PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

 
Αλίμονό μας αμα περιμέναμε από την ΟΛΜΕ και ορισμένους συναδέλφους σαν κι εσένα να συμπαρασταθούν σε εμάς για το ψωμί και τη δουλειά μας....

Πέμπτη, 2 Φεβρουαρίου 2012
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΔΙΟΡΙΣΤΩΝ, ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ, ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ, ΚΥΡΙΑΚΗ, 5 ΦΛΕΒΑΡΗ, 6Μ.Μ. ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΔΟΕ (Ξενοφώντος 15α, 3ος όροφος)
 
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΔΙΟΡΙΣΤΩΝ, ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ, ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ
ΚΥΡΙΑΚΗ, 5 ΦΛΕΒΑΡΗ, 6Μ.Μ.

ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΔΟΕ (Ξενοφώντος 15α, 3ος όροφος

Η πρόταση της  Επιστημονικής Επιτροπής δεν είναι το τελικό σχέδιο αυτό που θα κατατεθεί στη Βουλή , προς ψήφιση. Θα ακολουθήσει μία ακόμη συνεδρίαση της Διακομματικής Επιτροπής, ίσως την άλλη εβδομάδα, προκειμένου να γίνουν οι όποιες διορθώσεις. Στη συνέχει θα καταρτιστεί  η τελική πρόταση νόμου, προκειμένου μέσα στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Φλεβάρη να κατατεθεί προς ψήφιση στη Βουλή.


http://likio.gr/

Λίγα λόγια για το ΝΕΟ ΛΥΚΕΙΟ: Κατ΄ αρχάς, είναι σχεδιασμένο στο πόδι και ακολουθεί την τακτική του «ράβε –ξήλωνε». Είχαν δηλώσει ότι θα ανακοινωθεί τον Οκτώβρη του 2011, για να «μην αιφνιδιαστούν» οι μαθητές της Α΄ Λυκείου. Η ανακοίνωση αναβλήθηκε για το Νοέμβρη, μετά για το Δεκέμβρη, μετά για τον Ιανουάριο του 2012. Τώρα, λέει, θα αφορά πλήρως τη Γ΄ Γυμνασίου ενώ για τη φετινή Α΄ Λυκείου « θα ισχύσει μεταβατικό σύστημα» (με άλλα λόγια, οι μαθητές της Ά Λυκείου θα είναι τα «πειραματόζωα», μια και ούτε τα προγράμματα σπουδών για τα μαθήματα Β΄ και Γ΄ Λυκείου έχουν διαμορφωθεί ακόμα ενώ για τα αντίστοιχα βιβλία ούτε λόγος!!!).
 Στην ανακοίνωση αναφέρεται επίσης ότι: « Ο προσδιορισμός της εξεταστέας ύλης που έχει μόνο θεματικό προσδιορισμό (π.χ. μηχανική στερεού σώματος, οπτική, κτλ) και όχι προσδιορισμό σελίδων. Η εξέταση θα αφορά στην αξιολόγηση γνώσεων, δεξιοτήτων και στάσεων.» Αυτό μπορεί να φαίνεται ωραίο σε όσους δεν έχουν εκπαιδευτική εμπειρία, θα δημιουργήσει όμως ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΑΓΧΟΣ στους μαθητές μια και η ΥΛΗ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΩΣ ΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΗ και φυσικά δε θα περιλαμβάνεται στα σχολικά εγχειρίδια αλλά θα ξαναγυρίσουμε στην τραγελαφική εποχή του 70, όπου τα σχολικά βιβλία εκείνης της εποχής δεν είχαν καμία σχέση με την ύλη των πανελλαδικών εξετάσεων και για να περάσεις στο πανεπιστήμιο έπρεπε να διαβάζεις από τεράστια εξωσχολικά βιβλία Φυσικής, Μαθηματικών, Αρχαίων κτλ (οι παλαιότεροι θα θυμούνται τους τόμους Φυσικής του Περιστεράκη, τη Γεωμετρία του Τόγκα, την Άλγεβρα και την Τριγωνομετρία του Πάλλα κτλ). Αυτό συνεπάγεται ΤΕΡΑΣΤΙΑ έξοδα για τη χειμαζόμενη ελληνική οικογένεια τόσο σε βιβλία αλλά πολύ περισσότερο σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα, ασύγκριτα μεγαλύτερο άγχος και ανασφάλεια για τους μαθητές.
 Τελειώνοντας, θα ήθελα να πω ότι αν το καλοσκεφθεί κανείς το πρόβλημα δεν είναι εκπαιδευτικό αλλά κοινωνικό και πολιτικό. Σε ένα σωστό πολιτικό και κοινωνικό σύστημα, ο μαθητής θα έπρεπε να τελειώνει ένα πρακτικό, ευχάριστο και δημιουργικό σχολείο, βιώνοντας πραγματικά την εφηβική ζωή και έχοντας τις απαραίτητες γνώσεις και δεξιότητες ΝΑ ΕΡΓΑΣΤΕΙ σε μια κοινωνία, η οποία θα του προσέφερε ποικιλία εργασιακών επιλογών χωρίς να είναι ανάγκη να πάει στο πανεπιστήμιο. Στο πανεπιστήμιο θα έπρεπε να πηγαίνουν εκείνοι, οι οποίοι θα είχαν το μεράκι να ασχοληθούν με την επιστήμη και όχι να βλέπουν τα ΑΕΙ ως επαγγελματική διέξοδο. Αντί για αυτό και για άλλη μια φορά, ανακατεύεται η «εκπαιδευτική τράπουλα» ώστε να δημιουργηθούν νέα «φίλτρα» και «εμπόδια» στην πορεία των νέων μας για μια θέση στον ήλιο (πανεπιστήμιο) και επίσης για άλλη μια φορά η τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι προνόμιο αυτών, οι οποίοι θα ξοδέψουν τα περισσότερα…
 επίσης, εξοβελίζει μαθήματα πιο πολύ για να μειώσει τους διορισμούς σε  ''δευτερεύουσες ειδικότητες'', (θεολόγοι)........κι όχι γιατί θέλει να τους ελαφρώσει το πρόγραμμα.
Λέει, ''Σε κάποια μαθήματα επιλογής, εισάγονται τα αντίστοιχα «μαθήματα εμβάθυνσης», προκειμένου για βασικά γνωστικά αντικείμενα με κομβική σημασία για την πρόσβαση των μαθητών στην επόμενη εκπαιδευτική βαθμίδα''
 Έτσι, αφενός μέσω της μείωσης του σημερινού αριθμού των διδασκόμενων μαθημάτων, και, αφετέρου, μέσω της προσφοράς μαθημάτων εμβάθυνσης (πάντα κατ’ επιλογήν) στα επιθυμητά γνωστικά αντικείμενα, δίνεται μέσα στο σχολείο υπερεπαρκής χρόνος, για να αφομοιωθεί η ύλη και να μειωθεί η εξάρτηση από το φροντιστήριο. Για παράδειγμα, ο μαθητής της Γ' Λυκείου, που διδάσκεται 5 ώρες Μαθηματικά στη σημερινή Θετική ή στην Τεχνολογική κατεύθυνση, με το νέο σύστημα θα διδάσκεται συνολικά 7 ώρες Μαθηματικά, οι οποίες θα μπορούν να αυξηθούν και σε 9, εάν έχει επιλέξει και το αντίστοιχο μάθημα εμβάθυνσης. Ανάλογη αύξηση θα ισχύσει και για τα άλλα μαθήματα.
δηλαδή μιλάμε για την απόλυτη εξάρτηση της λυκειακης βαθμίδας από τις εξετάσεις για το πανεπιστήμιο . Έτσι το λύκειο μεταμορφώνεται σε απόλυτο προθάλαμο του πανεπιστημίου
 

Η πρόταση του υπ. Παιδείας (Επιστημονικής Επιτροπής) για τo Νέο Λύκειο και το σύστημα πρόσβασης στην Tριτοβάθμια Eκπαίδευση

http://www.esos.gr/δημοσια-εκπαιδευση/δευτεροβάθμια/item/27251-η-πρόταση-του-υπ-παιδείας-για-τo-νέο-λύκειο-και-το-σύστημα-πρόσβασης-στην-tριτοβάθμια-eκπαίδευση.html

Αξιότιμη κυρία ****** (Σχολική Σύμβουλος),

  Ονομάζομαι Κ***** Μ******, εργάζομαι στο δημοτικό σχολείου του ***** και διδάσκω στα δύο τμήματα της πέμπτης δημοτικού με το σύστημα της ετεροδιδασκαλίας. Από τα τέσσερα χρόνια που υπηρετώ στην Κρήτη τυχαίνει τα τρία να βρίσκομαι εντός της περιφέρειάς σας, όχι συμπτωματικά καθώς τυγχάνετε της μεγάλης εκτίμησής μου παρακολουθώντας το αξιόλογο και ουσιαστικό έργο σας. Μου ζητήσατε να συμπληρώσω μία φόρμα με τις επιθυμίες μου όσον αφορά τα γνωστικά πεδία στα οποία θα ήθελα να επιμορφωθώ. Με αφορμή αυτήν την αίτηση για τις επιμορφωτικές μου ανάγκες παίρνω την ευκαιρία να σας εκθέσω μερικές από τις σκέψεις μου. Τόσα χρόνια, είμαι βέβαιη, πως έχετε ακούσει μερικές εκατοντάδες ιστορίες μαθητών, θα ήθελα όμως στις επόμενες σειρές να αναγνώσετε και τη δική μου ιστορία. Γνωρίζω πως δε σας αφορά ουσιαστικά, θα σας βοηθήσει όμως να κατανοήσετε πως αισθάνομαι αυτήν την στιγμή όσον αφορά τις επιμορφωτικές μου αυτές ανάγκες.          Πριν από τέσσερα χρόνια, όπως σας προανέφερα, προσγειώθηκα με ένα αεροπλάνο που ξεκινούσε από τη Θεσσαλονίκη στο Ηράκλειο Κρήτης. Παρουσιάστηκα στην πρωτοβάθμια προσπαθώντας να κρύψω τα συναισθήματά μου καθώς άφησα πίσω την οικογένειά μου και τους κοντινούς μου ανθρώπους που με συνόδευαν για μια ζωή. Ήμουνα μόνη σε έναν ξένο τόπο που για πρώτη φορά ερχόμουνα και όχι από επιλογή. Δεν έπρεπε, όμως να παραπονιέμαι: ο κλάδος είχε ανοίξει, οι δάσκαλοι διορίζονταν άμεσα, ο μισθός υπερβολικά ικανοποιητικός για τη μεσαία αστική τάξη που ανήκει η οικογένειά μου. Τοποθετήθηκα στο δημοτικό σχολείο ******, μετά από δυο βελτιώσεις θέσεων, οπότε έπρεπε και να χρωστώ τη βαθύτατη ευγνωμοσύνη στους συνδικαλιστές που γνώρισα στα σκαλιά της πρωτοβάθμιας και με "γλίτωσαν” από τα δημοτικά σχολεία του νομού που απέχουν περισσότερο από 60 χιλιόμετρα από το Ηράκλειο και με εφοδίαζαν με 2 μόρια. Ο πρώτος χρόνος ήταν εξαιρετικά δύσκολος, ήταν ο χρόνος προσαρμογής. Παρόλα αυτά οπλίστηκα με όλη μου τη θετική ενέργεια και με  αισθήματα αισιοδοξίας. Ήμουνα υγιής και είχα μια δουλειά με ικανοποιητικό μισθό...          Παρουσιάστηκα διαδοχικά στο δημοτικό σχολείο του **** τη δεύτερη χρονιά -  η συνεργασία μας συνεχίστηκε- μετά ήρθε ο διορισμός μου στο δημοτικό σχολείο της ***** και μαζί με αυτόν ένα νομοσχέδιο που υπαγορεύει πως ο νεοδιόριστος παραμένει για το χρονικό διάστημα των τριών ετών στον τόπο διορισμού του για  λόγους που ποτέ δεν κατανοήσαμε. Έτσι, φέτος επέστρεψα στον **** καθώς είναι ένα σχολείο που το πόνεσα και το αισθάνθηκα ένα κομμάτι μου. Το μόνο που δεν άλλαξε αυτά τα τέσσερα χρόνια ήταν οι στόχοι και τα όνειρά μου. Κατεβαίνοντας στην Κρήτη είχα στόχο να μη σταματήσω ποτέ να διευρύνω τις γνώσεις μου, να ψάχνω νέους δρόμους, νέες παιδαγωγικές μεθόδους. Είχα και εξακολουθώ να έχω όνειρο ένα μεταπτυχιακό και ένα διδακτορικό επάνω στο επάγγελμά μου. Το Ηράκλειο σαν τόπος δυστυχώς δε μου επιτρέπουν να τα υλοποιήσω αυτά. "Δεν πειράζει” λέω κάθε χρόνο "του χρόνου... του χρόνου θα το κάνεις. Ποιος ξέρει, ίσως του χρόνου να είσαι και πιο κοντά στην οικογένειά σου”. "Θα έρθει μια χρονιά που το δώρο Χριστουγέννων ή το δώρο Πάσχα δε θα χρειαστεί να το δώσεις στα αεροπορικά εισιτήρια για να είσαι στο πλάι της οικογένειάς σου εκείνες τις μέρες...”. Τέτοιες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό μου τα τρία αυτά χρόνια.          Μέχρι φέτος. Ξαφνικά μου ανακοινώνεται πως ο μισθός μου πέφτει στα 620 ευρώ το μήνα. Ακριβώς το μισό από αυτό που ξεκίνησα. Με αυτά τα χρήματα, πρέπει αυτή τη στιγμή να πληρώσω ένα σπίτι των 300 ευρώ που νοίκιασα για να είμαι εδώ, πρέπει να πληρώσω μία δόση αυτοκινήτου που πήρα για να μεταφέρομαι στα σχολεία που με έχουν στείλει, μία δόση δανείου, τις βενζίνες μου για να πηγαινοέρχομαι στον τόπο που υπηρετώ, τους λογαριασμούς μου και τέλος... να ζήσω. Αφήνω τα συμπεράσματα σε εσάς. Όταν σκέφτομαι πως μια πωλήτρια γνωστής αλυσίδας ρούχων πληρώνεται με 800 ευρώ το μήνα, όταν σκέφτομαι πως αν βγω στο ταμείο ανεργίας και γυρίσω στον τόπο μου θα ζω πιο άνετα, κατανοείτε με τι αισθήματα γεμίζει η ψυχή μου. Αυτό το επάγγελμα δυστυχώς δε μπορεί να γίνει με αυτόν τον μισθό. Ντρέπομαι που δεν έχω τα χρήματα να αγοράσω μπογιές και μολύβια ή τα υλικά για τα πειράματα των μαθητών μου. Ντρέπομαι που μπαίνω με σκυθρωπό ύφος στην τάξη, ντρέπομαι που αυτά τα μάτια με αντικρύζουν κάθε μέρα προβληματισμένη και με ρωτάνε τί έχω... "Πρώτα ο μαθητής”, διατυμπάνιζε το υπουργείο παιδείας πριν ένα δυο χρόνια. Πώς θα είναι καλά ο μαθητής αναρωτιέμαι, αν ο εκπαιδευτικός είναι έτσι όπως είναι τώρα; Με τι διάθεση θα διορθώνω τα γραπτά των παιδιών μου σε καθημερινή βάση; Με τι διάθεση θα ετοιμάζω το μάθημα της επόμενης ημέρας; Πώς θα αισθάνομαι δημιουργική, πώς θα προσπαθώ για το καλύτερο κάθε μέρα, πώς θα έχω όρεξη να επιμορφωθώ από τη στιγμή που δε θα ξέρω αν θα έχω να φάω την επόμενη μέρα χωρίς υπερβολές;...          Είμαι 26 χρονών, έχω τελειώσει δύο ανώτερες σχολές, μιλάω τρεις γλώσσες, κάνω συλλογή από βεβαιώσεις παρακολούθησης σεμιναρίων, ενημερώνομαι συνεχώς για τα παιδαγωγικά δρώμενα και πιστεύω πως αξίζω κάτι καλύτερο. Είμαι 26 χρονών, δεν έχω οικογένεια και δεν έχω σκοπό να κάνω για τα επόμενα χρόνια με τα παρόντα δεδομένα. Είμαι 26 χρονών και δε μπορώ να συντηρήσω τον εαυτό μου. Είμαι 26 χρονών και νιώθω ήδη απογοητευμένη από το επάγγελμά μου και τον κλάδο μου. Είμαι 26 χρονών και αρχίζω να κατανοώ τα καταθλιπτικά, τα άδεια βλέμματα συναδέλφων με πολλά χρόνια προϋπηρεσίας. "Δε μπορεί να ξεκίνησαν με αυτά τα κενά βλέμματα!” σκεφτόμουνα... Λίγο νωρίς δεν είναι για να τους καταλαβαίνω; Είμαι 26 χρονών και νιώθω ήδη κουρασμένη...          Θα μου πείτε πως πρέπει να αισθάνομαι τυχερή, πως έχω μία μόνιμη θέση που πολλοί θα ζηλεύανε, πως στέκονται στην ουρά του πίνακα εκατοντάδες συνάδελφοι και περιμένουν καρτερικά το διορισμό τους, θα μου πείτε πως πολλοί θα ζηλεύανε τη μονιμότητα της θέσης μου, πως είμαι μόνη μου, φαντάσου κάτι άλλους που έχουν και οικογένειες να θρέψουν... Θα μου πείτε πως η δημιουργικότητά μου δεν έχει να κάνει με τις χρηματικές απολαβές... Γνωρίζω αρκετά καλά τα επιχειρήματά σας. Όταν, όμως, φτάνει κανείς στο σημείο της επιβίωσης κανένα επιχείρημα δεν του φαίνεται ικανοποιητικό. Όταν όλοι αυτοί οι συνάδελφοι έρθουν στη θέση μου, ούτε αυτών θα τους φαίνεται κάτι αρκετό. Κάποιος πρέπει να μιλήσει πριν από αυτούς για αυτούς. Κάποιοι πρέπει να διαβάσουν αυτές τις σειρές κι ας βρισκόμαστε όλοι μέσα σ' ένα γενικό χάος...          Συγχωρέστε με για την αγανάκτησή μου. Σε διαφορετική περίπτωση θα σας έγραφα πάρα πολλές ιδέες μου για γνωστικά πεδία στα οποία θα ήθελα να επιμορφωθώ. Τα όνειρά μου για επιπλέον μόρφωση είναι ακόμα καρφωμένα στο μυαλό μου, γιατί είναι το μόνο που δε μπορούν να μου πάρουν. Όλα τα άλλα τα έχουν κατασχέσει...           Σας ζητώ συγνώμη ειλικρινά που τυχαίνει να είστε εσείς ο αποδέκτης αυτών των σκέψεων, όμως τις τελευταίες εβδομάδες με πνίγουν και έπρεπε με κάποιο τρόπο να βγουν.  Γνωρίζω πως δεν είστε η αρμόδια για τέτοια ζητήματα, όταν όμως μου ζητήθηκε να συμπληρώσω αυτήν την φόρμα χαμογέλασα πικρά. Ένιωσα πως κανείς με  καταλαβαίνει. Ξέρω πως θα έχετε ένα σωρό απαντήσεις και επιχειρήματα, δε θα λύσουν όμως το βιοποριστικό μου πρόβλημα. Θα μείνουν ιδέες και επιχειρήματα.           Γνωρίζω πως θα περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να επιστρέψω κοντά στην οικογένειά μου, γνωρίζω πως δε θα μαζέψω ποτέ τα μόρια για να μετατεθώ έστω σε κάποια πόλη της Β. Ελλάδας αν συνεχίσω να υπηρετώ σε αυτόν τον νομό, γνωρίζω πως το μεταπτυχιακό και το διδακτορικό μου θα πάρουν χρόνια μέχρι να υλοποιηθούν, γνωρίζω πως θα περιπλανιέμαι για πολύ καιρό ακόμα μέχρι να βρω τη βάση μου. Όχι υπό αυτές τις συνθήκες όμως. Αυτό δεν το περίμενα ποτέ...           Μη μου ζητάτε, επομένως, να σας γράψω σε τι θα ήθελα να επιμορφωθώ. Άλλοι είναι αυτοί που πρέπει να επιμορφωθούν σχετικά με το ποιο είναι το αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο ενός εκπαιδευτικού, ενός ατόμου που μεταλαμπαδεύει γνώσεις, αξίες, τρόπους συμπεριφοράς υπό πολύ δύσκολες συνθήκες...                                                                 
 
 
Κ*****  Μ***** - Εκπαιδευτικός

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΤΗΣ Π.Ε.Α.Ε. ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ – ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΙΣ 30ΓΕΝΑΡΗ
 
Μετά από γενική συνέλευση στις 22 Γενάρη αποφασίσαμε τη συμμετοχή μας στην κινητοποίηση που είχε προκηρυχθεί από τον ΠΕΣΥΘ και άλλους συλλόγους για το θέμα της θεατρικής αγωγής, στηρίζοντας τα αιτήματα των συναδέλφων, αλλά και προτάσσοντας συνολικά ζητήματα γύρω από την αδιοριστία και την ελαστική εργασία σε όλους τους κλάδους. Γιατί ακριβώς πιστεύουμε ότι η δική μας η ανεργία και η υποαπασχόληση είναι αιτία και αποτέλεσμα του σχεδίου διάλυσης της δημόσιας, δωρεάν εκπαίδευσης. Η κινητοποίηση ήταν δυναμική και παρόλο το τσουχτερό κρύο αποδείξαμε ότι πλέον για εμάς δεν υπάρχουν αντίξοες συνθήκες αγώνα, αλλά μόνο αντίξοες συνθήκες εργασίας. Μετά από αρκετή ώρα και παζάρια για το πόσοι φορείς συμμετείχαμε στην κινητοποίηση, εκπρόσωποι της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας δέχτηκαν να μας συναντήσουν και όπως φάνηκε εκ του αποτελέσματος, απλώς και μόνο για να βγάλουν την υποχρέωση και να μην κακοχαρακτηριστούν. Παρόντες από πλευράς Υπουργείου ήταν ο Ειδικός Γραμματέας, Μ. Κοντογιάννης, οι σύμβουλοι του γραφείου Υπουργού, Υφυπουργού και Γενικού Γραμματέα, κα Μπούντα, κα Ζνέλη και κ. Σηφακάκης. Αναλυτικότερα, λοιπόν:

Θεατρική αγωγή: Αν και διαρκώς επαναλαμβανόταν ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, οι πύρινοι λόγοι για τη σημασία του μαθήματος καμία ανησυχία δεν εξάλειψαν, αφού δικαιολογήθηκε ακόμα και η διδασκαλία του μαθήματος και από άλλες ειδικότητες με το αιτιολογικό ότι δεν υπάρχουν σε κάποια μέρη άλλοι εκπαιδευτικοί. Αλήθεια, πότε μηδένισαν οι πίνακες και δεν το καταλάβαμε, κανείς δε μας απάντησε. Η δέσμευση ότι το Θέατρο θα παραμείνει στην εκπαίδευση με το μοντέλο των 961 Δημοτικών Σχολείων με Ε.Α.Ε.Π. και ότι δεν συμπεριελήφθη στο ΦΕΚ για την πιλοτική εφαρμογή των νέων προγραμμάτων σπουδών εκ παραδρομής, καμία σιγουριά δεν εμπνέουν. Η δε υπόσχεση για σύσταση κλάδου και μάλιστα με βάση το παράδειγμα της πληροφορικής δε δημιουργεί καμία ελπίδα για νέους διορισμούς, όταν ήδη έχει ανακοινωθεί το πάγωμα αυτών, όταν το παράδειγμα της πληροφορικής αφορά μόνο μόνιμους εκπαιδευτικούς μέσω μετάταξης, όταν ακόμα και ο ίδιος ο ειδικός γραμματέας είπε ότι σημασία έχει η ίδρυση του κλάδου για όποτε γίνει διαγωνισμός. Στη δε ρητορική ερώτηση που μας τέθηκε για το αν θεωρούμε ότι υπάρχουν πλεονάζοντες θεατρολόγοι στη δευτεροβάθμια νομίζουμε πως η διατήρηση του μαθήματος μόνο σε επίπεδο project δίνει και την απάντηση. Τέλος και ίσως ακόμα πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι δεν υπήρξε καμία προοπτική και απάντηση από πλευράς του Υπουργείου για το τι θα γίνει μετά τη λήξη του ΕΣΠΑ. Η τύχη της δεύτερης ξένης γλώσσας είναι κακός οιωνός

Διορισμός διοριστέων από το 2008: Ο εκπρόσωπος του Υπουργείου απάντησε μόνο για τους συναδέλφους από ΑΣΕΠ (60%) και από προϋπηρεσία (40%) ότι εκκρεμεί η Υπουργική Απόφαση για παράταση μεταβατικής για όλες τις ειδικότητες, αλλά ο ίδιος δήλωσε ότι δεν μπορεί να μιλήσει ούτε για αριθμό διορισμών το σχολικό έτος που έρχεται.

Μισθοδοσία αναπληρωτών: Για το θέμα των 8μηνων συμβάσεων μας απαντήθηκε ότι αυτή τη στιγμή το Υπ. Παιδείας μελετά τι ζητά το Υπ. Εσωτερικών και δεν υπήρξε καμία δέσμευση ότι η συζήτηση αυτή δεν αφορά και τη φετινή χρονιά. Για τα δε μισθολογικά, τόσο για το ΜΚ όσο και για την ένταξη των αναπληρωτών ΕΣΠΑ στο ενιαίο μισθολόγιο η απάντηση ήταν αποστομωτική… Δε γνωρίζουμε! Ακόμα και όταν αναρωτηθήκαμε πώς είναι δυνατόν εφόσον η νομοθεσία δεν έχει αλλάξει να μην προσμετρείται για πρώτη φορά φέτος η προϋπηρεσία μισθολογικά για τους αναπληρωτές, και πάλι δεν πήραμε απάντηση. Το ίδιο έγινε και σε σχέση με το ΕΣΠΑ που παρόλο που μιλήσαμε για παραβίαση σύμβασης, για περικοπές σε προεγκεκριμένα χρήματα απάντηση δεν πήραμε.

Ειδική αγωγή και προσλήψεις: Οι εκπρόσωποι της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου δήλωσαν την επιθυμία τους να διεξαχθεί ο διαγωνισμός για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, όχι, όμως, και τη σιγουριά τους. Όταν δε ρωτήθηκαν διευκρινήσεις για τα όσα αναφέρθηκαν για τις ειδικότητες ΠΕ02 και ΠΕ03 στην ειδική αγωγή και πιθανή συμμετοχή τους σε διαγωνισμό δεν εισήλθε κανείς σε λεπτομέρειες, αφού απλώς, όπως ειπώθηκε, ήταν μία ιδέα… Ακόμα κι όταν προσπαθήσαμε να μιλήσουμε για τον ορισμό οργανικών κενών καμία κουβέντα δεν έγινε παρά μόνο η δήλωση ότι όπως έγινε στην πρωτοβάθμια με τον ίδιο τρόπο ίσως θα μπορούσε να γίνει και στη δευτεροβάθμια, συνεχίζοντας στην πραγματικότητα μία κοροϊδία που δεν ορίζει νέες θέσεις, αλλά τις αφαιρεί από κάποιους για να τις δώσει κάπου αλλού.

Σε προηγούμενες συναντήσεις όποιοι κι αν ήταν οι εκπρόσωποι της ηγεσίας του Υπουργείου (ακόμα και οι ίδιοι) υπήρχε μία συζήτηση, χωρίς βέβαια κανένα αποτέλεσμα. Η φράση «δεν ξέρω» ακούστηκε πολλές φορές. Κι αν υποθέσουμε ότι δεν ήταν ενήμεροι οι υπεύθυνοι του Υπουργείου για την παρουσία μας –αν και αυτή είναι δημοσιευμένη τουλάχιστον μία βδομάδα– αναρωτιόμαστε πώς είναι δυνατόν να μη γνωρίζουν ούτε τόσες γραπτές ερωτήσεις που έχουμε καταθέσει. Για την πραγματικότητα του σχολείου ούτε λόγος. Όσο για την τουλάχιστον κυνική δήλωση, «εμείς έχουμε πρόθεση το θέμα είναι αν θα μας αφήσουν η τρόικα και το Μνημόνιο», θέλουμε απλώς να πούμε ότι δεν είμαστε εμείς που ψηφίσαμε και στηρίζουμε αυτήν την πολιτική, αλλά εσείς. Ως εκ τούτου διαβάστε και εσείς τι ψηφίσατε, τι υποστηρίζετε και τι νομοθετείτε μαζί με την τρόικα ή μάλλον καλύτερα υπό την καθοδήγησή της και οι απαντήσεις θα είναι ευκολότερες…

Δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό από εσάς ούτε από οποιονδήποτε μας συναντούσε. Και είναι αυτός ο λόγος που δε θα σταματήσουμε εδώ. Όχι γιατί δεν απαντήθηκαν τα ερωτήματά μας, αλλά γιατί οι απαντήσεις και τα όσα μας κρύβετε δεν συνάδουν με αυτό που εμείς υπερασπιζόμαστε• Δημόσιο δωρεάν σχολείο για όλους, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, αξιοπρεπή ζωή. Χαιρετίσματα, λοιπόν, στην εξουσία. Εμείς κρατάμε την ουσία και συνεχίζουμε…

Όλοι και όλες στη συνέλευση αδιόριστων, ωρομίσθιων, αναπληρωτών την Κυριακή,5/2, 6μμ