Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Μετά τον διορισμό / την πρόσληψη => Σχολική ζώνη => Μήνυμα ξεκίνησε από: mavoglou στις Ιουνίου 24, 2007, 11:38:29 pm
-
Για το νέο αυτό θέμα έχω δεχτεί τελευταία διάφορα ερεθίσματα.
Για το λόγο αυτό θα ήθελα να μοιραστούμε σκέψεις και να ανταλλάξουμε απόψεις.
Αν το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι και λειτούργημα, μέχρι που φτάνουν τα όρια της προσωπικής ευθύνης του κάθε εκπαιδευτικού που περνάει το κατώφλι μιας τάξης, και που αρχίζουν τα όρια της Πολιτείας;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να λέει: "εγώ κάνω μάθημα για όσο με πληρώνουν;"
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να μπαίνει "χαλαρός" στην τάξη επειδή έτσι κι αλλιώς παίρνει το μισθό του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να λέει ότι αρνείται να ακολουθήσει το πρόγραμμα σπουδών και να υποβιβάζει την ύλη που διδάσκει, επειδή η Πολιτεία δεν του δίνει τις καλύτερες προϋποθέσεις που αυτός επιθυμεί;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να αρνείται να μάθει;
Αλλά επίσης,
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να προετοιμάζει απερίσπαστος τη διδασκαλία του, χωρίς να έχει άγχος για τις βασικές του ανάγκες;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να σπουδάσει τα παιδιά του, που όμως με το μισθό που παίρνει δεν είναι αυτό δυνατόν;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να έχει τα απαραίτητα χρήματα για να αγοράζει βιβλία για να αυτοεκπαιδεύεται;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να βρίσκει κίνητρα να προϋποθέσεις να αναβαθμίζει τις σπουδές του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να παρακολουθεί κατά τακτά χρονικά διαστήματα σεμινάρια, είτε με ωριαία αποζημίωση είτε στο ωράριό του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να μην σκέφτεται με ποιο άλλο τρόπο μπορεί να βγάλει χρήματα γιατί όσα βγάζει δεν του φτάνουν;
-
Για το νέο αυτό θέμα έχω δεχτεί τελευταία διάφορα ερεθίσματα.
Για το λόγο αυτό θα ήθελα να μοιραστούμε σκέψεις και να ανταλλάξουμε απόψεις.
Αν το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι και λειτούργημα, μέχρι που φτάνουν τα όρια της προσωπικής ευθύνης του κάθε εκπαιδευτικού που περνάει το κατώφλι μιας τάξης, και που αρχίζουν τα όρια της Πολιτείας;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να λέει: "εγώ κάνω μάθημα για όσο με πληρώνουν;"
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να μπαίνει "χαλαρός" στην τάξη επειδή έτσι κι αλλιώς παίρνει το μισθό του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να λέει ότι αρνείται να ακολουθήσει το πρόγραμμα σπουδών και να υποβιβάζει την ύλη που διδάσκει, επειδή η Πολιτεία δεν του δίνει τις καλύτερες προϋποθέσεις που αυτός επιθυμεί;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να αρνείται να μάθει;
Αλλά επίσης,
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να προετοιμάζει απερίσπαστος τη διδασκαλία του, χωρίς να έχει άγχος για τις βασικές του ανάγκες;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να σπουδάσει τα παιδιά του, που όμως με το μισθό που παίρνει δεν είναι αυτό δυνατόν;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να έχει τα απαραίτητα χρήματα για να αγοράζει βιβλία για να αυτοεκπαιδεύεται;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να βρίσκει κίνητρα να προϋποθέσεις να αναβαθμίζει τις σπουδές του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να παρακολουθεί κατά τακτά χρονικά διαστήματα σεμινάρια, είτε με ωριαία αποζημίωση είτε στο ωράριό του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να μην σκέφτεται με ποιο άλλο τρόπο μπορεί να βγάλει χρήματα γιατί όσα βγάζει δεν του φτάνουν;
καλημερα σε ολους
παρα πολυ ωραιο θεμα ανοιξες mavoglou
Προσωπικη μου αποψη ειναι οτι αν καποιος αγαπαει πολυ τη δουλεια του δίνει και πολλα στη δουλεια του και επενδυει σε αυτην δηλαδη αγοραζει βιβλια για να ενημερωνεται χωρις να σκεφτετει το κοστος, ψαχνει για να κανει σεμιναρια χωρις να σκεφτεται την ταλαιπωρια και την μετακινηση, καλυπτει την υλη που εχει και προσπαθει για περισσοτερα χωρις να του σταθει εμποδιο το υλικο που του παρεχει το σχολειο κ.α.
Μεσα σε ολα εχεις θηξει το οικονομικο. Θεωρω οτι ο μισθος μας δεν ειναι αρκετος και σχεδον ολοι πεφτουμε στο λουκι να ασχολουμαστε και με αλλα πραγματα για να βγαλουμε λιγα λεφτακια παραπανω π.χ. ΗΡΩΝ. Ολο αυτο το σκηνικο μας κανει να αναλωνομαστε σε αλλα περα απο το σχολειο. Σαφως και πρεπει να υπαρχουν κινητρα για την αναβαθμιση των σπουδων μας και της δουλειας μας.
Αλλα ειναι μαγικο να μπορεσει καποιος με αυτα που εχει να προσφερει το μεγιστο στα παιδια του στην ταξη του.
-
Επειδή το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι λειτούργημα
Επειδή κι εμείς συμβάλλουμε ενεργά στο χτίσιμο των γενεών που έρχονται
Επειδή ο εκπαιδευτικός πρέπει να είναι ενημερωμένος για όλα
δεν έχουμε δικαίωμα να είμαστε χαλαροί, να υποβιβάζουμε το μάθημά μας, να αρνούμαστε να μάθουμε...
Και υπάρχουν αρκετοί ήρωες εκπαιδευτικοί εκεί έξω που συνεχίζουν τις προσπάθειές τους και δουλεύουν με μεράκι και αγάπη για τη δουλειά τους, ανεξάρτητα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν (οικονομικά, προσωπικά, κτλ).
Η Πολιτεία πρέπει να στηρίξει οικονομικά τους ανθρώπους αυτούς. Έχει ηθική υποχρέωση να το κάνει!
-
Για το νέο αυτό θέμα έχω δεχτεί τελευταία διάφορα ερεθίσματα.
Για το λόγο αυτό θα ήθελα να μοιραστούμε σκέψεις και να ανταλλάξουμε απόψεις.
Αν το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι και λειτούργημα, μέχρι που φτάνουν τα όρια της προσωπικής ευθύνης του κάθε εκπαιδευτικού που περνάει το κατώφλι μιας τάξης, και που αρχίζουν τα όρια της Πολιτείας;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να λέει: "εγώ κάνω μάθημα για όσο με πληρώνουν;"
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να μπαίνει "χαλαρός" στην τάξη επειδή έτσι κι αλλιώς παίρνει το μισθό του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να λέει ότι αρνείται να ακολουθήσει το πρόγραμμα σπουδών και να υποβιβάζει την ύλη που διδάσκει, επειδή η Πολιτεία δεν του δίνει τις καλύτερες προϋποθέσεις που αυτός επιθυμεί;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να αρνείται να μάθει;
Αλλά επίσης,
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να προετοιμάζει απερίσπαστος τη διδασκαλία του, χωρίς να έχει άγχος για τις βασικές του ανάγκες;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να σπουδάσει τα παιδιά του, που όμως με το μισθό που παίρνει δεν είναι αυτό δυνατόν;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να έχει τα απαραίτητα χρήματα για να αγοράζει βιβλία για να αυτοεκπαιδεύεται;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να βρίσκει κίνητρα να προϋποθέσεις να αναβαθμίζει τις σπουδές του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να παρακολουθεί κατά τακτά χρονικά διαστήματα σεμινάρια, είτε με ωριαία αποζημίωση είτε στο ωράριό του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να μην σκέφτεται με ποιο άλλο τρόπο μπορεί να βγάλει χρήματα γιατί όσα βγάζει δεν του φτάνουν;
Ετσι που σε πνήγει το άδηκο ρε φίλε πας κατευθιαν για Ευαγγελάτο.βέβαια τι να κάνεις και συ αγανακτείς,αλλά μας δήνεις, το κακό παράδηγμα : ή να γίνουμε λαμόγεια, ή να μη γίνουμε καθηγιτές.πάντως και ιο καθηγιτές λαμ’ογεια, άνθρωποι είναι, και εχουν ελαφρυντικα,δε θα τους σταυροσουμε κιολα,μην ανισιχεις.ελπίζω να βοίθισα όσο μπόρεσα στους προβλιματισμούς που έθεσες.προπαντως μη σταναχωριεσαι για τα λεφτα,λίγα πάνω λίγα κάτω, τη σιμασήα έχει;δε θα πεθάνουμε κιόλα.τα λεφτα δε φάιρνουν τυην ευτιχήα,μας το λεγαν από το διμοτικό
-
Θέμα συνείδησης, προτεραιοτήτων και προσωπικής ζωής.
Μπορεί να υπάρχει κάποιος ευσυνείδητος, διαβασμένος, επιμορφωμένος, τυπικός, που κάνει σωστά τη δουλειά του, είναι καθηγητής με @@, πρώτο όνομα και μούρη στο σχολείο, να εργάζεται σοβαρά και πράγματι να είναι σωστός εκπαιδευτικός.....αλλά όλα αυτά τα κάνει για να ψαρεύει ιδιαίτερα. Προτεραιότητα: η καριέρα. Μπορεί να υπάρχει και ο άλλος, αυτός που γκρινιάζει διαρκώς, εκνευρίζεται με τις συνθήκες που (δεν) του παρέχει η πολιτεία, λέει λόγια του στυλ 'σιγά μη σκάσω για 3 κ 60', όμως διαβάζει επιμορφώνεται για το δικό του πνεύμα πρώτα, έχει άψογη επικοινωνία με τους μαθητές, προσπαθεί να επηρρεάζει θετικά προσωπικότητες, να πηγαίνει το μάθημα ένα επίπεδο (ακαδημαϊκό) πιο πέρα από το σχολικό βιβλίο, να φέρνει το μαθητή κοντά στο μάθημα...και όλα αυτά για την ψυχή, τη δική του και των μαθητών του. Προτεραιότητα: οι μαθητές. Επομένως, τα πάντα είναι θέμα προτεραιοτήτων, κατά τη γνώμη μου.
Είναι βέβαια κ θέμα συνείδησης. Τα όρια δεν μπορούν να είναι σαφή. Παλεύουμε και αγωνιζόμαστε αξιοποιώντας στο έπακρο τα ελάχιστα μέσα που προσφέρει η Πολιτεία. Με προσωπικό κόστος οικονομικο, ψυχολογικό και χρονικό δίνουμε το καλύτερο στους μαθητές μας, μέχρι να φτάσουμε τα δικά μας όρια, να κλατάρουμε και να κάνουμε κανένα βήμα πίσω, τιμωρώντας την Πολιτεία. Σύντομα η συνείδηση μας επαναφέρει στον αγώνα. Και τούμπαλιν.
Τέλος τα προσωπικά προβλήματα ενός εκπαιδευτικού μπορεί να διαμορφώσουν το χαρακτήρα του έτσι ώστε να γίνει αισιόδοξος ή το αντίθετο, ωχαδερφιστής ή πολεμιστής, φιλοχρήματος ή όχι κ.ο.κ. με τέτοιο τρόπο ώστε να αλλάζει μερικώς η στάση του ως εκπαιδευτικός ανά τα χρόνια.
-
Όταν έρθει η στιγμή να εξετάσετε το Σεπτέμβρη ένα παιδάκι μετεξεταστέο στην α γυμνασίου και δεν τα πάει καθόλου καλά θα το κόψετε?
-
Δε θα το εξέταζα, μάλλον θα του έκανα μια δίωρη κουβεντούλα γιατί πρέπει και πώς θα μπορέσει να τα πάει καλύτερα στο μέλλον και θα το περνούσα.
-
Όταν έρθει η στιγμή να εξετάσετε το Σεπτέμβρη ένα παιδάκι μετεξεταστέο στην α γυμνασίου και δεν τα πάει καθόλου καλά θα το κόψετε?
Η λέξη παιδάκι παραπέμπει σε ένα κακόμοιρο πλάσμα που μας δημιουργεί αισθήματα λύπησης.
Πρέπει να επηρεάζουν τα αισθήματα έναν εκπαιδευτικό; Και όταν λέω αισθήματα δεν εννοώ την προσμέτρηση αντικειμενικών παραμέτρων που δημιουργούν δυσκολίες στην μελέτη ενός μαθητή. Εννοώ σκέψεις όπως: το κακόμοιρο το παιδάκι τι ευγενικό που είναι ή ακόμα ότι μου δημιουργεί ένα αίσθημα ανωτερότητας με τη στάση του, κ.ά.
Αν αποφασίσουμε να περνάμε όλα τα παιδιά, τουλάχιστον ας το αποφασίσουμε θεσμικά, αν αυτό είναι ένα καλό μέτρο.
(Παρατήρηση: σήμερα ένας μαθητής Γυμνασίου για να μείνει μετεξεταστέος για το Σεπτέμβριο πρέπει να μην έχει ασχοληθεί στο ελάχιστο με ένα μάθημα.)
Κάνουμε ή όχι κακό αν τελικά μάθουμε τους μαθητές μας να μην προσπαθούν και συνάμα να μην έχει καμία επίπτωση η καθολική αδιαφορία τους.
-
Είπαμε θα γινόταν κουβέντα πρώτα. Αυτό άλλωστε πρεσβεύει η σύγχρονη παιδαγωγική-υπήρχε και παρόμοιο θέμα στον διαγωνισμό ασεπ αν θυμάσαι. Τι λέμε στη σύγχρονη παιδαγωγική; ...ότι μέσα από το διάλογο προσεγγίζεις τα προβλήματα των μαθητών και τους βοηθάς να τα λύσουν....η βαθμολογία λειτουργεί ως κίνητρο, κ όχι ως τιμωρία κτλ κτλ
Δεν του μαθαίνεις να μην προσπαθεί,, όπως είπες, αλλά με την κουβέντα αυτό ακριβώς του εξηγείς. Γιατί και πώς πρέπει να προσπαθεί.
Αν είναι έτσι να κόβουμε απρόσωπα και ωμά για να είμαστε εντός του θεσμικού πλαισίου, που κάποιοι με τόση θέρμη παινεύουν.
-
enigma δε ξερω τη εγραψες στον ΑΣΕΠ,αλλά πρεπει να εργαψες ψιλά,δε μας δηνεις τα βιβλήα που διάβασες να μοιραστεις μαζι μας τις εμπηριες σου,να ωφελιθω και εγω που ειμαι π20 και δε ξερω από αυτά;φαίνεσαι ψιλού επηπέδου.και όχι μονο αλλα και με κοινωνηκή ενσηναισθηση! ;)
Χερομαι που ειμαι μελος στο φορουμ,το επηπεδο είναι ψιλο και εγω παρολο που δεν εχω και τοσο ψιλο επήπεδο, :-[στοχεύω ψιλά.ημουνα μαθητης του 12 και τωρα π20.Ποτε δε θα εκοβα μαθητη στο γυμνασηο,αλλά και γενικά.Μακάρη να διοριστω να πραγματοποιισω τα ονειρα μου. :)
-
Καλημέρα σε όλους! Γράφω πρώτη φορά εδώ , επειδή μου φάνηκε ενδιαφέρον το συγκεκριμένο θέμα.
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να λέει: "εγώ κάνω μάθημα για όσο με πληρώνουν;
Αυτό μου φαίνεται μεγάλη απάτη! Δηλαδή αν έπαιρνε 200 ευρώ περισσότερα θα έκανε καλό μάθημα κι αν έπαιρνε 500 ευρώ περισσότερα θα έκανε ακόμα καλύτερο μάθημα; Πολύ αμφιβάλλω... Ή ξέρεις να κάνεις μάθημα ή όχι! Την ώρα που είσαι στην τάξη δε σκέφτεσαι τα λεφτά. Η πολιτεία πάντως πρέπει να αυξήσει τους μισθούς γι' αυτά που ήδη προσφέρουμε.
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να μπαίνει "χαλαρός" στην τάξη επειδή έτσι κι αλλιώς παίρνει το μισθό του;
Ναι , το έχει! Αλλά αυτό δε σημαίνει πως δε θα κάνει τίποτα. Θα κάνει αυτό που νομίζει καλύτερο χωρίς το άγχος της ανεργίας ή της απόλυσης.
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να λέει ότι αρνείται να ακολουθήσει το πρόγραμμα σπουδών και να υποβιβάζει την ύλη που διδάσκει, επειδή η Πολιτεία δεν του δίνει τις καλύτερες προϋποθέσεις που αυτός επιθυμεί;
Κανονικά θα έπρεπε οι εκπ/κοι να έχουν το δικαίωμα να ελέγχουν τη διδακτέα ύλη. Πολλά κεφάλαια είναι κακογραμμένα ή ακατάλληλα για ορισμένες ηλικίες μαθητών.
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να αρνείται να μάθει;
Ναι το έχει , όπως και ένας μαθητής άλλωστε! Αν κάτι το θεωρεί ανούσιο ή άχρηστο κανείς δε μπορεί να τον αναγκάσει να το μάθει. Πρέπει πρώτα να πειστεί για τη χρησιμότητα του ή να του κεντρίσουμε το ενδιαφέρον .
Αλλά επίσης,
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να προετοιμάζει απερίσπαστος τη διδασκαλία του, χωρίς να έχει άγχος για τις βασικές του ανάγκες;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να σπουδάσει τα παιδιά του, που όμως με το μισθό που παίρνει δεν είναι αυτό δυνατόν;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να έχει τα απαραίτητα χρήματα για να αγοράζει βιβλία για να αυτοεκπαιδεύεται;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να βρίσκει κίνητρα να προϋποθέσεις να αναβαθμίζει τις σπουδές του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να παρακολουθεί κατά τακτά χρονικά διαστήματα σεμινάρια, είτε με ωριαία αποζημίωση είτε στο ωράριό του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να μην σκέφτεται με ποιο άλλο τρόπο μπορεί να βγάλει χρήματα γιατί όσα βγάζει δεν του φτάνουν;
Ναι σε όλα!!!
-
Enigma, είναι άλλο η θεωρία που διαβάζεις στα βιβλία και άλλο η πράξη. Άσε που διαβάζοντας μόνο λοχεύει ο κίνδυνος να παρερμηνεύεις ή να διαστρεβλώνεις αυτά που διαβάζεις.
Αν ήμουν ένας 15χρονος/η που είχα μείνει αδιάφορος/η όλη τη χρονιά σε σημείο να μείνω, με συγχωρείς που θα στο πω κάπως χύμα αλλά χε@@@ για τις κουβεντούλες που θα μου έκανε ή έλεγε ο κάθε δήθεν ευαισθητοποιημένος καθηγητής που τάχα μου με καταλαβαίνει ή που θέλει να με φέρει στον ίσιο δρόμο. Και ξέρει γιατί? Γιατί αν με καταλάβαινε αυτός και οι υπόλοιποι θα είχαν με άλλους τρόπους φροντίσει να μη φτάσω εκεί.
Αλλά νομίζω ότι έχουμε ξεφύγει από το θέμα που έβαλε ο mavoglou και αν δεν κάνω λάθος, ας με διορθώσει ο ίδιος ο θεματοθέτης, οι προβληματισμοί του αφορούσαν ζητήματα επαγγελματικής δεοντολογίας, καθώς και θέματα σύγκρουσης των προσωπικών αναγκών με εκείνες της επαγγελματικής πραγματικότητας .
Και αυτά τα ερωτήματα αφορούν όχι μόνο τον επαγγελματικό κλάδο των εκπαιδευτικών αλλά τελικά και όλους τους κλάδους επαγγελμάτων. Δεν θα μπώ στη διαδικασία να πω στην άθλια χώρα ή το κράτος που ζούμε κτλ. Ή να κάνω συγκρίσεις με άλλες χώρες.
Θέλω μόνο να πω πως η «κατάντια» μας σε αυτά τα θέματα είναι τέτοια που τίθενται υπό συζήτηση ή γίνονται αντικείμενο προβληματισμού για άλλη μια φορά τα αυτονόητα που σχετίζονται με την επαγγελματική δεοντολογία και λειτουργία.
Προσωπικά αρνούμαι να μπω στη λογική ή τον προβληματισμό αν θα πρέπει να κάνω τη δουλειά μου ως επαγγελματίας σε σχέση με το αν πληρώνομαι καλά ή με το ποιες είναι οι παροχές της πολιτείας, της οποίας στο κάτω-κάτω είμαι και η ίδια μέλος, ή τέλος το ποιες είναι οι ιδιαίτερες και προσωπικές μου ανάγκες.
Στην πρώτη ενότητα ερωτημάτων που θέτει ο mavoglou η απάντησή μου αδιαπραγμάτευτα είναι ΟΧΙ. Και ανήκουν όλα τα ερωτήματα που βάζεις στην σφαίρα του αυτονόητου που δεν έπρεπε καν να μπαίνουν υπο συζήτηση. Kαταλαβαίνω όμως πλήρως γιατί τα έθεσε o mavoglou διαβάζοντας τις απαντήσεις που πήρε (με εξαίρεση 2-3 που απαντούν επι της ουσίας)
Στη δεύτερη ενότητα ερωτημάτων που θέτεις πριν απαντήσω θα θελα να πω πως τα ερωτήματα που θέτεις δεν αφορούν μόνο τον επαγγελματία εκπαιδευτικό αλλά τον πολίτη ή καλύτερα τον όποιο εργαζόμενο ο οποίος οφείλει να διεκδικεί το καλύτερο για τη ζωή του (συμπεριλαμβανομένου και του επαγγέλματός του) αλλά και τον κόσμο που ζει. Με αυτή την έννοια θεωρώ πως και οι εκπαιδευτικοί όπως και κάθε άλλη κατηγορία εργαζομένων οφείλουν να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες σε ότι αφορά την άσκηση του επαγγέλματός τους, τη διαβίωσή και την ποιότητα της ζωής τους. Γιατί μόνο όταν είναι καλά οι ίδιοι μπορούν να προσφέρουν ακόμα περισσότερα. Οφείλουν όμως και να αποδίδουν και να λειτουργούν στο μέγιστο υπο τις συνθήκες που βρίσκονται για να έχουν δικαίωμα να διεκδικούν και να επιτύχουν το καλύτερο.
Ωστόσο, αν θα έπρεπε να δώσω μια απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα της δεύτερης ενότητας έχω να πω το εξής. Αν κυριαρχούν οι προσωπικές και οι οικογενειακές μας ανάγκες , οι οποίες δεν ικανοποιούνται από την άσκηση του συγκεκριμένου επαγγέλματος και πολύ περισσότερο εμποδίζουν στην άσκηση του επαγγέλματος μας, είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε μια άλλη επαγγελματική πορεία. Κανείς δεν μας υποχρεώνει να δουλεύουμε σε μια «κακοπληρωμένη» θέση εργασίας. Υπάρχουν εκατοντάδες άλλα επαγγέλματα πιο προσοδοφόρα από αυτό του εκπαιδευτικού που μπορεί να σε απαλλάξουν από το άγχος για το αν θα σου φτάσουν τα λεφτά για να σπουδάσεις τα παιδιά σου, να αγοράσεις καινούργιο αμάξι, εξοχικό, κινητό κτλ
-
(Παρατήρηση: σήμερα ένας μαθητής Γυμνασίου για να μείνει μετεξεταστέος για το Σεπτέμβριο πρέπει να μην έχει ασχοληθεί στο ελάχιστο με ένα μάθημα.)
Κάνουμε ή όχι κακό αν τελικά μάθουμε τους μαθητές μας να μην προσπαθούν και συνάμα να μην έχει καμία επίπτωση η καθολική αδιαφορία τους.
Σαν γενική στάση ζωής έχω υιοθετήσει την άποψη που προτάσσει την πρόληψη έναντι των κυρώσεων προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι όποιες παρεκκλίσεις. Με την προϋπόθεση όμως ότι υπάρχει ένα πλαίσιο και ξεκάθαροι κανόνες όπου η παραβίαση των τελευταίων θα επιφέρει κυρώσεις.
Στο σχολείο λοιπόν που είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας, όταν δεν υπάρχει αυτό το πλαίσιο και οι κανόνες που καθορίζουν τον ρόλο, τη θέση και τις υποχρεώσεις του καθενός είμαι σίγουρη ότι δεν βοηθάς καθόλου τους μαθητές σου όταν τους μαθαίνεις πώς να τη γλυτώνουν.
Αντίθετα θεωρώ και διαπιστώνω ότι βοηθάς στη «τερατογέννηση» και αναπαραγωγή επικίνδυνων ατόμων για το σύνολο της κοινωνίας. Συμβάλεις δηλαδή, στη δημιουργία ατόμων που θεωρούν μέσα από την ημιμάθεια που τους παρείχαν στο πλαίσιο του σχολείου ότι είναι ο κανόνας που μπορεί και οφείλει να αναπαραχθεί.
Αφήνοντας δηλαδή, τον μαθητή του 10-12 ή κάτω από τη βάση να περάσει τις τάξεις και τελικά να μπει και στο πανεπιστήμιο του μαθαίνεις ή του περνάς την νοοτροπία πως όλα είναι ΟΚ.
Και έξυπνος είναι, αφού δεν ήταν «βλάκας» να καταβάλει κόπο όπως οι «σπασίκλες» και ικανός να διαπρέψει με την ημιμάθεια του αφού, μπήκε και στο πανεπιστήμιο και οφείλει και μπορεί αύριο ως πτυχιούχος να διεκδικήσει μια θέση εκπαιδευτικού για να αναπαράγει το « κυρίαρχο είδος» του.
Αν αγαπάς και σέβεσαι τον εαυτό σου κατ' επέκταση και τα παιδιά - μαθητές σου και δεν τα αντιμετωπίζεις όχι ως τα καημένα τα "παιδάκια" νομίζω ότι οφείλεις να τους μάθεις πως και κανόνες υπάρχουν και επιπτώσεις από την παραβίασή τους. Φοβάμαι πως υιοθετώντας την άποψη τα "παιδάκια" δεν κάνεις τίποτα άλλο παρά να προσπαθείς να συγκαλύψεις την δική σου ανεπάρκεια και μειονεξία ως εκπαιδευτικός.
-
Mat τι βαθυα που είναι η ανάλιση σου,σιγουρα στο σχοληο ησουνα μαθητρηα με ψιλους βαθμους,φένεσαι.εγω κατι τετια πάντως δε τα μετραω και πολύ δήνω πιο σημασήα στον παράγοντα ανθρωπο-πολιτη.εσβησες όλους τους άλλους με την ανάλιση σου όπως πάντα και ξεχώρισες με την αυθεντηκοτητα σου. 8)κριμα που καταργηθηκε το καρμα και δε μπορω να σε ψιφήσω όπως θα ηθελα :'(
-
Ωστόσο, αν θα έπρεπε να δώσω μια απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα της δεύτερης ενότητας έχω να πω το εξής. Αν κυριαρχούν οι προσωπικές και οι οικογενειακές μας ανάγκες , οι οποίες δεν ικανοποιούνται από την άσκηση του συγκεκριμένου επαγγέλματος και πολύ περισσότερο εμποδίζουν στην άσκηση του επαγγέλματος μας, είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε μια άλλη επαγγελματική πορεία. Κανείς δεν μας υποχρεώνει να δουλεύουμε σε μια «κακοπληρωμένη» θέση εργασίας. Υπάρχουν εκατοντάδες άλλα επαγγέλματα πιο προσοδοφόρα από αυτό του εκπαιδευτικού που μπορεί να σε απαλλάξουν από το άγχος για το αν θα σου φτάσουν τα λεφτά για να σπουδάσεις τα παιδιά σου, να αγοράσεις καινούργιο αμάξι, εξοχικό, κινητό κτλ
οταν μιλαει η αυθεντηκοτητα και ο ρομαντησμος ολα τα αλλα περισευουν,τι να λεμε τωρα :)
-
Αντίθετα θεωρώ και διαπιστώνω ότι βοηθάς στη «τερατογέννηση» και αναπαραγωγή επικίνδυνων ατόμων για το σύνολο της κοινωνίας. Συμβάλεις δηλαδή, στη δημιουργία ατόμων που θεωρούν μέσα από την ημιμάθεια που τους παρείχαν στο πλαίσιο του σχολείου ότι είναι ο κανόνας που μπορεί και οφείλει να αναπαραχθεί.
Αφήνοντας δηλαδή, τον μαθητή του 10-12 ή κάτω από τη βάση να περάσει τις τάξεις και τελικά να μπει και στο πανεπιστήμιο του μαθαίνεις ή του περνάς την νοοτροπία πως όλα είναι ΟΚ.
Θα με συγχωρισεις τον ανορθογραφο,αλλά το «τερατογέννηση» είναι τερατογένεση. Τώρα θα μου πεις πώς το καταλαβα γιατι ο ορθογραφηκος ελεγχος του word δε το βγαζει.μου τοπε μια φιλη φιλόλογος που παρακουλουθει κερο τωρα τα γραπτα σου και εχει εντιπωσιαστει φοβερα από τις αποψεις σου.κριμα που δεν εχει γηνει μελος στο φορουμ ακομη,θα της πώ να γήνει. :)
-
dinos_ Μήπως θα μπορούσες να κάνεις μια προσπάθεια να μας εξηγήσεις τι περιεχόμενο δίνεις ή ποια κατά εσένα είναι τα χαρακτηριστικά σε αυτό που ορίζεις άνθρωπο-πολίτη και ο οποίος έχει τόση μεγάλη σημασία, πάντα κατά εσένα, έτσι ώστε να μην μετράει τίποτα άλλο?
Γιατί πχ είναι πολλοί αυτοί που μιλούν για δημοκρατία αλλά κάθε φορά ο καθένας έχει διαφορετικά πράγματα στο μυαλό του και ουκ ολίγες φορές στην ιστορία της ανθρωπότητας, εν ονόματι της δημοκρατίας έχουν γίνει τα μεγαλύτερα εγκλήματα.
Και κάτι ακόμη, δηλαδή, από όλη τη παράγραφο μόνο η ορθογραφία και η εκφορά της λέξης "τερατογένεση" από το "τερατογενεσία" σε άγγιξε?
-
dinos_ Μήπως θα μπορούσες να κάνεις μια προσπάθεια να μας εξηγήσεις τι περιεχόμενο δίνεις ή ποια κατά εσένα είναι τα χαρακτηριστικά σε αυτό που ορίζεις άνθρωπο-πολίτη και ο οποίος έχει τόση μεγάλη σημασία, πάντα κατά εσένα, έτσι ώστε να μην μετράει τίποτα άλλο?
Γιατί πχ είναι πολλοί αυτοί που μιλούν για δημοκρατία αλλά κάθε φορά ο καθένας έχει διαφορετικά πράγματα στο μυαλό του και ουκ ολίγες φορές στην ιστορία της ανθρωπότητας, εν ονόματι της δημοκρατίας έχουν γίνει τα μεγαλύτερα εγκλήματα.
Και κάτι ακόμη, δηλαδή, από όλη τη παράγραφο μόνο η ορθογραφία και η εκφορά της λέξης "τερατογένεση" από το "τερατογενεσία" σε άγγιξε?
Ποσο δηκιο εχεις!οσα γραφεις είναι με μοναδηκο τροπο αυθεντηκα.ισως δε μπορω να τα υποστιριξω με επειχηρήματα(δεν εχω την ικανοτιτα που εχεις εσυ) :-[ αλλά συναισθάνωμαι ότι είναι σωστα. :)
Στο ειπα να μη τσατιστεις για το λαθος,δε το βρηκα εγω, το βρηκε η φιλη μου(καλιτερα να στολεγα σε pm :-X)
Απο το τερατογενεσια βγενει το τερατογενεση ????Τι δε μαθενω καθε μερα που περναει σε αυτο το φορουν 8)! και τι θα πει ρε παιδια τερατογενεσια?
-
(Παρατήρηση: σήμερα ένας μαθητής Γυμνασίου για να μείνει μετεξεταστέος για το Σεπτέμβριο πρέπει να μην έχει ασχοληθεί στο ελάχιστο με ένα μάθημα.)
Κάνουμε ή όχι κακό αν τελικά μάθουμε τους μαθητές μας να μην προσπαθούν και συνάμα να μην έχει καμία επίπτωση η καθολική αδιαφορία τους.
Σαν γενική στάση ζωής έχω υιοθετήσει την άποψη που προτάσσει την πρόληψη έναντι των κυρώσεων προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι όποιες παρεκκλίσεις. Με την προϋπόθεση όμως ότι υπάρχει ένα πλαίσιο και ξεκάθαροι κανόνες όπου η παραβίαση των τελευταίων θα επιφέρει κυρώσεις.
Στο σχολείο λοιπόν που είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας, όταν δεν υπάρχει αυτό το πλαίσιο και οι κανόνες που καθορίζουν τον ρόλο, τη θέση και τις υποχρεώσεις του καθενός είμαι σίγουρη ότι δεν βοηθάς καθόλου τους μαθητές σου όταν τους μαθαίνεις πώς να τη γλυτώνουν.
Αντίθετα θεωρώ και διαπιστώνω ότι βοηθάς στη «τερατογέννηση» και αναπαραγωγή επικίνδυνων ατόμων για το σύνολο της κοινωνίας. Συμβάλεις δηλαδή, στη δημιουργία ατόμων που θεωρούν μέσα από την ημιμάθεια που τους παρείχαν στο πλαίσιο του σχολείου ότι είναι ο κανόνας που μπορεί και οφείλει να αναπαραχθεί.
Αφήνοντας δηλαδή, τον μαθητή του 10-12 ή κάτω από τη βάση να περάσει τις τάξεις και τελικά να μπει και στο πανεπιστήμιο του μαθαίνεις ή του περνάς την νοοτροπία πως όλα είναι ΟΚ.
Και έξυπνος είναι, αφού δεν ήταν «βλάκας» να καταβάλει κόπο όπως οι «σπασίκλες» και ικανός να διαπρέψει με την ημιμάθεια του αφού, μπήκε και στο πανεπιστήμιο και οφείλει και μπορεί αύριο ως πτυχιούχος να διεκδικήσει μια θέση εκπαιδευτικού για να αναπαράγει το « κυρίαρχο είδος» του.
Αν αγαπάς και σέβεσαι τον εαυτό σου κατ' επέκταση και τα παιδιά - μαθητές σου και δεν τα αντιμετωπίζεις όχι ως τα καημένα τα "παιδάκια" νομίζω ότι οφείλεις να τους μάθεις πως και κανόνες υπάρχουν και επιπτώσεις από την παραβίασή τους. Φοβάμαι πως υιοθετώντας την άποψη τα "παιδάκια" δεν κάνεις τίποτα άλλο παρά να προσπαθείς να συγκαλύψεις την δική σου ανεπάρκεια και μειονεξία ως εκπαιδευτικός.
-
Έστειλα από λάθος πριν. Συμφωνώ σχεδόν εξολοκλήρου μαζί σου mat. H λέξη παιδάκι παρέπεμπε στη νοοτροπία που επικρατεί στο σχολείο που πήγαινα και σε άλλα πολλά απ' όσα ακουσα πρόσφατα σε μία συζήτηση που είχα. Όσον αφορά για το αν το θέμα ξεφεύγει από το αρχικό, όπως ανέφερε κάποιος άλλος, μπορεί. Απλά διάβασα τον τίτλο και έθεσα αυτήν την ερώτηση...
-
Κατανοώ και την απάντηση που έδωσε το enigma, γιατί μπορεί να θεώρησε οτι με έναν καλό καθηγητή ο μαθητής θα μπορέσει να ορθοποδήσει στο μάθημα που κόπηκε.Και είναι γεγονός ότι μερικοί μαθητές δυσκολεύονται να ορθοποδήσουν και χρειάζονται τέτοιου είδους κουβεντούλες.Ωστόσο δεν μπορείς να βασίζεσαι στιην ικανότητα των άλλων και υπάρχει ο κίνδυνος που ανέφερε η mat... Άρα τα στατιστικά μου καταλήγουν μάλλον στην απάντηση της τελευταίας.Αυτα για το enigma που είχε την ευγένεια να απαντήσει..
-
Enigma, είναι άλλο η θεωρία που διαβάζεις στα βιβλία και άλλο η πράξη. Άσε που διαβάζοντας μόνο λοχεύει ο κίνδυνος να παρερμηνεύεις ή να διαστρεβλώνεις αυτά που διαβάζεις.
Αν ήμουν ένας 15χρονος/η που είχα μείνει αδιάφορος/η όλη τη χρονιά σε σημείο να μείνω, με συγχωρείς που θα στο πω κάπως χύμα αλλά χε@@@ για τις κουβεντούλες που θα μου έκανε ή έλεγε ο κάθε δήθεν ευαισθητοποιημένος καθηγητής που τάχα μου με καταλαβαίνει ή που θέλει να με φέρει στον ίσιο δρόμο. Και ξέρει γιατί? Γιατί αν με καταλάβαινε αυτός και οι υπόλοιποι θα είχαν με άλλους τρόπους φροντίσει να μη φτάσω εκεί.
Εσύ mat μπορεί να χε@@@@. Ο δικός μου μαθητής που του συνεβή κάτι παρόμοιο φέτος, όχι. Όταν επιτέλους μπεις στην τάξη, τα ξαναλέμε. Αυτά προς το παρόν.
-
Μια λεπτομέρεια enigma, μπορεί να μην έχω μπει στη τάξη από τη μεριά του εκπαιδευτικού αλλά, έχω υπάρξει μέσα στη τάξη ως μαθήτρια και θυμάμαι καλά ακόμη πόσο βαρετοί και ανούσιοι μας φαίνονταν όλοι οι "μεγάλοι" και στη προκειμένη περίπτωση οι δάσκαλοι και οι καθηγητές που, με τα κηρύγματα τους προσπαθούσαν εκ των υστέρων να μαζέψουν τα αμάζευτα. Τους θυμάμαι ακόμη να προσπαθούν να μας αποδείξουν με ένα λογικοφανή αλλά όχι πιστικό τρόπο, πως το πρόβλημα ήταν δικό μας και δική μας η ευθύνη για την όποια δυσάρεστη θέση βρισκόμασταν. Δεν θυμάμαι δε, κανέναν καθηγητή να αναλαμβάνει με θάρρος το μερτικό της ευθύνης του, και να μας ζητά με ειλικρίνεια συγνώμη γιατί δεν έπραξε κι αυτός αυτό που έπρεπε να πράξει για να μη βρεθούμε σε δυσμενή θέση. Συνήθως μας έλεγαν: "Άκου παιδί μου εγώ που σου μιλάω για το καλό σου τα λέω όσα σου λέω" κι "άκουμε εγώ ξέρω γιατι μπλα …μπλα ….μπλα…. εσύ είσαι μικρό ακόμη και θα με θυμηθείς μετά από χρόνια μπλα… μπλα …μπλα…. ή είδες τώρα που δεν με άκουγες που έφτασες σε αυτή τη δυσάρεστη θέση να …μπλα μπλα....Εγώ επειδή σε καταλαβαίνω θα σου δώσω μια ακόμη ευκαιρία κοίτα και εσύ να είσαι εντάξει…μπλα…μπλα"
Απέναντι σε αυτούς τους τύπους θυμάμαι πως κουνούσαμε το κεφάλι συγκαταβατικά και δεν βλέπαμε την ώρα να τους ξεφορτωθούμε για να πάμε παρακάτω. Όχι από «δουλικότητα», αναισθησία ή ενοχή αλλά γιατί από αίσθημα αυτοσυντήρησης ξέραμε καλά πως απέναντί μας βρίσκεται κάποιος που έχει την εξουσία και ο μόνος τρόπος για να γλυτώσεις είναι να πας με τα νερά του.
Εσύ enigma μπορεί να μην ανήκεις στη κατηγορία των «μεγάλων» που περιγράφω και να είσαι μια από τις εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Μπράβο σου καλά κάνεις κι έτσι να συνεχίσεις και ζητώ συγγνώμη αν σε έθιξα.
Παρότι, το θέμα μας δεν είναι ούτε να αλληλο-αξιολογηθούμε, ούτε να αυτοπροβληθούμε και πολύ περισσότερο να αποποιηθούμε ή να απολογηθούμε για την πραγματικότητα που ζούμε ή εργαζόμαστε.
-
Αχ βρε mat αχ! Ποιος σου είπε ότι οι δάσκαλοι ρίχνουν την ευθύνη στα παιδιά, πώς αποποιούνται τις ευθύνες τους κ.ο.κ. Ποιος σου είπε ότι στα παιδιά μιλάμε αφ'υψηλού 'με το 'σεις και με το σας'. Στα παιδιά μιλάμε στη γλώσσα τους. Του λιμανιού, του χωραφιού, της τεχνολογίας, του, της, μπλα μπλα, ανάλογα με το παιδί, το περιβάλλον που ζει, το πού είναι το σχολείο, πώς έχει μεγαλώσει, ποια είναι η προσωπικότητά του κ.α. Κι ούτε ζει κάποιος με το φόβο της παρεξήγησης όταν έχει τη βεβαιότητα της δύναμης των κινήτρων του. Όταν τα κίνητρα είναι άλλα (τεμπελιά, εγωισμοί, κομπλεξισμοί), τότε εμφανίζονται τα φαινόμενα 'μεγαλοπρέπειας' των εκπ/κών. Το είπα και σε προηγούμενο ποστ. Όταν προτεραιότητά σου είναι τα παιδιά, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα.
Σίγουρα στη ζωή σου θα έτυχες σε καλούς παιδαγωγούς, από τους οποίους μπορείς να υιοθετήσεις κάποια καλά στοιχεία ως εκπαιδευτικός. Ίσως τώρα να θυμάσαι μόνο τα άσχημα, όμως την ώρα που θα διδάξεις θα θυμηθείς σαν brainstorming τα καλά και θα βρεις τρόπο να τα προσαρμόσεις στα 'παιδιά σου'. Και τα κακά, έτσι θα τα αποφύγεις. Να αξιολογούμε την εμπειρία μας από τους δικούς μας '' καλούς και 'κακούς' '' δασκάλους είναι ο καλύτερος τρόπος να διαμορφώσουμε καλύτερη στάση ως εκπαιδευτικοί.
Δεν είμαι καμιά εξαίρεση εγώ. Οι νέοι καθηγητές συνάδελφοί μου στο σύνολό τους σκέφτονται έτσι. Τα φαινόμενα της επίδειξης ισχύος και αυτοεπιβεβαίωσης εμφανίζονται από κάτι ανθρωπίδια- σεξουαλικά καταπιεσμένους και νοητικά καθυστερημένους&κολλημένους, συνήθως (όχι πάντα) ηλικιωμένους, κομπλεξικούς καθηγητίσκους (ας μου επιτραπούν οι εκφράσεις).
-
Παρότι, το θέμα μας δεν είναι ούτε να αλληλο-αξιολογηθούμε, ούτε να αυτοπροβληθούμε και πολύ περισσότερο να αποποιηθούμε ή να απολογηθούμε για την πραγματικότητα που ζούμε ή εργαζόμαστε.
Και γιατι όχι παρακαλω;Παρολο που συμφωνω μαζί σου σε όλα,εδώ τα χαλάμε.Κακο είναι δηλαδη <<να αλληλοαξιολογηθούμε, να αυτοπροβληθούμε και πολύ περισσότερο να αποποιηθούμε ή να απολογηθούμε για την πραγματικότητα που
-
dino σου ξεφυγε και μερικές λέξεις τις έγραψες σωστά.Πρόσεξε το λίγο...
-
Με τόσες πρόβες dinos_ μήπως θα έπρεπε να εξετάσεις το ενδεχόμενο να γίνεις ηθοποιός? ???
-
dino σου ξεφυγε και μερικές λέξεις τις έγραψες σωστά.Πρόσεξε το λίγο...
Οι ειρωνείες και τα ρατσιστηκά σχοληα :P δεν με ακουμπούν helen.Ειμαι π20 τεχνικός και η ορθογραφεία δεν είναι το φορτε μου,έχω άλα δυνατά σημια. 8)
-
Με τόσες πρόβες dinos_ μήπως θα έπρεπε να εξετάσεις το ενδεχόμενο να γίνεις ηθοποιός? ???
Mat δεν ειμαι υποχρεομένος να συνφωνω μαζι σου σε όλα,αλά συνφωνω στο τελευταίο: <<ο καθιγητής οφήλει να είναι και ηθοπειός>> :) :)
-
dinos_ σίγουρα δεν είσαι υποχρεωμένος να συμφωνείς μαζί μου σε όλα. Ούτε κι εγω το θέλω αυτό. Αντίθετα θα με προβλημάτιζε ιδιαίτερα αν συμφωνούσες μαζί μου σε όλα.
Αλλά να ξεκαθαρίσουμε πρώτον ότι δεν είπα ότι “ο καθηγητής οφείλει να είναι και ηθοποιός” >:(
Με το σχόλιο μου υπαινίσσομαι πως τα έχεις μπερδέψει λίγο τα πράγματα. Ο ρόλος του εκπαιδευτικού, δηλαδή οι πράξεις ενός ατόμου που συμμετέχει σε αυτό που λέμε εκπαιδευτική πράξη και σύστημα είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα από το ρόλος του ηθοποιού που βασιζόμενος σε ένα κείμενο υποδύεται - μιμείται μια συγκεκριμένη συμπεριφορά στη θεατρική σκηνή κι όχι σε συνθήκες πραγματικότητας.
Αν νομίζεις ότι θα γίνεις εκπαιδευτικός «κλέβοντας» δυο κουβέντες από εδώ και δυο από εκεί ή «τσιμπώντας» και αναμασώντας τι λένε ή αναπαριστώντας πως συμπεριφέρονται κάποιοι γιατί έτσι σου φαίνεται πως είναι το σωστό, είσαι γελασμένος. Όταν παριστάνουμε κάτι που δεν είμαστε,, δεν το έχουμε επεξεργαστεί και κατανοήσει όσο καλύτερα γίνεται είναι σίγουρο με μαθηματική ακρίβεια ότι θα αποτύχουμε. Καταλήγοντας είτε γραφικοί, είτε γελοίοι. Αλλά αν θέλεις και ένας ηθοποιός ακόμη όταν υποδύεται ή μιμείται ένα πρόσωπο πάνω στη σκηνή έχει ελάχιστες πιθανότητες να επιτύχει, αν πρώτα δεν έχει επεξεργαστεί και κατανοήσει πλήρως τι "παριστάνει'.
Κάτι ακόμη. Ότι η ορθογραφία δεν είναι καθόλου το φόρτε σου το έχουμε διαπιστώσει όλοι. Απλώς το προσπερνάμε όσο γίνεται. Έχοντας μάλιστα επίγνωση ότι ούτε και εμείς οι υπόλοιποι είμαστε όλοι τουλάχιστον και τόσο καλοί γνώστες της ελληνικής γλώσσας.
Μαζί σου όμως υπάρχει κάτι πέρα από την ορθογραφία που εμένα προσωπικά με βγάζει θα έλεγα εκτός εαυτού. Κι αυτό είναι όταν ενώ δεν ξέρεις ο ίδιος στοιχειώδη ορθογραφία ψάχνεις να βρεις λάθη των άλλων (πράγμα για το οποίο απορώ πως το καταφέρνεις τη στιγμή που πχ γράφεις τη λέξη δημοτικό: διμοτικό ???) και πολύ περισσότερο κάνεις σχόλια για το πόσο ανορθόγραφοι ή πόσο δεν την "παλεύουν" κάποιοι άλλοι. Αυτό έχεις σκεφτεί γιατί το κάνεις?
Φιλικά λοιπόν σου λέω ότι καλά θα ήταν αντί να ψάχνεις να δείξεις με το δάχτυλο ποιός άλλος έχει κάνει από κακή στάση "καμπούρα" να κάνεις κάτι με τη δικιά σου. Και δεν χρειάζεται όταν αναφέρονται οι άλλοι στο πρόβλημα της ανορθογραφίας σου, με όποιο τρόπο, να ταμπουρώνεσαι ή να αμύνεσαι πίσω από ένα: "Είμαι τεχνικός... έχω άλλα δυνατά σημεία"
Επιπλέον αν κατανοείς την έννοια της λέξης "ρατσισμός" και θέλεις να είσαι υπεράνω και θεωρείς πως οφείλουμε να αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητα τότε πρέπει και εσύ να μάθεις να μην προσπαθείς να δικαιολογήσεις τη δική σου ψάχνοντας και καταδεικνύοντας ποιος άλλος από τους γύρω σου είναι διαφορετικός.
Αν ήταν δε, στις προθέσεις των ανθρώπων εδώ να σε αντιμετωπίσουν "ρατσιστικά" όπως λές να είσαι σίγουρος ότι θα το είχαν κάνει με πολύ πιο ανοιχτούς και σκληρούς τρόπους. Όσο για τα "ειρωνικά" ή με χιούμορ σχόλια που λαμβάνεις να ξέρεις ότι το χιούμορ και ο σαρκασμός μερικές φορές είναι ο πιο ανώδυνος τρόπος για να πείς στον άλλον κάτι πολύ σημαντικό.
Με συγχωρείς αν σε στεναχωρώ αλλά το ίδιο θα έκανα και με έναν φίλο μου. Δηλαδή, αντί να κάνω πως δεν βλέπω ένα πρόβλημα του θα του έλεγα την αλήθεια για να τον βοηθήσω να βελτιωθεί από μόνος του εφόσον το θέλει. Γιατί υπάρχει και η περίπτωση να λες στον άλλον κάτι και να μη θέλει να ακούσει ή να δει.
Επίσης να με συγχωρεί και ο mavoglou που η συζήτηση για το θέμα που έβαλε του την καταστρέψαμε, για να μην πω τίποτα άλλο, και υπόσχομαι πως σταματώ εδώ τις εκτός θέματος κουβέντες. :-[
Υ.Γ. Τέλος dinos_ να σου πω ότι δεν με τσάντισε το σχόλιο για τη λέξη τερατογένεση. Αντίθετα ευχαριστώ που με το σχόλιο σου με έκανες να συμβουλευτώ το λεξικό μου και να δω το λάθος μου. ;) Άλλα πράγματα ίσως με ενοχλούν.....
-
Αν νομίζεις ότι θα γίνεις εκπαιδευτικός «κλέβοντας» δυο κουβέντες από εδώ και δυο από εκεί ή «τσιμπώντας» και αναμασώντας τι λένε ή αναπαριστώντας πως συμπεριφέρονται κάποιοι γιατί έτσι σου φαίνεται πως είναι το σωστό, είσαι γελασμένος. Όταν παριστάνουμε κάτι που δεν είμαστε,, δεν το έχουμε επεξεργαστεί και κατανοήσει όσο καλύτερα γίνεται είναι σίγουρο με μαθηματική ακρίβεια ότι θα αποτύχουμε. Καταλήγοντας είτε γραφικοί, είτε γελοίοι. Αλλά αν θέλεις και ένας ηθοποιός ακόμη όταν υποδύεται ή μιμείται ένα πρόσωπο πάνω στη σκηνή έχει ελάχιστες πιθανότητες να επιτύχει, αν πρώτα δεν έχει επεξεργαστεί και κατανοήσει πλήρως τι "παριστάνει'.
Αχ βρε σι mat αχ!Γιαυτο σου λέω θέλει εξάσκιση το να γήνεις καθιγητής.Αυτό δε κάνουμε όλοι που δεν εχουμε εμπηρία εδώ μέσα;Μη μου πεις ότι έχεις εμπηρια από μαθητρια γαιτι αυτό ΕΙΝΑΙ πραγματικά ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΡΑΦΗΚΟ αλλά ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΥΓΗΡΙΑ. Γιατι να ψευτοδιαφονείς αφού κατά βαθος λέμε τα ίδια (μήπως γιατί δε παιρνάω από τον ορθογραφηκο έλεγχο τα γραπτά μου που το κάνουν άλλοι; Προτημάω να κάνω λάθη και να ειμαι αυθεντηκός).Γραφηκος δε φοβαμαι να γηνω, γιατι δεν εχω προθεση να χηραγογίσω κανενα,ούτε να αυτοπροβλιθω, άλλοι να φοβούνται…
Το πώς βρησκω τα λαθη σου τη στηγμη που ειμαι ανορθογραφος :-[ θα στο πω : έχω δικτη νοημοσινης μεγαλίτερο από το δικο σου,ειμαι απλα διαφορετηκος.Το ότι δε μπορεις να με εξιγήσεις εσυ,απλα φανερονει ότι εισαι ανεπαρκης σε αντήληψη. .Δε θα μου βαλεις εσυ ταμπελακη για να με κλησεις στο μαντρι.αυτά.(τηχερη εισαι που καταργισαν το καρμα, θατρογες μεγαλο μαυρησμα για τα καμοματα αυτά,εγω ειμαι αυθεντηκος και τις σηχενομαι τις κοτες) :P
-
dino sorry.Πείραγμα ήταν . Λάθος μου , δε με ξέρεις.Εξάλλου κι εγώ θετική κατεύθυνση είμαι.Και δεν είχα σκεφτεί ότι η χρήση υπολογιστη μπορει να προκαλέσει αυτό το χάος στην ορθογραφία.
mat μου θύμιζες κάποια αλλά είδα προφίλ και δεν είσαι αυτή.
mavoglou αισθανθηκα κάπως όταν είδα ότι έστειλα ερώτηση σε θέμα άσχετο. αλλά η επικεφαλίδα μπορεί να σε παραπέμψει σε δεκάδες θέματα που αφορούν στα όρια της προσωπικης ευθύνης του εκπαιδευτικού. Αφήνω σε σένα την πορεία της συζήτησης.
Συγχωρέστε με αν έστειλα κάτι 2 φορές αλλά είμαι αρχάρεια..
-
Πιστευω ότι το enigma εχει τις πιο σοστες και αυθεντηκες αποψεις και συνφονω μαζι του σε όλα!σταματηστε τα ασχετα σχοληα γιατι δηχνεται ασέβηα στο θεματοθέτη.
Helen και γω αρχαρειος ειμαι αλλά δε πουλαω εξιπνάδα.(μηπως το αρχάρειος γράφετε με η; ΑΡΧΑΡΗΟΣ)
-
::) ::) ::) ::) ::).....
:'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'(....
::) ::) ::) ::) ::)....
Mavoglou, με συγχωρείς για το "άσχετο" :-[, βγήκε αυθόρμητα!
-
Sofie,και σι,αρχάρηα ; ??? ??? ??? ??? ...
-
Sophie,
συμπάσχουμε.
Ευτυχώς που είναι καλοκαίρι και τα βλέπουμε με άλλη διάθεση, αλλά για πόσο ακόμα;
Δοκιμάζουμε την υπομονή μας, γιατί ένας εκπαιδευτικός χρειάζεται πολύ υπομονή.
Αλλά πίστεψέ με, στο σχολείο δεν χρειάζεται και τόση υπομονή...
;)
-
Ευτυχώς που είναι καλοκαίρι και τα βλέπουμε με άλλη διάθεση, αλλά για πόσο ακόμα;
Ναι...καλοκαίρι..."κάτι η ζέστη...κάτι τα λόγια του παπά..." ;) Η κυρία Κοκοβίκου αρχίζει να βγαίνει από μέσα μου αλλά κι αυτής, κάποια στιγμή,εξαντλήθηκε η υπομονή! ;D
Sofie,και σι,αρχάρηα ; ??? ??? ??? ??? ...
Ναι Dino, κι ακριβώς επειδή είμαι αρχάρια...σηκώνω τα χέρια ψηλά! :-\
-
Ναι Dino, κι ακριβώς επειδή είμαι αρχάρια...σηκώνω τα χέρια ψηλά! :-\
Sofi Κοκοβίκου σταναχωριεμε που δε μπορω,να σου δωσω ψηφους στο καρμα,να σου φτιαξω λιγο τη διαθεση .Δηκιο εχεις το αρχάρηα γραφετε με ι το βρηκαα στον ορθογραφηκο έλεγχο :'( :'( :'( :'(
-
πολύ ενδιαφέρον το θέμα αυτό της προσωπικής ευθύνης του εκπαιδευτικού...προσωπικά έχω εργαστεί σε τεχνικά λύκεια, όπου τα πράγματα είναι κατα γενική ομολογία κάπως πιο "χαλαρά". φέτος όμως με μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα ότι συνάδελφοι μόνιμοι (εγώ είμαι ωρομίσθιος εκπαιδευικός) έφτασαν στο σημείο να μην μπαίνουν καν στην τάξη για μάθημα!!καθώς οι μαθητές τεχνικών ειδικοτήτων έρχονταν κουρασμένοι από τη δουλειά, αργούσαν στην προσελευση στην τάξη και χρειαζόταν να τους φωνάζω από το προαύλιο για να έρθουν. αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με το γενικό χαλαρό κλίμα εκμεταλλεύτηκαν οι εν λόγω συνάδελφοι που κάθονταν άνετοι στο γραφείο τους με καφεδάκι κ τσιγαράκι. μάλιστα ο μαθηματικός, βλέποντάς με να αχγώνομαι με τις επιδόσεις των μαθητών στο μάθημά μου, είπε χαρακτηριστικά:"έλα μωρέ, δε χρειάζεται να μάθουν και πολλά αυτοί, ε, μην τους παραμορφώσουμε κιόλας"!!!και γι αυτό το λόγο... δεν τους έμαθε τίποτα!
επομένως καταλήγω στο ότι η ευθύνη η προσωπική του κάθε εκπαιδευτικού είναι μεγάλη, όμως για κάποιους ισχύει το "μας παίρνει και λουφάρουμε". εννοώ ότι το κράτος, εφόσον μιλάμε για δημόσια παιδεία, θα πρέπει επιτέλους να αξιολογεί το προσωπικό του (και όχι μόνο τους εκπαιδευτικούς εννοείται) και όποιος δεν κάνει τη δουλειά του να πηγαίνει σπίτι του. υπάρχει ένας σωρό κόσμος εκεί έξω με όρεξη και αγάπη για τη διδασκαλία. και το θέμα για μένα, δεν είναι τόσο το ότι δε θα μάθει τα όρια στα μαθηματικά ο υδραυλικός π.χ και γιαυτό δε θα μπορέσει να κάνει τα μαστορέματα σωστά, αλλά το ότι δεν έχει πάρει στην πράξη παράδειγμα επαγγελματισμού ούτε από το σχολείο. πώς περιμένουμε μετά να βγούν σωστοί επαγγελματίες???
-
Σε πολλά πράγματα η σύγχρονη παιδαγωγική έχει δίκιο! Στα υπόλοιπα μισά όμως τη βρίσκω λάθος! Δεν δίνει το δικαίωμα στον εκπαιδευτικό να κάνει "αυτό", "εκείνο", το "άλλο" .... Κι αυτό γιατί; Γιατί τα σύγχρονα παιδιά έχουν "ψυχολογικά προβλήματα" με το παραμικρό, ακόμα και οι γονείς είναι να μην τους πεις κα΄τι για τοι παιδί τους! Αμέσως σου λένε: "ποιος; το δικό μου το παιδί; Και ποιος είσαι εσύ που..." Κι έχει καταντήσει ο κόσμος ο,τι να' ναι! Να καταργηθεί, λέει, το κόκκινο στυλο, γιατί οι κοκκινίλες δημιουργούν ψυχολογικά στο παιδί! Αφήστε τα παιδιά να εκτονωθούν γιατί είναι πιεσμένα, και καταντήσαμε ο χώρος εκπαίδευσης να είναι χειρότερος κι από αχούρι! Τα αχούρια έχουν πιο καθαρούς τοίχους από τα σχολεία! Μη μαλώσεις το παιδί (εννοείται, όχι βέβαια να το χτυπήσεις) γιατί του δημιουργείς το αίσθημα αυτό, εκείνο, το άλλο... Και που καταλήγουμε; Πάντα φταίει ο δάσκαλος για όλα, έχουμε γεμίσει παιδιά που πέρα από το όνομα τους δεν ξέρουν τι θα πει ενικός και πληθυντικός, ανορθόγραφα τελείως κι αυτά αργότερα θα γίνουν και καθηγητές, και θα "διορθώνουν" τα υπόλοιπα παιδάκια! Τρομάρα μας....!
-
TheOne περιγράφεις μια κατάσταση που είναι πραγματική.
Μόνο που αναφέρεσαι στη σύγχρονη παιδαγωγική. Και επειδή υπάρχουν διάφορες τάσεις, θα σε παρακαλούσα να διευκρινήσεις σε ποιους συγκεκριμένα σύγχρονους παιδαγωγούς αναφέρεσαι ή σε ποια σχολή;
Πριν από 3-4 δεκαετίες στην Αμερική είχε μεγάλη επιρροή στην Παιδαγωγική κάποιος Δρ Benzamin Spock (Σποκ).
-
Επιστρέφοντας στο σχόλιό. Οι γονείς πολύ συχνά "κακομαθαίνουν" τα παιδιά τους. Όχι όμως γιατί εφαρμόζουν μια σύγχρονη παιδαγωγική μέθοδο. Κανείς τους δεν έχει διαβάσει ένα παιδαγωγικό βιβλίο για τα παιδιά τους. Οι πιο πολλοί, όμως, διαβάζουν το εγχειρίδιο χρήσης της σύγχρονης καφετιέρας που μόλις πήρανε, ώστε να την προσέξουν και να μην χαλάσει. (Η αναλογία είναι χαρακτηριστική. Πολλοί δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στην καφετιέρα από ότι στα παιδιά τους).
Εμείς όμως, οι Δάσκαλοι, έχουμε την ευθύνη για την εκπαίδευση των παιδιών, λιγότερο απέναντι στους γονείς και περισσότερο απέναντι τους ίδιους τους μαθητές μας.
Διαβάζουμε, παρατηρούμε, συζητάμε και τελικά διαμορφώνουμε καλύτερη άποψη τι είναι καλό και τι κακό και ανάλογα διαμορφώνουμε τη διδακτική μας μέθοδο και τη συμπεριφορά μας προς τους μαθητές μας.
Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει να με κατηγορήσει ένας γονιός ότι φταίω εγώ, επειδή δεν έκανα πράξη τις λανθασμένες υποδείξεις ενός γονιού (και με έχουν κατηγορήσει μέχρι τώρα γονείς στην καριέρα μου).
Με ενδιαφέρει όμως σε μερικά χρόνια, που οι μαθητές μου θα έχουν μεγαλώσει και θα έχουν συνειδητοποιήσει πολύ περισσότερα, να αναγνωρίζουν ότι:
α)προσπάθησα στο έργο μου (για όλους τους μαθητές μου)
β) η διδασκαλία μου ήταν αποτελεσματική (για τους περισσότερους μαθητές μου)
γ) τους επηρέασα θετικά σαν ανθρώπους για τη συνέχεια της ζωής τους (όσους κατάφερα να επηρεάσω).
Ένα μεγαλο ευχαρήστω στο φόρουμ,για τη γνοση που παίρνω μερα με τη μ,ερα.Σημερα,έμαθα πως γηνετε αφτο που λενε <<αφτοαξιολόγιση>> ενός εκπεδευτηκού που σεβετε τον ευτό του ;).Αν δεν ηταν και το φορουμ,από που θα εβρησκα προτιπα εγώ? Πως θα γηνομουνα καθιγητής?Σαυτο εδώ το φορουμ θα χροστάω τα πάντα όταν με το καλό διορηστώ :)
-
dinos... δεν κατάλαβα το ειρωνικό σχόλιο περί "αυτοαξιολόγησης" (έτσι γράφεται, και όχι "αφτοαξιολόγηση")!
Εκτός κι αν είσαι οπαδός της αναρχίας μέσα στην αίθουσα του σχολείου! Όσοι κατάλαβαν, κατάλαβαν τι εννοούμε με όσα γράψαμε παραπάνω!
Τώρα, όσον αφορά την αυτοαξιολόγηση, αν έκανες τον κόπο και έκανες εσύ μια αυτοαξιολόγηση στον εαυτό σου, σίγουρα δεν θα ήθελες να ασχοληθείς με την εκπαίδευση! Πάντως εγώ δεν θα ήθελα να διδάσκει και να διορθώνει το παιδί μου ένας που γράφει σαν εσένα, και αμφιβάλλω πάρα πολύ αν έβγαλες καμιά σχολή!
Ούτε σε έχω ανάγκη, ούτε με έχεις, και βαρέθηκα να βλέπω διάφορα "γλειψίματα" από ορισμένα άτομα εδώ μέσα προκειμένου να αποσπάσουν από κάποιον μια πληροφορία! Έλεος πια! Όλοι θέλουν να γίνουν καθηγητές, ακόμα και οι άσχετοι τύπου ...dino! Και βεβαίως, δεν είπαμε να τελειώσεις Φιλόλογος, αλλά τη βασική γραφή της Ελληνικής γλώσσας θα' πρεπε τουλάχιστον να την ξέρεις!
Αυτά εις προσοχήν όλων που χρησιμοποιούν το forum για να ξυπνήσουμε και λίγο (όλοι μας!!!)
-
.....Οι γονείς πολύ συχνά "κακομαθαίνουν" τα παιδιά τους. Όχι όμως γιατί εφαρμόζουν μια σύγχρονη παιδαγωγική μέθοδο. Κανείς τους δεν έχει διαβάσει ένα παιδαγωγικό βιβλίο για τα παιδιά τους. Οι πιο πολλοί, όμως, διαβάζουν το εγχειρίδιο χρήσης της σύγχρονης καφετιέρας που μόλις πήρανε, ώστε να την προσέξουν και να μην χαλάσει. (Η αναλογία είναι χαρακτηριστική. Πολλοί δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στην καφετιέρα από ότι στα παιδιά τους).
Εμείς όμως, οι Δάσκαλοι, έχουμε την ευθύνη για την εκπαίδευση των παιδιών, λιγότερο απέναντι στους γονείς και περισσότερο απέναντι τους ίδιους τους μαθητές μας.
Διαβάζουμε, παρατηρούμε, συζητάμε και τελικά διαμορφώνουμε καλύτερη άποψη τι είναι καλό και τι κακό και ανάλογα διαμορφώνουμε τη διδακτική μας μέθοδο και τη συμπεριφορά μας προς τους μαθητές μας.
Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει να με κατηγορήσει ένας γονιός ότι φταίω εγώ, επειδή δεν έκανα πράξη τις λανθασμένες υποδείξεις του (και με έχουν κατηγορήσει μέχρι τώρα γονείς στην καριέρα μου).
Με ενδιαφέρει όμως σε μερικά χρόνια, που οι μαθητές μου θα έχουν μεγαλώσει και θα έχουν συνειδητοποιήσει πολύ περισσότερα, να αναγνωρίζουν ότι:
α)προσπάθησα στο έργο μου (για όλους τους μαθητές μου)
β) η διδασκαλία μου ήταν αποτελεσματική (για τους περισσότερους μαθητές μου)
γ) τους επηρέασα θετικά σαν ανθρώπους για τη συνέχεια της ζωής τους (όσους κατάφερα να επηρεάσω).
Συμφωνώ μαζί σου mavoglou. Να προσθέσω μόνο, πως για να σκεφτεί κανείς όσα λες θα πρέπει να τον διακρίνει η ικανότητα να βλέπει τα πράγματα όσο πιο σφαιρικά γίνεται. Και προ πάντων να μην τον διακρίνει μια "κοινωνική αχρωματοψία".
Ανατριχιάζω κάθε φορά που οι άνθρωποι στυλώνουμε τα πόδια κάτω και παίρνουμε θέση από τη μια ή την άλλη πλευρά λες και η αλήθεια έχει μόνο μια διάσταση….και εν τέλει νομίζουμε ότι μόνον εμείς τη γνωρίζουμε ενώ, οι άλλοι όχι για αυτό και μόνον εμείς τάχα μπορούμε να την αναδείξουμε και να την επιβάλουμε.
Θυμήθηκα στην ταινία ο «Κύκλος των Χαμένων Ποιητών» τη σκηνή που ο δάσκαλος με τον πιο παραστατικό τρόπο δείχνει στους μαθητές του πως η αλήθεια δεν είναι μια και πως τα πράγματα τα βλέπουμε ανάλογα από την οπτική γωνία που βρισκόμαστε. Κι αυτό νομίζω πως ένας εκπαιδευτικός που έχει και μπορεί να θέσει όρια τόσο στον εαυτό του όσο και στη σχέση του με τους μαθητές του και στους ίδιους τους μαθητές του πρέπει να μη το ξεχνά ποτέ.
-
Συμφωνώ mat.
Αυτό που συνήθως συναντάμε στους μαθητές μας δεν είναι η διαφοροποίηση των οραμάτων τους, αλλά η έλλειψή τους.
Γι αυτό η ευθύνη μας είναι μεγάλη.
Και βέβαια δεν είναι ο σκοπός μας να φυτέψουμε τα δικά μας οράματα στα μυαλά τους, αλλά να τους βοηθήσουμε να ανακαλύψουν τα δικά τους, καθώς και να αποκτήσουν τη δύναμη να τα κάνουν πραγματικότητα.
-
Και παλι συνφωνω με τη mat!Δε υπάρχει χηροτερο από κοινονηκή αχρωματοψηία. :'(
Mavoglou με το σιμπάθιο, μου φενετε σα να <<γλιφεις>> τη mat.Δε τοχεις αναγκι πιστεψε με,εισαι πιο ορθογράφος απαυτη. :-[
Theone σε προσοπηκές επιθεσεις δε απαντώ. 8)Την αυτοαξηολόγηση μου την εκανα εγω στη σεληδα που κοιτας,η 1η καταχοριση. :)
-
Μόλις έγινα μέλος του forum και μάλιστα με αφορμή μια σύνδεση που έδωσε ο
-
.... δεν είναι ο σκοπός μας να φυτέψουμε τα δικά μας οράματα στα μυαλά τους, αλλά να τους βοηθήσουμε να ανακαλύψουν τα δικά τους, καθώς και να αποκτήσουν τη δύναμη να τα κάνουν πραγματικότητα.
Αυτές οι σκέψεις και θέσεις είναι συγκινητικές και συγκλονιστικές .!
Μακάρι να μπορούσαν να γραφούν σε μια καλλιτεχνική αφίσα στην είσοδο κάθε σχολείου.Θα μπορούσαν να αποτελούν κάλλιστα το Πρώτο Αξίωμα του Εκπαιδευτικού.
Εύγε !
MATH
-
Άλλωστε το δάσκαλο τον ενδιαφέρει πρωτίστως το '' πώς θα το διδάξω'' και μετά το '' τι θα διδάξω''. Το δεύτερο είναι ευθύνη κυρίως άλλων οργάνων.
Διαφωνώ κάθετα (και οριζόντια)!
Προσωπικά δεν έχω σκοπό να διδάξω τους μαθητές μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ότι η γη είναι επίπεδη. Το "τι" διδάσκουμε είναι ευθύνη πρώτιστα δική μας και όχι των "άλλων οργάνων". Δουλειά αυτών των οργάνων είναι να κάνουν προτάσεις. Την τελική έγκριση θα πρέπει να την δίνουμε εμείς. Και παρόλο που αυτή την στιγμή το να ακούγεται η γνώμη των εκπαιδευτικών δεν είναι θεσμοθετημένο όπως πρέπει, αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς δεν έχουμε υποχρέωση να κρίνουμε το περιεχόμενο της διδασκαλίας μας (διότι δεν είναι όλα τα αμφιλεγόμενα ζητήματα τόσο προφανή όσο το σχήμα της γης) και να αντιδράμε αναλόγως (ακόμα και με άρνηση να διδάξουμε αυτό που μας "πασάρεται")
-
Εγώ πάλι θα διαφωνήσω μαζί σου happiness γιατί ο ρόλος και η θέση του εκπαιδευτικού μέσα στην κοινωνία δεν είναι κάτι που το προσδιορίζει και το αποφασίζει από μόνος του. Ούτε και του έχει αποδοθεί από την κοινωνία εκείνη η εξουσία που τον νομιμοποιεί να αποφασίζει εκείνος από μόνος τους για το ποια αλήθεια κρίνει ότι πρέπει να διδαχθούν οι μαθητές του.
Μήπως μπερδεύεις λίγο τα πράγματα? Όταν η/ο ΜΑΤΗ αναφέρεται στην ευθύνη «άλλων οργάνων» σκέφτηκες ότι μπορεί να έχει κατά νου την κοινωνία και την πολιτεία ή τον λαό όπως αναφέρει κάπου στο σχόλιο του? Αυτή είναι άλλωστε και οι μόνοι φορείς που νομιμοποιούνται να αποφασίσουν για τα θέματα εκπαίδευσης και όχι το άτομο που επιλέγουν για να αναλάβει τον συγκεκριμένο ρόλο.
Μήπως είναι άλλο έχω άποψη και άλλο αποφασίζω εγώ αντί των άλλων? Μήπως έργο του εκπαιδευτικού δεν είναι παρά να διδάξει τους μαθητές του τη μέθοδο που θα ανακαλύψουν τη γνώση και θα φτάσουν σε εκείνο το επίπεδο ελευθερίας σκέψης ώστε να αποφασίσουν εκείνοι ποια αλήθεια θα υιοθετήσουν?
Ο εκπαιδευτικός δεν είναι ο Μεσσίας της Γνώσης και της Αλήθειας.
Ο εκπαιδευτικός οφείλει να συμμετέχει και συμμετέχει στη διαμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος και του περιεχομένου της εκπαίδευσης ως μέλος ενός ευρύτερου οργανωμένου κοινωνικού συνόλου.
-
Αγαπητέ συνάδελφε χαίρομαι που διαφωνείς , γιατί έτσι θα το ψάξουμε καλύτερα.
Αν είσαι μαθηματικός , όπως εγώ , τότε το πράγμα είναι απλό. Για να φτιάξεις ένα μαθητή με καλή σκέψη, πάνω κάτω θα του διδάξεις τα ίδια πράγματα : βασική άλγεβρα , γεωμετρία , αναλυτική , ανάλυση κλπ. Ίσως με διαφορετική σειρά αλλά αυτά θα είναι. Το μόνο σημείο στο οποίο θα διαφέρεις τελικά με έναν άλλο συνάδελφο θα είναι ο τρόπος προσσέγγισης των εννοιών και το πώς θα κάνεις το μαθητή να κατακτήσει τη μαθηματική σκέψη.
-
Είναι πολύ καλό ένας δάσκαλος να έχει ενθουσιασμό. Πολλές φορές αυτός ο ενθουσιασμός τον βοηθάει να είναι ουσιαστικός και μεταδοτικός στο έργο του, του δίνει τα ψυχικά αποθέματα δύναμης να μπορέσει να σταθεί στο δύσκολο σχολικό περιβάλλον, τον βοηθάει να γίνεται μαγνήτης για τους μαθητές του και οι στόχοι του μαθήματος να κατακτώνται πιο εύκολα, πολλές φορές από κεκτημένη ταχύτητα.
Χρειαζόμαστε δασκάλους ενθουσιώδεις που θα δίνουν πνοή στο σχολείο, θα δίνουν χρώμα και γεύση.
Χρειαζόμαστε δασκάλους που από τη στιγμή που θα περάσουν το κατώφλι του σχολείου θα σκέφτονται μόνο το σχολείο (όχι μόνο σαν κτίριο, αλλά και ότι περιέχεται σε αυτό, έμψυχο και άψυχο) και τους τρόπους που θα αλληλεπιδράσουν με αυτό.
Χρειαζόμαστε δασκάλους που θα είναι σε εγρήγορση, θα εισάγουν τα ζητήματα της κοινωνίας στο σχολείο και τα ζητήματα του σχολείου στην κοινωνία.
Happiness: διακρίνω ότι έχεις αυτό τον ενθουσιασμό. καλλιέργησέ τον. Μην τον αφήσεις.
Μπορεί όμως ο ενθουσιασμός να μας τυφλώσει, όταν δεν ακολουθούμε ένα πλαίσιο.
Το πλαίσιο αυτό μπορεί να ακούγεται ότι είναι τείχη, αλλά αν το παρατηρήσεις θα δεις ότι είναι τόσο ευρύ που περισσότερο δίνει σταθερότητα στην σχολική πόλη.
Για να σου δώσω μερικά συγκεκριμένα παραδείγματα.
1ο παράδειγμα. Ας προσεγγίσουμε το μάθημα της Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού (που πια είναι το πιο διάσημο βιβλίο του σχολείου). Πολλά έχουμε ακούσει και διαβάσει για το βιβλίο τού μαθήματος. Ο δάσκαλος, σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών, είναι υποχρεωμένος να διδάξει την Μικρασιατική Καταστροφή. Το βιβλίο δίνει μια προσέγγιση, που για πάρα πολλούς είναι ελλιπής ή ακόμα και κατευθυνόμενη (Ζουράρις Κ.,
-
Δυνατότητες υπάρχουν πολλές. Τις εκμεταλλευόμαστε;
Χμ,εδώ είναι το ζουμι της ειπόθεσης.Εγω μπορω να δηοριστω καθιγητης π.20 και να γηνω και προησταμενος (αυρηο-μεθαυρηο) αλλα δε το ηξερα,το ηξερα?Δε μου τοπαν στη σχολη,τομαθα στο φορουμ.Σαματι ξεραν οι αυτοματηστες όταν μπηκαν στη σχολη ότι θα γηνουνε καθιγητες?μετα το καταλαβανε ότι υπαρχουνε παραθιρακια και τα γκρεμησανε και φτηαξανε πορτες και αυρηο-μεθαυρηο γκρεμηζουμε και αυτές και το αφινουμε ανοικτο, εθριο που λενε!Γιατι ξερανε όταν μπενανε στο Πολιτεχνειο ότι θα γηνουνε καθιγητες?Μετα όμως μπηκανε μεσα και τωρα ψαχνουνε να παρουνε και 20 διαφορετηκα επιδοματα.Γιατι ηξερε η αποφιτος οδοντοτεχνιτρια ότι θα δηοριστει καθιγητρια να δηδασκει νοσολογια?Δε το ηξερε,μετα εμαθε τις δυνατοτητες και τις εκμεταλευτηκε!
Μαυτα και μεκεινα ο μονημος δασκαλακος κτιπαει 3 μησθους (και κλεγετε κιολας γιατι δε μπορει ναγορασει τρητο εξοχηκο η να παει να εγχειρησει τη κρεατοεληα του στην Αγγληα)
-
Δοκιμάζουμε την υπομονή μας, γιατί ένας εκπαιδευτικός χρειάζεται πολύ υπομονή.
.....
Για πόσο ακόμη? ::) Δεν υπάρχουν όρια άραγε στην υπομονή ενός εκπαιδευτικού? ??? ::) ???
-
Δεν υπάρχουν όρια άραγε στην υπομονή ενός εκπαιδευτικού?
Χμ υπαρχουν ορεια,γιαυτο διαφερει η θεορηα από τη πραξη mat.Εδώ βεβεως δεν είναι αιθουσα και γω ασφαλως και δεν ειμαι μαθιτης σου,αφού εσυ δεν εισαι καν (όχι ακομη) καθιγητρια.Συγκρατισου ::) να βγαλεις τον ειστρο σου από Δεκεβρη στα ερμα τα πεδακια. ???
-
Δοκιμάζουμε την υπομονή μας, γιατί ένας εκπαιδευτικός χρειάζεται πολύ υπομονή.
.....
Για πόσο ακόμη? ::) Δεν υπάρχουν όρια άραγε στην υπομονή ενός εκπαιδευτικού? ??? ::) ???
Τα ξεπεράσαμε τα όρια, τα ξεπεράσαμε, και βλέπω να έρχονται καταιγίδες...
-
Δοκιμάζουμε την υπομονή μας, γιατί ένας εκπαιδευτικός χρειάζεται πολύ υπομονή.
.....
Για πόσο ακόμη? ::) Δεν υπάρχουν όρια άραγε στην υπομονή ενός εκπαιδευτικού? ??? ::) ???
Τα ξεπεράσαμε τα όρια, τα ξεπεράσαμε, και βλέπω να έρχονται καταιγίδες...
Σίγουρα κινούμαστε πέρα από τα όρια της υπομονής και αυτό δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό. Και καλά εσείς που είστε νέοι ! Τι να πω όμως και γω που για 25 χρόνια ακούω τους ίδιους προβληματισμούς , βλέπω την εκπαίδευση να φθίνει , τους δασκάλους να υποβαθμίζονται , το έργο τους να απαξιούται και τους πολιτικούς να είναι σε πλήρη αδράνεια.
Αλλά όμως , αυτή την κατάσταση θα την πληρώσουν όλοι. Δεν βλέπω να είναι μακρυά η ώρα που η αγανάκτηση θα ξεσπάσει !
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΔΙΟΡΙΣΜΟ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΕΙΡΑ !!!
Math
-
Και καλά εσείς που είστε νέοι ! Τι να πω όμως και γω που για 25 χρόνια ακούω τους ίδιους προβληματισμούς , βλέπω την εκπαίδευση να φθίνει , τους δασκάλους να υποβαθμίζονται , το έργο τους να απαξιούται και τους πολιτικούς να είναι σε πλήρη αδράνεια.
Τοση μαυρήλα…τι να πω… έπρεπε ναχεις αλαξει επαγγελμα..κακως βολευτηκες και καταστρεψες τη ζωη σου.Ησουνα και συ σα τη mat πριν μπεις τη ταξη,γιοματος οράματα?Και η Ζαν νταρκ οράματα έβλεπε αλλα δε της βγηκε σε καλο ::)Μηπως δε κανατε για καθιγητες τελικα?Λέω… ???
-
Και καλά εσείς που είστε νέοι ! Τι να πω όμως και γω που για 25 χρόνια ακούω τους ίδιους προβληματισμούς , βλέπω την εκπαίδευση να φθίνει , τους δασκάλους να υποβαθμίζονται , το έργο τους να απαξιούται και τους πολιτικούς να είναι σε πλήρη αδράνεια.
Τοση μαυρήλα…τι να πω… έπρεπε ναχεις αλαξει επαγγελμα..κακως βολευτηκες και καταστρεψες τη ζωη σου.Ησουνα και συ σα τη mat πριν μπεις τη ταξη,γιοματος οράματα?Και η Ζαν νταρκ οράματα έβλεπε αλλα δε της βγηκε σε καλο ::)Μηπως δε κανατε για καθιγητες τελικα?Λέω… ???
''Φίλε dinos!
Με απογοητεύεις !Δεν συνδέεις τα μηνύματα και βιάζεσαι να πεις πράγματα που δεν πηγάζουν από τις σκέψεις του συνομιλητή σου ! Εδώ λέμε ότι τα πράγματα είναι δύσκολα και παρόλα αυτά εμείς - τα κουρέλια έστω - επιμένουμε και τραγουδάμε ακόμα ! Έχοντας ξεπεράσει τα όρια της υπομονής , αλλά και τους εαυτούς μας , προσπαθούμε να αρθρώσουμε ένα απλό και κατανοητό λόγο. Γι αυτό αφιερώνουμε το χρόνο μας. Έχω κανένα λόγο να κάθομαι στις 2:50 τα μεσάνυχτα να γράφω στα μέλη του φόρουμ - και σε σένα φυσικά φυσικά - για την υπόθεση παιδεία και τα όρια ευθύνης του εκπ/κού , άλλον από την αθέράπευτη αισιδοξία μου ;
Γιατι δεν σου απαντούν ή δεν συνομιλούν μαζί μας και καμιά 50 - ρια καθηγητές Πανεπιστημίων κλπ , που είναι αισιόδοξοι για την εκπαίδευση και κουβεντιάζουμε 10 άνθρωποι; Λοιπόν , είσαι μάλλον νέος και αυτό είναι καλό σημάδι !Ίσως βιάσεσαι να φτιάξεις τον κόσμο και καλά κάνεις. Όμως να βοηθάς λίγο και μένα τον γεροντότερο. Εγώ σου λέω άλλα και συ βλέπεις μαυρίλα! Εδώ οι πιτσιρικάδες στο σχολείο με βαρέθηκαν για τη ζωντάνια μου και συνεχώς μου λεν '' κύριε που τη βρίσκετε κάθε μέρα την όρεξη !'' και συ μου λες ότι δεν κάνουμε για καθηγητές και μήπως πήραμε ... τη ζωή μας λάθος !
Αν δυο συνάδελφοι δεν μπορούμε να καταλάβουμε - όχι να συμφωνήσουμε - ο ένας τον άλλο , τότε τι να περιμένουμε από τους έξω ; Σε παρακαλώ ταπεινά , να μη βιάζεσαι , γιατί έτσι μένουμε στο ίδιο σημείο.''
Λοιπόν, αυτό που ακολουθεί είναι το μήνυμα όπως το ξεκίνησα , αλλά χάθηκε στην οθόνη. Ξεκίνησα άλλο , αυτό που διάβασες , αλλά ξανααπέκτησα το αρχικό . Το β΄πρόσωπο δεν αναφέρεται σε σένα , αλλά είναι γενικότερος τρόπος έκφρασης.Πάμε λοιπόν:
Αγαπητέ φίλε , που την είδες τη μαυρίλα ;
Η αλήθεια είναι ! Και δεν είναι η δική μου αλήθεια αλλά η απλή πραγματικότητα . Αλλά όμως δεν είμαστε απαισιόδοξοι. Από την μια παλεύουμε , έστω και με ένα μήνυμα στα fora ,και από την άλλη διατυπώνουμε τα προβλήματα όπως έχουν. Δυστυχώς η εκπαίδευση μου αρέσει και θα παρέμεινα σε αυτήν, ακόμα και αν μου ζητούσαν να πληρώσω για να διδάξω.
-
Το Διαδίκτυο έχει τεράστια δύναμη.
Έχει τη δύναμη να δώσει σε έναν ανήλικο τη δυνατότητα να μπει σε ένα φόρουμ και να γράφει οτιδήποτε θέλει ανεξέλεγκτα, προσβάλλοντας ανθρώπους (αν τελικά μπορεί κάποιος να το κάνει αυτό), χωρίς να χρειάζεται να δώσει λόγο για τίποτα, αφού κρύβεται πίσω από την ανωνυμία του.
Σε αυτό το φόρουμ έχω επιλέξει να συνδεθώ με ένα nickname που με κάνει επώνυμο εδώ μέσα. Είναι συνειδητή επιλογή αναλαμβάνοντας το ρίσκο τον κινδύνων που μπορεί να πάρει κάποιος για αυτή του την ενέργεια.
-
Στη ζωή μου τη σχολική, υπήρχαν δυο κατηγορίες καθηγητών...εκείνοι που λάτρευα και εκείνοι που μου ήταν παντελώς αδιάφοροι.
Στην πρώτη ανήκαν εκείνοι που στο μάθημα έδιναν ψυχή,εκείνοι που τους άρεσε τρελά αυτό που δίδασκαν...τους άρεσε να μεταδίδουν ό,τι είχαν μέσα τους.Στη δεύτερη κατηγορία ανήκαν εκείνοι που μας έβλεπαν σαν μέρος των υποχρεώσεων τους..Και αυτό, όσο και αν δεν θέλαμε να το παραδεχτούμε, μας πλήγωνε. Όταν θα μπώ σε μια τάξη θέλω να ανήκω στην πρώτη κατηγορία..να έχω μαθητές που θα με θυμούνται σαν άνθρωπο που έστω και λίγο τους βοήθησε να πάνε παρακάτω..όπως λειτούργησαν και εκείνοι για μένα..που τους χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ!!! Ίσως πολυ ρομαντικό για τα σημερινά δεδομένα...
-
indiana, έδωσες μία από τις ωραιότερες απαντήσεις! Ίσως την καλύτερη! Η άποψή σου εκφράζει ακριβώς και τα δικά μου συναισθήματα! Δεν έχω να συμπληρώσω τίποτα σε όσα έγραψες και χαίρομαι πάρα πολύ που υπάρχουν και άλλοι νέοι μελλοντικοί συνάδελφοι που σκέφτονται με τέτοιο προσανατολισμό!
-
Συνάδελφοι να προσθέσω κι εγώ τους προβληματισμούς μου, αν και δεν είμαι ακόμη διορισμένη, εργάζομαι όμως πολλά χρόνια και με διάφορους τρόπους στην εκπαίδευση: φροντιστήρια, ιδιαίτερα, ωρομισθία.
Με προβλημάτισαν οι απαντήσεις που δόθηκαν στο ερώτημα "αν αφήνουμε ένα μαθητή της Α΄γυμνασίου τον Σεπτέμβριο". Θέλω λοιπόν να πω, ότι φυσικά και δεν τον αφήνουμε. Αν είναι να μείνει, μένει μόνος του!!! Δυστυχώς πολλοί εκπαιδευτικοί έχουν παρεξηγήσει ορισμένα πράγματα. Θεωρούν ότι πρέπει να είναι "καλοί" με τα παιδιά, με οποιαδήποτε υποχώρηση κι αν συνεπάγεται αυτό. Δεν είναι έτσι. Και πες ότι έκανες μια κουβεντούλα με τον μαθητή και τον πέρασες, χωρίς να ξέρει πού του παν τα τέσσερα. Ξέρεις τι μήνυμα περνάς και σ΄αυτόν και στους συμμαθητές του που θα ενημερωθούν για την "εξέταση"; Ότι εντάξει, δεν έγινε και τίποτα, μπορούν να μην ασχολούνται με το σχολείο, το απολυτήριο θα το πάρουν!!! Κάπως έτσι, με αυτές οι πρακτικές, οι μαθητές μαθαίνουν ότι "το γυμνάσιο είναι υποχρεωτικό" σημαίνει ότι "όλοι οι μαθητές θα περάσουν την τάξη". Σοβαρολογώ, μου το έχουν πει ευθέως!
Εδώ πρέπει πρώτα από όλα να ξεκαθαρίσουμε εμείς τους στόχους μας. Αν πιστεύουμε ότι το σχολείο δεν προσφέρει και τίποτα το σπουδαίο, τότε ναι, ας τους περνάμε όλους, όσο αδιάφοροι κι αν είναι (προσοχή δε μιλάω για τα παιδιά που προσπαθούν αλλά δεν μπορούν περισσότερο). Αν όμως πιστεύουμε ότι το σχολείο είναι σημαντικό, τότε ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να στέλνουμε σε μεγαλύτερη τάξη παιδιά που ξέρουμε εκ των προτέρων ότι δε θα τα καταφέρουν γιατί κουβαλάνε φοβερά κενά από προηγούμενη τάξη. Τι περιμένουμε αλήθεια να κάνει ο έρμος ο μαθητής που πάει με την βοήθειά μας στην 3η γυμνασίου, χωρίς να ξέρει να λύνει εξισώσεις πρώτου βαθμού; Δεν είναι λογικό να νιώθει ο "ηλίθιος" της τάξης; Ανήμπορος να τα βγάλει πέρα; Τότε δε θα επιστρατεύσει κι αυτός τα μόνα του όπλα που είναι είτε το "γλύψιμο" είτε η επιθετικότητα; Αυτό θέλουμε; Μαθητές που πάντα θα έχουν την ανάγκη μας και δε θα στηριχτούν ποτέ στα πόδια τους;
Τι θα έκανα εγώ στο παραπάνω πρόβλημα; Θα τον εξέταζα κανονικά. Κι αν έκρινα ότι πρέπει να μείνει θα τον άφηνα. Χωρίς τύψεις. Θα φρόντιζα όμως σε όλη την επόμενη χρονιά να τον έχω από κοντά είτε τον έχω μαθητή μου είτε όχι και να του κάνω κάποια "ιδιαίτερα" εντός σχολείου,(εννοείται χωρίς χρήματα!!!) μετά το τέλος του μαθήματος, ώστε να καλύπτει τις όποιες αδυναμίες του.
Και κάτι τελευταίο: Η ζωή δεν είναι εύκολη κι αυτό τα παιδιά πρέπει να το καταλάβουν. Η επιτυχία δεν χαρίζεται, κερδίζεται. Αν κάνουμε μάθημα σε γόνους εύπορων οικογενειών, ναι, πρέπει να τους μάθουμε ότι όλα είναι δικά τους χωρίς κόπο, γιατί έτσι είναι τα πράγματα, είτε μας αρέσει είτε όχι. Αν όμως οι μαθητές μας είναι απλά συνηθισμένα παιδιά, ας μην τους συμπεριφερόμαστε σα να είναι πρίγκηπες -που δεν είναι- γιατί όταν το σχολείο τελειώσει, θα προσγειωθούν απότομα στην πραγματικότητα και θα φάνε τα μούτρα τους. Και θα φταίμε πρωτίστως εμείς γι' αυτό, που δε φροντίσαμε να τους δείξουμε ποιά είναι η αλήθεια. Ας το έχουμε υπόψη: Δεν μας εξουσιοδότησε κανείς να διαστρεβλώνουμε την πραγματικότητα και δεν έχουμε δικαίωμα να μην τους μάθουμε να αγωνίζονται για να πετύχουν. Καταστρέφουμε ζωές με την ανόητη "καλοσύνη" μας.
Καλή σας μέρα.