Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Μετά τον διορισμό / την πρόσληψη => Σχολική ζώνη => Μήνυμα ξεκίνησε από: mavoglou στις Ιούνιος 24, 2007, 11:38:29 μμ
-
Για το νέο αυτό θέμα έχω δεχτεί τελευταία διάφορα ερεθίσματα.
Για το λόγο αυτό θα ήθελα να μοιραστούμε σκέψεις και να ανταλλάξουμε απόψεις.
Αν το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι και λειτούργημα, μέχρι που φτάνουν τα όρια της προσωπικής ευθύνης του κάθε εκπαιδευτικού που περνάει το κατώφλι μιας τάξης, και που αρχίζουν τα όρια της Πολιτείας;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να λέει: "εγώ κάνω μάθημα για όσο με πληρώνουν;"
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να μπαίνει "χαλαρός" στην τάξη επειδή έτσι κι αλλιώς παίρνει το μισθό του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να λέει ότι αρνείται να ακολουθήσει το πρόγραμμα σπουδών και να υποβιβάζει την ύλη που διδάσκει, επειδή η Πολιτεία δεν του δίνει τις καλύτερες προϋποθέσεις που αυτός επιθυμεί;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να αρνείται να μάθει;
Αλλά επίσης,
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να προετοιμάζει απερίσπαστος τη διδασκαλία του, χωρίς να έχει άγχος για τις βασικές του ανάγκες;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να σπουδάσει τα παιδιά του, που όμως με το μισθό που παίρνει δεν είναι αυτό δυνατόν;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να έχει τα απαραίτητα χρήματα για να αγοράζει βιβλία για να αυτοεκπαιδεύεται;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να βρίσκει κίνητρα να προϋποθέσεις να αναβαθμίζει τις σπουδές του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να παρακολουθεί κατά τακτά χρονικά διαστήματα σεμινάρια, είτε με ωριαία αποζημίωση είτε στο ωράριό του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να μην σκέφτεται με ποιο άλλο τρόπο μπορεί να βγάλει χρήματα γιατί όσα βγάζει δεν του φτάνουν;
-
Για το νέο αυτό θέμα έχω δεχτεί τελευταία διάφορα ερεθίσματα.
Για το λόγο αυτό θα ήθελα να μοιραστούμε σκέψεις και να ανταλλάξουμε απόψεις.
Αν το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι και λειτούργημα, μέχρι που φτάνουν τα όρια της προσωπικής ευθύνης του κάθε εκπαιδευτικού που περνάει το κατώφλι μιας τάξης, και που αρχίζουν τα όρια της Πολιτείας;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να λέει: "εγώ κάνω μάθημα για όσο με πληρώνουν;"
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να μπαίνει "χαλαρός" στην τάξη επειδή έτσι κι αλλιώς παίρνει το μισθό του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να λέει ότι αρνείται να ακολουθήσει το πρόγραμμα σπουδών και να υποβιβάζει την ύλη που διδάσκει, επειδή η Πολιτεία δεν του δίνει τις καλύτερες προϋποθέσεις που αυτός επιθυμεί;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να αρνείται να μάθει;
Αλλά επίσης,
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να προετοιμάζει απερίσπαστος τη διδασκαλία του, χωρίς να έχει άγχος για τις βασικές του ανάγκες;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να σπουδάσει τα παιδιά του, που όμως με το μισθό που παίρνει δεν είναι αυτό δυνατόν;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να έχει τα απαραίτητα χρήματα για να αγοράζει βιβλία για να αυτοεκπαιδεύεται;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να βρίσκει κίνητρα να προϋποθέσεις να αναβαθμίζει τις σπουδές του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να παρακολουθεί κατά τακτά χρονικά διαστήματα σεμινάρια, είτε με ωριαία αποζημίωση είτε στο ωράριό του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να μην σκέφτεται με ποιο άλλο τρόπο μπορεί να βγάλει χρήματα γιατί όσα βγάζει δεν του φτάνουν;
καλημερα σε ολους
παρα πολυ ωραιο θεμα ανοιξες mavoglou
Προσωπικη μου αποψη ειναι οτι αν καποιος αγαπαει πολυ τη δουλεια του δίνει και πολλα στη δουλεια του και επενδυει σε αυτην δηλαδη αγοραζει βιβλια για να ενημερωνεται χωρις να σκεφτετει το κοστος, ψαχνει για να κανει σεμιναρια χωρις να σκεφτεται την ταλαιπωρια και την μετακινηση, καλυπτει την υλη που εχει και προσπαθει για περισσοτερα χωρις να του σταθει εμποδιο το υλικο που του παρεχει το σχολειο κ.α.
Μεσα σε ολα εχεις θηξει το οικονομικο. Θεωρω οτι ο μισθος μας δεν ειναι αρκετος και σχεδον ολοι πεφτουμε στο λουκι να ασχολουμαστε και με αλλα πραγματα για να βγαλουμε λιγα λεφτακια παραπανω π.χ. ΗΡΩΝ. Ολο αυτο το σκηνικο μας κανει να αναλωνομαστε σε αλλα περα απο το σχολειο. Σαφως και πρεπει να υπαρχουν κινητρα για την αναβαθμιση των σπουδων μας και της δουλειας μας.
Αλλα ειναι μαγικο να μπορεσει καποιος με αυτα που εχει να προσφερει το μεγιστο στα παιδια του στην ταξη του.
-
Επειδή το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι λειτούργημα
Επειδή κι εμείς συμβάλλουμε ενεργά στο χτίσιμο των γενεών που έρχονται
Επειδή ο εκπαιδευτικός πρέπει να είναι ενημερωμένος για όλα
δεν έχουμε δικαίωμα να είμαστε χαλαροί, να υποβιβάζουμε το μάθημά μας, να αρνούμαστε να μάθουμε...
Και υπάρχουν αρκετοί ήρωες εκπαιδευτικοί εκεί έξω που συνεχίζουν τις προσπάθειές τους και δουλεύουν με μεράκι και αγάπη για τη δουλειά τους, ανεξάρτητα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν (οικονομικά, προσωπικά, κτλ).
Η Πολιτεία πρέπει να στηρίξει οικονομικά τους ανθρώπους αυτούς. Έχει ηθική υποχρέωση να το κάνει!
-
Για το νέο αυτό θέμα έχω δεχτεί τελευταία διάφορα ερεθίσματα.
Για το λόγο αυτό θα ήθελα να μοιραστούμε σκέψεις και να ανταλλάξουμε απόψεις.
Αν το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι και λειτούργημα, μέχρι που φτάνουν τα όρια της προσωπικής ευθύνης του κάθε εκπαιδευτικού που περνάει το κατώφλι μιας τάξης, και που αρχίζουν τα όρια της Πολιτείας;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να λέει: "εγώ κάνω μάθημα για όσο με πληρώνουν;"
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να μπαίνει "χαλαρός" στην τάξη επειδή έτσι κι αλλιώς παίρνει το μισθό του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να λέει ότι αρνείται να ακολουθήσει το πρόγραμμα σπουδών και να υποβιβάζει την ύλη που διδάσκει, επειδή η Πολιτεία δεν του δίνει τις καλύτερες προϋποθέσεις που αυτός επιθυμεί;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να αρνείται να μάθει;
Αλλά επίσης,
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να προετοιμάζει απερίσπαστος τη διδασκαλία του, χωρίς να έχει άγχος για τις βασικές του ανάγκες;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να σπουδάσει τα παιδιά του, που όμως με το μισθό που παίρνει δεν είναι αυτό δυνατόν;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να έχει τα απαραίτητα χρήματα για να αγοράζει βιβλία για να αυτοεκπαιδεύεται;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να βρίσκει κίνητρα να προϋποθέσεις να αναβαθμίζει τις σπουδές του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να παρακολουθεί κατά τακτά χρονικά διαστήματα σεμινάρια, είτε με ωριαία αποζημίωση είτε στο ωράριό του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να μην σκέφτεται με ποιο άλλο τρόπο μπορεί να βγάλει χρήματα γιατί όσα βγάζει δεν του φτάνουν;
Ετσι που σε πνήγει το άδηκο ρε φίλε πας κατευθιαν για Ευαγγελάτο.βέβαια τι να κάνεις και συ αγανακτείς,αλλά μας δήνεις, το κακό παράδηγμα : ή να γίνουμε λαμόγεια, ή να μη γίνουμε καθηγιτές.πάντως και ιο καθηγιτές λαμ’ογεια, άνθρωποι είναι, και εχουν ελαφρυντικα,δε θα τους σταυροσουμε κιολα,μην ανισιχεις.ελπίζω να βοίθισα όσο μπόρεσα στους προβλιματισμούς που έθεσες.προπαντως μη σταναχωριεσαι για τα λεφτα,λίγα πάνω λίγα κάτω, τη σιμασήα έχει;δε θα πεθάνουμε κιόλα.τα λεφτα δε φάιρνουν τυην ευτιχήα,μας το λεγαν από το διμοτικό
-
Θέμα συνείδησης, προτεραιοτήτων και προσωπικής ζωής.
Μπορεί να υπάρχει κάποιος ευσυνείδητος, διαβασμένος, επιμορφωμένος, τυπικός, που κάνει σωστά τη δουλειά του, είναι καθηγητής με @@, πρώτο όνομα και μούρη στο σχολείο, να εργάζεται σοβαρά και πράγματι να είναι σωστός εκπαιδευτικός.....αλλά όλα αυτά τα κάνει για να ψαρεύει ιδιαίτερα. Προτεραιότητα: η καριέρα. Μπορεί να υπάρχει και ο άλλος, αυτός που γκρινιάζει διαρκώς, εκνευρίζεται με τις συνθήκες που (δεν) του παρέχει η πολιτεία, λέει λόγια του στυλ 'σιγά μη σκάσω για 3 κ 60', όμως διαβάζει επιμορφώνεται για το δικό του πνεύμα πρώτα, έχει άψογη επικοινωνία με τους μαθητές, προσπαθεί να επηρρεάζει θετικά προσωπικότητες, να πηγαίνει το μάθημα ένα επίπεδο (ακαδημαϊκό) πιο πέρα από το σχολικό βιβλίο, να φέρνει το μαθητή κοντά στο μάθημα...και όλα αυτά για την ψυχή, τη δική του και των μαθητών του. Προτεραιότητα: οι μαθητές. Επομένως, τα πάντα είναι θέμα προτεραιοτήτων, κατά τη γνώμη μου.
Είναι βέβαια κ θέμα συνείδησης. Τα όρια δεν μπορούν να είναι σαφή. Παλεύουμε και αγωνιζόμαστε αξιοποιώντας στο έπακρο τα ελάχιστα μέσα που προσφέρει η Πολιτεία. Με προσωπικό κόστος οικονομικο, ψυχολογικό και χρονικό δίνουμε το καλύτερο στους μαθητές μας, μέχρι να φτάσουμε τα δικά μας όρια, να κλατάρουμε και να κάνουμε κανένα βήμα πίσω, τιμωρώντας την Πολιτεία. Σύντομα η συνείδηση μας επαναφέρει στον αγώνα. Και τούμπαλιν.
Τέλος τα προσωπικά προβλήματα ενός εκπαιδευτικού μπορεί να διαμορφώσουν το χαρακτήρα του έτσι ώστε να γίνει αισιόδοξος ή το αντίθετο, ωχαδερφιστής ή πολεμιστής, φιλοχρήματος ή όχι κ.ο.κ. με τέτοιο τρόπο ώστε να αλλάζει μερικώς η στάση του ως εκπαιδευτικός ανά τα χρόνια.
-
Όταν έρθει η στιγμή να εξετάσετε το Σεπτέμβρη ένα παιδάκι μετεξεταστέο στην α γυμνασίου και δεν τα πάει καθόλου καλά θα το κόψετε?
-
Δε θα το εξέταζα, μάλλον θα του έκανα μια δίωρη κουβεντούλα γιατί πρέπει και πώς θα μπορέσει να τα πάει καλύτερα στο μέλλον και θα το περνούσα.
-
Όταν έρθει η στιγμή να εξετάσετε το Σεπτέμβρη ένα παιδάκι μετεξεταστέο στην α γυμνασίου και δεν τα πάει καθόλου καλά θα το κόψετε?
Η λέξη παιδάκι παραπέμπει σε ένα κακόμοιρο πλάσμα που μας δημιουργεί αισθήματα λύπησης.
Πρέπει να επηρεάζουν τα αισθήματα έναν εκπαιδευτικό; Και όταν λέω αισθήματα δεν εννοώ την προσμέτρηση αντικειμενικών παραμέτρων που δημιουργούν δυσκολίες στην μελέτη ενός μαθητή. Εννοώ σκέψεις όπως: το κακόμοιρο το παιδάκι τι ευγενικό που είναι ή ακόμα ότι μου δημιουργεί ένα αίσθημα ανωτερότητας με τη στάση του, κ.ά.
Αν αποφασίσουμε να περνάμε όλα τα παιδιά, τουλάχιστον ας το αποφασίσουμε θεσμικά, αν αυτό είναι ένα καλό μέτρο.
(Παρατήρηση: σήμερα ένας μαθητής Γυμνασίου για να μείνει μετεξεταστέος για το Σεπτέμβριο πρέπει να μην έχει ασχοληθεί στο ελάχιστο με ένα μάθημα.)
Κάνουμε ή όχι κακό αν τελικά μάθουμε τους μαθητές μας να μην προσπαθούν και συνάμα να μην έχει καμία επίπτωση η καθολική αδιαφορία τους.
-
Είπαμε θα γινόταν κουβέντα πρώτα. Αυτό άλλωστε πρεσβεύει η σύγχρονη παιδαγωγική-υπήρχε και παρόμοιο θέμα στον διαγωνισμό ασεπ αν θυμάσαι. Τι λέμε στη σύγχρονη παιδαγωγική; ...ότι μέσα από το διάλογο προσεγγίζεις τα προβλήματα των μαθητών και τους βοηθάς να τα λύσουν....η βαθμολογία λειτουργεί ως κίνητρο, κ όχι ως τιμωρία κτλ κτλ
Δεν του μαθαίνεις να μην προσπαθεί,, όπως είπες, αλλά με την κουβέντα αυτό ακριβώς του εξηγείς. Γιατί και πώς πρέπει να προσπαθεί.
Αν είναι έτσι να κόβουμε απρόσωπα και ωμά για να είμαστε εντός του θεσμικού πλαισίου, που κάποιοι με τόση θέρμη παινεύουν.
-
enigma δε ξερω τη εγραψες στον ΑΣΕΠ,αλλά πρεπει να εργαψες ψιλά,δε μας δηνεις τα βιβλήα που διάβασες να μοιραστεις μαζι μας τις εμπηριες σου,να ωφελιθω και εγω που ειμαι π20 και δε ξερω από αυτά;φαίνεσαι ψιλού επηπέδου.και όχι μονο αλλα και με κοινωνηκή ενσηναισθηση! ;)
Χερομαι που ειμαι μελος στο φορουμ,το επηπεδο είναι ψιλο και εγω παρολο που δεν εχω και τοσο ψιλο επήπεδο, :-[στοχεύω ψιλά.ημουνα μαθητης του 12 και τωρα π20.Ποτε δε θα εκοβα μαθητη στο γυμνασηο,αλλά και γενικά.Μακάρη να διοριστω να πραγματοποιισω τα ονειρα μου. :)
-
Καλημέρα σε όλους! Γράφω πρώτη φορά εδώ , επειδή μου φάνηκε ενδιαφέρον το συγκεκριμένο θέμα.
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να λέει: "εγώ κάνω μάθημα για όσο με πληρώνουν;
Αυτό μου φαίνεται μεγάλη απάτη! Δηλαδή αν έπαιρνε 200 ευρώ περισσότερα θα έκανε καλό μάθημα κι αν έπαιρνε 500 ευρώ περισσότερα θα έκανε ακόμα καλύτερο μάθημα; Πολύ αμφιβάλλω... Ή ξέρεις να κάνεις μάθημα ή όχι! Την ώρα που είσαι στην τάξη δε σκέφτεσαι τα λεφτά. Η πολιτεία πάντως πρέπει να αυξήσει τους μισθούς γι' αυτά που ήδη προσφέρουμε.
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να μπαίνει "χαλαρός" στην τάξη επειδή έτσι κι αλλιώς παίρνει το μισθό του;
Ναι , το έχει! Αλλά αυτό δε σημαίνει πως δε θα κάνει τίποτα. Θα κάνει αυτό που νομίζει καλύτερο χωρίς το άγχος της ανεργίας ή της απόλυσης.
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να λέει ότι αρνείται να ακολουθήσει το πρόγραμμα σπουδών και να υποβιβάζει την ύλη που διδάσκει, επειδή η Πολιτεία δεν του δίνει τις καλύτερες προϋποθέσεις που αυτός επιθυμεί;
Κανονικά θα έπρεπε οι εκπ/κοι να έχουν το δικαίωμα να ελέγχουν τη διδακτέα ύλη. Πολλά κεφάλαια είναι κακογραμμένα ή ακατάλληλα για ορισμένες ηλικίες μαθητών.
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να αρνείται να μάθει;
Ναι το έχει , όπως και ένας μαθητής άλλωστε! Αν κάτι το θεωρεί ανούσιο ή άχρηστο κανείς δε μπορεί να τον αναγκάσει να το μάθει. Πρέπει πρώτα να πειστεί για τη χρησιμότητα του ή να του κεντρίσουμε το ενδιαφέρον .
Αλλά επίσης,
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να προετοιμάζει απερίσπαστος τη διδασκαλία του, χωρίς να έχει άγχος για τις βασικές του ανάγκες;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να σπουδάσει τα παιδιά του, που όμως με το μισθό που παίρνει δεν είναι αυτό δυνατόν;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να έχει τα απαραίτητα χρήματα για να αγοράζει βιβλία για να αυτοεκπαιδεύεται;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να βρίσκει κίνητρα να προϋποθέσεις να αναβαθμίζει τις σπουδές του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να παρακολουθεί κατά τακτά χρονικά διαστήματα σεμινάρια, είτε με ωριαία αποζημίωση είτε στο ωράριό του;
Έχει δικαίωμα ένας εκπαιδευτικός να μην σκέφτεται με ποιο άλλο τρόπο μπορεί να βγάλει χρήματα γιατί όσα βγάζει δεν του φτάνουν;
Ναι σε όλα!!!
-
Enigma, είναι άλλο η θεωρία που διαβάζεις στα βιβλία και άλλο η πράξη. Άσε που διαβάζοντας μόνο λοχεύει ο κίνδυνος να παρερμηνεύεις ή να διαστρεβλώνεις αυτά που διαβάζεις.
Αν ήμουν ένας 15χρονος/η που είχα μείνει αδιάφορος/η όλη τη χρονιά σε σημείο να μείνω, με συγχωρείς που θα στο πω κάπως χύμα αλλά χε@@@ για τις κουβεντούλες που θα μου έκανε ή έλεγε ο κάθε δήθεν ευαισθητοποιημένος καθηγητής που τάχα μου με καταλαβαίνει ή που θέλει να με φέρει στον ίσιο δρόμο. Και ξέρει γιατί? Γιατί αν με καταλάβαινε αυτός και οι υπόλοιποι θα είχαν με άλλους τρόπους φροντίσει να μη φτάσω εκεί.
Αλλά νομίζω ότι έχουμε ξεφύγει από το θέμα που έβαλε ο mavoglou και αν δεν κάνω λάθος, ας με διορθώσει ο ίδιος ο θεματοθέτης, οι προβληματισμοί του αφορούσαν ζητήματα επαγγελματικής δεοντολογίας, καθώς και θέματα σύγκρουσης των προσωπικών αναγκών με εκείνες της επαγγελματικής πραγματικότητας .
Και αυτά τα ερωτήματα αφορούν όχι μόνο τον επαγγελματικό κλάδο των εκπαιδευτικών αλλά τελικά και όλους τους κλάδους επαγγελμάτων. Δεν θα μπώ στη διαδικασία να πω στην άθλια χώρα ή το κράτος που ζούμε κτλ. Ή να κάνω συγκρίσεις με άλλες χώρες.
Θέλω μόνο να πω πως η «κατάντια» μας σε αυτά τα θέματα είναι τέτοια που τίθενται υπό συζήτηση ή γίνονται αντικείμενο προβληματισμού για άλλη μια φορά τα αυτονόητα που σχετίζονται με την επαγγελματική δεοντολογία και λειτουργία.
Προσωπικά αρνούμαι να μπω στη λογική ή τον προβληματισμό αν θα πρέπει να κάνω τη δουλειά μου ως επαγγελματίας σε σχέση με το αν πληρώνομαι καλά ή με το ποιες είναι οι παροχές της πολιτείας, της οποίας στο κάτω-κάτω είμαι και η ίδια μέλος, ή τέλος το ποιες είναι οι ιδιαίτερες και προσωπικές μου ανάγκες.
Στην πρώτη ενότητα ερωτημάτων που θέτει ο mavoglou η απάντησή μου αδιαπραγμάτευτα είναι ΟΧΙ. Και ανήκουν όλα τα ερωτήματα που βάζεις στην σφαίρα του αυτονόητου που δεν έπρεπε καν να μπαίνουν υπο συζήτηση. Kαταλαβαίνω όμως πλήρως γιατί τα έθεσε o mavoglou διαβάζοντας τις απαντήσεις που πήρε (με εξαίρεση 2-3 που απαντούν επι της ουσίας)
Στη δεύτερη ενότητα ερωτημάτων που θέτεις πριν απαντήσω θα θελα να πω πως τα ερωτήματα που θέτεις δεν αφορούν μόνο τον επαγγελματία εκπαιδευτικό αλλά τον πολίτη ή καλύτερα τον όποιο εργαζόμενο ο οποίος οφείλει να διεκδικεί το καλύτερο για τη ζωή του (συμπεριλαμβανομένου και του επαγγέλματός του) αλλά και τον κόσμο που ζει. Με αυτή την έννοια θεωρώ πως και οι εκπαιδευτικοί όπως και κάθε άλλη κατηγορία εργαζομένων οφείλουν να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες σε ότι αφορά την άσκηση του επαγγέλματός τους, τη διαβίωσή και την ποιότητα της ζωής τους. Γιατί μόνο όταν είναι καλά οι ίδιοι μπορούν να προσφέρουν ακόμα περισσότερα. Οφείλουν όμως και να αποδίδουν και να λειτουργούν στο μέγιστο υπο τις συνθήκες που βρίσκονται για να έχουν δικαίωμα να διεκδικούν και να επιτύχουν το καλύτερο.
Ωστόσο, αν θα έπρεπε να δώσω μια απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα της δεύτερης ενότητας έχω να πω το εξής. Αν κυριαρχούν οι προσωπικές και οι οικογενειακές μας ανάγκες , οι οποίες δεν ικανοποιούνται από την άσκηση του συγκεκριμένου επαγγέλματος και πολύ περισσότερο εμποδίζουν στην άσκηση του επαγγέλματος μας, είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε μια άλλη επαγγελματική πορεία. Κανείς δεν μας υποχρεώνει να δουλεύουμε σε μια «κακοπληρωμένη» θέση εργασίας. Υπάρχουν εκατοντάδες άλλα επαγγέλματα πιο προσοδοφόρα από αυτό του εκπαιδευτικού που μπορεί να σε απαλλάξουν από το άγχος για το αν θα σου φτάσουν τα λεφτά για να σπουδάσεις τα παιδιά σου, να αγοράσεις καινούργιο αμάξι, εξοχικό, κινητό κτλ
-
(Παρατήρηση: σήμερα ένας μαθητής Γυμνασίου για να μείνει μετεξεταστέος για το Σεπτέμβριο πρέπει να μην έχει ασχοληθεί στο ελάχιστο με ένα μάθημα.)
Κάνουμε ή όχι κακό αν τελικά μάθουμε τους μαθητές μας να μην προσπαθούν και συνάμα να μην έχει καμία επίπτωση η καθολική αδιαφορία τους.
Σαν γενική στάση ζωής έχω υιοθετήσει την άποψη που προτάσσει την πρόληψη έναντι των κυρώσεων προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι όποιες παρεκκλίσεις. Με την προϋπόθεση όμως ότι υπάρχει ένα πλαίσιο και ξεκάθαροι κανόνες όπου η παραβίαση των τελευταίων θα επιφέρει κυρώσεις.
Στο σχολείο λοιπόν που είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας, όταν δεν υπάρχει αυτό το πλαίσιο και οι κανόνες που καθορίζουν τον ρόλο, τη θέση και τις υποχρεώσεις του καθενός είμαι σίγουρη ότι δεν βοηθάς καθόλου τους μαθητές σου όταν τους μαθαίνεις πώς να τη γλυτώνουν.
Αντίθετα θεωρώ και διαπιστώνω ότι βοηθάς στη «τερατογέννηση» και αναπαραγωγή επικίνδυνων ατόμων για το σύνολο της κοινωνίας. Συμβάλεις δηλαδή, στη δημιουργία ατόμων που θεωρούν μέσα από την ημιμάθεια που τους παρείχαν στο πλαίσιο του σχολείου ότι είναι ο κανόνας που μπορεί και οφείλει να αναπαραχθεί.
Αφήνοντας δηλαδή, τον μαθητή του 10-12 ή κάτω από τη βάση να περάσει τις τάξεις και τελικά να μπει και στο πανεπιστήμιο του μαθαίνεις ή του περνάς την νοοτροπία πως όλα είναι ΟΚ.
Και έξυπνος είναι, αφού δεν ήταν «βλάκας» να καταβάλει κόπο όπως οι «σπασίκλες» και ικανός να διαπρέψει με την ημιμάθεια του αφού, μπήκε και στο πανεπιστήμιο και οφείλει και μπορεί αύριο ως πτυχιούχος να διεκδικήσει μια θέση εκπαιδευτικού για να αναπαράγει το « κυρίαρχο είδος» του.
Αν αγαπάς και σέβεσαι τον εαυτό σου κατ' επέκταση και τα παιδιά - μαθητές σου και δεν τα αντιμετωπίζεις όχι ως τα καημένα τα "παιδάκια" νομίζω ότι οφείλεις να τους μάθεις πως και κανόνες υπάρχουν και επιπτώσεις από την παραβίασή τους. Φοβάμαι πως υιοθετώντας την άποψη τα "παιδάκια" δεν κάνεις τίποτα άλλο παρά να προσπαθείς να συγκαλύψεις την δική σου ανεπάρκεια και μειονεξία ως εκπαιδευτικός.
-
Mat τι βαθυα που είναι η ανάλιση σου,σιγουρα στο σχοληο ησουνα μαθητρηα με ψιλους βαθμους,φένεσαι.εγω κατι τετια πάντως δε τα μετραω και πολύ δήνω πιο σημασήα στον παράγοντα ανθρωπο-πολιτη.εσβησες όλους τους άλλους με την ανάλιση σου όπως πάντα και ξεχώρισες με την αυθεντηκοτητα σου. 8)κριμα που καταργηθηκε το καρμα και δε μπορω να σε ψιφήσω όπως θα ηθελα :'(
-
Ωστόσο, αν θα έπρεπε να δώσω μια απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα της δεύτερης ενότητας έχω να πω το εξής. Αν κυριαρχούν οι προσωπικές και οι οικογενειακές μας ανάγκες , οι οποίες δεν ικανοποιούνται από την άσκηση του συγκεκριμένου επαγγέλματος και πολύ περισσότερο εμποδίζουν στην άσκηση του επαγγέλματος μας, είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε μια άλλη επαγγελματική πορεία. Κανείς δεν μας υποχρεώνει να δουλεύουμε σε μια «κακοπληρωμένη» θέση εργασίας. Υπάρχουν εκατοντάδες άλλα επαγγέλματα πιο προσοδοφόρα από αυτό του εκπαιδευτικού που μπορεί να σε απαλλάξουν από το άγχος για το αν θα σου φτάσουν τα λεφτά για να σπουδάσεις τα παιδιά σου, να αγοράσεις καινούργιο αμάξι, εξοχικό, κινητό κτλ
οταν μιλαει η αυθεντηκοτητα και ο ρομαντησμος ολα τα αλλα περισευουν,τι να λεμε τωρα :)
-
Αντίθετα θεωρώ και διαπιστώνω ότι βοηθάς στη «τερατογέννηση» και αναπαραγωγή επικίνδυνων ατόμων για το σύνολο της κοινωνίας. Συμβάλεις δηλαδή, στη δημιουργία ατόμων που θεωρούν μέσα από την ημιμάθεια που τους παρείχαν στο πλαίσιο του σχολείου ότι είναι ο κανόνας που μπορεί και οφείλει να αναπαραχθεί.
Αφήνοντας δηλαδή, τον μαθητή του 10-12 ή κάτω από τη βάση να περάσει τις τάξεις και τελικά να μπει και στο πανεπιστήμιο του μαθαίνεις ή του περνάς την νοοτροπία πως όλα είναι ΟΚ.
Θα με συγχωρισεις τον ανορθογραφο,αλλά το «τερατογέννηση» είναι τερατογένεση. Τώρα θα μου πεις πώς το καταλαβα γιατι ο ορθογραφηκος ελεγχος του word δε το βγαζει.μου τοπε μια φιλη φιλόλογος που παρακουλουθει κερο τωρα τα γραπτα σου και εχει εντιπωσιαστει φοβερα από τις αποψεις σου.κριμα που δεν εχει γηνει μελος στο φορουμ ακομη,θα της πώ να γήνει. :)
-
dinos_ Μήπως θα μπορούσες να κάνεις μια προσπάθεια να μας εξηγήσεις τι περιεχόμενο δίνεις ή ποια κατά εσένα είναι τα χαρακτηριστικά σε αυτό που ορίζεις άνθρωπο-πολίτη και ο οποίος έχει τόση μεγάλη σημασία, πάντα κατά εσένα, έτσι ώστε να μην μετράει τίποτα άλλο?
Γιατί πχ είναι πολλοί αυτοί που μιλούν για δημοκρατία αλλά κάθε φορά ο καθένας έχει διαφορετικά πράγματα στο μυαλό του και ουκ ολίγες φορές στην ιστορία της ανθρωπότητας, εν ονόματι της δημοκρατίας έχουν γίνει τα μεγαλύτερα εγκλήματα.
Και κάτι ακόμη, δηλαδή, από όλη τη παράγραφο μόνο η ορθογραφία και η εκφορά της λέξης "τερατογένεση" από το "τερατογενεσία" σε άγγιξε?
-
dinos_ Μήπως θα μπορούσες να κάνεις μια προσπάθεια να μας εξηγήσεις τι περιεχόμενο δίνεις ή ποια κατά εσένα είναι τα χαρακτηριστικά σε αυτό που ορίζεις άνθρωπο-πολίτη και ο οποίος έχει τόση μεγάλη σημασία, πάντα κατά εσένα, έτσι ώστε να μην μετράει τίποτα άλλο?
Γιατί πχ είναι πολλοί αυτοί που μιλούν για δημοκρατία αλλά κάθε φορά ο καθένας έχει διαφορετικά πράγματα στο μυαλό του και ουκ ολίγες φορές στην ιστορία της ανθρωπότητας, εν ονόματι της δημοκρατίας έχουν γίνει τα μεγαλύτερα εγκλήματα.
Και κάτι ακόμη, δηλαδή, από όλη τη παράγραφο μόνο η ορθογραφία και η εκφορά της λέξης "τερατογένεση" από το "τερατογενεσία" σε άγγιξε?
Ποσο δηκιο εχεις!οσα γραφεις είναι με μοναδηκο τροπο αυθεντηκα.ισως δε μπορω να τα υποστιριξω με επειχηρήματα(δεν εχω την ικανοτιτα που εχεις εσυ) :-[ αλλά συναισθάνωμαι ότι είναι σωστα. :)
Στο ειπα να μη τσατιστεις για το λαθος,δε το βρηκα εγω, το βρηκε η φιλη μου(καλιτερα να στολεγα σε pm :-X)
Απο το τερατογενεσια βγενει το τερατογενεση ????Τι δε μαθενω καθε μερα που περναει σε αυτο το φορουν 8)! και τι θα πει ρε παιδια τερατογενεσια?
-
(Παρατήρηση: σήμερα ένας μαθητής Γυμνασίου για να μείνει μετεξεταστέος για το Σεπτέμβριο πρέπει να μην έχει ασχοληθεί στο ελάχιστο με ένα μάθημα.)
Κάνουμε ή όχι κακό αν τελικά μάθουμε τους μαθητές μας να μην προσπαθούν και συνάμα να μην έχει καμία επίπτωση η καθολική αδιαφορία τους.
Σαν γενική στάση ζωής έχω υιοθετήσει την άποψη που προτάσσει την πρόληψη έναντι των κυρώσεων προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι όποιες παρεκκλίσεις. Με την προϋπόθεση όμως ότι υπάρχει ένα πλαίσιο και ξεκάθαροι κανόνες όπου η παραβίαση των τελευταίων θα επιφέρει κυρώσεις.
Στο σχολείο λοιπόν που είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας, όταν δεν υπάρχει αυτό το πλαίσιο και οι κανόνες που καθορίζουν τον ρόλο, τη θέση και τις υποχρεώσεις του καθενός είμαι σίγουρη ότι δεν βοηθάς καθόλου τους μαθητές σου όταν τους μαθαίνεις πώς να τη γλυτώνουν.
Αντίθετα θεωρώ και διαπιστώνω ότι βοηθάς στη «τερατογέννηση» και αναπαραγωγή επικίνδυνων ατόμων για το σύνολο της κοινωνίας. Συμβάλεις δηλαδή, στη δημιουργία ατόμων που θεωρούν μέσα από την ημιμάθεια που τους παρείχαν στο πλαίσιο του σχολείου ότι είναι ο κανόνας που μπορεί και οφείλει να αναπαραχθεί.
Αφήνοντας δηλαδή, τον μαθητή του 10-12 ή κάτω από τη βάση να περάσει τις τάξεις και τελικά να μπει και στο πανεπιστήμιο του μαθαίνεις ή του περνάς την νοοτροπία πως όλα είναι ΟΚ.
Και έξυπνος είναι, αφού δεν ήταν «βλάκας» να καταβάλει κόπο όπως οι «σπασίκλες» και ικανός να διαπρέψει με την ημιμάθεια του αφού, μπήκε και στο πανεπιστήμιο και οφείλει και μπορεί αύριο ως πτυχιούχος να διεκδικήσει μια θέση εκπαιδευτικού για να αναπαράγει το « κυρίαρχο είδος» του.
Αν αγαπάς και σέβεσαι τον εαυτό σου κατ' επέκταση και τα παιδιά - μαθητές σου και δεν τα αντιμετωπίζεις όχι ως τα καημένα τα "παιδάκια" νομίζω ότι οφείλεις να τους μάθεις πως και κανόνες υπάρχουν και επιπτώσεις από την παραβίασή τους. Φοβάμαι πως υιοθετώντας την άποψη τα "παιδάκια" δεν κάνεις τίποτα άλλο παρά να προσπαθείς να συγκαλύψεις την δική σου ανεπάρκεια και μειονεξία ως εκπαιδευτικός.
-
Έστειλα από λάθος πριν. Συμφωνώ σχεδόν εξολοκλήρου μαζί σου mat. H λέξη παιδάκι παρέπεμπε στη νοοτροπία που επικρατεί στο σχολείο που πήγαινα και σε άλλα πολλά απ' όσα ακουσα πρόσφατα σε μία συζήτηση που είχα. Όσον αφορά για το αν το θέμα ξεφεύγει από το αρχικό, όπως ανέφερε κάποιος άλλος, μπορεί. Απλά διάβασα τον τίτλο και έθεσα αυτήν την ερώτηση...
-
Κατανοώ και την απάντηση που έδωσε το enigma, γιατί μπορεί να θεώρησε οτι με έναν καλό καθηγητή ο μαθητής θα μπορέσει να ορθοποδήσει στο μάθημα που κόπηκε.Και είναι γεγονός ότι μερικοί μαθητές δυσκολεύονται να ορθοποδήσουν και χρειάζονται τέτοιου είδους κουβεντούλες.Ωστόσο δεν μπορείς να βασίζεσαι στιην ικανότητα των άλλων και υπάρχει ο κίνδυνος που ανέφερε η mat... Άρα τα στατιστικά μου καταλήγουν μάλλον στην απάντηση της τελευταίας.Αυτα για το enigma που είχε την ευγένεια να απαντήσει..
-
Enigma, είναι άλλο η θεωρία που διαβάζεις στα βιβλία και άλλο η πράξη. Άσε που διαβάζοντας μόνο λοχεύει ο κίνδυνος να παρερμηνεύεις ή να διαστρεβλώνεις αυτά που διαβάζεις.
Αν ήμουν ένας 15χρονος/η που είχα μείνει αδιάφορος/η όλη τη χρονιά σε σημείο να μείνω, με συγχωρείς που θα στο πω κάπως χύμα αλλά χε@@@ για τις κουβεντούλες που θα μου έκανε ή έλεγε ο κάθε δήθεν ευαισθητοποιημένος καθηγητής που τάχα μου με καταλαβαίνει ή που θέλει να με φέρει στον ίσιο δρόμο. Και ξέρει γιατί? Γιατί αν με καταλάβαινε αυτός και οι υπόλοιποι θα είχαν με άλλους τρόπους φροντίσει να μη φτάσω εκεί.
Εσύ mat μπορεί να χε@@@@. Ο δικός μου μαθητής που του συνεβή κάτι παρόμοιο φέτος, όχι. Όταν επιτέλους μπεις στην τάξη, τα ξαναλέμε. Αυτά προς το παρόν.
-
Μια λεπτομέρεια enigma, μπορεί να μην έχω μπει στη τάξη από τη μεριά του εκπαιδευτικού αλλά, έχω υπάρξει μέσα στη τάξη ως μαθήτρια και θυμάμαι καλά ακόμη πόσο βαρετοί και ανούσιοι μας φαίνονταν όλοι οι "μεγάλοι" και στη προκειμένη περίπτωση οι δάσκαλοι και οι καθηγητές που, με τα κηρύγματα τους προσπαθούσαν εκ των υστέρων να μαζέψουν τα αμάζευτα. Τους θυμάμαι ακόμη να προσπαθούν να μας αποδείξουν με ένα λογικοφανή αλλά όχι πιστικό τρόπο, πως το πρόβλημα ήταν δικό μας και δική μας η ευθύνη για την όποια δυσάρεστη θέση βρισκόμασταν. Δεν θυμάμαι δε, κανέναν καθηγητή να αναλαμβάνει με θάρρος το μερτικό της ευθύνης του, και να μας ζητά με ειλικρίνεια συγνώμη γιατί δεν έπραξε κι αυτός αυτό που έπρεπε να πράξει για να μη βρεθούμε σε δυσμενή θέση. Συνήθως μας έλεγαν: "Άκου παιδί μου εγώ που σου μιλάω για το καλό σου τα λέω όσα σου λέω" κι "άκουμε εγώ ξέρω γιατι μπλα …μπλα ….μπλα…. εσύ είσαι μικρό ακόμη και θα με θυμηθείς μετά από χρόνια μπλα… μπλα …μπλα…. ή είδες τώρα που δεν με άκουγες που έφτασες σε αυτή τη δυσάρεστη θέση να …μπλα μπλα....Εγώ επειδή σε καταλαβαίνω θα σου δώσω μια ακόμη ευκαιρία κοίτα και εσύ να είσαι εντάξει…μπλα…μπλα"
Απέναντι σε αυτούς τους τύπους θυμάμαι πως κουνούσαμε το κεφάλι συγκαταβατικά και δεν βλέπαμε την ώρα να τους ξεφορτωθούμε για να πάμε παρακάτω. Όχι από «δουλικότητα», αναισθησία ή ενοχή αλλά γιατί από αίσθημα αυτοσυντήρησης ξέραμε καλά πως απέναντί μας βρίσκεται κάποιος που έχει την εξουσία και ο μόνος τρόπος για να γλυτώσεις είναι να πας με τα νερά του.
Εσύ enigma μπορεί να μην ανήκεις στη κατηγορία των «μεγάλων» που περιγράφω και να είσαι μια από τις εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Μπράβο σου καλά κάνεις κι έτσι να συνεχίσεις και ζητώ συγγνώμη αν σε έθιξα.
Παρότι, το θέμα μας δεν είναι ούτε να αλληλο-αξιολογηθούμε, ούτε να αυτοπροβληθούμε και πολύ περισσότερο να αποποιηθούμε ή να απολογηθούμε για την πραγματικότητα που ζούμε ή εργαζόμαστε.
-
Αχ βρε mat αχ! Ποιος σου είπε ότι οι δάσκαλοι ρίχνουν την ευθύνη στα παιδιά, πώς αποποιούνται τις ευθύνες τους κ.ο.κ. Ποιος σου είπε ότι στα παιδιά μιλάμε αφ'υψηλού 'με το 'σεις και με το σας'. Στα παιδιά μιλάμε στη γλώσσα τους. Του λιμανιού, του χωραφιού, της τεχνολογίας, του, της, μπλα μπλα, ανάλογα με το παιδί, το περιβάλλον που ζει, το πού είναι το σχολείο, πώς έχει μεγαλώσει, ποια είναι η προσωπικότητά του κ.α. Κι ούτε ζει κάποιος με το φόβο της παρεξήγησης όταν έχει τη βεβαιότητα της δύναμης των κινήτρων του. Όταν τα κίνητρα είναι άλλα (τεμπελιά, εγωισμοί, κομπλεξισμοί), τότε εμφανίζονται τα φαινόμενα 'μεγαλοπρέπειας' των εκπ/κών. Το είπα και σε προηγούμενο ποστ. Όταν προτεραιότητά σου είναι τα παιδιά, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα.
Σίγουρα στη ζωή σου θα έτυχες σε καλούς παιδαγωγούς, από τους οποίους μπορείς να υιοθετήσεις κάποια καλά στοιχεία ως εκπαιδευτικός. Ίσως τώρα να θυμάσαι μόνο τα άσχημα, όμως την ώρα που θα διδάξεις θα θυμηθείς σαν brainstorming τα καλά και θα βρεις τρόπο να τα προσαρμόσεις στα 'παιδιά σου'. Και τα κακά, έτσι θα τα αποφύγεις. Να αξιολογούμε την εμπειρία μας από τους δικούς μας '' καλούς και 'κακούς' '' δασκάλους είναι ο καλύτερος τρόπος να διαμορφώσουμε καλύτερη στάση ως εκπαιδευτικοί.
Δεν είμαι καμιά εξαίρεση εγώ. Οι νέοι καθηγητές συνάδελφοί μου στο σύνολό τους σκέφτονται έτσι. Τα φαινόμενα της επίδειξης ισχύος και αυτοεπιβεβαίωσης εμφανίζονται από κάτι ανθρωπίδια- σεξουαλικά καταπιεσμένους και νοητικά καθυστερημένους&κολλημένους, συνήθως (όχι πάντα) ηλικιωμένους, κομπλεξικούς καθηγητίσκους (ας μου επιτραπούν οι εκφράσεις).
-
Παρότι, το θέμα μας δεν είναι ούτε να αλληλο-αξιολογηθούμε, ούτε να αυτοπροβληθούμε και πολύ περισσότερο να αποποιηθούμε ή να απολογηθούμε για την πραγματικότητα που ζούμε ή εργαζόμαστε.
Και γιατι όχι παρακαλω;Παρολο που συμφωνω μαζί σου σε όλα,εδώ τα χαλάμε.Κακο είναι δηλαδη <<να αλληλοαξιολογηθούμε, να αυτοπροβληθούμε και πολύ περισσότερο να αποποιηθούμε ή να απολογηθούμε για την πραγματικότητα που ΒΙΩΝΟΥΜΕ;>>
Οχι δεν είναι κακο.Πιστεύω είναι σημαντηκο να γηνονται όλα αυτά.Εγω ετσι κανω και προβα τζενεραλε,πως θα το παιζω δηλαδη αμα γηνω καθιγητής και μπαινω στο πετσι του ρολου.Αχ, ααχ είναι δισκολο πολύ νασαι καθιγητής, χρειάζεται πολη εξάσκιση.Μαθαινω απ τους παληούς, λιγα από δω, λιγα από κει,κόβω και ραβω τη δηκια μου κοσμοθωρεία.Ε αμα δηοριστω ;) θα κανω άλλες λιγες αλαγές και θα χω γηνει καθιγητης.
-
dino σου ξεφυγε και μερικές λέξεις τις έγραψες σωστά.Πρόσεξε το λίγο...
-
Με τόσες πρόβες dinos_ μήπως θα έπρεπε να εξετάσεις το ενδεχόμενο να γίνεις ηθοποιός? ???
-
dino σου ξεφυγε και μερικές λέξεις τις έγραψες σωστά.Πρόσεξε το λίγο...
Οι ειρωνείες και τα ρατσιστηκά σχοληα :P δεν με ακουμπούν helen.Ειμαι π20 τεχνικός και η ορθογραφεία δεν είναι το φορτε μου,έχω άλα δυνατά σημια. 8)
-
Με τόσες πρόβες dinos_ μήπως θα έπρεπε να εξετάσεις το ενδεχόμενο να γίνεις ηθοποιός? ???
Mat δεν ειμαι υποχρεομένος να συνφωνω μαζι σου σε όλα,αλά συνφωνω στο τελευταίο: <<ο καθιγητής οφήλει να είναι και ηθοπειός>> :) :)
-
dinos_ σίγουρα δεν είσαι υποχρεωμένος να συμφωνείς μαζί μου σε όλα. Ούτε κι εγω το θέλω αυτό. Αντίθετα θα με προβλημάτιζε ιδιαίτερα αν συμφωνούσες μαζί μου σε όλα.
Αλλά να ξεκαθαρίσουμε πρώτον ότι δεν είπα ότι “ο καθηγητής οφείλει να είναι και ηθοποιός” >:(
Με το σχόλιο μου υπαινίσσομαι πως τα έχεις μπερδέψει λίγο τα πράγματα. Ο ρόλος του εκπαιδευτικού, δηλαδή οι πράξεις ενός ατόμου που συμμετέχει σε αυτό που λέμε εκπαιδευτική πράξη και σύστημα είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα από το ρόλος του ηθοποιού που βασιζόμενος σε ένα κείμενο υποδύεται - μιμείται μια συγκεκριμένη συμπεριφορά στη θεατρική σκηνή κι όχι σε συνθήκες πραγματικότητας.
Αν νομίζεις ότι θα γίνεις εκπαιδευτικός «κλέβοντας» δυο κουβέντες από εδώ και δυο από εκεί ή «τσιμπώντας» και αναμασώντας τι λένε ή αναπαριστώντας πως συμπεριφέρονται κάποιοι γιατί έτσι σου φαίνεται πως είναι το σωστό, είσαι γελασμένος. Όταν παριστάνουμε κάτι που δεν είμαστε,, δεν το έχουμε επεξεργαστεί και κατανοήσει όσο καλύτερα γίνεται είναι σίγουρο με μαθηματική ακρίβεια ότι θα αποτύχουμε. Καταλήγοντας είτε γραφικοί, είτε γελοίοι. Αλλά αν θέλεις και ένας ηθοποιός ακόμη όταν υποδύεται ή μιμείται ένα πρόσωπο πάνω στη σκηνή έχει ελάχιστες πιθανότητες να επιτύχει, αν πρώτα δεν έχει επεξεργαστεί και κατανοήσει πλήρως τι "παριστάνει'.
Κάτι ακόμη. Ότι η ορθογραφία δεν είναι καθόλου το φόρτε σου το έχουμε διαπιστώσει όλοι. Απλώς το προσπερνάμε όσο γίνεται. Έχοντας μάλιστα επίγνωση ότι ούτε και εμείς οι υπόλοιποι είμαστε όλοι τουλάχιστον και τόσο καλοί γνώστες της ελληνικής γλώσσας.
Μαζί σου όμως υπάρχει κάτι πέρα από την ορθογραφία που εμένα προσωπικά με βγάζει θα έλεγα εκτός εαυτού. Κι αυτό είναι όταν ενώ δεν ξέρεις ο ίδιος στοιχειώδη ορθογραφία ψάχνεις να βρεις λάθη των άλλων (πράγμα για το οποίο απορώ πως το καταφέρνεις τη στιγμή που πχ γράφεις τη λέξη δημοτικό: διμοτικό ???) και πολύ περισσότερο κάνεις σχόλια για το πόσο ανορθόγραφοι ή πόσο δεν την "παλεύουν" κάποιοι άλλοι. Αυτό έχεις σκεφτεί γιατί το κάνεις?
Φιλικά λοιπόν σου λέω ότι καλά θα ήταν αντί να ψάχνεις να δείξεις με το δάχτυλο ποιός άλλος έχει κάνει από κακή στάση "καμπούρα" να κάνεις κάτι με τη δικιά σου. Και δεν χρειάζεται όταν αναφέρονται οι άλλοι στο πρόβλημα της ανορθογραφίας σου, με όποιο τρόπο, να ταμπουρώνεσαι ή να αμύνεσαι πίσω από ένα: "Είμαι τεχνικός... έχω άλλα δυνατά σημεία"
Επιπλέον αν κατανοείς την έννοια της λέξης "ρατσισμός" και θέλεις να είσαι υπεράνω και θεωρείς πως οφείλουμε να αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητα τότε πρέπει και εσύ να μάθεις να μην προσπαθείς να δικαιολογήσεις τη δική σου ψάχνοντας και καταδεικνύοντας ποιος άλλος από τους γύρω σου είναι διαφορετικός.
Αν ήταν δε, στις προθέσεις των ανθρώπων εδώ να σε αντιμετωπίσουν "ρατσιστικά" όπως λές να είσαι σίγουρος ότι θα το είχαν κάνει με πολύ πιο ανοιχτούς και σκληρούς τρόπους. Όσο για τα "ειρωνικά" ή με χιούμορ σχόλια που λαμβάνεις να ξέρεις ότι το χιούμορ και ο σαρκασμός μερικές φορές είναι ο πιο ανώδυνος τρόπος για να πείς στον άλλον κάτι πολύ σημαντικό.
Με συγχωρείς αν σε στεναχωρώ αλλά το ίδιο θα έκανα και με έναν φίλο μου. Δηλαδή, αντί να κάνω πως δεν βλέπω ένα πρόβλημα του θα του έλεγα την αλήθεια για να τον βοηθήσω να βελτιωθεί από μόνος του εφόσον το θέλει. Γιατί υπάρχει και η περίπτωση να λες στον άλλον κάτι και να μη θέλει να ακούσει ή να δει.
Επίσης να με συγχωρεί και ο mavoglou που η συζήτηση για το θέμα που έβαλε του την καταστρέψαμε, για να μην πω τίποτα άλλο, και υπόσχομαι πως σταματώ εδώ τις εκτός θέματος κουβέντες. :-[
Υ.Γ. Τέλος dinos_ να σου πω ότι δεν με τσάντισε το σχόλιο για τη λέξη τερατογένεση. Αντίθετα ευχαριστώ που με το σχόλιο σου με έκανες να συμβουλευτώ το λεξικό μου και να δω το λάθος μου. ;) Άλλα πράγματα ίσως με ενοχλούν.....
-
Αν νομίζεις ότι θα γίνεις εκπαιδευτικός «κλέβοντας» δυο κουβέντες από εδώ και δυο από εκεί ή «τσιμπώντας» και αναμασώντας τι λένε ή αναπαριστώντας πως συμπεριφέρονται κάποιοι γιατί έτσι σου φαίνεται πως είναι το σωστό, είσαι γελασμένος. Όταν παριστάνουμε κάτι που δεν είμαστε,, δεν το έχουμε επεξεργαστεί και κατανοήσει όσο καλύτερα γίνεται είναι σίγουρο με μαθηματική ακρίβεια ότι θα αποτύχουμε. Καταλήγοντας είτε γραφικοί, είτε γελοίοι. Αλλά αν θέλεις και ένας ηθοποιός ακόμη όταν υποδύεται ή μιμείται ένα πρόσωπο πάνω στη σκηνή έχει ελάχιστες πιθανότητες να επιτύχει, αν πρώτα δεν έχει επεξεργαστεί και κατανοήσει πλήρως τι "παριστάνει'.
Αχ βρε σι mat αχ!Γιαυτο σου λέω θέλει εξάσκιση το να γήνεις καθιγητής.Αυτό δε κάνουμε όλοι που δεν εχουμε εμπηρία εδώ μέσα;Μη μου πεις ότι έχεις εμπηρια από μαθητρια γαιτι αυτό ΕΙΝΑΙ πραγματικά ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΡΑΦΗΚΟ αλλά ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΥΓΗΡΙΑ. Γιατι να ψευτοδιαφονείς αφού κατά βαθος λέμε τα ίδια (μήπως γιατί δε παιρνάω από τον ορθογραφηκο έλεγχο τα γραπτά μου που το κάνουν άλλοι; Προτημάω να κάνω λάθη και να ειμαι αυθεντηκός).Γραφηκος δε φοβαμαι να γηνω, γιατι δεν εχω προθεση να χηραγογίσω κανενα,ούτε να αυτοπροβλιθω, άλλοι να φοβούνται…
Το πώς βρησκω τα λαθη σου τη στηγμη που ειμαι ανορθογραφος :-[ θα στο πω : έχω δικτη νοημοσινης μεγαλίτερο από το δικο σου,ειμαι απλα διαφορετηκος.Το ότι δε μπορεις να με εξιγήσεις εσυ,απλα φανερονει ότι εισαι ανεπαρκης σε αντήληψη. .Δε θα μου βαλεις εσυ ταμπελακη για να με κλησεις στο μαντρι.αυτά.(τηχερη εισαι που καταργισαν το καρμα, θατρογες μεγαλο μαυρησμα για τα καμοματα αυτά,εγω ειμαι αυθεντηκος και τις σηχενομαι τις κοτες) :P
-
dino sorry.Πείραγμα ήταν . Λάθος μου , δε με ξέρεις.Εξάλλου κι εγώ θετική κατεύθυνση είμαι.Και δεν είχα σκεφτεί ότι η χρήση υπολογιστη μπορει να προκαλέσει αυτό το χάος στην ορθογραφία.
mat μου θύμιζες κάποια αλλά είδα προφίλ και δεν είσαι αυτή.
mavoglou αισθανθηκα κάπως όταν είδα ότι έστειλα ερώτηση σε θέμα άσχετο. αλλά η επικεφαλίδα μπορεί να σε παραπέμψει σε δεκάδες θέματα που αφορούν στα όρια της προσωπικης ευθύνης του εκπαιδευτικού. Αφήνω σε σένα την πορεία της συζήτησης.
Συγχωρέστε με αν έστειλα κάτι 2 φορές αλλά είμαι αρχάρεια..
-
Πιστευω ότι το enigma εχει τις πιο σοστες και αυθεντηκες αποψεις και συνφονω μαζι του σε όλα!σταματηστε τα ασχετα σχοληα γιατι δηχνεται ασέβηα στο θεματοθέτη.
Helen και γω αρχαρειος ειμαι αλλά δε πουλαω εξιπνάδα.(μηπως το αρχάρειος γράφετε με η; ΑΡΧΑΡΗΟΣ)
-
::) ::) ::) ::) ::).....
:'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'(....
::) ::) ::) ::) ::)....
Mavoglou, με συγχωρείς για το "άσχετο" :-[, βγήκε αυθόρμητα!
-
Sofie,και σι,αρχάρηα ; ??? ??? ??? ??? ...
-
Sophie,
συμπάσχουμε.
Ευτυχώς που είναι καλοκαίρι και τα βλέπουμε με άλλη διάθεση, αλλά για πόσο ακόμα;
Δοκιμάζουμε την υπομονή μας, γιατί ένας εκπαιδευτικός χρειάζεται πολύ υπομονή.
Αλλά πίστεψέ με, στο σχολείο δεν χρειάζεται και τόση υπομονή...
;)
-
Ευτυχώς που είναι καλοκαίρι και τα βλέπουμε με άλλη διάθεση, αλλά για πόσο ακόμα;
Ναι...καλοκαίρι..."κάτι η ζέστη...κάτι τα λόγια του παπά..." ;) Η κυρία Κοκοβίκου αρχίζει να βγαίνει από μέσα μου αλλά κι αυτής, κάποια στιγμή,εξαντλήθηκε η υπομονή! ;D
Sofie,και σι,αρχάρηα ; ??? ??? ??? ??? ...
Ναι Dino, κι ακριβώς επειδή είμαι αρχάρια...σηκώνω τα χέρια ψηλά! :-\
-
Ναι Dino, κι ακριβώς επειδή είμαι αρχάρια...σηκώνω τα χέρια ψηλά! :-\
Sofi Κοκοβίκου σταναχωριεμε που δε μπορω,να σου δωσω ψηφους στο καρμα,να σου φτιαξω λιγο τη διαθεση .Δηκιο εχεις το αρχάρηα γραφετε με ι το βρηκαα στον ορθογραφηκο έλεγχο :'( :'( :'( :'(
-
πολύ ενδιαφέρον το θέμα αυτό της προσωπικής ευθύνης του εκπαιδευτικού...προσωπικά έχω εργαστεί σε τεχνικά λύκεια, όπου τα πράγματα είναι κατα γενική ομολογία κάπως πιο "χαλαρά". φέτος όμως με μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα ότι συνάδελφοι μόνιμοι (εγώ είμαι ωρομίσθιος εκπαιδευικός) έφτασαν στο σημείο να μην μπαίνουν καν στην τάξη για μάθημα!!καθώς οι μαθητές τεχνικών ειδικοτήτων έρχονταν κουρασμένοι από τη δουλειά, αργούσαν στην προσελευση στην τάξη και χρειαζόταν να τους φωνάζω από το προαύλιο για να έρθουν. αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με το γενικό χαλαρό κλίμα εκμεταλλεύτηκαν οι εν λόγω συνάδελφοι που κάθονταν άνετοι στο γραφείο τους με καφεδάκι κ τσιγαράκι. μάλιστα ο μαθηματικός, βλέποντάς με να αχγώνομαι με τις επιδόσεις των μαθητών στο μάθημά μου, είπε χαρακτηριστικά:"έλα μωρέ, δε χρειάζεται να μάθουν και πολλά αυτοί, ε, μην τους παραμορφώσουμε κιόλας"!!!και γι αυτό το λόγο... δεν τους έμαθε τίποτα!
επομένως καταλήγω στο ότι η ευθύνη η προσωπική του κάθε εκπαιδευτικού είναι μεγάλη, όμως για κάποιους ισχύει το "μας παίρνει και λουφάρουμε". εννοώ ότι το κράτος, εφόσον μιλάμε για δημόσια παιδεία, θα πρέπει επιτέλους να αξιολογεί το προσωπικό του (και όχι μόνο τους εκπαιδευτικούς εννοείται) και όποιος δεν κάνει τη δουλειά του να πηγαίνει σπίτι του. υπάρχει ένας σωρό κόσμος εκεί έξω με όρεξη και αγάπη για τη διδασκαλία. και το θέμα για μένα, δεν είναι τόσο το ότι δε θα μάθει τα όρια στα μαθηματικά ο υδραυλικός π.χ και γιαυτό δε θα μπορέσει να κάνει τα μαστορέματα σωστά, αλλά το ότι δεν έχει πάρει στην πράξη παράδειγμα επαγγελματισμού ούτε από το σχολείο. πώς περιμένουμε μετά να βγούν σωστοί επαγγελματίες???
-
Σε πολλά πράγματα η σύγχρονη παιδαγωγική έχει δίκιο! Στα υπόλοιπα μισά όμως τη βρίσκω λάθος! Δεν δίνει το δικαίωμα στον εκπαιδευτικό να κάνει "αυτό", "εκείνο", το "άλλο" .... Κι αυτό γιατί; Γιατί τα σύγχρονα παιδιά έχουν "ψυχολογικά προβλήματα" με το παραμικρό, ακόμα και οι γονείς είναι να μην τους πεις κα΄τι για τοι παιδί τους! Αμέσως σου λένε: "ποιος; το δικό μου το παιδί; Και ποιος είσαι εσύ που..." Κι έχει καταντήσει ο κόσμος ο,τι να' ναι! Να καταργηθεί, λέει, το κόκκινο στυλο, γιατί οι κοκκινίλες δημιουργούν ψυχολογικά στο παιδί! Αφήστε τα παιδιά να εκτονωθούν γιατί είναι πιεσμένα, και καταντήσαμε ο χώρος εκπαίδευσης να είναι χειρότερος κι από αχούρι! Τα αχούρια έχουν πιο καθαρούς τοίχους από τα σχολεία! Μη μαλώσεις το παιδί (εννοείται, όχι βέβαια να το χτυπήσεις) γιατί του δημιουργείς το αίσθημα αυτό, εκείνο, το άλλο... Και που καταλήγουμε; Πάντα φταίει ο δάσκαλος για όλα, έχουμε γεμίσει παιδιά που πέρα από το όνομα τους δεν ξέρουν τι θα πει ενικός και πληθυντικός, ανορθόγραφα τελείως κι αυτά αργότερα θα γίνουν και καθηγητές, και θα "διορθώνουν" τα υπόλοιπα παιδάκια! Τρομάρα μας....!
-
TheOne περιγράφεις μια κατάσταση που είναι πραγματική.
Μόνο που αναφέρεσαι στη σύγχρονη παιδαγωγική. Και επειδή υπάρχουν διάφορες τάσεις, θα σε παρακαλούσα να διευκρινήσεις σε ποιους συγκεκριμένα σύγχρονους παιδαγωγούς αναφέρεσαι ή σε ποια σχολή;
Πριν από 3-4 δεκαετίες στην Αμερική είχε μεγάλη επιρροή στην Παιδαγωγική κάποιος Δρ Benzamin Spock (Σποκ). Βιβλίο του κυκλοφορεί και στα ελληνικά με τα στοιχεία:
Το παιδί και η φροντίδα του
Spock, Benzamin
Κάκτος (1987)
679 σελ.
ISBN 960-352-470-0
ISBN-13 978-960-352-470-0
Τιμή €23,92
Ο κύριος αυτός είχε εισάγει τη θεωρία ότι δεν πρέπει να τιμωρούμε, ούτε καν να επιπλήττουμε τα παιδιά όταν κάνουν κάποια ζημιά ή κάτι λάθος. Ισχυριζόταν ότι όταν μεγαλώσουν τα παιδιά θα καταλάβουν μόνα τους το σωστό και το λάθος και θα προσαρμόσουν τη συμπεριφορά τους όταν αυτά θα είναι έτοιμα.
Στήριξε τις θεωρίες του σε κάποια συμπεράσματα, όπως κάνουν οι σοβαροί ερευνητές; Όχι καθόλου. Απλά οι ιδέες του ήταν πρωτότυπες, εύπεπτες και "πουλούσανε" στην Αμερική.
Και έτσι έγινε διάσημος και πλούσιος.
Όσοι γονείς μεγάλωσαν τα παιδιά τους με αυτές τις θεωρίες, πολύ απλά η πράξη έδειξε, ότι μεγάλωσαν εγκληματίες. Μεγάλωσαν ανθρώπους που έκαναν παραβατικές πράξεις (από κλοπές, μέχρι ληστείες και δολοφονίες) και δεν είχαν συναίσθηση ότι έκαναν κάτι κακό. Κανένας δεν τους επίπληττε ή δεν τους τιμωρούσε σε κάποια ζημιά που έκαναν στην παιδική τους ηλικία, έτσι μεγάλωσαν, και αποδέχτηκαν αυτή τη συμπεριφορά και όταν μεγάλωσαν. Περίμεναν ότι και ο έξω κόσμος έπρεπε να τους αποδεχτεί με την ίδια συμπεριφορά.
Ο ίδιος ο Δρ. Σποκ ήταν πολύ κακός πατέρας, σύμφωνα με μαρτυρία του ενός από τους δύο γιούς του. Δεν έκανε τίποτα από αυτά που έλεγε και ποτέ δεν ασχολήθηκε σαν πατέρας με τα παιδιά του.
Ο ένας του ο γιός πέθανε από τα ναρκωτικά και ο άλλος κλείστηκε στη φυλακή για πολλά χρόνια μετά από ένοπλη ληστεία.
------------------------------
Επιστρέφοντας στο σχόλιό. Οι γονείς πολύ συχνά "κακομαθαίνουν" τα παιδιά τους. Όχι όμως γιατί εφαρμόζουν μια σύγχρονη παιδαγωγική μέθοδο. Κανείς τους δεν έχει διαβάσει ένα παιδαγωγικό βιβλίο για τα παιδιά τους. Οι πιο πολλοί, όμως, διαβάζουν το εγχειρίδιο χρήσης της σύγχρονης καφετιέρας που μόλις πήρανε, ώστε να την προσέξουν και να μην χαλάσει. (Η αναλογία είναι χαρακτηριστική. Πολλοί δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στην καφετιέρα από ότι στα παιδιά τους).
Εμείς όμως, οι Δάσκαλοι, έχουμε την ευθύνη για την εκπαίδευση των παιδιών, λιγότερο απέναντι στους γονείς και περισσότερο απέναντι τους ίδιους τους μαθητές μας.
Διαβάζουμε, παρατηρούμε, συζητάμε και τελικά διαμορφώνουμε καλύτερη άποψη τι είναι καλό και τι κακό και ανάλογα διαμορφώνουμε τη διδακτική μας μέθοδο και τη συμπεριφορά μας προς τους μαθητές μας.
Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει να με κατηγορήσει ένας γονιός ότι φταίω εγώ, επειδή δεν έκανα πράξη τις λανθασμένες υποδείξεις του (και με έχουν κατηγορήσει μέχρι τώρα γονείς στην καριέρα μου).
Με ενδιαφέρει όμως σε μερικά χρόνια, που οι μαθητές μου θα έχουν μεγαλώσει και θα έχουν συνειδητοποιήσει πολύ περισσότερα, να αναγνωρίζουν ότι:
α)προσπάθησα στο έργο μου (για όλους τους μαθητές μου)
β) η διδασκαλία μου ήταν αποτελεσματική (για τους περισσότερους μαθητές μου)
γ) τους επηρέασα θετικά σαν ανθρώπους για τη συνέχεια της ζωής τους (όσους κατάφερα να επηρεάσω).
Σε πολλά πράγματα η σύγχρονη παιδαγωγική έχει δίκιο! Στα υπόλοιπα μισά όμως τη βρίσκω λάθος! Δεν δίνει το δικαίωμα στον εκπαιδευτικό να κάνει "αυτό", "εκείνο", το "άλλο" .... Κι αυτό γιατί; Γιατί τα σύγχρονα παιδιά έχουν "ψυχολογικά προβλήματα" με το παραμικρό, ακόμα και οι γονείς είναι να μην τους πεις κα΄τι για τοι παιδί τους! Αμέσως σου λένε: "ποιος; το δικό μου το παιδί; Και ποιος είσαι εσύ που..." Κι έχει καταντήσει ο κόσμος ο,τι να' ναι! Να καταργηθεί, λέει, το κόκκινο στυλο, γιατί οι κοκκινίλες δημιουργούν ψυχολογικά στο παιδί! Αφήστε τα παιδιά να εκτονωθούν γιατί είναι πιεσμένα, και καταντήσαμε ο χώρος εκπαίδευσης να είναι χειρότερος κι από αχούρι! Τα αχούρια έχουν πιο καθαρούς τοίχους από τα σχολεία! Μη μαλώσεις το παιδί (εννοείται, όχι βέβαια να το χτυπήσεις) γιατί του δημιουργείς το αίσθημα αυτό, εκείνο, το άλλο... Και που καταλήγουμε; Πάντα φταίει ο δάσκαλος για όλα, έχουμε γεμίσει παιδιά που πέρα από το όνομα τους δεν ξέρουν τι θα πει ενικός και πληθυντικός, ανορθόγραφα τελείως κι αυτά αργότερα θα γίνουν και καθηγητές, και θα "διορθώνουν" τα υπόλοιπα παιδάκια! Τρομάρα μας....!
-
Επιστρέφοντας στο σχόλιό. Οι γονείς πολύ συχνά "κακομαθαίνουν" τα παιδιά τους. Όχι όμως γιατί εφαρμόζουν μια σύγχρονη παιδαγωγική μέθοδο. Κανείς τους δεν έχει διαβάσει ένα παιδαγωγικό βιβλίο για τα παιδιά τους. Οι πιο πολλοί, όμως, διαβάζουν το εγχειρίδιο χρήσης της σύγχρονης καφετιέρας που μόλις πήρανε, ώστε να την προσέξουν και να μην χαλάσει. (Η αναλογία είναι χαρακτηριστική. Πολλοί δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στην καφετιέρα από ότι στα παιδιά τους).
Εμείς όμως, οι Δάσκαλοι, έχουμε την ευθύνη για την εκπαίδευση των παιδιών, λιγότερο απέναντι στους γονείς και περισσότερο απέναντι τους ίδιους τους μαθητές μας.
Διαβάζουμε, παρατηρούμε, συζητάμε και τελικά διαμορφώνουμε καλύτερη άποψη τι είναι καλό και τι κακό και ανάλογα διαμορφώνουμε τη διδακτική μας μέθοδο και τη συμπεριφορά μας προς τους μαθητές μας.
Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει να με κατηγορήσει ένας γονιός ότι φταίω εγώ, επειδή δεν έκανα πράξη τις λανθασμένες υποδείξεις ενός γονιού (και με έχουν κατηγορήσει μέχρι τώρα γονείς στην καριέρα μου).
Με ενδιαφέρει όμως σε μερικά χρόνια, που οι μαθητές μου θα έχουν μεγαλώσει και θα έχουν συνειδητοποιήσει πολύ περισσότερα, να αναγνωρίζουν ότι:
α)προσπάθησα στο έργο μου (για όλους τους μαθητές μου)
β) η διδασκαλία μου ήταν αποτελεσματική (για τους περισσότερους μαθητές μου)
γ) τους επηρέασα θετικά σαν ανθρώπους για τη συνέχεια της ζωής τους (όσους κατάφερα να επηρεάσω).
Ένα μεγαλο ευχαρήστω στο φόρουμ,για τη γνοση που παίρνω μερα με τη μ,ερα.Σημερα,έμαθα πως γηνετε αφτο που λενε <<αφτοαξιολόγιση>> ενός εκπεδευτηκού που σεβετε τον ευτό του ;).Αν δεν ηταν και το φορουμ,από που θα εβρησκα προτιπα εγώ? Πως θα γηνομουνα καθιγητής?Σαυτο εδώ το φορουμ θα χροστάω τα πάντα όταν με το καλό διορηστώ :)
-
dinos... δεν κατάλαβα το ειρωνικό σχόλιο περί "αυτοαξιολόγησης" (έτσι γράφεται, και όχι "αφτοαξιολόγηση")!
Εκτός κι αν είσαι οπαδός της αναρχίας μέσα στην αίθουσα του σχολείου! Όσοι κατάλαβαν, κατάλαβαν τι εννοούμε με όσα γράψαμε παραπάνω!
Τώρα, όσον αφορά την αυτοαξιολόγηση, αν έκανες τον κόπο και έκανες εσύ μια αυτοαξιολόγηση στον εαυτό σου, σίγουρα δεν θα ήθελες να ασχοληθείς με την εκπαίδευση! Πάντως εγώ δεν θα ήθελα να διδάσκει και να διορθώνει το παιδί μου ένας που γράφει σαν εσένα, και αμφιβάλλω πάρα πολύ αν έβγαλες καμιά σχολή!
Ούτε σε έχω ανάγκη, ούτε με έχεις, και βαρέθηκα να βλέπω διάφορα "γλειψίματα" από ορισμένα άτομα εδώ μέσα προκειμένου να αποσπάσουν από κάποιον μια πληροφορία! Έλεος πια! Όλοι θέλουν να γίνουν καθηγητές, ακόμα και οι άσχετοι τύπου ...dino! Και βεβαίως, δεν είπαμε να τελειώσεις Φιλόλογος, αλλά τη βασική γραφή της Ελληνικής γλώσσας θα' πρεπε τουλάχιστον να την ξέρεις!
Αυτά εις προσοχήν όλων που χρησιμοποιούν το forum για να ξυπνήσουμε και λίγο (όλοι μας!!!)
-
.....Οι γονείς πολύ συχνά "κακομαθαίνουν" τα παιδιά τους. Όχι όμως γιατί εφαρμόζουν μια σύγχρονη παιδαγωγική μέθοδο. Κανείς τους δεν έχει διαβάσει ένα παιδαγωγικό βιβλίο για τα παιδιά τους. Οι πιο πολλοί, όμως, διαβάζουν το εγχειρίδιο χρήσης της σύγχρονης καφετιέρας που μόλις πήρανε, ώστε να την προσέξουν και να μην χαλάσει. (Η αναλογία είναι χαρακτηριστική. Πολλοί δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στην καφετιέρα από ότι στα παιδιά τους).
Εμείς όμως, οι Δάσκαλοι, έχουμε την ευθύνη για την εκπαίδευση των παιδιών, λιγότερο απέναντι στους γονείς και περισσότερο απέναντι τους ίδιους τους μαθητές μας.
Διαβάζουμε, παρατηρούμε, συζητάμε και τελικά διαμορφώνουμε καλύτερη άποψη τι είναι καλό και τι κακό και ανάλογα διαμορφώνουμε τη διδακτική μας μέθοδο και τη συμπεριφορά μας προς τους μαθητές μας.
Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει να με κατηγορήσει ένας γονιός ότι φταίω εγώ, επειδή δεν έκανα πράξη τις λανθασμένες υποδείξεις του (και με έχουν κατηγορήσει μέχρι τώρα γονείς στην καριέρα μου).
Με ενδιαφέρει όμως σε μερικά χρόνια, που οι μαθητές μου θα έχουν μεγαλώσει και θα έχουν συνειδητοποιήσει πολύ περισσότερα, να αναγνωρίζουν ότι:
α)προσπάθησα στο έργο μου (για όλους τους μαθητές μου)
β) η διδασκαλία μου ήταν αποτελεσματική (για τους περισσότερους μαθητές μου)
γ) τους επηρέασα θετικά σαν ανθρώπους για τη συνέχεια της ζωής τους (όσους κατάφερα να επηρεάσω).
Συμφωνώ μαζί σου mavoglou. Να προσθέσω μόνο, πως για να σκεφτεί κανείς όσα λες θα πρέπει να τον διακρίνει η ικανότητα να βλέπει τα πράγματα όσο πιο σφαιρικά γίνεται. Και προ πάντων να μην τον διακρίνει μια "κοινωνική αχρωματοψία".
Ανατριχιάζω κάθε φορά που οι άνθρωποι στυλώνουμε τα πόδια κάτω και παίρνουμε θέση από τη μια ή την άλλη πλευρά λες και η αλήθεια έχει μόνο μια διάσταση….και εν τέλει νομίζουμε ότι μόνον εμείς τη γνωρίζουμε ενώ, οι άλλοι όχι για αυτό και μόνον εμείς τάχα μπορούμε να την αναδείξουμε και να την επιβάλουμε.
Θυμήθηκα στην ταινία ο «Κύκλος των Χαμένων Ποιητών» τη σκηνή που ο δάσκαλος με τον πιο παραστατικό τρόπο δείχνει στους μαθητές του πως η αλήθεια δεν είναι μια και πως τα πράγματα τα βλέπουμε ανάλογα από την οπτική γωνία που βρισκόμαστε. Κι αυτό νομίζω πως ένας εκπαιδευτικός που έχει και μπορεί να θέσει όρια τόσο στον εαυτό του όσο και στη σχέση του με τους μαθητές του και στους ίδιους τους μαθητές του πρέπει να μη το ξεχνά ποτέ.
-
Συμφωνώ mat.
Αυτό που συνήθως συναντάμε στους μαθητές μας δεν είναι η διαφοροποίηση των οραμάτων τους, αλλά η έλλειψή τους.
Γι αυτό η ευθύνη μας είναι μεγάλη.
Και βέβαια δεν είναι ο σκοπός μας να φυτέψουμε τα δικά μας οράματα στα μυαλά τους, αλλά να τους βοηθήσουμε να ανακαλύψουν τα δικά τους, καθώς και να αποκτήσουν τη δύναμη να τα κάνουν πραγματικότητα.
-
Και παλι συνφωνω με τη mat!Δε υπάρχει χηροτερο από κοινονηκή αχρωματοψηία. :'(
Mavoglou με το σιμπάθιο, μου φενετε σα να <<γλιφεις>> τη mat.Δε τοχεις αναγκι πιστεψε με,εισαι πιο ορθογράφος απαυτη. :-[
Theone σε προσοπηκές επιθεσεις δε απαντώ. 8)Την αυτοαξηολόγηση μου την εκανα εγω στη σεληδα που κοιτας,η 1η καταχοριση. :)
-
Μόλις έγινα μέλος του forum και μάλιστα με αφορμή μια σύνδεση που έδωσε ο Βασίλης , ικανός και καλός συνάδελφος , σε άλλο μαθηματικό φόρουμ.
Το ερώτημα που έθεσε συνάδελφος στην αρχή είναι καλό και σαφές. '' ... όρια κλπ''. Η λέξη όριο δηλώνει περιορισμό ακόμα και αν πρόκειται για άπειρο όριο. Λοιιπόν , δεν θα επεκταθώ.Η ανάλυση και οι απόψεις που διατυπώθηκαν στα προηγούμενα μηνύματα προσεγγίζουν πολύ καλά το θέμα και απαντούν ικανοποιητικά στο αρχικό ερώτημα .Λοιπόν , θα μου επιτρέψετε δυο σκέψεις :
α) Ο δάσκαλος έχει γενικά ευθύνη αλλά και ελευθερία στο έργο του.Μπορεί να ακολουθεί πιστά τις οδηγίες του ΠΙ και των βιβλίων , μπορεί όμως και επεκτείνεται , όταν κρίνει ότι με αυτό τον τρόπο θα προσφέρει περισσότερα.Ποτέ όμως δε θα πρέπει να αγνοεί τους γενικούς κανόνες για τη διδασκαλία , ούτε να προσφέρει λιγότερα από το ελάχιστο που ορίζουν οι κανονισμοί. Άλλωστε το δάσκαλο τον ενδιαφέρει πρωτίστως το '' πώς θα το διδάξω'' και μετά το '' τι θα διδάξω''. Το δεύτερο είναι ευθύνη κυρίως άλλων οργάνων.
β) Η οικονομική θέση του δασκάλου έχει προφανώς μεγάλη σχέση με το σύνολο και την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης σε ένα κράτος. Το ύψος των αποδοχών εκφράζει επιπλέον και την αντίληψη που τρέφει μια κοινωνία για το ρόλο και του έργου του δασκάλου.Στην πατρίδα μας η αμοιβή του δασκάλου είναι απαράδεκτα χαμηλή , αλλά ,όπως είπα, αυτό αντικατοπτρίζει και το γενικότερο πολιτιστικό και ποτισμικό επίπεδο του λαού μας. Κανένας Έλληνας αυτή τη στιγμή δε θέλει οικονομική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού , όλοι όμως θέλουν καλύτερη εκπαίδευση ! ΑΥτή η τρομερή αντίθεση καθιστά έκδηλη τη σύγχιση που κυριαρχεί στο νου των πολιτών αλλά εκφράζει και την ισοπέδωση στις αξίες.
γ) Όταν ο δάσκαλος μπαίνει στην τάξη , ξεχνάει τις αποδοχές του ! Είναι δάσκαλος και αυτό τα λέει όλα.Την ώρα της διδασκαλίας προσπαθεί να γίνει αυτό που θα ήθελε να είναι : τέλειος ! Η διδασκαλία συναρπάζει ! Το μόνο που θέλει είναι να υπάρχουν δυο μαθητές που να του βάλουν στο νου ... φωτιά με λίγες καλές ερωτήσεις ή με το ενδιαφέρον τους. Ο άνθρωπος διδάσκεται μόνο με την ψυχή(Pestallozi) και ο σημερινός δάσκαλος παλεύει να δώσει αυτό που έχει στην ψυχή του . Τα λίγα χρήματα που παίρνει το συνειδητοποιεί όταν κάνει συγκρίσεις ή όταν τον φέρνουν προκλητικά μπροστά σε άλλους υψηλόμισθους .
δ) Προσωπικά πιστεύω ότι ο εκπαιδευτικός δεν παράγει έργο μόνο όταν αμοίβεται υψηλά. Παράγει έργο όταν ξέρει ότι το έργο του έχει αξία και απολαμβάνει της αναγνώρισης της κοινωνίας. Σήμερα το έργο του δασκάλου στην Ελλάδα δεν το αναγνωρίζουν. Η πλειοψηφία πιστεύει ότι το σχολείο χρειάζεται μόνο για να δώσει το απολυτήριο και το Πανεπιστήμιο χρειάζεται μόνο για να πάρει το πτυχίο ! Μου έλεγε το χειμώνα ένας καθηγητής στο Πολυτεχνείο ( ΕΜΠ) ότι αν βγει ανακοίνωση να περάσουν όσοι θέλουν να πάρουν το πτυχίο , χωρίς να έχουν διδαχθεί τα μαθήματα , θα επικρατούσε συνωστισμός. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με το μορφωτικό επίπεδο τόσο της οικογένειας , όσο και την χώρας συνολικά . Η φιλομάθεια έχει αντικατασταθεί από την έννοια της εξαγοράς και της οφελιμότητας.
Τα έχω γράψει πολλές φορές και αλλού. Παιδεία μπορεί να γίνει αν το θελήσουμε ως λαός.Αυτή τη στιγμή ο λαός δεν ξέρει τι είναι παιδεία και αυτοί που ξέρουν ή που έχουν τη θέση για να την αναβαθμίσουν , δε θέλουν.Ο ρόλος του εκπαιδευτικού αυτή είναι σήμερα ρόλος κομπάρσου. Δεν τον ακούει κανείς - κυριολεκτώ.Ούτε τον ρωτάει ούτε ενδιαφέρεται.Το Σεπτέμβριο θα διδάξει νέα βιβλία που δεν τα έχει δει ποτέ.Η πατρίδα κρίνει ότι με δυο μέρες σεμινάριο θα τον κάνει πανέτοιμο. Και όμως αυτός ο ''κακός δάσκαλος'' , όπως αρέσκεται να τον αποκαλεί ο λαός , θα βρει το κουράγιο και θα σταθεί με αξιοπρέπεια απένταντι στους μαθητές του.Για πολλούς και διάφορους λόγους. Όμως , όσο καλά και να σταθεί , δε θα είναι ποτέ ο δάσκαλος που έχουμε στο μυαλό μας : με το χαμόγελο , τη σοφία , με την ευπρέπεια και τη διάθεση να αφήσει το γραφείο του και να περπατήσει στην αυλή με τα παιδιά. Διότι στο πίσω μέρος του κεφαλιού του κάτι θα τον βασανίζει : το γεγονός ότι είναι μόνος και εγκατελειμένος .Από γονείς , φορείς και πολιτεία.Και έτσι δε θα μπορέσει ποτέ να σκεφτεί ότι ο πιο δυνατός του σύμμαχος σε αυτό τον μοναχικό δρόμο είναι ο μαθητής.
Αλλά μήπως και ο μαθητής τον εγκαταλείψει κάποια στιγμή για να προστρέξει και αυτός στον παντοδύναμο κατήφορο που δεσπόζει στη χώρα ;
Μ ΑΤΗ
-
.... δεν είναι ο σκοπός μας να φυτέψουμε τα δικά μας οράματα στα μυαλά τους, αλλά να τους βοηθήσουμε να ανακαλύψουν τα δικά τους, καθώς και να αποκτήσουν τη δύναμη να τα κάνουν πραγματικότητα.
Αυτές οι σκέψεις και θέσεις είναι συγκινητικές και συγκλονιστικές .!
Μακάρι να μπορούσαν να γραφούν σε μια καλλιτεχνική αφίσα στην είσοδο κάθε σχολείου.Θα μπορούσαν να αποτελούν κάλλιστα το Πρώτο Αξίωμα του Εκπαιδευτικού.
Εύγε !
MATH
-
Άλλωστε το δάσκαλο τον ενδιαφέρει πρωτίστως το '' πώς θα το διδάξω'' και μετά το '' τι θα διδάξω''. Το δεύτερο είναι ευθύνη κυρίως άλλων οργάνων.
Διαφωνώ κάθετα (και οριζόντια)!
Προσωπικά δεν έχω σκοπό να διδάξω τους μαθητές μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ότι η γη είναι επίπεδη. Το "τι" διδάσκουμε είναι ευθύνη πρώτιστα δική μας και όχι των "άλλων οργάνων". Δουλειά αυτών των οργάνων είναι να κάνουν προτάσεις. Την τελική έγκριση θα πρέπει να την δίνουμε εμείς. Και παρόλο που αυτή την στιγμή το να ακούγεται η γνώμη των εκπαιδευτικών δεν είναι θεσμοθετημένο όπως πρέπει, αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς δεν έχουμε υποχρέωση να κρίνουμε το περιεχόμενο της διδασκαλίας μας (διότι δεν είναι όλα τα αμφιλεγόμενα ζητήματα τόσο προφανή όσο το σχήμα της γης) και να αντιδράμε αναλόγως (ακόμα και με άρνηση να διδάξουμε αυτό που μας "πασάρεται")
-
Εγώ πάλι θα διαφωνήσω μαζί σου happiness γιατί ο ρόλος και η θέση του εκπαιδευτικού μέσα στην κοινωνία δεν είναι κάτι που το προσδιορίζει και το αποφασίζει από μόνος του. Ούτε και του έχει αποδοθεί από την κοινωνία εκείνη η εξουσία που τον νομιμοποιεί να αποφασίζει εκείνος από μόνος τους για το ποια αλήθεια κρίνει ότι πρέπει να διδαχθούν οι μαθητές του.
Μήπως μπερδεύεις λίγο τα πράγματα? Όταν η/ο ΜΑΤΗ αναφέρεται στην ευθύνη «άλλων οργάνων» σκέφτηκες ότι μπορεί να έχει κατά νου την κοινωνία και την πολιτεία ή τον λαό όπως αναφέρει κάπου στο σχόλιο του? Αυτή είναι άλλωστε και οι μόνοι φορείς που νομιμοποιούνται να αποφασίσουν για τα θέματα εκπαίδευσης και όχι το άτομο που επιλέγουν για να αναλάβει τον συγκεκριμένο ρόλο.
Μήπως είναι άλλο έχω άποψη και άλλο αποφασίζω εγώ αντί των άλλων? Μήπως έργο του εκπαιδευτικού δεν είναι παρά να διδάξει τους μαθητές του τη μέθοδο που θα ανακαλύψουν τη γνώση και θα φτάσουν σε εκείνο το επίπεδο ελευθερίας σκέψης ώστε να αποφασίσουν εκείνοι ποια αλήθεια θα υιοθετήσουν?
Ο εκπαιδευτικός δεν είναι ο Μεσσίας της Γνώσης και της Αλήθειας.
Ο εκπαιδευτικός οφείλει να συμμετέχει και συμμετέχει στη διαμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος και του περιεχομένου της εκπαίδευσης ως μέλος ενός ευρύτερου οργανωμένου κοινωνικού συνόλου.
-
Αγαπητέ συνάδελφε χαίρομαι που διαφωνείς , γιατί έτσι θα το ψάξουμε καλύτερα.
Αν είσαι μαθηματικός , όπως εγώ , τότε το πράγμα είναι απλό. Για να φτιάξεις ένα μαθητή με καλή σκέψη, πάνω κάτω θα του διδάξεις τα ίδια πράγματα : βασική άλγεβρα , γεωμετρία , αναλυτική , ανάλυση κλπ. Ίσως με διαφορετική σειρά αλλά αυτά θα είναι. Το μόνο σημείο στο οποίο θα διαφέρεις τελικά με έναν άλλο συνάδελφο θα είναι ο τρόπος προσσέγγισης των εννοιών και το πώς θα κάνεις το μαθητή να κατακτήσει τη μαθηματική σκέψη.Βλέπεις λοιπόν πάλι ότι το βασικό είναι το πώς θα διδάξεις και όχι το τι. Αν νομίζεις ότι αυτά που περιέχονται στα σχολικά βιβλία - τα μαθηματικά εννοώ - είναι λάθος , τότε μπορείς όλα αυτά τα λάθη να τα δημοσιεύσεις ή να τα πεις σε ένα μαθηματικό συνέδριο και να είσαι σίγουρος ότι οι συνάδελφοι ι θα σε ακούσουν. Διότι προφανώς κανένας καθηγητής δε θα πάει να διδάξει το λάθος , ακόμα και αν του βάλουν το πιστόλι στο κεφάλι!
Αν είσαι άλλης ειδικότητας - ζητώ συγνώμη διότι είμαι νέος στο φόρουμ και δεν έκλεισα μέρα , οπότε δε γνωρίζω τι είναι τα μέλη - τότε σκέψου τι έχει να γίνει αν στην τρίτη Λυκείου ο καθένας διδάσκει ό,τι αυτός νομίζει χρήσιμο ! Πρώτα πρώτα θα τον καταγγείλλουν οι μαθητές διότι τους φράζει το μέλλον. Οι γονείς το ίδιο αλλά και οι συνάδελφοι επίσης. Αλλά ούτε και στην Α΄γυμνασίου μπορεί να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει. Φαντάσου το φιλόλογο να θέλει να διδάξει την αρχαία ελληνική μόνο μέσα από τη βίβλο.
Λοιπόν , καταλαβαίνω το σκεπτικό του μηνύματός σου , ακόμα και αν ξεκίνησα με αυτόν τον .. άγριο τρόπο να διατυπώνω τις αντιρρήσεις μου. Συγνώμη.Θέλεις φυσικά να τονίσεις και να στηρίξεις την αυτοδυναμία του δασκάλου στο έργο του και την άρση κάθε προσταγής από τα πάνω για το τι θα πει. Δε θέλεις λογοκρισία και ευθυγράμμιση , ειδικά με πράγματα που αντιπαλεύεις. Σε αυτό είμαι μαζί σου. Όμως , στο πρώτο μου μήνυμα , δεν υποστήριξα πουθενά ότι ο καθηγητής - δάσκαλος θα λέει υποχρεωτικά αυτά που αναφέρουν τα σχολικά βιβλία και μόνο. ΑΥτό δεν έγινε ποτέ ακόμα και στα πιο σκληρά τυρανικά καθεστώτα !Πάντα υπάρχουν οι δάσκαλοι , λίγοι έστω , που το έργο τους δεν το θέτουν στην υπηρεσία των κοινωνικών συστημάτων αλλά στην υπηρεσία της ανθρωπότητας. Θέλεις να είσαι ένας από αυτούς και μαζί σου να προσμετράς και μένα. Αυτό που είπα ,
Άλλωστε το δάσκαλο τον ενδιαφέρει πρωτίστως το '' πώς θα το διδάξω'' και μετά το '' τι θα διδάξω''. Το δεύτερο είναι ευθύνη κυρίως άλλων οργάνων.
αναφέρεται στο γεγονός ότι δεν μπορεί ο καθένας να επιλέγει όποια διδακτέα ύλη θέλει , διότι έτσι χάνεται και η αρχή της ισοδύναμης εκπαίδευσης , με το σκεπτικό ότι πολλοί μαθητές κινδυνεύουν να μην μάθουν ούτε τα στοιχειώδη. Μην φαντάζεσαι μόνο τον καλό δάσκαλο αλλά σκέψου και αυτόν που έμαθε δυο πραγματάκια και έχει 20 χρόνια να μπει σε βιβλιοπωλείο! Αυτός τι παιδεία θα προσφέρει υιοθετώντας ένας δικό του τρόπο οικοδόμησης των γνώσεων διδάσκοντας ό,τι του αρέσει ;
Επειδή ήξερα ότι κάποιος θα διαφωνήσει - κατάλαβα ότι εδώ μιλάνε καλά μυαλά και ανήσυχοι εκαπιδευτικοί - είχα βάλει τη φράση ''... κυρίως ''. Δεν το έβαλα τυχαία για να γεμίσω τη γραμμή :).Ήθελα να τονίσω τούτο : ο δάσκαλος είναι ελεύθερος ( το τόνισα και αυτό αλλά μάλλον το ξέχασες) να προσθέσει ή να αφαιρέσει απόψεις πάνω σε σοβαρά ζητήματα, κυρίως στην ιστορία ή τη λογοτεχνία , αλλά και παντού. Το βασικό έργο του όμως δεν είναι το τι θα διδάξει !. ΑΝ ο δάσκαλος φτάσει στο σημείο να απορρίψει συνολικά το σχολικό βιβλίο και την ουσία του περιεχομένου του , τότε και το βιβλίο έχει αποτύχει και ο ίδιος ! Ο δάσκαλος ζωντανεύει το βιβλίο και εδώ ακριβώς συμπυκνώνεται η μαεστρία του : Το πώς θα κάνει το σχολικό εγχειρίδιο 10 φορές καλύτερο από ότι είναι , ακόμα και αν πράγματι δεν είναι τόσο καλό , όσο πρέπει.
Τέλος να πω και και αυτό: Δεν πιστεύω ότι σε αυτή τη χώρα όλοι είναι ανίκανοι να επιλέξουν για κάθε τάξη και το κάθε μάθημα ένα βασικό όγκο διδακτέας ύλης. Αυτό υποτιμά το ρόλο μας ως δάσκαλου. Δεν γίνεται να μην ξέρει κανένας στο ΠΙ , κανένας σχολικός σύμβουλος ή κανένας παράγοντας της εκπαίδευσης πχ την σημασία της Αντιγόνης για την αγωγή του εφήβου και να διδάσκεται τυχαία. Πώς να νομιμοποιηθώ λοιπόν εγώ και αντί για την Αντιγόνη να διδάξω τη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη , ακόμα και αν πρόκειται για σπουδαίο έργο ;
Λοιπόν , έχουμε όλοι να προσφέρουμε πολύ σημαντικό έργο σε πολλά επίπεδα. Και στον τρόπο μεταλαμπάδευσης της γνώσης αλλά και στη διαμόρφωση της διδακτέας ύλης. Ευτυχώς έχουμε Δημοκρατία - έστω αυτή που έχουμε - και μιλάμε στους μαθητές για όλα: Για βασιλιάδες , για τυράννους , για ανθρωπιστές , για επιστήμονες , για επιστήμη , για όλα.Κανένας δε διώκεται για τις απόψεις του. Το βασικό πρόβλημα δεν είναι ότι διδάσκουμε άχρηστα πράγματα - υπάρχουν και τέτοια που όμως ο εκπαιδευτικός ή δεν τα τονίζει ή τα προσπερνά - αλλά ότι διδάσκουμε πολλά , σε λάθος χρόνο , με λάθος τρόπο , με ξεπερασμένες μεθόδους , σε λάθος παιδιά ίσως , με σίγουρα λάθος προοπτική και πολλά άλλα που τα ξέρεις μόνος σου . Πρόβλημα είναι οι εξαθλιωμένοι οικονομικά εκπαιδευτικοί , η κοινωνία που περιφρονεί κάθε τι που δεν το πληρώνει από την τσέπη του , συνεπώς και τη δημόσια παιδεία , ο μαθητής που δεν βλέπει το μέλλον του να βελτιώνεται αποκτώντας γνώση και ακαδημαϊκούς τίτλους , η ανεργία , οι κοινωνικές προκλήσεις και ανισότητες , η ξενοφοβία και ο τρομερός ρατσισμός στον οποίο οδήγησε το κράτος τους πολίτες με την πολιτική του στους μετανάστες κλπ.
Μακάρι ο εχθρός μου αυτή τη στιγμή να ήταν κάποιος που θα μου έλεγε να διδάξω ότι ο Καραϊσκάκης ήταν Άραβας! Το πρόβλημά μου είναι ότι ελάχιστοι θέλουν να μάθουν και κυρίως ότι οι περισσότεροι δεν αφήνουν ούτε αυτούς τους λίγους ,που θέλουν , να μάθουν.
Το πρόβλημά μου είναι ότι η παιδεία στη χώρα μας είναι ένα μεγάλο πρόβλημα που η κοινωνία και οι άνθρωποί της δεν θέλουν να το λύσουν. Μέρος αυτού του προβλήματος είμαι και γω , γι αυτό όσα γράφω είναι μάλλον προβληματικά και όχι ίσως γόνιμοι προβληματισμοί που θα βοηθούσαν σε κάτι.
Math
-
Είναι πολύ καλό ένας δάσκαλος να έχει ενθουσιασμό. Πολλές φορές αυτός ο ενθουσιασμός τον βοηθάει να είναι ουσιαστικός και μεταδοτικός στο έργο του, του δίνει τα ψυχικά αποθέματα δύναμης να μπορέσει να σταθεί στο δύσκολο σχολικό περιβάλλον, τον βοηθάει να γίνεται μαγνήτης για τους μαθητές του και οι στόχοι του μαθήματος να κατακτώνται πιο εύκολα, πολλές φορές από κεκτημένη ταχύτητα.
Χρειαζόμαστε δασκάλους ενθουσιώδεις που θα δίνουν πνοή στο σχολείο, θα δίνουν χρώμα και γεύση.
Χρειαζόμαστε δασκάλους που από τη στιγμή που θα περάσουν το κατώφλι του σχολείου θα σκέφτονται μόνο το σχολείο (όχι μόνο σαν κτίριο, αλλά και ότι περιέχεται σε αυτό, έμψυχο και άψυχο) και τους τρόπους που θα αλληλεπιδράσουν με αυτό.
Χρειαζόμαστε δασκάλους που θα είναι σε εγρήγορση, θα εισάγουν τα ζητήματα της κοινωνίας στο σχολείο και τα ζητήματα του σχολείου στην κοινωνία.
Happiness: διακρίνω ότι έχεις αυτό τον ενθουσιασμό. καλλιέργησέ τον. Μην τον αφήσεις.
Μπορεί όμως ο ενθουσιασμός να μας τυφλώσει, όταν δεν ακολουθούμε ένα πλαίσιο.
Το πλαίσιο αυτό μπορεί να ακούγεται ότι είναι τείχη, αλλά αν το παρατηρήσεις θα δεις ότι είναι τόσο ευρύ που περισσότερο δίνει σταθερότητα στην σχολική πόλη.
Για να σου δώσω μερικά συγκεκριμένα παραδείγματα.
1ο παράδειγμα. Ας προσεγγίσουμε το μάθημα της Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού (που πια είναι το πιο διάσημο βιβλίο του σχολείου). Πολλά έχουμε ακούσει και διαβάσει για το βιβλίο τού μαθήματος. Ο δάσκαλος, σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών, είναι υποχρεωμένος να διδάξει την Μικρασιατική Καταστροφή. Το βιβλίο δίνει μια προσέγγιση, που για πάρα πολλούς είναι ελλιπής ή ακόμα και κατευθυνόμενη (Ζουράρις Κ., ΒΕΒΗΛΑ ΚΙΒΔΗΛΑ ΣΚΥΒΑΛΑ, Αρμός, 2007).
Ο δάσκαλος δεν έχει το δικαίωμα να μην διδάξει τη Μικρασιατική Καταστροφή. Έχει όμως δικαίωμα να χρησιμοποιήσει άλλες ιστορικές πηγές στο μάθημά του, άλλα βιβλία, ακόμα και να γράψει τις δικές του σημειώσεις.
2ο παράδειγμα. happiness επειδή έχεις ειδικότητα ΠΕ19 ένα παράδειγμα από την Πληροφορική.
Στη Γ Γυμνασίου το Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών αναφέρει ως αντικείμενο διδασκαλίας την αλγοριθμική σκέψη και τον προγραμματισμό τις 14 πρώτες διδακτικές ώρες του σχολικού έτους. Υπάρχουν συνάδελφοι που από "άποψη" δεν διδάσκουν στην Γ Γυμνασίου τα προβλεπόμενα, αλλά επιλέγουν να διδάξουν οτιδήποτε άλλο π.χ. Word!
Οι αιτιολογίες που συχνά δίνουν είναι ότι δεν τους αρέσει η προσέγγιση του βιβλίου ή η συγκεκριμένη γλώσσα προγραμματισμού που παρουσιάζεται.
Ο καθηγητής πληροφορικής δεν είναι υποχρεωμένος στη Γ Γυμνασίου να ακολουθήσει συγκεκριμένη γλώσσα προγραμματισμού (π.χ. τη Logo στο νέο σχολικό βιβλίο).
Είναι όμως υποχρεωμένος να διδάξει μία γλώσσα προγραμματισμού. Αν επιλέξει αυτή να είναι η Python ή Javascript ή Lego Mindstorms NXT, έχει δικαίωμα να το κάνει. Το Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών του δίνει αυτή τη δυνατότητα. Έχει τη δυνατότητα να φτιάξει τις δικές του σημειώσεις και να τις μοιράσει στους μαθητές του. Ακόμα και αν η προσπάθειά του δεν στεφθεί με την επιτυχία που περίμενε, (αλήθεια πόσοι εκπαιδευτικοί κάνουν αυτοαξιολόγηση στις διδακτικές τους προσεγγίσεις και αναγνωρίζουν τις αδυναμίες στη μέθοδο που ακολούθησαν;) τα συμπεράσματα που θα βγάλει είναι σημαντικά και ο κόπος του δεν ήταν χαμένος.
Αν ο καθηγητής στο Γυμνάσιο ή Λύκειο θέλει να διδάξει "οτιδήποτε" η πολιτεία του δίνει το δικαίωμα μέσα από Περιβαλλοντικές ομάδες, ομάδες Αγωγής Υγείας ή ακόμα και Πολιτιστικές ομάδες.
Αν, όπως αναφέρει ο ΜΑΤΗ, ένας εκπαιδευτικός θέλει να διδάξει Λυσιστράτη του Αριστοφάνη, έχει το δικαίωμα, δημιουργώντας μια ομάδα εργασίας από μαθητές που το επιθυμούν, και "διδάσκοντας" τη Λυσιστράτη μετά το πέρας του σχολικού ωραρίου, και μάλιστα για αυτή του την πρωτοβουλία να πληρώνεται με υπερωριακή αμοιβή ή να συμπληρώνει το ωράριό του.
Δυνατότητες υπάρχουν πολλές. Τις εκμεταλλευόμαστε;
-
Δυνατότητες υπάρχουν πολλές. Τις εκμεταλλευόμαστε;
Χμ,εδώ είναι το ζουμι της ειπόθεσης.Εγω μπορω να δηοριστω καθιγητης π.20 και να γηνω και προησταμενος (αυρηο-μεθαυρηο) αλλα δε το ηξερα,το ηξερα?Δε μου τοπαν στη σχολη,τομαθα στο φορουμ.Σαματι ξεραν οι αυτοματηστες όταν μπηκαν στη σχολη ότι θα γηνουνε καθιγητες?μετα το καταλαβανε ότι υπαρχουνε παραθιρακια και τα γκρεμησανε και φτηαξανε πορτες και αυρηο-μεθαυρηο γκρεμηζουμε και αυτές και το αφινουμε ανοικτο, εθριο που λενε!Γιατι ξερανε όταν μπενανε στο Πολιτεχνειο ότι θα γηνουνε καθιγητες?Μετα όμως μπηκανε μεσα και τωρα ψαχνουνε να παρουνε και 20 διαφορετηκα επιδοματα.Γιατι ηξερε η αποφιτος οδοντοτεχνιτρια ότι θα δηοριστει καθιγητρια να δηδασκει νοσολογια?Δε το ηξερε,μετα εμαθε τις δυνατοτητες και τις εκμεταλευτηκε!
Μαυτα και μεκεινα ο μονημος δασκαλακος κτιπαει 3 μησθους (και κλεγετε κιολας γιατι δε μπορει ναγορασει τρητο εξοχηκο η να παει να εγχειρησει τη κρεατοεληα του στην Αγγληα)
-
Δοκιμάζουμε την υπομονή μας, γιατί ένας εκπαιδευτικός χρειάζεται πολύ υπομονή.
.....
Για πόσο ακόμη? ::) Δεν υπάρχουν όρια άραγε στην υπομονή ενός εκπαιδευτικού? ??? ::) ???
-
Δεν υπάρχουν όρια άραγε στην υπομονή ενός εκπαιδευτικού?
Χμ υπαρχουν ορεια,γιαυτο διαφερει η θεορηα από τη πραξη mat.Εδώ βεβεως δεν είναι αιθουσα και γω ασφαλως και δεν ειμαι μαθιτης σου,αφού εσυ δεν εισαι καν (όχι ακομη) καθιγητρια.Συγκρατισου ::) να βγαλεις τον ειστρο σου από Δεκεβρη στα ερμα τα πεδακια. ???
-
Δοκιμάζουμε την υπομονή μας, γιατί ένας εκπαιδευτικός χρειάζεται πολύ υπομονή.
.....
Για πόσο ακόμη? ::) Δεν υπάρχουν όρια άραγε στην υπομονή ενός εκπαιδευτικού? ??? ::) ???
Τα ξεπεράσαμε τα όρια, τα ξεπεράσαμε, και βλέπω να έρχονται καταιγίδες...
-
Δοκιμάζουμε την υπομονή μας, γιατί ένας εκπαιδευτικός χρειάζεται πολύ υπομονή.
.....
Για πόσο ακόμη? ::) Δεν υπάρχουν όρια άραγε στην υπομονή ενός εκπαιδευτικού? ??? ::) ???
Τα ξεπεράσαμε τα όρια, τα ξεπεράσαμε, και βλέπω να έρχονται καταιγίδες...
Σίγουρα κινούμαστε πέρα από τα όρια της υπομονής και αυτό δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό. Και καλά εσείς που είστε νέοι ! Τι να πω όμως και γω που για 25 χρόνια ακούω τους ίδιους προβληματισμούς , βλέπω την εκπαίδευση να φθίνει , τους δασκάλους να υποβαθμίζονται , το έργο τους να απαξιούται και τους πολιτικούς να είναι σε πλήρη αδράνεια.
Αλλά όμως , αυτή την κατάσταση θα την πληρώσουν όλοι. Δεν βλέπω να είναι μακρυά η ώρα που η αγανάκτηση θα ξεσπάσει !
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΔΙΟΡΙΣΜΟ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΕΙΡΑ !!!
Math
-
Και καλά εσείς που είστε νέοι ! Τι να πω όμως και γω που για 25 χρόνια ακούω τους ίδιους προβληματισμούς , βλέπω την εκπαίδευση να φθίνει , τους δασκάλους να υποβαθμίζονται , το έργο τους να απαξιούται και τους πολιτικούς να είναι σε πλήρη αδράνεια.
Τοση μαυρήλα…τι να πω… έπρεπε ναχεις αλαξει επαγγελμα..κακως βολευτηκες και καταστρεψες τη ζωη σου.Ησουνα και συ σα τη mat πριν μπεις τη ταξη,γιοματος οράματα?Και η Ζαν νταρκ οράματα έβλεπε αλλα δε της βγηκε σε καλο ::)Μηπως δε κανατε για καθιγητες τελικα?Λέω… ???
-
Και καλά εσείς που είστε νέοι ! Τι να πω όμως και γω που για 25 χρόνια ακούω τους ίδιους προβληματισμούς , βλέπω την εκπαίδευση να φθίνει , τους δασκάλους να υποβαθμίζονται , το έργο τους να απαξιούται και τους πολιτικούς να είναι σε πλήρη αδράνεια.
Τοση μαυρήλα…τι να πω… έπρεπε ναχεις αλαξει επαγγελμα..κακως βολευτηκες και καταστρεψες τη ζωη σου.Ησουνα και συ σα τη mat πριν μπεις τη ταξη,γιοματος οράματα?Και η Ζαν νταρκ οράματα έβλεπε αλλα δε της βγηκε σε καλο ::)Μηπως δε κανατε για καθιγητες τελικα?Λέω… ???
''Φίλε dinos!
Με απογοητεύεις !Δεν συνδέεις τα μηνύματα και βιάζεσαι να πεις πράγματα που δεν πηγάζουν από τις σκέψεις του συνομιλητή σου ! Εδώ λέμε ότι τα πράγματα είναι δύσκολα και παρόλα αυτά εμείς - τα κουρέλια έστω - επιμένουμε και τραγουδάμε ακόμα ! Έχοντας ξεπεράσει τα όρια της υπομονής , αλλά και τους εαυτούς μας , προσπαθούμε να αρθρώσουμε ένα απλό και κατανοητό λόγο. Γι αυτό αφιερώνουμε το χρόνο μας. Έχω κανένα λόγο να κάθομαι στις 2:50 τα μεσάνυχτα να γράφω στα μέλη του φόρουμ - και σε σένα φυσικά φυσικά - για την υπόθεση παιδεία και τα όρια ευθύνης του εκπ/κού , άλλον από την αθέράπευτη αισιδοξία μου ;
Γιατι δεν σου απαντούν ή δεν συνομιλούν μαζί μας και καμιά 50 - ρια καθηγητές Πανεπιστημίων κλπ , που είναι αισιόδοξοι για την εκπαίδευση και κουβεντιάζουμε 10 άνθρωποι; Λοιπόν , είσαι μάλλον νέος και αυτό είναι καλό σημάδι !Ίσως βιάσεσαι να φτιάξεις τον κόσμο και καλά κάνεις. Όμως να βοηθάς λίγο και μένα τον γεροντότερο. Εγώ σου λέω άλλα και συ βλέπεις μαυρίλα! Εδώ οι πιτσιρικάδες στο σχολείο με βαρέθηκαν για τη ζωντάνια μου και συνεχώς μου λεν '' κύριε που τη βρίσκετε κάθε μέρα την όρεξη !'' και συ μου λες ότι δεν κάνουμε για καθηγητές και μήπως πήραμε ... τη ζωή μας λάθος !
Αν δυο συνάδελφοι δεν μπορούμε να καταλάβουμε - όχι να συμφωνήσουμε - ο ένας τον άλλο , τότε τι να περιμένουμε από τους έξω ; Σε παρακαλώ ταπεινά , να μη βιάζεσαι , γιατί έτσι μένουμε στο ίδιο σημείο.''
Λοιπόν, αυτό που ακολουθεί είναι το μήνυμα όπως το ξεκίνησα , αλλά χάθηκε στην οθόνη. Ξεκίνησα άλλο , αυτό που διάβασες , αλλά ξανααπέκτησα το αρχικό . Το β΄πρόσωπο δεν αναφέρεται σε σένα , αλλά είναι γενικότερος τρόπος έκφρασης.Πάμε λοιπόν:
Αγαπητέ φίλε , που την είδες τη μαυρίλα ;
Η αλήθεια είναι ! Και δεν είναι η δική μου αλήθεια αλλά η απλή πραγματικότητα . Αλλά όμως δεν είμαστε απαισιόδοξοι. Από την μια παλεύουμε , έστω και με ένα μήνυμα στα fora ,και από την άλλη διατυπώνουμε τα προβλήματα όπως έχουν. Δυστυχώς η εκπαίδευση μου αρέσει και θα παρέμεινα σε αυτήν, ακόμα και αν μου ζητούσαν να πληρώσω για να διδάξω. Βλέπεις πολλούς από τους '' αισιόδοξους'' να αφήνουν τα ωραία ιδιαίτερα των 80 ευρώ και να σου στέλνουν την άποψή τους ή να συζητάνε μαζί σου ;
Λοιπόν , να ξέρεις ότι αυτοί που λένε μια άποψη ή που διαβάζουν μια άλλη - τη δική σου - κάτι θέλουν να αλλάξουν στα πράγματα.
Υπάρχουν βέβαια πολλοί που τα βλέπουν όλα ρόδινα. Υπάρχουν πολλοί που δε βλέπουν τίποτα εκτός από τον εαυτό τους. Υπάρχουν λίγοι που σκέφτονται και επιδιώκουν το καλύτερο. Υπάρχουν αυτοί που τολμούν και αυτοί που δειλιάζουν.Κάπου εδώ μέσα είμαστε όλοι.
Ο δάσκαλος είναι πάντα αισιόδοξος, ακόμα και αν διδάσκει στην Ελλάδα και μάλιστα στο Δημόσιο Σχολείο! Αυτό δε σημαίνει ότι δεν ξέρει τι γίνεται γύρω του. Αν αύριο διοριστείς - δεν μιλάω σε σένα αποκλειστικά - και μείνεις 5 χρόνια στο διπλανό νομό , ενώ ο φίλος σου που είναι κολλητός κάποιου υπαλλήλου του Γραφείου έρθει με απόσπαση στο σπίτι του , δήθεν για τις ανάγκες της υπηρεσίας και παίρνει για 5 χρόνια τα μόρια του Καστελλόριζου , χωρίς να τό έχει δει ούτε στο χάρτη , και τον δεις ξαφνικά να έχει 50 μόρια περισσότερα από σένα - άρα να ξεχάσεις τη μετάθεση ή την καλή οργανική θέση - τότε θα καταλάβεις ότι υπάρχουν πολλά που πρέπει να αλλάξουν.
Όταν θα δεις να γίνονται διευθυντές Λυκείων και θα σε διοικούν άνθρωποι που δεν τέλειωσαν ούτε το Λύκειο , αλλά διδάσκουν σε ΕΠΑΛ , τότε θα καταλάβεις γιατί σου φαίνονται απαισιόδοξα αυτά που γράφω.
Αλλά δεν έχει νόημα να συνεχίζω. Καλύτερα αυτά να τα μάθει ο καθένας με το χρόνο. Αλλά όταν θα τα διαπιστώσει , δε θα μπορεί να κάνει τίποτα γιατί θα είναι αργά. Κάπως έτσι έγινε και με μένα. Όταν τα άκουγα στα πρώτα χρόνια , συνεπαρμένος από τη μαγεία της δουλειάς , έλεγα ότι αυτά τα λεν οι αριιστεροί για αντιπολίτευση.
Τώρα που βλέπω να έχουν ήδη δοθεί από πριν οι θέσεις στους διευθυντές σχολείων - ποτέ δε συμπάθησα αυτή τη θέση, προτιμώ να πεθάνω στον πίνακα και να με ράνουν με κιμωλία - χωρίς καν να έχουν γίνει κρίσεις ή ΠΥΣΔΕ , μετανοιώνω που περιφρονούσα ή αγνοούσα αυτούς τους ανθρώπους.
Φίλε ,φαίνεται ότι μόνος του δεν μπορεί τελικά να κάνει κανείς τίποτα. Αν δεν γεννηθεί ολόκληρο κίνημα γύρω απή την υπόθεση ΠΑΙΔΕΙΑ , η υπόθεση είναι χαμένη. Βλέπω ότι η κατάσταση χειροτερεύει. ΑΥτή είναι μια αισιόδοξη θέση ! Θα μπορούσα να σου πω ότι
η κατάσταση είναι τραγική και δεν θα αλλάξει μέσα σε 50 χρόνια προς το καλύτερο. Δεν είμαι μάντης αλλά ξέρω να εκτιμώ σωστά. Με την νοοτροπία των εκπαιδευτικών που κυριαρχεί σήμερα - πλήρης αδράνεια - και με την κοινή γνώμη τελείως εχθρική προς την εκπ/κή κοινότητα , τον δάσκαλο τον περιμένουν σκληρές μέρες. Δεν αφήνω ούτε μια πιθανότητα να πέσω έξω.΄΄Ο,τι μπορεί να πάει στραβά , θα πάει οπωσσδήποτε !'' λέει ο νόμος του Μέρφυ και συπληρώνω :'' ό,τι έχει αρχίσει από καιρό να πηγαίνει στραβά και κάθε μέρα συνεχίζει να στραβώνει , κάποια στιγμή θα ... σπάσει ! ''.
Αυτός ο λαός υιοθέτησε σε όλα τα επίπεδα το ψέμα , την απάτη , το ρουσφέτι , το βόλεμα , τη μετριότητα , την πονηριά , την αρπαγή.
Η τύχη του είναι ανάλογη με το επίπεδό του. Αυτό του αξίζει΄, αυτό θα έχει .Και η παιδεία του ακολουθεί αναγκαστικά το δρόμο της γενικής κατάπτωσης.
Τι να κάνω τώρα ; Να χρησιμοποιήσω κοινωνιολογικούς όρους για να περιγράψω επιστημονικά την κατάσταση στην Παιδεία και το μέλλον της , όταν την ξέρουν πολύ καλά και αυτοί που δεν έχουν με το χώρο καμιά σχέση ;
Δεν έχω χρόνο από τη μια και από την άλλη το έχουν κάνει άλλοι , πιο ικανοί από μένα , πολύ πιο πριν.
Τέλος , θα τελειώσω με αυτό :
Η τύχη της Παιδείας στην πατρίδα δεν εξαρτάται μόνο από την ποιότητα και την αισιοδοξία λίγων εκπαιδευτικών. Αυτοί καλό είναι που υπάρχουν και μακάρι να γίνουν περισσότεροι . Η Ελλάδα χρειάζεται μια επανάσταση στην Παιδεία. Με σχεδιασμό , προοπτική , σκληρή αξιολόγηση όλων και σε όλα τα επίπεδα , γενναία οικονομική αναβάθμηση του δασκάλου, δημιουργία διαρκών επιμορφωτικών τριμηνιαίων , ετήσιων ή διετών επιμορφώσεων ,ανώτατο αριθμό μαθητών σε κάθε τμήμα τα 20 άτομα ( στα Γυμνάσια - Λύκεια) , σκληρό και οργανωμένο Πανεπιστήμιο με επαγγελματική προοπτική για τον πτυχιούχο και πολλά άλλα σημαντικά πράγματα. Με μια όμως απαραίτητη προυπόθεση : αυτά θα ξεκινήσουν όλα μαζί !Αν ξεκινμήσουν ένα ένα , θα ξεφτύσουν πολύ γρήγορα και θα μείνουν στα όρια της μικροπολιτικής και της κοροϊδίας.
Για να αλλάξει η παιδεία και να αντιστρέψει η χώρα τον αρνητικό ρυθμό στον οποίο βρίσκεται , πρέπει όλοι να αρχίσουν να μιλάνε και να δουλεύουν για την παιδεία . Από το μαθητή της Α΄Δημοτικού μέχρι τον Καθηγητή του μεταπτυχιακού! Από την νοικοκυρά που θα αφήσει την ολοήμερη αποχαύνωση στην τηλεόραση , μέχρι τον Ακαδημαϊκό , το διανοούμενο , τον καλλιτάχνη και τον επιστήμονα.
Πλούσιοι και φτωχοί , αγράμματοι και πτυχιούχοι , πρέπει όλοι να μπουν σε μια τροχιά βαθειάς κουβέντας και γενναίας προσφοράς για την Παιδεία. Οι εκπαιδευτικοί , αν το καταλάβουν , θα πρέπει να είναι φυσικά πρωτεργάτες - σε όλα τα επίπεδα αυτής της προσπάθειας.
Αν λοιπόν αγαπητοί φίλοι δείτε κάποια στιγμή να ξεκινάει κάτι τέτοιο στη χώρα , το αύριο δε θα είναι απλά ελπίδα αλλά μια χαμογελαστή πραγματικότητα , που θα δίνει μόρφωση , εργασία , ποιότητα και ευτυχία στους πολίτες αυτής της πατρίδας.Στην αντίθετη περίπτωση θα γράφουμε στα fora ατέλειωτα μηνύματα και αυτοί που διαχειρίζονται και κατευθύνουν πολλύ επαγγελματικά την τύχη των ανθρώπων , θα γελούν ειρωνικά για τον ρομαντισμό και την παιδική αφέλειά μας.
Math
( Οι σκέψεις αυτές μπορεί να έχουν αφορμή την απάντηση του τελευταίου συνομιλητή , αλλά δεν αποτελούν προσωπική απάντηση ή αντιπαράθεση με κάποιιο συγκεκριμένο συνάδελφο .. Αυτό είναι μια γενικότητα σε όλες τις παρεμβάσεις μου. Σέβομαι τις αντιρρήσεις και την κριτική σας, χωρίς να απαιτώ να κάνετε το ίδιο και σε μένα. Προτείνω όμως να προσπαθούμε όσο γίνεται να πιάνουμε καλά το νόημα των μηνυμάτων των συνομιλητών μας με μόνο σκοπό να πηγαίνουμε τη συζήτηση παραπέρα.Σε σοβαρά θέματα δεν έχουν νόημα προσωπικές εκτιμήσεις για συνομιλητές , όπως πχ '' είσαι ανημέρωτος '' , '' είσαι κολημένος'' , '' θα αποτύχεις αν γίνεις δάσκαλος '' , '' σε έφαγε η ρουτίνα ή ... η μαρμάγκα '' , ΄'' μάλλον είσαι εξοφλημένος '' , '' πρέπει να είσαι ματσωμένος για να τα λες αυτά.. '' και δεν ξέρω τι άλλο. Αν θέλουμε να μαλώσουμε ή να ασκήσουμε άλλες μας ..αρετές , έχουμε τις γυναίκες μας (αντίστοιχα τους άνδρες) !
Αυτό που έχει σημασίαι είναι να αξιολογούμε σωστά τις απόψεις ή τις θέσεις που διατυπώνουνται , χωρίς να μας ενδιαφέρει ποιος είναι ή τι είναι αυτός που τα γράφει , αλλά μόνο αυτό που γράφει. Δεν κάνω μάθημα σε κανένα, ειμαι άλλωστε πολύ νέος στο φόρουμ , αλλά αυτά τα λίγα κατάλαβα από τον τρόπο επικοινωνίας στα ξένα fora.Σε τελευταία ανάλυση , μπορείτε να μου πείτε'' φίλε ,εμείς εδώ έτσι είμαστε και λειτουργούμε , αν δεν σου αρέσει στρίβε''.Όμως από τα μηνύματά σας άλλο κατάλαβα και γιαυτό μπήκα στη συζήτηση.Αν η παραπάνω σκέψη μου μπορεί να βοηθήσει , έχει καλώς. Διαφορετικά αγνοείστε την και συγχρόνως συγχωρείστε με).
-
Το Διαδίκτυο έχει τεράστια δύναμη.
Έχει τη δύναμη να δώσει σε έναν ανήλικο τη δυνατότητα να μπει σε ένα φόρουμ και να γράφει οτιδήποτε θέλει ανεξέλεγκτα, προσβάλλοντας ανθρώπους (αν τελικά μπορεί κάποιος να το κάνει αυτό), χωρίς να χρειάζεται να δώσει λόγο για τίποτα, αφού κρύβεται πίσω από την ανωνυμία του.
Σε αυτό το φόρουμ έχω επιλέξει να συνδεθώ με ένα nickname που με κάνει επώνυμο εδώ μέσα. Είναι συνειδητή επιλογή αναλαμβάνοντας το ρίσκο τον κινδύνων που μπορεί να πάρει κάποιος για αυτή του την ενέργεια.
-
Στη ζωή μου τη σχολική, υπήρχαν δυο κατηγορίες καθηγητών...εκείνοι που λάτρευα και εκείνοι που μου ήταν παντελώς αδιάφοροι.
Στην πρώτη ανήκαν εκείνοι που στο μάθημα έδιναν ψυχή,εκείνοι που τους άρεσε τρελά αυτό που δίδασκαν...τους άρεσε να μεταδίδουν ό,τι είχαν μέσα τους.Στη δεύτερη κατηγορία ανήκαν εκείνοι που μας έβλεπαν σαν μέρος των υποχρεώσεων τους..Και αυτό, όσο και αν δεν θέλαμε να το παραδεχτούμε, μας πλήγωνε. Όταν θα μπώ σε μια τάξη θέλω να ανήκω στην πρώτη κατηγορία..να έχω μαθητές που θα με θυμούνται σαν άνθρωπο που έστω και λίγο τους βοήθησε να πάνε παρακάτω..όπως λειτούργησαν και εκείνοι για μένα..που τους χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ!!! Ίσως πολυ ρομαντικό για τα σημερινά δεδομένα...
-
indiana, έδωσες μία από τις ωραιότερες απαντήσεις! Ίσως την καλύτερη! Η άποψή σου εκφράζει ακριβώς και τα δικά μου συναισθήματα! Δεν έχω να συμπληρώσω τίποτα σε όσα έγραψες και χαίρομαι πάρα πολύ που υπάρχουν και άλλοι νέοι μελλοντικοί συνάδελφοι που σκέφτονται με τέτοιο προσανατολισμό!
-
Συνάδελφοι να προσθέσω κι εγώ τους προβληματισμούς μου, αν και δεν είμαι ακόμη διορισμένη, εργάζομαι όμως πολλά χρόνια και με διάφορους τρόπους στην εκπαίδευση: φροντιστήρια, ιδιαίτερα, ωρομισθία.
Με προβλημάτισαν οι απαντήσεις που δόθηκαν στο ερώτημα "αν αφήνουμε ένα μαθητή της Α΄γυμνασίου τον Σεπτέμβριο". Θέλω λοιπόν να πω, ότι φυσικά και δεν τον αφήνουμε. Αν είναι να μείνει, μένει μόνος του!!! Δυστυχώς πολλοί εκπαιδευτικοί έχουν παρεξηγήσει ορισμένα πράγματα. Θεωρούν ότι πρέπει να είναι "καλοί" με τα παιδιά, με οποιαδήποτε υποχώρηση κι αν συνεπάγεται αυτό. Δεν είναι έτσι. Και πες ότι έκανες μια κουβεντούλα με τον μαθητή και τον πέρασες, χωρίς να ξέρει πού του παν τα τέσσερα. Ξέρεις τι μήνυμα περνάς και σ΄αυτόν και στους συμμαθητές του που θα ενημερωθούν για την "εξέταση"; Ότι εντάξει, δεν έγινε και τίποτα, μπορούν να μην ασχολούνται με το σχολείο, το απολυτήριο θα το πάρουν!!! Κάπως έτσι, με αυτές οι πρακτικές, οι μαθητές μαθαίνουν ότι "το γυμνάσιο είναι υποχρεωτικό" σημαίνει ότι "όλοι οι μαθητές θα περάσουν την τάξη". Σοβαρολογώ, μου το έχουν πει ευθέως!
Εδώ πρέπει πρώτα από όλα να ξεκαθαρίσουμε εμείς τους στόχους μας. Αν πιστεύουμε ότι το σχολείο δεν προσφέρει και τίποτα το σπουδαίο, τότε ναι, ας τους περνάμε όλους, όσο αδιάφοροι κι αν είναι (προσοχή δε μιλάω για τα παιδιά που προσπαθούν αλλά δεν μπορούν περισσότερο). Αν όμως πιστεύουμε ότι το σχολείο είναι σημαντικό, τότε ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να στέλνουμε σε μεγαλύτερη τάξη παιδιά που ξέρουμε εκ των προτέρων ότι δε θα τα καταφέρουν γιατί κουβαλάνε φοβερά κενά από προηγούμενη τάξη. Τι περιμένουμε αλήθεια να κάνει ο έρμος ο μαθητής που πάει με την βοήθειά μας στην 3η γυμνασίου, χωρίς να ξέρει να λύνει εξισώσεις πρώτου βαθμού; Δεν είναι λογικό να νιώθει ο "ηλίθιος" της τάξης; Ανήμπορος να τα βγάλει πέρα; Τότε δε θα επιστρατεύσει κι αυτός τα μόνα του όπλα που είναι είτε το "γλύψιμο" είτε η επιθετικότητα; Αυτό θέλουμε; Μαθητές που πάντα θα έχουν την ανάγκη μας και δε θα στηριχτούν ποτέ στα πόδια τους;
Τι θα έκανα εγώ στο παραπάνω πρόβλημα; Θα τον εξέταζα κανονικά. Κι αν έκρινα ότι πρέπει να μείνει θα τον άφηνα. Χωρίς τύψεις. Θα φρόντιζα όμως σε όλη την επόμενη χρονιά να τον έχω από κοντά είτε τον έχω μαθητή μου είτε όχι και να του κάνω κάποια "ιδιαίτερα" εντός σχολείου,(εννοείται χωρίς χρήματα!!!) μετά το τέλος του μαθήματος, ώστε να καλύπτει τις όποιες αδυναμίες του.
Και κάτι τελευταίο: Η ζωή δεν είναι εύκολη κι αυτό τα παιδιά πρέπει να το καταλάβουν. Η επιτυχία δεν χαρίζεται, κερδίζεται. Αν κάνουμε μάθημα σε γόνους εύπορων οικογενειών, ναι, πρέπει να τους μάθουμε ότι όλα είναι δικά τους χωρίς κόπο, γιατί έτσι είναι τα πράγματα, είτε μας αρέσει είτε όχι. Αν όμως οι μαθητές μας είναι απλά συνηθισμένα παιδιά, ας μην τους συμπεριφερόμαστε σα να είναι πρίγκηπες -που δεν είναι- γιατί όταν το σχολείο τελειώσει, θα προσγειωθούν απότομα στην πραγματικότητα και θα φάνε τα μούτρα τους. Και θα φταίμε πρωτίστως εμείς γι' αυτό, που δε φροντίσαμε να τους δείξουμε ποιά είναι η αλήθεια. Ας το έχουμε υπόψη: Δεν μας εξουσιοδότησε κανείς να διαστρεβλώνουμε την πραγματικότητα και δεν έχουμε δικαίωμα να μην τους μάθουμε να αγωνίζονται για να πετύχουν. Καταστρέφουμε ζωές με την ανόητη "καλοσύνη" μας.
Καλή σας μέρα.