Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Διάφορα θέματα για την εκπαίδευση => Διάφορα Εκπαιδευτικά θέματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Αγάπη στις Μαρτίου 31, 2008, 02:12:27 pm
-
Έγινα φυσικός εξαιτίας του φυσικού που είχα στο λύκειο.
Την 1η μέρα της Α λυκείου μπήκε στην αίθουσα και είπε : Η φυσική είναι επιστήμη.
εεε...........το είπε στα 30 άτομα του τμήματος.........................1ον μόνο εγώ το θυμάμαι
2ον μόνο εγώ,από τα παιδιά, έγινα φυσικός επειδή εντυπωσιάστηκα από αυτή τη φράση.
Αλλά και στη σχολή είχα την τύχη να έχω μεγάλους δασκάλους.
Δε θα ξεχάσω τον κ. Λαμπρόπουλο μας έκανε κβαντομηχανική 2,όσοι ξέρουν θα καταλάβουν.
Όταν τελείωσε η χρονιά,ο άνθρωπός αυτός με την πορεία που έχει στη φυσική και με την ηλικία που είχε τότε, είπε σε εμας τα 22χρονα:
Θέλω να σας ευχαριστήσω που παρακολουθήσατε το μάθημά μου.
Θα ήθελε κάποιος από εσάς να μοιραστεί μαζί μας τις θετικές εντυπώσεις και την επίδραση των δασκάλων του,στην επιλογή της σχολής και στην εξέλιξη της καριέρας του ?
-
Έγινα φυσικός εξαιτίας του φυσικού που είχα στο λύκειο.
Την 1η μέρα της Α λυκείου μπήκε στην αίθουσα και είπε : Η φυσική είναι επιστήμη.
εεε...........το είπε στα 30 άτομα του τμήματος.........................1ον μόνο εγώ το θυμάμαι
2ον μόνο εγώ,από τα παιδιά, έγινα φυσικός επειδή εντυπωσιάστηκα από αυτή τη φράση.
Δηλαδή αν σου 'λεγε ότι η εκκένωση βόθρων είναι επιστήμη, σήμερα θα είχαμε ανάμεσά μας ..επιστήμονα βοθρατζή; ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
Τι λες ρε Αγάπη; Τι πίνεις και δε μας δίνεις;; Τι το εντυπωσιακό έχει αυτή η φράση;; ;D ;D Την Αμερική ανακάλυψες;;
Εκτός και το 'χες ψώνιο να γίνεις επιστήμων ..γενικώς! ;D ;D ;D
-
Ε τώρα τι να σου πω.............................
Δηλαδή κανένας δάσκαλός σου δε σου είπε κάτι που να σου έμεινε.....................
-
Ελπίζω όχι πολύ.
-
XIXIIIXIIIIIII ;D ;D ;D ;D ;D
-
Θα ήταν ωραίος άντρας ο φυσικός δεν μπορεί ....... ;D ;D ;D ;D
-
Δηλαδή ρε παιδιά,μου λέτε ότι όλοι εσείς γίνατε καθηγητές γιατί μέχρι εκεί έφταναν τα μόριά σας?
Από ανάγκη.............??????????
Τίποτε δε σας έμεινε από τους δασκάλους και από τους καθηγητές που είχατε?
Κάτι,οτιδήποτε που να το θυμάστε ακόμη και τώρα που διδάσκετε οι ίδιοι?
Όλοι άχρηστοι ήταν?
-
Παντως στη δική μου περίπτωση έτυχε οι περισσότεροι μαθηματικοί που είχα να είναι αρκετά καλοί σε αντίθεση με τους περισσότερους φιλογογους . Ειχα βέβαια και κλίση στο ''άθλημα=μαθηματικά'' ....... και νομίζω αυτό με επιρρέασε περισσότερο . Και η φυσική μου άρεσε πολύ ..... αλλα τα μαθηματικά περισσότερο . :)
-
Εγώ πάλι αν "άκουγα" το φυσικό μου θα έπρεπε να γίνω ο θηλυκός Παρλιάρος ;D
-
Εγώ πάλι που τον άκουσα και ξέρω η σπεσιαλιτέ μου είναι το ποπ-κορν............ ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
-
"Τι θυμάμαι από τα σχολικά μου χρόνια" - (ένα οδοιπορικό που θα συζητηθεί) ;D ;D
1) Στη 2α δημοτικού είχαμε μια κυρία μάλλον άσχημη, που μας έβαζε να μαθαίνουμε από ένα ποιηματάκι κάθε μέρα και να το απαγγέλουμε την επόμενη. Ο "έξυπνος" siobarakos παρατήρησε σύντομα ότι η δασκάλα πάντα ξεκινούσε από άλλη σειρά την απαγγελία. Έτσι σταμάτησε να μαθαίνει τα ποιηματάκια και τα μάθαινε στην τάξη, καθώς τα λέγανε τα άλλα παιδιά. Μια μέρα η κυρία αποφάσισε να ξεκινήσει από το siobarako. Ήταν η μόνη φορά που έφαγε ξυλιές ενώπιον όλης της τάξης.
Effect: Έμαθα να κρύβομαι με πιο σοφιστικέ τρόπους, όταν δεν είχα διαβάσει. Η κυρία παρέμεινε αντιπαθής σε μένα για πάντα, και ίσως με βοήθησε να αποφύγω κάθε απομνημόνευση, καταλήγοντας στη μνήμη 1Kb (RAM κιόλας - αδειάζει όποτε κοιμάμαι) που έχω σήμερα.
2) Α' Λυκείου (Φυσικός)
Μας έβαζε μόνο ασκήσεις (και δύσκολες) στα διαγωνίσματα, ακριβώς πάνω που είχα αρχίσει να εμφανίζω την κλίση μου σε Μαθηματικά - Φυσική - Χημεία. Ωστόσο, αν και μόνο εγώ έγραφα καλά, ευνοούσε σκανδαλωδώς στους βαθμούς τις δύο απουσιολόγους. Highlight : Μου έκοψε ολόκληρη άσκηση στο διαγώνισμα Χημείας, επειδή δεν κατάλαβε τον τρόπο λύσης μου. Όταν μας τα έφερε του την έλυσα στον πίνακα και την κατάλαβε. Στο 3μηνο πήρα 15 βέβαια...
Effect 1: Με βοήθησε να αποσυνδέσω τη βαθμολόγηση από την κατανόηση.
Effect 2: Έφτιαξα τρομερή ψυχολογία και ισχυρή αυτοποεποίθηση για τις επιλυτικές μου ικανότητες, που διατηρήθηκε μέχρι και ... τον ΑΣΕΠ!
3) Α' Λυκείου (Μαθηματικός - Άλγεβρα)
Απίστευτος τύπος, τρομερό μάθημα χωρίς βιβλίο όλη τη χρονιά, εντελώς έξω από τα καθιερωμένα...
(Ίσως το μάθημά του ήταν ευχάριστο μόνο στους καλούς μαθητές - δεν προσέγγιζε το μέσο μαθητή.)
Effect: Είχα ήδη αποφασίσει να σπουδάσω Μαθηματικά, απλά ευχαριστήθηκα το μάθημά του. Ίσως προσπαθήσω να του μοιάσω αν τύχω κατάλληλο τμήμα.
-
Τελικά Siobaras από την περιγραφή των σχολικών σου βιωμάτων αποδεικνύεται ότι τίποτα δεν πάει χαμένο στη χαμένη μας ζωή. ;D Για να μη πω ότι ενισχύεις μια πολύ αισιόδοξη άποψη ότι τελικά και οι «χειρότεροι» εκπαιδευτικοί μπορεί να έχουν θετική επιρροή στη μετέπειτα ζωή μας. Φαντάζεσαι που και τι θα ήσουν τώρα αν δεν είχες συναντήσει όλους αυτούς?
-
Πάντως αυτό με τη μνήμη που ανέφερα ο Siobaras το βλέπω και σε εμένα,οτιδήποτε έχει περισσότερα από 10 ψηφία........δεν το θυμάμαι με τίποτα.
Γι'αυτό ο τρόμος και ο φόβος μου στο διάβασμα για τον ΑΣΕΠ,δεν είναι το γνωστικό αντικείμενο,όχι ότι το ξέρω..........,αλλά τα παιδαγωγικά.........
-
Στη σχολική μου πορεία είχα αρκετούς καθηγητές που έκαναν πολύ καλά τη δουλειά τους!Φυσικά και με επηρέασαν και έχω πολλά πράγματα να θυμάμαι από αυτούς.Υπήρχαν και κάποιοι όμως που δεν αξίζει να λέγονται εκπαιδευτικοί-παιδαγωγοί και το κακό είναι ότι συνεχίζουν να διδάσκουν στα σχολεία. Μία χαρακτηριστική περίπτωση που θυμάμαι έντονα ήταν στην Α' Γυμνασίου που η φιλόλογος σημείωσε στο μπλοκάκι της ποιοι μαθητές είναι παιδιά καθηγητών και είναι περιττό να σας πω τι βαθμούς πήραν στο τέλος ακόμα και αυτοί που δεν το άξιζαν και τι διακρίσεις γίνονταν.
-
Στο σχολείο που ήμουν εγώ,δυστυχώς οι περισσότεροι ήταν προς απόσυρση ή είχαν ψυχολογικά προβλήματα.Άξια φέρουν τον τίτλο "παραδείγματα προς αποφυγή". 1)Ο κοινωνιολόγος μας έλεγε ότι ήθελε να σκοτώσει τη γυναίκα του και την πεθερά του...2)ένας φυσικός στο γυμνάσιο μας μίλαγε για την καθηγήτρια οικιακής οικονομίας (την οποία είχε ερωτευτεί) 3)ένας φιλόλογος στο λύκειο εξερευνούσε την περισσότερη ώρα το ταβάνι (ήταν προς απόσυρση..) ενώ η επόμενη φιλόλογος (γ λυκείου) μας πετούσε υπονοούμενα για την τέλεια ερωτική ζωή με τον άντρα της και τις κρυφές της χάρες,4)η θεολόγος στο λύκειο μας έλεγε πόσο ανήθικοι είμασταν,5)ο μαθηματικός στη γ λυκείου ξεχνούσε ότι είχε μάθημα και έπινε ουζάκια στο καφενείο απέναντι από το σχολείο...
Κάπου κάπου πετυχαίναμε και κάποιον φυσιολογικό.Ειδικά μια φιλόλογος στη β λυκείου έκανε φοβερό μάθημα άν και ήταν πάντα ιδιαίτερα απόμακρη και αυστηρή προς τους μαθητές και ο φυσικός στη γ λυκείου ο οποίος κατάφερε και τον πιο άσχετο να μάθει φυσική...
-
Αυτοί είναι ότι πρέπει για συνοδοί σε 7ήμερη............. ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
Και για τα παρατράγουδα..............βεβαίως-βεβαίως...........
-
Ο μαθηματικός (με τα ουζάκια) μας είχε συνοδεύσει και τον κουβαλούσαμε....
-
1. θυμάμαι εναν θεολόγο , που για 4 μήνες φορούσε το ΙΔΙΟ μπλουζάκι !!!!!!!!
Ο ιδρώτας βέβαια το είχε ασπρίσει στις μασχάλες του και επειδή καθόμουν πρώτο θρανίο , η μπόχα ήταν ανυπόφορη !!!!!!!!
Συμπέρασμα : Να αλλάζω μπλούζα :P
2. θυμάμαι την φιλόλογο στην Α λυκείου που αν ψιθύριζες κατι στον διπλανό σου , νόμιζε οτι μίλαγες για εκείνη και αν χαμογελούσες κιολας το είχε σίγουρο οτι την κορόιδευες !!!!!
Συμπέρασμα : Να μην τα παίρνω όλα τόσο προσωπικά .
3. θυμάμαι τον φυσικό στο γυμνάσιο που οταν εκανε παράδοση με κοίταζε και αν δεν έκανα νόημα οτι το καταλαβα δεν προχωρούσε . (οταν το αντιλήφθηκα έπαιζα λιγουλάκι με αυτό)
Συμπέρασμα : Ελα ντε !
Αν το συνδιάσω με το γεγονός οτι πολλές φορές καταλάβαινα την απάντηση απο την ερώτηση σε συνδιασμό με τον χρωματισμό και το ύφος του καθηγητή , μάλλον το συμπέρασμα πρέπει να είναι : να προσέχουμε τα μη λεκτικά μηνύματα που εκπέμπουμε . Παίζουν παρα πολύ σημαντικό ρόλο .
4. θυμάμαι τους καθηγητές που ήταν καλοί , αλλα όχι αυστηροί και το αποτελεσμα ήταν να γίνεται πολύ φασαρία στο μάθημα τους . ( για παράδειγμα ενας μας είχε πει : θα σας περάσω όλους , σεβομαι οτι καποιοι δεν θέλουν να παρακολουθήσουν , απλά να σεβαστούν τους υπόλοιπους . Αλλα που σεβασμός ! Και ας έκανε ωραίο μάθημα ! ) Επιπλέον , οι μαθητές που το τρέχον έτος ήταν ευχαριστημένοι με τους καθηγητές αυτούς (αφου μπορούσαν να μιλούν και να περνούν καλά) , την επόμενη χρονιά κατηγορούσαν αυτούς που δεν μάθανε .
Συμπέρασμα : Τα παιδιά είναι στην πλειοψηφία τους ανώριμα . ??? ??? ??? ??? ???
Να μην κάνω τα ίδια λάθη , όσο και αν δεν μου αρέσει η αυστηρότητα . :-\
-
2 εκπαιδευτικοί καθόρισαν την επιλογή μου προς το να γίνω φιλόλογος:
Ο δάσκαλος της 6ης Δημοτικού που με θεωρούσε τουβλο στην αριθμητική και μου δημιούργησε απέχθεια προς τα μαθηματικά για πάντα.
Η φιλόλογος της 3ης Γυμνασιου που στάθηκε πρότυπο για μένα εκπαιδευτικού και ανθρώπου.Ήταν η στιγμή που κατάλαβα τι ήθελα να κάνω στη ζώη μου.Θα προσπαθήσω να μάθω που βρίσκεται για να την ευχαριστήσω.Ημουν τυχερή που βρέθηκε στο δρόμο μου.
-
θυμαμαι από τη νηπιαγωγό μου μεχρι όλους τους δασκαλους μου..πιστευω ότι με επηρεασαν πολύ..
-
Παντως στη δική μου περίπτωση έτυχε οι περισσότεροι μαθηματικοί που είχα να είναι αρκετά καλοί σε αντίθεση με τους περισσότερους φιλογογους .
Κι εγώ το ίδιο έχω να πω . Οι περισσότεροι μαθηματικοί ήταν αρκετά καλοί, ενώ οι περισσότεροι φιλόλογοι όχι , τόσο στο Γυμνάσιο όσο και στο Λύκειο . Αυτό με επηρέασε στο να αγαπήσω τα μαθηματικά και να έχω πολύ καλούς βαθμούς (ίσως και καλύτερους απ' ό, τι στα φιλολογικά).Παρ' όλα αυτά ακολούθησα την 3η δέσμη και έγινα φιλόλογος.
Θυμάμαι ακόμη πολύ έντονα κάτι που μας είχε πει με αυστηρό ύφος ο καθηγητής των Αρχαίων στην αρχή της Α' Λυκείου , " το μόνο που θέλω από σας είναι να πεθάνετε στο διάβασμα". Η αντίδραση των περισσότερων μαθητών ήταν να ρωτήσουν "μόνο;" , χαμηλόφωνα και να χαμογελάσουν. Αυτό που μας είπε μου είχε κάνει θετική εντύπωση τότε,μάλλον γιατί το είχα εκλάβει ως ένδειξη ότι αυτός ο καθηγητής ενδιαφερόταν πραγματικά να μάθουμε και είχε τη διάθεση να κάνει τα πάντα γι' αυτό. Πάντως μετά από λίγες μέρες έφυγε για άλλο σχολείο και αντικαταστάθηκε από καθηγήτρια φιλόλογο.
-
Ο μαθηματικός στην Γ΄ Γυμνασίου .
Φοβερό μάθημα , μεταδοτικότητα , έλεγε συνεχώς : τα Μαθηματικά είναι μια αλυσίδα , αν κοπεί ένας κρίκος , μετά χάνεσαι …
Α, και δεν … χρησιμοποιούσε σφουγγάρι … είχε το χέρι γι αυτό …
Ας είναι καλά εκεί ψηλά που βρίσκεται …
-
Εγώ πάλι δεν θυμάμαι κανέναν.... ούτε καλά-καλά τα ονόματά τους. Λέτε να φταίνε και τα πολλά χρόνια που έχουν περάσει??? ??? ??? ??? Δεν νομίζω ότι επηρρεάστηκα από κάποιον
-
εγω τους θυμαμαι ολους..θα σας πω για τους μαθηματικους σημερα..ειχαμε μια μαθηματικο πολυ ειρωνικη, που σε ολο το μαθημα μιλουσε για διαφορα ασχετα και παρεδιδε μονο 5 λεπτα στο τελος.αν και ημουν καλη στα μαθηματικα με ειρωνευοταν και εγω αντεδρασα και ειπα οτι εγω δεν θα διαβαζω για αυτη..ετσι τα παρατησα και εχασα τη σειρα και πηγαινα απο το κακο στο χειροτερο.την επομενη χρονια ειχαμε ενα μαθηματικο ο οποιος ηθελε να με βοηθησει..εβαζε ασκησεις στην ταξη και ερχοταν πανω απο το κεφαλι μου και μου εξηγουσε..ετσι εγινα καλυτερη και εφτασα να εχω 18, χωρις να πηγαινω φροντιστηριο..την επομενη χρονια στην Α λυκειου ο μαθηματικος αρχικα ασχολιοταν μαζι μου και πηγαινα καλα..μια μερα ομως που εκανα ενα λαθος φοβερο για εκεινον μου ειπε να μην ασχολουμαι με τα μαθηματικα και να διαβαζω αρχαια στην ωρα του..σηκωνα χερι για να λυσω ασκηση αλλα δεν με αφηνε..ετσι λοιπον οποια ικανοτητα ειχα αποκτησει την προηγουμενη χρονια σιγα σιγα την εχασα..
-
θυμαμαι που στη β γυμνασίου μια φιλόλογος ειπε.. στο πανεπιστήμιο δεν περνανε οι έξυπνοι, περνανε οι μελετηροί.. δεν ήξερα πως να νιώσω!
-
Εγώ είχα τον ίδιο μαθηματικό σε όλο το λύκειο και στη Γ λυκείου μας έβαζε ασκήσεις και περνούσε από όλους να τις δει,εκτός από εμένα φυσικά...........
Όλη τη χρονιά τόνιζε σε γνωστούς και φίλους ότι δεν κάνω εγώ για 1η δέσμη..............
Το ίδιο και ο χημικός,που τον επίσης τον είχα σε όλο το λύκειο.
Το εντυπωσιακό είναι ότι και οι 2 ήταν από τους καλύτερους καθηγητές που είχα ποτέ.
Ειδικά ο χημικός.........................
Μόνο ο φυσικός που ανέφερα και στην αρχή με υποστήριζε.
Πάντως στους 2 πρώτους χρωστάω ευγνωμοσύνη...................και στο μπαμπά μου που είναι Πόντιος και με έκανε ξεροκέφαλη.............
Εάν δεν μου είχαν σπάσει τα νεύρα με τη συμπεριφορά τους δε θα διάβαζα με τόσο πείσμα για να μπω στο πανεπιστήμιο και να είμαι σήμερα συνάδελφός τους.
-
Μόνο ο φυσικός που ανέφερα και στην αρχή με υποστήριζε.
Εμ , τωρα εξηγείται !! Και εγω που νόμιζα οτι είχες φυσικο κούκλο και ζήλεψα !!! ;D ;D ;D ;D
(ο δικός μας χάλια! :P)
-
σηκωνα χερι για να λυσω ασκηση αλλα δεν με αφηνε..
Αυτό δεν το έχω ξαναδεί ! ::) ::)
Επρεπε να διαμαρτυρηθείς !
Είχαμε μια φυσικό στην Α λυκείου , που δεν μας έκανε μάθημα . 2 λεπτά παράδοση και μετά μας έδινε ασκήσεις να τις λύσουμε στην τάξη και εκείνη καθόταν στην έδρα και κοίταζε κατι δικά της .... Και οταν ρωτούσα , μου έλεγε μόνο εσύ έχεις απορίες , ολοι οι άλλοι τα έχουν καταλάβει (την τύφλα τους :P) Διαμαρτυρήθηκα έντονα , ζητώντας να τους εξετάσει για να δει αν τα έχουν καταλάβει ! Αλλα δεν πέτυχα τίποτα ......... >:( >:( >:( >:(
Edit : Α ! Το μόνο που πετυχα ήταν να μου προτείνει τα βιβλία του Σαββάλα .
-
δεν μπορουσα να διαμαρτυρηθω γιατι ημουν χαμηλων τονων..χαρακτηριστικα μου ελεγε...λυπησου με..δεν εχω φερει τα χαπια της πιεσης και της καρδιας μαζι..ασε μη σηκωθεις , διαβασε αρχαια και λατινικα..
-
εγω θυμαμαι μια απαισια μαθηματικο που ειχαμε στη γ γυμνασιου και μ' εκανε να μισησω τα μαθηματικα (αν κι ως τοτε ημουν πολυ καλη),δεν ξαναδιαβασα και στραφηκα μετα στην γ δεσμη.Απο την αλλη ειχαμε μια φιλολογο(παλι στο γυμνασιο) η οποια εκτος απο το μαθημα μας μιλουσε για θεματα σεξουαλικης αγωγης (ακομα και για γυναικολογικα κλπ)κι ολα τα παιδια περιμεναν ποτε θα ανοιξει τετοιο θεμα για να λυσουν τις αποριες τους.Το σπουδαιοτερο ομως ειναι αυτο που εκανε για ενα συμμαθητη μου.Το παιδακι ηρθε στο γυμνασιο αναλφαβητο,δεν ηξερε ουτε το ονομα του να γραφει κυριολεκτικα(ισως ειχε καποια μαθησιακη δυσκολια αλλα πριν χρονια ποιος να τη διαγνωσει!).Οταν το διαπιστωσε η φιλολογος επαθε ενα σοκ αρχικα,και μετα καθοταν στα διαλειμματα 'η σε καποιο κενο της και του εμαθε να γραφει και να διαβαζει.Μια τετοια καθηγητρια νομιζω αξιζει δικαιωματικα τον τιτλο της παιδαγωγου και μακαρι ολοι να της μοιαζαμε
-
Λάτρεψα τα μαθηματικά από έναν δάσκαλο που είχα στην ΣΤ' δημοτικού...
Τα μίσησα εξαιτίας ενός καθηγητή μαθηματικού που είχα στην Α' Λυκείου.
Ο κ.Τ... θεωρούνταν "όνομα" στο σχολείο μας αλλά κάποια φορά χρειάστηκε να γεμίσει τρείς φορές τον πίνακα για να λύσει μια άσκηση.Όταν πλέον τα κατάφερε σήκωσα το χέρι, βγήκα στον πίνακα και του έλυσα την άσκηση με τρείς κινήσεις.Έγινε ράκος.
Δε με ξανασήκωσε... Τον περιφρόνησα κι εγώ. Μου κατέβασε τον βαθμό.Τότε έστρεψα την προσοχή μου στα φιλολογικά μαθήματα.
Συνάντησα πάντως κι εξαιρετικούς καθηγητές που με σημάδεψαν ως μαθήτρια και ως άνθρωπο. Θυμάμαι μια φιλόλογο στην Γ' γυμνασίου που δεν έκανε απλά το μάθημα... Έδινε παράσταση κάθε φορά η γυναίκα. Αυτή μ' έκανε ν' αγαπήσω τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και να συνειδητοποιήσω πως τα θεμέλια του κόσμου βρίσκονται σ' όσα συνέβησαν σε τούτη εδώ τη γωνιά του πλανήτη πριν 2.500 χρόνια.Από το στόμα της άκουσα για πρώτη φορά Σεφέρη, Ελύτη... ακόμη και στίχους του Σαββόπουλου μας απάγγελλε..Ανατρίχιαζα ολόκληρη, άσχετα πως δεν το 'δειχνα.Μιλάμε για έκσταση...
Θα 'θελα να τα κατάφερνα να δημιουργώ σαν εκπαιδευικός τέτοια μοναδικά συναισθήματα στους μαθητές μου.
-
Εγώ πάλι δεν ξέρω αν επηρεάστηκα από κάποιον καθηγητή για να γίνω φιλόλογος. Σίγουρα με έκαναν να μισήσω τα μαθηματικά, από τη δασκάλα μου στα πρώτα χρόνια του δημοτικού έως και τις γυναίκες μαθηματικούς που είχα. Δεν ξέρω αλλά με τις γυναίκες μαθηματικούς δεν τα πήγαινα καλά. Θες δεν είχαν μεταδοτικότητα, ήταν στριφνές και ανέκφραστες, δε με συγκίνησε ποτέ το μάθημά τους. Μου έχει μείνει μόνο ένας καθηγητής μαθηματικός στη Γ΄Γυμνασίου, ο οποίος με βοήθησε να καταλάβω κάποια πράγματα, για πρώτη φορά έγραψα 19 και 18, ενώ μέχρι τότε δεν έπαιρνα πάνω από 15. Εργαζόμασταν με ομάδες και ομολογώ πως το μάθημα είχε πολύ ενδιαφέρον. Ούτε στη φιλοσοφική σχολή με γοήτευσαν τα μαθήματα και οι καθηγητές. Μόνο ο Μπαμπινιώτης, ο Χρυσάφης(ήταν ο μοναδικός που χαμογελούσε) και ο Γιατρομανωλάκης με γοήτευσαν. Μπορώ να πω ότι δεν μου άρεσε καθόλου η σχολή μου, όταν τελειώσα και άρχισα να ψάχνομαι, τότε βρήκα αυτό που ήθελα.Η αλήθεια είναι πάντως πως από μικρή ήθελα να γίνω καθηγήτρια και να διδάξω στο σχολείο. Από την πρώτη μου όμως εμπειρία στο σχολείο, σκέφτομαι τι όνειρα είχα! Ωστόσο τα παιδιά σε ανανεώνουν,αλλά δεν είναι και τόσο εύκολο να τους δώσεις αυτά που θέλεις. Το θέμα είναι να μπορείς να βοηθήσεις όλα τα παιδιά και να σε θυμούνται καλά όχι μόνο για το μάθημα που έκανες αλλά για όλο σου το ήθος.
-
Εγώ πάλι νιώθω πολύ τυχερή. Αν και δεν έπεσα σε κακούς μαθηματικούς, είχα την τύχη να έχω εξαιρετικούς φιλολόγους. Ο φιλόλογος που είχα στην Α' λυκείου με έκανε να αγαπήσω την ποίηση και η φιλόλογος που είχα
-
Αγάπη το θέμα που άνοιξες είναι super! Μόλις τώρα το είδα! Πάρα πολλές φορές από τις συζητήσεις εδω μέσα ήθελα να φέρω σαν παράδειγμα τον δάσκαλο μου που είχα στο δημοτικό , που θεωρώ ότι σ'αυτόν οφείλω την μετέπειτα πορεία μου στο σχολείο! Ποτέ δεν είχα σκεφτεί όμως να ανοίξω ένα τέτοιο θέμα...ίσως γιατί πίστευα ότι θα είμαι μοναδική :P που βρέθηκε δάσκαλος "να αγγίξει" την τότε παιδική ψυχούλα μου!
Δεσμεύομαι λοιπόν να γράψω και την δικιά μου "ιστορία" εντός των ημερών διότι αυτή τη στιγμή δεν έχω χρόνο!
Και πάλι Αγάπη, εύγε για την επιλογή του θέματος ;)
-
Δεν είχα σκεφτεί ποτέ μέχρι τώρα να κάνω μια αναδρομή....................
Λοιπόν........έχουμε και λέμε........... ;D
Στο νηπιαγωγείο είχα την κ. Ελευθερία.. αυτή την θυμάμαι γιατί την Άνοιξη κλήρωνε στα παιδιά χρυσομπούρμπουλες δεμένους με κλωστή ???
Στο προνήπιο είχα την κ. Μαρία....αυτή την θυμάμαι γιατί με είχε χαστουκίσει μαζί με άλλα παιδιά διότι πετάγαμε πέτρες σε μια γιαγιά από την αυλή του σχολείου :'(
Στο δημοτικό δεν θυμάμαι και πολλά πράγματα παρά μόνο τις διακρίσεις, προς τις τελευταίες τάξεις, στα παιδιά συναδέλφων και επιφανών πολιτών του χωριού μου ::) ::)
Στο γυμνάσιο θυμάμαι βεβαίως μια νεαρή φιλόλογο που μας έκανε κείμενα με ένα τρόπο διαφορετικό πιο χαλαρό και διασκεδαστικό!Δεν δεχόταν όμως
τις δικές μου ερμηνείες για το περιεχόμενο ποιημάτων.................Με αποτέλεσμα να κάνω τις εργασίες πάντα με το σχολικό βοήθημα......
Θυμάμαι ακόμη μια γυμνάστρια που με πρόσβαλε, ενώ εξέταζε τις ικανότητές μας στις κολοτούμπες, λέγοντάς μου ότι είναι αδύνατον να καταλάβει τη φοβία μου στο να δω τον κόσμο ανάποδα :)Με ανάγκασε να την κάνω και αδιαφόρησε όταν αμέσως μετά με έπιασε ταραχή!!!!!!!!!
Ένας φυσικός έμπαινε στην τάξη και άφηνε στο παράθυρο ένα μπουκαλάκι τσίπουρο!!!!!!!!!!!!!!!
Ένας θεολόγος πολύ super που εμφανισιακά ήταν σαν μουσουλμάνος και έλεγε "Η ζωή είναι πορεία προς το θάνατο" σε κάθε μάθημα!!!!!!
Στο λύκειο θυμάμαι μια φιλόλογο που νόμιζε ότι ήταν η Καρολάιν μας έκανε όλες τις ώρες και μάλιστα κάθε Πέμπτη όλο το 6ωρο!!!!!!!!!!!!!!!!και ήταν για μας παράδεισος διότι διαβάζαμε για το φροντιστήριο!!!!!!!!!!και πίστευε στην δευτέρα παρουσία του Δία!!!!!!!!!!!!!!!!
Μάλιστα ό άνδρας της που ήταν μαθηματικός στο ίδιο σχολέιο και με ανάλογο iq έμπαινε στην τάξη πάντα με κατεβασμένο φερμουάρ!!!!!!!!και όλο το 45' μας έκανε μια άσκηση!!!!!!!!!!!!!!!!!Η μόνη που πρόσεχα ήμουν εγώ και η γυναίκα του έλεγε ότι τα έχω με τον άνδρα της!!!!!!!!
Στη 2α λυκείου άλλαξα σχολείο τα Χριστούγεννα και συνάντησα μια αξιόλογη αλλα αυστηρή φιλόλογο και πολύ παραδοσιακή στη διδασκαλία της παρόλο που κάθε μέρα τα νύχια της ήταν βαμμενα στο χρώμα του ντυσιματος!!!!!!!!!!
Ο μαθηματικός ασχολιόταν μόνο με 1η και 4η δέσμη αφου όλη τη χρονια με φωναζε Νεκταρία και το όνομά μου είναι
-
Καλά, αν πρόκειται να μιλήσουμε και για τους καθηγητές στο Πανεπιστήμιο, τότε πρέπει να ανοίξουμε νέο θέμα μόνο για τον Ζερβό στο Μαθηματικό Αθηνών. Υπάρχει μέχρι και θεώρημα με το όνομά του και είναι από τους ελάχιστους που ποτέ δεν έβαλε βοηθό ή επίκουρο να κάνει το μάθημά του...
Επειδή διαβάζω από πολλούς ότι έτυχαν σε κακούς μαθηματικούς και τα παράτησαν, θα γράψω δυο λόγια επ'αυτού.
Αν εξαιρέσουμε τα Μαθηματικά κατεύθυνσης της Γ' Λυκείου, πιστεύω ότι με την κατάλληλη ενθάρρυνση και συνεχή προσπάθεια το 90% των μαθητών μπορεί να πάει αρκετά καλά στα Μαθηματικά.
Για να είσαι αετός όμως στη Γ' Λυκείου, πρέπει να το έχεις και λίγο (εώς πολύ) μέσα σου.
Από την εμπειρία μου, ο κακός μαθηματικός δε θα σταθεί εμπόδιο δε κάποιον που θέλει να γίνει μαθηματικός.
Απλά αν έχεις κάποιον καλό μαθηματικό σχετικά νωρίς, θα σε βοηθήσει να καταλάβεις ότι αυτό είναι το πεπρωμένο σου.
Θα το καταλάβεις και μόνος σου αργά ή γρήγορα.
Περίπου το ίδιο ισχύει και για τη φυσική, ίσως σε μικρότερο βαθμό.
Αντίθετα, πιστεύω ότι ο καλός φιλόλογος μπορεί να έχει σημαντική επιρροή σε κάποιον με την προδιάθεση.
Κι εμένα μου άρεσε πολύ η ιδέα για αυτό το θέμα.
Όχι τόσο για να θυμηθούμε και να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας (που επίσης είναι πολύ ωραίο), αλλά επειδη ΠΟΛΥ πρόσφατα έζησα μια σχετική εμπειρία που με έχει προβληματίσει.
Όταν δώσαμε βαθμούς β' 3μήνου στο Γυμνάσιο, είπα στην μητέρα της καλύτερης μαθήτριας ότι της προτείνω την αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος (να πάει Ρόδο για το Λύκειο), γιατί το επίπεδο του σχολείου είναι πολύ χαμηλό και (καλώς ή κακώς) όλοι οι καθηγητές έχουμε ρίξει τις απαιτήσεις μας.
Τη Δευτέρα είπα στην τάξη ότι δεν πήρα μετάθεση και ότι θα είμαι κάπου στη Ρόδο, αλλά δεν ξέρω σίγουρα σε ποιό σχολείο (θα ζητήσω να μείνω στο ίδιο, πάντως).
Σηκώνει χέρι αυτή η κοπέλα και μου λέει "Κύριε, αν μείνετε εσείς, θα μείνω κι εγώ στο σχολείο, αλλιώς θα πάω Ρόδο του χρόνου"
Εννοείται έπαθα σοκ, πόσω μάλλον γνωρίζοντας ότι θα πάει στη θεωρητική κατεύθυνση και ότι πιθανότατα μετά και την επόμενη χρονιά εγώ θα φύγω έτσι κι αλλιώς.
Δεν πήρα θέση επ'αυτού μέχρι να το επεξεργαστώ.
Σκέφτομαι να της κάνω μια κουβέντα στο στυλ "Μακάρι να σε είχα μαθήτρια όλα τα χρόνια, αλλά το επίπεδο θα είναι σκατά μείνω-δε μείνω", με κάπως καλύτερα λόγια.
Πραγματικά είναι η πρώτη φορά που ένιωσα άγχος φέτος.
Τι με συμβουλεύετε να κάνω;
Συγνώμη 1: Που αλλάζω το στυλ του θέματος
Συγνώμη 2: Για το μεγάλο μήνυμα.
-
Kαι φυσικά δεν είναι οι καθηγητές ο μοναδικός παράγοντας που κάνει κάποιον να ακολουθήσει τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες . Απλώς αναφερόμαστε σε καθηγητές γιατί αυτό είναι το θέμα.
-
Από τους δασκάλους και καθηγητές δεν μπορώ να πώ ότι θυμάμαι τίποτα σημαντικό που να με επηρέασε ιδιαίτερα.
Η δε νηπιαγωγός μου ήταν μεγάλη πηγή έμπνευσης για μένα και για για κάθε συνάδελφο νηπιαγωγό. ;) Ήταν μια 65άρα θεία, θεούσα, που καθόταν όλη μέρα στην έδρα, το μόνο που έκανε ήταν να λέει "και τώρα παιδάκια θα βάλετε τα χέρια στα τραπέζια και θα κοιμηθείτε" (προοδευτική, δε λέω, είχε πιάσει το νόημα του ολοήμερου νηπιαγωγείου 22 χρόνια πρίν), και δεν μας έδινε καμία σημασία σε σημείο που εγώ (που βαριομουνα και δεν την ήθελα καθόλου) μια μέρα έφυγα (4 χρονών) και γύρισα σπίτι μου και το κατάλαβε αφού είχα φτάσει ήδη 8)... Από τη μία με έκανε να σκέφτομαι κάθε μέρα πώς δεν θέλω να γίνω ποτέ και απο την άλλη μέσα απο το παρελθόν μου δείχνει ένα ζοφερό μέλλον (που θα γεράσω όπως όλοι μας στην τάξη και δεν θα μπορώ/θελω/εχω διάθεση να κουνηθώ και να κυνηγήσω 4χρονα..)... ;D ;D ;D
-
Ποπο..............από πιτσιρίκι στις κοπάνες..................
Εγώ την 1η,και τελευταία την έκανα στην γ δημοτικού..................
Πολύ απλά βαριόμουνα και έφυγα................... ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
Κυρία η Αγάπη με μια τσάντα ίσα με το μπόι της............πηγε σπίτι,έφαγαν οικογενειακώς και όταν σχόλασαν τα άλλα παιδάκια πήραν πρέφα ότι την κοπάνησα..........
-
Eμένα αυτός που μου έχει μείνει αξέχαστος είναι ο Φυσικός που είχαμε στην Α' και στην
-
Θελουμε , δε θελουμε τους καθηγητες μας τους κουβαλαμε μεσα μας. Εχουμε επιρρεαστει ,συνηθως ακουσια , απο τον τροπο που διδαχθηκαμε. Τους βλέπω στον τροπο που διδασκω, αλλα και τους καταλαβαινω τωρα που διδασκω(οχι ολους :))
Εννοείται έπαθα σοκ, πόσω μάλλον γνωρίζοντας ότι θα πάει στη θεωρητική κατεύθυνση και ότι πιθανότατα μετά και την επόμενη χρονιά
Δεν πήρα θέση επ'αυτού μέχρι να το επεξεργαστώ.
Σκέφτομαι να της κάνω μια κουβέντα στο στυλ "Μακάρι να σε είχα μαθήτρια όλα τα χρόνια, αλλά το επίπεδο θα είναι σκατά μείνω-δε μείνω", με κάπως καλύτερα λόγια.
Πραγματικά είναι η πρώτη φορά που ένιωσα άγχος φέτος.
Τι με συμβουλεύετε να κάνω;
Συγνώμη 1: Που αλλάζω το στυλ του θέματος
Συγνώμη 2: Για το μεγάλο μήνυμα.
Κολλακευτικο για σενα, αλλα ενας κουκος δεν φερνει την ανοιξη. :). Εκτος απο τον καλο καθηγητη, πιστευω οτι επισης πολυ βοηθαει κι ο συναγωνισμος σε ενα τμημα.
Το οτι το επιπεδο ειναι σκατα, πεστο με πολυ-πολυ καλυτερο τροπο ;). Αν γινεται , παρελειψε τη λεξη επιπεδο ;D ;D
-
Μπορώ να πω ότι αρκετοί καθηγητές και δάσκαλοι με σημάδεψαν τόσο σε Δημοτικό όσο και σε Γυμνάσιο – Λύκειο.
Αν ξεκινήσουμε από το Δημοτικό μόνο 2 δάσκαλοι μου έχουν μείνει. Ο ένας ήταν ο διευθυντής του Δημοτικού που μας είχε στην ΣΤ’ Δημοτικού και τον θυμάμαι γιατί μας είχε προετοιμάσει ακόμα και για τα Αρχαία που θα διδασκόμασταν στο Γυμνάσιο, μας είχε συστηματοποιήσει τόσο τη Γραμματική και το Συντακτικό που τελειώνοντας το Δημοτικό ήξεραν όλοι ακόμα και την εξαίρεση της εξαίρεσης. Η άλλη δασκάλα ήταν αυτή που είχα όταν ήμουν ακόμα
-
Τώρα που ανέφερες το σκηνικό με τα σκυλιά,μου έφερες στο νου μια δική μου εικόνα.
Δ δημοτικού,μας κάνει καλιτεχνικά η Ευλαμπία.
Λίγο πριν τα Χριστούγεννα,μας είπε να πάμε στο σχολείο κλαδιά από δέντρα για να τα κάνουμε χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Εεεεε έβαλα κι εγώ τον μπαμπά μου να μου κουβαλήσει κάτι κλαδιά από τον πλάτανο που είχαμε στην αυλή.
Τα έβαλα λοιπόν κι εγώ κάτω από το παράθυρο,δίπλα στο θρανίο μου.
'Οταν μπήκε η Ευλαμπία στην αίθουσα,σηκώθηκα για να της δώσω τα κωλόκλαδά της.
Ε............με πήρε αγκαλιά,ακόμη απορώ πως το κατάφερε αυτό,ήμουν λίγο αναπτυγμένη για την ηλικία μου,
με πήγε σηκωτή στο θρανίο και μου άστραψε ένα χαστούκι,όλο δικό μου ήταν. :-\ :-\ :-\ :-\ :-\ :-\ :-\ :-\ :-\ :-\
Πολύ μου κακοφάνηκε παιδιά,στο λόγο μου.
Πάντα ήμουν πολύ ήρεμο παιδί,στο σχολείο. ;)
-
Αρκετούς καθηγητές θυμάμαι από το σχολείο.
Ιδίως, στο γυμνάσιο ήταν όλοι τους πολύ καλοί.
Θυμάμαι το θεολόγο μας: δε μας έκανε ποτέ από το σχολικό βιβλίο, γιατί πραγματικά ήξερε ότι ήταν πολύ χάλια και δεν είχε νόημα:
Μας έκανε θεολογική ερμηνεία των εικόνων και θυμάμαι ότι όλοι προσέχαμε. Μέχρι σήμερα που βλέπω εικόνες θυμάμαι τις ερμηνείες του και μπορώ να καταλάβω 5 πράγματα περισσότερα.
Μας μάθαινε και μας επεξηγούσε ύμνους, έτσι ώστε όταν πηγαίνουμε στην εκκλησία να καταλαβαίνουμε αυτά που ακούμε. Καλή του ώρα εκεί, που είναι.
Θυμάμαι επίσης, το φιλόλογο μας στη γ λυκείου: έναν άνδρα με ήθος και εμπειρία στη διδασκαλία. Με ένα ηχόχρωμα φωνής φοβερό:
Θυμάμαι ότι στο τελευταίο μας μάθημα στην γ λυκείου μας είπε: αυτή η ώρα είναι πολύ σημαντική για εσάς και εμένα: είναι η τελευταία και για τους δυο μας στο σχολείο, γιατί του χρόνου συνταξιοδοτούμαι. Και ύστερα μας ευχαριστησε με χειραψία έναν - έναν.
Και την παραμονή των πανελληνίων μας πήρε τηλέφωνο για να μας ευχηθεί καλή επιτυχία και να μας πει ότι αύριο να μη φοβόμαστε, γιατί δε θα μαστε μόνοι μας, θα΄και αυτός εκεί νοερά μαζί μας.
Ευτυχώς, που υπάρχουν και τέτοιοι καθηγητές για να μας υπενθυμίζουν ότι ο χώρος της τάξης και η διδασκαλία είναι κάτι το ιερό.
-
σας εχω πει για τους μαθηματικους..για φιλολογους δεν σας εχω πει..θυμαμαι λοιπον εναν φιλολογο..κουκλο ..που τον ειχα ερωτευτει και διαβαζα τρελα για αυτον..και ηθελα να γινω συναδελφος του..εκανε πολυ ωραιο μαθημα και εδινε θαρρος σε ολα τα παιδια και ενω ηταν φιλικος με ολα τα παιδια ολοι τον σεβονταν και τον προσεχαν..ειναι το προτυπο μου αλλα...δυστυχως δεν του εχω μοιασει ακομα...
-
Λοιπόν η Αγάπη τα ξέρει τα περισσότερα αλλά …ας τα ξανακούσει.
Στο νηπιαγωγείο είχαμε την κυρία Αντιγόνη, εγώ μόνο 5 χρονών (κέρδιζα χρονιά), 15 κιλά και ασχημούλα. Ποτέ δεν μιλούσα με την διπλανή μου, πάντα αυτή μιλούσε. Πως κατέληγα εγώ όρθια στον τοίχο; Δεν ήθελα με τίποτα να πάω σχολείο αφού ήμουν όλο τιμωρία. Το απολυτήριο του νηπιαγωγείου ήταν με καλά. Έχετε δει εσείς καλά ποτέ στα νήπια; :-\
Πάω στην πρώτη δημοτικού και η κυρία Άννα Αρμομέντιου με αφήνει στην πρώτη γιατί λέει δεν μπορώ να διαβάσω. Εμένα δεν με άρεζε να συλλαβίζω ήθελα να λέω την πρόταση ολόκληρη και τη συλλάβιζα από μέσα μου …Πάει και η πρώτη :-\ :-\ :-\
Στην δεύτερη πρώτη δημοτικού πήγα στο Ωραιόκαστρο (όσοι είναι από Θες/νίκη ξέρουν) και έχω την κυρία Μαρία. Αυτή πάλι άλλο φρούτο. Μας έβαλε να λύσουμε κάτι ασκήσεις της β’ δημοτικού για να δει λέει που είμαστε (στο τέλος της χρονιάς περίπου). Είπε «όσες μπορείτε» έλυσα τις 3 δεν έλυσα της άλλες δύο δεν μπόρεσα και έγραψε στο τετράδιο μου με κόκκινο μαρκαδόρο (ακόμα το θυμάμαι τόσο μα τόσο έντονα) «αλλήτησα». :-X Από εκείνη την ημέρα τα μαθηματικά και ότι έχει σχέση με αριθμούς έγινε ο χειρότερος εχθρός μου. Τώρα πως τελείωσα οικονομική σχολή αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο, και έχω πολλά τέτοια να θυμηθώ αλλά ας πάμε και σε κάτι πιο ζουμερό.
-
Δυστυχώς ποτέ δεν είχα κάποιον καθηγητή ή δάσκαλο για να με εμπνεύσει.
Ακόμα κι αυτοί που ήταν καλοί στο μάθημά τους ήταν απόμακροι. Αυτό που με έκανε να παρω την απόφαση να γίνω φιλόλογος ήταν ο ... ίδιος ο Ομηρος! Όταν στην Α' Γυμνασίου ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με την Οδύσσεια, τη λάτρεψα! Η φιλόλογος ήταν πολύ καλή (αν και απόμακρη όπως είπα). Ακόμα θυμάμαι πως κοκκίνισε όταν ένας μαθητής τη ρώτησε τι σημαίνει η λέξη "αχαμνά"...
Τραυματική εμπειρία ήταν ένας καθηγητής στη
-
Εγώ τώρα τι να πω...Πήγα παιδικό σταθμό. Θυμάμαι την κυρία Μαρία (πολύ καλή, δε λέω) αλλά και τη μοναδική τιμωρία στη ζωή μου (όρθια να κοιτάζω τον τόιχο, με το ένα πόδι στον αέρα) επειδή βρέθηκα τη λάθος στιγμή στο λάθος σημείο και μία "καρακαρφάρα", που τον έλεγαν Μανώλη, αναποδογύρισε την έδρα της κυρίας και κατηγόρησε εμένα που στεκόμουν δίπλα αποσβολωμένη και κοιτούσα... :-\ Φοβερό πλήγμα για τον εγωισμό μου, γιατί ήμουν πολύ σοβαρό παιδί...Α! και ότι μου άρεσαν οι φακές! ;D
Νηπιαγωγείο δεν πήγα, αλλά πήγα 2 χρονιές πρώτη προκαταρτική (κοινώς, με είχε η μητέρα μου δύο χρονιές στην τάξη της...σκυλοβαρέθηκα!) πριν ξεκινήσω κανονικά το δημοτικό.
Το δημοτικό...ο τρόμος μου...3 χρονιές τη μητέρα μου και 3 τον πατέρα μου!!!! Πλήρωνα όλα τα σπασμένα, ακόμα κι αν δεν έφταιγα, για να μην κατηγορηθούν (έτσι μου έλεγαν οι γονείς μου) ότι μου κάνουν χάρες επειδή είμαι παιδί τους. Συν τα "γυμνάσια" που μου έκανε ο πατέρας μου λέγοντάς μου "αύριο θα πάμε εκδρομή" για να τσεκάρει αν θα πάω σχολείο αδιάβαστη και την επόμένη έβαζε και τέστ! ::) 8)
Το αποκορύφωμα, δε μου "έδωσε" την σημαία 25η Μαρτίου, στην έκτη δημοτικού (παρόλο που μου είπε ότι θεωρούσε ότι το άξιζα) για τον ίδιο λόγο! Ποτέ δεν του το συγχώρεσα κι ακόμα του το "χτυπάω"... ;D
Γυμνάσιο...κενό μνήμης (τόσο καλά! :P) Μόνο μία καθηγήτρια χημείας θυμάμαι που έλεγε με μία ηλίθια φωνή "λοιπόν παιδάκια, ο άνθρακας έχει δύυυυυο χεράαααακιααααα..." (αυτό το έλεγε σε όλα τα τμήματα γιατί το είχε ακούσει και η αδερφή μου που ήταν τρία χρόνια μεγαλύτερη)! 8)
Λύκειο...σούπερ. Το 90% πολύ καλοί καθηγητές, με αποκορύφωμα την τρίτη λυκείου και την καλύτερη καθηγήτρια φιλόλογο που θα μπορούσα να έχω (αχ...κυρία Αντωνάτου! :-*) που μ΄έκανε να πέσω με τα μούτρα (πόρωση, όχι αστεία!) και να λατρέψω τα μαθήματα της 3ης δέσμης που ακολουθούσα...Έφερνε κάθε μέρα σελίδες με άγνωστα κείμενα και μας τα έδινε στο διάλειμμα να τα δουλέψουμε στο σπίτι, καθόταν μαζί μας και λύναμε απορίες, μας είχε δώσει το τηλέφωνο του σπιτιού της και την παίρναμε για ό,τι δεν καταλαβαίναμε μέχρι και για ψυχολογική υποστήριξη (όταν πλησίαζε το "μέγα" γεγονός ;))...Τι να πω...Είχαμε μονίμως έναν άνθρωπο να μας κάνει ιδιαίτερο χωρίς να βαρυγκομά και αφιλοκερδώς! Και η καλύτερη επιβράβευσή ήταν η αγκαλιά και τα δάκρυα χαράς της όταν έγραψα στις πανελλαδικές το 18 στα αρχαία και η ατάκα "θα ψήσουμε αρνί τώρα"!!!! ;D
Ευκαιρία λοιπόν, μέσα από εδώ, να την ευχαριστήσω...Εύχομαι να της μοιάσω, έστω και λίγο, στην αγάπη που είχε για τους μαθητές της και στην όρεξη που είχε για τη δουλειά της! :)
-
Νιωθω αρκετα τυχερη γιατι ειχα καθηγητες ολων των ειδων
αυτο που προσπαθησα να κανω ειναι να κρατησω μονο τα θετικα στοιχεια και απο τη διδασκαλια τους αλλα και απο την προσωπικοτητα τους. Ακόμη και οι "κακοι" καθηγητες πιστευω οτι εχουν να σου δωσουν πολλα
Φυσικα καποιοι μειναν χαραγμενοι στη ψυχη μου και προσπαθησα να κρατησω επαφη μαζι τους
-
Νηπιαγωγείο δεν πήγα..Κι αυτό τελικά μου έμεινε απωθημένο και έγινα Νηπιαγωγός..
Στο Δημοτικό έιχα καλούς δασκάλους..Παρ' όλο που ήμουν ήσυχο παιδάκι, έφαγα 2 φορές ξύλο στην παλάμη με την αθάνατη βέργα.Αφού, το θυμάμαι ακόμη και τώρα, τρώγαμε το μεσημέρι και έκρυβα την παλάμη μου για να μην το καταλάβει η μητέρα μου και έπεισα τον εαυτό μου, ότι καποια μέρα θα της το πω..Ίσως πρέπει να της τηλεφωνήσω τελικά, γιατί ακόμη και τώρα, δεν το έχω κάνει ::)Η δύναμη των μυστικών της παιδικής ηλικίας...
Στο Γυμνάσιο, "έτρωγα" συνεχώς τη σύγκριση με την αδερφή μου, η οποία ήταν 3 χρόνια μεγαλύτερη..Θυμάμαι την Ντάνου-φιλόλογο που μου έλεγε όλη την Ώρα:" η αδερφή σου έπιανε πουλιά στον αέρα"...και θυμάμαι τους συμμαθητές μου που μου ψιθύριζαν να μη στεναχωριέμαι :(Η γυμνασιάρχης - Γεωργοπούλου είχε καλέσει τη μητερα μου στο γραφείο, για να της πει ότι μιλάω με παιδιά από το Λύκειο..Πού να της λέγαμε ότι ήταν ο φίλος της αδερφής μου και ήταν όλη μέρα στο σπίτι μας.. ::)
Στο Λύκειο πια , ήταν όλα πολύ παρεϊστικα και όλοι οι καθηγητές, απλά υπέροχοι..Οι βαθμοί μου ανέβηκαν κατά πολύ, μέχρι που εγώ ο φύτουλας, κράταγα 2 χρονιές, απουσιολόγιο Θυμάμαι την Αδαμάκου-φιλόλογο-κοκέτα που μας μάθαινε τραγουδιστά, τις καταλήξεις των αρχαίων ρημάτων, κουνώντας το χέρι της πάνω κάτω σαν να κάνει κουπεπέ, βλέποντας ταυτοχρόνως και τα βραχιόλια της που κουδούνιζαν...-κα, -κας, -κε, -κάμε, -κάτε, -κάσι...
Ο θεολόγος μας, -ήθελε να γίνει στρατιωτικός, αλλά δεν τα κατάφερε- κυκλοφορούσε με στρατιωτικό παντελόνι και την πρώτη μέρα μας "διέταξε" να παρουσιαστούμε μπροστά του..Κάναμε μάθημα με κλασσική μουσική και γράφαμε συνέχεια εργασίες, αντλώντας στοιχεία από εγκυκλοπαίδειες.."Πρωτεργάτης" της διαθεματικότητας..Πάντα κοντά μας στα δύσκολα εφηβικά μας χρόνια και σπαταλούσε τις ωρες του και μας μίλαγε συνέχεια στα διαλείμματα..Ήταν ΦΙΛΟΣ...
Τελειώνοντας, γιατί σας ζάλησα, όταν βγήκαν τα αποτελέσματα των Πανελληνίων, ως δια μαγείας, ήταν εκεί δίπλα , η Ντάνου, τη θυμάστε;;;;; αυτή με τα πουλιά στον αέρα;;;Διαβάστε στιχομυθία:
-Πέρασα Νηπιαγωγός!!!
-Μπα!;
-Μπου!!! ;D ;D
Κι έτσι πήρα το αίμα μου πίσω για τα τρία χρόνια που μου το ρούφαγε!!!
Ήταν ένα ζωντανό παράδειγμα του, πόσο πολύ μπορεί να σε αποθαρρύνει ένας καθηγητής και να τρως συνέχεια απογοητεύσεις του στυλ ότι δεν αξιζεις ό,τι και να κάνεις..
-
-Πέρασα Νηπιαγωγός!!!
-Μπα!;
-Μπου!!! ;D ;D
Κι έτσι πήρα το αίμα μου πίσω για τα τρία χρόνια που μου το ρούφαγε!!!
Ήταν ένα ζωντανό παράδειγμα του, πόσο πολύ μπορεί να σε αποθαρρύνει ένας καθηγητής και να τρως συνέχεια απογοητεύσεις του στυλ ότι δεν αξιζεις ό,τι και να κάνεις..
Την Ντάνου δεν την είχα αλλά είχα την Νούνη...Η οποία αφού είπε τα καλύτερα για μένα και στα 3 της μαθήματα (νέα, έκθεση, ιστορία (και είναι άριστη κλπ κλπ...) πήρα ένα ξεγυρισμένο 14 και στα 3 ....αυτο πάλι μπορείς να το εξηγήσεις; (β' γυμνασίου)
Παρ΄ολα αυτά και χωρίς να το ξέρει πήρα και γω το αίμα μου πίσω με....αυτό το "μπου" ;)
Ντάνου και Νούνη υπάρχουν πολλές...ελπίζω όχι για καιρό ακόμα...
-
Ρε παιδιά μπράβο! Έχετε καλή μνήμη!Εγώ πάλι... Παρ'όλο που τελείωσα το σχολείο πριν από 5 μόλις χρόνια δε θυμάμαι και πολλά.
Ξύλο δεν τρώγαμε για να θυμηθώ κάτι ανάλογο...Τιμωρίες...Κάτι χαζά του στυλ"Γράψε 100 φορές την πρόταση".Τι άλλο.....; Α! Το μόνο που μου έμεινε ήταν στην Α' λυκείου που έκανα ενισχυτική με έναν καθηγητή μετά το σχολείο γιατί δεν είχα τη δυνατότητα να πάω φροντιστήριο και μου είπε ότι θα έπρεπε να γίνω οπωσδήποτε φιλόλογος! Τελικά έγινα δασκάλα...
-
εγώ πάντως ειιχα έναν θεολόγο πολύ χάλια στη γλυκειου και υποσχέθηκα στον εαυτο μου οτι θα γινω θεολογος για να αναβαθμίσω τον κλάδο. :)
-
Ειχα 2 δασκαλους στο δημοτικό που ήταν τέλειοι και αγάπησα το σχολείο γιατί Α΄
-
Εκτός από μερικές ελάχιστες εξαιρέσεις δε έχω και τις καλύτερες αναμνήσεις από τους δασκάλους μου.Δεν ήταν κακοί απλά δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο.Στα προνήπια και στα νήπια πήγαινα σε ιδιωτικό και αρκετά συντηρητικό σχολείο.Στα προνήπια θυμάμαι ότι τη δασκάλα μου την έλεγαν Θεολογία.Στο νηπιαγωγείο η δασκάλα μου είχε πάντα τα μαλλιά της μαζεμένα κότσο.Όταν πήγα στο δημοτικό και δημόσιο σχολείο μου έκανε εντύπωση που η δασκάλα μου φορούσε κάθε μέρα και άλλα ρούχα!Στην πέμπτη και έκτη τάξη του δημοτικού μου έχει μείνει η εικόνα του δασκάλου μου που χαστούκιζε τους συμμαθητές μου που έκαναν φασαρία και τους πετούσε με τις κλοτσιές έξω από την τάξη όταν έχανε την ψυχραιμία του.Στο γυμνάσιο και στο λύκειο δεν ξεχωρίζω κάποιον,είναι χαρακτηριστικό πάντως ότι είχα κάτι μαθηματικούς φρικαλέους.Είχαν τη συνήθεια να σε σηκώνουν στον πίνακα και να σε ειρωνεύονται,όταν έκανες λάθος.Γενικώς είχαν μια έπαρση και ένα στυλάκι του τύπου :εγώ είμαι και κανένας άλλος.Μάλλον γι αυτό αντιπάθησα τόσο τα μαθηματικά και τελικά έγινα φιλόλογος.Καλούς καθηγητές είχα κυρίως στο φροντιστήριο.Ο καθηγητής που μας έκανε λατινικά ήταν φοβερός.Είχε πολλές γνώσεις και απολάμβανα το μάθημά του!Ήταν τέλειος.Από τους λίγους καθηγητές που πραγματικά ξεχωρίζω.
-
Σχεδόν στο σύνολό τους οι δάσκαλοι που είχα ήταν πολύ καλοί. Ίσως και γι' αυτό να έγινα εκπαιδευτικός. Δεν έχω παράπονο από κανέναν. Τους ευχαριστώ. (Εκτός από αυτόν που στην τετάρτη δημοτικού μα έβαζε να κοιμόμαστε μία ώρα κάθε μέρα, αλλά το μάθανε οι γονείς μας κι απαίτησαν να φύγει. Φυσικά, δεν έφυγε κι εμείς συνεχίσαμε να κοιμόμαστε...)
-
Στην περίπτωσή μου οι περισσότεροι δάσκαλοι-καθηγητές ήταν ή καλοί ή αδιάφοροι.
Τέσσερις "μαύρες" περιπτώσεις θυμάμαι μόνο:
1. Η νηπιαγωγός. Μεγάλης ηλικίας, δεν άντεχε τη φασαρία. Έβαζε στα αγόρια σιλοτέιπ στο στόμα, για να μη μιλάνε και μας απειλούσε ότι θα μας βάλει στην αποθήκη όπου υπήρχε ένα τέρας. Ένιωθα ένα μόνιμο φόβο.
2. Η δασκάλα μου μέχρι την Τρίτη Δημοτικού. Κάποιας ηλικίας, αυστηρή. Έδερνε τα αγόρια. Δεν θα ξεχάσω που έκανα ένα λάθος σε μια άσκηση μαθηματικών στην Πρώτη Δημοτικού και αντί να μου το επισημάνει, μου έσκισε με βάρβαρο τρόπο όλη τη σελίδα του τετραδίου!!! Είχα πάθει σοκ. Τη φοβόμουν πολύ και αυτή απειλούσε ότι ήθελε να μου βάλει
-
Μέσα από αρνητικές, θετικές αλλά και αδιάφορες συμπεριφορές δασκάλων, καθηγητών αλλά και Πανεπιστημιακών η σημερινή μου στάση στην τάξη έχει επηρεαστεί.
Τα κακά πρότυπα παραμένουν ακόμα στη μνήμη μου και μου θυμίσουν σε τρυφερή ηλικία ότι το να σπας χάρακες πάνω σε παιδικά χεράκια δεν πληγώνεις μόνο τα χέρια τους αλλά και την καρδούλα τους... Η γνώση αυτή είναι φύλακας για το τι κάνει το αντίθετο, δλδ η αγάπη και η κατανόηση.
Τα αδιάφορα πρότυπα μου θυμίζουν πάντα ότι έχω να κάνω με παιδικές ψυχές ή με έφηβους που από εμένα το μόνο που δεν περιμένουν είναι η αδιαφορία και αν συμβεί αυτό η άρνησή τους αλλά και η δική τους αδιαφορία θα είναι η "πληρωμή" μου.
Τέλος οι δάσκαλοι που έσκυβαν με αγάπη, υπομονή και κατανόηση όχι μόνο στο να πάρουμε γνώσεις αλλά μας αντιμετώπιζαν σαν ελεύθερες προσωπικότητες είναι αυτοί που έγιναν αρωγοί στη σημερινή μου προσπάθεια μέσα από την εκπαίδευση. Θυμάμαι χαρακτηριστικά έναν υπέροχο άνθρωπο , φιλόλογο στο λύκειο, που πάντα μας μιλούσε σαν να ήμασταν συνομίλικοί του αλλά με πατρική αγάπη ταυτόχρονα. Παραμέριζε για λίγο το γνωστικό αντικείμενο και πότιζε την καρδιά μας με αγάπη, οι συμβουλές του δίνονταν με τρυφερότητα και κατανόηση και πάντα προσπαθούσε να αφουγκραστεί κάθε μας έγνοια. Αυτό μας έκανε όλους καλύτερους μαθητές κι εγώ σήμερα ανακαλύπτω το μαγικό του φίλτρο. Δεν χρειάστηκε ποτέ να γίνει αυστηρός και αυταρχικός και ήταν για μένα χαρισματικός παιδαγωγός. Χρησιμοποιούσε το χιούμορ και σε δύσκολες καταστάσεις με αποτέλεσμα να υπάρχει και το γέλιο στο παιχνίδι του.
Το μαγικό του φίλτρο αν είχε συνταγή θα ήταν κάπως έτσι:
"Σκύψε με αγάπη, γονάτισε για να φτάσεις στο ύψος του παιδκού αυτιού για ν' ακούσεις τον ψίθυρο πριν γίνει κραυγή. Μείνε χαμηλά για να ακούσεις το σκίρτημα της παιδικής και εφηβικής καρδιάς πριν αυτή ποτιστεί με θυμό και σφαλίσει. Μετά μπορείς να στέκεις ψηλά και να ηγηθείς χωρίς κόπο, μπορείς να κάνεις την διαδικασία της μάθησης ενδιαφέρουσα και να διαδάξεις όχι μόνο το γνωστικό σου αντικείμενο αλλά αξίες και ιδανικά. Γιατί οι μεγαλύτερες αξίες της ελευθερίας και της αγάπης δεν διδάσκονται, απλά τις μεταλαμπαδεύεις στους άλλους μέσα από το παράδειγμά σου. Και όλα αυτά πότισέ τα με μια σταγόνα καλοπροαίρετου χιούμορ και θα δεις ν' ανθίσουν χαμόγελα εκεί που πριν υπήρχαν σφιγμένα χείλη"
-
Ωραίο θέμα! :)
Λοιπόν, εγώ είχα την τύχη να έχω μπαμπά εξαιρετικό φιλόλογο ( :-* :-*) και λάτρη κυρίως των αρχαίων ελληνικών. Σε ηλικία 2 ετών μου είχε μάθει τους αρχικούς χρόνους ούτε και ξέρω πόσων ρημάτων, έργα των 3 μεγάλων τραγικών και τις 11 κωμωδίες του Αριστοφάνη... με χρονολογική σειρά ;D Το μεγαλύτερο μέρος του μαθήματος μέχρι να πάω Λύκειο το κάναμε... στο αυτοκίνητο, στο τραπέζι, όπου συζητούσαμε για διάφορα θέματα! Δημοτικό και Γυμνάσιο δεν ασχολήθηκε καθόλου μαζί μου, παρά μόνο αν είχα σε κάτι απορία και φυσικά απαγόρευε τα βοηθήματα, για να μάθω να σκέφτομαι και να γράφω. Με την έναρξη της Α Λυκείου, αρχίσαμε και το άγνωστο (ο μπαμπάς μου το ονομάζει πάντα αδίδακτο), με αποτέλεσμα, τελειώνοντας το Λύκειο, να εχω κάνει κοντά στα 500! Ήταν, επομένως, αναμενόμενο να λατρέψω τη φιλολογία και κυρίως τα Αρχαία. Αυτή έιναι η 1 όψη του νομίσματος... η λατρεμένη! :-*
Η άλλη όψη αφορά τη σχολή (Φιλολογία Αθήνας)! >:(
Όταν πέρασα, ήμουν τρισευτυχισμένη, γιατί ήταν η 1η μου επιλογή και πίστευα ότι θα κάνουμε άγνωστα κείμενα, γραμματική, συντακτικό κλπ. Όταν όμως παρακολούθησα τη σχολή, έπαθα σοκ!!! :o Απίστευτα άχρηστες αναλύσεις σελίδων για το αν η τάδε συλλαβή στο τάδε ποίημα είναι μακρόχρονη ή βραχύχρονη, τον Παπανικολάου σε προφορική εξάταση να εξετάζει... τις παρενθέσεις του βιβλίου του και τη βιβλιογραφία (ακόμη θυμάμαι την ατάκα του: μπράβο δεσποινίς, είχατε διαβάσει, θα σας βάλω...4 :-X :-X :-X), το
-
Στην Α' Λυκείου ο φιλόλογος που είχε μπει στην τάξη στις αρχές της χρονιάς, είχε πει κάτι που πιστεύω πως εν πολλοίς καθόρισε τη μετέπειτα πορεία μου: ''αν δεν ήσασταν τόσο καλοί μαθητές στο γυμνάσιο, τώρα σας δίδεται μια ευκαιρία να αλλάξετε σελίδα και να γίνετε καλύτεροι"'. Αυτή η κουβέντα υπήρξε καθοριστική για μένα, καθώς στο γυμνάσιο συγκρινόμουν πάντα με τη λίγο μεγαλύτερη αδερφή μου που ήταν άριστη, ενώ εγώ λιγότερο καλή μαθήτρια. Από εκείνη τη στιγμή σαν κάτι να άλλαξε μέσα μου, άρχισα να διαβάζω πολύ και κατάφερα όχι μόνο να τελειώσω με το μεγαλύτερο βαθμό σε όλο το λύκειο, αλλά και να περάσω στη φιλολογία ! (την πρώτη μου επιλογή).
Αυτά τα αναφέρω για να καταδείξω και εγώ μέσα από την προσωπική μου εμπειρία πόσο ο εκπαιδευτικός μπορεί να επηρεάσει την εύπλαστη ψυχή ενός παιδιού-ακόμα και με μια φράση- και να του αναπτερώσει το ηθικό, ώστε να αξιοποιήσει τις δυνατότητές του...
-
Eμενα με επηρεασαν ,στο γυμνασιο(β',γ') η καθηγητρια μου Φυσικος (φοβερη!) και ο καθηγητης μου Φυσικος (φοβερος!!!) στην γ' λυκειου.Και οι δυο πριν διοριστουν ασχολουνταν με φροντιστηρια .Οι ενδιαμεσοι καθηγητες μου ηταν χαλια... :P
-
εγω παλι, ακολουθησα τη θεωρητικη κατ/νση επειδη ειχαμε μια παρα πολυ ωραια καθηγητρια. Προσεχε το ντυσιμο της, δεν λεω, αλλα ειχε κατι που οταν την κοιταζες μπερδευες το αντικειμενο του ρηματος με το κατηγορουμενο και τη χρονικη μετοχη με την αιτιολογικη (αυτο ειδικα ακομα το μπερδευω...χαχα)
επιπλεον, ημουν ερωτευμενος με μια συμμαθητρια μου που ηθελε να παει νομικη!
αυτοι ηταν οι δυο λογοι που με επηρεασαν να γινω φιλολογος (λεμε τωρα) αν και ηθελα να παω στη σχολη ενομοταρχών ( με αυτο το απωθημενο θα φυγω απο αυτη τη ζωη τελικα...)
-
καλημερα..
προσωπικα οι οι εκπαιδευτικοι που συναντησα στη μαθητικη μου πορεια...οι οποιοι και ηταν πραγματικοι "δασκαλοι"..(γιατι υπηρχαν κ αλλοι οι οποιοι δεν θα επρεπε καν να φερουν τον τιτλο...η αλλοι οι οποιοι απλα δεν "το ειχαν..." ......) απο το δημοτικο, μεχρι το λυκειο και το φροντιστηριο....με επηρεασαν παρα μα παρα πολυ , λειτουργησαν, λειτουργουν και θα συνεχιζουν να λειτουργουν ως προτυπα μου....
ο ρολος τους ηταν καταλυτικος στη γενικοτερη διαμορφωση της προσωπικατητας μου...και πραγματικα χαιρομαι που τους συναντησα στη ζωη μου. τους θαυμαζω , τον καθενα για διαφορετικους λογους, μα πανω απ ολα γιατι ειναι "δασκαλοι'' με ολη τη σημασια της λεξης .....
θα ειμαι πολυ χαρουμενη αν καταφερω να τους μοιασω..και να μιλουν καποτε ετσι για μενα οι μαθητες μου.....(ακομη νωρις ειναι για να κριθω... ;) )
-
Πολύ ωραίο θέμα , μπράβο Αγάπη !!!
Ανέκαθεν ήμουν καλός στα μαθηματικά , αυτό όμως δεν σημαίνει κάτι. Από πιτσιρίκι ήθελα να πάω στην σχολή Ικάρων γιατί είχα τρέλα με τα αεροπλάνα. Ο λόγος που έγινα μαθηματικός το οφείλω σε δύο καθηγητές μου. Ο πρώτος στην δευτέρα γυμνασίου μου έβαλε μέσα μου την σπίθα.
Ο δέυτερος όμως στην γ λυκείου (1η Δέσμη τότε) μου άλλαξε όλο το μέλον μου. Ο ανθρωπος ήταν απίστευτος ,Καθηγητής και Δάσκαλος με όλη την σημασία των λέξεων. Τις πρωτοποριακές μεθόδους που χρησιμοποιούσε στο μάθημα (εν έτη 1986 !!!) προσπαθώ ακόμα και τώρα να τις εφαρμόζω και εγώ. Μπροστά του όλοι οι άλλοι που μου έκανα μάθημα εκείνη την εποχή ήταν καθηγητίσκοι !!!
Σχετικά πρόσφατα μαζευτήκαμε σε ένα μαγαζί καμιά 30αρια άτομα , συμμαθητες του 1986. Το ωραίο ήταν , ότι ήταν καλεσμένοι και κάποιο καθηγητές και μαζί και ο εν λόγω καθηγητής. Πιάσαμε λοιπόν την κουβέντα ,μέχρι που έκανε την κίνηση ματ. Ανοιξε την τσάντα του και έβγαλε ένα διαγώνισμα με το όνομά μου και ημερομηνία Δευτέρα 27/1/1986 , βαθμός 18. Εμεινα άφωνος. Του το ζήτησα βέβαια αλλά με ευγένια αρνήθηκε !!
Να 'ναι καλά ο άνθρωπος !!
-
Από τα καλύτερα θέματα που έχουν ανοιχτεί! για να μας θυμίσει ότι κι εμείς οι ίδιοι μπορεί να είμαστε θέμα αναφοράς μετά από 20 χρόνια σε ένα αντίστοιχο site. Είτε για περήφανα λόγια, είτε για βρισίδια...
-
δε μπορω να πω οτι εγινα φιλολογος επειδη ειχα ως προτυπο μου καποιο φιλολογο αλλα εγινα επειδη ηθελα να γινω καθηγητρια. αν σκεφτουμε το γεγονος οτι μου αρεσουν αρχαια κ τα φιλολογικα εκει θα μπορουσα να καταληξω.
2 ειναι οι καθηγητριες ομως που πραγματικα τις θαυμαζω κ μακαρι να μοιασω σ'αυτες εστω κ στο ελαχιστο.
η πρωτη μας εκανε βιολογια κ γεωγραφια. δεν ειναι οτι θαυμαζα τοσο τις γνωσεις της οσο το τι ανθρωπος ηταν. την ωρα του μαθηματος ηταν αυστηρη, δεν ακουγοταν το παραμικρο στην ταξη οχι τοσο ομως επειδη τη φοβομασταν οσο επειδη τη σεβομασταν. στο διαλειμμα ομως ηταν η καλυτερη μας φιλη. πολλες φορες ακομη κ μεσα στην ταξη μας ελεγε γενικα πραγματα για τη ζωη. αυτο μου που ειχε κανει τρομερη εντυπωση ειναι οτι παρολο που πηγαιναμε γυμνασιο, μας φεροταν λες κ ημασταν μεγαλα παιδια. μας ειχε πει μια φορα οτι οταν ηταν φοιτητρια ειχε κανει 2 εκτρωσεις επειδη οι γονεις της ηταν αυστηροι κ αυτο της δημιουργησε προβλημα κ ετσι δε μπορουσε να κανει παιδια. ετσι εβλεπε εμας ως τα δικα της παιδια. απο κει κ περα ακολουθησε μια συζητηση γυρω απο τις εκτρωσεις κτλ.
η αλλη καθηγητρια που θαυμαζω ηταν φιλολογος. μας εκανε κειμενα στη γ λυκειου. ηταν τοσο πορωμενη με αυτο που εκανε που ηταν αδυνατο να μη μαθεις. ο,τι ξερω απο βιζυηνο το χρωσταω σ'αυτην. περασα μαθηματα στο πανεπιστημιο που ειχαν βιζυηνο χωρις διαβασμα απ'ο,τι θυμομουν απο το λυκειο.
τελος ενας αλλος καθηγητης που θαυμαζω απεριοριστα ειναι καθηγητης στο πανεπιστημιο. ο κοκολης. μπορει να ηταν ιδιορρυθμος ως ανθρωπος κ πολλοι δεν τον συμπαθουν. αλλα η πορωση του γι'αυτα που εκανε κ ο τροπος που εκανε το μαθημα ηταν μοναδικος...
-
Το 94-95 πήγαινα Α' Λυκείου.
Τότε πρωτοέκανα αρχαία από πρωτότυπο, οπότε χρειάστηκε να πάω φροντιστήριο, για να καταλαβαίνω "τη νέα άγνωστη γλώσσα". ::)
Λάτρεψα την επιστήμη μου από την Κατερίνα, την κοπέλα που μου έκανε φροντιστήριο.
Δεν με ταξίδευε μόνο ο τρόπος που δίδασκε και η μεταδοτικότητά της, αλλά και η όλη της παρουσία, ο τρόπος με τον οποίο έλυνε τις απορίες μας, ο τρόπος με τον οποίο διόρθωνε τα γραπτά μας.
Ήμουν η μόνη από τα 8 άτομα της Γ' Δέσμης που πέρασε όχι μόνο με την 1η, αλλά και στην 1η της επιλογή.
Από την στιγμή, βέβαια, που απέκτησα το πτυχίο μου η Κατερίνα με θεώρησε "αντίπαλο" και όχι συνάδελφο, οπότε και σταματήσαμε να έχουμε επαφές και σχέσεις. :-X
-
Το 94-95 πήγαινα Α' Λυκείου.
Τότε πρωτοέκανα αρχαία από πρωτότυπο, οπότε χρειάστηκε να πάω φροντιστήριο, για να καταλαβαίνω "τη νέα άγνωστη γλώσσα". ::)
Στην Α λυκείου πρωτοεκανες αρχαια;Στο γυμνασιο δεν είχατε; Γιατι εγω Α λυκειου πήγα 97-98 και είχα ξεκινήσει τα αρχαία από την Α γυμνασίου!
-
Το 94-95 πήγαινα Α' Λυκείου.
Τότε πρωτοέκανα αρχαία από πρωτότυπο, οπότε χρειάστηκε να πάω φροντιστήριο, για να καταλαβαίνω "τη νέα άγνωστη γλώσσα". ::)
Στην Α λυκείου πρωτοεκανες αρχαια;Στο γυμνασιο δεν είχατε; Γιατι εγω Α λυκειου πήγα 97-98 και είχα ξεκινήσει τα αρχαία από την Α γυμνασίου!
Από πρωτότυπο ναι. :)
-
maryk, εμείς πάμε με... το παλιό ημερολόγιο :) 8) Εσύ με το νέο.. :)
-
Αχ, τι μου θυμίσατε τώρα... Παλαιοημερολογίτισσα κι εγώ, έκανα πρώτη φορά αρχαία πρωτότυπο στην Α' λυκείου. Και εκεί βρέθηκε μπροστά μου ένας Δάσκαλός, με Δ κεφαλαίο. Δεν ξέρω πώς, αλλά με χαμηλή φωνή κατόρθωνε να μας έχει όλους σούζα. Με το πάθος που έχει για το αντικείμενο του, μας είχε πείσει ότι άξιζε να τον ακούσουμε, νιώθαμε ότι είχε κάτι πολύ σημαντικό να πει. Και ένιωθα πάντα ότι μας αγαπούσε. Δεν θα ξεχάσω ποτε ότι τα Χριστούγεννα μας έδωσε ένα 3σέλιδο με προτεινόμενα βιβλία, στην πρώτη σελίδα του οποίου μας είχε γράψει ένα ολόκληρο ποίημα για τον καθένα. "Να κάτσεις να ξεκουραστείς στις διακοπές, Elranna, με τη Μαρία άλλη φορά μην κάνετε κοπάνα". (Από τότε με ταλαιπωρούσε το πρωινό ξύπνημα! :P) 4 χειρόγραφες στροφές για 35 νοματαίους... Ακόμα έχω βέβαια την απορία τι κατάλαβα από το Μαρκούζε και το Φρομμ που πρότεινε να διαβάσουμε... αλλά κάτι θα μου έμεινε! Μας πρότεινε βιβλία, ταινίες, άρθρα από εφημερίδες που διάβασε και του άρεσαν και πάντα, μα πάντα κατάφερνε να συνδέσει ότι δίδασκε με την καθημερινότητα μας. Σε κάποια φάση, έπιασε ένα χαρτάκι που μου έστελνε ένας συμμαθητής μου. Δεν το διάβασε, αλλά τον έβαλε να μου κάνει ... ερωτική εξομολόγηση στα αρχαία... Ρεζίλι γίναμε βέβαια, αλλά τα αρχαία τα αγάπησα.
Δευτέρα και τρίτη λυκείου είχα στην ιστορία μιαν άλλη εξαιρετική φιλόλογο... ή μάλλον ιστορικό. Αφού μας ξεκαθάρισε από την αρχή ότι το βιβλίο της δέσμης γράφει μπούρδες, αλλά τι να κάνουμε, αυτό πρέπει να μάθουμε για να κάνουμε αργότερα αυτό που θέλουμε, σε περιβαλλοντικό πρόγραμμα με θέμα το κοινωνικό περιβάλλον, μας έβαλε να ασχοληθούμε με την άφιξη των προσφύγων στο Ηράκλειο το 1922. 10 πιτσιρίκια,
-
Το 94-95 πήγαινα Α' Λυκείου.
Τότε πρωτοέκανα αρχαία από πρωτότυπο, οπότε χρειάστηκε να πάω φροντιστήριο, για να καταλαβαίνω "τη νέα άγνωστη γλώσσα". ::)
Στην Α λυκείου πρωτοεκανες αρχαια;Στο γυμνασιο δεν είχατε; Γιατι εγω Α λυκειου πήγα 97-98 και είχα ξεκινήσει τα αρχαία από την Α γυμνασίου!
Eσείς είστε πιτσιρίκια . Εγώ πήγα Α' Λυκείου '83-'84 . Τότε δεν είχαμε ούτε παλιό ημερολόγιο karxarias , αλλά μετρούσαμε με ολυμπιάδες. ;D Αρχαία από πρωτότυπο πρωτοδιδάχτηκα κι εγώ στην Α' Λυκείου.
-
Είχε, ρε παιδί μου, άλλη ομορφιά η Α Λυκείου τότε. Θυμάμαι ότι είχα εκστασιαστεί με τα Αρχαία!
syrrahm , αυτά είναι πιτσιρίκια. Εγώ ήμουν Α Λυκείου.... το Σεπτέμβριο...μετά το Μάιο... που είχαν έρθει οι Pink Floyd στην Αθήνα... ;D ;) Για να σε δω τι μνήμη έχεις!! ;D
-
syrrahm, κι εγώ της ίδιας ακριβώς φουρνιάς είμαι! ΄Ασε, κρύβε λόγια και χρόνια, γιατί θα εκτεθούμε!!! ;D ;D
-
Είχε, ρε παιδί μου, άλλη ομορφιά η Α Λυκείου τότε. Θυμάμαι ότι είχα εκστασιαστεί με τα Αρχαία!
syrrahm , αυτά είναι πιτσιρίκια. Εγώ ήμουν Α Λυκείου.... το Σεπτέμβριο...μετά το Μάιο... που είχαν έρθει οι Pink Floyd στην Αθήνα... ;D ;) Για να σε δω τι μνήμη έχεις!! ;D
Νομίζω ότι κατάλαβα, κοίτα όμως ! Θα μπορούσα να σε έχω μαθήτρια και πάλι. ;)
-
Καλά θα ήταν να είμαι τόσο μικρή! :);) Και να σε συζητούσα για την επιρροή που άσκησες στην προσωπικότητά μου!
89-90 Α Λυκείου...! 8) 8) ;D (Πήγαινα Γ γυμνασίου, όταν ήρθαν οι Pink Floyd και δε με άφησαν οι γονείς να πάω! :( :( :()
-
Κι εγώ που είμαι της εποχής Guns 'n' Roses (την πρώτη φορά που ήρθαν) μερικά χρονάκια τα κρύβω! :P Ωραίες εποχές πάντως... Πώς ξεκινούσε το πρώτο πρώτο κειμενάκι του Ξενοφώντα; Αναμνήσω γαρ υμάς τους των προγόνων κινδύνους; Εκείνο το άσπρο βιβλιαράκι;
ΥΓ. Ούτε εμένα με άφησαν να πάω στους Guns 'n' Roses :'(
-
Δε θυμάμαι πώς ξεκινούσε, (αν και κάπου πρέπει να το έχω κρατήσει αυτό το βιβλίο),αλλά θυμάμαι το ουκ αν λάβοις παρά του μή έχοντος (αυτό ταιριάζει σε μένα τώρα, αφού δεν έχουμε πληρωθεί ακόμη! >:() ;D. Πάντως, η καθηγήτρια που είχα, μόνο παράδειγμα προς αποφυγή θα μπορούσε να είναι!
Όσο για τους λατρεμένους GNR, :-* :-* θυμάμαι ότι πλήρωνα το εισιτήριο σε όποιον ήθελε από τους φίλους να έρθει.... και δεν ερχόταν κανένας! ::) ::) Και δεν πήγα ούτε εκεί! :'(
-
Στο σχολείο που ήμουν εγώ,δυστυχώς οι περισσότεροι ήταν προς απόσυρση ή είχαν ψυχολογικά προβλήματα.Άξια φέρουν τον τίτλο "παραδείγματα προς αποφυγή". 1)Ο κοινωνιολόγος μας έλεγε ότι ήθελε να σκοτώσει τη γυναίκα του και την πεθερά του...2)ένας φυσικός στο γυμνάσιο μας μίλαγε για την καθηγήτρια οικιακής οικονομίας (την οποία είχε ερωτευτεί) 3)ένας φιλόλογος στο λύκειο εξερευνούσε την περισσότερη ώρα το ταβάνι (ήταν προς απόσυρση..) ενώ η επόμενη φιλόλογος (γ λυκείου) μας πετούσε υπονοούμενα για την τέλεια ερωτική ζωή με τον άντρα της και τις κρυφές της χάρες,4)η θεολόγος στο λύκειο μας έλεγε πόσο ανήθικοι είμασταν,5)ο μαθηματικός στη γ λυκείου ξεχνούσε ότι είχε μάθημα και έπινε ουζάκια στο καφενείο απέναντι από το σχολείο...
Κάπου κάπου πετυχαίναμε και κάποιον φυσιολογικό.Ειδικά μια φιλόλογος στη β λυκείου έκανε φοβερό μάθημα άν και ήταν πάντα ιδιαίτερα απόμακρη και αυστηρή προς τους μαθητές και ο φυσικός στη γ λυκείου ο οποίος κατάφερε και τον πιο άσχετο να μάθει φυσική...
πω πω, τι μου θύμισες τώρα...μια απο τα ίδια είχα κ γω...και εκτός αυτά είχαμε και τους μαθητές που είχαν πάρει στο ψιλό κάτι τέτοιους καθηγητές και κατα καιρούς πεταγόταν διάφορα τρόφημα μέσα στην τάξη εν ώρα μαθήματος (γιαούρτια, αυγά και πεϊνιρλί παρακαλω). Είχα όμως και κάτι καθηγητές ...άψογοι!!!πραγματικά πρότυπα. Ιδιαίτερα η δασκάλα που είχα για 6 χρόνια στο δημοτικό, αυτή με οδήγησε να γίνω παιδαγωγός...τέλεια!!ήταν πολυ μπροστα η γυναίκα. Κάναμε μαζί ανακύκλωση, παρατηρούσαμε τα φυτά, σεξουαλική αγωγή, κοινωνικά θέματα, βιβλιοθήκη της τάξης με δικά μας βιβλία..τα πάντα!!!
-
παλαιά σχολή και εδώ...εμείς είχαμε ένα τύπου ανθολόγιο που είχε και το αίνιγμα της σφίγγας με τον οιδίποδα ...σκήνες απείρου κάλους να μην καταλαβαίνεις που τελειώνει η μία πρόταση και πού αρχίζει η άλλη.Θυμάμαι με αγάπη τον καθηγητή μας στο φροντιστήριο που παρά τα ουισκάκια και τάπανωτά τσιγάρα με τα οποια ευωδίαζε την αίθουσα σε μάγευε με την απλότητα που τα εξηγόυσε όλα δλδ σου΄λεγε δοτικη αντικειμενική και μαγευόσουν ...ξέχασα να πω ...ήταν και καλοδιατηρημένος :-[
-
maryk, εμείς πάμε με... το παλιό ημερολόγιο :) 8) Εσύ με το νέο.. :)
Eσείς είστε πιτσιρίκια . Εγώ πήγα Α' Λυκείου '83-'84 . Τότε δεν είχαμε ούτε παλιό ημερολόγιο karxarias , αλλά μετρούσαμε με ολυμπιάδες. ;D Αρχαία από πρωτότυπο πρωτοδιδάχτηκα κι εγώ στην Α' Λυκείου.
syrrahm , αυτά είναι πιτσιρίκια. Εγώ ήμουν Α Λυκείου.... το Σεπτέμβριο...μετά το Μάιο... που είχαν έρθει οι Pink Floyd στην Αθήνα... ;D ;) Για να σε δω τι μνήμη έχεις!! ;D
Mε κάνατε και ένιωσα λες και είμαι στο νηπιαγωγείο...!
Επειδή όμως όπως είπατε "είμαστε πιτσιρίκια" διαβάζοντας τα του παλαιού ημερολογίου και συγκεκριμένα: Πώς ξεκινούσε το πρώτο πρώτο κειμενάκι του Ξενοφώντα; Αναμνήσω γαρ υμάς τους των προγόνων κινδύνους; Εκείνο το άσπρο βιβλιαράκι;
Δε θυμάμαι πώς ξεκινούσε, (αν και κάπου πρέπει να το έχω κρατήσει αυτό το βιβλίο),αλλά θυμάμαι το ουκ αν λάβοις παρά του μή έχοντος
Μου δημιουργήθηκε η εξής απορία:
Το ουκ αν λάβοις παρά του μή έχοντος δεν είναι του Λουκιανού από τους Νεκρικούς Διαλόγους που το είπε ο Μένιπππος στον "βαρκάρη"?Αν ναι στον Ξενοφώντα πώς κολλάει?
-
Επειδή όμως όπως είπατε "είμαστε πιτσιρίκια" διαβάζοντας τα του παλαιού ημερολογίου και συγκεκριμένα: Πώς ξεκινούσε το πρώτο πρώτο κειμενάκι του Ξενοφώντα; Αναμνήσω γαρ υμάς τους των προγόνων κινδύνους; Εκείνο το άσπρο βιβλιαράκι;
Δε θυμάμαι πώς ξεκινούσε, (αν και κάπου πρέπει να το έχω κρατήσει αυτό το βιβλίο),αλλά θυμάμαι το ουκ αν λάβοις παρά του μή έχοντος
Μου δημιουργήθηκε η εξής απορία:
Το ουκ αν λάβοις παρά του μή έχοντος δεν είναι του Λουκιανού από τους Νεκρικούς Διαλόγους που το είπε ο Μένιπππος στον "βαρκάρη"?Αν ναι στον Ξενοφώντα πώς κολλάει?
Το βιβλίο των αρχαίων της πρώτης λυκείου είχε περίπου τη δομή που έχουν τα σημερινά βιβλία των αρχαίων του γυμνασίου. Κείμενο, γραμματική/συντακτικό και παράλληλα κείμενα στο τέλος. Ήταν ένα ωραίο, κοντόχοντρο, άσπρο βιβλιαράκι, που είχε μέσα όλη τη γραμματική και όλο το συντακτικό. Όλη η ύλη, από το ειμί μέχρι τα εις -μί σε ένα βιβλίο σε μια χρονιά. Το αρχικό κείμενο ήταν Ξενοφώντας. Το θυμάμαι αξέχαστα γιατί μας το είχε βάλει τεστάκι για να δει πώς τα πάμε με την μετάφραση και είχα κάνει λάθος το καταραμένο "αναμνήσω". Το είχα γράψει "σας θυμίζω" αντί "θα σας θυμίσω" και είχα τσατιστεί πάρα πολύ γιατί ήταν το μόνο λάθος και μου είχε κόψει ολόκληρη μονάδα... Τραυματική η πρώτη συνάντηση με τα αρχαία :P
-
Μου δημιουργήθηκε η εξής απορία:
Το ουκ αν λάβοις παρά του μή έχοντος δεν είναι του Λουκιανού από τους Νεκρικούς Διαλόγους που το είπε ο Μένιπππος στον "βαρκάρη"?Αν ναι στον Ξενοφώντα πώς κολλάει?
To κείμενο του Ξενοφώντα ήταν στο πρώτο κεφάλαιο, ενώ αυτό με τον Μένιππο ήταν στο 18ο.
Έχω ακόμα το βιβλίο.