Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Μετά τον διορισμό / την πρόσληψη => Σχολική ζώνη => Μήνυμα ξεκίνησε από: fereggyos στις Ιανουαρίου 14, 2025, 07:49:00 pm
-
Καλησπέρα συνάδελφοι,
Χθες ανακοίνωσα σε ένα τμήμα μου ότι βάσει των σχετικά χαμηλών επιδόσεων που έχουν σημειώσει ορισμένοι μαθητές σε διαγωνίσματα - τεστ, καθώς και της εξίσου χαμηλής προφορικής τους επίδοσης, ενδέχεται κάποιοι να έχουν βαθμούς κάτω από τη βάση, χωρίς να αναφέρω συγκεκριμένα ονόματα.
Σήμερα με κάλεσε η διεύθυνση του σχολείου σε συνάντηση για να μου ανακοινώσει ότι κλιμάκιο μαθητών από το παραπάνω τμήμα την επισκέφθηκε και της "εκμυστηρεύθηκε" ότι δήθεν έσπρωξα βίαια έναν μαθητή και ότι είναι έτοιμος ο ίδιος μαζί με έναν υποτιθέμενο μάρτυρα να καταγγείλουν το "συμβάν" στην τοπική δδε σε συνεργασία και με τους γονείς τους. Εξήγησα ότι ουδέποτε έλαβε χώρα τέτοιο περιστατικό και ότι είναι παντελώς ανυπόστατο, διαβεβαιώνοντάς την πως πρόκειται για κακόβουλη εκδικητική κατασκευή από πλευράς των μαθητών, λόγω των επικείμενων χαμηλών βαθμών.
Κατόπιν συζητήσεων, συνάδελφοι με προέτρεψαν να περάσω σε ευθεία αντεπίθεση - από τη στιγμή που πρόκειται για κατάφωρη σκευωρία - και να μηνύσω τους γονείς για παραμέληση ανηλίκων και συκοφαντική δυσφήμιση κατά συναυτουργία και από κοινού, αν τελικά προβούν σε επίσημη καταγγελία.
Γνωρίζει κάποιος αν υπάρχουν άλλες παράμετροι / επιλογές που θα μπορούσα να λάβω υπόψη μου στη συγκεκριμένη περίπτωση ; ???
-
Μάλιστα. Και μη χειρότερα. Σαπίλα. Συμφωνώ κι εγώ πως, αν προβούν πράγματι σε καταγγελία, χρειάζεται να μηνύσεις τους γονείς. Όμως, για να μη φτάσουν τα πράγματα εκεί, θα σου 'λεγα να μιλήσεις με τους γονείς των παιδιών αυτών (του "θύματος" και του "μάρτυρα") ώστε να τους εξηγήσεις πώς έχουν τα πράγματα. Κατά τη γνώμη μου να επικοινωνήσεις και με την ΕΛΜΕ σου.
ΥΓ: Παιδιά ποτέ μα ποτέ μη λέτε εκ των προτέρων τι βαθμούς θα βάλετε. Τους βάζετε τους βλέπουν με τους ελέγχους κι άντε γεια.
-
Πολυ καλα μας κανουν...Οταν εχεις διευθυντές οι οποίοι τρέμουν την σκιά τους και χρησιμοποιούν ρουφιάνους (εκπαιδευτικούς δυστυχώς) για να ελέγχουν το σχολείο αυτό μας ταιριάζει... 8)
ΥΓ...Πικρή διαπίστωση σήμερα...και μαντέψτε ποιον ρουφιανευουν ...τον συνάδελφο... :'(
-
Μέσα στην ατυχία σου κινδυνεύεις να χάσεις ένα πολύτιμο δώρο που σου έκαναν, την έγκαιρη ενημέρωση. Είτε αθώος, είτε ένοχος είσαι (υπάρχει περίπτωση να πυροδότησες απλά με το θέμα των βαθμών κάτι που όντως είχες κάνει, αυτό θα πει κάποιος από την άλλη πλευρά), είτε σοβαρό το συμβάν, είτε ασήμαντο (γιατί δεν ξέρουμε λεπτομέρειες βέβαια), ένα κλιμάκιο μαθητών με σοβαρότητα αναφέρθηκε στην διεύθυνση του σχολείου. Μάλιστα ενημέρωσε για επικείμενη καταγγελία σε ανώτερο επίπεδο, γεγονός που θα σε βάλει σε μπελάδες. Έπρεπε να είχες χρησιμοποιήσει το απόγευμα ώστε να πάρεις οδηγίες από δικηγόρο. Ενδεχομένως η τηλ επικοινωνία με τους γονείς από εσένα δεν είναι η ενδεδειγμένη λύση. Δεν ξέρουμε επίσης ποιες ενέργειες έκανε η διευθύντρια. Αποκλείεται να έμεινε αμέτοχη. Οι προσωπικές διαβεβαιώσεις από εσένα δεν σημαίνουν τίποτα σε περιπτώσεις καταγγελίας.
Ελπίζω να κατάλαβες πως προσπαθώ να βοηθήσω και μόνο, βλέποντας ρεαλιστικά την κατάσταση. Δες δικηγόρο.
-
Αν ήταν σωστός ο διευθυντής, θα είχε μεριμνήσει ο ίδιος ώστε το θέμα να λήξει εντός σχολείου. Αλλωστε πρώτα οι γονείς έπρεπε να πάνε στον διευθυντή και μετά, αν δεν έβρισκαν λύση, στην ΔΔΕ. Τι σχολείο είναι αυτό; Προφανώς μιλάμε για περίπτωση σχολείου όπου όλοι λειτουργούν με πισώπλατα χτυπήματα. Συμβουλή από δικηγόρο άμεσα.
-
Εγώ θα σου έλεγα να κάνεις πρώτα μια συζήτηση με τους μαθητές & τους γονείς τους. Ίσως θα ήταν καλό να τους καλέσεις όλους μαζί και να κάνετε συνάντηση παρουσία διεύθυνσης και υποδιεθυνσης.
Μετά θα απευθυνόμουν στην ελμε και μετά στη δευτεροβαθμια. Αλλά θα έπαιρνα και συμβουλές δικηγόρου.
Έγινε έκτακτη συνέλευση διδασκόντων;
-
Μιλάμε για επαλ ή γελ;
-
Καλησπέρα συνάδελφοι,
Χθες ανακοίνωσα σε ένα τμήμα μου ότι βάσει των σχετικά χαμηλών επιδόσεων που έχουν σημειώσει ορισμένοι μαθητές σε διαγωνίσματα - τεστ, καθώς και της εξίσου χαμηλής προφορικής τους επίδοσης, ενδέχεται κάποιοι να έχουν βαθμούς κάτω από τη βάση, χωρίς να αναφέρω συγκεκριμένα ονόματα.
Σήμερα με κάλεσε η διεύθυνση του σχολείου σε συνάντηση για να μου ανακοινώσει ότι κλιμάκιο μαθητών από το παραπάνω τμήμα την επισκέφθηκε και της "εκμυστηρεύθηκε" ότι δήθεν έσπρωξα βίαια έναν μαθητή και ότι είναι έτοιμος ο ίδιος μαζί με έναν υποτιθέμενο μάρτυρα να καταγγείλουν το "συμβάν" στην τοπική δδε σε συνεργασία και με τους γονείς τους. Εξήγησα ότι ουδέποτε έλαβε χώρα τέτοιο περιστατικό και ότι είναι παντελώς ανυπόστατο, διαβεβαιώνοντάς την πως πρόκειται για κακόβουλη εκδικητική κατασκευή από πλευράς των μαθητών, λόγω των επικείμενων χαμηλών βαθμών.
Κατόπιν συζητήσεων, συνάδελφοι με προέτρεψαν να περάσω σε ευθεία αντεπίθεση - από τη στιγμή που πρόκειται για κατάφωρη σκευωρία - και να μηνύσω τους γονείς για παραμέληση ανηλίκων και συκοφαντική δυσφήμιση κατά συναυτουργία και από κοινού, αν τελικά προβούν σε επίσημη καταγγελία.
Γνωρίζει κάποιος αν υπάρχουν άλλες παράμετροι / επιλογές που θα μπορούσα να λάβω υπόψη μου στη συγκεκριμένη περίπτωση ; ???
Ούτε μα ούτε μου, αν κάνουν καταγγελία να κάνεις μήνυση κατευθείαν και πριν από αυτό να ενημερώσεις το ίδιο το τμήμα οτι θα το κανεις.
Θα πεις οτι θα μηνύσεις όλο το τμήμα είτε συμμετέχουν σε αυτή την καταγγελία είτε όχι Επίσης να βάλεις πολύ πιο χαμηλούς βαθμούς απο οτι είπες οτι θα βάλεις να ειναι εκδικητικοί δλδ π.χ. αν ήταν να βάλεις 9 στον Γιωργάκη να του βάλεις 7.
Δυστυχώς υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν με την κουβέντα παρά μονό με πράξεις. Επίσης στο θέμα απουσιών να είσαι αμετακίνητος αν π.χ. θέλουν να σβήσουν απουσίες κλπ Τέλος να κρατας καθημερινο ημερολογιο για τον διευθυντή και για τους άλλους καθηγητές, αν δεν σε στηρίξουν να κάνεις καταγγελίες στην ΔΔΕ για αυτούς. Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση.
-
Η διεύθυνση του σχολείου σου είναι απαράδεκτη διότι έπρεπε ήδη να έχει διερευνήσει το θέμα και να το έχει λήξει από πλευράς της, ώστε όταν από τη ΔΔΕ ζητηθεί η γνώμη της για το συμβάν, να αποστείλει αμέσως έκθεση που θα δείχνει ότι διερεύνησε το περιστατικό και με τη μαρτυρία των υπολοίπων μαθητών απέδειξε ότι αυτό δεν έγινε. Επομένως αφού δεν εχεις κάλυψη από την υπηρεσία, δυστυχώς δεν εχειις άλλη λύση από το να αναζητήσεις νομικές συμβουλές. Δεν θα πω κάτι για την ΕΛΜΕ γιατί δεν ξέρω τι φάση είναι, μπορεί πχ να συμπαθούν τον διευθυντή σου επειδή είναι κατά της αξιολόγησης και να κρεμάσουν εσένα.
Μην ανοίξεις κουβέντα με μαθητες και γονείς τους. Δεν θα αυτοεξευτελιζομαστε ζητιανεύοντας την προσοχή τους.
Εχω μια απορία όμως. Είσαι ο μόνος που έχει αφήσει να υπονοηθεί στο τμήμα ότι θα μπουν βαθμοί κάτω από τη βάση; Τα παιδιά αυτά δεν έχουν πάρει ποτέ κάτω από τη βάση;
Εάν έχουμε να κάνουμε με παιδιά πολύ κακομαθημένα γαϊδουρια που συσπειρώνονται και λειτουργούν σαν όχλος, ενέργειες προειδοποίησης για βαθμούς ή για μέτρα κλπ, μπορεί να πυροδοτήσουν πολύ άσχημες αντιδράσεις γιατί ενώνονται σαν όχλος ή καλύτερα σαν συμμορία και ζητούν το λόγο. Μας έχει συμβεί σε Γυμνάσιο. Όχι με τέτοιες ψευδείς καταγγελίες αλλά ήταν τέλος πάντων μια απρόβλεπτη αντίδραση που είχε το τελείως αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που περιμέναμε (την προειδοποίηση για να σταματήσουν κάποιες συμπεριφορές) και έκτοτε το τμήμα πήρε την κάτω βόλτα, με τις πλάτες και τις ευλογίες των γονέων. Αυτό το λέω γιατί κάποιες φορές, λέμε κάτι που νομίζουμε ότι θα έχει ένα θετικό αποτέλεσμα, αλλά οι μαθητες δεν το ερμηνεύουν έτσι και γυρίζει εις βάρος μας. Μπορεί κι εμείς να διαβάσαμε λάθος μια κατάσταση, να υποτιμήσαμε κάποια ανησυχητικά σημάδια, να θεωρήσαμε ότι μια μέθοδος που δοκιμάστηκε κάπου, θα πετύχει παντού κοκ. Γι αυτό πρέπει στο σχολείο να συζητάμε, να μαζεύουμε πληροφορίες για τα τμήματα ή τα άτομα που μας προβληματίζουν, να έχουμε μια εικόνα τξς συμπεριφοράς τους και του πώς τους αντιμετωπίζουν οι άλλοι καθηγητές. Μια τετοια κίνηση εκ μέρους τους, δεν μπορεί να είναι πρωτοφανής. Θα έχουν σίγουρα δώσει δείγματα με κάποια διαβαθμιση.
-
Μια πρώτη ενημέρωση μου έγινε σήμερα, αύριο θα γίνει συνάντηση με τους εμπλεκόμενους, τον σύμβουλο και την διεύθυνση του σχολείου. Αν το θέμα πάρει έκταση και δεν διαλευκανθεί, τότε θα ζητήσω τη σύγκληση του συλλόγου, θα μιλήσω με ΕΛΜΕ και θα αναζητήσω νομικές συμβουλές για περαιτέρω ενέργειες / μήνυση. Ευχαριστώ για την υποστήριξη
-
Εξωφρενικές καταστάσεις!!
Καλύτερα να συμβουλευτείς δικηγόρο. Όπως αναφέρθηκε, η διεύθυνση του σχολείου θα έπρεπε να διερευνήσει την υπόθεση για να αποδειχθεί η σκευωρία και να επιβάλλει αυστηρές ποινές για να σφίξουν οι κώλοι αλλά για να φτάνουν τα πράγματα σε αυτό το σημείο, μάλλον δεν μπορείς να ποντάρεις σε αυτό.
Δε ξέρω τι σχέση έχεις με τους γονείς των παιδιών του τμήματος αλλά αμφιβάλλω αν η επικοινωνία μαζί τους, με δική σου πρωτοβουλία, θα διορθώσει την κατάσταση.
Επίσης, αν αναγκαστείς να υποκύψεις και να "συμμορφωθείς με τις υποδείξεις" να ξέρεις ότι πέρα από όλα τα υπόλοιπα ζητήματα, το μόνο σίγουρο είναι ότι τέτοιου είδους εκβιασμοί θα συνεχιστούν!
Κουράγιο συνάδελφε, εύχομαι να δικαιωθείς και οι εκκολαπτόμενοι "χανιώτες-ροδίτες" να πάρουν το μάθημά τους!
-
Εγώ θα επεδίωκα συζήτηση με τους γονείς των δυο μαθητών που εμπλέκονται. Υπάρχει πιθανότητα να καταλάβουν τι συμβαίνει και να σταματήσει όλος τούτος ο παραλογισμός. Αν επιμείνουν τότε οπωσδήποτε νομική υποστήριξη για όσα θ' ακολουθήσουν. Θεωρώ πως καλό είναι να ενημερώσεις και την ΕΛΜΕ σου.
ΥΓ: Για παροχή νομικής υποστήριξης σε κάθε σχολείο για τους καθηγητές, απ' το υπουργείο, ούτε λόγος... Δεν πειράζει. Οι ΕΛΜΕ φταιν που δεν αποδέχονται τη λύση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε. Την αξιολόγησιν. Τεσπά.
-
Ξεκαθαρα φταιει ο διευθυντης και καποιοι μαθητοπατερες του συλλογου. Δεν θα επρεπε καν αν ηταν σωστοι να δινουν χωρο για κακοβουλες ενεργειες τετοιες απο μαθητες και οχι να ανοιγουν και συζητησουλες μαζι τους. ειναι στα πλαισια των καλων συναδελφικων σχεσεων που λεγαμε τις προαλλες οτι επικρατουν στα σχολεια.
Απειλουν, τους περνα, τους βαζουν βαθμους να μην απειλουν , δεν προχωρουν σε καταγγελίες και ολοι αισθάνονται ευτυχισμενοι στην τοποθεσία σχολείο.
Βασικά αυτή ειναι πάγια τακτική μαθητων και γονέων. Στους περισσότερους εκπαιδευτικους που διδασκουν σε γυμνασια και σε δημοτικά οι απειλες ειναι στανταρ φαινομενο.
Καλά αυτά που του λετε αλλα πρακτικα μη ευκολα εφαρμόσιμα και χρονοβορα ψυχοφθόρα κτλ
Αν κάθε φορά που μας απειλούν μαθητές, γονείς, άλλοι καθηγητες του σχολείου συμβουλευόμασταν δικηγόρο τότε θα επρεπε να παιρνουμε συνεχεια δανεια για να αντεπεξελθουμε σε αυτο. Το συμβουλευομαι δικηγορο κοστιζει πολυ, και μαλιστα δυσκολα βρισκεις δικηγορο που να ειναι καλός σε θεματα εκπαιδευτικα λόγω της χαώδους καταστασης που επικρατει (ακόμη και η εκπαιδευτική νομοθεσία χαώδης ειναι).
Για καταγγελιες, ασφαλιστικα μετρα κτλ εξαρταται και παλι αν θες να το περασεις σε αλλο λεβελ και να ανοιξεις μέτωπο στο σχολείο.
επίσης αυτη την συμπεριφορα ειτε λεγατε για βαθμούς ειτε όχι θα την εκαναν, δεν παιζει ρολο οτι τους ενοιασες πριν παρουν βαθμους οτι καποιοι θα ειναι κατω απο τη βαση, ξερουν απο μονοι τους οτι τα εχουν παει χαλια και θα λειτουργούσαν έτσι για να προλαβουν την γκρίνια των γονιών τους.
Επίσης και να προσπαθήσεις να κάνεις συζήτηση με τους γονεις τους οκ ειναι το πρωτο βημα αλλα ακρη δεθα βγάλεις γιατι παιδια που προβαινουν σε τετοιες πραξεις ειναι ακριβως μια κακη αντιγραφη της εικονας των γονιων τους. Το πιθανοτερο ειναι οτι δε θα συννενοηθεις με τους γονεις και θα σπασεις και τα νευρα σου αδικα.
Δεν προκειται να περάσουν σε υλοποίηση των απειλών γιατι πρώτον δεν εχουν αποδείξεις και δεύτερον δεν συνέβει κάτι τέτοιο οπως λες και επισης συνηθως αυτα τα ατομα ειναι απλα θρασύδειλα.
Μπορείς να τους παίξεις με εξίσου ύπουλο και στρατηγικό τρόπο, με ψυχολογικό πόλεμο στην γκρίζα ζώνη. Ακαμψία στα πάντα στο β τετράμηνο: αργούν ένα δευτερόλεπτο απουσία, τεστ κάθε φορά σε κάθε μάθημα, δεν τους διευκολύνεις πουθενά, δεν συνοδεύεις πουθενα κ.α. πιο ευκολα θα βαλουν μυαλο με αυτο τον τρόπο και δεν μπορούν να παραπονεθουν και για κάτι γιατι ειναι συνομα όλα.
-
Όταν μιλάτε κάποιοι για εξωφρενικές καταστάσεις και άλλα τέτοια χαριτωμένα θυμηθείτε αυτό πριν λίγο καιρό
https://www.youtube.com/watch?v=V9AilBSsFd8&t=1s (https://www.youtube.com/watch?v=V9AilBSsFd8&t=1s)
-
Το θέμα είναι ότι μέχρι προσφατα αυτά περιμέναμε ότι θα γίνονταν σε ΕΠΑΛ ή σε περιοχές όπου ξεχειλίζει η μάτσο αντριλα. Τώρα αυτό που περιγράφει ο συνάδελφος χαλαρά συμβαίνει σε Γυμνάσια.
-
Μήπως θα ήταν καλύτερα να βγείς εσύ ένα βήμα μπροστά ;
Να συντάξεις μια καταγγελία ( η βοήθεια δικηγόρου θα αύξανε το κύρος και την σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζεις το θέμα ) για το περιστατικό και να τη προωθήσεις στην ΔΔΕ.
Αυτό ( σίγουρα ) θα αναγκάσει την διεύθυνση του σχολείου σου να εμπλακεί περισσότερο.
Όλοι αυτοί ( μαθητές - νέοι δ/ντες ) είναι συνήθως θρασύδειλοι.
Τι λές ( λέτε ) ;
-
Πώς να καταγγείλει ο εκπαιδευτικός τους μαθητες στη ΔΔΕ; Τι σχέση έχει το ένα με το άλλο;
Αν ένας μαθητής έχει κάθε είδους απρεπή συμπεριφορά εντός σχολείου, τον τιμωρεί ο σύλλογος διδασκόντων ή αν είναι κάτι με άλλες διαστάσεις, ενημερώνονται άλλες υπηρεσίες. Η ΔΔΕ (μέσω του συμβούλου παιδαγωγικής ευθύνης) θα ενημερωθεί για πολύ σοβαρα ζητήματα που αντιμετωπίζει μια σχολική μονάδα ώστε να παρέχει κάποια υποστήριξη ή να είναι σε ετοιμότητα στην περίπτωση που υπάρξει και νομική εμπλοκή. Δεν μπορεί η ΔΔΕ να ασχοληθεί η ίδια για να αντιμετωπίσει παραπτώματα μαθητών ή γονείς που ξεπερνούν τα όρια. Και καταγγελία από μαθητες να γίνει, η ΔΔΕ πρώτα θα διερευνήσει το θέμα με βάση την έκθεση του διευθυντή (και το πιο πιθανό είναι να το κλείσει εκεί, παρα τα όσα φαντασιώνονται οι γονείς). Ακόμα και με τον χειρισμό του διευθυντή να ειναο δυσαρεστημένος κάποιος (που εδώ έχει λόγους να είναι), υπάρχουν κάποιες διαδικασίες, δεν στέλνουμε κατευθείαν χαρτιά επάνω.
-
Έχω ήδη μιλήσει και δεν θα έγραφα τίποτα παραπάνω, αν δεν υπήρχε αυτό το μήνυμα:
... Στους περισσότερους εκπαιδευτικους που διδασκουν σε γυμνασια και σε δημοτικά οι απειλες ειναι στανταρ φαινομενο.
Καλά αυτά που του λετε αλλα πρακτικα μη ευκολα εφαρμόσιμα και χρονοβορα ψυχοφθόρα κτλ
Αν κάθε φορά που μας απειλούν μαθητές, γονείς, άλλοι καθηγητες του σχολείου συμβουλευόμασταν δικηγόρο τότε θα επρεπε να παιρνουμε συνεχεια δανεια για να αντεπεξελθουμε σε αυτο. Το συμβουλευομαι δικηγορο κοστιζει πολυ, και μαλιστα δυσκολα βρισκεις δικηγορο που να ειναι καλός σε θεματα εκπαιδευτικα λόγω της χαώδους καταστασης που επικρατει (ακόμη και η εκπαιδευτική νομοθεσία χαώδης ειναι).
Για καταγγελιες, ασφαλιστικα μετρα κτλ εξαρταται και παλι αν θες να το περασεις σε αλλο λεβελ και να ανοιξεις μέτωπο στο σχολείο...
Δεν έχω κανένα στοιχείο για απειλές τέτοιου είδους σε Γυμνάσια, ούτε σε Δημοτικά(!) και μάλιστα στους περισσότερους εκπαιδευτικούς. Αν υπάρχουν τέτοια στοιχεία που αγνοώ, πολύ θα ήθελα να έχω πρόσβαση.
Προσωπικά δεν θα συνιστούσα σε κάποιον που ίσως να μην έχει επικοινωνιακές δεξιότητες να μιλήσει με γονείς που έχουν δώσει τόσες ελευθερίες στα τέκνα τους ώστε να μιλούν για λογαριασμό τους, ακόμη και αν είναι μπλόφα. Τα σχετικά με εκδικητική συμπεριφορά που ακούω, με εκπλήσσουν το λιγότερο μπορώ να πω, διότι δεν αρμόζουν σε εκπαιδευτικούς και έχω πολύ κατασταλαγμένη γνώμη για το ποιος είναι δάσκαλος και ποιος είναι μαφιόζος. Γνωρίζοντας πολύ καλά λόγω σπουδών τι ορίζει ο νόμος, μίλησα όπως θα ήθελα να μου μιλήσει κάποιος αν δεν ήξερα. Εγώ δεν θα ήθελα να έχω φάκελο με τέτοιου είδους καταγγελίες από μαθητές και θα διέθετα και το τελευταίο μου πενηντάευρο αρχές του μήνα για να καθαρίσω εγκαίρως το όνομά μου, αν έπεφτα σε τέτοια παγίδα. Που δεν νομίζω πως συμβαίνει στα καλά καθούμενα σε Γυμνάσια, μάλλον αφορά ΕΠΑΛ και γι΄αυτό και η χαλαρότητα των υπολοίπων σας.
-
Προσωπικά δεν θα συνιστούσα σε κάποιον που ίσως να μην έχει επικοινωνιακές δεξιότητες να μιλήσει με γονείς που έχουν δώσει τόσες ελευθερίες στα τέκνα τους ώστε να μιλούν για λογαριασμό τους, ακόμη και αν είναι μπλόφα.
Αυτό, ωστόσο, δεν αναιρεί την ανάγκη να επιχειρηθεί πάση θυσία η εκτόνωση, και όχι φυσικά με υποχώρηση του εκπαιδευτικού σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση, καθώς -το ανέφερε και ο/η anti_08- η προσφυγή στη νομική οδό (νομική συμβουλή από δικηγόρο, κατάθεσση μήνυσης κ.λπ) κοστίζει. Και κοστίζει αρκετά. Για τη μήνυση, τη σύνταξή της, και την (πρώτη) νομική συμβουλή από δικηγόρο, χρειάζονται αμέσως-αμέσως 150 ευρώ (και ίσως λέω και λίγα, αφού μόνο το παράβολο της μήνυσης κοστίζει 100 ευρώ). Για φανταστείτε, αμέσως μετά από αυτό το τμήμα, να ακολουθήσουν κι άλλα του ίδιου σχολείου σε ίδιες ανυπόστατες "καταγγελίες" και ο καταγγελόμενος εκπαιδευτικός να πρέπει να ανοίξει φάμπρικα μηνύσεων. Για τις επικοινωνιακές δεξιότητες, την πιθανή έλλειψη των οποίων επικαλείστε, εγώ με τη σειρά μου θεωρώ αδιανόητο να μην τις έχει αποκτήσει κάθε εκπαιδευτικός, ακόμα και αναπληρωτής μετά από έστω και μόνον ένα χρόνο εμπειρίας. Είναι δυνατόν να διδάσκει κάποιος και να μην έχει καλλιεργήσει επικοινωνιακές δεξιότητες;
Οπότε, υπό το παραπάνω πρίσμα, εγώ θα προσυπέγραφα αυτή την παραίνεση, και το ζητούμενο για τον εκπαιδευτικό είναι να καταστεί αποτελεσματική:
Εγώ θα επεδίωκα συζήτηση με τους γονείς των δυο μαθητών που εμπλέκονται. Υπάρχει πιθανότητα να καταλάβουν τι συμβαίνει και να σταματήσει όλος τούτος ο παραλογισμός. (...) Θεωρώ πως καλό είναι να ενημερώσεις και την ΕΛΜΕ σου.
-
@ppil με βάση τα όσα έχω ζήσει εγω στο Γυμνάσιο μου, πιστεύω ότι άνετα μπορεί να συμβεί, ή έστω να επιχειρηθεί να συμβεί, ανάλογα βέβαια και με το ποσο ευήκοα ώτα θα συναντήσουν στο γραφείο του διευθυντή. Τα παιδιά αυτής της γενιάς που τώρα είναι Γυμνάσιο έχω αντιληφθεί ότι είναι πολύ πολύ κακομαθημενα και δεν είναι τυχαίο και ότι τα περιστατικά παραβατικότητας που βλέπουμε στα ΜΜΕ αφορούν κυρίως ηλικίες Γυμνασίου.
Στο θέμα της επικοινωνίας με γονείς η ppil έχει δίκιο, ξανά. Θα πω όμως πάλι ότι για τετοια συμπεριφορά μαθητών σίγουρα υπάρχουν δείγματα και το σχολείο θα γνωριζει αν και σε ποιον βαθμό μπορεί κανείς να επικοινωνήσει με τπυς γονείς.
Συμφωνώ μαζί της και στα πέρι εκδικητικότητας. Πέρα από το παιδαγωγικό κομμάτι, αν οι μαθητες αντιληφθούν εκδικητική τάση ή πρόθεση, όχι απλα δεν θα μαζευτούν αλλά θα έχουν το υλικό που θέλουν για να δράσουν χειρότερα. Είναι άλλο οι συνέπειες των πράξεων και οι ποινές, αλλά η εκδίκηση.
-
@Scout
Η μήνυση κοστίζει παραπάνω -και ίσως πολύ παραπάνω ανάλογα με τον δικηγόρο- αλλά είναι σχεδόν αδύνατο (αν είναι ακριβώς όπως το φανταζόμαστε το περιστατικό) να προτείνει κάτι τέτοιο ένας δικηγόρος. Τα ίδια τα παιδιά δεν μίλησαν για μήνυση, είπαν πως θα απευθυνθούν στη ΔΔΕ. Αυτό σημαίνει πως δεν είναι εκτός τόπου και χρόνου νομικά. Ο σκοπός τους φαίνεται να είναι το να δημιουργήσουν πρόβλημα στον εκπαιδευτικό και ενδεχομένως να τον διώξουν από τη σχολική μονάδα, πιθανόν αν δεν συμμορφωθεί στα θέλω τους (ή και αν συμμορφωθεί, δεν το ξέρουμε). Το να κάνει μήνυση εκπαιδευτικός σε γονείς και μαθητές του, χωρίς μάλιστα να έχει δεχτεί μήνυση, δεν είναι ένα απλό πράγμα για πολλούς λόγους που δεν έχουν νόημα να τους συζητήσουμε τώρα και είναι και προφανείς δηλ. Η νομική συμβουλή μπορεί να είναι και χωρίς κόστος καν, αν ο δικηγόρος είναι άνθρωπος.
Επικοινωνιακές δεξιότητες δεν διαθέτουν όλοι, ούτε ψυχραιμία και δεν είμαι αρμόδια να απαντήσω στην ερώτηση του πώς μπορούν να διδάσκουν χωρίς αυτές. Ξέρω πως γίνεται να μην έχουν πάντως από εμπειρία (κ ας έχουν αγαθές προθέσεις) ακόμη και εξαιρετικοί σε προσόντα που μετράει το κράτος. Ένας δικηγόρος βοηθάει στην περίπτωση αυτή με συγκεκριμένες κατευθύνσεις.
@Έσπερος
Δέχομαι κάθε παρατήρησή σου και λυπάμαι πολύ για το μέλλον μας όταν αυτό μπορεί να συμβεί σε Γυμνάσιο και τα παιδιά είναι τόσο ανεξέλεγκτα.
Στην περιοχή μου πάντως, αν ακουγόταν τέτοιο περιστατικό, ο καθηγητής αυτός θα είχε μεγαλύτερο πρόβλημα από το κουτσομπολιό που θα ξεκινούσε.
-
Εμένα, πια, δε μ' εκπλήσσει τίποτα. Ο χρυσαυγιτισμός στα σχολειά έχει θεριέψει. Και μαζί του οι μελανοσυμμορίτικες άνανδρες πρακτικές. Αν ο συνάδελφος μπορούσε να λύσει το θέμα μιλώντας με τους γονείς θα 'ταν το καλύτερο. Γιατί η συνέχιση της υπόθεσης με μηνύσεις και ΕΔΕ είναι ψυχοφθόρα, απαιτεί χρήμα και θα πάει σε μάκρος με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
ΥΓ: Αυτό που λέμε "τοπική κοινωνία" είναι ένας εσμός ανθρωπαρίων της χειροτέρας στάθμης αμόρφωτων βλαμμένων και ρατσιστών. Ο ορισμός του μέσου μ@λ... νεοέλληνα. Εγώ δε θα 'δινα καμμιά σημασία στα λέσια που συγκροτούν την "τοπική κοινωνία".
-
@ppil στην περιοχή μου τέτοιο συμβάν δεν θα γινόταν ποτέ στο Γενικό Λύκειο και πριν από λίγα χρόνια θα έλεγα ότι ούτε στο ΕΠΑΛ. Σίγουρα όμως δεν θα συνέβαινε σε μόνιμο παλαιό καθηγητη ακόμα κ αν υπήρχε κάποιο συμβάν.
Έχω δει τα πάντα από μαθητες Γυμνασίου. Και είμαι πολύ απαισιόδοξη για το μέλλον βλέποντας κάθε Α τάξη να είναι και χειρότερη. Παρατημένη με πολλά λεφτά, τελείως αδιάφορη για υο σχολείο, γονείς εκτός τόπου και χρόνου αλλά σε ετοιμότητα να διαμαρτυρηθούν γιατί το παιδί τους μαλωθηκε. Πολύ ψέμα, εύκολο
ψέμα που βγαίνει αβίαστα, σε φάση να βλέπεις κάποιον να έχει πιάσει κάποιον από τον λαιμό και να τον βρίζει και να σου λέει ότι δεν τον έβρισε. Παιδιά πολύ χειριστικά που έχουν συνηθίσει να δουλεύουν τους γονείς τους και οι γονείς να τρέχουν να τους ξελασπώνουνε για όλα (μέχρι αστυνομία). Έτσι μεγαλώνει η νέα γενιά. Και πάλι ομως, θα το ξαναπω. Ένα τμήμα δεν στήνει σκευωρία για κάποιον επειδή άκουσε ότι θα πάρει κάτω από τη βάση μόνο και μόνο επειδή είναι κακομαθημένα, χωρίς να έχει συμβεί ξανά κάτι άλλο. Έχει το σχολείο χαλαρή προσέγγιση στους βαθμούς και τους ζόρισε ο συνάδελφος; Έχουν άλλου είδους προηγούμενα με τον συναδελφο; Έχουν αγνοηθεί από το σχολείο δείγματα μικρότερης σοβαροτητας; Υπάρχει κουλτούρα ανοχής τέτοιων περιστατικών; Αυτά είναι πολύ κρίσιμα ερωτήματα για να δώσουμε συμβουλές, γιατί τετοια περιστατικά πηγάζουν μεν από το σπίτι, τροφοδοτούνται ομβς από το ίδιο το σχολείο.
-
Εμένα, πια, δε μ' εκπλήσσει τίποτα. Ο χρυσαυγιτισμός στα σχολειά έχει θεριέψει. Και μαζί του οι μελανοσυμμορίτικες άνανδρες πρακτικές. Αν ο συνάδελφος μπορούσε να λύσει το θέμα μιλώντας με τους γονείς θα 'ταν το καλύτερο. Γιατί η συνέχιση της υπόθεσης με μηνύσεις και ΕΔΕ είναι ψυχοφθόρα, απαιτεί χρήμα και θα πάει σε μάκρος με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
ΥΓ: Αυτό που λέμε "τοπική κοινωνία" είναι ένας εσμός ανθρωπαρίων της χειροτέρας στάθμης αμόρφωτων βλαμμένων και ρατσιστών. Ο ορισμός του μέσου μ@λ... νεοέλληνα. Εγώ δε θα 'δινα καμμιά σημασία στα λέσια που συγκροτούν την "τοπική κοινωνία".
Συμφωνώ. Καλύτερα είναι το θέμα να λυθεί ενδοσχολικά, όπως έχει ήδη προταθεί.
Ευτυχώς, δεν είναι όλοι οι γονείς έτσι. Υπάρχουν και γονείς σοβαροί, που νοιάζονται για τα παιδιά τους και είναι συνεργάσιμοι.
Τέλος, αν είμαστε εντάξει με τη δουλειά μας και τον εαυτό μας, καλύτερα να μη δίνουμε σημασία σε κακεντρεχή σχόλια. Αν είναι αποφασισμένοι και κάνουμε κάτι, θα το κουτσομπολέψουν, αν δεν το κάνουμε πάλι θα κουτσομπολέψουν.
-
βλέποντας κάθε Α τάξη να είναι και χειρότερη. Παρατημένη με πολλά λεφτά
Νομίζω ότι το "παρατημένη με πολλά λεφτά" αποτελεί μια ειδική συνθήκη, η οποία απαντάται μόνο σε περιοχές τουριστικές, ή άλλως πώς πλούσιες (π.χ. σε περιοχές πολύ εύφορων εδαφών, στα οποία καλλιεργούνται γεωργικά προϊόντα με υψηλή τιμή διάθεσης). Ενδεχομένως και σε κάποια "chic" προάστια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, αν και σε αυτά οι αυθάδεις και νεόπλουτοι συνήθως στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία.
Εκτός από τα "πολλά λεφτά" όμως, υπάρχουν και άλλοι λόγοι παραμέλησης που κάνουν τα παιδιά εύκολο στόχο προσυλητισμού σε τραμπούκικες ιδέες και συμπεριφορές. Δε νομίζω δηλαδή, ότι το Περιστέρι (που σύμφωνα με τον πρωθυπουργό μας, προώρισται να βγάζει ψυκτικούς) ή άλλες περιοχές οι οποίες πλήττονται από τη ραγδαία φτωχοποίηση της κοινωνίας, στερείται τέτοιων συμπεριφορών από μαθητές των γυμνασίων. Χωρίς βέβαια να είμαι κοινωνιολόγος, ούτε παιδοψυχολόγος, εγώ θα το απέδιδα στην απουσία οράματος από τα ίδια τα παιδιά -με ευθύνη φυσικά των γονιών που δεν τους το έχουν εμφυσήσει- και στην εύκολη λύση της καταφυγής στα σόσιαλ, από τα οποία αντλούν χείριστα παραδείγματα και ερεθίσματα.
-
Μια εμπειρική διαπίστωση από συναδέλφους που έχουν γυρίσει διαφορα μερη, είναι ότι σε περιοχές χαμηλού εισοδήματος υπάρχουν κάποιες συμπεριφορές προβληματικές, που αφορούν κατά βάση ιδιαίτερες περιπτώσεις, αλλά η γενική εικόνα των μαθητών δεν έχει αυτό το στιλ του κακομαθημένου που έχουν δει στα τουριστικα μερη και τα «καλά» προάστια. Άλλη ψυχολογία έχει ένα παιδί που στο σπίτι του δεν έχει κανένα αποκούμπι, άλλη ψυχολογία έχει ένα παιδί που οι υλικές παροχές καλύπτουν την
απουσία ενασχόλησης, αλλά ξέρει ότι αν μπλέξει κάπου, ειδικά σε μικρά μερη, η οικογένεια θα τον ξελασπώσει. Σίγουρα το κάθε μέρος έχει τις ιδιαιτερότητες του. Κι εγω αυτό ρωτάω λεπτομερειες για να καταλάβω το κλίμα. Στο σχολείο μου, στο μέρος μου, εγω που είμαι σχετικά παλιά καθηγήτρια με καλό όνομα, κι ας είμαι «ξένη», μπορεί να έχω πολλά παιδιά εναντίον μου λόγω βαθμών ή δύσκολου διαγωνισματος πχ, αλλά επειδή έχω καλό όνομα, το τι μπορεί να μου κάνουν, είναι συγκεκριμένο. Άντε να πει κάποιος ότι τον έχω βάλει στο μάτι με κάποιες ωριαίες, κι αυτό πιο πολύ είναι για εκτόνωση των παιδιών, όχι των γονέων. Οπότε μπορεί στην εφημερία κυριολεκτικά να βγάλω έξω σπρώχνοντας μαθητες (εννοώ να ακουμπάω την πλάτη τους και να περπατάω κινώντας κ αυτούς έξω) και να μην ασχοληθεί κανεις, προφανώς, ενώ καινούργιος συνάδελφος που έχει κακοκαρδίσει κάποιους , να χτυπήσει φιλικά στην πλάτη ένα παιδί και να του πει «άντε βρε φύγε από δω» και να συμβεί αυτό που συνέβη στον θεματοθετη. Και το σούσουρο που θα προκύψει θα είναι τεράστιο, όπως λέει η ppil, και στα μικρά μερη μην την υποτιμάτε καθολου την τοπική κοινωνία, είναι μεγάλος ρυθμιστής του τι συμβαίνει σε ένα σχολείο και επηρεάζει σε σοβαρό βαθμό τη ζωή των εκπαιδευτικών. Γι αυτό οι διευθυντές αυτά πρέπει να τα λύνουν πριν χρονίσουν, ιδανικά πρέπει να έχουν διευθετηθεί πριν καν το επόμενο διάλειμμα για να μην προλάβει να λειτουργήσει το σπασμένο τηλέφωνο, έστω μέχρι το τέλος της ημέρας (κσι δεν εννοώ 2 το μεσημέρι, αν συμβαίνουν τετοια πράγματα δεν πάει σπίτι του ούτε ο διευθυντησ ούτε ο ενδιαφερόμενος εκπαιδευτικός ούτε ο σύμβουλος σχολικής ζωής) κ αν δεν γίνεται, πρέπει τουλάχιστον να γίνει πρόσκληση συνεδρίασης του συλλόγου για την επόμενη ημέρα.
-
Για να μην απαντω παραθέτοντας μηνυματα ποιος έγραψε τι απαντώ ενιαία, γιατί δεν έχει νόημα για εμένα ποιος εγραψε τι κτλ. Μια συζήτηση κανουμε αν μπορει καπως να βοηθηθει ενας συνάδελφος που αντιμετωπίζει τετοια θεματα.
Με βαση τις προσωπικες μου εμπειριες απο τα σχολεία που έχω δουλέψει (και εγω έχω δεκτεί τέτοιου είδους απειλές, χωρις να υπάρχει καν περιστατικό, χωρις να εχουμε μιλησει καν για βαθμούς, απλα επειδή πλησιαζε η ληξη τετραμήνου και ηξεραν οτι δεν ειχαν γραψει ουτε σε τεστ καλα, ουτε σε διαγωνισμα, οτι δεν εφερναν ποτε εργασίες και φοβούμενοι οτι δε θα παρουν τουλαχιστον δεκα, και μαλιστα το εκαναν στην πλειοψηφια των καθηγητων που τα ειχαν παει πολυ χαλια ή που ηξεραν οτι δεν βαζουν εστω τη βαση, οπως τα ιδια λενε), έχω δουλεψει σε όλες τις βαθμίδες, και με βάση επίσης εμπειρίες πολύ πολύ κοντινων μου προσώπων έγραψα ότι τα φαινόμενα αυτα ειναι ψωμοτυρι στα Γυμνάσια και στα Δημοτικά. Σε ΕΠΑΛ και γενικά λύκεια ποτέ δεν συνάντησα ανάλογα φαινόμενα. Σημείωση έχω δουλέψει σε μεγαλα αστικά κέντρα, σε κωμοπόλεις, σε παραμεθόδιο, σε νησια, γενικά σε όλη την γκάμα.
Όπως ακριβως ειπε η Εσπερος αυτα ειναι συχνα πλεον στα Γυμνάσια.
Οπότε επειδη δεν έτυχε να συμβει στα σχολεία που ήσασταν δεν σημαινει οτι δεν υπαρχουν τετοια φαινομενα και μαλιστα συχνα.
Επίσης, για να σας λεω οτι ο δικηγόρος κοστιζει και οι νομικές οδοί ειναι πολύπλοκες δεν το λεω τυχαία, το λέω λογω κοντινων εμπειριών, οχι γιατι το φαντάζομαι ή γιατι υποθέτω ή γιατι άκουσα από καποιον συνάδελφο τυχαια που εμπλεξε με τετοιες διαδικασίες.
Επίσης, οπως σωστα επισήμανε η Εσπερος αν δεν εχουν τηρηθει οι διαδικασιες με τα βηματα που πρεπει δεν μπορεις να κανεις καταγγελιες, αναφορες, ασφαλιστικά μετρα κτλ ετσι στο βρόντο γιατι μπορεις να βρεθεις πιο μπλεγμενος απο το οτι δεν τηρηθηκε μια διαδικασια οπως πρεπει. Δεν ειναι η κατασταση οποιον παρει ο Χαρος...
Επίσης, το να μιλησεις με τους γονεις οπως επισημάνατε θελει ταλέντο στην επικοινωνια και θέλει επισης να μιλησεις παρουσία αλλων εκπαιδευτικών που τους έχεις εμπιστοσύνη οτι ειναι λογικοι και δικαιοι και παρουσια του Διευθυντη, οχι μονο παρουσια του τελευταιου γιατι αν ειναι μαθητοπατερας ολα τροποποιούνται και αλλάζουν.
Όταν μιλάτε με γονείς επίσης προσοχή (με βάση περιστατικό προ Χριστουγέννων και περιστατικό Οκτωβρίου στο Γυμνάσιο που είμαι κάποιες ώρες): καταγράφουν τις συνομιλίες εν αγνοια σας. Πολλοί εχουν βαλει προγραμμα στο κινητο τους οταν τους παιρνει τηλ το τηλ του σχολείου να καταγράφονται οι συνομιλίες. Επίσης, ερχεται να ρωτησει για το παιδι του και μες στην τσεπη του εχει το κινητο που καταγράφει ή τυχαιως το κρατά στο χερι του και εχει πατησει καταγραφή. Μιλάω με βαση περιστατικά φετινα. Όταν λοιπον το συζητησα με συναδελφο σε αλλο γυμνασιο δεν ηταν καθόλου εκπληκτος μου ειπε οτι και στο δικο τους εχει συμβει αυτο. Οταν το συζητησα με μια φιλη δασκαλα μου ειπε οτι αυτο το εχουν ψωμοτυρι οι γονεις στο δημοτικό να καταγραφουν ιδιως συνομιλιες οταν τους παιρνεις τηλ ή οταν ανταλλασουν μηνυματα σε viber ομαδικες κτλ να κρατανε screen shot φουλ, ακομη και να μην γραφτει κατι περιεργο-αξιοσημειωτο. Φιλτραρουν και το και ακόμη. Οπότε προσέξτε γιατι υπάρχουν ιδιαιτέρως κακοβουλοι γονεις και μαντεψτε έχουν προφανως τετοιου ειδους παιδια που σταθηκαν αφορμη της παρουσας συζητησης.
Για οσους έχουν βιωσει αναλογα σκηνικά στα σχολεία που εχουν δουλεψει ξερουν οτι αυτες οι απειλες εξαπολύονται κατα κυριο λογο για να φοβουνται οι καθηγητες να υποχωρουν και να ικανοποιουνται οι παραλογισμοι των μαθητων και των γονιων. Συνηθως δεν παιρνουν στην υλοποίηση.
Το να γίνεις άκρως τυπικός και να συμπεριφέρεσαι μόνο ως διδάσκων και όχι ως παιδαγωγός-ψυχολόγος-συμπαραστάτης κτλ σε παιδια που έχουν τετοια συμπεριφορα και διαταρράσουν την σχολική ζωη και τη ζωη σου απειλώντας σε με καταγγελιες κτλ δεν ειναι ότι λειτουργείς εκδικητικά απεναντί τους αλλά θα πάρουν αυτο μονο που πρεπει, ενα τυπικό μαθημα και τιποτα παραπάνω. Με αυτό τον τρόπο παιρνουν και το μαθημά τους. Και λειτουργεί στην πράξη, τουλάχιστον με όσα εχω δει εγω σε σχολεία.
-
Από την αρχή δεν ήθελα να μιλήσω σε αυτό το θέμα, παρασύρθηκα περισσότερο από την ανάγκη να βοηθήσω. Οι λόγοι κυρίως είναι οι ελλιπείς πληροφορίες.
Δεν ξέρουμε για ποια βαθμίδα μιλάμε, αν όντως οι μαθητές που παρουσιάστηκαν στη διευθύντρια είναι αυτοί που είχαν τους χειρότερους βαθμούς στα γραπτά, αν υπήρξε όντως περιστατικό σπρωξίματος έστω και τελείως ασήμαντου, αν ρωτήθηκαν και από ποιον οι γονείς και αν παραδέχτηκαν ότι ήξεραν τι σκοπεύουν να κάνουν τα παιδιά τους, τι ειπώθηκε μεταξύ διευθύντριας και καθηγητή, τι ειπώθηκε από τον σύλλογο και τι είπαν στον σύμβουλο και το κυριότερο, ποια εικόνα υπάρχει για τον καθηγητή: έχει δεχτεί ξανά καταγγελία και για ποιον λόγο, είναι νέος, υπήρξε άλλη διαμαρτυρία φέτος κλπ. Το καθένα έχει το ρόλο του. Αν πχ ο καθηγητής χτυπιέται πως δεν έσπρωξε κανέναν και βγάζει τον μάρτυρα τρελό και μετά βρεθεί κ άλλος μάρτυρας, έχει χάσει την αξιοπιστία του.
Η οικογένειά μου έχει πλήθος δικηγόρων. Πρότεινα συμβουλή από δικηγόρο επειδή ξέρω καλά σε τι μπορεί να βοηθήσει. Δεν πρότεινα νομική οδό (μηνύσεις και αγωγές κλπ) και έχει τεράστια διαφορά και οικονομικά και ηθικά. Ο ενδιαφερόμενος ας κάνει ό,τι τον φωτίσει.
Εγώ δεν έχω υπόψη μου μαθητή Δημοτικού ή Γυμνασίου να πηγαίνει στον Διευθυντή και να κάνει την πρώτη ενημέρωση, ώστε οι γονείς του να πάνε μετά στην ΔΔΕ (και όχι στην αστυνομία). Αυτό το κάνουν σίγουρα παιδιά κοντά στα 18. Πιστεύω όμως πως συμβαίνουν όσα λέει η Έσπερος κ ας μην τα έχω ζήσει. Ακριβώς όμως όπως τα λέει, με το παράδειγμα που δίνει για την ίδια.
-
Φανταζομαι ότι ο συνάδελφος δεν θέλει να δώσει λεπτομερειες γιατί είναι κάπως φωτογραφικό το περιστατικό. Και ήδη πολλά είπε. Είναι χρήσιμη η συζήτηση όμως, έστω και έτσι.
Σχετικά με τις νομικές συμβουλές, ναι φυσικά είναι διαφορετικό το να πάρεις έναν γνωστό σου δικηγόρο να ζητήσεις συμβουλές και άλλο το να κινηθείς νομικά. Το δεύτερο για τους περισσότερους από εμάς έχει οικονομικές και πρακτικές δυσκολίες και φαντάζει ψυχικά επώδυνο. Το πρώτο είναι εύκολο, αν εχεις κάποιον γνωστό. Αν δεν υπάρχει δικηγόρος, κάποιες ΕΛΜΕ έχουν τηλέφωνα να συστήσουν. Δεν θα συνιστούσα κάποια μεγαλύτερη κουβέντα με συνδικαλιστές γοατι δεν νομίζω ότι αυτά όλα εμπίπτουν στα ενδιαφέροντά τους, δυστυχώς. Αλλιώς, μπορεί κάποιος να μιλήσει με έναν έμπειρο συναδελφο που να έχει ζήσει καταστάσεις (μην ρωτήσετε τη συνταξιούχο 70αρα θεία σας, πιθανότατα αυτά όλα της φαίνονται επιστημονική φαντασία). Ή ρωτήστε έναν παλιό σας διευθυντή που έχει ικανότητες χειρισμού καταστασεων, ή τον σύμβουλο σχολικής ζωής κάποιου άλλου σχολείου, όχι απαραίτητα γιατί αυτά που θα σας πει είναι θέσφατα, αλλά γιατί θα ακούσετε πώς αντιμετωπίζονται σοβαρα περιστατικά σε αλλα σχολεία, για να έχετε εικόνα τι θα μπορούσε να έχει γίνει στο δικό σας, ώστε να το ζητήσετε, ή τι δεν έχει δουλέψει, ώστε να το αποφύγετε. Και γι αυτό πρέπει στο σχολείο μεταξύ μας να μιλάμε (για να το δέσω και με άλλο θέμα συζητησης), να επιδιώκουμε να συζητάμε με τους συναδέλφους για το τι μας συμβαίνει, να ρωτάμε για την προϊστορία κάποιων καταστασεων, να μπαίνουμε στο πνεύμα της φιλοσοφίας αυτού του σχολείου.
-
Να συζητάμε να μιλάμε και στο τέλος ΜΗΔΕΝ...
Είναι φανερή η έλλειψή πειθαρχίας και ωχαδερφισμού από πλευράς εκπαιδευτικών...οι οποίοι γίνονται μαθητοπατερες για να αποφύγουν τον κόπο να επιβάλουν την τάξη
Όταν ο σύλλογος υπάρχει μόνο για κουτσομπολιό , ο διευθυντής κοιτάζει να βγει στην σύνταξη και χρησιμοποιεί ρουφιάνους...για να ελέγχει το σχολείο οι οποίοι δεν έχουν και πρόβλημα να το ομολογούν κιόλας...Λυπάμαι αυτά μας αξίζουν...
Έχει διαλυθεί το σχολείο άσχετα αν κάποιοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και την πληρώνουμε και εμείς οι εκπαιδευτικοί... >:(
Φανταζομαι ότι ο συνάδελφος δεν θέλει να δώσει λεπτομερειες γιατί είναι κάπως φωτογραφικό το περιστατικό. Και ήδη πολλά είπε. Είναι χρήσιμη η συζήτηση όμως, έστω και έτσι.
Σχετικά με τις νομικές συμβουλές, ναι φυσικά είναι διαφορετικό το να πάρεις έναν γνωστό σου δικηγόρο να ζητήσεις συμβουλές και άλλο το να κινηθείς νομικά. Το δεύτερο για τους περισσότερους από εμάς έχει οικονομικές και πρακτικές δυσκολίες και φαντάζει ψυχικά επώδυνο. Το πρώτο είναι εύκολο, αν εχεις κάποιον γνωστό. Αν δεν υπάρχει δικηγόρος, κάποιες ΕΛΜΕ έχουν τηλέφωνα να συστήσουν. Δεν θα συνιστούσα κάποια μεγαλύτερη κουβέντα με συνδικαλιστές γοατι δεν νομίζω ότι αυτά όλα εμπίπτουν στα ενδιαφέροντά τους, δυστυχώς. Αλλιώς, μπορεί κάποιος να μιλήσει με έναν έμπειρο συναδελφο που να έχει ζήσει καταστάσεις (μην ρωτήσετε τη συνταξιούχο 70αρα θεία σας, πιθανότατα αυτά όλα της φαίνονται επιστημονική φαντασία). Ή ρωτήστε έναν παλιό σας διευθυντή που έχει ικανότητες χειρισμού καταστασεων, ή τον σύμβουλο σχολικής ζωής κάποιου άλλου σχολείου, όχι απαραίτητα γιατί αυτά που θα σας πει είναι θέσφατα, αλλά γιατί θα ακούσετε πώς αντιμετωπίζονται σοβαρα περιστατικά σε αλλα σχολεία, για να έχετε εικόνα τι θα μπορούσε να έχει γίνει στο δικό σας, ώστε να το ζητήσετε, ή τι δεν έχει δουλέψει, ώστε να το αποφύγετε. Και γι αυτό πρέπει στο σχολείο μεταξύ μας να μιλάμε (για να το δέσω και με άλλο θέμα συζητησης), να επιδιώκουμε να συζητάμε με τους συναδέλφους για το τι μας συμβαίνει, να ρωτάμε για την προϊστορία κάποιων καταστασεων, να μπαίνουμε στο πνεύμα της φιλοσοφίας αυτού του σχολείου.
-
Αν οι εκπαιδευτικοί δε διεκδικήσουμε συγκηδεμονία και το δικαίωμα παραπομπής σε ΚΕΔΑΣΥ και όπου χρήζει βαθύτερης διερεύνησης και των γονέων σε ψυχίατρο χωρίς τη συναίνεσή τους, θα βλέπουμε να τα πράγμα να χειροτερεύουν και να διαβάζουμε εδώ περιστατικά. Ο εκπαιδευτικός ως πνευματικός κηδεμόνας πρέπει να διεκδικήσει αυτό να του αναγνωριστεί νομικά ως δικαίωμα ισάξιο με του φυσικού κηδεμόνα και κατά περιπτώσεις να θεωρείται και ανώτερο.
Κάλλιο του θεραπεύειν το προλαμβάνειν κι εμείς εδώ συζητάμε για την παθητική ασφάλεια, ενώ δεν έχουμε εξασφαλίσει ακόμα την ενεργητική - πηγαίνουμε με την ελπίδα ότι αν φερθούμε σωστά δε θα συμβεί περιστατικό - που δυστυχώς ακόμη και τότε συμβαίνει. Γιατί ο εκπαιδευτικός κατάντησε να πληρώνεται για να μην κάνει σωστά τη δουλειά του αν δε θέλει να απειλείται.
Αν οι γονείς μας βλέπουν ταξικούς εχθρούς που απειλούμε τη βλακεία τους και τη βλακεία των παιδιών τους υπενθυμίζοντάς τους τι δεν έγιναν εκείνοι ενώ είμαστε αμφότεροι από την εργατική τάξη, γεννώντας τους το φθόνο, μόνο ένα τέτοιο νομοθετικό πλαίσιο μας προστατεύει. Ο υπερβολικός δικαιωματισμός έχει στραφεί εναντίον μας σε όλα τα επίπεδα.
Έχω προβληματιστεί πάρα πολύ με όσα διαβάζω στο νήμα και σίγουρα η νομική οδός είναι για τους πνιγμένους που πιάνονται από τα μαλλιά τους για να μη βουλιάξουν περισσότερο. Το θέμα είναι τι να κάνουμε για να μη βουλιάζει κανείς μας.
Αν δε διεκδικήσουμε το δικαίωμα στην συγκηδεμονία, δεν πρόκειται να δούμε άσπρη μέρα και οι απειλές για μηνύσεις και καταγγελίες θα συνεχίσουν σε ημερήσια διάταξη. Και αν το υπουργείο γνωρίζει λίγο πολύ την κατάσταση και την αφήνει να είναι και να συνεχίζει έτσι, μαντέψτε το επόμενο βήμα - την επίσημη (διότι κατ'ουσίαν έχει γίνει ήδη) εγκατάλειψη της δημόσιας εκπαίδευσης και την παραχώρηση σε ιδιώτες. Με μεγάλη μου λύπη διαπιστώνω ότι ένας χώρος που είχε παραμείνει σχετικά υγιής και προφυλαγμένος από τη σαπίλα της ευρύτερης κοινωνίας επειδή είχε να κάνει με εγκεφάλους υποδιαμόρφωση, χωρίς άλογες επιθετικές τάσεις και που ήταν γενικώς οι καταστάσεις ελεγχόμενες ως μικρογραφίες πραγματικών περιστατικών (όπως το σχολείο είναι μικρογραφία της κοινωνίας)ότι μετά τον εγκλεισμό χωρίς άμυνες έχει γίνει ένα ανοιχτό σύστημα που επικοινωνεί για να φέρει όλες τις ασθένειες της κοινωνίας και σχεδόν πια στο ίδιο μέγεθος. Όποια χαρά και αίγλη είχε ως χώρος και επάγγελμα, έχει εξανεμιστεί με τόση εξαχρείωση.
Παρά το συνάδελφο που έχει μπλέξει τώρα, πρέπει κάτι να γίνει να αλλάξουν τα πράγματα. Αλλιώς, από το ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε, θα γίνει το δεύτερο κι έχει ήδη αρχίσει. :'(
-
Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνην
"Συγκηδεμονία" ή ορθότερα συνεπιμέλεια με γονείς, σημαίνει να έχεις τις ίδιες υποχρεώσεις με τους γονείς, όχι μόνο τα ίδια δικαιώματα. Δε νομίζω πως εννοείς πως θες να πληρώνεις για την τροφή, την ένδυση και τις άλλες ανάγκες του κάθε παιδιού. Αυτό που θες είναι εξουσία στο παιδί ενός ξένου, που δεν τόλμησε να ζητήσει ούτε το πιο ολοκληρωτικό καθεστώς. Ακόμη και σε πολύ συγκεκριμένες στιγμές της ιστορίας, ο δάσκαλος εσώκλειστων "γενιτσάρων", μοχλός κρατικής εξουσίας ήταν, δεν είχε τέτοιες εξουσίες. Δεν έχει τολμήσει να το ζητήσει εκπαιδευτικός πάντως ποτέ.
Το "δικαίωμα παραπομπής σε ΚΕΔΑΣΥ" δεν δίνεται στους εκπαιδευτικούς επειδή υπάρχει σύνταγμα. Χρειάζεται αλλαγή συντάγματος για τέτοια εξουσία πάλι (εξουσία του κράτους, όχι του εκπαιδευτικού), δεν είναι κάτι απλό και ορθά δεν γίνεται.
Το "δικαίωμα όπου χρήζει βαθύτερης διερεύνησης και των γονέων σε ψυχίατρο χωρίς τη συναίνεσή τους" είναι πέρα για πέρα εκτός συντάγματος και να χαίρεσαι που είναι, γιατί όπως θες να στέλνεις εσύ σε ψυχίατρο χωρίς συναίνεση άλλον. μπορεί να θελήσει κ άλλος να στείλει εσένα (και εκείνος θα έχει και περισσότερους λόγους πρόληψης και όχι θεραπείας, που είναι η αρχική σου σκέψη).
-
Το να κανεις έναν γονέα να διαπιστώσει πώς οτιδήποτε σχετικά με το παιδί του ίσως πάει λάθος, είναι δύσκολο. Ακόμα και για πιο απλα ζητήματα της νηπιακής ηλικίας, που μπορούν γρήγορα να μπουν σε σειρά με παρέμβαση ειδικών. Αυτό φυσικά δυσκολεύει όλο και περισσότερο, όσο τα παιδιά μεγαλώνουν και μιλάμε για περίπλοκα ζητήματα. Πολλοί γονείς κάνουν σοβαρα λάθη, και κάποιοι ίσως είναι και παντελώς ακατάλληλοι. Δεν γίνεται όμως να θεωρούμε ότι οι μαθητες μας είναι παιδιά μας. Και με δεδομένη την ανυπαρξία φροντίδας για παιδιά που δεν έχουν γονεϊκη φροντίδα στη χώρα μας, πρέπει κι εμείς να ειμαατε πολυ προσεκτικοί όταν εντοπίζουμε δείγματα παραμέλησης ή σοβαρής δυσκολίας στην εκτέλεση του γονεϊκού ρόλου, διότι δεν ξέρεις ποτέ αν θα κανεις μεγαλύτερο κακό. Όμως υπάρχουν τρόποι να φέρεις τους γονείς σε σημείο να συνεργαστούν ή έστω να αποδεχτούν ότι πρέπει να δράσουν. Θέλει άτομα με εξαιρετικές επικοινωνιακές ικανότητες, δεν πετυχαίνει πάντα, ή πετυχαίνει ώς ένα σημείο, αλλά γίνεται. Κι αν δεν γίνει με πειθώ, υπάρχουν και αρμόδιες υπηρεσίες εκτός σχολείου που μπορούν να διατάξουν κοινωνική έρευνα και έτσι να ασκηθεί μεγαλύτερη πίεση. Φυσικά αν δεν
υπάρχουν διευθυντές που να αναλαμβάνουν την ευθύνη, δεν γίνεται τίποτα.
-
Αν αναβαθμιστούν οι παιδαγωγικές σπουδές και αποκτήσουν και επέκταση στον τίτλο "... & ψυχολόγος", η παραπομπή ερήμην άλλης συγκατάθεσης είναι εφικτή γιατί ο εκπαιδευτικός είναι ταυτόχρονα και ειδικός ψυχικής υγείας. Στη Γερμανία ήδη συμβαίνει. Αυτό μπορούμε να το ζητήσουμε, να το διεκδικήσουμε με αναβάθμιση των παιδαγωγικών τμημάτων και έπειτα των καθηγητών σχολών σε πενταετείς σχολές με χορήγηση integrated master που θα περιλαμβάνουν εφαρμοσμένες ψυχολογίες και πρακτικές ασκήσεις. Έτσι θα έχουμε όλα τα εχέγγυα για να παραπέμψουμε όποιο περιστατικό χρήζει διερεύνησης και δεν είναι τυχαίο γεγονός ακατάλληλης συμπεριφοράς. Επίσης παιδαγωγός και ψυχολόγος ταυτόχρονα ως τίτλος είναι κάτι που δημιουργεί το απαιτούμενο δέος για να μην έχουμε ντράβαλα. Αν ο εκπαιδευτικός είναι σε θέση να υποβάλλει εμπεριστατωμένες εκθέσεις σε φορείς ψυχικής υγείας, κανείς δε θα τολμούσε να έχει ακατάλληλη συμπεριφορά και ο ίδιος θα ήταν θωρακισμένος γιατί η τυφλή βία θα ξεσπούσε δυσκολότερα. Θα υπήρχε μια αναγκαστική εγκράτεια και κατ' επέκταση αυτορρύθμιση απ' όλες τις πλευρές.
Όσο για τη συγκηδεμονία, ένα μίνιμουμ συγκηδεμονίας έχουμε όλοι ήδη, καθώς συνεισφέρουμε από τις εισφορές μας προς το κράτος για να υπάρχουν τα δημόσια σχολεία. Άρα οφείλουμε να θέτουμε και τους όρους λειτουργίας τους και το επίπεδο του προσωπικού τους (εκπαιδευτικό και μαθητικό δυναμικό) - ουσιαστικά έχουμε δικαίωμα επ' αυτού γιατί πληρώνουμε. Και εμείς παραπάνω από τον κάθε γονιό σε αυτό γιατί εμείς είμαστε και φορολογούμενοι και εργαζόμενοι στη μονάδα για την οποία φορολογούμαστε.
Τώρα το αν απολυταρχικά καθεστώτα το έχουν εφαρμόσει το θέμα της συγκηδεμονίας η όχι - προφανώς και είχαν ενεργητική ασφάλεια ήδη και δε χρειαζόταν και το αν αυτό που έχουμε σήμερα είναι κοντινό ή σχετικό με αυτά, είναι θέμα άλλης μακράς συζήτησης.
Σε κάθε περίπτωση η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί και χρειάζονται λύσεις για να μη φτάνει η κατάσταση στα άκρα (τα δικαστήρια). Μόνον ο εκπαιδευτικός θα σώσει τον εαυτό του με το να απαιτεί ανώτερου επιπέδου σπουδές που θα περιλαμβάνιυν εκτός από ψυχολογία και νομομάθεια για να μπορεί σε πρώτο επίπεδο να γνωρίζει τις απαραίτητες ενέργειες σε περίπτωση που τις χρειαστεί.
-
Το να κανεις έναν γονέα να διαπιστώσει πώς οτιδήποτε σχετικά με το παιδί του ίσως πάει λάθος, είναι δύσκολο. Ακόμα και για πιο απλα ζητήματα της νηπιακής ηλικίας, που μπορούν γρήγορα να μπουν σε σειρά με παρέμβαση ειδικών. Αυτό φυσικά δυσκολεύει όλο και περισσότερο, όσο τα παιδιά μεγαλώνουν και μιλάμε για περίπλοκα ζητήματα. Πολλοί γονείς κάνουν σοβαρα λάθη, και κάποιοι ίσως είναι και παντελώς ακατάλληλοι. Δεν γίνεται όμως να θεωρούμε ότι οι μαθητες μας είναι παιδιά μας. Και με δεδομένη την ανυπαρξία φροντίδας για παιδιά που δεν έχουν γονεϊκη φροντίδα στη χώρα μας, πρέπει κι εμείς να ειμαατε πολυ προσεκτικοί όταν εντοπίζουμε δείγματα παραμέλησης ή σοβαρής δυσκολίας στην εκτέλεση του γονεϊκού ρόλου, διότι δεν ξέρεις ποτέ αν θα κανεις μεγαλύτερο κακό. Όμως υπάρχουν τρόποι να φέρεις τους γονείς σε σημείο να συνεργαστούν ή έστω να αποδεχτούν ότι πρέπει να δράσουν. Θέλει άτομα με εξαιρετικές επικοινωνιακές ικανότητες, δεν πετυχαίνει πάντα, ή πετυχαίνει ώς ένα σημείο, αλλά γίνεται. Κι αν δεν γίνει με πειθώ, υπάρχουν και αρμόδιες υπηρεσίες εκτός σχολείου που μπορούν να διατάξουν κοινωνική έρευνα και έτσι να ασκηθεί μεγαλύτερη πίεση. Φυσικά αν δεν
υπάρχουν διευθυντές που να αναλαμβάνουν την ευθύνη, δεν γίνεται τίποτα.
Γι' αυτό πρέπει να ενδυναμωθεί ο εκπαιδευτικός ως μονάδα για να μπορέσει να λειτουργήσει ερήμην πλαισίου και να μην τον επηρεάζει αν είναι θετικό ή αρνητικό ή αδιάφορο το κλίμα στο σχολείο και η στάση της διοίκησης.
-
οι εκπαιδευτικοί πέρα από τη φωνή, παίζουμε με το νευρικό μας σύστημα,.όπως ακριβώς οι ηθοποιοί. Η διαφορά είναι ότι ο θεατής πληρώνει και αν κάποιος δεν είναι ευχαριστημένος από μια παράσταση δεν ξαναπάει, αν φορτίζει αρνητικά την ατμόσφαιρα στο κοινό, ισχύει μόνο για τη συγκεκριμένη και ο ηθοποιός αν το εισπράξει διαισθητικά ξέρει ότι είναι για μία μεμονωμένη βραδιά.
Εμείς πολλές φορές καλούμαστε να παίξουμε σε μια παράσταση που δε θέλει να παρακολουθήσει κανείς, δεν την πληρώνει (στο δημόσιο) και νομίζει ότι μπορεί να έχει μόνο δικαιώματα πάνω στο φορέα της.
-
Αν οι εκπαιδευτικοί δε διεκδικήσουμε συγκηδεμονία
Υπάρχει σε κάποια χώρα του κόσμου τέτοια συγκηδεμονία; Δεν έχω κάτι υπόψη.
Νομικά μού φαίνεται αδιανόητο.
-
Το ότι είμαστε ανυπεράσπιστοι δεν σημαίνει ότι πρέπει να φορτωθούμε και όλες τις αμαρτίες του κόσμου πάνω μας. Δεν μπορεί το σχολείο να μετατραπεί σε οικοτροφείο και αυτό που περιγράφεις δεν το θεωρώ ενδυνάμωση, το θεωρώ πλήρη μετακύλιση στους εκπαιδευτικούς όλων των ευθυνών για την κατασταση των παιδιών. Το ότι θα έπρεπε να έχουμε μεγαλύτερη κατάρτιση σε θέματα ψυχολογίας, παιδαγωγικής και ειδικής αγωγής, είναι ένα ζήτημα. Όμως ο ειδικός επιστήμονας που οι σπουδές του και οι γνώσεις του εστιάζουν σε ένα επιστημονικό πεδίο που αγαπά και θέλει να μεταδωσει τις γνώσεις του στα νέα παιδιά, δεν μπορεί να υποκαταστήσει άλλους επιστήμονες όπως είναι οι αναπτυξιολογοι, οι ψυχίατροι και οι κοινωνικοί λειτουργοί, κσι δεν
κατανοώ γιατί πρέπει να ζητάμε και τέτοιες αρμοδιότητες και σε τι ακριβώς θα ενδυναμωθούμε αν ασχοληθούμε και με αυτό. Και να ήταν έτσι όμως, ας πούμε ότι παραπέμπει στο ΚΕΔΑΣΥ καποιο παιδί χωρίς τη θέληση του γονέα. Ας πούμε ότι εχεις και τη δύναμη να του φέρεις και παράλληλη στήριξη χωρίς την υπογραφή του γονέα. Το έκανες αυτό και στο σχολείο γίνεται κάτι αλλά ο γονέας δεν κάνει στο σπίτι αυτά που πρέπει (πχ λογοθεραπεία). Θες ο διευθυντής σαν εισαγγελέας να διστάζει και ψυχιατρική παρακολούθηση με την απειλή της αφαίρεσης γονικής μέριμνας, αν η οικογένεια δεν συνεργαστεί; Ή θες ο ψυχίατρος να λογοδοτεί στον διευθυντή και τους εκπαιδευτικούς για τα όσα συζητά με τους γονείς, ώστε να είμαστε σίγουροι σαν σχολείο ότι οι γονείς συνεργάζονται; Αυτά τα πράγματα μπορεί να πάνε πολύ μακριά και φεύγουν και τελείως από την αρμοδιότητά μας, και καλώς κάνουν και φεύγουν. Άσε που όλα αυτά δεν είναι και μια μαγική λύση από μόνα τους. Είναι για να φαντασιωνόμαστε , ότι αν κάποιον οι γονείς τον πήγαιναν στο ΚΕΔΑΣΥ, κάτι θα ήταν διαφορετικό. Για κάποιους θα ήταν, καθαρα για μαθησιακά θέματα. Θα προόδευσε κάποια παιδιά αν είχαν υποστήριξη. Δεν θα λύνονταν όμως τα θέματα συμπεριφοράς άλλων, μη σου πω ότι θα μας δένονταν και τα χέρια λόγω μιας διάγνωσης, σχετικά μα τους βαθμούς και την επιβολή ποινών. Για να το δούμε και πιο κυνικα, πιστεύεις ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί θα συμφωνούσαν για λήψη μέτρων για τους μαθητες; Θα έκριναν όλοι αναγκαία κάποια παρέμβαση; Ή θα μετατρέπονταν εκ νέου τα σχολεια σε πεδίο μάχης;
-
Τα συμπεριφορικά προβλήματα των παιδιών προκύπτουν απ' το γεγονός ότι αδιαφορεί η πολιτεία για την κλίση τους. Τα στοιβάζουν όλα σε γυμνάσια ΓΕΛ ΕΠΑΛ τα διδάσκονται όλα εξετάζονται σ' όλα κι άντε γεια. Θα 'πρεπε να υπάρχουν ξεχωριστών τύπων σχολεία για τα παιδιά με κλίση στα φυσικομαθηματικά στα φιλολογικά στη ζωγραφική στ' αθλήματα στις τέχνες στη μουσική κτλ κτλ. Θα 'πρεπε να τρέχουν πολλά και διάφορα προγράμματα σπουδών για όλες τις κλίσεις. Εδώ γίνεται τ' αντίθετο. Τα παιδιά υποχρεώνονται ασφυκτιούν και ξεσπούν. Φυσικά η λύση που προτείνω απαιτεί χρηματοδότηση στην παιδεία. Εγκαταστάσεις χώρους καθηγητές προσωπικό κτλ. Οπότε το κράτος αδιαφορεί τα ομογενοποιεί όλα και μπάχαλο.
-
Δεν υπάρχει και δεν υπήρξε πουθενά τέτοια εξουσία στα χέρια εκπαιδευτικών, παρά μόνο σε σκοτεινές περιόδους της τα ιστορίας στους άρρενες μαθητές σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, σε ιδιαίτερες πολεμικές καταστάσεις ή στην αρχαία Σπάρτη και πάλι όμως η εξουσία δεν ήταν του εκπαιδευτικού, αλλά του κράτους που χρησιμοποιούσε τον εκπαιδευτικό.
Στη Γερμανία τα παιδιά κατηγοριοποιούνται από μικρή ηλικία ανάλογα με τις επιδόσεις και ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι πάνω κάτω ο ίδιος.
Επίσης, αν δεχτούμε πως έχουμε μίνιμουμ κηδεμονίας όλοι οι εκπαιδευτικοί, τότε όλοι οι πολίτες έχουν μίνιμουμ εργοδοσίας. Σε μια παράσταση όλοι οι θεατές πληρώνουν εισιτήριο. Αν η παράσταση δεν είναι καλή δεν τους υποχρεώνει ο νόμος να ξαναπάνε και να συνεχίζουν να πληρώνουν εισιτήριο και ο κακός ηθοποιός να έχει μονιμότητα στο θέατρο.
Παιδιά, ας μην λέμε τέτοια πράγματα που δεν ευσταθούν και μας υποβιβάζουν. Απελπισμένοι είμαστε όλοι επειδή η κοινωνία μας σαπίζει και το κράτος συμπεριλαμβάνει και αδιαφορεί...
-
Το θέμα είναι ότι ο Έλληνας συγκεκριμένα ως λαός πιστεύει ότι είναι ειδικός της δουλειάς του διπλανού του. Προς τους εκπαιδευτικούς αυτό ισχύει ×10. Αν δε γίνουν αλλαγές και στη χρηματοδότηση και στη νοοτροπία που λέει ο Leon έτσι ώστε να ανακαλύπτεται από νωρίς η κλίση των παιδιών, να κατευθύνονται σε ανάλογες σπουδές κ.λπ. θα είμαστε οι περιττοί που τρώνε τα αποφάγια.
Πολλοί μας θεωρούν περιττούς, δεν έχουμε κύρος πια,.ούτε το ελάχιστο που απορρέει από το γνωστικό μέρος των σπουδών μας και μας κάνουν υποδείξεις ενώ δεν έχουν ιδέα από σχολικό περιβάλλον.
Πώς θα ξαναγίνουμε ορατοί; αυτό είναι το θέμα.
Δε βλέπω άλλη λύση από τη μακρά αποχή.
Και όσο για την κατάρτιση, ναι, ο εκπαιδευτικός πρέπει σε ένα πρωτοβάθμιο επίπεδο να μπορεί να κινηθεί νομοθετικά και διαδικαστικά σε θέματα παραπομπής για διερεύνηση της ψυχικής υγείας και της ανάπτυξης κατάστασης του παιδιού, σε θέματα δικών του δικαιωμάτων και νομοθετικής κάλυψης, γι'αυτό και η κατάρτιση είναι επιβεβλημένη. Σε πρωτοβάθμιο επίπεδο να υποκαθιστά άλλους επαγγελματίες, σε δευτεροβάθμιο όμως αν υπάρχει συνέχεια, να τους επικαλείται για να αναλαμβάνουν αυτοί. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να μπορεί να λειτουργεί ως μια ολοκληρωμένη μονάδα σε ένα ικανό εύρος δράσης πριν χρειαστεί βοήθεια από μεγαλύτερα μέσα. Τώρα κινείται πολύ περιορισμένα.
-
Πρόσεχε τι εύχεσαι, barbarossa. Ελευθερια κινήσεων πάνω σε παιδιά που δεν είναι δικά μας, θα σημαίνει και ευθύνη για αυτά. Ήδη έχουμε δει έμμεσες ή και ευθείες μομφές για τους εκπαιδευτικούς σε υποθέσεις παιδικής κακοποίησης που απασχόλησαν ή απασχολούν την επικαιρότητα. Σκεψου το αυτό όλο στην εικόνα που εχεις πλάσει με τη φαντασία σου.
-
...Και όσο για την κατάρτιση, ναι, ο εκπαιδευτικός πρέπει σε ένα πρωτοβάθμιο επίπεδο να μπορεί να κινηθεί νομοθετικά και διαδικαστικά σε θέματα παραπομπής για διερεύνηση της ψυχικής υγείας και της ανάπτυξης κατάστασης του παιδιού....
Νομοθετικά; Οι νομοθέτες εκλέγονται από το λαό στις δημοκρατίες και είναι υπεύθυνοι για τη διαμόρφωση της πολιτικής και των νόμων που διέπουν τη λειτουργία του κράτους. Ρε παιδιά, ας αφήσουμε το τι θα έπρεπε να γίνει, ειδικά όταν αγνοούμε βασικά πράγματα και ας μείνουμε στο πώς θα κάνουμε καλά τη δουλειά μας στους δύσκολους καιρούς που ζούμε...