PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Οι αμοιβαίες αποσπάσεις δεν υφίστανται ως υπηρεσιακή μεταβολή. Αν υπάρχει άλλος ενδιαφερόμενος για τις θέσεις σας με περισσότερα μόρια θα κάνει ένσταση και θα δικαιωθεί.

Αν δεν υπάρχει , θα ενημερώσετε το ΠΥΣΔΕ και πιθανότατα θα σας κάνει τη χάρη.

MATRIX, “θα μας κάνει τη χάρη” ως προς την άπαξ αλλαγή οργανικών ή για την προσωρινή αλλαγή σχολείων, για την τρέχουσα χρονιά. Ως προς την ένσταση που λες, εμείς δε νομίζω ότι υφαρπάζουμε κάτι με την κίνηση μας, εφόσον και οι 2 οργανικές υφίστανται και απλά αλλάζουμε μεταξύ μας.

Ήμουν στη διάθεση του ΠΥΣΔΕ για 7 χρόνια και επιτέλους πήρα φέτος οργανική. Για λόγους όμως συναδελφικής αλληλεγγύης θέλω να εξυπηρετήσω μια συνάδελφο που θέλει οπωσδήποτε να φύγει από το σχολείο της. Είμαστε στο ίδιο ΠΥΣΔΕ. Γίνεται να αλλάξουμε οργανικές χωρίς εγώ να έχω υπηρετήσει καθόλου την καινούργια μου οργανική; Ή μιλάμε απλώς για μια προσωρινή εσωτερική απόσπαση για φέτος και  υποχρεωτικά θα πρέπει να επιστρέψει στην οργανική της η κάθεμιά  του χρόνου;

Τοποθετήθηκα  σε λειτουργικό κενό. Όταν παρουσιάστηκα για ν΄αναλάβω υπηρεσία μου ανακοινώθηκε ότι το κενό δεν υφίσταται πλέον λόγω συρρίκνωσης των τμημάτων (είχαν γίνει την προηγούμενη μέρα πολλές μετεγγραφές). Το συγκεκριμένο σχολείο ήταν η δεύτερη επιλογή μου. Έκανα ένσταση στο ΠΥΣΔΕ και η πρώτη αντίδραση ήταν να με τοποθετήσουν εξ ολοκλήρου σ΄ ένα σχολείο που δεν ήταν στις επιλογές μου. Είμαι στη διάθεση και με πολλά μόρια πράγμα που σημαίνει πως αν “διορθωθεί” η αδικία εις βάρος μου θα γίνει καραμπόλα μ΄όλους τους συναδέλφους που τοποθετήθηκαν με λιγότερα μόρια από εμένα. Ξέρεις κανείς τι προβλέπεται; Ποια είναι η δίκαιη και νόμιμη λύση σε μια τέτοια περίπτωση;

Στην εξέταση των φυσικώς αδυνάτων η οδηγία των συντονιστών ήταν ρητή  : θεωρούμε ως σωστό μόνο το αίτιο - αποτέλεσμα και τη διαίρεση (τα θέλουμε και τα 2). Ύπήρξαν πολλές αντιδράσεις από τους συναδέλφους, χωρίς αποτέλεσμα. Τα περισσότερα παιδιά απαντούσαν “παραδείγματα”  και έπαιρναν  0 στο υποερώτημα αυτό.

Γιατί το πάμε τόσο μακριά; “Ανθρωπιά στο γείτονα που έχει ανάγκη”. Γιατί πρέπει να μιλήσουν για τα συνήθη βαρύγδουπα;Μάρκο, συμφωνώ μαζί σου.  Είναι σαφώς πιο εύκολο να βρουν πρακτικές λύσεις. Το θέμα είναι : έχουμε μάθει τα παιδιά να σκέφτονται πρακτικά και να παρατηρούν γύρω τους; Ή αρκούμαστε στην ευκολία του “παπαγάλισε ένα σχεδιάγραμμα” κι όλα “κολλούν παντού”;

Γιατί δε δημιουργούν μια τρἀπεζα με τα σενάριά μας, με έγκριση του καθενός από εμάς βέβαια. Από το να πάνε στον κάλαθο των αχρήστων θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν στη διδακτική πράξη.

  Ούτε τώρα μπορούμε να μπούμε!