Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Διάφορα θέματα για την εκπαίδευση => Διάφορα Εκπαιδευτικά θέματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ----- στις Ιουνίου 27, 2014, 11:49:44 am
-
Συνάδελφοι καλύτερα να γράφουμε σε αυτό το θέμα για τον ρόλο του λυκείου και πως μπορεί αυτός να αλλάξει για να μην διώξει πολλούς μαθητές!
-
Αναφέρεσαι σε διαρροή εξωσχολική;
Δηλαδή οι μαθητές αφήνουν το σχολείο (ασχέτως τύπου,Γενικό-Τεχνικό) και αναζητούν εργασία;
-
-
http://www.esos.gr/arthra/defterovathmia-ekpaidefsi/eidisis-defterovathmia-ekpaidefsi/a-loberdos-h-trapeza-uematvn-esteile-oloys-toys-mauhtes-sta-frontisthria :(
-
Δεν τους έστειλε η Τράπεζα, αλλά το υποχρεωτικό 10 σε Μαθηματικά - Γλώσσα! ;)
-
Δεν τους έστειλε η Τράπεζα, αλλά το υποχρεωτικό 10 σε Μαθηματικά - Γλώσσα! ;)
Το οποίο υποχρεωτικό 10 θα έπρεπε να είναι για όλα τα μαθήματα ::)
-
Ναι αλλά να υπήρχαν και διέξοδοι για όσους θέλουν να ασχοληθούν με την τεχνική εκπαίδευση..
-
Ναι αλλά να υπήρχαν και διέξοδοι για όσους θέλουν να ασχοληθούν με την τεχνική εκπαίδευση..
Aκριβώς αυτό είναι το πρόβλημα. Στην Ελλάδα, τεχνική εκπαίδευση υπήρχε μόνο τις εποχές που ο κάθε μάστορας εκπαίδευε μαστορόπουλα. Από πλευράς κράτους όμως δεν υπήρξε ποτέ ουσιαστική μέριμνα για οργανωμένη τεχνική εκπαίδευση, όπως άλλωστε δεν υπήρξε ποτέ ιδιαίτερη μέριμνα για την ανάπτυξη του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα της οικονομίας.
Αντιθέτως, άφησαν τα πράγματα στον αυτόματο πιλότο, χωρίς καμία καθοδήγηση και οργάνωση. Ήτοι, έβαλαν όλα τα παιδιά όχι απλώς να τελειώνουν τη βασική εκπαίδευση (πράγμα απολύτως θεμιτό), αλλά να τρώνε τα χρόνια τους για να τελειώσουν κουτσά-στραβά και με σπρώξιμο το λύκειο ή και το πανεπιστήμιο, ακόμα κι αν δεν είχαν ούτε τα φόντα ούτε ιδιαίτερη όρεξη να αποκτήσουν εξειδικευμένες επιστημονικές γνώσεις.
Έτσι ανέβαλλαν για κάποια χρόνια την είσοδό τους στην αγορά εργασίας, στην οποία δύσκολα θα έβρισκαν κάτι σε οποιονδήποτε τομέα, αφού δεν τους είχε δοθεί η ανάλογη εκπαίδευση. Κι όταν τελικά έβγαιναν στα 22 τους, είτε προσπαθούσαν εκ των υστέρων να μάθουν κάποια τέχνη στα γρήγορα ή άρχιζαν τα παρακάλια για να "βολευτούν" στη μια ή την άλλη διοικητική θέση....
Ο καθένας θα έπρεπε να προσπαθεί να τελειοποιηθεί σ' αυτό στο οποίο έχει κλίση, είτε είναι η επιστήμη είτε κάποια τέχνη, ώστε να μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα στην κοινωνία και στον εαυτό του. Γιατί να τρώει τα χρόνια του σε κάτι που δεν τον "γεμίζει" και στο οποίο δεν μπορεί να αποδώσει, νιώθοντας συνεχώς ότι αποτυγχάνει, όταν μπορεί να γίνει άριστος σε κάποιο άλλο αντικείμενο;
Αυτή η ισοπέδωση των ανθρώπινων δεξιοτήτων, μπορεί να χαϊδεύει αυτιά με το ψευτοεπιχείρημα ότι όλοι είμαστε ικανοί για τα ίδια πράγματα, αλλά δημιουργεί μόνο μετριότητες σε όλους τους τομείς. :-X
Ούτε όλοι μπορούν να γίνουν καλοί επιστήμονες ούτε όλοι έχουν τα φόντα για να γίνουν καλοί τεχνίτες.
Στην Ελβετία λ.χ τα παιδιά περνάνε από ειδικές εξετάσεις κατά τη διάρκεια των γυμνασιακών τους σπουδών και κατευθύνονται ανάλογα με την κλίση τους προς τις ανάλογες σπουδές, οι οποίες τους επιτρέπουν μετά να βρουν δουλειά. Γι' αυτό και λίγοι, μόνο αυτοί που πραγματικά το θέλουν, συνεχίζουν για πανεπιστημιακές σπουδές, χωρίς αυτό να θεωρείται ήττα του εκπαιδευτικού τους συστήματος.
-
Μα υπάρχουν σχολές ΟΑΕΔ, ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ, ΙΕΚ (το τελευταίο όχι και τόσο τεχνικό βέβαια).
Δεν ξέρω σε τι επίπεδο τεχνικής εκπαίδευσης είναι όλα αυτά, αλλά η επιλογή θεωρητικά υπάρχει. Μετά το γυμνάσιο είναι στο χέρι του μαθητή (βασικά των γονιών του) να επιλέξει τι θέλει και σε τι είναι πιο ικανός.
-
Nαι, υπάρχουν, αλλά κακά τα ψέματα, δεν ενδιαφέρονται και τόσο για το επίπεδο των παρεχόμενων γνώσεων εκεί.
Επιπλέον, όπως πολύ σωστά λες, η υπόθεση εναποτίθεται στους γονείς οι οποίοι επιλέγουν με βάση τα προσωπικά τους όνειρα, τα προβαλλόμενα πρότυπα ή ακόμα και στην τύχη.
Δεν υπάρχει καμία επίσημη βοήθεια εκ μέρους του σχολείου ως προς το ποια κατεύθυνση ταιριάζει περισσότερο στο παιδί τους.
-
Υπάρχουν τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού (Άριστον κλπ), που θα έπρεπε να γίνονται και μέσα στα σχολεία.
-
Μα υπάρχουν σχολές ΟΑΕΔ, ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ, ΙΕΚ (το τελευταίο όχι και τόσο τεχνικό βέβαια).
Δεν ξέρω σε τι επίπεδο τεχνικής εκπαίδευσης είναι όλα αυτά, αλλά η επιλογή θεωρητικά υπάρχει. Μετά το γυμνάσιο είναι στο χέρι του μαθητή (βασικά των γονιών του) να επιλέξει τι θέλει και σε τι είναι πιο ικανός.
Καλά το λες συνάδελφε.. Θεωρητικά..!!
-
Μα υπάρχουν σχολές ΟΑΕΔ, ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ, ΙΕΚ (το τελευταίο όχι και τόσο τεχνικό βέβαια).
Δεν ξέρω σε τι επίπεδο τεχνικής εκπαίδευσης είναι όλα αυτά, αλλά η επιλογή θεωρητικά υπάρχει. Μετά το γυμνάσιο είναι στο χέρι του μαθητή (βασικά των γονιών του) να επιλέξει τι θέλει και σε τι είναι πιο ικανός.
Νομίζω οτι αυτό είναι το στοιχείο που παίζει τον σημαντικότερο ρόλο!
-
-
Υπάρχουν τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού (Άριστον κλπ), που θα έπρεπε να γίνονται και μέσα στα σχολεία.
-
-
apri αυτά τα τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού "δείχνουν" πιο/α ειδικότητα/ες είναι πιο κατάλληλες για έναν μαθητή. Δεν έχουν να κάνουν με τεστ iq (τα οποία θεωρώ εντελώς υποκειμενικά και άχρηστα εν γένει).
Κατά τα άλλα συμφωνώ μαζί σου ότι πετυχημένος είναι αυτός που ασχολείται επαγγελματικά με κάτι που πραγματικά γουστάρει, χωρίς να επιδιώκει να πλουτίσει. Δυστυχώς η πλειοψηφία της κοινωνίας (και των γονιών) δεν το βλέπει έτσι.. πετυχημένος για αυτούς είναι ο τάδε γνωστός που βγάζει τόσα κάθε μήνα (κι ας κάνει την πιο βαρετή δουλειά του κόσμου) και φαίνεται στην κοινωνία ως "πετυχημένος".
-
Μα αν κάνεις κάτι με μεράκι θα είσαι και πετυχημένος!! Μόνο έτσι θα βλέπεις τη δουλειά ως χόμπι και θα την κάνεις ευχάριστα!!
-
Η δουλεια δεν είναι χόμπι και γι αυτό πρέπει να σου εξασφαλίζει κάτι παραπάνω από τα προς το ζην. Να ζεις δηλαδή αξιοπρεπώς.
-
apri αυτά τα τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού "δείχνουν" πιο/α ειδικότητα/ες είναι πιο κατάλληλες για έναν μαθητή. Δεν έχουν να κάνουν με τεστ iq (τα οποία θεωρώ εντελώς υποκειμενικά και άχρηστα εν γένει).
To ξέρω. Τα ανέφερα απλώς γιατί αποτυπώνουν και αναπαράγουν την πιο διαδεδομένη άποψη για το ποιος πρέπει να θεωρείται έξυπνος (δηλ. αυτός που είναι καλός στα μαθηματικά).
Άσχετα, αν κατά βάθος μέσα τους οι περισσότεροι θεωρούν έξυπνο τον "καπάτσο".
Δεν υπονοώ, βέβαια, ότι όλοι έχουν ακριβώς τις ίδιες νοητικές ικανότητες. Θεωρώ ωστόσο ότι ένα μεγάλος μέρος όσων έχουν βιώσει τη σχολική αποτυχία, αποτυγχάνουν όχι γιατί δεν ήταν αρκετά έξυπνοι, αλλά γιατί τα αντικείμενα δεν τους ενδιέφεραν και δεν ανταποκρίνονταν στις κλίσεις τους.
-
Μπορούμε να έχουμε το ποσοστό διαρροής?
επισης, δεν είναι ο γονιος, κυρια και αποκλειστικά, ο υπεύθυνος,
δεν είναι η τραπεζα θεματων,
είναι μια γενικότερη σταση στην περιρρέουσα κατάσταση ανασφάλειας, αβεβαιότητας και φόβου..
"Γιέ μου, πού πας?....Μάνα, θα παω στα καράβια )
-
Στο Λύκειο όπως σε όλες τις υπόλοιπες βαθμίδες της εκπαίδευσης πρέπει να γίνουν πολλές αλλαγές και δομής και ουσίας.
Σημαντικό είναι να απαλλαγεί το λύκειο από την παπαγαλία, τη βαθμοθηρία, το φορμαλισμό και την αποσπασματικότητα. Φυσικά πρέπει να αποσυνδεθεί από την εισαγωγή στην τριτοβάθμια.
Το σχολείο θα έπρεπε να αναπτύσσει ελεύθερα πνεύματα, να προσφέρει βασικές γνώσεις (που στο σύγχρονο κόσμο δεν σημαίνει απλές και λίγες αλλά το αντίθετο), να αναπτύσσει την κριτική ικανότητα, να καλλιεργεί το αισθητικό κριτήριο του μαθητή κλπ.
Επίσης σημαντικό είναι το απολυτήριο να προσφέρει και κάποια επαγγελματικά δικαιώματα.
Έτσι θεωρώ ότι πρέπει να έχουμε έναν τύπο λυκείου με γενική κατεύθυνση για όλους αλλά και με ισχυρό των ρόλο των πρακτικών μαθημάτων από τα οποία να κάνουν επιλογές υποχρεωτικά όλοι οι μαθητές.
Και για αυτό χρειάζεται και μια κοινωνία να μπορεί να απασχολεί απόφοιτους Λυκείου που φυσικά δεν θα έχουν σχέση με τους σημερινούς.
Η αφορμή για να καταθέσω επιγραμματικά εδώ την άποψή μου είναι το άρθρο που παραθέτω στη συνέχεια και θεωρώ σημαντικό να σας κοινοποιήσω.
http://www.alfavita.gr/apopsin/6-%C2%AB%CE%BF%CE%B4%CE%B7%CE%B3%CE%AF%CE%B5%CF%82%C2%BB-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%BC%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CE%BD%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B4%CE%AC%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BD