Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση

Διάφορα θέματα για την εκπαίδευση => Διάφορα Εκπαιδευτικά θέματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: emmaki στις Νοεμβρίου 04, 2008, 03:50:18 pm

Τίτλος: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: emmaki στις Νοεμβρίου 04, 2008, 03:50:18 pm
Κάνω μαθήματα Αγγλικών σε ένα παιδί το οποίο τώρα είναι στην Α Λυκείου. Εδώ και ένα χρόνο (δεν κάνω πλάκα) προσπαθούμε να μάθουμε τους χρόνους. Ακόμα κολλάει στους Present. Και ενώ χθες έχω βάλει ξανά τα δυνατά μου και προσπαθώ να κατεβάσω από το κεφάλι μου και άλλον έναν τρόπο για να τα μάθει...και άλλα 10 παραδείγματα, αναφέρω τον "παρακείμενο" (στα Ελληνικά). Η αντίδραση ήταν "Τι είναι αυτό;"!!!!! Και από εκεί συνειδητοποιώ ότι το παιδί δεν ξέρει τους χρόνους ούτε στα Ελληνικά, όπως δεν ξέρει και τι είναι το ουσιαστικό, το επίθετο, η αντωνυμία....
Και έρχομαι εγώ τώρα αφαλώς να ρωτήσω, πώς αυτό το παιδί πέρνούσε τις τάξεις στο γυμνάσιο; Πώς έφτασε στο λύκειο; Εγώ τι πρέπει να κάνω;;;;;;
Δεν θέλω να θίξω κανέναν συνάδελφο, αλλά μάλλον κάποιος στα τόσα χρόνια δεν έκανε καλά τη δουλειά του και οι ελλείψεις συσσωρεύτηκαν και τώρα είναι βουνό. Η πλάκα είναι ότι από την αρχή του γυμνασίου το παιδί αυτό έκανε και ιδιαίτερα σε όλα τα μαθήματα του σχολείου. Και ξαναρωτώ δεν βρέθηκε ένας καθηγητής να πει στην μάνα που πλήρωνε "Ξέρεις κυρία μου υπάρχουν πολλές ελλέιψεις και πρέπει πρώτα να καλυφθούν και μετά να προχωρήσουμε"...

Απλά απορία εκφράζω
Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: happiness στις Νοεμβρίου 04, 2008, 04:12:27 pm
Κάνω μαθήματα Αγγλικών σε ένα παιδί το οποίο τώρα είναι στην Α Λυκείου. Εδώ και ένα χρόνο (δεν κάνω πλάκα) προσπαθούμε να μάθουμε τους χρόνους. Ακόμα κολλάει στους Present. Και ενώ χθες έχω βάλει ξανά τα δυνατά μου και προσπαθώ να κατεβάσω από το κεφάλι μου και άλλον έναν τρόπο για να τα μάθει...και άλλα 10 παραδείγματα, αναφέρω τον "παρακείμενο" (στα Ελληνικά). Η αντίδραση ήταν "Τι είναι αυτό;"!!!!! Και από εκεί συνειδητοποιώ ότι το παιδί δεν ξέρει τους χρόνους ούτε στα Ελληνικά, όπως δεν ξέρει και τι είναι το ουσιαστικό, το επίθετο, η αντωνυμία....
Και έρχομαι εγώ τώρα αφαλώς να ρωτήσω, πώς αυτό το παιδί πέρνούσε τις τάξεις στο γυμνάσιο; Πώς έφτασε στο λύκειο; Εγώ τι πρέπει να κάνω;;;;;;
Δεν θέλω να θίξω κανέναν συνάδελφο, αλλά μάλλον κάποιος στα τόσα χρόνια δεν έκανε καλά τη δουλειά του και οι ελλείψεις συσσωρεύτηκαν και τώρα είναι βουνό. Η πλάκα είναι ότι από την αρχή του γυμνασίου το παιδί αυτό έκανε και ιδιαίτερα σε όλα τα μαθήματα του σχολείου. Και ξαναρωτώ δεν βρέθηκε ένας καθηγητής να πει στην μάνα που πλήρωνε "Ξέρεις κυρία μου υπάρχουν πολλές ελλέιψεις και πρέπει πρώτα να καλυφθούν και μετά να προχωρήσουμε"...

Απλά απορία εκφράζω
emmaki εάν δεν ήσουν η καθήγητριά του στα ιδιαίτερα, αλλά στο σχολείο, θα τον περνούσες ή θα τον άφηνες; Ίδια ερώτηση εάν γνώριζες ότι κινδυνεύει να μείνει. Ίδια ξανά ερώτηση για τον Σεπτέμβριο που θα ερχόταν για επανεξέταση (με τις ίδιες ακριβώς γνώσεις προφανώς διότι σιγά μη καλύψει ύλη 3 χρόνων σε ένα καλοκαίρι)
Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: jak_13 στις Νοεμβρίου 04, 2008, 04:39:41 pm
emmaki εάν δεν ήσουν η καθήγητριά του στα ιδιαίτερα, αλλά στο σχολείο, θα τον περνούσες ή θα τον άφηνες; Ίδια ερώτηση εάν γνώριζες ότι κινδυνεύει να μείνει. Ίδια ξανά ερώτηση για τον Σεπτέμβριο που θα ερχόταν για επανεξέταση (με τις ίδιες ακριβώς γνώσεις προφανώς διότι σιγά μη καλύψει ύλη 3 χρόνων σε ένα καλοκαίρι)


Αν και η απορία της συναδέλφου αφορά τον ή τους καθηγητές που έκαναν ιδιαίτερα και έχει απόλυτο δίκαιο, εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να περνά ένας μαθητής όταν δεν το αξίζει. Για ποιο λόγο πρέπει να υποβαθμίζουμε την εκπαίδευση και τα πτυχία από μόνοι μας;
Αλλά αυτό πρέπει να γίνει από τα πρώτα χρόνια, γιατί στο τέλος δε γίνεται τίποτα. Μα μπορείς να κάνεις μάθημα στην γ΄ λυκείου όταν υπάρχουν μαθητές που δεν μπορούν να κάνουν διαίρεση; (Αναφέρω απλά ένα παράδειγμα που έχω αντιμετωπίσει).
Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: olgalia στις Νοεμβρίου 04, 2008, 04:51:55 pm
Σύμφωνα με τους σύγχρονους παιδαγωγούς για να μη δημιουργούνται ψυχολογικά προβλήματα στο παιδί (για τα ψυχολογικά τα δικά μας δεν τους ενδιαφέρει) λόγω της απόρριψης (γι' αυτό και δεν αφήνουν στην ίδια τάξη πια στο δημοτικό κανένα παιδί) και για την εξάλειψη των κοινωνικών ανισοτήτων (τα παιδιά με χαμηλή σχολική επίδοση συνήθως προέρχονται από οικογένειες με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο).
Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: Supreme στις Νοεμβρίου 04, 2008, 04:57:45 pm
Ναι υπάρχει και η άλλη άποψη.Εγώ που ξέρω διαίρεση και όλα τα άλλα και διαβάζω και διαβάζω  γιατί αισθάνομαι ότι έχω μείνει στην ίδια τάξη; ??? ??? ???Γιατί είναι τόσο δύσκολα για μένα που έχω διαβάσει αρκετά;Τί αξίζει τελικά;Ας είμαστε πιο ελαστικοί με κάποιες έννοιες τέτοιες περί αξίας και μη αξίας.Όλα είναι τελικά σχετικά........
Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: Georgia s στις Νοεμβρίου 04, 2008, 05:42:29 pm
emmaki εάν δεν ήσουν η καθήγητριά του στα ιδιαίτερα, αλλά στο σχολείο, θα τον περνούσες ή θα τον άφηνες; Ίδια ερώτηση εάν γνώριζες ότι κινδυνεύει να μείνει. Ίδια ξανά ερώτηση για τον Σεπτέμβριο που θα ερχόταν για επανεξέταση (με τις ίδιες ακριβώς γνώσεις προφανώς διότι σιγά μη καλύψει ύλη 3 χρόνων σε ένα καλοκαίρι)


Αν και η απορία της συναδέλφου αφορά τον ή τους καθηγητές που έκαναν ιδιαίτερα και έχει απόλυτο δίκαιο, εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να περνά ένας μαθητής όταν δεν το αξίζει. Για ποιο λόγο πρέπει να υποβαθμίζουμε την εκπαίδευση και τα πτυχία από μόνοι μας;
Αλλά αυτό πρέπει να γίνει από τα πρώτα χρόνια, γιατί στο τέλος δε γίνεται τίποτα. Μα μπορείς να κάνεις μάθημα στην γ΄ λυκείου όταν υπάρχουν μαθητές που δεν μπορούν να κάνουν διαίρεση; (Αναφέρω απλά ένα παράδειγμα που έχω αντιμετωπίσει).


στους συγκεκριμένους μαθητές, όχι δεν μπορείς να κάνεις μάθημα με τη σημασία που το εννοείτε...
κ για κανέναν εκπαιδευτικό δεν είναι ευχάριστο να διδάσκει σε παιδιά που έχουν τεράστια κενα..

Ωστόσο,το θέμα αν πρέπει να προβιβάζεται ένας μαθητής ή όχι, σηκώνει πολλή συζήτηση..
κι αυτο γιατί κατά τη γνώμη μου το σχολείο έχει κυρίως κοινωνικοποιητικό ρόλο και όχι μόνο γνωστικό..κατά συνέπεια δεν είναι μόνο για τους καλούς μαθητές, γιατί και στους υπολοιπους μπορεί να προσφέρει εμπειρίες κ γνώσεις σε  πολλά επίπεδα  και πέραν του γνωστικού..
ύστερα νομίζω πως αν ένας μαθητής "αξίζει " να μείνει στην ίδια τάξη τη μια χρονιά, κατά 90% θα πρέπει να μείνει κ την επόμενη..( σ αυτό συμφωνώ με hapiness).. κ τί θα καταφέρουμε λοιπόν αν διώχνουμε παιδιά απο το σχολείο;; ναι μεν θα μπορούσε να ανέβει το σχολικό επιπεδο, αλλά σε κοινωνικό μήπως δημιουργούμε περισσότερα προβλήματα;;( πέραν των ψυχολογικών στο ίδιο το παιδί, που ήδη αναφέρθηκαν..)
συμπερασματικά, θεωρώ ότι το γνωστικό επίπεδο των μαθητών , αρκεί να είναι τροχοπέδη στην εισαγωγή τους σε εκπαιδευτικά ιδρύματα , ας μην είναι τροχοπέδη στην βθμια εκπαίδευση..κ ότι πάντα ένας εκπαιδευτικός που αγαπά τα παιδιά έχει να προσφέρει εμπειρίες, συναισθήματα κ γνώση ( ας είναι κ λίγη ) κ στο χειρότερο μαθητή..για να μην πω πως πολλές φορές αν αλλάξουμε τρόπο προσέγγισης αυτών των μαθητών, έχουμε να μάθουμε πολλά απο αυτους ακριβώς που είναι οι χειρότεροι, ειδικά σε επιπεδο παιδαγωγικών θεωριών κ προσεγγίσεων..
και συχνά αυτοι οι μαθητές είναι κ οι πιο έξυπνοι..
αυτά τουλάχιστον μ έχει διδάξει η δική μου εμπειρία.. :)
Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: jak_13 στις Νοεμβρίου 04, 2008, 09:47:09 pm

Θέλω να ξεκαθαρίσω τα εξής:
Όταν λέω από την αρχή, δεν εννοώ από το δημοτικό αλλά από τις πρώτες τάξεις του γυμνασίου. Για να μην υπάρχει αυτή η νοοτροπία, όπως λες olgalia, ότι σίγουρα κάπου θα περάσουν και χωρίς να μάθουν. Άρα γιατί να μάθουν;
Γιατί λοιπόν να κουραστούν, γιατί να διαβάσουν; Αφού έτσι κι`αλλιώς θα μπουν σε κάποια σχολή;
Γι`αυτό ακριβώς Georgia πιστεύω ότι δεν πρέπει να βοηθάμε να καλλιεργείται αυτή η νοοτροπία. Γιατί υποβαθμίζεται έτσι το επίπεδο της εκπαίδευσης.
Αν δεν υπάρχει κίνητρο δεν θα κουραστεί κανένας απ`αυτούς τους μαθητές, που όπως λες είναι και οι πιο έξυπνοι. Επομένως μέσα στα καθήκοντά μας είναι να βοηθήσουμε να ενεργοποιηθούν αυτά τα μυαλά και να μην πάνε χαμένα.Έτσι δε θα διώχνουμε κανένα μαθητή από το σχολείο γιατί θα παραδειγματιστούν και οι υπόλοιποι, οι οποίοι από αδιάφοροι θα γίνουν καλοί μαθητές (αφού δεχόμαστε ότι είναι έξυπνοι).
Επίσης Georgia, όταν υπάρχουν αυτοί οι μαθητές μέσα σε μια τάξη τότε δύσκολα θα μπορέσει να γίνει σωστό μάθημα και για τους υπόλοιπους μαθητές, γιατί δεν μπορείς να αγνοείς κανέναν μέσα στην τάξη.
Πιστεύω ότι είναι μια γενικευμένη απλοποίηση όταν λέμε ότι αυτά τα παιδιά έχουν ψυχολογικά προβλήματα.Αν υπάρχουν τέτοια, τότε βεβαίως θα τα αντιμετωπίσουμε με διαφορετικό τρόπο.Ειδικά εσύ georgia πρέπει να ξέρεις ότι συμφωνώ σ`αυτό, όπως και στα υπόλοιπα που γράφεις, γιατί γνωρίζεις κάποιες από τις εμπειρίες μου.
Ακόμα, από τις εμπειρίες μου έχω μάθει ότι οι μαθητές τελικά εκτιμούν τον καθηγητή που τους δίνει κίνητρο να μάθουν κάτι περισσότερο, αλλά αυτό γίνεται αργότερα, αφού τελειώσουν το σχολείο.

Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: Supreme στις Νοεμβρίου 04, 2008, 10:03:29 pm
Δηλ. παραδειγματισμοί του τύπου άξιος και μη άξιος-αν μάθεις δηλ.να κάνεις διαίρεση είσαι άξιος διαφορετικά ανάξιος- είναι κίνητρα για τους μαθητές  ???Αισθάνομαι έναν μικρό εκβιασμό και αν ήμουν μαθήτρια δε θα αισθανόμουν ελεύθερη να αναπτύξω την προσωπικότητά μου.Εδώ μιλάμε για μεθόδους Project και ομαδοσυνεργατικές διδασκαλίες κύριε jak που απλά ο μαθητής είναι στο επίκεντρο και ο teacher απλά συντονιστής.
Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: rozy4 στις Νοεμβρίου 04, 2008, 10:14:07 pm
δυστυχώς, παρά τις βαρύγδουπες παιδαγωγικές και σύγχρονες διδακτικές προσεγγίσεις ο προσανατολισμός πλέον της εκπαίδευσης μας δεν είναι η γνώση αλλά η πληροφορία. και πιο συγκεκριμένα πού βρίσκεται η πληροφορία, που μπορεί να μου είναι χρήσιμη για μια συγκεκριμένη δουλειά.
και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από το δημοτικό και τα βιβλία του. χαρακτηριστικό δε είναι ότι στα αναγνωστικά δεν βρίσκεις πλέον λογοτεχνικά κείμενα παρά μόνο κείμενα που εξυπηρετούν συγκεκριμένο στυλ άντλησης πληροφοριών. αφίσες, έντυπα, κόμικ, ετικέττες, κείμενα οδηγιών κλπ.
μέχρι και την δ΄δημοτικού η γραμματική με κανόνες απαγορεύεται και στην ε΄δημοτικού θεωρείται...διδαγμένη!

και στα μαθηματικά το ίδιο. διάφοροι τρόποι επίλυσης προβλημάτων με εκτιμήσεις, στο περίπου, εντελώς φορμαλιστικά και καθόλου ποιητικά. ακολουθώντας τις οδηγίες υπεπθ, συμβούλων και άλλων ειδημόνων είναι πολύ πιθανόν στο τέλος του δημοτικού να μην γνωρίζει ο μαθητής ούτε τον κάθετο πολλαπλασιασμό ούτε τη διαίρεση με δεκαδικά ψηφία.

δυστυχώς παλιότερα μιλάγαμε για παιδεία δύο ταχυτήτων αλλά τώρα μιλάμε για παιδεία πολλών ταχυτήτων. αν και δεν φτάνει η υποστήριξη στο σπίτι όταν το γενικότερο πλαίσιο μπάζει νερά από παντού.
Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: jak_13 στις Νοεμβρίου 04, 2008, 10:32:22 pm
Δηλ. παραδειγματισμοί του τύπου άξιος και μη άξιος-αν μάθεις δηλ.να κάνεις διαίρεση είσαι άξιος διαφορετικά ανάξιος- είναι κίνητρα για τους μαθητές  ???Αισθάνομαι έναν μικρό εκβιασμό και αν ήμουν μαθήτρια δε θα αισθανόμουν ελεύθερη να αναπτύξω την προσωπικότητά μου.Εδώ μιλάμε για μεθόδους Project και ομαδοσυνεργατικές διδασκαλίες κύριε jak που απλά ο μαθητής είναι στο επίκεντρο και ο teacher απλά συντονιστής.
Αυτά κατάλαβες από όσα έγραψα;
Το κίνητρο για τους μαθητές είναι να ξέρουν ότι θα πάρουν το πτυχίο μαθαίνοντας κάτι, από αυτά που προσπαθούμε να τους διδάξουμε και όχι χωρίς καμιά απολύτως προσπάθεια. Εξ`άλλου αυτά θα τους χρησιμεύσουν.
Και κάτι άλλο κυρία supreme. Η θεωρία από την πράξη έχει μεγάλη διαφορά.
Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: Supreme στις Νοεμβρίου 04, 2008, 10:41:01 pm
Κύριε Jak όλα λειτουργούν με Η/Υ και κομπιουτεράκια. ???
Το θέμα είναι όχι μόνο να διαμορφώσουμε ανθρώπους με ελεύθερη σκέψη αλλά και να τους μάθουμε  να συνεργάζονται με άλλους για να μην έχουν πρόβλημα όταν θα βγουν στην αγορά εργασίας και βέβαια να μπορούν να κάτσουν σε μια δουλειά και όχι να τρέχουν πίσω από κάθε προκήρυξη δημοσίου
Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: happiness στις Νοεμβρίου 05, 2008, 02:36:03 am
jak13 δεν διαφωνούμε. Αυτό στο οποίο ήθελα να καταλήξω, είναι ότι όταν στην τάξη σου έρθει ένα παιδί με κενά από προηγούμενες τάξεις , πρακτικά δεν μπορείς να κάνεις πλέον τίποτα. Να του καλύψεις τα κενά κάνοντας ταυτόχρονα και την κανονική ύλη σε αυτό και στα υπόλοιπα παιδιά δεν γίνεται. Να το κάνεις να ανταποκριθεί αξιοπρεπώς στο μάθημα δεν γίνεται. Να το αφήσεις στην τάξη γίνεται, αλλά με μηδενικό αποτέλεσμα. Διότι το σύστημα επανάληψης της τάξης είναι χρήσιμο και αξιοποιήσιμο, όταν το παιδί επαναλαμβάνει την τάξη στην οποία έχει κενά!!! Εάν τα κενά του είναι στην 1η, και αυτό έχει ήδη προαχθεί στην 2α, όσες φορές και να επαναλάβει την 2α , την 1η δεν πρόκειται να την μάθει.
Το θέμα είναι όμως ότι τέτοιου είδους κενά σκάνε μύτη συνήθως στο δημοτικό ή στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου. Στο δημοτικό όμως υπάρχει η υπερπροστατευτική νοοτροπία του "δεν αφήνουμε παιδιά" και στο γυμνάσιο η νοοτροπία διαιωνίζεται  (συν ότι λίγοι καθηγητές παίρνουν την ευθύνη να βάλουν τους χαμηλούς βαθμούς που θα αφήσουν το παιδί). Στο λύκειο το παιχνίδι είναι πλέον χαμένο.

Όσο για τα κοινωνικά προβλήματα...αυτά προϋπάρχουν , δεν τα δημιουργεί το σχολείο. Ανδιαμφισβήτητα η εκπαίδευση είναι δομημένη να λειτουργεί ταξικά, αλλά αυτό δεν εκφράζεται στο αν θα μείνουν 1-2 χρονιές τα παιδιά των χαμηλών εισοδημάτων. Εκφράζεται στο πόσα από αυτά θα "εξαϋλωθούν" μεταξύ δημοτικού - γυμνασίου ή στο τέλος του γυμνασίου, ακόμα κι αν δεν έχουν χάσει καμία χρονιά.

δυστυχώς, παρά τις βαρύγδουπες παιδαγωγικές και σύγχρονες διδακτικές προσεγγίσεις ο προσανατολισμός πλέον της εκπαίδευσης μας δεν είναι η γνώση αλλά η πληροφορία. και πιο συγκεκριμένα πού βρίσκεται η πληροφορία, που μπορεί να μου είναι χρήσιμη για μια συγκεκριμένη δουλειά.
και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από το δημοτικό και τα βιβλία του. χαρακτηριστικό δε είναι ότι στα αναγνωστικά δεν βρίσκεις πλέον λογοτεχνικά κείμενα παρά μόνο κείμενα που εξυπηρετούν συγκεκριμένο στυλ άντλησης πληροφοριών. αφίσες, έντυπα, κόμικ, ετικέττες, κείμενα οδηγιών κλπ.
μέχρι και την δ΄δημοτικού η γραμματική με κανόνες απαγορεύεται και στην ε΄δημοτικού θεωρείται...διδαγμένη!

και στα μαθηματικά το ίδιο. διάφοροι τρόποι επίλυσης προβλημάτων με εκτιμήσεις, στο περίπου, εντελώς φορμαλιστικά και καθόλου ποιητικά. ακολουθώντας τις οδηγίες υπεπθ, συμβούλων και άλλων ειδημόνων είναι πολύ πιθανόν στο τέλος του δημοτικού να μην γνωρίζει ο μαθητής ούτε τον κάθετο πολλαπλασιασμό ούτε τη διαίρεση με δεκαδικά ψηφία.

δυστυχώς παλιότερα μιλάγαμε για παιδεία δύο ταχυτήτων αλλά τώρα μιλάμε για παιδεία πολλών ταχυτήτων. αν και δεν φτάνει η υποστήριξη στο σπίτι όταν το γενικότερο πλαίσιο μπάζει νερά από παντού.

rozy4 +100
εξαιρετικό.
Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: jak_13 στις Νοεμβρίου 05, 2008, 03:01:12 am

Happiness συμφωνούμε σε όλα.
Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: jak_13 στις Νοεμβρίου 05, 2008, 04:32:59 am
Κύριε Jak όλα λειτουργούν με Η/Υ και κομπιουτεράκια. ???
Το θέμα είναι όχι μόνο να διαμορφώσουμε ανθρώπους με ελεύθερη σκέψη αλλά και να τους μάθουμε  να συνεργάζονται με άλλους για να μην έχουν πρόβλημα όταν θα βγουν στην αγορά εργασίας και βέβαια να μπορούν να κάτσουν σε μια δουλειά και όχι να τρέχουν πίσω από κάθε προκήρυξη δημοσίου

Αυτά υποστηρίζω κι`εγώ. Επίσης υποστηρίζω ότι για να έχουν περισσότερες πιθανότητες να πετύχουν οι νέοι θα πρέπει να έχουν σαν εφόδια τις γνώσεις και το ήθος. Και αυτά βέβαια δεν χρησιμεύουν μόνο για τους διαγωνισμούς.
Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: Ritalamp στις Νοεμβρίου 05, 2008, 10:20:48 am
Εσάς σας ενοχλεί καθόλου αυτή η νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας; Να μην κουραστεί το παιδί, να μην κοπιάσει, όλα σε παιγνιώδη μορφή για να μην καταλάβει ότι καταβάλει προσπάθεια και τελικά μόλις ζοριστούν λίγο τα παρατούν και αδιαφορούν.
Δε λέω, να είναι εύπεπτο το μάθημά μας κι όχι ξύλινο και να λαμβάνει υπόψιν και τα διάφορα στυλ μάθησης και τις δυνατότητες του καθενός και τα προβλήματά τους, αλλά όχι να το μασήσουμε κιόλας και να το καταπιούμε εμείς για εκείνα.

Αν δείξουμε στα παιδιά ότι είναι καλό να προσπαθείς και αυτό αξίζει και αν τα στηρίζουμε γι' αυτό που καταφέρνουν κάθε φορά δεν νομίζετε ότι τα κενά θα είναι λιγότερα. Επίσης αν ελαττώσουμε λίγο την ποσότητα της ύλης, αλλά εντείνουμε τη διαφοροποίηση της διδασκαλίας μας μέσα στην τάξη, δεν θα κατορθώσουν όλα τα παιδιά να φτάσουν σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο από το οποίο θα αντλούν ευχαρίστηση τα ίδια, εμείς και οι γονείς τους και δε θα θέλουν να προχωρήσουν παραπέρα από μόνα τους;

όσο για το αρχικό ερώτημα εγώ προσωπικά θα έβαζα στόχο μαζί με το παιδί να καλύψουμε ό,τι κενό μπορούμε ώστε να νιώσει κι εκείνο ότι κάποιος το καταλαβαίνει και επενδύει σε αυτό.
Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: Georgia s στις Νοεμβρίου 05, 2008, 10:21:49 am

Θέλω να ξεκαθαρίσω τα εξής:
Όταν λέω από την αρχή, δεν εννοώ από το δημοτικό αλλά από τις πρώτες τάξεις του γυμνασίου. Για να μην υπάρχει αυτή η νοοτροπία, όπως λες olgalia, ότι σίγουρα κάπου θα περάσουν και χωρίς να μάθουν. Άρα γιατί να μάθουν;
Γιατί λοιπόν να κουραστούν, γιατί να διαβάσουν; Αφού έτσι κι`αλλιώς θα μπουν σε κάποια σχολή;
Γι`αυτό ακριβώς Georgia πιστεύω ότι δεν πρέπει να βοηθάμε να καλλιεργείται αυτή η νοοτροπία. Γιατί υποβαθμίζεται έτσι το επίπεδο της εκπαίδευσης.
Αν δεν υπάρχει κίνητρο δεν θα κουραστεί κανένας απ`αυτούς τους μαθητές, που όπως λες είναι και οι πιο έξυπνοι. Επομένως μέσα στα καθήκοντά μας είναι να βοηθήσουμε να ενεργοποιηθούν αυτά τα μυαλά και να μην πάνε χαμένα.Έτσι δε θα διώχνουμε κανένα μαθητή από το σχολείο γιατί θα παραδειγματιστούν και οι υπόλοιποι, οι οποίοι από αδιάφοροι θα γίνουν καλοί μαθητές (αφού δεχόμαστε ότι είναι έξυπνοι).
Επίσης Georgia, όταν υπάρχουν αυτοί οι μαθητές μέσα σε μια τάξη τότε δύσκολα θα μπορέσει να γίνει σωστό μάθημα και για τους υπόλοιπους μαθητές, γιατί δεν μπορείς να αγνοείς κανέναν μέσα στην τάξη.
Πιστεύω ότι είναι μια γενικευμένη απλοποίηση όταν λέμε ότι αυτά τα παιδιά έχουν ψυχολογικά προβλήματα.Αν υπάρχουν τέτοια, τότε βεβαίως θα τα αντιμετωπίσουμε με διαφορετικό τρόπο.Ειδικά εσύ georgia πρέπει να ξέρεις ότι συμφωνώ σ`αυτό, όπως και στα υπόλοιπα που γράφεις, γιατί γνωρίζεις κάποιες από τις εμπειρίες μου.
Ακόμα, από τις εμπειρίες μου έχω μάθει ότι οι μαθητές τελικά εκτιμούν τον καθηγητή που τους δίνει κίνητρο να μάθουν κάτι περισσότερο, αλλά αυτό γίνεται αργότερα, αφού τελειώσουν το σχολείο.

jak  εννοείται ότι δεν αμφισβητώ ούτε την αγάπη σου στα παιδιά , ούτε τις καλές σου προθέσεις  :)..απλώς θεωρώ ότι το να μένουν τα παιδιά στην ίδια τάξη , δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημα κ αυτο εξέφρασα..θεωρω ότι μπορούν να βρεθούν άλλα μέτρα- λύσεις ( που ριζικά βέβαια δε λύνουν το πρόβλημα ούτε αυτές, αλλά θεωρώ ότι δημιουργούν λιγότερες παρενέργειες )..καλό είναι να διαφωνούμε καμμια φορά γιατί πάντα κάτι έχει να μάθει ο ένας απο τον αλλο κ έτσι γίνεται κ γόνιμος διάλογος..



Παράθεση
Δηλ. παραδειγματισμοί του τύπου άξιος και μη άξιος-αν μάθεις δηλ.να κάνεις διαίρεση είσαι άξιος διαφορετικά ανάξιος- είναι κίνητρα για τους μαθητές  Αισθάνομαι έναν μικρό εκβιασμό και αν ήμουν μαθήτρια δε θα αισθανόμουν ελεύθερη να αναπτύξω την προσωπικότητά μου.Εδώ μιλάμε για μεθόδους Project και ομαδοσυνεργατικές διδασκαλίες κύριε jak που απλά ο μαθητής είναι στο επίκεντρο και ο teacher απλά συντονιστής
Παράθεση

supreme αν κ συμφωνώ με τη θέση σου, καλό είναι να μη γίνονται οι διαφωνίες προσωπικές αντιπαραθέσεις που προσβάλλουν τον άλλο..γιατί έτσι ούτε διάλογος γίνεται κ προσωπικα θα το σκέφτομαι να εκφράζω τις διαφωνίες μου, αν αυτό γίνεται αφορμή για τσακωμούς..
έτσι όμως θα συμφωνούμε όλοι σε ολα, πράγμα που και υποκριτικό είναι κ καθόλου υγιές..
Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: Supreme στις Νοεμβρίου 11, 2008, 05:04:01 pm
Δεν έχω λόγο να προσβάλλω κανέναν από εδώ αλλά επειδή είμαι και εγώ θύμα της παραδοσιακής - μετωπικής διδασκαλίας  αγανακτώ για τα χρόνια που έχασα....
Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: Georgia s στις Νοεμβρίου 11, 2008, 11:41:01 pm
Δεν έχω λόγο να προσβάλλω κανέναν από εδώ αλλά επειδή είμαι και εγώ θύμα της παραδοσιακής - μετωπικής διδασκαλίας  αγανακτώ για τα χρόνια που έχασα....
οκ σε καταλαβαίνω.. :)
απλώς καμιά φορά τα έντονα συναισθήματα εκφράζονται κ έντονα με δόση ειρωνείας απέναντι στους συνομιλητές μας, που δε φταίνε για όσα περάσαμε..και αποθαρρύνουν την διατύπωση διαφωνιών.. ;)
Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: jak_13 στις Νοεμβρίου 12, 2008, 12:39:50 am

Ο λόγος που κάνει κάποια άτομα να ξεχωρίζουν (ευτυχώς) είναι ο τρόπος που κατανοούν, προσεγγίζουν, αντιμετωπίζουν και εκτιμούν ορισμένα θέματα.
Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: vasp στις Νοεμβρίου 12, 2008, 12:47:19 am
Εγω εχω μια αλλη απορια, θα την εκφρασω και ας πεσει κατω! Το γεγονος οτι το συγκεκριμενο παιδι μπορει να αντιμετωπιζει μαθησιακες δυσκολιες εχει απασχολησει ποτε κανεναν εκπαιδευτικο που εχει ασχοληθει μαζι του;;;;;;
Θελω να πω ειναι τεμπελια ή αδιαφορια κτλ του μαθητη που τον κανει να μην μπορει να κατανοήσει τους αρχικους χρονους ή μηπως κατι αλλο;;
Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: Supreme στις Νοεμβρίου 12, 2008, 02:08:53 am
Δεν έχω λόγο να προσβάλλω κανέναν από εδώ αλλά επειδή είμαι και εγώ θύμα της παραδοσιακής - μετωπικής διδασκαλίας  αγανακτώ για τα χρόνια που έχασα....
οκ σε καταλαβαίνω.. :)
απλώς καμιά φορά τα έντονα συναισθήματα εκφράζονται κ έντονα με δόση ειρωνείας απέναντι στους συνομιλητές μας, που δε φταίνε για όσα περάσαμε..και αποθαρρύνουν την διατύπωση διαφωνιών.. ;)
Καλά δε νομίζω να ειρωνεύτηκα και κανέναν.Τη γνώμη μου είπα.Καμία προσωπική επίθεση σε κανέναν από εσάς δε κάνω.Ο καθένας έχει το τρόπο του να εκφράζεται.Δε μπορεί να είμαστε όλοι ίδιοι όπως λέει και ο κος  jak.Ευτυχώς δήλ. ;)
Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: karxarias29 στις Δεκεμβρίου 19, 2009, 02:34:46 pm
Το θέμα του να περάσει ή να μείνει ένας μαθητής, θεωρώ ότι είναι από τα πιο "υποκριτικά" θέματα που τίθενται κάθε φορά στο σύλλογο. Και ξεκαθαρίζω τι εννοώ. Όλοι οι διευθυντές, που είχα εγώ τουλάχιστον, έδιναν στην αρχή σαφή οδηγία να κόβουμε τους αδιάφορους, τεμπέληδες κλπ μαθητές, για να αναβαθμιστεί το σχολείο. Ο καθένας, λοιπόν, βαθμολογούσε λαμβάνοντας υπόψη του ΚΑΙ αυτό. Όμως, όταν ερχόταν η ώρα της βαθμολογίας, 3μηνου, 4μήνου και τελική, ο ίδιος ο διευθυντής αρχίζει το ΨΠ για να τον περάσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ως προς αυτό, σε κάποιο από τα σχολεία που ήμουν ο διευθυντής μάς ζήτησε να αλλάξουμε τη βαθμολογία του τελικού γραπτού, για να πάρει απολυτήριο ένας μαθητής. Θυμάμαι ότι η καθηγήτρια στο ξενόγλωσσο μάθημα αναγκάστηκε να του κάνει το 8 14. Αποτέλεσμα; Ήρθε ο μαθητής με ύφος 40 καρδιναλίων και της είπε το εξής: Τα είδατε ότι με αδικήσατε στη βαθμολογία; Εγώ έγραψα στο τέλος παραπάνω από αυτό που μου είχατε!!! ::) ::) ::)
Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: Maro στις Δεκεμβρίου 19, 2009, 04:46:47 pm
Εγω εχω μια αλλη απορια, θα την εκφρασω και ας πεσει κατω! Το γεγονος οτι το συγκεκριμενο παιδι μπορει να αντιμετωπιζει μαθησιακες δυσκολιες εχει απασχολησει ποτε κανεναν εκπαιδευτικο που εχει ασχοληθει μαζι του;;;;;;
Θελω να πω ειναι τεμπελια ή αδιαφορια κτλ του μαθητη που τον κανει να μην μπορει να κατανοήσει τους αρχικους χρονους ή μηπως κατι αλλο;;
Η απορια σου ειναι ψιλα γραμματα γιατι στην Ελλαδα- στη δημοσια εκπ/ση αυτα τα παιδια πανε χαμενα ειτε λογω ελλιπων υποδομων μεσω των οποιων γινεται η διαγνωση και η αντιμετωπιση του προβληματος ειτε λογω αδιαφοριας-ανεπαρκειας εκεινων(δυστυχως μιλαω για μεριδα εκ/τικων) που πρεπει να εντοπισουν το προβλημα και να παραπεμψουν τα συγκεκριμενα παιδια οπου χρειαζεται.
Στα πεκ ακουσα απο μια δασκαλα για την περιπτωση παιδιου 6ης δημοτικου που αγνοουσε βασικες γνωσεις οι οποιες αποτελουν την υλη προηγουμενων ταξεων.
Αρα η περιπτωση που αναφερεται εδω δεν ειναι η μοναδικη !
Ειναι αυτονοητο οτι αυτα τα παιδια θα εγκαταλειψουν το σχολειο καποια στιγμη αν δεν εχουν την καταλληλη υποστηριξη.
Κι υστερα λεμε για μαθητικη διαρροη!



Τίτλος: Απ: Απορία και ρητορική ερώτηση
Αποστολή από: utenar στις Δεκεμβρίου 19, 2009, 05:24:15 pm
Το θέμα είναι όχι μόνο να διαμορφώσουμε ανθρώπους με ελεύθερη σκέψη αλλά και να τους μάθουμε  να συνεργάζονται με άλλους για να μην έχουν πρόβλημα όταν θα βγουν στην αγορά εργασίας και βέβαια να μπορούν να κάτσουν σε μια δουλειά και όχι να τρέχουν πίσω από κάθε προκήρυξη δημοσίου

Το ειπες μονος σου κι ομως δεν το συνειδητοποιησες καν! Ας μην κοροϊδευομαστε: το συγχρονο σχολειο δε διαμορφωνει ανθρωπους με ελευθερη σκεψη, αλλά μελλοντικους εργαζομενους και πολιτες - ευκολα υποχειρια των εκαστοτε ισχυρων. Η κοινωνια λειτουργει μ'ενα συγκεκριμενο τροπο και κανεις απ'οσους την ελεγχουν (γιατι δεν την ελεγχουμε εσεις κι εγω) δεν επιθυμει εργαζομενους ή πολιτες με ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΗ. Επιθυμει πειθηνιους εργαζομενους και πολιτες που δε διεκδικουν κατι διαφορετικο, που δεν παιρνουν πρωτοβουλιες αλλά ακολουθουν "το συστημα", που δε βλεπουν καν αυτο που ειναι μπροστα στα ματια τους, εαν καποιος δεν τους το δειξει.
 
Δεν ειναι τυχαιο οτι η υποχρεωτικη εκπαιδευση αρχιζει σε ολο και μικροτερη ηλικια (απο 6 ετων την εκαναν 5 και τωρα θα την κανουν 4). Αλλοι γονεις στελνουν τα παιδια στους παιδικους σταθμους γιατι εργαζονται κι αλλοι τα στελνουν για να "κοινωνικοποιηθουν". Εμεις που δεν πηγαμε σε παιδικους σταθμους, δεν κοινωνικοποιηθηκαμε?

Δεν ειναι τυχαιο οτι τ'ατομα της "ανωτερης" κοινωνικης ταξης (στην οποια εμεις δε συμπεριλαμβανομαστε) δε στελνουν ποτέ τα παιδια τους σε δημοσια σχολεια, ουτε ειναι τυχαιο οτι η Ελληνιδα Υπουργος Παιδειας προετοιμαζει το παιδι της να φυγει κατευθειαν για πανεπιστημιο του εξωτερικου.

Σε αλλο τοπικ μιλησαμε για την ελλειψη κριτικης σκεψης των μαθητων - γιατι, εχουν οι ενηλικες κριτικη σκεψη? Οι περισσοτεροι πιστευουν ο,τι τους πει ο καθε "ειδικος" και βλεπουν τον κοσμο ασπρο-μαυρο: αν δε λες αυτο, θα λες το αντιθετο, τριτος δρομος δεν υπαρχει!