρόνια βγαίνει στη σύνταξη και όμως δούλευε πολύ περισσότερο από μένα και από οποιονδήποτε άλλο μόνιμο. Στο τέλος της χρονιάς είχε 2 συρτάρια τίγκα στα διαγωνίσματα και άλλα 2 τίγκα στις σημειώσεις! :o :-X
Συμφωνώ. Ξέρω καθηγήτρια μόνιμη, η οποία μετά από καρδιακό επεισόδιο έπρεπε να μείνει στο σπίτι και για να μην αφήσει τα παιδιά που είχε αναλάβει στην πρόσθετη, πήγαινε στο σχολείο κάθε πρωί 7-8 για να μην τη δει κάποιος από το σπίτι.
-
Επίσης, ωρομίσθια εκπαιδευτικός στην πρόσθετη, η οποία ήταν έγκυος, έκανε μαθήματα στο σχολείο μέχρι την τελευταία βδομάδα πριν γεννήσει και μετά έκανε τα μαθήματα στο σπίτι της, για να μην αφήσει τα παιδιά, γιατί πλησίαζαν οι εξετάσεις!
-
Θυμάμαι μια συνάδελφο φυσικό, η οποία θα γεννούσε αρχές με μέσα Απριλίου και όλη την ώρα έλεγε η φουκαριάρα: Αχ, Παναγία μου, κράτα λίγο ακόμη το μωρό, να προλάβω βγάλω την ύλη! ::) Τελικά την έβγαλε και μετά από 2 μέρες γέννησε! Ακόμη, δηλαδή, και αυτό το τόσο ευχάριστο γεγονός... εκεί... με την ψυχή στο στόμα να γίνει! Αυτά προς ενημέρωση όλων όσοι θεωρούν ότι οι καθηγητές υπάρχουν μόνο και μόνο για να κάθονται και να επιβαρύνουν με τους... παχυλούς :P μισθούς τους το κράτος!
-
Όπως σε όλα τα επαγγέλματα έτσι και σε εμάς υπάρχουν αυτοί που βαριούνται και αδιαφορούν και αυτοί που αγαπάνε τη δουλειά τους και την κάνουν με μεράκι. Η ηλικία δεν αποτελεί κριτήριο γιατί όπως προαναφέρθηκε άλλες φορές βλέπουμε νέους να μην έχουν διάθεση να προσφέρουν και άλλες πιο μεγάλους να τα δίνουν όλα. Παρ όλα αυτά είτε έχεις διάθεση είτε όχι τα προνόμια του δημοσίου τομέα ( καλοκαίρι-Χριστούγεννα, Πάσχα άδειες εγκυμοσύνης κλπ) είναι σημαντικά και τα εκτιμά περισσότερο όποιος έχει δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα.
-
[...] είτε έχεις διάθεση είτε όχι τα προνόμια του δημοσίου τομέα ( καλοκαίρι-Χριστούγεννα, Πάσχα άδειες εγκυμοσύνης κλπ) είναι σημαντικά και τα εκτιμά περισσότερο όποιος έχει δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα.
Αυτό είναι αλήθεια.
Ίσως αυτό να μας γυρνάει και μπούμερανγκ: "Τόσα προνόμια έχετε οι καθηγητές και πάλι απεργείτε!" για παράδειγμα... ::)
-
Θυμάμαι μια συνάδελφο φυσικό, η οποία θα γεννούσε αρχές με μέσα Απριλίου και όλη την ώρα έλεγε η φουκαριάρα: Αχ, Παναγία μου, κράτα λίγο ακόμη το μωρό, να προλάβω βγάλω την ύλη! ::) Τελικά την έβγαλε και μετά από 2 μέρες γέννησε! Ακόμη, δηλαδή, και αυτό το τόσο ευχάριστο γεγονός... εκεί... με την ψυχή στο στόμα να γίνει! Αυτά προς ενημέρωση όλων όσοι θεωρούν ότι οι καθηγητές υπάρχουν μόνο και μόνο για να κάθονται και να επιβαρύνουν με τους... παχυλούς :P μισθούς τους το κράτος!
20 ιουνιου ειχα τελευταια παραδοση σε ιδιαιτερο παρακαλουσα να μη μου σπασουν τα νερα μεχρι να τελειωσω 24 γεννησα...και ο μαθητης ηταν ο πρωτος που το εμαθε απο τους ξενους.....αν και τωρα πλεον εχει τελειωσει ακομα εχουμε επαφη και μου αναγνωριζει το γεγονος οτι μεχρι τελευταια στιγμη ημουν διπλα του...
δεν υπαρχει πιστευω κατι καλυτερο απο αυτη την αναγνωριση... :)
-
Μιλώντας για αγχος, αυριο πρέπει να παραδώσω βαθμούς στο φροντιστηριο που δουλεύω. οκ τους έχω έτοιμους αλλά καθυστέρησανα διορθωσω κάποια τεστ από ενα τμημα και τώρα δεν μπορώ να τα βρω πουθενα. Θυμάμαι ότι την ημέρα που τα πήρα σπίτι να τα διορθώσω αρρώστησα και τελικά τα ξέχασα. :-[ :-[. Κοντευω να τρελαθω που δεν τα βρίσκω, δεν ξέρω τι θα κάνω. Δεν μου εχει ξανασυμβεί ποτέ κάτι τέτοιο. Φοβάμαι ότι θα εκτεθώ ανεπανόρθωτα στο φροντιστηριο. :( :(
-
[...] είτε έχεις διάθεση είτε όχι τα προνόμια του δημοσίου τομέα ( καλοκαίρι-Χριστούγεννα, Πάσχα άδειες εγκυμοσύνης κλπ) είναι σημαντικά και τα εκτιμά περισσότερο όποιος έχει δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα.
Αυτό είναι αλήθεια.
Ίσως αυτό να μας γυρνάει και μπούμερανγκ: "Τόσα προνόμια έχετε οι καθηγητές και πάλι απεργείτε!" για παράδειγμα... ::)
Έτσι είναι...
-
[...] είτε έχεις διάθεση είτε όχι τα προνόμια του δημοσίου τομέα ( καλοκαίρι-Χριστούγεννα, Πάσχα άδειες εγκυμοσύνης κλπ) είναι σημαντικά και τα εκτιμά περισσότερο όποιος έχει δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα.
Αυτό είναι αλήθεια.
Ίσως αυτό να μας γυρνάει και μπούμερανγκ: "Τόσα προνόμια έχετε οι καθηγητές και πάλι απεργείτε!" για παράδειγμα... ::)
Προσωπικά μιλώντας, αν οι λόγοι απεργίας δεν ήταν ολοφάνερα και σχεδόν (είπα σχεδόν) αποκλειστικά γύρω από το μισθό και ο αγώνας ήταν κυρίως για ουσιαστικές αλλαγές και τη ριζική αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος, νομίζω ότι θα είχατε πάρα πολλούς υποστηρικτές.
Αλλά όσο ενδιαφέρει τους εκπαιδευτικούς τι μισθό παίρνει ένας μη εκπαιδευτικός σε σύγκριση με τις ώρες που εργάζεται ο τελευταίος, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζεται και την πίεση που δέχετε χωρίς διαλείμματα και με 2 βδομαδες άδειας το χρόνο και χωρίς πληρωμή των υπερωριών του, τόσο ενδιαφέρει και τους μη-εκπαιδευτικούς τι μισθό παίρνουν οι εκπαιδευτικοί κτλ.
Λογικό δεν είναι;
-
Αλλά όσο ενδιαφέρει τους εκπαιδευτικούς τι μισθό παίρνει ένας μη εκπαιδευτικός σε σύγκριση με τις ώρες που εργάζεται ο τελευταίος, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζεται και την πίεση που δέχετε χωρίς διαλείμματα και με 2 βδομαδες άδειας το χρόνο και χωρίς πληρωμή των υπερωριών του, τόσο ενδιαφέρει και τους μη-εκπαιδευτικούς τι μισθό παίρνουν οι εκπαιδευτικοί κτλ.
Λογικό δεν είναι;
Δε νομίζω να ενδιαφέρονται πολλοί εκπαιδευτικοί για τους μισθούς των μη εκπαιδευτικών.
-
Αχ, βρε jak13, εννοείται ότι για όλα τα κακώς κείμενα της υφηλίου φταίνε οι ΕΛΛΗΝΕΣ εκπαιδευτικοί! :P ::)
-
Μπορώ να ρωτησω, χωρις να παρεξηγησει κανεις τις προθέσεις μου, πόσες ώρες εργαζεται κανονικά ένας μόνιμος εκπαιδευτικός;
-
Οι διδακτικές ώρες, δηλαδή οι ώρες που πρέπει να μπαίνει ο εκπαιδευτικός στην τάξη είναι είναι 21 για τη δευτεροβάθμια ενώ για την πρωτοβάθμια είναι περισσότερες, 24 νομίζω. Μετά από κάποια χρόνια μειώνονται.
Οι ώρες βέβαια που εργάζεται ο κάθε εκπαιδευτικός στο σχολείο είναι πολύ περισσότερες.
-
Οι διδακτικές ώρες, δηλαδή οι ώρες που πρέπει να μπαίνει ο εκπαιδευτικός στην τάξη είναι είναι 21 για τη δευτεροβάθμια ενώ για την πρωτοβάθμια είναι περισσότερες, 24 νομίζω. Μετά από κάποια χρόνια μειώνονται.
Οι ώρες βέβαια που εργάζεται ο κάθε εκπαιδευτικός στο σχολείο είναι πολύ περισσότερες.
μονο οι νηπιαγωγοι δεν εχουν μειωση ωραριου μεχρι να παρουν συνταξη!
-
Θεωρώ ότι οι 21 ώρες μαθήματος του σχολείου δεν έιναι ιδιαίτερα κουραστικές, ειδικά αν έχεις δουλέψεις στον ιδιωτικό χώρο που πας σερί από το 1 μάθημα στο άλλο και από το 1 τμήμα στο άλλο. Αρκεί, βέβαια, να υπάρχει και κάποιο κενό. Εμένα πχ η μόνη μέρα που με κουράζει είναι αυτή που έχω 2η-7η σερί.
Οι υπόλοιπες ώρες χαμαλοδουλειάς στο σχολείο, ό,τι δηλαδή αφορά τη χαρτούρα, μου φαίνονται απίστευτα κουραστικές!
-
Αν δεν είχαν τόσες διακοπές οι εκπαιδευτικοί θα είχαν σαλτάρει όλοι ομαδικώς.Δεν είναι τυχαίο ότι είμαστε κλάδος με πολύ υψηλά ποσοστά στα ψυχολογικά.Δεν συγκρίνεται η 1 ώρα μαθήματος με μια ώρα σε ένα γραφείο,το λέω αυτό επειδή έχω κάνει και άλλες δουλειές...σαφώς υπάρχουν επαγγέλματα με μεγάλες δυσκολίες αλλά και φοβερή ανία(που καταντάει ανυπόφορη),όμως και το δικό μας όπως αναφέρθηκε πιο πάνω έχει πολλές ώρες δουλειάς και στο σπίτι και δυστυχώς σε κάποιες περιπτώσεις έχει και μεγάλη φθορά μέσα στην τάξη.Αυτό που μας σώνει είναι η ευχαρίστηση που κερδίζουμε οι πιο πολλοί από την διδασκαλία,γιατί έχει και αρκετές ωραίες στιγμές.
-
Burnout: Η "νόσος" που προσβάλλει τους εκπαιδευτικούς
Κ. Αναστάσιος Πλατής - ψυχίατρος
Τo επάγγελμα του εκπαιδευτικού κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις στον κατάλογο των στρεσογόνων επαγγελμάτων. Οι δε εκπαιδευτικοί ανήκουν στην ομάδα των επαγγελματιών που είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στο Burnout ή όπως αποδίδεται στα ελληνικά "σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης".
Έρευνες στην Αμερική και την Ευρώπη έχουν δείξει ότι από το σύνολο των εργαζομένων σε ανθρωπιστικά επαγγέλματα, οι εκπαιδευτικοί πλήττονται ιδιαίτερα. Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία το 5-25% των εκπαιδευτικών υποφέρει από το σύνδρομο της επαγγελματικής εξουθένωσης.
Στην Ελλάδα το 10% των εκπαιδευτικών βιώνει υψηλή συναισθηματική εξάντληση, το 15-17% μέτρια ως υψηλή αποπροσωποποίηση που εκ δηλώνεται με τη δημιουργία απρόσωπων σχέσεων με τους μαθητές, και το 30-35% αισθάνεται ότι δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικό στη δουλειά του. Το Burnout δεν έχει φύλο και πλήττει εξίσου άντρες και γυναίκες. Οι ανύπαντροι, οι πρωτοδιόριστοι και οι εκπαιδευτικοί με πολλά χρόνια υπηρεσίας είναι αυτοί που απειλούνται περισσότερο από το Burnout.
ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡIΣΤΙΚΑ ΤΟΥ BURNOUT
Η επαγγελματική εξουθένωση είναι ένα σύνδρομο σωματικής και ψυχικής εξάντλησης στα πλαίσια του οποίου ο εκπαιδευτικός κατακλύζεται από συναισθήματα άγχους, χάνει το ενδιαφέρον του και τα όποια θετικά συναισθήματα έχει για τους μαθητές του, διαμορφώνει αρνητική εικόνα για τον εαυτό του και αδυνατεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που ανακύπτουν κατά την εκπαιδευτική διαδικασία
Τρία είναι τα χαρακτηριστικά της επαγγελματικής εξουθένωσης: α) n συναισθηματική εξάντληση που εκδηλώνεται με μία συνεχή αίσθησηn έντασnς και ψυχικής κόπωσnς,
β) n αποπροσωπoπoίησn που εκδηλώνεται με ΤΏ δημιουργία απρόσωπων σχέσεων με τους μαθητές και τους γονείς και
γ) n έλλειψη προσωπικών επιτευγμάτων που εκδηλώνεται με την μείωση της απόδοσης του.
ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΗΣ
Το φαινόμενο της επαγγελματικής εξουθένωσης δεν έχει αιφνίδια έναρξη, αντίθετα ακολουθεί τέσσερα διαδοχικά στάδια.:
α) το πρώτο στάδιο είναι αυτό του ενθουσιασμού. Ο νεοδιόριστος εκπαιδευτικός εισέρχεται στον εpγασιαKό χώρο με πολύ υψηλούς στόχους και μεγάλες απαιτήσεις από τον εαυτό του, τους μαθητές, τους σuναδέρφoυς, τη διοίκηση.
β) στο δεύτερο στάδιο κυριαρxoύν η αμφιβολία και η αδράνεια. Ο εκπαιδευτικός αμφιβάλει αν η εργασία του ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του και στις βαθύτερες ανάγκες του. Αρχίζει να προβάλλει Ζητήματα αμοιβών και ορών εργασίας, αρνούμενος να αναθεωρήσει τις υπερβολικά υψηλές προσδοκίες του.
γ) η απογοήτευση και η ματαίωση είναι το τρίτο στάδιο. Ο εκπαιδευτικός αναρωτιέται αν και πόσο αξίζει τον κόπο να διδάσκει κάτω από συνθήκες πίεσης άγχους και απογοήτεύσης και θεωρεί κάθε προσπάθεια μάταια..
δ) το τελευταίο στάδιο, είναι η απάθεια. Ο εκπαιδευτικός παραμένει στο σχολείο, παίρνει τον μισθό του, αδιαφορώντας για κάθε εκπαιδευτική καινοτομία και για τις ανάγκες και τα προβλήματα των μαθητών.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΤΟΥ BURNOUT
Οι κεφαλαλγίες η υπερένταση οι γαστρεντερικές διαταραxές, οι διαταραxές διατροφής, οι μεταβολές του σωματικού βάρους, οι καρδιαγγειακές διαταραχές, η έντονη αίσθηση κόπωσης και αδυναμίας, οι διαταραχές στον ύπνο, η υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης, καπνού, αλκοόλ, είναι ορισμένες ψυχοσωματικές αντιδράσεις.
Εκτός από τα οργανικά υπάρχουν και συμπτώματα. Σε γνωστικό επίπεδο ο εκπαιδευτικός πιστεύει ότι δεν είναι αποτελεσματικός, ότι δεν έχει θετική επιρροή στους μαθητές του, έχει αδυναμία συγκέντρωσης, ξεχνά εύκολα το ονόματα των μαθητών. Όσον αφορά τα συμπτώματα σε συναισθηματικό επίπεδο, ο εκπαιδευτικός αναπτύσσει έντονη αποθάρρυνση, αίσθημα ανεπάρκειας, ενοχών και αδικίας. Σε επίπεδο συμπεριφοράς ο εκπαιδευτικός συμπεριφέρεται με απρόσωπο και ψυχρό τρόπο, αποφεύγει να ενημερώνει τους γονείς για την πρόοδο των μαθητών. Οι οικογενειακές συγκρούσεις, οι εντάσεις στις σχέσεις με τους συναδέρφους, οι δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις, η κοινωνική απόσυρση, η μειωμένη ερωτική - σεξουαλική διάθεση είναι συμπτώματα που εμφανίζονται σε κοινωνικό επίπεδο. Τα συμπτώματα αυτά δεν γίνονται αμέσως αντιληπτά παρά μόνο στα δύο τελευταία στάδια.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ
Τα αίτια εμφάνισης, του συνδρόμου πρέπει να αναζητηθούν τόσο στη δομή και τη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος όσο και στην προσωπικότητα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εκπαιδευτικού.
Οι στρεσογόνες συνθήκες εργασίας, η πολυετή εργασία των εκπαιδευτικών στην πρώτη γραμμή που πολλές φορές ξεπερνά τις τρεις δεκαετίες, σε συνδυασμό με τις περιορισμένες ευκαιρίες για υπηρεσιακή εξέλιξη, η δυσκαμψία του εκπαιδευτικού συστήματος, η απουσία καινοτόμων εκπαιδευτικών προγραμμάτων, η μείωση του δημόσίου κύρους των εκπαιδευτικών, η έλλειψη υποστήριξης, εποπτείας και συνεχούς εκπαίδευσης, η απουσία ίσων ευκαιριών, η κομματοποίηση και ο χαμηλός μισθός, είναι σοβαρές συνιστώσες του εκπαιδευτικού μας συστήματος που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση του συνδρόμου.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ BURNOUT
Η καλύτερη αντιμετώπιση είναι η πρόληψη. Για το λόγο αυτό το Υπουργείο Παιδείας οφείλει να διενεργήσει και να καταγράψει πανελλήνια και σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, όχι μόνο την έκταση και τους παράγοντες που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση του συνδρόμου, αλλά και τις συνιστώσες εκείνες που μπορούν να προβλέψουν την εμφάνιση της επαγγελματικής εξουθένωσης.
Επιπρόσθετα θα προτείναμε την, αναδόμηση του συστήματος, την συμμετοχή των εκπαιδευnκών στο σχεδιασμό του εκπαιδευτικού έργου, τη συνεχή επιμόρφωση τους, την καθιέρωση του θεσμού της εποπτείας σε επίπεδο σχολικής μονάδας, την παροχή ευκαιριών υπηρεσιακής εξέλιξης, και τέλος την εκπόνηση και χρησιμοποίησης ειδικών "εργαλείων" ελέγχου του συνδρόμου. Ο ίδιος ο εκπαιδευτικός ως επαγγελματίας οφείλει να καταβάλει προσπάθεια ελέγχου των παραμέτρων που προκαλούν επαγγελματικό άγχος, να αναγνωρίσει εγκαίρως τα συμπτώματα και να ζητήσει βοήθεια από ειδικούς.
www.panakeia.org.gr
-
-
και να σκεφτείς ότι στην Ελλάδα, για να μπεις στο σχολείο, έχεις ήδη πάθει ένα άλλο burn-out...
-
;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
-
Διάβαζα κάτι παλιά μνμ μου και ΕΠΙΤΗΔΕΣ επαναφέρω το θέμα, μετά τους 200 διορισμούς! ;)
2009- 2012 έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και πάμε από τη φάπα στη μούντζα. Πραγματικά, θα ήθελα να δω όλους αυτούς που παπαγάλιζαν τη γνωστή φράση έλα, μωρέ, τι ανάγκη έχετε εσείς; Εσείς κουράζεστε που κάνετε 3 45λεπτα τη μέρα κάθεστε 3 μήνες και πληρώνεστε; Τι έχουν, άραγε, να προσάψουν τώρα στους καθηγητές; Εξακολουθούν να ζηλέυουν τα... προνόμιά μας; :P
Και κάτι άλλο γενικότερο. Είμαι σίγουρη ότι, αν δεν είχαμε τη γεωγραφική θέση και το κλίμα που έχουμε, το ποσοστό αυτοκτονιών θα είχε φτάσει στο 70%! :(
-
Κάτι θα βρίσκουν να λένε πάντα, εγώ είμαι σίγουρος. ;)
Είσαι αξιοθαύμαστη πάντως, πώς κατάφερες να το ξεθάψεις μετά από 3 σχεδόν χρόνια...
-
Το δικό μου άγχος κάθε χρόνο είναι στην αρχή της χρονιάς το οποίο κρατάει μέχρι τέλη Οκτώβρη αρχες Νοέμβρη. Το άγχος οφείλεται στο τι τμήματα θα πάρω, πως θα είναι τα παιδιά, αν θα τα πηγαίνουμε καλά.
Μετά από λίγο καιρό όμως που μαθαίνεις τα παιδιά και σε μαθαίνουν, φεύγει αυτό το άγχος.
Δεν ξέρω αλλά δεν θα έλεγα ότι το επάγγελμά μας υποφέρει από άγχος τουλάχιστον όχι σε καθημερινή βάση. Κούραση ναι (αν θες να είσαι σωστός εκπαιδευτικός αλλιώς και αυτό μπορείς να το αποφύγεις!), πονοκέφαλοι από την βαβούρα της τάξης και του σχολείου, από τις πολλές ώρες ομιλίας κλπ.
βέβαια ο καθένας μπορεί να έχει τους λόγους του όπως:
ένας αναπληρωτής να έχει άγχος αν θα τον πάρουν την επόμενη χρονια (εντάξει αν τον πάρουν όμως έφυγε το άγχος)
άλλος να έχει άγχος αν θα συμπληρώνει ωράριο και δεν θα τον τρέξουν σε άλλο σχολείο
δεν νομίζω όμως οτι αυτα είναι "άγχη" που έχουν να κάνουν με την φύση της δουλειάς.
επίσης δεν νομίζω ότι ένας καθηγητής πχ Απρίλη μήνα μπαίνει ακόμα με άγχος στην τάξη. ή μετά από κάποια χρόνια να μπαίνει τρέμοντας στην τάξη!
τώρα άγχος για το αν θα βγάλεις την ύλη, αν οι μαθητές σου θα γράψουν καλά κλπ μάλλον αγωνία θα το χαρακτηριζα. Διαφέρει από αυτό που λέμε άγχος
άγχος είχα σε παλαιότερη δουλειά (εταιρία πληροφορικής) όπου έπρεπε πχ σε 2 μήνες να βγάλω εις πέρας ένα έργο για τον πελάτη και αν δεν το έβγαζα η εταιρία θα έχανε λεφτά (και εγώ ίσως τη δουλειά μου).
είχες το άγχος αν το πρόγραμμα που έφτιαξες για τα δάνεια των τραπεζών δουλεύει 100% σωστά και όχι 99% γιατί τότε θα υπήρχε σοβαρότατο πρόβλημα.
άγχος απίστευτο όταν πήγαινα στην τράπεζα και έπρεπε να σκαλίσω (να ενημερώσω, να κάνω προσθήκες κλπ) τα αρχεία όπου φυλάσσονταν όλες οι καταθέσεις χιλιάδων πολιτών, όπου ένα λάθος μου θα είχε καταστροφικές συνέπειες.
Ο ελεκτής εναέριας κυκλοφορίας πχ κατέχει την 1η θέση στις αγχωτικές δουλειές !
Για τέτοια άγχη μιλάμε!!
υπό αυτή την έννοια, συγκρίνοντας δηλαδή με την φύση της δουλειάς, δεν νομίζω ότι θα χαρακτήριζα αγχωτικό το επάγγελμά μας. Θα το χαρακτήριζα κουραστικό, εξουθενωτικό, κλπ
Αν δεν κάνω και μια άσκηση παραπάνω δεν θα πεθάνω από το άγχος μου. !
-
Τι ωραια που τα λες...
Για πανε σε ενα νηπιαγωγειο που σε ολα τα διαλειμματα καθεσαι ακουνητος και ακλονητος φρουρος για να μην πεσει καποιο παιδακι... αυτο δεν ειναι αγχος?
Το να εξαρτασαι καθαρα απο τον παραγοντα τυχη αν θα σκονταψει και θα πεσει ή οχι. Και μην μου πεις οτι για αυτο δεν φταις εσυ... Κανονικοτατα φταις. Ηταν κυριε το παιδι μου στο σχολειο? Ε, εσυ φταις που χτυπησε!
Ειδικα στα νηπιαγωγεια ξερω εκπαιδευτικους που παθαινουν ουρολοιμωξεις, γιατι δεν πηγαινουν τουαλετα μεχρι να σχολασουν τα παιδια, γιατι πολυ απλα δεν μπορεις να τα αφησεις ουτε 1 δευτερολεπτο απο τα ματια σου χωρις ευθυνη.
Οπως βλεπεις δηλαδη ξεφυγαμε πολυ περισσσοτερο απο τις απλες αγωνιες και το αγχος που γραφεις και περασαμε σε κανονικες και αληθινες βλαβες υγειας που χρηζουν φαρμακευτικης αγωγης.
Χωρια που δουλευεις μεχρι το σχολασμα χωρις να εχεις ουτε 10 λεπτα διαλειμμα...ουτε μια γουλια καφε δεν μπορεις να εχεις... Ουτε μισο κουλουρακι...Σου μιλαω δηλαδη για παγκοσμια πρωτοτυπια. Για μια κατασταση πραγματικης δουλείας απο το πρωι μεχρι το σχολασμα
Επισης ασε ησυχους τους ελεγκτες εναεριας κυκλοφοριας. Αυτοι παιρνουν και 3 χαρτια τον μηνα
-
Υπάρχουν πάντως και άλλα επαγγέλματα με πολύ μεγαλύτερο άγχος, π.χ. χειρούργοι, ιατροί σε νοσοκομεία, επίσημοι μεταφραστές που συνοδεύουν τους προέδρους χωρών για να μεταφράσουν online και ζωντανά αυτά που ακούνε, πωλητές-πλασιέ (μιας και σλημερα αν δεν πετύχεις το νούμερο πωλήσεων πολλοί εργοδότες στην ελλάδα σε απολύουν) και άλλα. Το άγχος σε αυτά τα επαγγέλματα είναι υπαρκτό και σε συνοδεύει, π.χ. φαντάσου μια δύσκολη χειρουργική επέμβαση που κάνει ένας προθυπουργός μιας χώρας το τι άγχος θα έχει εκείνη τη στιγμή ο καθηγητής που τον χειρουργεί, διότι αν κάτι πάει στραβά θα κατηγορούν μετά και αυτόν όλα τα media της χώρας. Το να αγχώνομαι μήοως και εαν χτυπήσει το παιδί, δεν είναι υπαρκτό άγχος, αλλά άγχος λόγω σκέψης. Ε μην τρελαθόύμε τώρα ότι είναι και από τα αγχωτικά επαγγέλματα αυτό του εκπαιδευτικού
-
Επίσης ναρκαλιευτές σε εμπόλεμες ζώνες, άνθρωποι που δουλεύουν στην αντιτρομοκρατικήη και είναι υπεύθυνοι για εξουδετέρωση εκρηκτικών μηχανισμών, διασώστες ΕΚΑ
-
Θεωρώ ότι οι 21 ώρες μαθήματος του σχολείου δεν έιναι ιδιαίτερα κουραστικές, ειδικά αν έχεις δουλέψεις στον ιδιωτικό χώρο που πας σερί από το 1 μάθημα στο άλλο και από το 1 τμήμα στο άλλο. Αρκεί, βέβαια, να υπάρχει και κάποιο κενό. Εμένα πχ η μόνη μέρα που με κουράζει είναι αυτή που έχω 2η-7η σερί.
Οι υπόλοιπες ώρες χαμαλοδουλειάς στο σχολείο, ό,τι δηλαδή αφορά τη χαρτούρα, μου φαίνονται απίστευτα κουραστικές!
21 ώρες σαν νούμερο ακούγεται λίγο, αλλά εξαρτάται με ποιούς είσαι και τί κανεις ! Και πόσο προετοιμάζεσαι ! Επίσης εξαρτάται αν είσαι όρθιος ! Οι καθηγητές που γράφουν στον πίνακα δεν είναι όλοι ! Μπορεί να κάνω κάτι λάθος, αλλά τη συντριπτική ώρα του μαθήματος είμαι όρθιος ! Οταν έχω πάνω από 4 ώρες σε μια ημέρα δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου μετά ! Και αυτό δεν είναι το χειρότερο ! Το χειρότερο είναι να προσπαθείς να κάνεις τη δουλειά σου εκεί που οι μαθητές δε θέλουν να κάνεις τη δουλειά σου ! Υπάρχουν σχολεία και σχολεία ! Μου έχουν τύχει και τμήματα απελπιστικά όπου κυριολεκτικά υπέφερα ! 3 ώρες εκεί σε πάνε για ... υπερκόπωση και ας είναι και 3 ώρες μόνο !
-
Το να αγχώνομαι μήοως και εαν χτυπήσει το παιδί, δεν είναι υπαρκτό άγχος, αλλά άγχος λόγω σκέψης.
Οι συνέπειες όμως που μπορεί να επιφέρει στον εκπαιδευτικό ένα ενδεχόμενο ατύχημα δεν είναι στη σφαίρα της σκέψης..
Κάθε επάγγελμα έχει το τίμημά του και το γνωρίζουν μόνο όσοι είναι εκ των έσω.
Και εγώ είμαι σε εκείνους που το μάθημα πρέπει να το κάνω όρθιος και να μιλάω σε ηχητική στάθμη που να επικαλύπτει τον όποιο ψίθυρο ή ανησυχία 25 παιδιών και ταυτόχρονα να έχω συνεχώς την έγνοια τους.
Ακόμη και αν για μια στιγμή γύρει προς τα πίσω την καρέκλα του ο μαθητής με αποτέλεσμα τελικά να πέσει, φταις εσύ που μέσα στην τάξη σου υπήρχε κλίμα αταξίας.
Και ναι,οι 21 ώρες ακούγονται λίγες,αλλά λίγοι ξέρουν ότι κάποιοι αφιερώνουν πολλές φορές όλα τα απογεύματα για προετοιμασία ύλης,διορθώσεις,κ.λ.π.
-
Υπάρχουν πάντως και άλλα επαγγέλματα με πολύ μεγαλύτερο άγχος, π.χ. χειρούργοι, ιατροί σε νοσοκομεία, επίσημοι μεταφραστές που συνοδεύουν τους προέδρους χωρών για να μεταφράσουν online και ζωντανά αυτά που ακούνε, πωλητές-πλασιέ (μιας και σλημερα αν δεν πετύχεις το νούμερο πωλήσεων πολλοί εργοδότες στην ελλάδα σε απολύουν) και άλλα. Το άγχος σε αυτά τα επαγγέλματα είναι υπαρκτό και σε συνοδεύει, π.χ. φαντάσου μια δύσκολη χειρουργική επέμβαση που κάνει ένας προθυπουργός μιας χώρας το τι άγχος θα έχει εκείνη τη στιγμή ο καθηγητής που τον χειρουργεί, διότι αν κάτι πάει στραβά θα κατηγορούν μετά και αυτόν όλα τα media της χώρας. Το να αγχώνομαι μήοως και εαν χτυπήσει το παιδί, δεν είναι υπαρκτό άγχος, αλλά άγχος λόγω σκέψης. Ε μην τρελαθόύμε τώρα ότι είναι και από τα αγχωτικά επαγγέλματα αυτό του εκπαιδευτικού
Απλα διαφωνουμε. Ε ναι αφου χτυπησει το παιδι δεν θα εχω πια αγχος θα εχω υπαρκτο πλεον προβλημα.
Ετσι οπως σκεφτεσαι εσυ και το αγχος του γιατρου δεν ειναι υπαρκτο αλλα σκεψης για το αν θα παει κατι στραβα.
Και συγκρινεις ανομοια πραγματα. Ολοι οι απο πανω που ανεφερες πληρωνονται τριπλασια λεφτα (για το δημοσιο).
Και στη τελικη αφου ειναι χαλαρο και ωραιο το επαγγελμα και πολυ φρου-φρου ε, αντε παρτε τα 600 ευρω και :-X
Ρε θα πεσει το σπιτι μας να μας πλακωσει ρεεεεε......
-
Ο σημαντικότερος παράγοντας άγχους είναι ο βαθμός ευσυνειδησίας που διακρίνει τον καθένα, σε κάθε επάγγελμα.
-
++++++++
πολύ σωστό!
πχ εγώ πάντα αγχώνομαι αν θα πάει καλά η σχολική γιορτή και δεν θα συμβεί τίποτα στραβό με το λαπτοπ, τον βιντεοπροβολέα κλπ τη στιγμή που την προηγούμενη μέρα όλοι οι συνάδελφοι ρωτάνε αν είναι υποχρεωτική η παρουσία τους στην γιορτή και αν θα μπορούσαν να απουσιάσουν. για να μην αναφέρω για τις ώρες που έχω διαθέσει για τη συλλογή τραγουδιών και για πρόβες με τα παιδιά μετά αφού σχολάσουν για να μην χάσουν μάθημα!
-
Το δικό μου μεγαλύτερο άγχος είναι αν θα τα καταφέρω να ξεπεράσω το άγχος μου και σε καμιά περίπτωση να μην το μεταφέρω στους μαθητές! Τα καταφέρνω ως τώρα ευτυχώς..........
-
Ο σημαντικότερος παράγοντας άγχους είναι ο βαθμός ευσυνειδησίας που διακρίνει τον καθένα, σε κάθε επάγγελμα.
πόσο δίκιο έχεις!
-
Κάτι θα βρίσκουν να λένε πάντα, εγώ είμαι σίγουρος. ;)
Είσαι αξιοθαύμαστη πάντως, πώς κατάφερες να το ξεθάψεις μετά από 3 σχεδόν χρόνια...
Μιλάμε για το καλύτερο ψαχτήρι των
-
Yπερβολές!!!
-
Ο σημαντικότερος παράγοντας άγχους είναι ο βαθμός ευσυνειδησίας που διακρίνει τον καθένα, σε κάθε επάγγελμα.
Πολύ σωστά!!!
-
Yπερβολές!!!
Πες τα ρε Μάρκο!
-
Όποιος πιστεύει ότι δεν είναι αγχωτικό το επάγγελμα θα του πω να πάει να παρακολουθήσει το διάλειμμα, για να μην πω το μάθημα, σε 2 από τα σχολεία που έχω πάει όπου άλλο παιδί ή και παιδιά πετάνε πέτρες στα άλλα, κυνηγούν το ένα το άλλο με ψαλίδι, βάζουν τρικλοποδιές και να μη συνεχίσω....Και είμαι σίγουρη ότι αυτά συμβαίνουν και σε άλλα σχολεία... Σε μικρότερο ή και μεγαλύτερο βαθμό :o...Οι εφημερίες είναι πάντα απίστευτα αγχωτικές και ψυχοφθόρες...
Δε θα μιλήσω για το άγχος των γιορτών, των μαθημάτων και τα υπόλοιπα...
Πηγαίνετε και σε μια τάξη με πρωτάκια και τα λέμε μετά... ;)
-
Γιατί άγχος για τις γιορτές;
Και αλήθεια, πως συγκρίνει κανείς το άγχος π.χ. για μια σχολική γιορτή, με το άγχος π.χ. του εναέριου ελεγκτή (μεγάλα ποσοστά παθήσεων καρδιάς και πρόωρων θανάτων), ή του γιατρού σε εφημερία (καρδιόλογοι κλπ επίσης με μεγάλα ποσοστά παθήσεων καρδιάς και όχι μόνο); Και υπάρχουν ακόμα περισσότερα τέτοια παραδείγματα επαγγελμάτων.
Οι κίνδυνοι στα σχολεία είναι πολύ λιγότεροι απ' ότι νομίζουμε, και επειδή σαν κλάδος ζούμε στον μικρόκοσμό μας, νομίζουμε ότι κάνουμε τη δυσκολότερη δουλειά στον κόσμο. Δεν λέω ότι είναι εύκολη ή χωρίς άγχος, αλλά υπάρχουν και πολύ χειρότερα.
-
Ο Έλληνας θεωρεί μονίμως ότι ο ίδιος κάνει την πιο απαιτητική και ψυχοφθόρα δουλειά και ότι ο διπλανός του για ακατανόητο λόγο αμείβεται περισσότερο απ' αυτόν.
Στην πραγματικότητα όλοι λένε πολλά τραγούδια έξω από το χορό λόγω εγωκεντρισμού.
Ποσώς τους νοιάζει να μάθουν τι περνάει πραγματικά ο άλλος στη δουλειά του.
Οι περισσότερες δουλειές σήμερα έχουν έντονο το στοιχείο του άγχους και της πίεσης. Απλώς διαφοροποιείται ο λόγος που αγχώνεσαι ανάλογα με το είδος της δουλειάς.
Τώρα, βέβαια, αν έχεις γεννηθεί κηφήνας και έχεις και γερές πλάτες να σε καλύπτουν, όπου και να σε ρίξει η μοίρα είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα, θα κοπροσκυλιάζεις όλη μέρα και δεν θα σου καίγεται καρφί, ακόμα κι αν οι συνάδελφοί σου τρέχουν σαν το
-
το παραθέτω για 3η φορά, γιατί είναι ότι πιο σωστό έχω ακούσει!!
Ο σημαντικότερος παράγοντας άγχους είναι ο βαθμός ευσυνειδησίας που διακρίνει τον καθένα, σε κάθε επάγγελμα.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Απλά ο εκπαιδευτικός (και γενικότερα ίσως ο δημόσιος υπάλληλος εκτός εξαιρέσεων) έχει την "πολυτέλεια" να μην αγχωθεί καθόλου, να τα γράψει όλα κανονικά, να μην του καίγεται καρφί, να αδιαφορήσει για τα πάντα, και πάλι τα ίδια λεφτα να παίρνει και να συνεχίζει να λέγεται εκπαιδευτικός!
Αυτή είναι η διαφορά σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα όπου θα έπερνες δρόμο από την πρώτη στιγμή. Εκεί θα πρέπει να παλεύεις με το άγχος σου κάθε μέρα μέχρι να βγεις στην σύνταξη.
Burnout: Η "νόσος" που προσβάλλει τους εκπαιδευτικούς
.......................................
Burnout σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει "έκαψα φλάντζα"? :D :D
bitch πως μεταφράζεται ακριβώς;
-
Burnout σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει "έκαψα φλάντζα"? :D :D
bitch πως μεταφράζεται ακριβώς;
Σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης (burn-out syndrome)
http://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=46599.0
-
Γιατί άγχος για τις γιορτές;
Και αλήθεια, πως συγκρίνει κανείς το άγχος π.χ. για μια σχολική γιορτή, με το άγχος π.χ. του εναέριου ελεγκτή (μεγάλα ποσοστά παθήσεων καρδιάς και πρόωρων θανάτων), ή του γιατρού σε εφημερία (καρδιόλογοι κλπ επίσης με μεγάλα ποσοστά παθήσεων καρδιάς και όχι μόνο); Και υπάρχουν ακόμα περισσότερα τέτοια παραδείγματα επαγγελμάτων.
Οι κίνδυνοι στα σχολεία είναι πολύ λιγότεροι απ' ότι νομίζουμε, και επειδή σαν κλάδος ζούμε στον μικρόκοσμό μας, νομίζουμε ότι κάνουμε τη δυσκολότερη δουλειά στον κόσμο. Δεν λέω ότι είναι εύκολη ή χωρίς άγχος, αλλά υπάρχουν και πολύ χειρότερα.
Προφανώς και υπάρχουν πολύ χειρότερα! Δε μας συγκρίνω με έναν πχ χειρουργό!!!
Τώρα όσον αφορά τις γιορτές είναι μια πονεμένη ιστορία... :( :P
Απλώς όταν έχεις να κάνεις με παιδιά δεν μπορείς ούτε δευτερόλεπτο να στρέψεις σε κάτι άλλο την προσοχή σου...Όσο μικρότερα τόσο δυσκολότερα...
Αυτό το burn-out νομίζω πως κάποιες στιγμές το έχω νιώσει... ::)
-
έκαστος στο είδος του!
άλλος αγχώνεται μην συγκρουστούν αεροπλάνα, άλλος μην χτυπήσουν 2 μαθητές στο διάλειμμα, άλλος να πετύχει η εγχείριση, άλλος μην του καούν τα σουβλάκια!
-
Απλά γίναμε όλοι υπερευαίσθητοι και υπερπροστατευτικοί απέναντι στα παιδάκια. Κι εμείς όταν είμασταν μικροί, τρέχανε, πέφταμε, χτυπούσαμε.. δεν έγινε και τίποτα! Σίγουρα θέλει προσοχή, αλλά όχι ότι θα πεθάνουμε και από το άγχος!
Όσον αφορά το σύνδρομο burn-out, γι' αυτό το λόγο πρέπει να υπάρχουν οι διακοπές που υπάρχουν (και κακοφαίνονται σε αδαείς μη εκπαιδευτικούς..).
-
Πιστεύω ότι το άγχος οφείλεται σε μεγάλο βαθμό, ανεξαρτήτου επαγγέλματος, στο σύγχρονο τρόπο ζωής και αυξάνει ανάλογα με τις υποχρεώσεις και απαιτήσεις που έχουμε από τους εαυτούς μας. Οι πρόγονοί μας (π.χ. παπππούδες μας) μπορεί να ζούσαν με πολύ λιγότερα, είχαν ζήσει δύσκολες καταστάσεις (π.χ. πολέμους), ήταν πολύ λιγότερο μορφωμένοι, δεν είχαν internet ;D, αλλά έχω την εντύπωση ότι δεν είχαν και άγχος ή τουλάχιστον στο βαθμό που έχουμε εμείς.
-
το παραθέτω για 3η φορά, γιατί είναι ότι πιο σωστό έχω ακούσει!!
Ο σημαντικότερος παράγοντας άγχους είναι ο βαθμός ευσυνειδησίας που διακρίνει τον καθένα, σε κάθε επάγγελμα.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Απλά ο εκπαιδευτικός (και γενικότερα ίσως ο δημόσιος υπάλληλος εκτός εξαιρέσεων) έχει την "πολυτέλεια" να μην αγχωθεί καθόλου, να τα γράψει όλα κανονικά, να μην του καίγεται καρφί, να αδιαφορήσει για τα πάντα, και πάλι τα ίδια λεφτα να παίρνει και να συνεχίζει να λέγεται εκπαιδευτικός!
Αυτή είναι η διαφορά σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα όπου θα έπερνες δρόμο από την πρώτη στιγμή. Εκεί θα πρέπει να παλεύεις με το άγχος σου κάθε μέρα μέχρι να βγεις στην σύνταξη.
Ο λόγος που έγραψα "ο σημαντικότερος παράγοντας" είναι ότι υπάρχουν και άλλοι παράγοντες, όπως η φύση της δουλειάς, το αντικείμενο της εργασίας, ο τρόπος άσκησης του ελέγχου, η ικανότητα του προϊσταμένου να ασκήσει σωστά τα καθήκοντά του κ.α.
Όμως, πιστεύω ότι όταν κάποιος είναι συνεπής στον ιδιωτικό τομέα, θα είναι και στο δημόσιο, όπου συνήθως δεν υπάρχουν ούτε τα κίνητρα, ούτε η αναγνώριση.
Σου λέω εντίμως ότι στο δημόσιο τομέα έζησα πολύ πιο αγχωτικές και πολύ πιο καταπιεστικές καταστάσεις απ`ό,τι στον ιδιωτικό.
-
Όμως, πιστεύω ότι όταν κάποιος είναι συνεπής στον ιδιωτικό τομέα, θα είναι και στο δημόσιο, όπου συνήθως δεν υπάρχουν ούτε τα κίνητρα, ούτε η αναγνώριση.
Σου λέω εντίμως ότι στο δημόσιο τομέα έζησα πολύ πιο αγχωτικές και πολύ πιο καταπιεστικές καταστάσεις απ`ό,τι στον ιδιωτικό.
ακριβώς ετσι είναι, και αυτό γιατί συνήθως στο δημόσιο, δουλεύει ένας και οι υπόλοιποι δέκα κάθονται. Οπότε λογικό είναι το άγχος να πέφτει στον εργατικό και στον υπεύθυνο!!
Στον ιδιωτικό τομέα η δουλειά θα μοιραστεί και δεν υπάρχει περίπτωση να ειναι κάποιος τεμπέλης και να συνεχίζει να εργάζεται για πολύ διάστημα, κάτι που δεν ισχύει στο δημόσιο!
-
Οταν ακουω οτι το επαγγελμα του εκπαιδευτικου ειναι αγχωτικο, καπως μου ερχεται.Αυτο δε σημαινει οτι πας στο σχολειο για χαλαρωση..
Εννοειται οτι υπαρχουν προβληματα με τα παιδια, με γονεις κλπ κλπ, αλλα οκ.
Ποιες ειναι οι καταστασεις τις οποιες πρεπει να αντιμετωπισει ο καθηγητης στο σχολειο και οι οποιες του προκαλουν φοβο και αγχος?
Γιατι ως γνωστον το αγχος ειναι ο φοβος μπροστα στο αγνωστο.
Ποιες ειναι οι απροβλεπτες και συνεχως μεταβαλομενες, απο τηφυση του επαγγελματος καταστασεις, οι οποιες δεν ακολουθουν συγκεκριμενο μοτιβο, απαιτουν εγρηγορση και ο χρονος ο οποιος διαθετεις για να αποφασισεις ειναι ελαχιστος?
Φυσικα αν απο υλη "δεν κατεεις πραμα" που λενε οι φιλοι μας απο κρητη και δουλευεις σε απαιτητικο σχολειο, λογικο ειναι να αγχωνεσαι αλλα κ παλι ενας εμπειρος καθηγητης μπορει και το προσπερνα.
-
δεν είμαστε ψυχολόγοι για να δούμε τις πτυχές που έχει το άγχος.
Όπως το εννοείς όχι δεν είναι αγχωτικό το επάγγελμά μας. Το να μην προλάβω να λύσω μία άσκηση παραπάνω, ή να τρέχω λίγο στην ύλη γιατί έχω μείνει πίσω, ή να κάνω εφημερία και να προσέχω μην κτυπήσει κανένα παιδι, εγώ δεν το θεωρώ "άγχος".
Άγχος για μένα είναι να χτυπάει η καρδιά σου, να τρέμεις κάθε πρωί που ξυπνάς, να είσαι νευρικός γιατί σκέφτεσαι τη δουλειά σου.
Τώρα να λέμε ότι είναι αγχωτικό το επάγγελμά μας γιατί το σχολείο είναι μακρυά και κάθε πρωί έχουμε άγχος μην πέσουμε σε κίνηση και αργήσουμε μου φαίνονται αστειότητες.
όμως, όταν κουράζεσαι με τα χρόνια, όταν εξουθενώνεσαι να μιλας τόσες ώρες, όταν τα παιδιά βλέπεις δεν σε βρίσκουν ενδιαφέρον εσένα και το μάθημά σου και αδιαφορούν γιατί τα ξέρουν από το φροντιστήριο ας πουμε κλπ κλπ, πιστεύω αυτά σου δημιουργούν μια αγχωτική κατάσταση.
Όχι με την έννοια ότι το επάγγελμα του εκπαιδευτικού έχει αγχωτικά καθήκοντα, αλλά κάπως πιο έμμεσα και με την πάροδο των χρόνων.
ίσως δεν το έχουμε βιώσει ακόμα οι περισσότεροι εδώ. αλλά διαβάζοντας και το σχετικό επιστημονικό άρθρο που παρατίθεται στηναρχή αυτής της συζήτησης, βλέπω ότι το άγχος θα έρθει σε μεταγενέστερο στάδιο...