1
Φιλολογικά μαθήματα / Απ: Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη
« στις: Μαΐου 14, 2014, 12:22:31 am »
Από τη στιγμή που δεν είναι αμιγώς ούτε βουλητικές ούτε τελικές, είναι κάτι ενδιάμεσο δλδ, γιατί να παγιδευόμαστε στην ορολογία του συντακτικού; Θέλω να πω, τελικός σύνδεσμος είναι δικιά μας ορολογία, εδώ μιλάμε για το ως που έχει πολλούς συντακτικούς ρόλους στα α.ε. Επίσης, έχουμε σώμα κειμένων, δείγμα τελοσπάντων όλων αυτών των παρόμοιων προτάσεων για να δούμε σε τι συμφραζόμενα εντάσσονται; Αν για παράδειγμα ο σκοπός εκφράζεται στα συμφραζόμενα, για ποιο λόγο να μην τις πούμε απλώς βουλητικές; Σκέφτομαι αρκετές μέρες το παράδειγμα του Ξενοφώντα, αν και βέβαια Apri και Sali το προεκτείνατε. Όσο πάντως σκέφτομαι το συγκεκριμένο παράδειγμα, δεν θεωρώ ότι πρέπει σώνει και καλά να την πούμε τελική, όπως και αντίστοιχες προτάσεις που (υποθετικά, δεν έχω μελετήσει καθόλου) ο σκοπός εκφράζεται στα συμφραζόμενα. Από τη στιγμή που δηλώνεται άμεσα ή έμμεσα ο σκοπός, η βούληση/επιθυμία μπορεί να έρθει φυσιολογικά ως αποτέλεσμα των προκείμενων προτάσεων. Αλλά σε κάθε περίπτωση, μπλέκουμε νομίζω με ποσοστά, δλδ πόσο τοις εκατό είναι τέλος, πόσο τοις εκατό επιθυμία και πάει λέγοντας. Ταπεινά πιστεύω ότι μαγαρίζουμε το κείμενο προσπαθώντας να δώσουμε τον ένα, μοναδικό και απόλυτο συντακτικό ορισμό.