PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Καλησπέρα,
αναφέρεστε πιο πάνω σε δήλωση των αποσπασμένων για τοποθέτηση σε σχολεία. Αυτό έχει αρχίσει να τρέχει ήδη; Μπαίνω στη σελίδα της δευτεροβάθμιας της απόσπασής μου και δεν βλέπω κάτι σχετικό.

Καλημέρα,
σχετικά με τις ενστάσεις/επανεξετάσεις/συμπληρωματικές: τηλεφώνησα πριν λίγο στο αρμόδιο γραφείο (για τη ββάθμια) και 1. αύριο είναι να σταλούν οι ενστάσεις/επανεξετάσεις στο γραφείο του υπουργού 2. δεν θα υπάρξει ξεχωριστή ανακοίνωση σχετική με ενστάσεις/επανεξετάσεις, αλλά ό,τι γίνει (για την ακρίβεια, αν γίνει, επειδή σύμφωνα με την εγκύκλιο η εξέταση των αιτημάτων επανεξέτασης είναι δυνητική) θα γίνει με τις συμπληρωματικές 3. ο χρόνος των συμπληρωματικών (ξαναλέω όπως μου το είπαν: "ΑΝ γίνουν") παίζει από Ιούλιο (χλωμό), Αύγουστο (πιθανότατα στα τέλη), αλλά δεν αποκλείεται κι ο Σεπτέμβρης-Οκτώβρης. 4. Σε περίπτωση που έχουμε ζητήσει και απόσπαση σε φορέα και από ΠΥΣΔΕ σε ΠΥΣΔΕ, ότ/αν βγει ο φορέας, τότε ακυρώνουμε την από ΠΥΣΔΕ σε ΠΥΣΔΕ. 5. Εάν η συμπληρωματική ανακοινωθεί πχ Σεπτέμβριο και άρα στο μεταξύ έχουμε αποδεχτεί και πάει στο νέο ΠΥΣΔΕ; (αναπάντητο το ερώτημα: "ε, τι να σας πω..."). Αυτά.

Κι η δική μου εμπειρία είναι παρόμοια. Στο γυμνάσιο αλλά και στο λύκειο οι μαθητές/τριες είναι σχεδόν αναλφάβητοι. Διαβάζουν συλλαβίζοντας ένα κείμενο μισής σελίδας και στο τέλος δεν μπορούν να πουν αν ήταν αθλητικό ρεπορτάζ ή ερωτική επιστολή. Εμείς καλούμαστε να ενθαρρύνουμε την ανάπτυξη κριτικής σκέψης (θεωρώντας ότι όλοι/ες ξέρουμε τι είναι αυτό και το κατέχουμε) και αυτό μεταφράζεται σχεδόν αυτόματα σε ασκήσεις τύπου "συγκρίνετε το τάδε με το δείνα", δηλαδή σε μια καρικατούρα κριτικής σκέψης (το λέει και το επαναλαμβάνει το υπουργείο: "κριτική σκέψη", λες κι υπάρχει κι άλλο είδος σκέψης, μη κριτικό).
Και μου φαίνεται ότι κι εμείς κι οι μαθητές/τριές μας είμαστε θύματα μιας μίξης κακοχωνεμένων στοιχείων δανεισμένων από εδώ κι από κει. Νομίζω δηλαδή ότι έχουμε διαστρέψει την έννοια του μαθητοκεντρισμού (που έχει καταλήξει να σημαίνει ότι κουτσοί-στραβοί ένα 12αράκι θα το πάρουν, επειδή πχ μας κάνουν τη χάρη να κοιμούνται και δεν ενοχλούν τους υπόλοιπους - οι οποίοι υπόλοιποι, παρεμπιπτόντως, θα πάρουν 18, επειδή κατάφεραν κι έμειναν ξύπνιοι κι έκαναν και 5 ασκήσεις). Και να μην γίνεται το μάθημα, λέει, με διάλεξη, ωραία ως εδώ, αλλά με power point και smart board (ώστε να τους θυμίζει βιντεοπαιχνίδι και άρα να θέλουν να εμπλακούν στο μάθημα).
Δεν προτείνω να επιστρέψουμε στη γνωστή παράδοση (μετωπική, παπαγαλία, κανόνες κλπ) και καταλαβαίνω ότι ίσως είμαι υπερβολική, αλλά αυτή η παιχνιδοποίηση της εκπαίδευσης, την οποία καλλιεργεί συστηματικά το υπουργείο (αλλά νομίζω και σχεδόν παντού στον κόσμο), αφ' ενός δεν φέρνει αποτελέσματα αφ' ετέρου μας καθιστά τελικά διασκεδαστές. Είτε το ζητούμενο είναι η τριτοβάθμια είτε είναι το να μπορεί ο μαθητής/τρια να σκέφτεται και να καταλαβαίνει τι του συμβαίνει, φαίνεται ότι αυτό που κάνουμε (επειδή αυτό μας ζητάνε και, μερικές φορές επειδή αυτό μπορούμε) δεν βγαίνει. Προσωπικά, αυτό που επιχειρώ να κάνω (χωρίς κανένα θεαματικό αποτέλεσμα) είναι να ξεκινάω από τα αυτονόητα: δεν δουλεύω αποθηκάριος για να φυλάω δέματα, ούτε σε ρεσεψιόν για να υποδέχομαι νυσταγμένους: Το να είσαι στην τάξη σημαίνει αυτομάτως ότι (προσπαθείς να) συμμετέχεις (βεβαίως, είναι δικό μου ζήτημα να σε κάνω να προσέξεις και είμαι σχεδόν βέβαιη ότι αυτό δεν θα γίνει εάν απλώς χρησιμοποιήσω ΤΠΕ).
Από την άλλη, όχι, δεν μπορεί το μάθημα να είναι παιδική χαρά, δεν είναι πάντα απολαυστική η διαδικασία, ακριβώς επειδή δεν έχουμε όλοι/ες όλες τα ίδια ενδιαφέροντα/κλίσεις. Αλλά έχουμε κάνει μια συμφωνία, ότι δηλαδή όλοι/ες θα μάθουμε να διαβάζουμε, να γράφουμε και, στοιχειωδώς, να σκεφτόμαστε. Στην παρούσα φάση (αλλά και γενικά) οι εξετάσεις δεν χρησιμεύουν σε τίποτα: αυτοί κάνουν πως γράφουν κι εμείς κάνουμε πως διορθώνουμε. Σε αυτό φταίει το υπουργείο που θέλει ταυτοχρόνως κέφι και χορό στην τάξη και σύνδεση με τριτοβάθμια & αγορά (ώστε να μπορεί μετά να μας απαξιώνει επειδή δεν παράγουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα).
Για τα άλλα, όμως, φταίμε κι εμείς -που συγχέουμε το αίτημα για οριζόντια, λαϊκή εκπαίδευση για όλους/ες με το μπάτε-σκύλοι-αλέστε και "κρίμα είναι το παιδί"- λες και δεν καταλαβαίνουμε ότι αυτός που έχει λεφτά θα το στείλει το παιδί κάπου όπου θα μάθει, την ίδια στιγμή που το άλλο παιδί, το χωρίς λεφτά και άρα χωρίς πολιτισμικό κεφάλαιο, θα "διασκεδάζει" στην τάξη με τάχα μου διάδραση και βιωματικές (να τις κάνει ο πανάγαθος) δραστηριότητες, μένοντας δηλαδή ακαλλιέργητο/αμόρφωτο. Τα τελευταία χρόνια στο σχολείο φυτεύουμε λαχανόκηπους, φτιάχνουμε κολλάζ, συμμετέχουμε σε τουρνουά, καθαρίζουμε παραλίες, ζωγραφίζουμε τοπία στους τοίχους, εκδίδουμε εφημερίδες, επισκεπτόμαστε θέατρα/σινεμά/μουσεία χωρίς να καταλαβαίνει κανείς τίποτα. Και την ίδια στιγμή, δεν μπορούμε όχι να γράψουμε, αλλά ούτε καν να διατυπώσουμε μια στοιχειώδη σκέψη που να έχει αρχή-μέση-τέλος (όχι και τόσο άσχετο: όσο εμείς ασχολούμαστε με αυτά, στη διπλανή γειτονιά/χωριό, η χρυσή αυγή οργανώνει ομάδες μαθητών και κάνει απογευματινά "μαθήματα")
Αυτά και συγγνώμη για το "σεντόνι" συνάδελφοι.

Ευχαριστώ για την απάντηση.
Κι ακόμα κάτι: η απόσπαση σε φορέα (ΑΕΙ) μετράει ως διδακτική εμπειρία για τα ΣΔΕ;

Δεν νομίζω ότι διαφωνούμε trust. Δεν λέω ότι απόσπαση σε φορέα και μετάθεση είναι το ίδιο πράγμα. Λέω απλώς ότι είναι απολύτως κατανοητό ότι όλοι/ες μας θέλουμε -τουλάχιστον- να βρεθούμε στον τόπο προτίμησής μας το συντομότερο δυνατό -λαμβάνοντας υπόψη ότι η δουλειά μας είναι κακοπληρωμένη, απαξιωμένη και δυσανάλογα απαιτητική. Άρα, είναι κατανοητό να θέλουμε να βελτιώσουμε την κατάστασή μας, μέσω μεταθέσεων/αποσπάσεων κλπ. Όσον αφορά τις άλλες χώρες Leon, ούτε με σένα διαφωνώ. Πράγματι, εξαρτάται από τη χώρα: λέω μόνο αυτό, το κλασικό, (χωρίς να αναφέρομαι σε δική σου ανάρτηση, αλλά σε άλλες που επικαλούνται όσα συμβαίνουν αλλού χωρίς να λαμβάνουν υπόψη ότι σε κάποιες άλλες χώρες τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα, σε κάποιους τουλάχιστον τομείς του επαγγέλματός μας) ότι δηλαδή πρέπει να προσέχουμε τι ευχόμαστε, επειδή μπορεί να το πάθουμε.

Καλημέρα συνάδελφοι,
παρακολουθώ το νήμα και καταλαβαίνω την κουβέντα περί "βυσμάτων" που αποσπώνται, αλλά να προσθέσω ότι όχι, δεν είναι όλοι όσοι αποσπώνται "βύσματα". Και φέτος, που οι αποσπάσεις σε φορείς μειώθηκαν, στην πραγματικότητα κόπηκαν οι μη "βυσματωμένοι" (και πάλι με επιφυλάξεις, δεν ξέρουμε για όλες τις περιπτώσεις). Οπότε, καλό είναι να μην σπεύδουμε να το πανηγυρίσουμε, γιατί έτσι μάλλον πανηγυρίζουμε την επικράτηση των βυσμάτων. Όσο για το εάν πρέπει οι εκπαιδευτικοί να υπηρετούν εφ' όρου ζωής στη θέση στην οποία διορίστηκαν, τότε να προτείνουμε και την κατάργηση των μεταθέσεων: αφού συμφώνησες να διοριστείς στο δυσπρόσιτο νησί που απέχει μερικά έτη φωτός από τον τόπο σου, τώρα γιατί ζητάς να φύγεις; Άρα μήπως κι εσύ το χρησιμοποίησες απλώς ως ενδιάμεσο σταθμό προς αυτό που τελικά ήθελες; Και τέλος, θυμίζω ότι αφ' ενός το προσοντολόγιο αδίκησε μεν πολλούς έμπειρους εκπαιδευτικούς και τους στέρησε τη σειρά τους στον πίνακα, αλλά την ίδια στιγμή χρησιμοποιήθηκε ως δόλωμα για άλλους, τους οποίους τελικά εγκλώβισε στα σχολεία -αφού στο καπάκι απαγορεύτηκαν οι μετατάξεις. Να θυμίζω αυτό που όλοι ξέρουμε: οι επιλογές μας δεν είναι ακριβώς ελεύθερες, αλλά λαμβάνονται μέσα στην οικονομική ανασφάλεια. Ναι, να γίνουν διαφανείς οι διαδικασίες απόσπασης, ναι, να έχουν δικαίωμα όλοι/ες όλες να συμμετέχουν στις προκηρύξεις των ΑΕΙ, ναι, να διορίζονται μόνιμοι και όχι αναπληρωτές. Αλλά επειδή ξέρουμε ότι δεν μπορούμε/θέλουμε να κάνουμε και πολλά για να το αλλάξουμε, αναλωνόμαστε στο να ενοχοποιούμε τους συναδέλφους που θέλουν ό,τι ακριβώς κι εμείς, με τη διαφορά ότι εκείνοι (λόγω βύσματος ή και όχι) το κατάφεραν. Προσωπικά, πέρυσι πήρα απόσπαση σε φορέα (και δεν είχα απολύτως κανένα βύσμα), αλλά πρόπερσι και φέτος δεν πήρα. Εννοείται ότι θυμώνω με όσους βυσματωμένους το κατάφεραν και φέτος, αλλά, όταν το σκέφτομαι ψύχραιμα, καταλαβαίνω ότι δεν φταίνε εκείνοι, αλλά το πλαίσιο που το επιτρέπει/καλλιεργεί. Και νομίζω ότι είναι ακριβώς το ίδιο πλαίσιο που κάνει τη ζωή στην τάξη ολοένα και πιο αβίωτη και άρα αναγκάζει πολλούς συναδέλφους να ψάχνουν τρόπους να φύγουν.

Καλημέρα,
στον φορέα όπου αιτήθηκα δεν πήραν κανέναν...
Προσπαθώ να κάνω ένσταση/επανεξέταση, αλλά οι επιλογές στο πτυσσόμενο μενού είναι ανενεργές -γνωρίζει κανένας/μία συνάδελφος κάτι σχετικό; Αν τελικά λειτουργήσει το μενού, έχουμε 5 εργάσιμες ή 5 μέρες γενικά; Εάν τυχόν γίνουν, πότε αναμένονται οι συμπληρωματικές;
Ευχαριστώ