PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Χωρίς καμία απολύτως διάθεση αντιπαράθεσης και εντελώς φιλικά paphar, αυτό που τελευταία αναφέρεις διαφέρει σημαντικά από τις προηγούμενες αναφορές σου. Σύμφωνα με τα προηγούμενα έβγαινε αβίαστα το συμπέρασμα ότι το ΠΔ πήγαινε χαλαρά για ακύρωση. Ενώ με τα τελευταία που παρέθεσες υπάρχει ελπίδα. Όσο για τα υπόλοιπα που αναφέρεις περί αδιαφορίας και ότι καθένας είναι υπεύθυνος των πράξεών του συμφωνώ απόλυτα.

Τώρα στην ουσία της προσφυγής του ΣΤΕΜΠ, είναι προφανώς συντεχνιακοί οι λόγοι που οδήγησαν σε αυτή την στάση και συμπεριφορά, και εύχομαι ποτέ οι ίδιοι να μην υποβληθούν στον ψυχικό εκβιασμό ,καταπίεση και ανασφάλεια που έχουν καταδικάσει εμάς και τις οικογένειες μας. Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ προς τους αξιότιμους κυρίους του ΣΤΕΜΠ που με τόση σπουδή οργάνωσαν και εκτελούν την ιερή σταυροφορία με έπαθλο εγκλωβισμένες ζωές, ελπίδες και όνειρα.

Για ωρομίσθιους στη δευτεροβάθμια δεν ξέρω. Πάντως αναπληρωτές καλέσανε σίγουρα, τόσο ΠΕ19 όσο και 20.

Καλημέρα και χρόνια πολλά σε όλους!

Πέρυσι ήμουν σε δυσπρόσιτο ολοήμερο δημοτικό. Δεν υπάρχουν δυσπρόσιτες περιοχές, υπάρχουν χαρακτηρισμένα σχολεία ως δυσπρόσιτα.
Όντως τα μόρια σ' αυτά διπλασιάζονται (διπλασιάζονται οι ώρες), δηλ. συνολικά έχεις 100 ώρες όλη την χρονιά αυτές θα γίνουν 200).
Τα διπλασιασμένα μόρια όμως λαμβάνονται υπόψη μόνο στον πίνακα των αναπληρωτών και όχι στον πίνακα των διορισμών. Ακόμα και έτσι
όμως έχει την αξία του αν σκεφτείς ότι ανεβαίνεις στον πίνακα των αναπληρωτών και εξασφαλίζεις ότι θα σε ξαναπάρουν ωρομίσθιο ή ακόμα
καλύτερα αναπληρωτή.

Τώρα μετά τον διορισμό, που εύχομαι να έρθει σύντομα, τα μόρια για κάθε σχολείο ανάγονται σε μήνες προϋπηρεσίας και τα μόρια υπολογίζονται
βάσει του Γυμνασίου στο οποίο πηγαίνουν τα παιδιά του δημοτικού αυτού τελειώνοντας την έκτη.

Εύχομαι καλή χρονιά με υγεία και ο καλός Άϊ Βασίλης να φέρει γρήγορα τον πολυπόθητο διορισμό σε αναπληρωτές και ωρομισθίους και καλή
δύναμη σε όλους για να προωθούμε την καλή πρόοδο των παιδιών.

Έχω την εντύπωση, σύμφωνα και με την ανακοίνωση που υπάρχει στο alfavita, ότι αύριο θα γνωρίζουμε με βεβαιότητα.

Συζητώντας πάντως με τον δ/ντη του σχολείου μου, μου είπε ότι είναι αρκετά δύσκολο να αναβληθούν οι εκλογές, διότι
το νομικό κόλλημα είναι μεγάλο. Θα το μάθουμε αύριο λοιπόν.

Μόλις έλαβα ένα κορυφαίο e-mail
Σκίτσο, δείχνει τους πολεμιστές του 40 στο βουνό να πολεμάνε, και σφήνα μπαίνει ο Κολοκοτρώνης...τον ρωτάει ένας "τι θες εσύ εδώ;" απαντάει "έγινε σύμπτυξη της ύλης για να καλυφθούν τα κενά της απεργίας"
 

Καταπληκτικό!!!!! 

Spaceoddity,καταρχήν να πω (αν και υποθέτω ότι είναι αρμοδιότητα του συντονιστή του πίνακα-homeboy),ότι ανεπιθύμητος δεν είναι κανένας.Σε μια συζήτηση καλό είναι να υπάρχει και αντίλογος,για να έχει ενδιαφέρον!Ούτε ο καθένας από εμάς θέλει να συζητάει μόνο με ανθρώπους που συμφωνούν μαζί του.

Το φόρουμ ανήκει σε όλα τα μέλη του. Η δική μου δουλειά πρέπει και είναι διακριτική, θέλω να πιστεύω. Κάθε άποψη είναι σεβαστή και πρέπει να λέγεται καθαρά και δυνατά. Ανεπιθύμητοι δεν υπάρχουν και αυτό φαίνεται και από το ό,τι από τα 1000 τόσα μέλη που έχουν εγγεγραφεί ως τώρα, στοίχημα αν έχουν αποβληθεί 2 ή 3 και αυτοί αφού προκάλεσαν επανειλημμένα.

Σε ό,τι αφορά τις παρατηρήσεις σας περί απεργίας, μισθών κλπ. θα προσθέσω μία σκέψη. Δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο όχι μόνο στην παιδεία, αλλά και σε οποιονδήποτε άλλο τομέα της δημόσιας ζωής σ'αυτή την κατά τα άλλα υπέροχη χώρα, εάν δεν αρχίσουμε σιγά-σιγά να άλλάζουμε την νοοτροπία μας. Τη νοοτροπία του "εγώ να περνώ καλά, και τι με νοιάζει για τους άλλους", του "μακριά από μένα, κι όπου θέλει ας είναι", του "εγώ είμαι μάγκας και βγάζω τα διπλά κλέβοντας το δημόσιο", του "τα ξέρω όλα! Τι να μου πεις κι εσύ;". Αυτή κατά τη γνώμη μου είναι η κοντόφθαλμη αντιμετώπιση που θυσίασε ευκαιρίες, στην λογική της εφήμερης ευημερίας. Εϊναι η τακτική που μας έχει εγκλωβίσει σε μια δίχως τέλος οικονομία λιτότητας και θυσιών! Ειλικρινά από τότε που θυμάμαι τον ευτό μου, και δεν είμαι δα και τόσο μικρός, (30 πλέον), θυμάμαι έναν ελληνικό λαό ταγμένο στον κατά τα άλλα ιερό στόχο της ανάκαμψης! Και ειλικρινά δεν πιστεύω να υπάρξει οποιαδήποτε ελπίδα αλλαγής προς το καλύτερο, εαν δεν δουλέψουμε προς την κατεύθυνση αλλαγής της νοοτροπίας μας. Πρέπει να μάθει επιτέλους ο Έλληνας ότι δεν ζει μόνος του σ'αυτό τον τόπο. Ότι υπάρχουν νόμοι και κανόνες τους οποίους πρέπει να σέβεται και να ακολουθεί. Ότι η προσωπική ευημερία είναι άμεσα συνυφασμένη με το κοινό καλό. Ότι αν δεν προσπαθήσεις σήμερα για κάτι καλύτερο, αύριο το παιδί σου θα πρέπει να προσπαθήσει 2 και 3 φορές περισσότερο.

Ίσως όλα αυτά να σας ακούγονται πολύ θεωρητικά και ουτοπικά. Οι μεγάλες και θεαματικές αλλαγές, όμως μόνο έτσι μπορούν να γίνουν. Πρέπει να αλλάξουμε εμείς τους εαυτούς μας προς το καλύτερο, γιατί εάν δεν το κάνουμε, κανείς δεν πρόκειται να το κάνει για μας! Και θεωρώ ότι υπάρχουν πάρα πολλά περιθώρια βελτίωσης στον τομέα της νοοτροπίας μας. Και ας μην γελάμε τους εαυτούς μας, εμείς είμαστε το σύστημα. Εμείς που καθημερινά το βρίζουμε και το στηλιτεύουμε, είμαστε οι ίδιοι που το τροφοδοτούμε, το αναπαράγουμε, το δοξάζουμε... Κάτω το σύστημα! Ζήτω το σύστημα!

sophie δεν έχεις κάπου άδικο στις παρατηρήσεις σου.

Και φυσικά αυτό που περιέγραψα είναι το ιδανικό, το οποίο είναι δύσκολο να εφαρμοστεί, ειδικά σε μια Ελλάδα που έχει να αντιμετωπίσει ανασταλτικούς παράγοντες ισχυρούς, όπως είναι έλειψη ουσιαστικού ελέγχου σε αυθαιρεσίες, ατιμωρησία σε φαινόμενα διαφθοράς , αδυναμία ανάδειξης και καθιέρωσης ενός αξιοκρατικού συστήματος εξέλιξης, τραγικές καθυστερήσεις σε τομείς που απαιτούν οργάνωση, προγραμματισμό, όραμα και συστηματική προσπάθεια.

Γι'αυτό λοιπόν εάν αλλάξει κάτι, αυτό θα γίνει σε βάθος χρόνου. Δεν είναι εύκολα θέματα όχι μόνο στην υλοποίησή τους, αλλά ακόμα και στο να τα συζητήσεις. Πρέπει όμως να ανοίξει ένας διάλογος για αυτά τα ζητήματα, γιατί η λογική των κεκτιμένων,του κατεστημένου και του θίγομαι άρα δεν τα συζητώ δεν οδηγεί πουθενά και πιστεύω είναι και αυτό μια παράμετρος του όλου προβλήματος.

Έχει διαμορφωθεί μία πράγματι πολύ παράξενη κατάσταση. Στην ουσία δεν υπάρχει κάποιου είδους ουσιαστικής αξιολόγησης, αλλά ούτε και επιμορφωση (τα επιμορφωτικά σεμινάρια είναι κατ' επίφαση επιμορφωτικά και γίνονται απλά για να γίνονται). Σου λέει το Υπουργείο δεν σε επιμορφώνω ετσι όπως πρέπει, οπότε δεν είμαι και αυστηρό μαζί σου σε ό,τι αφορά την αξιολόγησή σου. Οι καθηγητές με τη σειρά τους, όχι όλοι φυσικά, αποδέχονται σιωπηρά έναν ρόλο κομπάρσου αφού από όλη την κοινωνία (μαθητές-οικογένεια) εισπράττουν το "έλα  μωρέ όλη η δουλειά γίνεται στο φροντιστήριο, τι κάνουν οι καθηγητές; Κάθονται!". Μισθός που ναι μεν είναι αρκετά καλός δεν παροτρύνει-εμπνέει όμως γι' αυτό το κάτι παραπάνω σε προσφορά. Κονδύλια τα οποία διαρκώς μειώνονται. Χαμηλές προσδοκίες λοιπόν από όλους και προς όλους. Και όχι μόνο δεν λέει να μπει ο πήχης λίγο πιο ψηλά, αλλά και εκεί που είναι, φαίνεται να τον περνάμε διαρκώς από κάτω! Αρέσει σε πολλούς αυτή η κατάσταση και ας είναι δύσκολο να το παραδεχτούμε! Και δεν έχει να κάνει μόνο με τον χώρο της παιδείας. Είναι μια κατάσταση που διαμορφώθηκε σε δεκαετίες. Έχει να κάνει με συμπεριφορές και με μια τάση του να κάνουμε όσο το δυνατόν λιγότερη δουλειά από αυτό που μας αναλογεί. Είμαστε στο δημόσιο και το απολαμβάνουμε! Κανείς δεν μας αναγκάζει να προσφέρουμε κάτι παραπάνω. Το κάνουμε μόνο εαν το θέλουμε, από την καλή μας την καρδιά! Αφού κι αν δεν το κάνουμε, δεν υπάρχουν κυρώσεις. Είναι μια σχεδόν αρρωστημένη κατάσταση!

Εαν αυτό δεν αλλάξει, τότε δεν θα αλλάξει κάτι ουσιαστικά σ'αυτό τον έρημο τόπο. Γιατί για να κερδίσεις κάτι παραπάνω θα πρέπει να αφήσεις και κάτι. Το μονά-ζυγά δικά μου πρέπει να το ξεχάσουμε. Οι εξελίξεις τρέχουν με ταχύτητα φωτός πλέον και πρέπει να καθήσουμε και να σκεφτούμε πολύ και σοβαρά, εαν δεν θέλουμε να ακούσουμε στο μέλλον τα παιδιά μας να μας κατηγορούν για τις χαμένες ευκαιρίες που αφήσαμε να μας προσπεράσουν. Ευκαιρίες που αυτή η χώρα έχει μάθει να τις θυσιάζει με ευλάβεια στον βωμό του πρόσκαιρου και του εφήμερου...

Μπορεί να βλέπω με αυστηρή ματιά τα πράγματα, και σίγουρα και εγώ δεν είμαι τέλειος, άλλωστε ποιος είναι. Πρέπει όμως να κάνεις που και που την αυτοκριτική σου, και θα πρέπει να είναι και σκληρή. Γιατί μόνο έτσι βρίσκεις τα λάθη και τα ελαττώματά σου και μπορείς να τα διορθώσεις. Άλλωστε αυτό το περίφημο σύστημα ποιοί το τροφοδοτούν; Μέρος του δεν είμαστε και εμείς, και ως ένα βαθμό που μας αναλογεί το διαμορφώνουμε; Αν το αντιληφθούμε αυτό τότε η αλλαγή θα έρθει και θα είναι τεράστια! Και δεν θέλω, αλλά ούτε και πρέπει να γίνουμε για παράδειγμα Γερμανοί. Έχουμε σαν λαός εξαιρετικά στοιχεία, τα αρνητικά μας όμως φαίνεται να επισκιάζουν και να καταπλακώνουν καθετί το θετικό. Βλέπω λοιπόν ότι αν κατορθώσουμε να μετριάσουμε τα αρνητικά μας και ταυτόχρονα να αναδείξουμε τα πλεονεκτίματά μας, τότε δεν υπάρχουν όρια και περιορισμοί. Και όσο κι αν ακούγεται ρομαντικό και ιδεαλιστικό, είναι κάτι το πολύ προσωπικό που ο καθένας θα πρέπει να το κάνει τρόπο ζωής.

Συγνώμη αν επεκτάθηκα και σας κούρασα σε μια φαινομενικά άσχετη με την απεργία ανάπτυξη της σκέψης μου, αλλά εαν δεν αναζητήσεις τα βαθύτερα αίτια και αν δεν μπορέσεις να διαβάσεις ανάμεσα από τις γραμμές τότε είναι αδύνατο να δώσεις μόνιμες λύσεις στα όποια προβλήματα. Και από μπαλώματα και προχειρότητες έχουμε γίνει όλοι πλέον ειδικοί.