Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Μετά τον διορισμό / την πρόσληψη => Σχολική ζώνη => Μήνυμα ξεκίνησε από: suliet στις Σεπτεμβρίου 16, 2008, 04:32:34 pm
-
Όλοι λίγο πολύ έχουν έρθει αντιμέτωποι με μια κατάσταση παρόμοια, όπου κάποιος μαθητής ή κάποιοι παρακωλύουν την ομαλή λειτουργία της τάξης, πως μπορείς λοιπόν να τους συναιτήσεις, χωρίς να θέλω να χρησιμοποιήσω τη λέξη "τιμωρήσεις"?
-
ο καλύτερος τρόπος είναι να συζητήσεις με το παιδί, γιατί αν δεν καταλάβει γιατί πρέπει να φέρεται με συγκεκριμένο τρόπο δε θα το κάνει ποτέ ή θα το κάνει μόνο όταν είναι εκεί η δασκάλα, για να μην το τιμωρήσει. φυσικά η συζήτηση πρέπει να γίνει σε προσωπικό επίπεδο (ψέγουμε ιδιωτικώς, επαινούμε δημοσίως :))
-
Καλησπέρα σε όλους. Παιδιά πραγματικά αυτό το θέμα αυτή τη στιγμή είναι ό,τι καλύτερο μπορούσα να διαβάσω. Πριν λίγο γύρισα από το σχολείο. Είχα μελέτη σε παιδάκια α' δημοτικού και σήμερα ήταν το πρώτο μας μάθημα. Πραγματικά στεναχωρήθηκα πόλυ. Γινόταν χαμός μέσα στην τάξη. Ηταν περίπου 4 ζωηρά παιδιά και μου ξεσηκώνανε και τα ήσυχα! Πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω... Δεν περνάω και πολλές ώρες μαζί τους (δύο της μελέτης) για να τα κερδίσω σύντομα.. Αναρωτιέμαι μάλιστα αν με όλα τα πρωτάκια συμβαίνει αυτό στην αρχή ή είναι θέμα δασκάλου...
-
και εμένα με απασχολεί πάρα πολύ αυτό το θέμα για αυτό έκανα την ψηφοφορία για να πάρω κάποια άλλη γνώμη.Απο την πρώτη μέρα ήμουν αυστηρή μαζί τους, τους τόνισα πώς πρέπει να συμπεριφέρονται μέσα στη τάξη,πως στο διάλειμμα πάμε τουαλέτα, πίνουμε νερό, οτι ποτέ δεν αργούμε να μπούμε μέσα στη τάξη, αλλά σήμερα τρίτη μέρα απογοηεύτηκα γιατί έκαναν ακριβώς τα αντίθετα, αργούσαν να μπουν στη τάξη, μιλούσαν και το μόνο που έκαναν ήταν να σταματούν για λίγο μόλις τους φώναζαν και μετά συνέχιζουν.Το να τους στερω πράγματα που τους αρέσουν όταν δεν τηρούν τους κανόνες όπως ζωγραφική, διάλλειμμα, παιχνίδια νομίζω οτι θα λειτουργήσει, αλλά θα μου βγει το όνομα της αυστηρής...
-
Μοντελο λογικων συνεπειων(ντρεικους) με λιγα λογια αφου η συζητηση δεν πιασει, τοτε χανει καποιο προνομιο. Επισης παιζει και το θετικη-αρνητικη ενισχυση της συμπεριφορας αναλογα με το αν μια συμπεριφορα ειναι επιθυμητη ή το αντιθετο (πχ μπραβο Μαρια για....ή Μαρια αυτο που εκανες δεν ειναι σωστο-αν και η αρνητικη συμπεριφορα πρεπει να αγνοειται)
βλ.παιδαγωγικη ψυχολογια του Καψαλη νομιζω.
Οι πρωτες μερες ειναι δυσκολες ;)
-
Εμένα σήμερα ήταν η δεύτερή μου μέρα. Πραγματικά πιστεύω πως το βασικό είνα να κερδίσεις τον μαθητή. Από τη στιγμή που το κάνεις αυτό, τότε ό,τι και να του ζητήσεις θα το κάνει. Εγώ σήμερα δεν ήμουν τόσο αυστηρή και μπορώ να σας πώ ότι αυτό λειτούργησε καλύτερα. Προσπάθησα να τα πλησιάσω τα παιδιά. Σιγά-σιγά λέω να τους παίζω και κανένα παιχνιδάκι με γράμματα κλπ στο οποίο να πρέπει να σηκώνουν το χεράκι τους για να απαντήσουν ώστε να προσαρμόζονται σιγά σιγά στους κανόνες του σχολείου. Αν κάποιος παλιός έχει καμιά καλή ιδέα για τέτοιου είδους παιχνίδια, θα μας βοηθούσε πολύ....
-
Εγώ έπαιζα κρεμάλα! Τους έβαζα ακόμα κι εκεί στις ομάδες τους ώστε να μάθουν να συνεργάζονται και να αποφασίζουν από κοινού! Όποια ομάδα πεταγόταν, δεν έπαιρναν απόφαση όλοι μαζί ή έκανε φασαρία, έχανε τη σειρά της και πιστέψτε με αυτό τους ενοχλούσε πολύ! Τη λέξη την έβαζα εγώ στον πίνακα (α' δημοτικού) και στην κρεμάλα κάθε φορά ζωγράφιζα άλλα ανθρωπάκια (με 3 μάτια, μεγάλη μύτη, το ένα χέρι κοντό και το άλλο έκανε σβούρες) και ρίχναμε το γέλιο της αρκούδας! Σε μένα έπιασε πολύ! Ακόμα και ο πιο ταραξίας ήταν σούζα αυτή την ώρα!
-
Σιγά-σιγά λέω να τους παίζω και κανένα παιχνιδάκι με γράμματα κλπ στο οποίο να πρέπει να σηκώνουν το χεράκι τους για να απαντήσουν ώστε να προσαρμόζονται σιγά σιγά στους κανόνες του σχολείου. Αν κάποιος παλιός έχει καμιά καλή ιδέα για τέτοιου είδους παιχνίδια, θα μας βοηθούσε πολύ....
Πολύ σύντομο παιχνίδι ορθογραφίας και λεξιλογίου ταυτόχρονα...letter chain - αλυσίδα γρμμάτων. Εγώ το παίζω με τους μαθητές μου στα Αγγλικά δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να γίνει στα Ελληνικά. Ξεκινάω και δίνω μια λέξη από της οποίας το τελευταίο γράμμα θα πρεπέι να ξεκινάει η επόμενη και από το τελευταίο γράμμα της επόμενης η καινούρια πχ. apple, egg, glove κτλ κτλ Κάποιες φορές το κάνω προφορικά και κάποιες γραπτά στον πίνακα ανάλογα με τον χρόνο που έχω. Μπορείς να το κάνεις και με θέμα πχ. ζώα. Είναι καλό και γρήγορο. Όποιος δεν βρει λέξη βγαινει απο το παιχνίδι. Μπορείς να τους χωρίσεις και σε ομάδες. Νομίζω οτι χωράει πολλες τροποποιήσεις και φαντασία στους κανόνες.
-
Εγώ τελευταία ψήνομαι να εφαρμόσω το ηλεκτρικό κολάρο που χρησιμοποιείται στην εκπαίδευση πολύ επιθετικών σκύλων.
-
ένα μαθητή μπορείς να τον συνετίσεις αν γινεις κι εσυ ΜΑΘΗΤΗΣ...
-
Παρόλο που ψήφισα τη συζήτηση, καμιά φορά χρειάζεται και καμιά φωνή. Σε λογικά πλαίσια. Γιατί καλή η συζήτηση αλλά πρέπει και κάποια στιγμή να γίνει και μάθημα. Φέτος που έχω έκτη, έβαλα τα παιδιά να ψηφίσουν τους κανόνες που εκείνα θέλουν με δημοκρατικές διαδικασίες δια της ανάτασης των χεριών. Τα έβαλα επίσης να προσδιορίσουν ένα σύστημα ποινών για όσουν δεν εφαρμόζουν τους κανονισμούς που εκείνοι ψήφισαν. Έχουμε λοιπόν ενα point system συμφωνα με το οποιο όποιος εμποδίζει τη μαθησιακή διαδικασία χρεώνεται με έναν πόντο. Όποιος φτάσει στους πέντε πόντους σε ένα μήνα τον στέλνω στο διευθυντή. Πρέπει να τονίσω ότι τον πόντο τον αποφασίζει η τάξη με δημοκρατικές διαδικασίες οπότε εγω δεν φαίνομαι αυστηρή. Ένα άλλο κολπάκι που κάνω είναι να λέω στο διευθυντή να περνάει να μας βλέπει που και που, τις μέρες που γίνεται πανικός. Πιστέψτε με πιάνει!
Παρόλο που μια βδομάδα τώρα έχουν γράψει 3 εκθέσεις, τα σηκώνω στον πίνακα κάθε μέρα και γενικά δουλεύουμε, τα παιδιά έρχονται χαρούμενα στο σχολείο, συμμετέχουν στο μάθημα ακόμα και οι αδύνατοι μαθητές που κάνουν τη φασαρία. Επειδή συνήθως οι άτακτοι μαθητές είναι και αδύνατοι (αυτό δεν ισχύει πάντα, αλλά στην τάξη μου ισχύει) θα πρότεινα να προσπαθούμε να τους εντάξουμε κι αυτους στο μάθημα, να τους κινήσουμε το ενδιαφέρον ρωτώντας τους πράγματα που μπορούν να απαντήσουν, για να βιώσουν την επιτυχία. έτσι και λιγότερη φασαρία θα γίνεται και θα τα βοηθήσουμε. Άλλωστε οι καλοί μαθητές θα τον βρουν το δρόμο τους... Οι αδύνατοι μας χρειάζονται περισσότερο!
-
ύστερα απο ενάμιση περίπου μήνα απο τότε που ξεκίνησα τη ψηφοφορία και έχοντας μάθει πλέον τους μαθητές της τάξης σας πιστεύετε ακόμα πως μόνο η συζήτηση μπορεί να συνετίσει ένα μαθητη; μήπως και λίγη αδιαφορία κάνει κακό;
-
Διακρίνω μια απογοήτευση ή μου φαίνεται? Ναι, εξακολουθώ να πιστεύω πως με τη συζήτηση μπορείς να συνετίσεις ενα μαθητη, αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις που τα παιδιά είναι προβληματικά από το σπίτι τους και δεν παίρνουν από λογια γιατί δεν έχουν ούτε το αίσθημα της ντροπής ούτε καταλαβαίνουν πότε σου αντιμιλάνε.
Έχω 2 καπετάν φασαρίες στην τάξη μου και για να μην εχουμε καθε μερα κηρυγμα (στην τελικη τι φταινε τα υπολοιπα παιδακια??) τους μοιραζω αρμοδιοτητες για να καθονται ηρεμα. Για παραδειγμα στελνω τον ενα να βγαλει φωτοτυπιες στο γραφειο, τον αλλο να μοιρασει τα τετραδια, τους σηκώνω στον πινακα να γραψουν κατι που να ξερουν και διαφορα αλλα τετοια κολπακια. Τις περισσοτερες φορες πιανουν, αλλά φέτος την τάξη μου την θεωρώ ιδανική. Δεν παρακολουθεί κανενα παιδι τμημα ενταξης, δεν εχω αλλη εθνικοτητα, δεν εχω παιδι με τεραστια προβληματα στο σπιτι και οι γονεις τους ειναι πολυ συνεργασιμοι. Το μονο προβλημα που εχουν τα παιδια είναι βαρεμαρα και ερωτες...Μιλαμε για πολυ ραβασακι την ωρα του μαθηματος. Εννοειται πως οτι χαρτακι πεσει στα χερια μου το κραταω για να το δειξω στους γονεις!!!! Παντως για εκτη ταξη δεν εχω πολλα παρατράγουδα.
-
Το ζήτημα είναι σοβαρό....Προσωπικά λέξεις όπως συνετίζω δε μου αρέσουν. Όσον αφορά το σχολικό περιβάλλον δεν είναι και ο καταλληλότερος τόπος να κάνεις το "θηριοδαμαστή". Τι είναι το σχολείο φυλακή; Γιατί πολλά παιδιά αντιδρούν και μόνο στο άκουσμά του; Γιατί άλλα πάλι το έχουν για χαβαλέ;.....Πολύ απλά γιατί δεν τους προσφέρει κάτι....δεν προσφέρει εκπ/ση....δεν προσφέρει παιδεία....δεν δημιουργεί προσωπικότητες. Έχει "καταντήσει" να είναι ο χώρος επαγγελματικής αποκατάστασης κάθε πονεμένου και χτυπημένου απο την ανεργία. Είναι το μέρος που βγάζουν απωθημένα εκπ/κοι , μαθητές και οι οικογένειες. Περιμένουμε μετά να έχουμε αύριο και μέλλον; Πως;;;;; Παπαγαλίζοντας.....αδιαφορώντας και διαμαρτυρόμενοι συνεχώς (όπως καλή ώρα εγώ τώρα).
Αν ένα παιδί έχει κάποιο πρόβλημα....τότε το σχολείο λέει πως φταίει το σπίτι....κι έτσι φεύγουν οι ευθύνες απο πάνω μας.
Αν ένα παιδί έχει κάποιο πρόβλημα....τότε η οικογένεια λέει πως φταίει το σχολείο....κι έτσι φεύγουν οι ευθύνες απο πάνω μας.
Το ζήτημα είναι να διώξουμε....το βάρος που λέγεται παιδί....και ψάχνουμε λόγους ψυχολογικούς.....μαθησιακούς....μπλα...μπλα...μπλα.
Το σίγουρο είναι να καταλάβουμε όλοι (σχολείο και οικογένεια) πως το πρόβλημα ενός παιδιού είναι του ίδιου του παιδιού.... μόλις το κατανοήσουμε αυτό...τότε θα δούμε ό,τι η συνεργασία όλων και πρώτα πρώτα των παιδιών....μας οδηγεί αν όχι στη λύση, στην προσπάθεια για λύση.
Γι αυτό προσωπικά δεν συμφωνώ με τέτοιου είδους ερωτήσεις.....πως να συνετίσουμε τους μαθητές και τα παιδιά....
-
Αν ένα παιδί έχει κάποιο πρόβλημα....τότε το σχολείο λέει πως φταίει το σπίτι....κι έτσι φεύγουν οι ευθύνες απο πάνω μας.
Να με συγχωρείς αλλά διαφωνώ. Το σχολείο δε βάζει ταμπέλες σε παιδιά, αν δεν υπάρχει λόγος.Οταν το παιδάκι πρώτης δημοτικού έρχεται και σου λέει "εγώ δεν έχω μαμά γιατί η μαμά μου γ@....ται με τον έναν και με τον άλλο γι'αυτο κυρία σου λέω έχει πεθάνει" το βρίσκεις νορμάλ? Το λέμε προβληματικό για να μας φύγει η ευθύνη? Ποια ευθύνη? Το σχολείο φταίει που οι γονείς του παιδιού χώρισαν και ο πατέρας κατηγορει τη μάνα μπροστά στο παιδί? Και όχι, οι δάσκαλοι φυσικα και δεν κάνουμε το θηριοδαμαστή γι' αυτο ψηφίσαμε τη συζήτηση αν το πρόσεξες. Ειδάλλως θα ψηφίζαμε σφαλιάρες...
Όσο για το αν οι γονείς κατηγορούν το σχολείο με γεια τους και χαρά τους. Δεν θα πληρώσουμε οι δάσκαλοι τα σπασμένα κάθε οικογένειας.. Προσπαθουμε όσο γίνεται να δωσουμε στα παιδια αρχες,αξίες, παιδεία και μόρφωση. Μη λες λοιπόν ότι" Έχει "καταντήσει" να είναι ο χώρος επαγγελματικής αποκατάστασης κάθε πονεμένου και χτυπημένου απο την ανεργία" γιατί είσαι λάθος. Η νέα γενιά δασκάλων, στην οποία ανήκω κι εγω, είμαστε άνθρωποι που πιάσαμε το 18και το 19 για να περάσουμε και δηλώσαμε συνειδητά τη σχολή μας. Όσο για τους υπολοίπους θα σου πω το εξης. Δεν μπορω να δεχτώ οτι καθε πρωι ξυπναει ο καθε δασκαλος και σκεφτεται"Παω να καταστρέψω 20 ψυχες σημερα". Ειμαι σιγουρη πως να τις διαπαιδαγωγήσει θέλει απλά ίσως να μην εχει το σωστο τροπο... Η το χεις το δασκαλίκι ή δεν το έχεις!
-
Το μονο προβλημα που εχουν τα παιδια είναι βαρεμαρα και ερωτες...Μιλαμε για πολυ ραβασακι την ωρα του μαθηματος. Εννοειται πως οτι χαρτακι πεσει στα χερια μου το κραταω για να το δειξω στους γονεις!!!! Παντως για εκτη ταξη δεν εχω πολλα παρατράγουδα.
-
μην είσαι καθόλου σίγουρη πως όλοι όσοι νομίζουμε πως είμαστε άψογοι εκπαιδευτικοι, είμαστε κιολας..καλο είναι να ξεκινά κανεις με το αντίθετο δεδομένο..γιατι όλοι οι εκπαιδ αν τους ρωτήσεις θεωρούν πως κάνουν το καλύτερο κ όλοι οι γονείς το ίδιο...αν το κάναμε όμως κ οι δυο, δεν θα χαμε τα αποτελέσματα που βλέπουμε καθε μέρα μπροστά μας.. ;)
Μα δεν είπα πουθενά οτι με θεωρώ άψογη εκπαιδευτικο, μάλλον το αντίθετο πιστευω.Στη δουλειά μας,καθε μερα μερα μαθαινουμε. Το βλεπω στον εαυτο μου. Καμια σχεση πως διδασκα περυσι με το πως διδασκω φετος. Απλά είπα μερικά από τα πράγματα που κάνω στην συγκεκριμένη τάξη που έχω φέτος. Αναλογα τα παιδιά που εχεις κάθε φορα, κάνεις και την αναλογη δουλεια. Γι' αυτο και ποτέ κανενας δασκαλος δεν μπορει να πει οτι ειναι τελειος σε αυτο που κανει. Γιατι ασχολουμαστε με εμψυχο υλικο που καθε χρονιά αλλαζει. αυτά που κάνεις στη μια τάξη, μπορεί στην άλλη να μην αποδίδουν. Υπαρχουν πολλοι ασταθμητοι παραγοντες λοιπον, για να υπονοησει κανεις οτι αγγιζει την τελειοτητα...
-
Παρακαλώ συναδέλφισσες και συνάδελφοι......οι παραθέσεις, όταν αποκόπτονται απο το όλο κείμενο δημιουργούν διαφορετική εικόνα και σκέψη.
Όσον αφορά το θέμα Ελένη....όντως η ετικετοποίηση των παιδιών δεν είναι το καλύτερο. Είμαστε στο σχολείο για να σβήσουμε ετικέτες και ταμπέλες, όχι να κολλήσουμε. Είμαστε δάσκαλοι για να βρούμε το "διαμαντάκι" που κρύβει κάθε παιδί μέσα του και να το βγάλουμε στην επιφάνεια. Να αναδείξουμε το παιδί.
Πριν κάποια χρόνια και όταν πρωτοδιορίστηκα, ήμουν για ένα μεγάλο τμήμα των Ελλήνων πολιτών ένας δασκαλάκος.....τώρα είμαι ένας δάσκαλος
που έβγαλα στις πανελλήνιες 18-19-20. Τι άλλαξε απο το τότε μέχρι το σήμερα;;;;..... Τι άλλο, παρά η επαγγελματική αποκατάσταση.
Και είναι καλό να "ανεβαίνει" το "επίπεδο" των συναδέλφων και χρειάζεται.....
Δάσκαλο σε κάνει το τρίψιμο στη δουλειά....όχι οι θεωριες....καλές είναι κι αυτές, μα δε φτάνουν....και το βασικότερο να παρακολουθούμε τις εξελίξεις συνάδελφοι.
Η ταπεινή μου γνώμη είναι...........τα παιδιά και τα μάτια μας!!!!!
-
Παρακαλώ συναδέλφισσες και συνάδελφοι......οι παραθέσεις, όταν αποκόπτονται απο το όλο κείμενο δημιουργούν διαφορετική εικόνα και σκέψη.
Όσον αφορά το θέμα Ελένη....όντως η ετικετοποίηση των παιδιών δεν είναι το καλύτερο. Είμαστε στο σχολείο για να σβήσουμε ετικέτες και ταμπέλες, όχι να κολλήσουμε. Είμαστε δάσκαλοι για να βρούμε το "διαμαντάκι" που κρύβει κάθε παιδί μέσα του και να το βγάλουμε στην επιφάνεια. Να αναδείξουμε το παιδί.
Πριν κάποια χρόνια και όταν πρωτοδιορίστηκα, ήμουν για ένα μεγάλο τμήμα των Ελλήνων πολιτών ένας δασκαλάκος.....τώρα είμαι ένας δάσκαλος
που έβγαλα στις πανελλήνιες 18-19-20. Τι άλλαξε απο το τότε μέχρι το σήμερα;;;;..... Τι άλλο, παρά η επαγγελματική αποκατάσταση.
Και είναι καλό να "ανεβαίνει" το "επίπεδο" των συναδέλφων και χρειάζεται.....
Δάσκαλο σε κάνει το τρίψιμο στη δουλειά....όχι οι θεωριες....καλές είναι κι αυτές, μα δε φτάνουν....και το βασικότερο να παρακολουθούμε τις εξελίξεις συνάδελφοι.
Η ταπεινή μου γνώμη είναι...........τα παιδιά και τα μάτια μας!!!!!
Πολυ βασικο το να παρακολουθουμε τις εξελιξεις...οπως και το να συνεργαζομαστε αρμονικα για το καλο των παιδιων.
Ειναι πολυ ωραιο που υπαρχουν ανθρωποι που αγαπουν αυτη τη δουλεια και δεν ενδιαφερονται μονο για την επαγγελματικη τους αποκατασταση(γιατι δυστυχως συμβαινει στους καιρους που ζουμε)
-
Παρακαλώ συναδέλφισσες και συνάδελφοι......οι παραθέσεις, όταν αποκόπτονται απο το όλο κείμενο δημιουργούν διαφορετική εικόνα και σκέψη.
Όσον αφορά το θέμα Ελένη....όντως η ετικετοποίηση των παιδιών δεν είναι το καλύτερο. Είμαστε στο σχολείο για να σβήσουμε ετικέτες και ταμπέλες, όχι να κολλήσουμε. Είμαστε δάσκαλοι για να βρούμε το "διαμαντάκι" που κρύβει κάθε παιδί μέσα του και να το βγάλουμε στην επιφάνεια. Να αναδείξουμε το παιδί.
Πριν κάποια χρόνια και όταν πρωτοδιορίστηκα, ήμουν για ένα μεγάλο τμήμα των Ελλήνων πολιτών ένας δασκαλάκος.....τώρα είμαι ένας δάσκαλος
που έβγαλα στις πανελλήνιες 18-19-20. Τι άλλαξε απο το τότε μέχρι το σήμερα;;;;..... Τι άλλο, παρά η επαγγελματική αποκατάσταση.
Και είναι καλό να "ανεβαίνει" το "επίπεδο" των συναδέλφων και χρειάζεται.....
Δάσκαλο σε κάνει το τρίψιμο στη δουλειά....όχι οι θεωριες....καλές είναι κι αυτές, μα δε φτάνουν....και το βασικότερο να παρακολουθούμε τις εξελίξεις συνάδελφοι.
Η ταπεινή μου γνώμη είναι...........τα παιδιά και τα μάτια μας!!!!!
σε γενικές γραμμες συμφωνώ μαζί σου..
οσον αφορά στο θέμα της παράθεσης, είναι αμέσως πιο πάνω το μην ολόκληρο κ όποιος θέλει το διαβάζει..παρέθεσα εκείνα τα σημεια με τα οποια διαφωνούσα περισσοτερο..
κ ολόκληρο να το παρέθετα, πάλι την ίδια άποψη θα σχημάτιζα..
χωρίς αυτο να σημαίνει πως δεν αναγνωρίζω τις καλές προθέσεις αυτου που το έγραψε..εξακολουθώ πάντως να διαφωνώ..
-
όντως η ετικετοποίηση των παιδιών δεν είναι το καλύτερο.
Συμφωνώ και επαυξάνω Εμένα προσωπικά δεν με ενδιαφέρει να ξέρω τιποτα για το μαθητή μου από πριν. Δημιουργείται έτσι λάθος εικόνα και μια προκατάληψη που ειδικά για τους αποδεδειγμένα φασαριόζους μαθητές δε βοηθάει πουθενά. Ισα ισα δημιουργει ταμπελες και διαιωνιζει μια κατασταση που δεν ειναι προς οφελός τους. κάτι άλλο που επίσης δε με νοιαζει ειναι να μάθω τις επιδόσεις στα μαθήματα από τον προηγούμενο δασκαλο. Θα το δω κι αυτό στην πορεία. Μας λεγαν στο πανεπιστήμιο για τη θεωρία της αυτοεκπληρούμενης προφητείας και τελικά είδα στην πράξη πως είναι χρήσιμο που το ξέρω...
Πάντως Μίμη μη λες πως δεν υπάρχει διαφορά στη γενιά μας. Όπως και να το κανεις και στο λυκειο ακόμα δεν έχουν την ιδια αντίληψη πραγμάτων ένας μαθητής του 12 με έναν του 18. Φαντάσου πως αυτό φαίνεται στη δουλειά μας.
Όσο για σένα georgia s χαίρομαι που διαφωνείς γιατί αμα συμφωνούσαμε όλοι εδω μέσα θα ηταν λιγο μονοτονα και βαρετά. Πες μας ομως τι κάνεις εσυ, για να δούμε και τη δική σου μέθοδο αν θέλεις.
Εξακολουθώ να περιμένω απάντηση στο παρακάτω:
Οταν το παιδάκι πρώτης δημοτικού έρχεται και σου λέει "εγώ δεν έχω μαμά γιατί η μαμά μου γ@....ται με τον έναν και με τον άλλο γι'αυτο κυρία σου λέω έχει πεθάνει" το βρίσκεις νορμάλ?
αλλά για πες μου, αν σου τύχαινε παιδακι πρωτης δημοτικου να πει σε ολη την ταξη αυτο που γραφω τι θα εκανες???
-
όντως η ετικετοποίηση των παιδιών δεν είναι το καλύτερο.
Συμφωνώ και επαυξάνω Εμένα προσωπικά δεν με ενδιαφέρει να ξέρω τιποτα για το μαθητή μου από πριν. Δημιουργείται έτσι λάθος εικόνα και μια προκατάληψη που ειδικά για τους αποδεδειγμένα φασαριόζους μαθητές δε βοηθάει πουθενά. Ισα ισα δημιουργει ταμπελες και διαιωνιζει μια κατασταση που δεν ειναι προς οφελός τους. κάτι άλλο που επίσης δε με νοιαζει ειναι να μάθω τις επιδόσεις στα μαθήματα από τον προηγούμενο δασκαλο. Θα το δω κι αυτό στην πορεία. Μας λεγαν στο πανεπιστήμιο για τη θεωρία της αυτοεκπληρούμενης προφητείας και τελικά είδα στην πράξη πως είναι χρήσιμο που το ξέρω...
Πάντως Μίμη μη λες πως δεν υπάρχει διαφορά στη γενιά μας. Όπως και να το κανεις και στο λυκειο ακόμα δεν έχουν την ιδια αντίληψη πραγμάτων ένας μαθητής του 12 με έναν του 18. Φαντάσου πως αυτό φαίνεται στη δουλειά μας.
Όσο για σένα georgia s χαίρομαι που διαφωνείς γιατί αμα συμφωνούσαμε όλοι εδω μέσα θα ηταν λιγο μονοτονα και βαρετά. Πες μας ομως τι κάνεις εσυ, για να δούμε και τη δική σου μέθοδο αν θέλεις.
Εξακολουθώ να περιμένω απάντηση στο παρακάτω:
Οταν το παιδάκι πρώτης δημοτικού έρχεται και σου λέει "εγώ δεν έχω μαμά γιατί η μαμά μου γ@....ται με τον έναν και με τον άλλο γι'αυτο κυρία σου λέω έχει πεθάνει" το βρίσκεις νορμάλ?
αλλά για πες μου, αν σου τύχαινε παιδακι πρωτης δημοτικου να πει σε ολη την ταξη αυτο που γραφω τι θα εκανες???
Ελένη σου ξαναλέω ότι δεν διαφώνησα με την αντίδρασή σου στη συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά σε αυτά που παρέθεσα..
το να σου απαντήσω τί θα έκανα είναι εντελώς υποθετικό κ εκ του ασφαλούς..
κ επιπλέον δεν είναι στις αρμοδιότητες μου να σου απαντήσω γιατί η γνωση που εχω αφορά παιδιά πολύ μεγαλύτερης ηλικίας κ επομένως θα ήταν ανεύθυνο εκ μέρους μου.. :)
-
Παιδιά, κάνω ΑΕΠΠ και έχω είμαι σχετικά μικρή σε ηλικία.
Υπάρχουν κάποιοι που το βλέπουν πολύ χαλαρά και μου καθυστερούν σημαντικά το μάθημα με αποτέλεσμα να σταματάω και να κάνω κουβέντα αλλά δεν παίρνει άλλο.Το πρόβλημα δεν είναι οι χαλαρότητά τους, είναι πώς να το πω, η ανυπακοή τους. Ακόμα και αν τους ζητήσω να αλλάξουν θέση θα κάνουν δέκα λεπτά σέρνοντας θρανία, βαρυγκομώντας, γκρινιάζοντας, χορεύοντας, προσπαθώντας με κάθε τρόπο ότι δεν κάνω εγώ κουμάντο, πουλώντας ψευτομαγκιά, απαιτώντας να τους εξηγήσω το λόγο, και ειλικρινά εξηγούσα και έκανα συζήτηση αλλά δε βγάζεις άκρη γιατί ακόμα είναι παιδιά.
Έχουν κάτι παράλογες απαιτήσεις, χαρακτηρίζοντας με ανέντιμη που τους βάζω απροειδοποίητα τεστ, αυστηρή που τους μονογράφω την κόλλα όταν ανιγράφουν, κα
Χαρακτηριστικά την προηγούμενη βδομάδα ένας μαθητής με πλησίασε απειλητικά νευριασμένος που του μονόγραψα την κόλλα επειδή είχε λυσσάξει να συνεργάζεται σε διαγώνισμα με τον διπλανό του.
Τους έχω ενημερώσει ότι κάθε βδομάδα θα γράφουμε ένα τεστ σε ό,τι έχουμε κάνει μέχρι εκείνη τη στιγμή στο κεφάλαιο που βρισκόμαστε και τους φτιάχνω τα τεστ σε τέσσερις ομάδες.
μερικοί με κοιτούν με μισό μάτι λες και θέλω το κακό τους!! Αν είναι δυνατόν!
Για να εξηγήσω η ΑΕΠΠ είναι μάθημα που δίνουν στις πανελλήνιες, συνεπώς μιλάω για μαθητές τρίτης λυκείου.
-
Τα προβλήματα συμπεριφοράς και απειθαρχίας αυξάνονται χρόνο με το χρόνο. Πέρσι είχα ένα τμήμα που μ' έκανε να νιώσω τελείως πρωτάρα κι ας έχω 10 χρόνια πείρα. Τα παιδιά δεν έχουν μάθει ούτε να σέβονται ούτε και να τα σέβονται. Δεν υπάρχουν όρια ούτε ξεκάθαρα συναισθήματα.
Νομίζω ότι δεν υπάρχει μια σταθερή συνταγή για να τα αντιμετωπίσεις όλα αυτά. Μίλα με κάποιους ιδιαιτέρως ώστε να νιώσουν ότι νοιάζεσαι, όχι στο παρακαλετό, αλλά ρίξτο στο φιλότιμο. Κράτα σταθερή συμπεριφορά απέναντι σε αυτά που αντιμετωπίζεις και διαβάθμιζε τις αντιδράσεις ανάλογα με το μέγεθος του παραπτώματος. Ενθάρρυνε κααι επιβράβευσε τις θετικές συμπεριφορές και πάντα να βρίσκεις κάτι καλό να πεις για όλα τα παιδιά στο τέλος της ημέρας (για το καθένα ξεχωριστά και για την ομάδα).
Νιώθω ότι έχουμε τόσο πολύ απαορροφήθεί με το γνωστικό κομμάτι σε αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα που έχουμε αφήσει το συναίσθημα έξω από το σχολείο και την τάξη. Καθώς τα παιδιά δεν έχουν συναισθηματική αγωγή από το σπίτι τους (συνήθως) τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο.
-
Θα ήθελα με τη σειρά μου να εκθέσω κάποια πράγματα και κάποιες από τις ... συνταγές που έχω ακολουθήσει κατα καιρούς.
Αν και κουβέντα κυριαρχεί από περιπτώσεις μαθητών δημοτικού, πιστεύω ότι δεν υπάρχει πρόβλημα να αναφέρουμε περιπτώσεις και μαθητών της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Είμαι μαθηματικός σε Λύκειο.
Η κατάταση γνωστή και συνηθισμένη: Αν γυρίσω στον πίνακα και να γράψω κάτι βρίσκουν την ευκαιρία για να πειράξουν ο ένας τον άλλον, να στείλουν μηνύματα και να γίνεται φασαρία. Οι μαθητές δεν είναι ποτέ στην ώρα τους και μπαίνουν στην τάξη πολύ καθηστερημένα τρώγοντας και πίνοντας. Και είναι η πλειοψηφία της τάξης έτσι.
Αλλά ας μην χρονοτριβώ με περιστατικά που λίγο πολύ όλοι μας τα βιώνουν καθημερινά, και να μπω στο θέμα με τους τρόπους αντιμετώπισής τους.
Καταρχήν το "απουσία και έξω" δεν είναι λύση και δεν είναι και νόμιμο. Υπάρχει πάντα ο φόβος μην παθει τίποτα ο μαθητής (πάρει μηχανάκι κλπ) και βρούμε εμείς τον μπελά μας μετά. Σύμφωνα με τον νόμο, η αποβολή απο την τάξη απαγορεύεται. Ο μαθητής έρχεται σχολείο για να είναι μέσα στην τάξη και όχι να περιφέρεται και να κινδυνεύει κάνοντας τις εφηβικές τρέλες. Ο νόμος λέει ότι η αποβολή είναι η έσχατη λύση και αν ακόμα και αυτό συμβεί, ο νόμος ορίζει ότι ο μαθητής πρέπει να απασχοληθεί σε άλλον ήσυχο χώρο από άλλον συνάδελφο που ενδεχομένως έχει κενό εκείνη την ώρα, και αν δεν υπάρχει τότε να απασχοληθεί από τον διευθυντή! ανεφάρμοστα πράγματα δηλαδή.
Άρα πρέπει να ακολουθήσουμε άλλη οδό. Καταρχήν θα πρέπει να το δούμε σαν μια πρόκληση όταν ένας μαθητής κάνει φασαρία, και να σκεφτούμε πως μπορούμε να του αλλάξουμε την συμπεριφορά και όχι πως να απαλλαγούμε από αυτόν.
Τι κάνω εγώ; Λοιπόν, όσον αφορά τον τρόπο διδασκαλίας έχω καταργήσει τελείως τον πίνακα! και σπάνια θα πιάσω κιμωλία. Εφαρμόζω μαθητοκεντρική διδασκαλία, όπως λέγεται και επιστημονικά. Πάντα θεωρούσα (όταν διάβαζα για ΑΣΕΠ) αυτούς τους τρόπους διδασκαλίας "τρίχες", και ότι δεν "πιάνουν" και δεν εφαρμόζονται. Τα διάβαζα για να τα γράψω στον ΑΣΕΠ και μόνο. Ε, λοιπόν είπα να το δοκιμάσω. Στην τάξη τους ορίζω σε ομάδες των 2-3 ατόμων, με ένα φυλλάδιο το οποίο έχει βήμα βήμα οδηγίες για την κάλυψη της θεωρίας. Κάντε αυτό, τι παρατηρείτε στο σχήμα, κλπ Εγώ είμαι από πάνω τους και βοηθάω κυρίως τους αδύνατους. Κάθομαι δίπλα μαζί στο θρανίο με τον πιο άσχετο μαθητή και του δείχνω και βλέπει ότι και αυτός μπορεί κάτι να κάνει. Πιστέψτε με, οι πιο αδιάφοροι και πιο χαβαλέδες είναι και οι πιο έξυπνοι!! αυτό ο μαθητής το εκτιμάει.
-
αξιολογότατη η παράθεση των αποψεών σου κ φυσικά βοηθάει πολύ..( και τυχαίνει να με βρίσκει απολυτα σύμφωνη..)
συμπερασματικά:
1) για να διδάξουμε πρέπει να τα χουμε καλά με τον εαυτό μας
2) πρεπει να αγαπάμε τη δουλειά μας κ τα παιδιά για να αφιερώνουμε χρόνο κ στο σπίτι
3) πρεπει να έχουμε θεωρητικό υπόβαθρο ( παιδαγωγικές θεωρίες ) γι αυτο κ συμφωνώ πως το διάβασμα ασεπ ( αν κ εγω δεν διορίστηκα ) δεν πάει ποτέ χαμένο..
4) πρεπει να προσπαθούμε να δοκιμάζουμε θεωρίες στην πράξη κ να βρίσκουμε τί εχει αποτέλεσμα κ που..πράγμα βέβαια που θέλει υπομονή κ πείρα χρόνων..
-
snipped
πολύ καλές ιδέες !
βέβαια, στο περσινό μου σχολείο δεν θα με βοηθούσαν πολύ. οι τοίχοι ήταν από προκάτ και από την διπλανή τάξη ακουγόταν τα πάντα. ακουγόταν ο καθηγητής ο ίδιος που έκανε μάθημα. φαντάσου τι γινόταν όταν κάναν φασαρία και τα παιδιά. ούτε για αστείο δεν θα εφάρμοζα αυτή την "φασαριόζικη" τακτική εάν ήταν να ενοχλήσω έστω και έναν συνάδελφο στην διπλανή τάξη.
κι απ' την άλλη στο εργαστήριο είναι πιο περιορισμένα τα πράματα . πάνω από 2 παιδιά σε έναν υπολογιστή δεν "χωράνε". και ακόμα και τότε δεν "μαθαίνουν" τόσο πολύ και τα 2. μόνο αυτό που πιάνει το ποντίκι και εξασκείται.
θα τα 'χω όμως υπόψη μου αυτά για τα θεωρητικά μαθήματα τουλάχιστον.
-
Εγώ τελευταία ψήνομαι να εφαρμόσω το ηλεκτρικό κολάρο που χρησιμοποιείται στην εκπαίδευση πολύ επιθετικών σκύλων.
χαχαχαχχαααχ!!!
-
Μου άρεσαν πολυ οι ιδεες σου killbill. θα ηθελα αν μπορούσες να ανεβασεις "ένα φυλλάδιο το οποίο έχει βήμα βήμα οδηγίες για την κάλυψη της θεωρίας". Παρόλο που έχω δημοτικό θα με βοηθήσει να καταλάβω πως δουλευει αυτό και γιατί όχι να το εφαρμόσω. Συμφωνώ απολύτως στο τρόπο διδασκαλίας που παραθέτεις και με εντυπωσιάζει το γεγονός οτι κάνεις σε λύκειο! Νομίζω θα βοηθούσε ενα τετοιο υπόδειγμα πολλύς συναδέλφους, οπότε αν μπορείς ανέβασε ένα φυλλαδιο σε παρακαλώ!
αν για οποιοδηποτε λογο δεν θες να το κοινοποιησεις εδω, στειλε μου πμ και θα σου στειλω το μειλ μου, να το στειλεις εκει.
Σε ευχαριστώ!
-
Πραγματι...αυτη η θεωρια βημα-βημα εχει ενδιαφερον...Αν μπορει να μας εξηγησει ο killbill πως την εφαρμοζει...Το θεμα ειναι βεβαια ειναι πως μπορει να εφαρμοστει στα πλαισια του καθε μαθηματος,π.χ στα Αγγλικα... ???