PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

@istoriesgiaagrious

Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί πρέπει να είστε τόσο ειρωνικός.
Εξέφρασα την άποψή μου.
Αν ήθελα να 'φάω τον δάσκαλο' θα το είχα κάνει χωρίς καν να μπω στο φόρουμ σας, και χωρίς να ζητήσω την άποψη των εκπαιδευτικών. Και μάλιστα, μετά από παρότρυνση συναδέλφων σας, δεν έχω μιλήσει ακόμη ούτε στην διευθύντρια ούτε στον ίδιο τον εκπαιδευτικό γιατί περιμένω να δω μήπως μεταβληθεί η κατάσταση μετά από παράπονα που έχει εκφράσει άλλος γονιός.
Κανείς γονιός δεν έχει καμία διάθεση να 'τρώει' δασκάλους. Τουλάχιστον δεν είμαι ένας από αυτούς. Το μόνο μου 'έγκλημα' είναι ότι νοιάζομαι για τα παιδιά μου, για την παιδεία τους (και όχι μόνο την εκπαίδευσή τους) και για το μέλλον τους. Και επειδή παλεύω με την γυναίκα μου πάρα πολύ στο σπίτι πάνω σε αυτά τα θέματα, θεωρώ ότι είναι δικαίωμά μου αλλά κυρίως υποχρέωσή μου να απαιτήσω και στο σχολείο να γίνεται σωστή δουλειά.

Στο θέμα των παιχνιδιών με καλύπτει πλήρως η τοποθέτηση του sakis79: Παιχνίδια στο σχολείο μπορεί να παίζει το παιδί, άλλα κατά τη γνώμη μου μόνο εκπαιδευτικού περιεχομένου και με την επίβλεψη και καθοδήγηση του εκπαιδευτικού. Αν θέλει να παίξει παιχνίδια για να περάσει την ώρα του ας το κάνει στο σπίτι ή στο διάλειμμα... όχι όμως την ώρα του μαθήματος.

Προφανώς δεν ζήτησα να μάθει τα πάντα το παιδί ούτε να κάνει PHD. Ζήτησα να μάθει κάτι χρήσιμο, και κυρίως να μην πάνε χαμένες οι ώρες του μαθήματος αυτού.

Συμφωνώ απόλυτα ότι το υπουργείο φάνηκε απροετοίμαστο. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως άλοθι για να μην κάνει σωστά την δουλειά του ο εκπαιδευτικός.

Με ρωτήσατε αν μπαίνω στο Facebook από την δουλειά μου ... Όχι δεν μπαίνω γιατί η εταιρεία το έχει κομμένο. Μπαίνω όμως στο μέηλ μου και διαβάζω τις ειδήσεις στην ώρα της δουλειάς μου όταν έχω χρόνο. Αξιολογούμαι 2 φορές τον χρόνο και από την απόδοσή μου εξαρτάται η αύξηση του έτους, δίνω λεπτομερή ανάλυση σε τί έχω ασχοληθεί κάθε μήνα, και όταν πρωτοπήγα στην δουλειά μου πριν 16 χρόνια, με έστειλαν και κολύμπησα στα βαθιά. Πήγα σε πελάτες για να εγκαταστήσω λογισμικά χωρίς να ξέρω καλά καλά τί έπρεπε να κάνω και επιβίωσα και έμαθα και προχώρησα. Ήταν δική μου επιλογή, όπως είναι και δική σας το να επιλέξετε να διδάξετε σε παιδιά του δημοτικού. Δεν νομίζω να σας υποχρέωσε κανείς. Θα μπορούσατε κάλλιστα να δοκιμάσετε στον ιδιωτικό τομέα (όχι στην εκπαίδευση αλλά σε τμήμα πληροφορικής) για να δείτε πόσα manual θα βρείτε μπροστά σας έτοιμα αραδιασμένα με step by step πληροφορίες για το πώς να κάνετε την δουλειά σας. Ενδεχομένως κανένα. Στην καλύτερη περίπτωση θα σας ζητηθεί να υποστηρίξετε ένα μισοτελειωμένο πρόγραμμα που παράτησε ο προηγούμενος χωρίες οδηγίες, χωρίς διαδικασίες και θα πρέπει να το υποστηρίξετε και να το ολοκληρώσετε σε ατέλειωτα ξενύχτια.

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας για τη 'χώρα τσίρκο, όπου τίποτα δε λειτουργεί με αξιοπρέπεια ούτε οι ιδιωτικές εταιρείες ούτε το δημόσιο', συγχωρέστε όμως αλλά δεν είναι δική μου δουλειά να λύσω το πρόβλημα. Αν μη τι άλλο, δική μου δουλειά είναι να βεβαιώσω ότι το παιδί μου θα γίνει σωστός άνθρωπος ούτως ώστε κάποια στιγμή η νέα γενιά να διορθώσει όλο αυτό το τσίρκο. Διαιωνίζοντας όμως μία κατάσταση όπου όλοι τα περιμένουν όλα έτοιμα στο πιάτο τους, και τα παιδιά μαθαίνουν ότι είναι λογικό και αναμενόμενο 2 ώρες την βδομάδα αντί για μάθημα να σερφάρουν ανεξέλεγκτα στο ίντερνετ τότε σίγουρα τίποτα δεν θα αλλάξει ποτέ. Ας αρχίσουμε τουλάχιστον να δίνουμε τις σωστές αρχές στα παιδιά μας για να έχουμε κάποια ελπίδα.

Αν μη τι άλλο, οι απαντήσεις και οι αναζητήσεις των συναδέλφων σας σε αυτό το φόρουμ είναι απόδειξη ότι με λίγη θέληση μπορούν να γίνουν πολλά μέσα στην τάξη. Αν θα κουραστούν, προφανώς. Υπάρχει κάτι που δεν γίνεται χωρίς κόπο ?

Τέλος, όσον αφορά το ότι τόλμησα να εκφράσω παράπονο, μόνο 18 (!!!!) μέρες μετά την έναρξη των σχολείων, μέχρι πότε προτείνετε να περιμένω μέχρι να δω αν ο δάσκαλος αυτός σκοπεύει να κάνει δουλειά ή όχι. Και γιατί οι υπόλοιποι εκπαιδευτικοί σε αυτό το φόρουν ασχολούνται με το θέμα μόνο λίγες μέρες μετά την έναρξη των μαθημάτων ?

Η χώρα δεν είναι μίζεροι. Κάποιοι άνθρωποι είναι μίζεροι που αντί να προσπαθήσουν να αντιμετωπίσουν με δημιουργικό τρόπο τα προβλήματα που υπάρχουν μπροστά μας, απλά γκρινιάζουν και απαιτούν κάποιος άλλος να τους λύσει ως δια μαγείας το πρόβλημα.

Σας ευχαριστώ και με συγχωρείτε αν έκανα σχετική 'κατάληψη' στο φόρουμ σας.

Χαίρεται. Είμαι γονιός και παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον την συζήτηση για την πληροφορική. Και συγχαίρω τους εκπαιδευτικούς που δείχνουν ζήλο και διάθεση να δώσουν αξία σε αυτό το μάθημα και να μην το καταντήσουν ως μία ώρα παιχνιδιού που κανείς δεν σέβεται. Ειδικά μια και δεν έχετε μεγάλη υποστήριξή από το υπουργείο και πολλά σχολεία δεν έχουν το απαιτούμενο υλικό.

Θα ήθελα και την συμβουλή σας. Έχω δύο παιδιά στο δημοτικό. Το μικρό που πηγαίνει δευτέρα, κάνει κάποια θεωρία και μετά ζωγραφίζουν στον υπολογιστή. Ρώτησαν τον δάσκαλο αν μπορούν να παίξουν και τους είπε όχι. Στην τετάρτη όμως που πηγαίνει ο μεγάλος, από ότι μου έχει μεταφέρει το παιδί (και έχω διασταυρώσει και με άλλους γονείς), κάνουν ελάχιστά πράγματα (π.χ. σήμερα απλά άλλαξαν την φωτογραφία - ίσως να εννοεί το wallpaper) και μετά τους αφήνει να κάνουν ότι θέλουν στο ίντερνετ (όπου κάποια βλέπουν Πάτυ από το σάιτ του Μέγκα, σήμερα κάποια άλλα έβαλαν τραβούδια της Πάτυ στο youtube κλπ). Αναφέρω ειδικά την Πάτυ γιατί συγκεκριμένα εμείς στο σπίτι δεν αφήνουμε τα παιδιά μας να το παρακολουθούν και καταντήσαμε να ασχολούνται στο σχολείο...

Σκέφτομαι να μιλήσω στην διευθύντρια του σχολείου για το θέμα αυτό. Γιατί ως γονέας (και ειδικά εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα που χρησιμοποιώ συνεχώς υπολογιστές) το θεωρώ αδιανόητο την σημερινή εποχή όπου όλοι αναγνωρίζουμε την ανάγκη να έχει κάποιος γνώσεις υπολογιστή, για πρώτη φορά το σύστημα παιδείας (με τον ανεπαρκή τρόπο έστω που το κάνει), να δίνει την δυνατότητα τα παιδιά μας να πάρουν κάποια εφόδια, και αντ'αυτού να κάθονται να βλέπουν βίντεο και τραγουδάκια. Σε σχολείο που διαθέτει αίθουσα υπολογιστών, σύνδεση στο ίντερνετ κλπ. Εν πάση περιπτώση, το θεωρώ γενικώς αδιανόητο ένα παιδί κατά την διάρκεια μαθήματος να παίζει όχι γιατί το παιχνίδι χρησιμοποιείτε ως εργαλείο αλλά γιατί ο εκπαιδευτικός δεν θέλει, δεν έχει διάθεση, δεν θεωρεί ότι οφείλει να ασχοληθεί με αυτό που αποτελεί την εργασία του.

Ευχαριστώ για τα σχόλιά σας και την συμβουλή σας.

Παράθεση από: iLLuSioN στις Ιουλίου 13, 2010, 05:29:43 pm

Με όλο το σεβασμό, προσωπικά διαφωνώ σε αρκετά θέματα που θέτετε ως ζητήματα. Πέρα απο το γεγονός ότι τα περισσότερα είναι αποσπάσματα από το αντίστοιχο δελτίο τύπου της ΔΟΕ άρα πως την καλείτε να πάρει θέση... επιπλέον κατανοώ πλήρως την ανησυχία για αγγλικά ή υπολογιστές αλλά εγώ σας θέτω το ερώτημα, στο οποίο και ουσιαστικά διαφωνώ μαζί σας. Η διδασκαλία των συγκεκριμένων μαθημάτων καθώς και της μουσικής, γυμναστικής κτλ θα γινόταν καλύτερα εφόσον γινόταν από το δάσκαλο ώστε να μην  υπονομευθεί, όπως λέτε,  η αναγκαία οικειότητα και εμπιστοσύνη μεταξύ εκπαιδευτικού και μαθητή. Αφήστε με να έχω τις αμφιβολίες μου στο αν θα γινόταν σωστά το μάθημα όπως επίσης στο κατά πόσο επηρεάζει τα παιδιά, τα οποία ήδη έχουν ξεκινήσει την διαδικασία κοινωνικοποίησης απο τα τρία τους χρόνια...

Καταρχήν θα μου επιτρέψεις να σου πω οτι το κείμενο μας δεν εχει καμία σχέση με την ΔΟΕ[που απο οτι ξέρουμε εκτός απο ενα τυπικό χαρακτηριστικό για αυτήν δελτίο τύπου..]δεν έχει κάνει καμία ενέργεια για το συγκεκριμένο θέμα,ούτε καν μια ενημέρωση των εκπαιδευτικών...και η αναφορά μας σε αυτήν γίνεται για αυτόν τον λόγο..γιατί οι περισότεροι δάσκαλοι που έχουμε συζητήσει μαζί τους δεν γνορίζαν απολύτος τίποτα.
Το κείμενο προήλθε απο σκέψεις συζητήσεις και προβληματίσμους διαφόρων γονέων και επαφή μας με άλλους συλλόγους άλλον πόλεων[αν κάνεις μια αναζήτηση θα δεις σε διάφορες σελίδες συλλόγων γονέων παρόμοιες σκέψεις].
Πιστεύουμε οτι στις μέρες μας όντως υπάρχουν και σκεπτόμενοι γονείς.
Σε ευχαριστώ όμως για την κριτική σου,είναι κάτι που το αναζητούμε γιατι πιστεύουμε οτι μέσα απο την συζήτηση μπορεί να προκύψει ενα πιο ολοκληρομένο κείμενο.

Όντως δεν έχει σχέση με κείμενο της ΔΟΕ. Με κείμενο του ΠΑΜΕ έχει σχέση...

Αγαπητέ μου γονέα, δεν υπερασπίστηκα το χαρακτηρισμό απλά τόνισα αυτό που πιθανότατα η συνάδελφος ήθελε να πει. Δεν το συζητώ ότι η λέξη αποφάγια είναι προσβλητική για όποιο θέμα και αν αναφέρεται.

Έχετε προσωπική εμπειρία και ίσως δεν σας επιτρέπει να καταλάβετε. Αν για ένα δύσκολο τμήμα ευθύνεται ο εκπαιδευτικός, τότε με το που θα αλλάξουν δάσκαλο, θα έπρεπε να παύσει και το θέμα. Τέτοια ήταν η περσινή μου τάξη. Ήταν το τμήμα, που δεν ήθελε κανείς. Το ήξερα από την αρχή, οι συνάδελφοι με ενημέρωσαν ότι ο προηγούμενος δάσκαλος ζήτησε απόσπαση για να μην τα αναλάβει πάλι. Από τις διάφορες κουβέντες των παιδιών αλλά και από τον τρόπο που συμπεριφερόντουσαν στην δασκάλα των Αγγλικών κατάλαβα ότι επικρατούσε ένα χάος, τσακωμοί συνεχώς, φωνές, φασαρίες, κατηγόριες για κλεψιές, αδιαφορία για τα μαθήματα και υποτίμηση για το δασκαλό τους. Από το μαθησιακό επίπεδο όλων των παιδιών, από τις εργασίες που έκαναν στην περιβαλλοντική αγωγή, διέκρινα ότι ο προηγούμενος δάσκαλος σίγουρα δεν ήταν αδιάφορος. Ίσως δεν κόλλησε η χημεία τους, ίσως δεν άρεσαν στους γονείς οι βαθμοί που έβαλε, ίσως να μην μπορούσε να επιβληθεί στα παιδιά. Τι να πω; Κουράστηκα   αλλά τα παιδιά έστρωσαν, ώστε φέτος τα ζητούσαν όλοι.  Θα έπρεπε να διεκδικώ τίποτα παιδαγωγικές δάφνες με τρια χρόνια προϋπηρεσίας μόνο; Τα παιδιά είχαν το υπόβαθρο και με τον κατάλληλο χειρισμό, βγήκε.
 
Η φετινή μου τάξη μια από τα ίδια (ίσως και χειρότερα γιατί το μόνο που μου είπαν, αφού μου ανατέθηκε είναι ότι τα παιδιά είναι προκλητικά). Έχω κουραστεί σε τέτοιο βαθμό που μετράω τις ώρες μέχρι να λήξει η χρονιά. Έχω κάνει τα πάντα, ό,τι παιδαγωγική μέθοδο είχα διδακτεί ή έστω είχα ακουστά, έχω κάνει συναντήσεις με τους γονείς όλους μαζί, με τους γονείς ορισμένων μαθητών ξεχωριστά, έχει κληθεί η σύμβουλος, μέχρι και παιδοψυχολόγο επισκέφθηκα αλλά δεν έχει γίνει τίποτα. Καμμία αλλαγή. Οι συνάδελφοι με αντιμετωπίζουν συγκαταβατικά, με έχουν ελαφρύνει από πολλές εξωδιδακτικές εργασίες και ετοιμάζονται να μου στήσουν ανδριάντα. Κάποιοι από τους γονείς έρχονται σχεδόν ενοχικά και προσφέρουν τη βοήθειά τους. Τι έγινε; Έχασα το χάρισμά μου; Φέτος το πάλεψα πολύ περισσότερο από κάθε χρονιά. Οπότε επιτρέψτε μου και εμένα να αμφιβάλλω όταν δυο διαφορετικοί δάσκαλοι χαρακτηρίζουν τα παιδιά σας δύσκολα, ότι φταίνει αυτοί και δεν υπάρχει κάποιος από τους λόγους που προανέφερα.

Την διαπαιδαγώση των παιδιών την είχαν αναλάβει οι παλιότεροι δάσκαλοι, όταν ήταν ακόμη λειτούργημα το επάγγελμά μας. Σήμερα συναντάς απαξίωση για τους εκπαιδευτικούς. Κάποτε το παιδί ερχόταν στο σχολείο με μοναδικό εφόδιο να σεβεται και να ακούει το δάσκαλο. Σήμερα που έρχεται η μαμά στο σχολείο για να μου πει γιατί δεν κάθεται το παιδί της με το τάδε παιδάκι, ή γιατί έβαλα στον κανακάρη της

Αγαπητή kyra_daskala, όταν ο χαρακτηρισμός ενός τμήματος 16 παιδιών ως 'δύσκολο' και ως 'χειρότερο του σχολείου' δίνεται από εκπαιδευτικούς από την πρώτη τάξη του δημοτικού (όπως ήταν στην δική μας περίπτωση) και όταν η δασκάλα που το ανέλαβε στην β' τάξη αναφέρεται διαρκώς στα παιδιά ως ανάγωγα και τα περιλούζει με όμορφες λεξούλες όπως 'βούλωστο' και 'σκάσε', επιτρέψτε μου να έχω τις αμφιβολίες μου για το ότι για κάθε 'δύσκολο' τμήμα φταίνε μόνο τα παιδιά, οι γονείς και το μαθησιακό επίπεδο αλλά ποτέ ο εκπαιδευτικός ή ο διευθυντής του σχολείου.

Και όταν ευθέως ο γονιός ρωτήσει τον εκπαιδευτικό τί σκοπεύει να κάνει για να προσεγγίσει τα παιδιάκια αυτά (των 7-8 ετών) και του απαντάει... εμένα ο ρόλος μου είναι μόνο να διδάσκω, δεν είναι στον ρόλο μου η διαπαιδαγώγηση των παιδιών !!!!

Και στη προτροπή να φωνάξει τους γονείς είτε όλους του τμήματος είτε των 'ατίθασων' παιδιών ο δάσκαλος απαντάει ότι δεν θα αλλάξει κάτι γιατί τα παιδιά αυτά φέρνουν στο σχολείο την κακή συμπεριφορά του σπιτιού που οφείλεται στην κακή ελληνική πραγματικότητα... Και μιλάμε για παιδάκια 7-8 ετών που τα έχει ήδη καταδικάσει αυτός ο εκπαιδευτικός.

Γνωρίζω και για γονείς δύσκολους και για γονείς που δεν ακούνε τις συμβουλές ή παρατηρήσεις των δασκλάλων και διευθυντών και νομίζουν ότι ποτέ ο κανακάρης τους δεν έκανε κάτι. Ναι, γνωρίζω. Αλλά δεν είναι όλοι οι γονείς και ολα τα παιδιά έτσι.

Και εν πάση περιτπώση, ο δάσκαλος κάνει λειτούργημα. Αυτό δεν μαθαίναμε πάντα ? Δεν είναι μια απλή δουλειά, που αν μου τύχει δύσκλολο/βαρετό αντικείμενο, απλά διεκπεραιώνω και ότι βγει. Εδώ μιλάμε για ψυχούλες παιδιών. Μικρών παιδιών, και κανένας, ΚΑΝΕΝΑΣ δεν έχει το δικαίωμα να τα υποτιμά και να αναφέρεται σε αυτά ως αποφάγια. Δεν είναι απλά ένας ατυχής χαρακτηρισμός. Είναι ένας ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ χαρακτηρισμός, που σαν γονιό με ΘΙΓΕΙ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ. Ναι, και ο εκπαιδευτικός είναι άνθρωπος. όσο άνθρωποι είναι και τα ανυπεράσπιστα παιδάκια μπροστά στην πιθανή ανικανότητα του κάθε εκπαιδευτικού που θα τα ονομάσει ΑΠΟΦΑΓΙΑ, που θα τα βρίσει, που θα τους φωνάξει κλπ. Ναι έχετε προσωπικό κόστος, το κόστος ενός ενήλικα που συνειδητά ασκεί ένα επάγγελμα/λειτούργημα με αντικείμενο ανθρώπινες ψυχές. Δεν σας ανάγκασε κανείς να το κάνετε. Το προσωπικό κόστος των παιδιών που ακόμη διαμορφώνεται ο χαρακτήρας τους στα 6-7 τους ποιος θα το υπολογίσει και ποιος θα τα προστατέψει ?

Το σύστημα (είτε δουλεύει σωστά είτε όχι) έχει διαδικασίες για να αντιμετωπίζετε 'δύσκολα' τμήματα. Οφείλετε να ζητήσετε στήριξη από τον διευθυντή του σχολείου, από τον σχολικό σύμβουλο, από την πρωτοβάθμια. Έχετε την ευέλικτη ζώνη για να προσπαθήσετε να προσεγγίσετε διαφορετικά τα παιδιά χωρίς άγχος και την πίεση της ύλης. Να αγγίξετε τις ψυχές τους και να τα αγαπήσετε.

Τρόποι υπάρχουν, αρκεί να υπάρχει θέληση. Και πάνω απ' όλα σεβασμός.
Όταν επιλέξατε να γίνετε εκπαιδευτικοί (για τους λόγους που ο καθένας το έκανε), σας εγγυήθηκε κανείς ότι θα διδάσκετε σε τάξεις που όλα τα παιδάκια θα είναι παναγίες και σούζα στην κάθε προσταγή σας ? Ένας απλος γονιός είμαι και έχω παρακολουθήσει μόνο 8-9 2ωρα παιδοψυχολογίας και μου είναι αρκετά για να γνωρίζω τί σημαίνει να μεγαλώνεις και να εκπαιδεύεις και να διαπαιδαγωγείς παιδιά.

Και το άλφα και το ωμέγα είναι να τα αγαπάς. Και όταν αγαπάς κάποιον το σέβεσαι. Και όταν το σέβεσαι, δεν τον αποκαλείς αποφάι ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές του.

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας και σας εύχομαι καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο σας και κουράγιο σε όλους μας.