1
Φιλολογικά μαθήματα / Απ: Έκθεση Γ' Λυκείου
« στις: Δεκεμβρίου 16, 2010, 01:18:33 pm »
Καλημέρα! Θα ήθελα τη γνώμη σας σχετικά με τους τρόπους και τα μέσα πειθούς που χρησιμοποιούνται στην ακόλουθη παράγραφο. Χρησιμοποείται ασφαλώς η επίκληση στη λογική. Προσωπικά, εντοπίζω ως μέσα επίκλησης στη λογική
τεκμήρια: 1) Γενική αλήθεια ("η φτώχεια και ο αποκλεισμός ενός ατόμου...της κοινωνίας στο σύνολό της")
2) Στατιστικά στοιχεία ("το 17% των πολιτών της διαθέτει περιορισμένους πόρους")
χρήση επιχειρήματος 1η προκείμενη "η φτώχεια συσχετίζεται άρρηκτα με την κοινωνική αλληλεγγύη, την κοινωνική δικαιοσύνη και την κοινωνική ένταξη"
2η προκείμενη "η φτώχεια και ο αποκλεισμός ενός ατόμου ισοδυναμεί με τη φτώχεια της κοινωνίας στο σύνολό της"
Συμπέρασμα "Άρα, η φτώχεια, θεωρείται (ή πρέπει να θεωρείται) ως απαράδεκτη κατάσταση"
Συμφωνείτε με τις προκείμενες και το συμπέρασμα του συλλογισμού; Εντοπίζετε κάποιο άλλο μέσο;
Θέλω να είμαι 100% σίγουρη, διότι έφτιαξα ασκήσεις από άρθρο εφημερίδας που βρήκα η ίδια. Όποιος συνάδελφος θα ήθελε το διαγώνισμα που αφορά τη φτώχεια (δεν ξέρω, αλλά μου αρέσει αυτό το θέμα με την κατάσταση που επικρατεί) μπορώ να το στείλω με email.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας!
Δεύτερον, η διεύρυνση της έννοιας και της προσέγγισης της φτώχειας και του αποκλεισμού. Αν και η φτώχεια της Ευρώπης δεν είναι τόσο σοβαρή όσο στις αναπτυσσόμενες χώρες, ωστόσο θεωρείται (ή πρέπει να θεωρείται) ως απαράδεκτη κατάσταση, επειδή συσχετίζεται άρρηκτα με την κοινωνική αλληλεγγύη, την κοινωνική δικαιοσύνη και την κοινωνική ένταξη. Χαρακτηριστικά αναφέρεται σε ευρωπαϊκό θεσμικό κείμενο ότι «η φτώχεια και ο αποκλεισμός ενός ατόμου ισοδυναμεί με τη φτώχεια της κοινωνίας στο σύνολό της». Αν και η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια από τις πλουσιότερες περιοχές του κόσμου, ωστόσο το 17% των πολιτών της διαθέτει περιορισμένους πόρους που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά στις βασικές τους ανάγκες. Η κοινωνική αλληλεγγύη αναδεικνύεται ως ευρωπαϊκή αξία που πρέπει να ενεργοποιήσει κάθε Ευρωπαίο πολίτη σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, ώστε να καταπολεμηθεί το στίγμα και οι στερεοτυπικές αντιλήψεις για τη φτώχεια και τον αποκλεισμό. Η ενίσχυση των κοινωνικών πολιτικών προς αυτή την κατεύθυνση θεωρείται ουσιαστική, γιατί συμβάλλει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και της κοινωνικής ευημερίας. Οι κοινωνικές πολιτικές επιδρούν θετικά στην οικονομική κρίση και δείχνουν έναν από τους δρόμους της ανάκαμψης.
τεκμήρια: 1) Γενική αλήθεια ("η φτώχεια και ο αποκλεισμός ενός ατόμου...της κοινωνίας στο σύνολό της")
2) Στατιστικά στοιχεία ("το 17% των πολιτών της διαθέτει περιορισμένους πόρους")
χρήση επιχειρήματος 1η προκείμενη "η φτώχεια συσχετίζεται άρρηκτα με την κοινωνική αλληλεγγύη, την κοινωνική δικαιοσύνη και την κοινωνική ένταξη"
2η προκείμενη "η φτώχεια και ο αποκλεισμός ενός ατόμου ισοδυναμεί με τη φτώχεια της κοινωνίας στο σύνολό της"
Συμπέρασμα "Άρα, η φτώχεια, θεωρείται (ή πρέπει να θεωρείται) ως απαράδεκτη κατάσταση"
Συμφωνείτε με τις προκείμενες και το συμπέρασμα του συλλογισμού; Εντοπίζετε κάποιο άλλο μέσο;
Θέλω να είμαι 100% σίγουρη, διότι έφτιαξα ασκήσεις από άρθρο εφημερίδας που βρήκα η ίδια. Όποιος συνάδελφος θα ήθελε το διαγώνισμα που αφορά τη φτώχεια (δεν ξέρω, αλλά μου αρέσει αυτό το θέμα με την κατάσταση που επικρατεί) μπορώ να το στείλω με email.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας!
Δεύτερον, η διεύρυνση της έννοιας και της προσέγγισης της φτώχειας και του αποκλεισμού. Αν και η φτώχεια της Ευρώπης δεν είναι τόσο σοβαρή όσο στις αναπτυσσόμενες χώρες, ωστόσο θεωρείται (ή πρέπει να θεωρείται) ως απαράδεκτη κατάσταση, επειδή συσχετίζεται άρρηκτα με την κοινωνική αλληλεγγύη, την κοινωνική δικαιοσύνη και την κοινωνική ένταξη. Χαρακτηριστικά αναφέρεται σε ευρωπαϊκό θεσμικό κείμενο ότι «η φτώχεια και ο αποκλεισμός ενός ατόμου ισοδυναμεί με τη φτώχεια της κοινωνίας στο σύνολό της». Αν και η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια από τις πλουσιότερες περιοχές του κόσμου, ωστόσο το 17% των πολιτών της διαθέτει περιορισμένους πόρους που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά στις βασικές τους ανάγκες. Η κοινωνική αλληλεγγύη αναδεικνύεται ως ευρωπαϊκή αξία που πρέπει να ενεργοποιήσει κάθε Ευρωπαίο πολίτη σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, ώστε να καταπολεμηθεί το στίγμα και οι στερεοτυπικές αντιλήψεις για τη φτώχεια και τον αποκλεισμό. Η ενίσχυση των κοινωνικών πολιτικών προς αυτή την κατεύθυνση θεωρείται ουσιαστική, γιατί συμβάλλει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και της κοινωνικής ευημερίας. Οι κοινωνικές πολιτικές επιδρούν θετικά στην οικονομική κρίση και δείχνουν έναν από τους δρόμους της ανάκαμψης.