PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Η προσωπική μου εμπειρία με τη διδασκαλία των αλγορίθμων στη Γ' Γυμνασίου είναι ότι οι μαθητές έβρισκαν πολύ δύσκολο σε αυτό το κεφάλαιο να καταλάβουν τις έννοιες και έχαναν το ενδιαφέρον τους. Αντίθετα φαίνεται να ενδιαφέρονται περισσότερο για την υπόλοιπη ύλη, ειδικά το Κεφάλαιο 8.
Προσωπικά θεωρώ ότι οι αλγόριθμοι θα έπρεπε να διδάσκονται μόνο στο Λύκειο και του χρόνου πολλά παιδιά της Γ' Γυμνασίου θα τα βρουν βουνό με την αλγοριθμική σκέψη.

Στο κεφάλαιο 8 ο καθηγητής μπορεί να σχεδιάσει πολύ ωραίες δραστηριότητες, αλλά το Κεφάλαιο 8 είναι στη Β και όχι στη Γ Γυμνασίου.
Αν ο προγραμματισμός τείνει να γίνει βαρετός για τους περισσότερους μαθητές της Γ Γυμνασίου μήπως φταίει το περιβάλλον προγραμματισμού που διδάσκεται;

Τόσο άδικο είχε ο Papert που σχεδίασε τη γλώσσα Logo για μαθητές των τελευταίων τάξεων του Δημοτικού;

Τι το βαρετό έχει να σχεδιάσεις ένα παιχνίδι όπου ένας σκύλος κυνηγάει μια γάτα και τη γάτα την έχεις προγραμματίσει να την χειρίζεσαι εσύ από δύο κουμπάκια; Και όλα αυτά σε μία διδακτική ώρα; Και ακόμα να προσθέσεις στόχους ώστε η γάτα να πρέπει να φτάσει από το ένα σπίτι στο άλλο και στα δύο σπίτια ο σκύλος να μην μπορεί να μπει. Και ακόμα να υπάρχουν τοίχοι όπου η γάτα να πρέπει να επιλέξει συγκεκριμένες διαδρομές. Και όλα αυτά άντε σε μία δεύτερη διδακτική ώρα!
Ακούγεται τόσο βαρετό; Μόνο που αν όλο αυτό το σενάριο το κάνεις με τη C ή με τη Visual Basic θέλεις να ασχολείσαι όλη τη χρονιά με αμφίβολα αποτελέσματα, ενώ στη Logo (MicroWorlds Pro) όλα γίνονται θαυμαστά και γρήγορα.

Για παράδειγμα να σχεδιάσεις μια μέλισσα που ανοιγοκλείνει τα φτερά της και πετάει σε σπειροειδή τροχιά σου αρκεί από χρόνο 60 δευτερόλεπτα!  Σε ποια άλλη γλώσσα γίνεται αυτό τόσο εύκολα και γρήγορα;

Λίγες απαντήσεις για να ανάψουν τα αίματα.

Πχ κάποιος συνάδελφος που έχει οργανική στο σχολείο, μπορεί να μην επιτρέψει στο συνάδελφο που θα περάσει για μια χρονιά, να κάνει «τα άνω κάτω». Τυχαία παραδείγματα για να γίνω σαφής:
α) Μπορεί πχ να έχει βολευτεί με την Χ γλώσσα προγραμματισμού και να μην αφήσει τον «προσωρινό» συνάδελφο να εγκαταστήσει και δουλέψει με άλλη γλώσσα.
β) Μπορεί να μην του επιτρέψει να κάνει αλλαγές στη λειτουργία του εργαστηρίου ή ακόμα και στη διαμόρφωσή του.
Και πάει λέγοντας...

Χμ...
Μα γιατί μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι;

Λοιπόν έχουμε και λέμε:

1)Κανείς συνάδελφος δεν μπορεί να μην επιτρέψει σε άλλον να εγκαταστήσει ένα εκπαιδευτικό εργαλείο, αν αυτό είναι freeware ή υπάρχουν άδειες χρήσεις. Ούτε καν ο Σχολικός Σύμβουλος.

2) Σε περίπτωση που κάποιος συνάδελφος υπηρετεί σε θέση που έχει Οργανική άλλος Συνάδλεφος, ο άλλος Συνάδελφος μπορεί να δράσει μόνο συμβουλευτικά. Ο Υπεύθυνος Εργαστηρίου ακόμα και αν είναι με απόσπαση ή με διάθεση ή Αναπληρωτής είναι "Ο Υπεύθυνος του Εργαστηρίου". Αυτό σημαίνει ότι αν μπορεί να το τεκμηριώσει μπορεί να κάνει τις όποιες αλλαγές κρίνει απαραίτητες στο Σχολικό Εργαστήριο για την καλύτερη λειτουργία του μαθήματος.

 
Του χρόνου, και μετά τα ΠΕΚ ... αν με το καλό είμαι πάλι σε Γυμνάσιο, θα δουλέψω με τη Micro Worlds Pro.

Μπορώ να είμαι λίγο αιρετικός; Το περιβάλλον της Micro Worlds Pro είναι μια πολύ καλή επιλογή και προτείνεται από το νέο βιβλίο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι βέβαιο ότι είναι η καλύτερη επιλογή από όλες τις άλλες που υπάρχουν σήμερα ή από αυτές που θα δημιουργηθούν στο σύντομο μέλλον.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο καθένας μας πρέπει να έχει τα μάτια του ανοιχτά, να γνωρίζει, να δοκιμάζει, να παρακολουθεί τι άλλο υπάρχει.

Να το πω με άλλα λόγια. Πιστεύω ειλικρινά ότι ένας καθηγητής πρέπει να επιλέγει να διδάσκει το περιβάλλον που πιστεύει ο ίδιος μέσα του ότι είναι το κατάλληλο. Τότε θα έχει τον ενθουσιασμό και τη μεταδοτικότητα και θα μπορέσει να είναι καλύτερος στη δουλειά του. Αν ένας συνάδελφος διδάξει τη MicroWorlds Pro χωρίς να την πιστεύει μπορεί να κάνει ένα βαρετό μάθημα χωρίς φαντασία και "ουσία". (Αυτό όμως δεν πρέπει να είναι δικαιολογία για τον καθένας μας να λέει εγώ αυτό πιστεύω και αυτό επιλέγω χωρίς να δοκιμάσω τα άλλα. Έχω ακούσει συναδέλφους σε Forum να απορρίπτουν τη MicroWorlds Pro χωρίς να τη γνωρίζουν και χωρίς να μπορούν να τεκμηριώσουν ότι η πρότασή τους είναι καλύτερη).

Φέτος είναι η τρίτη χρονιά που διδάσκω τη MicroWorlds Pro. Παρότι συμμετείχα στη συγγραφή του νέου βιβλίου συνεχώς βρίσκω νέες δραστηριότητες που δεν έχουν γραφτεί σε αυτό. Πιστεύω ότι θα ένιωθα μεγάλη πλήξη να διδάσκω όλες τις χρονιές ΑΚΡΙΒΩΣ τα ίδια πράγματα.

Κανένα περιβάλλον προγραμματισμού ή εργαλείο για οποιοδήποτε άλλο μάθημα δεν είναι πανάκεια.
Όταν καταγράφουμε τους στόχους του κάθε μαθήματος ή τους στόχους της χρονιάς πρέπει να έχουμε πάντα στην άκρη του μυαλού μας τι νόημα έχουν όλα αυτά. Τι θα θέλαμε, τι τελικά θα μείνουν από όλα αυτά στους μαθητές μας μετά από 1 από 5 και από 10 χρόνια. Όταν το κάνουμε αυτό τότε αρχίζουμε και είμαστε πιο χαλαροί (δεν αγχωνόμαστε να κάνουμε πολλά, το ένα και το άλλο γιατί πρέπει...) και πιο ουσιαστικοί. Και αυτή η αντιμετώπισή μας τη νιώθουν τα παιδιά και τους δίνει τη δύναμη να "παλέψουν" πιο ουσιαστικά με το μάθημα (με το κάθε μάθημα).

Αυτές τις μέρες διδάσκω στην Β Γυμνασίου "Δημιουργία δομής φακέλων - Αποθήκευση Αρχείου σε συγκεκριμένο φάκελο - Άνοιγμα αρχείου από το φάκελο - και Αναζήτηση Αρχείου σε ένα αποθηκευτικό μέσο".
Μου έχει κάνει εντύπωση πόσο πιο απλά κατανοητά και ουσιαστικά διδάσκω τις συγκεκριμένες ενότητες, πόσο πιο εύκολα τις κάνουν κτήμα τους οι μαθητές μου, σε σχέση με το μάθημα που έκανα πριν 5 χρόνια. Αυτό που έχει αλλάξει ουσιαστικά μέσα μου αυτά τα 5 χρόνια είναι η διαφορετική φιλοσοφία που βλέπω την Εκπαίδευση και το έργο που καλούμαι να φέρω σε πέρας. Έχω διαβάσει βιβλία, έχω μιλήσει με συναδέλφους, έχω ακούσει άλλες απόψεις, μια το πιο σημαντικό έχει καθαρίσει η σκέψη στο τι είναι σημαντικό τελικά στη ζωή μας, στη δουλειά μας, στο μάθημά μας, στις σχέσεις μας. Και αυτό αντανακλάται καθημερινά και στη δουλειά μου. Και όσα κάνω μικρά ή μεγάλα έρχονται μόνα τους επειδή έχουν ωριμάσει μέσα μου και είμαι έτοιμος για αυτά.



α) Από τα μέση Σεπτέμβρη μέχρι και τώρα, δουλεύουμε με τους μαθητές μου πάνω σε αλγόριθμους και προγραμματισμό. Αν τελειώνοντας αυτή την ενότητα, περάσω σε δημιουργία ιστοσελίδας αφιερώνοντας κάποιους μήνες μέχρι το τέλος, κρίνω ότι στις απολυτήριες εξετάσεις οι μαθητές θα έχουν φρέσκα τα περί HTML και web, και ... μπαγιάτικα τα περί αλγορίθμων. Κρίνω σκόπιμο να συνεχίσω να δουλεύω με αλγορίθμους και προγραμματισμό μέχρι τέλους... Δεν είμαι κάθετος και θα δεχτώ να αλλάξω πλάνο, αν πειστώ. 

Νομίζω ότι λες ξεκάθαρα ότι έχεις το άγχος των εξετάσεων. Στη Γ Γυμνασίου μήπως αυτό είναι υπερβολικό; Καθορίζεις το τι θα διδάξεις από το πώς είναι καλύτερο να προετοιμάσεις τους μαθητές σου στις εξετάσεις;
Τα θέματα τον Ιούνιο είναι επιπέδου ενός μαθητή του 14-15 και σίγουρα πρέπει να είναι πιο εύκολα από αυτά που βάζεις στις αξιολογήσεις του τριμήνου. Η ύλη δεν είναι απαραίτητο να είναι πολύ μεγάλη, μια και οι πιο πολλοί μαθητές θα έρθουν στις εξετάσεις έχοντας διαβάσει 2-3 ώρες στην καλύτερη. Και στους αλγορίθμους πάντα υπάρχει πλουραλισμός θεμάτων που δεν χρειάζεται να στηρίζονται στην απομνημόνευση και στις πολλές σελίδες.

β) Κρίνω (και από την επαγγελματική μου εμπειρία πριν διοριστώ στην εκπαίδευση) ότι το «χτίσιμο» μιας ιστοσελίδας με HTML και χρησιμοποιώντας περιβάλλοντα client side (FrontPage, Dreamweaver, Notepad, Context κλπ) είναι παρωχημένο. Βρίσκω καλύτερη ιδέα να τους μάθω να κάνουν ftp upload ένα λογισμικό πχ Mambo, Joomla, Word Press, SMF, Minigal, κλπ κλπ και κατόπιν να τα εγκαθιστούν και να δημιουργούν τις σελίδες τους κατευθείαν server side, παρά να τους διδάξω html tags...

Χμ... Μιλάμε για Γυμνάσιο, όχι για επαγγελματική κατάρτιση που γίνεται σε ένα Τεχνικό Λύκειο, ένα ΙΕΚ, ένα ΤΕΙ... Ποιο θα ήταν το νόημα να πας στο Joomla; Να φτιάξουν οι μαθητές σου μια επαγγελματική ιστοσελίδα; ΛΑΘΟΣ ΣΤΟΧΟΣ (επέτρεψέ μου να μιλήσω λίγο απόλυτα εδώ).
Εγώ βλέπω νόημα να κατανοήσουν οι μαθητές με τη δημιουργία δικών τους ιστοσελίδων ότι πίσω από αυτό που βλέπουν δεν υπάρχει κάτι μαγικό, αλλά μπορούν να το δημιουργήσουν και αυτοί.
Διδασκαλία απλής HTML με εισαγωγή κειμένου, εικόνας και συνδέσμων είναι ένας πολύ εφικτός στόχος που μπορεί να επιτευχθεί σε 4-5 διδακτικές ώρες από την πλειοψηφία των μαθητών.
Νιώθω ότι αν επιμείνεις να διδάξεις Mambo, Joomla, Word Press, SMF, Minigal, κλπ είναι το αντίστοιχο σαν ένας Πυρηνικός Φυσικός θέλει να διδάξει στο Γυμνάσιο τις εξισώσεις της Σχετικιστικής Κβαντομηχανικής.

Αν όμως νιώθεις ότι μπορείς να απαγκιστρώσεις τους μαθητές από το κώλυμα του συγκεκριμένου εργαλείου και μπορέσουν να δουν την ουσία όσων πρέπει να αφομοιώσουν τότε σηκώνω τα χέρια ψηλά και σου λέω προχώρα. 

Έτσι κι αλλιώς πολλές φορές οι μαθητές μας μας εκπλήσσουν ευχάριστα.

Συνάδελφε θα σου έκανα τις εξής προτάσεις:

1) Μην επηρεάζεσαι αρνητικά από τις κινήσεις που γίνονται γύρω σου. Να έχεις πάντα καθαρά στο μυαλό σου το σκοπό σου, να βοηθήσεις τους μαθητές.

2) Στο μάθημα της ενισχυτικής εγώ θα επικεντρωνόμουν κυρίως στις ασκήσεις και στη μεθοδολογία επίλυσης των ασκήσεων.

3)Δεν έχεις το άγχος να τελειώσεις συγκεκριμένη Ύλη οπότε καλύτερα λιγότερες ασκήσεις και καλές.

4) Για να κάνεις σωστά το μάθημα χρειάζεται να αφιερώσεις χρόνο. Π.χ. δημιουργία φύλλων εργασίας. Με αυτά έχεις το πλεονέκτημα να μπορείς να δίνεις κίνητρα ώστε ο κάθε μαθητής να δουλεύει με διαφορετικό προσωπικό ρυθμό και να μην περιμένει τους άλλους.

5)Από ότι ακούω ελάχιστοι καθηγητές διδάσκουν μεθοδολογία επίλυσης μιας άσκησης, δηλ. πώς μπορούν να καταστρώσουν σχέδιο οι μαθητές για να λύσουν μια άσκηση. Π.χ. σχεδίαση ενός πίνακα τιμών, σχεδίαση της δομής δεδομένων που θα χρησιμοποιηθεί σε έναν αλγόριθμο που απαιτεί πίνακες, κατανόηση του τρόπου σχεδιασμού του αλγορίθμου της ταξινόμησης, βήμα βήμα. Ειδικά στο τελευταίο έχω ακούσει πολλούς που διδάσκουν το μάθημα να λένε στους μαθητές τους να μαθαίνουν τον αλγόριθμο απέξω! Όσοι το έκαναν αυτό όμως τον Ιούνιο του 2004 δεν μπόρεσαν να λύσουν το 4ο θέμα.

6) Γενικά επαναλαμβάνω η σωστή προετοιμασία χρειάζεται χρόνο. 2 ώρες διδασκαλίες χρειάζονται τουλάχιστον 4 ώρες προετοιμασίας, ειδικά αν δεν έχει κάποιος διδάξει ξανά το μάθημα. Το κέρδος όμως θα είναι να καταφέρεις να αντιστρέψεις το αρνητικό κλίμα που προσπαθούν, όπως λες, να καλλιεργήσουν οι συνάδελφοι.

7) Διαφήμισε το μάθημά σου, δώσε υλικό το οποίο να γράφει το όνομά σου, αν είναι ευχαριστημένοι οι μαθητές σου πες τους να φέρουν και άλλους συμμαθητές τους στην τάξη, ακόμα και αν κάνουν αλλού φροντιστήριο.

Χρησιμοποίησε ασκήσεις από παλιά θέματα. Δούλεψε με αυτά και φέρε στην επιφάνεια τις αδυναμίες των μαθητών. Προσπάθησε με αυτά τα θέματα να τα κάνεις να σκεφτούν και να νιώσουν το κλίμα των εξετάσεων. Δείξε τους δρόμους α)πως να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες β)πως μπορούν ακόμα και αν αφήσουν κάποιο ερώτημα αναπάντητο να προχωρήσουν στη συνέχεια των υποερωτημάτων, ώστε να μην χάσουν όλες τις μονάδες από το θέμα που τους φάνηκε βουνό.

Σου εύχομαι κάθε επιτυχία στο δύσκολο έργο σου.

Συνάδελφε Dr_Michael,
είμαι σύμφωνος με το πνεύμα όσων γράφεις. Θέλω όμως να παρατηρήσω ότι
1) Σε περίπτωση επιλογής της Γλωσσομάθειας για προγραμματιστικού περιβάλλοντος, πιστεύω ότι μπορεί να δουλέψει καλύτερη μια τάξη Γ΄ Γυμνασίου σε δύο άξονες:
   α) κατανόησης και περιγραφής της λειτουργίας δοσμένου αλγορίθμου
   β) τροποποίησης δοσμένου αλγορίθμου
Η δημιουργία προγράμματος από την αρχή με δήλωση μεταβλητών χρειάζεται χρόνο, ο οποίος δεν υπάρχει στη Γ Γυμνασίου

2) Η επιλογή της Γλωσσομάθειας, μπορεί να είναι οικεία σε εμάς τους καθηγητές, αλλά έχω παρατηρήσει ότι οι περισσότεροι μαθητές τη βρίσκουν βαρετή, ιδιαίτερα αν έχουν εμπειρία με ηλεκτρονικά παιχνίδια. Πολλές φορές, και είναι λογικό, επιλέγουμε αυτό που μας είναι εύκολο και γνωστό, και όχι αυτό που μπορεί να είναι πιο κατάλληλο για να έλξει τους μαθητές.

Το περιβάλλον της MicroWorlds Pro, όπως αναφέρεις (και προτείνεται από το νέο βιβλίο Πληροφορικής Γυμνασίου) είναι μια αρχή. Δημιουργείς γραφικά, κίνηση, κουμπιά, παιχνίδια σε πολύ λίγες ώρες διδασκαλίες. Περνάς εύκολα τις έννοιες της μεταβλητής, της επανάληψης, της διαδικασίας ακόμα και την κλήση διαδικασίας μέσα από άλλη διαδικασία. Πιστεύω ότι το περιβάλλον αυτό πρέπει να είχε εισαχθεί καθολικά στο Γυμνάσιο εδώ και 6-7 χρόνια. Αργήσαμε λίγο...

Σε περίπτωση που δεν υπάρχει αυτό το περιβάλλον στο Σχολικό Εργαστήριο προτείνω δύο λύσεις:

1) Να διεκδικήσει ο καθηγητής Πληροφορικής την αγορά του από το Διευθυντή του Σχολείου. Το ότι προτείνεται από το νέο βιβλίο Πληροφορικής Γυμνασίου είναι ένα ισχυρό κίνητρο στο οποίο ο Διευθυντής δεν μπορεί να πει πολλά. Πιο εύκολη γίνεται η αγορά του όταν γίνει κατευθείαν από την εταιρία Rainbow που διακινεί το Λογισμικό, και όχι από μεσάζοντα. Με αυτό τον τρόπο το σχολείο μπορεί να προμηθευτεί το Λογισμικό στη μισή τιμή. Δεν μπορούμε πάντα να έχουμε απαιτήσεις για την Παιδεία χωρίς κόστος.

2) Αν, όμως, πρέπει να γίνει η επιλογή προγραμματιστικού περιβάλλοντος από τη Γλωσσομάθεια και από ένα Logo-Like περιβάλλον (υπάρχουν πολλά δωρεάν στο Διαδίκτυο) θα προτιμούσα το δεύτερο. Οι μαθητές είναι γενικά εξοικειωμένοι με την αγγλική γλώσσα ή πρέπει να είναι. Αλλά και χωρίς την καλή γνώση της, δεν έχω δει να υπάρχει πρόβλημα, αν δοθούν σύντομες σημειώσεις και ένας υποτυπώδης πίνακας με τις (λίγες) εντολές που θα χρησιμοποιηθούν στην αγγλική γλώσσα και δίπλα η επεξήγησή τους. Οι δυσκολίες και οι περιορισμοί είναι πολλές φορές στους δικούς μας ενδοιασμούς.

Υπάρχει όμως κάτι άλλο;

Αν υπήρχαν χρήματα να δοθούν στην παιδεία, αν επιλέγαμε η πρώτη προτεραιότητά μας να γίνει η επένδυση χρημάτων στο αυριανό ανθρώπινο δυναμικό (Η Πορτογαλία το έκανε αυτό στις αρχές τις δεκαετίας του 90 και έχει σήμερα εκπληκτικά αποτελέσματα συγκριτικά με την Ελλάδα) τότε εκτιμώ ότι ένα καλύτερο περιβάλλον μάθησης και δημιουργίας είναι τα ρομποτάκια της Lego (Lego Mindstorms). Δάσκαλοι-Ερευνητές τα έχουν χρησιμοποιήσει ακόμα και σε τάξεις του Δηματικού με άριστα αποτελέσματα.
Το πιο σημαντικό δεν είναι να μάθουμε τους μαθητές το άλφα ή το βήτα αλλά να τους ξυπνήσουμε τη δίψα για μάθηση, για ανακάλυψη για δημιουργία. Να θέλουν μόνοι τους να ασχοληθούν και να γίνει πρώτη προτεραιότητά τους το σχολείο, αυτό είναι ότι καλύτερο μπορούμε να πετύχουμε. Πόσο ουτοπικό ακούγεται! Και για κάτι τέτοιο σήμερα πρέπει να έχουμε ένα πολύ δυνατό εργαλείο αφύπνισης του ενδιαφέροντος των μαθητών. Αυτό έχει περισσότερο ανάγκη σήμερα η Παιδεία μας που πολλοί λένε ότι παραπαίει.

Η ύλη Πληροφορικής της Γ΄Γυμνασίου (ΦΕΚ 304/B/13-3-2003) περιλαμβάνει Αλγοριθμική Σκέψη και Προγραμματισμό.
Το ερώτημα είναι (όσοι συνάδελφοι ακολουθούμε το ΦΕΚ, όπως έχουμε την υποχρέωση), με ποιο τρόπο διδάσκουμε τις ενότητες αυτές και ακόμα ποια γλώσσα προγραμματισμού χρησιμοποιούμε.

Είναι λογικό να υπάρχουν μέχρι τώρα πολλές απόψεις και διαφορετικά σχέδια μαθημάτων στις παραπάνω ενότητες, μια και το ΦΕΚ αφήνει ελεύθερο τον Καθηγητή Πληροφορικής να επιλέξει το προγραμματιστικό περιβάλλον στο οποίο θα κάνουν πρακτική οι μαθητές.

Προσωπικά θεωρώ ότι είναι ευκαιρία σε αυτό το μάθημα οι μαθητές να εξετάζονται σε θέματα που δεν προϋποθέτουν απομνημόνευση, αλλά κατανόηση και δημιουργική αφομοίωση των γνώσεων που αποκτώνται.

Και κάτι που συνήθως ξεχνάμε είναι ότι οι μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου πρέπει να εξετάζονται σε πολύ πιο απλά θέματα από τους μαθητές της Γ΄ Λυκείου στο μάθημα "Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον".

Κριτές αν τα θέματα που επιλέγουμε για εξετάσεις είναι τα κατάλληλα είναι οι ίδιοι οι μαθητές μας και η επίδοσή τους στις  εξετάσεις.

Γενικά η επιλογή θεμάτων για τις εξετάσεις δεν είναι εύκολη υπόθεση και ίσως είναι καλύτερα να γίνεται πριν από τη διδασκαλία των συγκεκριμένων ενοτήτων που εξετάζονται, ώστε ο Καθηγητής να έχει στο νου του κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας τους στόχους που θέλει να επιτύχει.