PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Επειδή αγαπάω κι εγώ τα παιδάκια κι ως γνωστόν τρελοθεία θέλω ν΄αφιερώσω ένα παιδικό τραγουδάκι ... ή μάλλον 2!
domenica να χαίρεσαι το κοριτσάκι σου ! ! ! Να ΄ναι γερή, δυνατή και καλότυχη . . . ! 

http://www.youtube.com/watch?v=wFh-rX_Sfhs&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=Kb8Y7rTN5YU

(Το 2ο είναι το αγαπημένο της ανιψιάς μου)

Μάρκο, είσαι πολύ τρελούλης! 

Kαι μενα με αιτιολόγηση μου φάνηκε..αλλα τελοσπάντων!

Κατά τη γνώμη μου το θέμα ήταν απαιτητικό αλλά πολύ καλό. . .
Ένας μαθητής με κριτική ικανότητα και εκφραστική δεινότητα, θα μπορούσε άνετα να ανταπεξέλθει στο θέμα.

Για σήμερα Νίκος Γκάτσος λοιπόν κι από μένα...

ΧΑΡΤΙΝΟ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΑΚΙ

Θα φέρει η θάλασσα πουλιά
κι άστρα χρυσά τ' αγέρι
να σου χαϊδεύουν τα μαλλιά
να σου φιλούν το χέρι.

Χάρτινο το φεγγαράκι
ψεύτικη ακρογιαλιά
αν με πίστευες λιγάκι
θα 'ταν όλα αληθινά.

Δίχως τη δική σου αγάπη
δύσκολα περνά ο καιρός.
Δίχως τη δική σου αγάπη
είν' ο κόσμος πιο μικρός.

Παράθεση από: ageliki87 στις Μαΐου 11, 2010, 02:25:45 pm

Στα μέρη μου αν τίθεται τέτοιο θέμα, απλώς δεν το αναλαμβάνεις. Η οικονομική κρίση είναι ίδια για όλους.

Προφανώς, στα δικά σου μέρη οι αποστάσεις είναι της τάξεως των... 10 λεπτών από τη μία άκρη στην άλλη.

Για κάνε έστω και μία απόσταση 5-6 χλμ. στην Αθήνα να μας πεις πόσο θα ξοδέψεις σε βενζίνη...

Ως συνάδελφος μιλώ ΝiGhtMare... Εμ δεν κόβουμε αποδείξεις, εμ θα ζητάμε και επιπλέον 2 ευρώ για βενζίνη; Πλάκα σπάτε τώρα...
Όσο για τις αποστάσεις να σου θυμίσω ότι στην επαρχία υπάρχουν και τα ιδιαίτερα στα χωριά. Χωριό μπορεί να υπάρχει και σε απόσταση 5 χιλιομέτρων. Αν θεωρείς οτι δεν σε συμφέρει οικονομικά, δεν το αναλαμβάνεις. Είναι θέμα επιλογής. Και ο καθένας αναλαμβάνει το κόστος των επιλογών του.
Το να μιλάμε όλοι για την οικονομική κρίση είναι πολύ εύκολο, το να κάνουμε κάτι γι αυτό ... τελικά είναι πολύ δύσκολο!

Καλησπέρα! Για σήμερα ένα ποίημα αρκετά επίκαιρο:

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

Από την άλλη πλευρά
της φωτογραφίας γράφω για να θυμάμαι
όχι το πού και το πότε αλλά ποιος

Δεν είμαι εγώ στη φωτογραφία

Τίποτα δεν μας άφησαν
να πάρουμε μαζί μας
Μονάχα ετούτη τη φωτογραφία

Άν τη γυρίσετε από την άλλη θα με δείτε

Εσύ είσαι στη φωτογραφία; με ρωτούν
Δεν ξέρω τί να σας πω

Γιώργος Χουλιάρας, Fast Food Classics, 1992.

V

Το λέω ξανά είμαι μόνος
Σα μια μόνη πατημασιά ανθρώπου σε δάσος
Είμαι μόνος σα δάχτυλο σε χέρι
Που η μηχανή του πήρε τα άλλα τέσσερα
Αν ήμουν σταγόνα θα ΄χα σβήσει στα έγκατα διψασμένης γης
Δεν είμαι όμως σταγόνα
Είμαι μικρή πέτρα ίσως πολύτιμη
Που ο καιρός την κάμνει άμμο
Και βλέπω το σχήμα της και τη λάμψη
Και την σκληρότητά της
Και το βάρος της να γίνονται άμμος

Το λέω ξανά
Στην καρδιά μου είναι μια προσευχή
Όμως μένει μέσα
Ας ήταν τώρα που δεν υπάρχει στόμα να ΄χα μια μαχαιριά
   στο πλευρό
Να βγει από εκεί σαν τρυφερό κορίτσι
Η προσευχή.

Δημήτρης Παπαδίτσας (1922-1987), Το παράθυρο, 1955

[...Οι καταβολές του Παπαδίτσα από τον Κάλβο, το κρητικό θέατρο, το δημοτικό τραγούδι, το Σολωμό, τον Παλαμά και τον Σικελιανό είναι ορατές.
Την εποχή που γράφτηκε η ποιητική συλλογή Το παράθυρο, οι καιροί είναι δύσκολοι, κανείς δεν μπορεί να προσευχηθεί. Ωστόσο, μέσα στο ποίημα το παράθυρο είναι ανοιχτό και εκεί όλα μπορεί να συμβούν]

ΔΓ/ΔΑ

Ποιο κόμμα θα ψηφίζατε
αν γίνονταν σήμερα εκλογές;
Έχετε πρόθεση ψήφου;

Θα σας διαβάσω μερικά χαρα-
κτηριστικά και θα μου πείτε σε
ποιον ταιριάζουν περισσότερο;

Άλλαξε καθόλου η ζωή σας από
την ημέρα του πλήγματος; Πλήτ-
ετε όταν η καρδιά σας είναι άδεια;

Όταν ο ουρανός είναι μαύρος
όταν το αίμα σας κοιμάται,
σκέφτεστε το τέλος ή την αρχή;

Πόσες φορές ξυπνάτε τη νύχτα
για να δείτε το φεγγάρι;
Μιλάτε με τ΄αγάλματα;

Γιατί σας είναι δύσκολο
να εξηγείτε τις προθέσεις σας;
Σας τρομάζει η αβεβαιότητα;

Αν σας χαρίσουν ένα λεμόνι
θα τους δώσετε ένα ξινόμηλο
ή θα χαράξετε έναν κύκλο;

Μήπως θα έπρεπε
η κυβέρνηση να εκλέξει
έναν άλλο λαό;

Σας ενοχλεί η συμμετρία;
Σας φοβίζει η συμμετοχή;
Σας κάνει ευτυχισμένο η ευτυχία;

Δεν γνωρίζω
Δεν απαντώ