Απορία και ρητορική ερώτηση

[emmaki]

Κάνω μαθήματα Αγγλικών σε ένα παιδί το οποίο τώρα είναι στην Α Λυκείου. Εδώ και ένα χρόνο (δεν κάνω πλάκα) προσπαθούμε να μάθουμε τους χρόνους. Ακόμα κολλάει στους Present. Και ενώ χθες έχω βάλει ξανά τα δυνατά μου και προσπαθώ να κατεβάσω από το κεφάλι μου και άλλον έναν τρόπο για να τα μάθει...και άλλα 10 παραδείγματα, αναφέρω τον "παρακείμενο" (στα Ελληνικά). Η αντίδραση ήταν "Τι είναι αυτό;"!!!!! Και από εκεί συνειδητοποιώ ότι το παιδί δεν ξέρει τους χρόνους ούτε στα Ελληνικά, όπως δεν ξέρει και τι είναι το ουσιαστικό, το επίθετο, η αντωνυμία....
Και έρχομαι εγώ τώρα αφαλώς να ρωτήσω, πώς αυτό το παιδί πέρνούσε τις τάξεις στο γυμνάσιο; Πώς έφτασε στο λύκειο; Εγώ τι πρέπει να κάνω;;;;;;
Δεν θέλω να θίξω κανέναν συνάδελφο, αλλά μάλλον κάποιος στα τόσα χρόνια δεν έκανε καλά τη δουλειά του και οι ελλείψεις συσσωρεύτηκαν και τώρα είναι βουνό. Η πλάκα είναι ότι από την αρχή του γυμνασίου το παιδί αυτό έκανε και ιδιαίτερα σε όλα τα μαθήματα του σχολείου. Και ξαναρωτώ δεν βρέθηκε ένας καθηγητής να πει στην μάνα που πλήρωνε "Ξέρεις κυρία μου υπάρχουν πολλές ελλέιψεις και πρέπει πρώτα να καλυφθούν και μετά να προχωρήσουμε"...

Απλά απορία εκφράζω

[PDE ads]

[happiness]

Κάνω μαθήματα Αγγλικών σε ένα παιδί το οποίο τώρα είναι στην Α Λυκείου. Εδώ και ένα χρόνο (δεν κάνω πλάκα) προσπαθούμε να μάθουμε τους χρόνους. Ακόμα κολλάει στους Present. Και ενώ χθες έχω βάλει ξανά τα δυνατά μου και προσπαθώ να κατεβάσω από το κεφάλι μου και άλλον έναν τρόπο για να τα μάθει...και άλλα 10 παραδείγματα, αναφέρω τον "παρακείμενο" (στα Ελληνικά). Η αντίδραση ήταν "Τι είναι αυτό;"!!!!! Και από εκεί συνειδητοποιώ ότι το παιδί δεν ξέρει τους χρόνους ούτε στα Ελληνικά, όπως δεν ξέρει και τι είναι το ουσιαστικό, το επίθετο, η αντωνυμία....
Και έρχομαι εγώ τώρα αφαλώς να ρωτήσω, πώς αυτό το παιδί πέρνούσε τις τάξεις στο γυμνάσιο; Πώς έφτασε στο λύκειο; Εγώ τι πρέπει να κάνω;;;;;;
Δεν θέλω να θίξω κανέναν συνάδελφο, αλλά μάλλον κάποιος στα τόσα χρόνια δεν έκανε καλά τη δουλειά του και οι ελλείψεις συσσωρεύτηκαν και τώρα είναι βουνό. Η πλάκα είναι ότι από την αρχή του γυμνασίου το παιδί αυτό έκανε και ιδιαίτερα σε όλα τα μαθήματα του σχολείου. Και ξαναρωτώ δεν βρέθηκε ένας καθηγητής να πει στην μάνα που πλήρωνε "Ξέρεις κυρία μου υπάρχουν πολλές ελλέιψεις και πρέπει πρώτα να καλυφθούν και μετά να προχωρήσουμε"...

Απλά απορία εκφράζω

emmaki εάν δεν ήσουν η καθήγητριά του στα ιδιαίτερα, αλλά στο σχολείο, θα τον περνούσες ή θα τον άφηνες; Ίδια ερώτηση εάν γνώριζες ότι κινδυνεύει να μείνει. Ίδια ξανά ερώτηση για τον Σεπτέμβριο που θα ερχόταν για επανεξέταση (με τις ίδιες ακριβώς γνώσεις προφανώς διότι σιγά μη καλύψει ύλη 3 χρόνων σε ένα καλοκαίρι)

[jak_13]

emmaki εάν δεν ήσουν η καθήγητριά του στα ιδιαίτερα, αλλά στο σχολείο, θα τον περνούσες ή θα τον άφηνες; Ίδια ερώτηση εάν γνώριζες ότι κινδυνεύει να μείνει. Ίδια ξανά ερώτηση για τον Σεπτέμβριο που θα ερχόταν για επανεξέταση (με τις ίδιες ακριβώς γνώσεις προφανώς διότι σιγά μη καλύψει ύλη 3 χρόνων σε ένα καλοκαίρι)

Αν και η απορία της συναδέλφου αφορά τον ή τους καθηγητές που έκαναν ιδιαίτερα και έχει απόλυτο δίκαιο, εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να περνά ένας μαθητής όταν δεν το αξίζει. Για ποιο λόγο πρέπει να υποβαθμίζουμε την εκπαίδευση και τα πτυχία από μόνοι μας;
Αλλά αυτό πρέπει να γίνει από τα πρώτα χρόνια, γιατί στο τέλος δε γίνεται τίποτα. Μα μπορείς να κάνεις μάθημα στην γ΄ λυκείου όταν υπάρχουν μαθητές που δεν μπορούν να κάνουν διαίρεση; (Αναφέρω απλά ένα παράδειγμα που έχω αντιμετωπίσει).

[olgalia]

Σύμφωνα με τους σύγχρονους παιδαγωγούς για να μη δημιουργούνται ψυχολογικά προβλήματα στο παιδί (για τα ψυχολογικά τα δικά μας δεν τους ενδιαφέρει) λόγω της απόρριψης (γι' αυτό και δεν αφήνουν στην ίδια τάξη πια στο δημοτικό κανένα παιδί) και για την εξάλειψη των κοινωνικών ανισοτήτων (τα παιδιά με χαμηλή σχολική επίδοση συνήθως προέρχονται από οικογένειες με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο).
Βέβαια τα ίδια παιδιά που δεν ξέρουν διαίρεση ή ποιο είναι το ουσιαστικό και οι γονείς τους φυσικά, θεωρούν πολύ λογικό να περάσουν στη τριτοβάθμια εκπαίδευση και το ωραίο είναι ότι με τόσες χιλιάδες σχολές σίγουρα κάπου θα περάσουν!! Οπότε γιατί να μάθουν τη διαίρεση;

[PDE ads]

[Supreme]

Ναι υπάρχει και η άλλη άποψη.Εγώ που ξέρω διαίρεση και όλα τα άλλα και διαβάζω και διαβάζω  γιατί αισθάνομαι ότι έχω μείνει στην ίδια τάξη; Γιατί είναι τόσο δύσκολα για μένα που έχω διαβάσει αρκετά;Τί αξίζει τελικά;Ας είμαστε πιο ελαστικοί με κάποιες έννοιες τέτοιες περί αξίας και μη αξίας.Όλα είναι τελικά σχετικά........

[Georgia s]

emmaki εάν δεν ήσουν η καθήγητριά του στα ιδιαίτερα, αλλά στο σχολείο, θα τον περνούσες ή θα τον άφηνες; Ίδια ερώτηση εάν γνώριζες ότι κινδυνεύει να μείνει. Ίδια ξανά ερώτηση για τον Σεπτέμβριο που θα ερχόταν για επανεξέταση (με τις ίδιες ακριβώς γνώσεις προφανώς διότι σιγά μη καλύψει ύλη 3 χρόνων σε ένα καλοκαίρι)

Αν και η απορία της συναδέλφου αφορά τον ή τους καθηγητές που έκαναν ιδιαίτερα και έχει απόλυτο δίκαιο, εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να περνά ένας μαθητής όταν δεν το αξίζει. Για ποιο λόγο πρέπει να υποβαθμίζουμε την εκπαίδευση και τα πτυχία από μόνοι μας;
Αλλά αυτό πρέπει να γίνει από τα πρώτα χρόνια, γιατί στο τέλος δε γίνεται τίποτα. Μα μπορείς να κάνεις μάθημα στην γ΄ λυκείου όταν υπάρχουν μαθητές που δεν μπορούν να κάνουν διαίρεση; (Αναφέρω απλά ένα παράδειγμα που έχω αντιμετωπίσει).

στους συγκεκριμένους μαθητές, όχι δεν μπορείς να κάνεις μάθημα με τη σημασία που το εννοείτε...
κ για κανέναν εκπαιδευτικό δεν είναι ευχάριστο να διδάσκει σε παιδιά που έχουν τεράστια κενα..

Ωστόσο,το θέμα αν πρέπει να προβιβάζεται ένας μαθητής ή όχι, σηκώνει πολλή συζήτηση..
κι αυτο γιατί κατά τη γνώμη μου το σχολείο έχει κυρίως κοινωνικοποιητικό ρόλο και όχι μόνο γνωστικό..κατά συνέπεια δεν είναι μόνο για τους καλούς μαθητές, γιατί και στους υπολοιπους μπορεί να προσφέρει εμπειρίες κ γνώσεις σε  πολλά επίπεδα  και πέραν του γνωστικού..
ύστερα νομίζω πως αν ένας μαθητής "αξίζει " να μείνει στην ίδια τάξη τη μια χρονιά, κατά 90% θα πρέπει να μείνει κ την επόμενη..( σ αυτό συμφωνώ με hapiness).. κ τί θα καταφέρουμε λοιπόν αν διώχνουμε παιδιά απο το σχολείο;; ναι μεν θα μπορούσε να ανέβει το σχολικό επιπεδο, αλλά σε κοινωνικό μήπως δημιουργούμε περισσότερα προβλήματα;;( πέραν των ψυχολογικών στο ίδιο το παιδί, που ήδη αναφέρθηκαν..)
συμπερασματικά, θεωρώ ότι το γνωστικό επίπεδο των μαθητών , αρκεί να είναι τροχοπέδη στην εισαγωγή τους σε εκπαιδευτικά ιδρύματα , ας μην είναι τροχοπέδη στην βθμια εκπαίδευση..κ ότι πάντα ένας εκπαιδευτικός που αγαπά τα παιδιά έχει να προσφέρει εμπειρίες, συναισθήματα κ γνώση ( ας είναι κ λίγη ) κ στο χειρότερο μαθητή..για να μην πω πως πολλές φορές αν αλλάξουμε τρόπο προσέγγισης αυτών των μαθητών, έχουμε να μάθουμε πολλά απο αυτους ακριβώς που είναι οι χειρότεροι, ειδικά σε επιπεδο παιδαγωγικών θεωριών κ προσεγγίσεων..
και συχνά αυτοι οι μαθητές είναι κ οι πιο έξυπνοι..
αυτά τουλάχιστον μ έχει διδάξει η δική μου εμπειρία..

[jak_13]

Θέλω να ξεκαθαρίσω τα εξής:
Όταν λέω από την αρχή, δεν εννοώ από το δημοτικό αλλά από τις πρώτες τάξεις του γυμνασίου. Για να μην υπάρχει αυτή η νοοτροπία, όπως λες olgalia, ότι σίγουρα κάπου θα περάσουν και χωρίς να μάθουν. Άρα γιατί να μάθουν;
Γιατί λοιπόν να κουραστούν, γιατί να διαβάσουν; Αφού έτσι κι`αλλιώς θα μπουν σε κάποια σχολή;
Γι`αυτό ακριβώς Georgia πιστεύω ότι δεν πρέπει να βοηθάμε να καλλιεργείται αυτή η νοοτροπία. Γιατί υποβαθμίζεται έτσι το επίπεδο της εκπαίδευσης.
Αν δεν υπάρχει κίνητρο δεν θα κουραστεί κανένας απ`αυτούς τους μαθητές, που όπως λες είναι και οι πιο έξυπνοι. Επομένως μέσα στα καθήκοντά μας είναι να βοηθήσουμε να ενεργοποιηθούν αυτά τα μυαλά και να μην πάνε χαμένα.Έτσι δε θα διώχνουμε κανένα μαθητή από το σχολείο γιατί θα παραδειγματιστούν και οι υπόλοιποι, οι οποίοι από αδιάφοροι θα γίνουν καλοί μαθητές (αφού δεχόμαστε ότι είναι έξυπνοι).
Επίσης Georgia, όταν υπάρχουν αυτοί οι μαθητές μέσα σε μια τάξη τότε δύσκολα θα μπορέσει να γίνει σωστό μάθημα και για τους υπόλοιπους μαθητές, γιατί δεν μπορείς να αγνοείς κανέναν μέσα στην τάξη.
Πιστεύω ότι είναι μια γενικευμένη απλοποίηση όταν λέμε ότι αυτά τα παιδιά έχουν ψυχολογικά προβλήματα.Αν υπάρχουν τέτοια, τότε βεβαίως θα τα αντιμετωπίσουμε με διαφορετικό τρόπο.Ειδικά εσύ georgia πρέπει να ξέρεις ότι συμφωνώ σ`αυτό, όπως και στα υπόλοιπα που γράφεις, γιατί γνωρίζεις κάποιες από τις εμπειρίες μου.
Ακόμα, από τις εμπειρίες μου έχω μάθει ότι οι μαθητές τελικά εκτιμούν τον καθηγητή που τους δίνει κίνητρο να μάθουν κάτι περισσότερο, αλλά αυτό γίνεται αργότερα, αφού τελειώσουν το σχολείο.

[Supreme]

Δηλ. παραδειγματισμοί του τύπου άξιος και μη άξιος-αν μάθεις δηλ.να κάνεις διαίρεση είσαι άξιος διαφορετικά ανάξιος- είναι κίνητρα για τους μαθητές  Αισθάνομαι έναν μικρό εκβιασμό και αν ήμουν μαθήτρια δε θα αισθανόμουν ελεύθερη να αναπτύξω την προσωπικότητά μου.Εδώ μιλάμε για μεθόδους Project και ομαδοσυνεργατικές διδασκαλίες κύριε jak που απλά ο μαθητής είναι στο επίκεντρο και ο teacher απλά συντονιστής.

[rozy4]

δυστυχώς, παρά τις βαρύγδουπες παιδαγωγικές και σύγχρονες διδακτικές προσεγγίσεις ο προσανατολισμός πλέον της εκπαίδευσης μας δεν είναι η γνώση αλλά η πληροφορία. και πιο συγκεκριμένα πού βρίσκεται η πληροφορία, που μπορεί να μου είναι χρήσιμη για μια συγκεκριμένη δουλειά.
και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από το δημοτικό και τα βιβλία του. χαρακτηριστικό δε είναι ότι στα αναγνωστικά δεν βρίσκεις πλέον λογοτεχνικά κείμενα παρά μόνο κείμενα που εξυπηρετούν συγκεκριμένο στυλ άντλησης πληροφοριών. αφίσες, έντυπα, κόμικ, ετικέττες, κείμενα οδηγιών κλπ.
μέχρι και την δ΄δημοτικού η γραμματική με κανόνες απαγορεύεται και στην ε΄δημοτικού θεωρείται...διδαγμένη!

και στα μαθηματικά το ίδιο. διάφοροι τρόποι επίλυσης προβλημάτων με εκτιμήσεις, στο περίπου, εντελώς φορμαλιστικά και καθόλου ποιητικά. ακολουθώντας τις οδηγίες υπεπθ, συμβούλων και άλλων ειδημόνων είναι πολύ πιθανόν στο τέλος του δημοτικού να μην γνωρίζει ο μαθητής ούτε τον κάθετο πολλαπλασιασμό ούτε τη διαίρεση με δεκαδικά ψηφία.

δυστυχώς παλιότερα μιλάγαμε για παιδεία δύο ταχυτήτων αλλά τώρα μιλάμε για παιδεία πολλών ταχυτήτων. αν και δεν φτάνει η υποστήριξη στο σπίτι όταν το γενικότερο πλαίσιο μπάζει νερά από παντού.

[jak_13]

Δηλ. παραδειγματισμοί του τύπου άξιος και μη άξιος-αν μάθεις δηλ.να κάνεις διαίρεση είσαι άξιος διαφορετικά ανάξιος- είναι κίνητρα για τους μαθητές  Αισθάνομαι έναν μικρό εκβιασμό και αν ήμουν μαθήτρια δε θα αισθανόμουν ελεύθερη να αναπτύξω την προσωπικότητά μου.Εδώ μιλάμε για μεθόδους Project και ομαδοσυνεργατικές διδασκαλίες κύριε jak που απλά ο μαθητής είναι στο επίκεντρο και ο teacher απλά συντονιστής.

Αυτά κατάλαβες από όσα έγραψα;
Το κίνητρο για τους μαθητές είναι να ξέρουν ότι θα πάρουν το πτυχίο μαθαίνοντας κάτι, από αυτά που προσπαθούμε να τους διδάξουμε και όχι χωρίς καμιά απολύτως προσπάθεια. Εξ`άλλου αυτά θα τους χρησιμεύσουν.
Και κάτι άλλο κυρία supreme. Η θεωρία από την πράξη έχει μεγάλη διαφορά.

[Supreme]

Κύριε Jak όλα λειτουργούν με Η/Υ και κομπιουτεράκια.
Το θέμα είναι όχι μόνο να διαμορφώσουμε ανθρώπους με ελεύθερη σκέψη αλλά και να τους μάθουμε  να συνεργάζονται με άλλους για να μην έχουν πρόβλημα όταν θα βγουν στην αγορά εργασίας και βέβαια να μπορούν να κάτσουν σε μια δουλειά και όχι να τρέχουν πίσω από κάθε προκήρυξη δημοσίου

[happiness]

jak13 δεν διαφωνούμε. Αυτό στο οποίο ήθελα να καταλήξω, είναι ότι όταν στην τάξη σου έρθει ένα παιδί με κενά από προηγούμενες τάξεις , πρακτικά δεν μπορείς να κάνεις πλέον τίποτα. Να του καλύψεις τα κενά κάνοντας ταυτόχρονα και την κανονική ύλη σε αυτό και στα υπόλοιπα παιδιά δεν γίνεται. Να το κάνεις να ανταποκριθεί αξιοπρεπώς στο μάθημα δεν γίνεται. Να το αφήσεις στην τάξη γίνεται, αλλά με μηδενικό αποτέλεσμα. Διότι το σύστημα επανάληψης της τάξης είναι χρήσιμο και αξιοποιήσιμο, όταν το παιδί επαναλαμβάνει την τάξη στην οποία έχει κενά!!! Εάν τα κενά του είναι στην 1η, και αυτό έχει ήδη προαχθεί στην 2α, όσες φορές και να επαναλάβει την 2α , την 1η δεν πρόκειται να την μάθει.
Το θέμα είναι όμως ότι τέτοιου είδους κενά σκάνε μύτη συνήθως στο δημοτικό ή στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου. Στο δημοτικό όμως υπάρχει η υπερπροστατευτική νοοτροπία του "δεν αφήνουμε παιδιά" και στο γυμνάσιο η νοοτροπία διαιωνίζεται  (συν ότι λίγοι καθηγητές παίρνουν την ευθύνη να βάλουν τους χαμηλούς βαθμούς που θα αφήσουν το παιδί). Στο λύκειο το παιχνίδι είναι πλέον χαμένο.

Όσο για τα κοινωνικά προβλήματα...αυτά προϋπάρχουν , δεν τα δημιουργεί το σχολείο. Ανδιαμφισβήτητα η εκπαίδευση είναι δομημένη να λειτουργεί ταξικά, αλλά αυτό δεν εκφράζεται στο αν θα μείνουν 1-2 χρονιές τα παιδιά των χαμηλών εισοδημάτων. Εκφράζεται στο πόσα από αυτά θα "εξαϋλωθούν" μεταξύ δημοτικού - γυμνασίου ή στο τέλος του γυμνασίου, ακόμα κι αν δεν έχουν χάσει καμία χρονιά.

δυστυχώς, παρά τις βαρύγδουπες παιδαγωγικές και σύγχρονες διδακτικές προσεγγίσεις ο προσανατολισμός πλέον της εκπαίδευσης μας δεν είναι η γνώση αλλά η πληροφορία. και πιο συγκεκριμένα πού βρίσκεται η πληροφορία, που μπορεί να μου είναι χρήσιμη για μια συγκεκριμένη δουλειά.
και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από το δημοτικό και τα βιβλία του. χαρακτηριστικό δε είναι ότι στα αναγνωστικά δεν βρίσκεις πλέον λογοτεχνικά κείμενα παρά μόνο κείμενα που εξυπηρετούν συγκεκριμένο στυλ άντλησης πληροφοριών. αφίσες, έντυπα, κόμικ, ετικέττες, κείμενα οδηγιών κλπ.
μέχρι και την δ΄δημοτικού η γραμματική με κανόνες απαγορεύεται και στην ε΄δημοτικού θεωρείται...διδαγμένη!

και στα μαθηματικά το ίδιο. διάφοροι τρόποι επίλυσης προβλημάτων με εκτιμήσεις, στο περίπου, εντελώς φορμαλιστικά και καθόλου ποιητικά. ακολουθώντας τις οδηγίες υπεπθ, συμβούλων και άλλων ειδημόνων είναι πολύ πιθανόν στο τέλος του δημοτικού να μην γνωρίζει ο μαθητής ούτε τον κάθετο πολλαπλασιασμό ούτε τη διαίρεση με δεκαδικά ψηφία.

δυστυχώς παλιότερα μιλάγαμε για παιδεία δύο ταχυτήτων αλλά τώρα μιλάμε για παιδεία πολλών ταχυτήτων. αν και δεν φτάνει η υποστήριξη στο σπίτι όταν το γενικότερο πλαίσιο μπάζει νερά από παντού.

rozy4 +100
εξαιρετικό.

[jak_13]

Happiness συμφωνούμε σε όλα.

[jak_13]

Κύριε Jak όλα λειτουργούν με Η/Υ και κομπιουτεράκια.
Το θέμα είναι όχι μόνο να διαμορφώσουμε ανθρώπους με ελεύθερη σκέψη αλλά και να τους μάθουμε  να συνεργάζονται με άλλους για να μην έχουν πρόβλημα όταν θα βγουν στην αγορά εργασίας και βέβαια να μπορούν να κάτσουν σε μια δουλειά και όχι να τρέχουν πίσω από κάθε προκήρυξη δημοσίου

Αυτά υποστηρίζω κι`εγώ. Επίσης υποστηρίζω ότι για να έχουν περισσότερες πιθανότητες να πετύχουν οι νέοι θα πρέπει να έχουν σαν εφόδια τις γνώσεις και το ήθος. Και αυτά βέβαια δεν χρησιμεύουν μόνο για τους διαγωνισμούς.