Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Μετά τον διορισμό / την πρόσληψη => Εργασιακά => Μήνυμα ξεκίνησε από: SOFIAV στις Νοεμβρίου 09, 2011, 10:28:49 pm
-
Καλησπέρα σας! Γνωρίζει κάποιος αν στέκει νομοθετικά το να μην μπορεί ένας δάσκαλος να πάρει την τάξη στην οποια ειναι μαθητής το παιδί του? Ευχαριστώ εκ των προτέρων!!!
-
δεν ξερω σιγουρα, αλλα στο σχολειο που ημουν περυσι μια δασκαλα ειχε το γιο της μαθητη...
-
Δυστυχώς δεν μπορώ να σε βοηθήσω αλλά επειδή είχα σκοπό να ανοίξω σχετικό θέμα, απλά με άλλο ερώτημα, κάνω χρήση του θέματός σου (αν δε σε πειράζει).
Η ερώτησή μου είναι: τι προβλέπεται για μαθητή ο οποίος είναι υπερβολικά άτακτος, σε σημείο να καρφώνει πινέζα σε λαιμό συμμαθητή του και να δέρνει του πάντες διαρκώς, να μη συμμορφώνεται με κατσάδες, με στέρηση διαλειμμάτων κλπ; Η αποβολή στέκει νομοθετικά; Μιλάμε για παιδί Α' δημοτικού το οποίο είχε παρόμοια δράση και πέρσυ στα νήπια - κάρφωνε πινέζες στα παπούτσια παιδιών, έκοβε κουρτίνες, φορέματα και παπούτσια, πηδούσε κάγκελα κι έφευγε από το σχολείο, και ξύλο, ξύλο, ξύλο! Μπορεί να σας φαίνεται ακραία μια τέτοια τιμωρία αλλά το συγκεκριμένο παιδί έχει σοβαρό πρόβλημα. Δεν ξέρω αν η περίπτωσή του άπτεται της ειδικής αγωγής. Έγινε σύλλογος για αυτό το θέμα και προτάθηκε από τους έξαλλους γονείς να καλούνται οι γονείς του (οι οποίοι είναι ενήμεροι, φυσικά, αλλά εκτός από το να το δέρνουν σπίτι, λένε ότι δεν μπορούν να κάνουν κάτι άλλο) κάθε φορά και να το παίρνουν σπίτι. Ο Διευθυντής, όμως, υποστηρίζει ότι δεν μπορούνε να στερούνε από ένα παιδί τη μόρφωση! Κάποιοι γονείς είπαν ότι θα κινηθούν ακόμα και νομικά.
-
εννοειται πως θελει ειδικη αγωγη...να ενημερωθει ο συμβουλος και καλο θα ηταν η δασκαλα-δασκαλος να κανει χαρτια για παραλληλη στηριξη...
-
εννοειται πως θελει ειδικη αγωγη...να ενημερωθει ο συμβουλος και καλο θα ηταν η δασκαλα-δασκαλος να κανει χαρτια για παραλληλη στηριξη...
Να'σαι καλά! Δεν ξέρω και πολλά από ειδική αγωγή αλλά νομίζω ότι δεν αφορά μόνο το εκπαιδευτικό κομμάτι αλλά και αυτό της συμπεριφοράς του παιδιού. Μου έκανε τρομερή εντύπωση η αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών!!! Πιστεύω ότι αν το αφήσουν τώρα, μετά θα είναι πολύ αργά..... Σ'ευχαριστώ.
-
αν τα θυμαμαι καλα ::) η αποκλινουσα συμπεριφορα(σε τοσο μεγαλο βαθμο κιολας) χρηζει ειδικης αγωγης...
αν αρνηθουν να στειλουν ειδικης να γινουν τα χαρτια για παραλληλη και εγγραφη ενημερωση προς το συμβουλο για την κατασταση ωστε να ειναι καπως καλυμμενοι και οι δασκαλοι, αν γινει κατι "χοντρο"....αχ! καλο κουραγιο!!! :(
-
SOFIAV καλωσήρθες. Σε παρακαλώ μετέτρεψε το μήνυμά σου και τον τίτλο του θέματος σε πεζά γράμματα, διότι αλλιώς θα διαγραφεί όλο το θέμα. Ευχαριστώ.
-
Δυστυχως με τα παιδια Δημοτικού τα χερια μας ειναι δεμενα κανονικα..και τι εννοω;
Για ολα τα θεματα πρεπει να εχεις τη συγκαταθεση των γονιων..για ολα..
δευτερον μην αφηνεις το παιδι στο διαλειμμα μονο του στην ταξη, αν συμβει οτιδηποτε ειμαστε υπευθυνοι....
ειχα περυσι τετοια περιπτωση μαθητης 'Γ Δημοτικού...τι πέρασα...δε φαντάζεσαι...το μονο που μπορεις να κανεις ειναι παραπομπη σε ΚΕΔΔΥ βεβαια και εδω χρειαζεται η συμφωνη γνωμη των γονεων..αν το ΚΕΔΔΥ αποφασισει σωστα θα προτεινει τμημα ειδικης αγωγής..ομως επειδη το ΚΕΔΔΥ αφορα περισσοτερο σε μαθησιακα θεματα και δευτερευόντως σε ψυχολογικα συνήθως κανουν...μια αξιολόγηση............................
επισης το ΚΕΔΔΥ δε δεχεται μαθητές Ά Δημοτικού πριν το α τρίμηνο διοτι και καλα ακομα δεν μπορει ο δασκαλος να βγαλει συμπερασμα...
το μονο που μπορεις να κάνεις είναι παρατήρηση της συμπεριφοράς για μερικές μέρες..και έγγραφη αναφορά στο διευθυντή...ο οποίος είτε θα συγκαλέσει σύλλογο για να γραφεί στα πρακτικά είτε θα το καταγράψει στο βιβλίο με τα πρακτικά της σχολικής ζωής.
Πίεσε τους γονείς για το ΚΕΔΔΥ και ενημέρωσε η ίδια τους υπεύθυνους για την περίπτωση. Ελπίζω να σε βοήθησα..Προσπάθησε να υπάρχουν έγγραφα που να δείχνουν οτι ειχες προσεξει τη συμπεριφορά έτσι ώστε αν γίνει κάτι να εχεις κατι στα χέρια σου..και παράλληλα θα δεις οτι θα ενδιαφερθεί ο σύλλογος διότι θα μπουν οι υπογραφές όλων.
-
Dorant, μάλλον δεν ήμουν ξεκάθαρη. Είναι στο σχολείο του γιου μου και οι ενέργειες που με συμβουλεύεις να κάνω είναι για εκπαιδευτικό - εγώ λειτουργώ τώρα σα μάνα και μάλιστα έξαλλη! Ο Διευθυντής είπε τελικά ότι θα το κοιτάξει για την ειδική αγωγή. Τώρα, όσον αφορά τους γονείς ..... πετάνε χαρταετό! Δεν ξέρω αν για την κατάσταση του παιδιού φταίει κάποια κάτι παθολογικό ή η οικογένεια, πάντως και αυτοί δεν είναι και πολύ συζητήσιμοι. 2 χρόνια που τους βλέπω, έρχονται και φεύγουν στα μουλωχτά και αν τύχει και τους πιάσει κάποιος δάσκαλος έχουν μια αμυντική στάση. Το καλό είναι ότι ακόμα και το σχολείο να μην κάνει κάτι, θα κάνουμε οι γονείς. Και στην τελική, δεν κατάλαβα: τα σχολεία και γενικά το εκπαιδευτικό σύστημα είναι υπέρ των προβληματικών παιδιών και όχι υπέρ των παιδιών που θα γίνουν προβληματικά; Υπέρ του θύτη και όχι του θύματος; Και γιατί να χρειάζεται η συγκατάθεση των γονιών; Φέρεται ανάρμοστα, καλείται σύμβουλος, περνάει επιτροπή και δεν ξέρω τι άλλο και το πόρισμα "ανακοινώνεται" στους γονείς!!! Αυτό το παιδί θα είναι ο αυριανός νταής! Πάντως, πράγματι, σε όλα τα θέματα που αφορούν παιδιά υπάρχουν κωλλύματα. Πέρσυ έμαθα ότι οι κοινωνικές υπηρεσίες (του δήμου και το Χαμόγελο του Παιδιού) δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα όταν τηλεφώνησα για ένα παιδάκι που ζει σε άθλιες συνθήκες με τη "μαμά" του. Το παιδί εξακολουθεί να τρέφεται με σκουπίδια και να "συγκατοικεί" με σκουπίδια (η μαμά του είναι ρακοσυλλέκτρια)......... Τέλος πάντων, τι να λέμε τώρα...... :(
-
O Nόμος δεν το απαγορεύει απ΄ότι ξέρω.
-
http://www.alfavita.gr/artro.php?id=46917
-
Πολύ χρήσιμη έρευνα κατά τη γνώμη μου.
-
Dorant, μάλλον δεν ήμουν ξεκάθαρη. Είναι στο σχολείο του γιου μου και οι ενέργειες που με συμβουλεύεις να κάνω είναι για εκπαιδευτικό - εγώ λειτουργώ τώρα σα μάνα και μάλιστα έξαλλη! Ο Διευθυντής είπε τελικά ότι θα το κοιτάξει για την ειδική αγωγή. Τώρα, όσον αφορά τους γονείς ..... πετάνε χαρταετό! Δεν ξέρω αν για την κατάσταση του παιδιού φταίει κάποια κάτι παθολογικό ή η οικογένεια, πάντως και αυτοί δεν είναι και πολύ συζητήσιμοι. 2 χρόνια που τους βλέπω, έρχονται και φεύγουν στα μουλωχτά και αν τύχει και τους πιάσει κάποιος δάσκαλος έχουν μια αμυντική στάση. Το καλό είναι ότι ακόμα και το σχολείο να μην κάνει κάτι, θα κάνουμε οι γονείς. Και στην τελική, δεν κατάλαβα: τα σχολεία και γενικά το εκπαιδευτικό σύστημα είναι υπέρ των προβληματικών παιδιών και όχι υπέρ των παιδιών που θα γίνουν προβληματικά; Υπέρ του θύτη και όχι του θύματος; Και γιατί να χρειάζεται η συγκατάθεση των γονιών; Φέρεται ανάρμοστα, καλείται σύμβουλος, περνάει επιτροπή και δεν ξέρω τι άλλο και το πόρισμα "ανακοινώνεται" στους γονείς!!! Αυτό το παιδί θα είναι ο αυριανός νταής! Πάντως, πράγματι, σε όλα τα θέματα που αφορούν παιδιά υπάρχουν κωλλύματα. Πέρσυ έμαθα ότι οι κοινωνικές υπηρεσίες (του δήμου και το Χαμόγελο του Παιδιού) δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα όταν τηλεφώνησα για ένα παιδάκι που ζει σε άθλιες συνθήκες με τη "μαμά" του. Το παιδί εξακολουθεί να τρέφεται με σκουπίδια και να "συγκατοικεί" με σκουπίδια (η μαμά του είναι ρακοσυλλέκτρια)......... Τέλος πάντων, τι να λέμε τώρα...... :(
Ως γονιός έχει απόλυτο δίκιο.
Αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει αξιολόγηση παιδιού από τα ΚΕΔΔΥ χωρίς σύμφωνη γνώμη των γονέων. Μάλιστα η αίτηση για αξιολόγηση πρέπει να φέρει την υπογραφή του γονέα, δηλαδή το αίτημ για αξιολόγηση πρέπει να έχει γίνει από το γονέα. Δεν μπορεί ο δάσκαλος να στείλει παιδί στο ΚΕΔΔΥ, και πολύ περισσότερο δεν μπορεί ο σύλλογος γονέων.
Επίσης, ΑΝ βρεθεί κάτι και προταθεί κάποια παρέμβαση (είτε τμήμα ένταξης είτε οαράλληλη στήριξη) πάλι πρέπει να συμφωνήσει ο γονιός. Δεν αρκεί δηλαδή το ΚΕΔΔΥ να κάνει μια γνωμάτευση και μια πρόταση. Για να εφαρμοστούν αυτά που λέει το ΚΕΔΔΥ, χρειάζεται η υπογραφή του γονέα στη γνωμάτευση. Και ως ένα βαθμό είναι λογικό, γιατί με μια γνωμάτευση που προτείνει παρέμβαση το παιδί χαρακτηρίζεται ως ΑΜΕΑ...Δεν είναι εύκολο για έναν γονιό να το δεχτεί....
Αυτό που μπορεί να γίνει είναι το σχολέιο να καλέσει το ΚΕΔΔΥ και το σύμβουλο ειδικής αγωγής, να δούνε το παιδί (όχι να το αξιολογήσουν) και να δώσουν κάποιες συμβουλευτικές κατευθύνσεις για το χειρισμό του. Επίσης, μπορεί το σχολείο να καλέσει τους γονείς και να τους μιλήσει ο σύμβουλος ΕΑ και κάποιος από το ΚΕΔΔΥ (έχω πάει σε σχολέια και έχω μιλήσει με γονείς πολλές φορές)....
Από εκεί και πέρα, ΔΕΝ μπορεί να γίνει κάτι άλλο.....Πέρα από έγγραφη ενημέρωση του προϊσταμένου (με ημερομηνίες και περιστατικά) ώστε το σχολείο να είναι καλυμμένο σε περίπτωση που κάτι συμβεί....Πράγμα που σίγουρα δεν ηρεμεί τους υπόλοιπους γονείς.....
-
Από εκεί και πέρα, ΔΕΝ μπορεί να γίνει κάτι άλλο.....Πέρα από έγγραφη ενημέρωση του προϊσταμένου (με ημερομηνίες και περιστατικά) ώστε το σχολείο να είναι καλυμμένο σε περίπτωση που κάτι συμβεί....Πράγμα που σίγουρα δεν ηρεμεί τους υπόλοιπους γονείς.....
Αυτό ξαναπέστο....... Καλά, κι αν οι γονείς μπροστά στο να "στιγματιστεί" το παιδί τους (όπως πιστεύουν) επιλέξουν να μην χρησιμοποιήσουν τη βοήθεια που τους προσφέρεται; Καταστρέφουν και το δικό τους παιδί αλλά και άλλα δεν ξέρω πόσα που θα είναι τα αυριανά θύματα!
Τέλος πάντων, ευχαριστώ πολύ για τη βοήθειά σου, Emmaki. Ελπίζω πραγματικά οι γονείς να πάρουν τη σωστή απόφαση για το παιδί τους αλλά και για τα υπόλοιπα και να μη φερθούν εγωιστικά.......
-
Από εκεί και πέρα, ΔΕΝ μπορεί να γίνει κάτι άλλο.....Πέρα από έγγραφη ενημέρωση του προϊσταμένου (με ημερομηνίες και περιστατικά) ώστε το σχολείο να είναι καλυμμένο σε περίπτωση που κάτι συμβεί....Πράγμα που σίγουρα δεν ηρεμεί τους υπόλοιπους γονείς.....
Αυτό ξαναπέστο....... Καλά, κι αν οι γονείς μπροστά στο να "στιγματιστεί" το παιδί τους (όπως πιστεύουν) επιλέξουν να μην χρησιμοποιήσουν τη βοήθεια που τους προσφέρεται; Καταστρέφουν και το δικό τους παιδί αλλά και άλλα δεν ξέρω πόσα που θα είναι τα αυριανά θύματα!
Τέλος πάντων, ευχαριστώ πολύ για τη βοήθειά σου, Emmaki. Ελπίζω πραγματικά οι γονείς να πάρουν τη σωστή απόφαση για το παιδί τους αλλά και για τα υπόλοιπα και να μη φερθούν εγωιστικά.......
Σε αυτό, δυστυχώς, δεν μπορεί κανένας να κάνει τίποτα.....
Ξέρεις σε πόσα παιδιά καθημερινά δίνονται γνωματεύσεις και οι γονέις δεν τις δέχονται; Και δεν τις δέχονται είτε γιατί δυσκολεύονται να δεχτούν ότι το παιδί τους δεν είναι τέλειο (κατανοητή η απογοήτευση τους αυτή, κανένας γονιός δεν μπορεί να φανταστεί ότι έχει ένα παιδί που δεν είναι καλύτερο από τον ίδιο), είτε γιατί δεν τους είπαμε αυτό που θέλουν να ακούσουν (κυρίως στη δευτεροβάθμια και κυρίως για δυσλεξία)....
Το θετικό είναι ότι πολλοί γονείς, όταν περάσει η διαδικασία του πένθους (γιατί για πένθος πρόκειται) και φτάσουν στο τελευτάι στάδιο, αυτό της αποδοχής, επανέρχονται και υπογράφουν.....
Μακάρι στη δική σας περίπτωση να πάνε όλα καλά και να βοηθηθέι πρώτα το παιδί που χρήζει παρέμβασης και μετά και όλα τα υπόλοιπα....
-
SOFIAV καλωσήρθες. Σε παρακαλώ μετέτρεψε το μήνυμά σου και τον τίτλο του θέματος σε πεζά γράμματα, διότι αλλιώς θα διαγραφεί όλο το θέμα. Ευχαριστώ.
Ευχαριστώ πολύ και συγνώμη, δεν το γνώριζα!
-
Καλησπέρα σας! Γνωρίζει κάποιος αν στέκει νομοθετικά το να μην μπορεί ένας δάσκαλος να πάρει την τάξη στην οποια ειναι μαθητής το παιδί του? Ευχαριστώ εκ των προτέρων!!!
Eπανέρχομαι στο αρχικό ερώτημα...
Δεν υπάρχει νομοθεσία που να απαγορεύει την ανάληψη τάξης αν φοιτά το παιδί σου. Υπάρχει μόνο μια παραίνεση να μην γίνεται για παιδαγωγικούς λόγους στην εγκύκλιο που ερχεται στην αρχή της σχολικής χρονιάς. Το τι συμβαίνει κάθε φορά εξαρτάται από το σύλλογο διδασκόντων.
Πάντως διάβασα πρόσφατα ένα εξαιρετικό άρθρο - έρευνα επί του θέματος στην alfavita http://www.alfavita.gr/artro.php?id=46917 (http://www.alfavita.gr/artro.php?id=46917) από έναν σχολικό σύμβουλο.
@ Panickos Επειδή έχω ήδη βρεθεί δύο φορές στη δυσάρεστη θέση της δασκάλας, που έχει ένα μαθητή σαν αυτόν που περιγράφεις, δεν υπάρχει επαρκές νομικό πλαίσιο στο οποίο μπορούμε να κινηθούμε οι εκπαιδευτικοί.
Μια τέτοια αποκλίνουσα συμπεριφορά μπορεί να έχει πολλαπλές αιτίες, που αν δεν διορθωθούν δεν μπορεί να υπάρχει και αποτέλεσμα και στη συμπεριφορά του παιδιού. Ήδη και μόνο από την πληροφορία που προσφέρεις ότι το παιδί το κτυπούν στο σπίτι για να συμμορφωθεί, σου υπογράφω ότι όποια δράση και να αναλάβει ο δάσκαλος του και το σχολείο δεν θα έχει αποτέλεσμα.
Όπως επίσης αν δεν ξεκινήσει κάποια είδους παρέμβαση, η συμπεριφορά του θα κλιμακώνεται.
Το τι μπορεί να γίνει εξαρτάται από την ευαισθησία του εκπαιδευτικού της τάξης και την ανταπόκριση που μπορεί να βρει από τις δομές του σχολείου αλλά και τους γονείς όλης της τάξης.
Να σου κάνω μια υποσημείωση ότι εκτός από το στιγματισμό που μπορεί αισθάνονται οι γονείς, το ίδιο μπορεί να συμβεί και στον εκπαιδευτικό, που δεν θέλει να φανεί ανεπαρκής στα μάτια της σχολικής κοινότητας και ζητά βοήθεια για να "κάνει καλά" ένα μαθητή του.
Στην πρώτη περίπτωση μαθητή μου ηλικίας 8 ετών και ενώ είχα δοκιμάσει ό,τι παιδαγωγική μέθοδο έχω διδακτεί, βρήκα ισχυρή αντίσταση από τη διεύθυνση του σχολείου ώστε να μην καλέσουμε τις αρμόδιες υπηρεσίες και στιγματιστεί το σχολείο. Η οικεία σχολική σύμβουλος μου είπε να ξαναδοκιμάσω ό,τι ήδη είχα κάνει για να εντάξω το μαθητή στη σχολική τάξη και όταν και εκείνη διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε αποτέλεσμα χωρίς τη συνεργασία της μητέρας καθώς ό,τι χτιζόταν στο σχολείο, καταστρεφόταν στο σπίτι, μου έδωσε κλείδες παρατήρησης της συμπεριφοράς του παιδιού και καταγραφής επεισοδίων.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είχα παράπονα από τους γονείς καθώς όλοι γνωρίζαν την περίπτωση και συμπονούσαν το παιδί. Φρόντιζα όμως με προσωπικό κόστος να μην υπάρχει περίπτωση τραυματισμού άλλου παιδιού. Το κακό βέβαια δεν αργεί να γίνει .
Τελικά στο τέλος της χρονιάς πήραμε απόφαση για αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος. Εννοείται πως χρειαζόταν και η σύμφωνη γνώμη της μητέρας, η οποία πείστηκε ότι το παιδί της θα ήταν καλύτερα σε ένα σχολείο χωρίς μεταναστόπουλα, καθώς αυτά έφταιγαν για τη συμπεριφορά του παιδιού της.
Οπότε ουσιαστικά το παιδί δεν βοηθήκε αλλά "ξεφορτώθηκε" το προβλημα το σχολείο και η συγκεκριμένη τάξη.
Στη δεύτερη περίπτωση (10 ετών) σίγουρα ο μαθητής μου είχε καποιου είδους αυτισμό και ίσως οριακή νοημοσύνη. Το σχολείο δεν μπορεί να αναγκάσει τους γονείς να πάνε στο ΚΕΔΔΥ και ενώ διαβεβαίωσαν ότι το παιδί πήγε στο γιατρό και τα βρήκε όλα φυσιολογικά δεν έφεραν πότε γνωμάτευση στο σχολείο. Οι αντιδράσεις ήταν έντονες από τους γονείς και από ό,τι διαπίστωσα όταν πήγα στο σχολείο ήδη 6 συμμαθητές του είχαν αλλάξει σχολείο. Το παιδί στοχοποιήθηκε, η κακή και συχνά προκλητική συμπεριφορά των συμμαθητών του δικαιολογήθηκε και η αντιμετώπιση ήταν το κατσάδιασμα και το ξύλο.
Όταν παρατήρησα τα προβλήματα της τάξης, με τη σύμφωνη γνώμη του συμβούλου, άφησα πίσω το γνωστικό κομμάτι και δουλέψαμε τα συναισθήματα, την αυτοεκτίμηση και τη σχολική βία. Αυτό που κατάφερα ήταν να δημιουργούνται λιγότερες αιτίες για προστριβή και κακή συμπεριφορα του μαθητή μου καθώς πλέον και η πλειοψηφία των συμμαθητών του δεν τον προκαλούσαν και υπήρχαν παιδιά που λειτουργούσαν ως προστάτες του. Γράφω η πλειοψηφία, διότι δυστυχώς δεν κατάφερα να πείσω όλους τους γονείς να δώσουν μια ευκαιρία σε αυτό το παιδί.
Είχα θετική ανταπόκριση από το παιδί, μια καλή σχέση με τη μαμά του, καθώς κατάφερα να με δει ως σύμμαχο και υπήρξαν ελάχιστα επεισόδια, τα οποία ίσως και να είχα αποφύγει αν μπορούσα να παρέμβω σε όλους τους συναδέλφους, που ερχόντουσαν σε επαφή με το μαθητή μου.
Δεν ξέρω κατά πόσο μπορούν να βοηθήσουν οι παραπάνω εμπειρίες μου στην περίπτωσή σας. Αλλά σίγουρα οι απειλές για ένδικα μέσα κτλ δεν βοηθούν.
Θα το ξέρεις πολύ καλά ως εκπαιδευτικός ότι δεν μπορούμε να χαρακτηρίζουμε μαθητές και να βγάζουμε συμπεράσματα για το αν έχουν κάποια μαθησιακή δυσκολία και να πράττουμε χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των γονιών.
Μπες στη θέση των άλλων γονιών, που δέχονται τον καταιγισμό αρνητικών σχολιών, και αναλογίσου πόσο δύσκολο τούς είναι να πάρουν τις σωστές αποφάσεις, όταν αισθάνονται ότι βάλλονται.