Θέλω από καιρό να γράψω αυτό το μήνυμα, και όσο διαβάζω τα topics του κλάδου μας μου γεννίεται πάντα η ίδια σκέψη..
Να σας πω πρώτα από όλα ότι έχω περάσει και εγώ από τη διαδικασία του ΑΣΕΠ, ευτυχώς μόνο μια φορά, και τώρα είμαι μόνιμη. Σαν φοιτήτρια ήμουν πολύ "φανατική" της παρακολούθησης των μαθημάτων, κρατούσα σημειώσεις, τελείωσα με καλό βαθμό. Δούλεψα δύο χρόνια στον ιδιωτικό τομέα, και όταν έδωσα ΑΣΕΠ βρέθηκα ξαφνικά άφωνη μπροστά σε συμφοιτήτριες, μελλοντικές συναδέλφους και "ανταγωνίστριες" (γιατί σε ένα διαγωνισμό όπως ο ΑΣΕΠ, υπάρχει ανταγωνισμός και τίποτα άλλο) που έτρεχαν να βρουνε το βιβλίο του ταδε, τις σημειώσεις του τάδε, τα σεμινάρια α ή β, τα φροντιστήρια με το όνομα μπλαμπλα κτλ...Και προς ακόμα μεγαλύτερη έκπληξή μου φυλούσαν αυτές τις γνώσεις/βιβλία/ κτλ ως επτασφράγιστο μυστικό (βεβαίως έπαιρναν τη βιβλιογραφία πραγμάτων που διάβαζες αλλά δεν έδιναν ούτε ένα τίτλο για να διαβάσεις και εσύ...)
Προσωπικά δεν έκανα τίποτα από αυτά. Μόλις είδα το χαμό, πάτησα φρένο, άλλαξα δρόμο και ασχολήθηκα μόνη μου. Έψαξα μόνη μου στα βιβλιοπωλεία και βρήκα δυο τρια βιβλία που ΗΞΕΡΑ οτι είναι ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ και και ήθελα να τα διαβάσω από τα φοιτητικά χρόνια αλλά δεν προλάβαινα/δεν είχα τη δυνατότητα να το κάνω, συζήτησα με φίλες και συναδέλφους για βιβλία που οι ίδιες θεωρούσαν ενδιαφέροντα και τα έψαξα, αλλά ποτέ δεν μπήκα στο κυνήγι του "εγγυημένου", της προκάτ βιβλιογραφίας, της "αυθεντικής" γνώσης.
Όλα αυτά γιατί δεν πιστεύω στις εγγυήσεις σε κανένα χώρο και αντικείμενο. Και αυτό είναι που με κάνει να θέλω να postαρω αυτό το μήνυμα.
Δεν ξέρω αν έχω δίκιο, όμως πιστεύω ότι η αγωνιώδης αναζήτηση συγκεκριμένων πραγμάτων βγάζει τους ανθρώπους από το δρόμο της προσωπικής αναζήτησης. Κανείς δεν είναι καλύτερος απο εσάς στο να κρίνει τι είναι καλό για σας, τι μπορεί να καλύψει τα κενά στη γνώση σας, τι μπορεί να φρεσκάρει αυτά που ήδη ξέρετε ή να προσφέρει στην αντίληψή σας για τα εκπαιδευτικά, διδακτικά θέματα.
Γράφω και φοβάμαι μήπως παρεξηγηθώ ή προκαλέσω άγχος σε όσες-ους διαβάζουν για τον ΑΣΕΠ. Δεν είναι αυτός ο σκοπός μου. Καλό είναι να ενημερώνεστε και να ζητάτε τη βοήθεια φίλων, και εγώ το ίδιο έκανα. Αλλά... δεν διάβασα ποτέ Κουτσουβάνου, Χρυσαφίδη, Κιτσαρά, σύχρονο νηπιαγωγείο (το τελευταίο το έριξα μια ματιά αλλά δεν βρήκα και τίποτα για εμπέδωση, για παπαγαλία ίσως ναι...). Και πέρασα (όπως πέράσανε και πολλοί που τους είχαν διαβάσει). Δεν πήγα φροντιστήριο ή σεμινάριο (γιατί όταν έδινα δεν υπήρχαν στην πόλη μου φροντιστήρια ΑΣΕΠ). Και πέρασα (όπως πέρασαν και πολλοί που παρακολούθησαν κάτι από αυτά).
Πιστεύετε ότι χρειάζεστε κάτι από αυτά για να ΚΑΛΥΨΕΙ τα κενά που ΕΣΕΙΣ κρινετε πως έχετε? Μη ξεχνιέστε, τίμια πράγματα, σκεφτείτε τα κενά μιας δικής σας ολόπλευρης προσέγγισης της γνώσης και όχι της ύλης που θέτει η "Αγία τριάδα" (Κουτσουβάνου, Χρυσαφίδης, Κιτσαρας) τα φροντιστήρια Α ή Β, τα σεμινάρια των 1, 2, 3 εκδοτικών οίκων. Αν το πιστεύετε πραγματικά, τότε να το κάνετε ασυζητητί. Να ψάχνετε βιβλιογραφία αλλά να μη συγκεντρώνετε τα βιβλία σαν λάφυρα αγώνος (δεν είδα κανέναν να το κάνει εδώ και χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτό..), να παρακολουθείτε σεμινάρια αλλά να τα αμφισβητείτε και να τα συμπληρώνετε μόνοι σας, να διαβάζετε περιοδικά αλλά να κρίνετε συζητώντας με τον εαυτό σας πριν καταλήξετε ότι κάτι είναι χρήσιμο.
Μη μπείτε όμως ποτέ στον αγχωτικό κύκλο του "δεν πρόλαβα το τελευταίο τεύχος του Συγχ. Νηπ/γειου", "δεν διάβασα/βρήκα/ξέρω τί λέει στη σελίδα 36 το βιβλίο του/της...", "δεν έχω λεφτά για το σεμινάριο... του ...." μόνο και μόνο επειδή κάποιοι ή κάποιες εταιρίες θεωρούνται αυθεντίες στο χώρο τους. (απο ποιούς; Απο κάποιους που αποφάσισαν ότι μπορούν να πάρουν μια καρέκλα σε ένα Συμβούλιο όπως ο ΑΣΕΠ και να γράφουν θέματα; Με ποιά κριτήρια; Υπάρχουν άραγε καλύτεροι νηπιαγωγοί/παιδαγωγοί/φοιτητές/διδάκτορες/γονεις από αυτούς που θα μπορούσαν να πάρουν τη θέση τους και να ψάχνουμε τα δικά τους άρθρα και βιβλία; Πώς μπόρεσαν συγκεκριμένες εταιρίες να αναδειχθούν σε "αυθεντίες"; Με ποιές διαδικασίες απέκτησαν τους οποιουσδήποτε τίτλους αυθεντίας;).
Διάβασα 3 εβδομάδες και έδωσα ΑΣΕΠ. Θα θυμάμαι εκείνη την περίοδο σαν μια απο τις παραγωγικότερές μου, μια περίοδο που θυμήθηκα, έκρινα, προσπάθησα σε σημείο που πονούσε το κεφάλι μου από τη σκέψη (όχι την αποστήθιση, αυτό είναι που μου άρεσε). Αυτό θέλω να καταθέσω και μακάρι να μπορέσω να σας πάρω λίγο από το άγχος σας. Χαλαρώστε. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟσ Σ ΑΠΟ ΕΣΑΣ. Να έχετε εμπιστοσύνη στον εαυτό σας και την κρίση σας και να θυμάστε ότι το αντικείμενό μας είναι τεράστιο, με άπειρα θέματα που μπορεί να μη καλύψετε παπαγαλίζοντας, αλλά με την κριτική ικανότητα που θα αποκτήσετε διαβάζοντας, μπορείτε να τα αντιμετωπίσετε όλα. Να πιστεύετε και λίγο στην τύχη. Όμως να την εμπιστεύεστε και να μη τη προσκυνάτε.
Και πάνω από όλα να ειστε ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΟΙ, απέναντι σε όλους και όλα. Απεναντι σε μελλοντικούς ανταγωνιστές, απέναντι σε καταστάσεις που θέλετε να αποφύγετε αλλά αν τις αντιμετωπίσετε με πάθος θα σας δώσουν χρήσιμα πράγματα, απέναντι στον εαυτό σας χαρίζοντάς του κάθε φορά ένα ΜΠΡΑΒΟ και τον απεριόριστο θαυμασμό σας (μη γελάτε, πειτε στον αυτό σας ότι είναι και ο πρώτος και θα το διασκεδάσετε πολύ, σας το εγγυώμαι).
Σας εύχομαι πολύ καλή επιτυχία σε όλα. Και αν δεν συμφωνείτε μαζί μου σε όσα έγραψα, δεν πειράζει. Έτσι και αλλιώς...
......κανείς δεν είναι καλύτερος από εσάς...
Θέλω από καιρό να γράψω αυτό το μήνυμα, και όσο διαβάζω τα topics του κλάδου μας μου γεννίεται πάντα η ίδια σκέψη..
Να σας πω πρώτα από όλα ότι έχω περάσει και εγώ από τη διαδικασία του ΑΣΕΠ, ευτυχώς μόνο μια φορά, και τώρα είμαι μόνιμη. Σαν φοιτήτρια ήμουν πολύ "φανατική" της παρακολούθησης των μαθημάτων, κρατούσα σημειώσεις, τελείωσα με καλό βαθμό. Δούλεψα δύο χρόνια στον ιδιωτικό τομέα, και όταν έδωσα ΑΣΕΠ βρέθηκα ξαφνικά άφωνη μπροστά σε συμφοιτήτριες, μελλοντικές συναδέλφους και "ανταγωνίστριες" (γιατί σε ένα διαγωνισμό όπως ο ΑΣΕΠ, υπάρχει ανταγωνισμός και τίποτα άλλο) που έτρεχαν να βρουνε το βιβλίο του ταδε, τις σημειώσεις του τάδε, τα σεμινάρια α ή β, τα φροντιστήρια με το όνομα μπλαμπλα κτλ...Και προς ακόμα μεγαλύτερη έκπληξή μου φυλούσαν αυτές τις γνώσεις/βιβλία/ κτλ ως επτασφράγιστο μυστικό (βεβαίως έπαιρναν τη βιβλιογραφία πραγμάτων που διάβαζες αλλά δεν έδιναν ούτε ένα τίτλο για να διαβάσεις και εσύ...)
Προσωπικά δεν έκανα τίποτα από αυτά. Μόλις είδα το χαμό, πάτησα φρένο, άλλαξα δρόμο και ασχολήθηκα μόνη μου. Έψαξα μόνη μου στα βιβλιοπωλεία και βρήκα δυο τρια βιβλία που ΗΞΕΡΑ οτι είναι ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ και και ήθελα να τα διαβάσω από τα φοιτητικά χρόνια αλλά δεν προλάβαινα/δεν είχα τη δυνατότητα να το κάνω, συζήτησα με φίλες και συναδέλφους για βιβλία που οι ίδιες θεωρούσαν ενδιαφέροντα και τα έψαξα, αλλά ποτέ δεν μπήκα στο κυνήγι του "εγγυημένου", της προκάτ βιβλιογραφίας, της "αυθεντικής" γνώσης.
Όλα αυτά γιατί δεν πιστεύω στις εγγυήσεις σε κανένα χώρο και αντικείμενο. Και αυτό είναι που με κάνει να θέλω να postαρω αυτό το μήνυμα.
Δεν ξέρω αν έχω δίκιο, όμως πιστεύω ότι η αγωνιώδης αναζήτηση συγκεκριμένων πραγμάτων βγάζει τους ανθρώπους από το δρόμο της προσωπικής αναζήτησης. Κανείς δεν είναι καλύτερος απο εσάς στο να κρίνει τι είναι καλό για σας, τι μπορεί να καλύψει τα κενά στη γνώση σας, τι μπορεί να φρεσκάρει αυτά που ήδη ξέρετε ή να προσφέρει στην αντίληψή σας για τα εκπαιδευτικά, διδακτικά θέματα.
Γράφω και φοβάμαι μήπως παρεξηγηθώ ή προκαλέσω άγχος σε όσες-ους διαβάζουν για τον ΑΣΕΠ. Δεν είναι αυτός ο σκοπός μου. Καλό είναι να ενημερώνεστε και να ζητάτε τη βοήθεια φίλων, και εγώ το ίδιο έκανα. Αλλά... δεν διάβασα ποτέ Κουτσουβάνου, Χρυσαφίδη, Κιτσαρά, σύχρονο νηπιαγωγείο (το τελευταίο το έριξα μια ματιά αλλά δεν βρήκα και τίποτα για εμπέδωση, για παπαγαλία ίσως ναι...). Και πέρασα (όπως πέράσανε και πολλοί που τους είχαν διαβάσει). Δεν πήγα φροντιστήριο ή σεμινάριο (γιατί όταν έδινα δεν υπήρχαν στην πόλη μου φροντιστήρια ΑΣΕΠ). Και πέρασα (όπως πέρασαν και πολλοί που παρακολούθησαν κάτι από αυτά).
Πιστεύετε ότι χρειάζεστε κάτι από αυτά για να ΚΑΛΥΨΕΙ τα κενά που ΕΣΕΙΣ κρινετε πως έχετε? Μη ξεχνιέστε, τίμια πράγματα, σκεφτείτε τα κενά μιας δικής σας ολόπλευρης προσέγγισης της γνώσης και όχι της ύλης που θέτει η "Αγία τριάδα" (Κουτσουβάνου, Χρυσαφίδης, Κιτσαρας) τα φροντιστήρια Α ή Β, τα σεμινάρια των 1, 2, 3 εκδοτικών οίκων. Αν το πιστεύετε πραγματικά, τότε να το κάνετε ασυζητητί. Να ψάχνετε βιβλιογραφία αλλά να μη συγκεντρώνετε τα βιβλία σαν λάφυρα αγώνος (δεν είδα κανέναν να το κάνει εδώ και χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτό..), να παρακολουθείτε σεμινάρια αλλά να τα αμφισβητείτε και να τα συμπληρώνετε μόνοι σας, να διαβάζετε περιοδικά αλλά να κρίνετε συζητώντας με τον εαυτό σας πριν καταλήξετε ότι κάτι είναι χρήσιμο.
Μη μπείτε όμως ποτέ στον αγχωτικό κύκλο του "δεν πρόλαβα το τελευταίο τεύχος του Συγχ. Νηπ/γειου", "δεν διάβασα/βρήκα/ξέρω τί λέει στη σελίδα 36 το βιβλίο του/της...", "δεν έχω λεφτά για το σεμινάριο... του ...." μόνο και μόνο επειδή κάποιοι ή κάποιες εταιρίες θεωρούνται αυθεντίες στο χώρο τους. (απο ποιούς; Απο κάποιους που αποφάσισαν ότι μπορούν να πάρουν μια καρέκλα σε ένα Συμβούλιο όπως ο ΑΣΕΠ και να γράφουν θέματα; Με ποιά κριτήρια; Υπάρχουν άραγε καλύτεροι νηπιαγωγοί/παιδαγωγοί/φοιτητές/διδάκτορες/γονεις από αυτούς που θα μπορούσαν να πάρουν τη θέση τους και να ψάχνουμε τα δικά τους άρθρα και βιβλία; Πώς μπόρεσαν συγκεκριμένες εταιρίες να αναδειχθούν σε "αυθεντίες"; Με ποιές διαδικασίες απέκτησαν τους οποιουσδήποτε τίτλους αυθεντίας;).
Διάβασα 3 εβδομάδες και έδωσα ΑΣΕΠ. Θα θυμάμαι εκείνη την περίοδο σαν μια απο τις παραγωγικότερές μου, μια περίοδο που θυμήθηκα, έκρινα, προσπάθησα σε σημείο που πονούσε το κεφάλι μου από τη σκέψη (όχι την αποστήθιση, αυτό είναι που μου άρεσε). Αυτό θέλω να καταθέσω και μακάρι να μπορέσω να σας πάρω λίγο από το άγχος σας. Χαλαρώστε. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟσ Σ ΑΠΟ ΕΣΑΣ. Να έχετε εμπιστοσύνη στον εαυτό σας και την κρίση σας και να θυμάστε ότι το αντικείμενό μας είναι τεράστιο, με άπειρα θέματα που μπορεί να μη καλύψετε παπαγαλίζοντας, αλλά με την κριτική ικανότητα που θα αποκτήσετε διαβάζοντας, μπορείτε να τα αντιμετωπίσετε όλα. Να πιστεύετε και λίγο στην τύχη. Όμως να την εμπιστεύεστε και να μη τη προσκυνάτε.
Και πάνω από όλα να ειστε ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΟΙ, απέναντι σε όλους και όλα. Απεναντι σε μελλοντικούς ανταγωνιστές, απέναντι σε καταστάσεις που θέλετε να αποφύγετε αλλά αν τις αντιμετωπίσετε με πάθος θα σας δώσουν χρήσιμα πράγματα, απέναντι στον εαυτό σας χαρίζοντάς του κάθε φορά ένα ΜΠΡΑΒΟ και τον απεριόριστο θαυμασμό σας (μη γελάτε, πειτε στον αυτό σας ότι είναι και ο πρώτος και θα το διασκεδάσετε πολύ, σας το εγγυώμαι).
Σας εύχομαι πολύ καλή επιτυχία σε όλα. Και αν δεν συμφωνείτε μαζί μου σε όσα έγραψα, δεν πειράζει. Έτσι και αλλιώς...
......κανείς δεν είναι καλύτερος από εσάς...
ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Θέλω από καιρό να γράψω αυτό το μήνυμα, και όσο διαβάζω τα topics του κλάδου μας μου γεννίεται πάντα η ίδια σκέψη..
Να σας πω πρώτα από όλα ότι έχω περάσει και εγώ από τη διαδικασία του ΑΣΕΠ, ευτυχώς μόνο μια φορά, και τώρα είμαι μόνιμη. Σαν φοιτήτρια ήμουν πολύ "φανατική" της παρακολούθησης των μαθημάτων, κρατούσα σημειώσεις, τελείωσα με καλό βαθμό. Δούλεψα δύο χρόνια στον ιδιωτικό τομέα, και όταν έδωσα ΑΣΕΠ βρέθηκα ξαφνικά άφωνη μπροστά σε συμφοιτήτριες, μελλοντικές συναδέλφους και "ανταγωνίστριες" (γιατί σε ένα διαγωνισμό όπως ο ΑΣΕΠ, υπάρχει ανταγωνισμός και τίποτα άλλο) που έτρεχαν να βρουνε το βιβλίο του ταδε, τις σημειώσεις του τάδε, τα σεμινάρια α ή β, τα φροντιστήρια με το όνομα μπλαμπλα κτλ...Και προς ακόμα μεγαλύτερη έκπληξή μου φυλούσαν αυτές τις γνώσεις/βιβλία/ κτλ ως επτασφράγιστο μυστικό (βεβαίως έπαιρναν τη βιβλιογραφία πραγμάτων που διάβαζες αλλά δεν έδιναν ούτε ένα τίτλο για να διαβάσεις και εσύ...)
Προσωπικά δεν έκανα τίποτα από αυτά. Μόλις είδα το χαμό, πάτησα φρένο, άλλαξα δρόμο και ασχολήθηκα μόνη μου. Έψαξα μόνη μου στα βιβλιοπωλεία και βρήκα δυο τρια βιβλία που ΗΞΕΡΑ οτι είναι ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ και και ήθελα να τα διαβάσω από τα φοιτητικά χρόνια αλλά δεν προλάβαινα/δεν είχα τη δυνατότητα να το κάνω, συζήτησα με φίλες και συναδέλφους για βιβλία που οι ίδιες θεωρούσαν ενδιαφέροντα και τα έψαξα, αλλά ποτέ δεν μπήκα στο κυνήγι του "εγγυημένου", της προκάτ βιβλιογραφίας, της "αυθεντικής" γνώσης.
Όλα αυτά γιατί δεν πιστεύω στις εγγυήσεις σε κανένα χώρο και αντικείμενο. Και αυτό είναι που με κάνει να θέλω να postαρω αυτό το μήνυμα.
Δεν ξέρω αν έχω δίκιο, όμως πιστεύω ότι η αγωνιώδης αναζήτηση συγκεκριμένων πραγμάτων βγάζει τους ανθρώπους από το δρόμο της προσωπικής αναζήτησης. Κανείς δεν είναι καλύτερος απο εσάς στο να κρίνει τι είναι καλό για σας, τι μπορεί να καλύψει τα κενά στη γνώση σας, τι μπορεί να φρεσκάρει αυτά που ήδη ξέρετε ή να προσφέρει στην αντίληψή σας για τα εκπαιδευτικά, διδακτικά θέματα.
Γράφω και φοβάμαι μήπως παρεξηγηθώ ή προκαλέσω άγχος σε όσες-ους διαβάζουν για τον ΑΣΕΠ. Δεν είναι αυτός ο σκοπός μου. Καλό είναι να ενημερώνεστε και να ζητάτε τη βοήθεια φίλων, και εγώ το ίδιο έκανα. Αλλά... δεν διάβασα ποτέ Κουτσουβάνου, Χρυσαφίδη, Κιτσαρά, σύχρονο νηπιαγωγείο (το τελευταίο το έριξα μια ματιά αλλά δεν βρήκα και τίποτα για εμπέδωση, για παπαγαλία ίσως ναι...). Και πέρασα (όπως πέράσανε και πολλοί που τους είχαν διαβάσει). Δεν πήγα φροντιστήριο ή σεμινάριο (γιατί όταν έδινα δεν υπήρχαν στην πόλη μου φροντιστήρια ΑΣΕΠ). Και πέρασα (όπως πέρασαν και πολλοί που παρακολούθησαν κάτι από αυτά).
Πιστεύετε ότι χρειάζεστε κάτι από αυτά για να ΚΑΛΥΨΕΙ τα κενά που ΕΣΕΙΣ κρινετε πως έχετε? Μη ξεχνιέστε, τίμια πράγματα, σκεφτείτε τα κενά μιας δικής σας ολόπλευρης προσέγγισης της γνώσης και όχι της ύλης που θέτει η "Αγία τριάδα" (Κουτσουβάνου, Χρυσαφίδης, Κιτσαρας) τα φροντιστήρια Α ή Β, τα σεμινάρια των 1, 2, 3 εκδοτικών οίκων. Αν το πιστεύετε πραγματικά, τότε να το κάνετε ασυζητητί. Να ψάχνετε βιβλιογραφία αλλά να μη συγκεντρώνετε τα βιβλία σαν λάφυρα αγώνος (δεν είδα κανέναν να το κάνει εδώ και χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτό..), να παρακολουθείτε σεμινάρια αλλά να τα αμφισβητείτε και να τα συμπληρώνετε μόνοι σας, να διαβάζετε περιοδικά αλλά να κρίνετε συζητώντας με τον εαυτό σας πριν καταλήξετε ότι κάτι είναι χρήσιμο.
Μη μπείτε όμως ποτέ στον αγχωτικό κύκλο του "δεν πρόλαβα το τελευταίο τεύχος του Συγχ. Νηπ/γειου", "δεν διάβασα/βρήκα/ξέρω τί λέει στη σελίδα 36 το βιβλίο του/της...", "δεν έχω λεφτά για το σεμινάριο... του ...." μόνο και μόνο επειδή κάποιοι ή κάποιες εταιρίες θεωρούνται αυθεντίες στο χώρο τους. (απο ποιούς; Απο κάποιους που αποφάσισαν ότι μπορούν να πάρουν μια καρέκλα σε ένα Συμβούλιο όπως ο ΑΣΕΠ και να γράφουν θέματα; Με ποιά κριτήρια; Υπάρχουν άραγε καλύτεροι νηπιαγωγοί/παιδαγωγοί/φοιτητές/διδάκτορες/γονεις από αυτούς που θα μπορούσαν να πάρουν τη θέση τους και να ψάχνουμε τα δικά τους άρθρα και βιβλία; Πώς μπόρεσαν συγκεκριμένες εταιρίες να αναδειχθούν σε "αυθεντίες"; Με ποιές διαδικασίες απέκτησαν τους οποιουσδήποτε τίτλους αυθεντίας;).
Διάβασα 3 εβδομάδες και έδωσα ΑΣΕΠ. Θα θυμάμαι εκείνη την περίοδο σαν μια απο τις παραγωγικότερές μου, μια περίοδο που θυμήθηκα, έκρινα, προσπάθησα σε σημείο που πονούσε το κεφάλι μου από τη σκέψη (όχι την αποστήθιση, αυτό είναι που μου άρεσε). Αυτό θέλω να καταθέσω και μακάρι να μπορέσω να σας πάρω λίγο από το άγχος σας. Χαλαρώστε. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟσ Σ ΑΠΟ ΕΣΑΣ. Να έχετε εμπιστοσύνη στον εαυτό σας και την κρίση σας και να θυμάστε ότι το αντικείμενό μας είναι τεράστιο, με άπειρα θέματα που μπορεί να μη καλύψετε παπαγαλίζοντας, αλλά με την κριτική ικανότητα που θα αποκτήσετε διαβάζοντας, μπορείτε να τα αντιμετωπίσετε όλα. Να πιστεύετε και λίγο στην τύχη. Όμως να την εμπιστεύεστε και να μη τη προσκυνάτε.
Και πάνω από όλα να ειστε ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΟΙ, απέναντι σε όλους και όλα. Απεναντι σε μελλοντικούς ανταγωνιστές, απέναντι σε καταστάσεις που θέλετε να αποφύγετε αλλά αν τις αντιμετωπίσετε με πάθος θα σας δώσουν χρήσιμα πράγματα, απέναντι στον εαυτό σας χαρίζοντάς του κάθε φορά ένα ΜΠΡΑΒΟ και τον απεριόριστο θαυμασμό σας (μη γελάτε, πειτε στον αυτό σας ότι είναι και ο πρώτος και θα το διασκεδάσετε πολύ, σας το εγγυώμαι).
Σας εύχομαι πολύ καλή επιτυχία σε όλα. Και αν δεν συμφωνείτε μαζί μου σε όσα έγραψα, δεν πειράζει. Έτσι και αλλιώς...
......κανείς δεν είναι καλύτερος από εσάς...
Σ'ευχαριστούμε πολύ για το κουράγιο και τη δύναμη που μας δίνεις με τα λόγια σου!!!!!