PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Πάρα πολύ σωστά συνάδελφε greedo.

Ας συνεχίσει λοιπόν ( αυτή η "κραταιά" πλειοψηφία), να ακολουθεί τον "σωστό" ( σύμφωνα με τις απόψεις της ) δρόμο.
Είναι "ο δρόμος της φάπας", από την οποία θα βγει αγνώριστη....

Θα μου πεις: "μπορεί να βγει χειρότερα από αυτόν τον δρόμο"...
Πράγματι, ναι!
Μπορεί.
Αλλά τι να κάνουμε?
Είναι ο δρόμος που επέλεξε....

Υ.Γ. Αν κάποιος από τους συναδέλφους έχει ακούσει ή σκεφτεί κάποια απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα ( δεν το ελπίζω βέβαια ιδιαίτερα, αλλά δεν ξέρεις καμιά φορά: έχω γνωρίσει αρκετούς αξιόλογους ανθρώπους εδώ), ας την παραθέσει.
Θα είναι βοηθητικό.
Αν πάλι δεν ( που είναι και το αναμενόμενο, μια και αυτά τα ερωτήματα φέρνουν βαριά αμηχανία στους περισσότερους - όχι μόνον εδώ)..... ε δεν πειράζει!
Καλή καρδιά, και να είμαστε καλά να αντέχουμε την φάπα που έρχεται ( ΔΕΝ ήρθε ακόμα: μέχρι τώρα, ήταν η δοκιμαστική διαδικασία).

Εδώ, οφείλω να πω ότι θα συμφωνήσω με τον/την συνάδελφο sillkut: Η επανάληψη είναι η μήτηρ της μαθήσεως.

Επίσης, θα ήθελα να πω δύο-τρία πράγματα τα οποία κατά τη γνώμη μου σχετίζονται πολύ στενά τόσο με την αδυναμία του κλάδου να αντιτάξει επιχειρήματα απέναντι στην άθλια οργανωμένη προπαγάνδα αυτού που λέμε "πολιτικό σύστημα" ( έργο της πλειοψηφίας μας).
Πολλάκις μιλώ με πολλούς ανθρώπους γύρω μου.
Από τις συζητήσεις, το καλύτερο που προκύπτει συνήθως είναι κάποια ατάκα του τύπου "ε εντάξει! μετανιώσαμε!"
Και εκεί αρχίζει το "γέλιο"!

Ανταπαντώ ότι φυσικά και δικαιούται ο καθείς να "μετανιώσει" όπως μου λένε.

ΟΜΩΣ:

Ο άνθρωπος που "μετανιώνει" γιατί κατάλαβε ότι έκανε κάποιο λάθος:

1) Εντοπίζει ( και περιγράφει με σαφήνεια) ΠΟΙΑ λάθη έκανε

2) Εντοπίζει ΠΟΤΕ ( επακριβώς) τα έκανε

3) Περιγράφει ( με σαφήνεια πάλι) το γιατί τα έκανε ( τι τον παρέσυρε-τον οδήγησε στα παραπάνω ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ λάθη)

4) Ξεκαθαρίζει το που θέλει να πάει ( πάλι συγκεκριμένα, και ΦΥΣΙΚΑ μακριά από τις παλαιές επιλογές που κατάλαβε ότι ήταν λάθος)

5) Προσδιορίζει το ΠΩΣ θα πάει προς τα εκεί που θέλει

6) Πιάνει δουλειά. Γιατί τα λέω αυτά: Διότι παντού γύρω μου βλέπω ανθρώπους να λένε γενικώς και αορίστως "γίνανε λάθη"
 ( λες και τα λάθη γίνονται μόνα τους και δεν τα κάνουμε εμείς. Και όλοι αυτοί αποφεύγουν "όπως ο διάολος το λιβάνι" το να ξεκαθαρίσουν οτιδήποτε από τα παραπάνω), και ότι "εμείς καλά τα κάναμε αλλά ήρθε η καταιγίδα και μας γκρέμισε την παράγκα".
Έχετε δει πολλούς που να πιστεύουν ότι "αυτοί τα κάνουν καλά" και να πάνε να αλλάζουν την συμπεριφορά τους?
Ποιος αλλάζει κάτι που το θεωρεί σωστό?

Τέλος, θα σας επισημάνω ότι ΜΑΚΑΡΙ η πλειοψηφία που σε γενικές γραμμές περιγράφω πιο πάνω να ανήκε σε μερικές μόνο κατηγορίες πολιτών. Η ευθύνη αφορά καθολικά την κοινωνία και τον αξιακό κώδικα που αυτή αποδέχθηκε , ενστερνίστηκε και προώθησε.

ΚΑΙ ΞΑΝΑΡΩΤΑΩ: Αφού όλα γίνονταν έτσι όπως άρεσε στην πλειοψηφία, τώρα τι ακριβώς είπαμε ότι θέλει αυτή? Ρωτώ και απάντηση δεν παίρνω.
Μόνο μισόλογα.
Πως είπαμε?
Θέλει να μην πληρώσει τις συνέπειες των επιλογών της?
Θέλει να φορτώσει στις πλάτες των κορόϊδων τα βάρη ( όπως κάνει εδώ και δεκαετίες τουλάχιστον)?
Αμ δεν κατάλαβε καλά η "κραταιά πλειοψηφία".....

Τα "κορόϊδα" ήμασταν "εμείς: Η πλειοψηφία!!!


 Σε τελική ανάλυση ας φέρω ένα ξεκάθαρο παράδειγμα:
Μετάνιωσε η πλειοψηφία που υποστήριζε την δημιουργία, την ενδυνάμωση, το βόλεμα του κομματικού στρατού? ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟ.
ΜΕΤΑΝΙΩΣΕ?
Και αν μετάνιωσε γιατί "ξέχασε" να το πει?
Και επειδή τα μισόλογα τα αντιπαθώ:
Για παράδειγμα ο κ. Μάνος ( Τον αναφέρω γιατί συχνά-πυκνά ακούω γύρω μου ότι "είπε αλήθειες" -και δεν είναι ψέμα αυτό. Μόνο που δεν ήταν ο μόνος, ούτε είναι αναμάρτητος) θυμήθηκε να πει ότι πρέπει να απαλλαγούμε από τα χιλιάδες ρουσφέτια που έκανε σε προεκλογική περίοδο το 1993 στη Δ.Ε.Η., ή μιλά γενικώς και αορίστως περί κομματικών στρατών εξισώνοντας τα ευνοημένα του ρουσφέτια με την μειοψηφία που δεν αποτελούν μέρος του κομματικού στρατού?

Οπότε, στα πλαίσια της προσπάθειας να συμβάλλω κι εγώ στην διαδικασία προβληματισμού και ωρίμανσης θέτω μια σειρά από ερωτήματα:


1)   Μετάνιωσε η πλειοψηφία που υποστήριζε ( και συνεχίζει να υποστηρίζει) φανατικά την δημιουργία και προώθηση του κομματικού στρατού? Αν ναι γιατί "ξέχασε" να το πει?

2)   Μετάνιωσε η πλειοψηφία που αντιτάχθηκε σε κάθε προσπάθεια παρέμβασης στο ασφαλιστικό σύστημα όταν το 2000 ομάδα εμπειρογνωμόνων έκαναν αναλογιστική μελέτη από την οποία προέκυπτε κατάρρευση το 2010? Αν ναι γιατί "ξέχασε" να το πει?

3)   Μετάνιωσε η πλειοψηφία που ακόμα και την ύστατη στιγμή ( π.χ. 2010-2011) προσπάθησε να διασώσει τους ευνοούμενους των κομματικών στρατών εις βάρος των υπολοίπων? ( αν θέλετε επεκτείνομαι περισσότερο επ' αυτών). Αν ναι γιατί "ξέχασε" να το πει?

4)   Μετάνιωσε η πλειοψηφία που υποστήριζε, αναδείκνυε και επικροτούσε διαχρονικά τις "μουτσούνες" που τώρα βρίζει? Αν ναι γιατί "ξέχασε" να το πει?

 ΣΕ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ: Μήπως ΔΕΝ μετάνιωσε ποτέ και για τίποτα, και συνεχίζει να πιστεύει ότι "τα έκανε καλά" αλλά.... "ήρθε το κακό και του χάλασε την ωραία του παράγκα"?

 Και αν ισχύει το παραπάνω, τότε ΓΙΑΤΙ ( ΓΙΑΤΙ ερωτώ) να θελήσει αυτή η πλειοψηφία να αλλάξει κάτι? ΠΟΙΟΣ αλλάζει κάτι που το θεωρεί σωστό?


Όλα αυτά τα "κουραστικά" και "ενοχλητικά" ερωτώ, και... ΦΥΣΙΚΑ δεν παίρνω ποτέ απάντηση.
Συνήθως ο κόσμος κοιτά το ρολόϊ του ( ξεχνώντας τα "μετάνιωσα" και "ντάξει μωρέ"), και αισθάνεται ένα "ζόρισμα" ας πούμε...

Οπότε?

Οπότε το ερώτημα είναι το πότε η σκληρή πραγματικότητα ( περιμένετε λίγο ακόμα και θα το δείτε όσοι αμφιβάλλετε) θα εξαναγκάσει όλους αυτούς να λογικευτούν...
Δυστυχώς, πρέπει να τους περιμένουμε.
Είναι πλειοψηφία βλέπετε ( και μάλιστα συντριπτική)....

Υ.Γ. Το λέω ξεκάθαρα:

Από όλα αυτά ( αλλά και άλλα που παραλείπω τώρα), έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού ΑΚΟΜΑ έχει την άποψη ότι "εμείς καλά τα κάναμε αλλά ήρθε το κακό και μας γκρέμισε την ωραία μας παράγκα", οπότε ΦΥΣΙΚΑ δεν θέλει να αλλάξει απολύτως τίποτα ( άλλωστε ποιος αλλάζει κάτι που το θεωρεί σωστό?)

Ξεκαθαρίζω ότι δεν έχω την παραμικρή εμπιστοσύνη στους κυβερνώντες μας και στην ηγεσία του υπουργείου.
Αλλά επειδή παρακολουθώ ανελλιπώς τα τεκταινόμενα και το συγκεκριμένο σενάριο μου έχει διαφύγει, μπορείς σε παρακαλώ να παραθέσεις ένα λινκ όπου να διατυπώνεται εμμέσως πλην σαφώς η πρόθεση νέας αύξησης ωραρίου;

Αν και είναι περιττό, το αναφέρω: Φυσικά και κάνεις πολύ καλά που δεν έχεις την παραμικρή εμπιστοσύνη στους κυβερνώντες.
Ενημερωτικά σου λέω, ότι δεν είναι να έχεις καμία εμπιστοσύνη σε αυτό που λέμε "Ελληνικό πολιτικό σύστημα" έτσι όπως ( ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΥΘΥΝΗ της πλειοψηφίας μας ανδρώθηκε και εξελίχθηκε.

Από εκεί και πέρα ( και επειδή βλέπω ότι ενδιαφέρεσαι), θα σου δώσω "τροφή για σκέψη":
Ψάξε τις δηλώσεις της τ. Υπουργού κ. Α. Διαμαντοπούλου ( από τα τέλη του 2009 ήδη) για:
1) Την αναλογία εκπαιδευτικών -μαθητών στην Ε.Ε. και στην Ελλάδα ( σχεδόν διπλάσια).
2) Το ότι είναι απαράδεκτο να επιτελείται μέρος του διοικητικού έργου στις Διοικητικές υπηρεσίες της Εκπαίδευσης, από εκπαιδευτικούς ( άποψη με την οποία συμφώνησε ο κλάδος. Επισημαίνω εδώ ότι το σύνολο σχεδόν του τεράστιου διοικητικού έργου της Αστυνομίας επιτελείται από Αστυνομικούς. Ομοίως στην Πυροσβεστική. Αντίστοιχα-αλλά όχι στον ίδιο ακριβώς βαθμό-για τον στρατό. Αλλά ο κλάδος έκρινε ότι στην εκπαίδευση ΔΕΝ έπρεπε να γίνεται κάτι τέτοιο - και ΣΩΣΤΑ έκρινε κατά τη γνώμη μου).

Ας συνδυάσεις τις δύο αυτές τοποθετήσεις, και βγάλε συμπέρασμα.

Φυσικά, πέραν όλων αυτών το πράγμα θα ξεκαθαρίσει μπροστά στα μάτια σου ακόμα περισσότερο, αν διαβάσεις τις εκθέσεις Διεθνών Οργανισμών ( αντίστοιχες αυτής που είδε το φως της Δημοσιότητας πολύ πρόσφατα αλλά αφορούσε τις επιδόσεις των Ελλήνων μαθητών) σχετικά με το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα σε σχέση με την αναλογία εκπαιδευτικών-μαθητών αλλά και το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών.
Δες τι λέγανε εκεί εδώ και μερικά χρόνια, συνδύασε το αυτό με το ότι ήταν ξεκάθαρη τοποθέτηση των επικεφαλής πολιτικών προσώπων η "προσπάθεια της χώρας για εναρμόνιση με τα αυτά που συμβαίνουν στην υπόλοιπη Ευρώπη στα της Παιδείας, και ειδικότερα τώρα που βιώνουμε κρίση", και ενημέρωσέ με αν μπορείς σχετικά με το συμπέρασμα στο οποίο θα κατέληγε κάποιος που παρακολουθούσε στα σοβαρά τα τεκταινόμενα στον χώρο της εκπαίδευσης.


Υ.Γ. Συγνώμη που σε βάζω να ψάχνεις, αλλά αποτελεί πεποίθησή μου το ότι όποιος ψάχνει μαθαίνει ( με τέτοιον τρόπο μάλιστα, που δύσκολα ξεχνά ότι έμαθε).

Παιδιά, ας μην απειλούμε τόσο πολύ γιατί μπορει και να φοβηθούν...

Μα... τι λες συνάδελφε!
Σαν να τους βλέπω είναι: πολύ αγχωμένοι γιατί το "θεριό" ( ο κλάδος είναι αυτό) θα ξυπνήσει....


Υ.Γ. Προτείνω να μην συζητάμε το θέμα, γιατί αυτό μπορεί "να φέρει γρουσουζιά" ή ( ακόμα χειρότερα) γιατί θα δώσουμε ιδέες στο Υπουργείο.....
Βέβαια οι κυβερνώντες τα έχουν πει αυτά από τα τέλη του 2009, αλλά που να ακούσουμε εμείς....
Οκ.
Πάντως να μην το συζητάμε το θέμα γιατί "το γρουσουζεύουμε"....
( Νομίζω ότι μια τέτοια τακτική μπορεί όχι μόνο να μας βγάλει αλώβητους, αλλά μπορεί κιόλας να σώσει την χώρα από την καταστρεπτική δίνη της κρίσης...).

Μην κινδυνολογείς συνάδελφε...Ο υπουργός βεβαίωσε ότι δε θα αυξηθεί...
θα σε περάσουν κάποιοι για..."τρολ" του Τσίπρα...!!!

Χαχαχαχαχα!
Δίκιο έχεις...

Όμως αυτά θα γίνουν "με κάθε κυβέρνηση" ... ( Είναι φανερό, αλλά οι πολλοί δεν το βλέπουν. Δεν πειράζει... Θα είναι "Kinder έκπληξη" γι' αυτούς....)

Έχει δεσμευτεί η χώρα για όλα, ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ της πλειοψηφίας των πολιτών της.
"Θα τα κάνουμε και θα πούμε κι ένα τραγούδι" από πάνω.

Και που ξέρεις?

Ίσως βάλουμε μυαλό μετά, και καταλάβουμε ότι τα "δεν ασχολούμαι", "δεν ξέρω", "δεν είδα", "δεν κατάλαβα", "έλα μωρέ καλά είμαστε γιατί εμείς έχουμε μέσο" ( και λοιπές παρακμιακές "θέσεις"-δικαιολογίες), δεν πολυ-πιάνουν στην πραγματική ζωή....

Υ.Γ. Πολλοί μου λένε: "Δηλαδή δεν γίνεται τίποτα"?

Και απαντώ:

Αν με ρωτάτε αν μπορούμε να αποφύγουμε τις συνέπειες των διαχρονικών επιλογών μας, η απάντηση είναι "ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ". Οι συνέπειες των επιλογών μας θα πληρωθούν στο ακέραιο και με τόκους.

Αν πάλι με ρωτάτε για το αν μπορούμε να χαράσσουμε εμείς τον δικό μας βιώσιμο δρόμο με αξιοπρέπεια, η απάντηση είναι "ΝΑΙ, γίνεται".
Αλλά...

ΜΟΝΟ αν αλλάξουμε μυαλά: αξιακό κώδικα.

Απόψεις περί "σωστού" και "λάθους".
Και αυτό δυστυχώς, "δεν παίζει" ( Γιατί η πλειοψηφία δεν θέλει ακόμα. Θεωρεί ότι "εμείς καλά τα κάναμε αλλά ήρθε το κακό και γκρέμισε την όμορφη παράγκα μας"¨).....

Οπότε?

Απλό:

"Χρειάζεται φαίνεται και άλλη φάπα" προκειμένου να ξυπνήσουμε και να καταλάβουμε τι κάναμε τόσα χρόνια καθώς και το που θέλουμε να πάμε...
Και αφού χρειάζεται, θα την έχουμε.
Κρίμα, γιατί σε μια μικρή απομονωμένη μειοψηφία δεν αξίζει ( την υφίστανται όμως, λόγω του ότι είναι μέλη μιας μεγάλης ομάδας: της κοινωνίας μας).

__Αποχαιρετισμός της Ελλάδας της μεταπολίτευσης__

Παιδια, νομίζω ότι οι Έλληνες θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε την εργασιακή μας προοπτική, αντί να χάνουμε χρόνο, οχυρωνόμενοι  πίσω από αμφίβολες  νομικές διεκδικήσεις, προς  όφελος των παντογνωστών δικηγόρων.

Το Ελληνικό Δημόσιο όπως το ξέραμε, αποκλείεται να υπάρξει το ίδιο στο μέλλον, από άποψη οργάνωσης, λειτουργίας και αριθμού απασχολουμένων, όσο πιο έγκαιρα το αντιληφθεί κανείς, τόσο πιο αυξημένη θα είναι η πιθανότητα να βγει κερδισμένος σε σχέση με τους τελευταίους.

Ας αποχαιρετίσουμε λοιπόν την Ελλάδα του τίποτα**, την καταβόθρα αξιών και αξίων, είναι πια επιτακτικό, αν θέλουμε οι άξιοι να πάνε μπροστα και μαζί η χώρα.

** Τα πρωινά κανάλια είναι το ντοκουμέντο-επιβεβαίωση της τεταρτοκοσμικής Ελλάδας, με τους ίδιους βροντόσαυρους της "δημοσιογραφίας",  οι οποίοι γελοιοποιούνται και γελοιοποιούν τη δημοσιογραφία, επειδή αδυνατούν ή δεν θέλουν να καταλάβουν ότι όσο και να κουνηθεί η Κλάρα, οι πελάτες θα φύγουν. .

Πολύ καλή τοποθέτηση....
Συγχαρητήρια συνάδελφε...

Δεν ενδιαφερεται κανεις. λετε κατι να παιζει και δε μας το λενε? ο γνωστος αιρετος μονο να ανακοινωνει πραγματα που μπορουμε να τα δουμε και αλλου.... δεν κανει κατι για μας! μια χαρα περναει στα συνεδρια και στις βολτιτσες για να "ενημερωνει" συναδελφους ανα την Ελλαδα.... με ποιανου χρηματα αραγε?

Αυτά που λες καλά είναι συνάδελφε, αλλά οσάκις γίνονται συνδικαλιστικές εκλογές αυτός  και η νοοτροπία που εκφράζει ( κυρίως αυτή, γιατί το πρόβλημα δεν είναι στα πρόσωπα αλλά στην νοοτροπία που εκφράζουν - στην νοοτροπία της πλειοψηφίας μας δηλαδή), επανεκλέγεται πανηγυρικά...