PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Ας πούμε την αλήθεια. Το τίμημα των διορισμών που πρέπει να πληρώσουμε είναι οι λιγοστές προσλήψεις. Και επειδή θα γίνουν και του χρόνου διορισμοί, καταλαβαίνετε τι θα γίνει τα επόμενα χρόνια με τις προσλήψεις των αναπληρωτών... Το έχουν πει άλλωστε ότι θέλουν να μειώσουν τις προσλήψεις αναπληρωτών, πράγμα που το διαπιστώνουμε συν τω χρόνω. Οι άνθρωποι είναι συνεπείς τουλάχιστον... Θα έχουμε μεν μόνιμους εκπαιδευτικούς, αλλά σε 30άρια τμήματα. Αυτό λέγεται εκσυγχρονισμός και νοικοκύρεμα της παιδείας ...

Πάντως παρά την πίεση αιρετών και συλλόγων, το υπουργείο σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα του esos δεν φαίνεται να αλλάζει κάτι για να συντομεύσει τις προσλήψεις των αναπληρωτών. Μέχρι και την ημέρα του αγιασμού βάλανε ανάληψη...Τα προηγούμενα χρόνια ήταν πιο συνεπείς...

Θα πάμε ούτως ή άλλως σε γενναίο αριθμό αναπληρωτών φιλολόγων ήδη από την Α φάση. Τα λειτουργικά κενά είναι πολλά, οι διορισμοί ελάχιστοι, και πρέπει να καλυφθούν τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα εγκαίρως.

Κενά όμως γιατί δεν ξέρουμε ακόμα; Τουλάχιστον πόσους θα πάρουν σε κάθε ειδικότητα στην α φάση;

Αυτό ουδέποτε γίνεται γνωστό ... μαγειρεύεται κεκλεισμένων των θυρών και αποτελεί επτασφράγιστο μυστικό ... ένας μπούσουλας (όχι όμως αξιόπιστος) είναι πάντα ο αριθμός προσλήψεων σε κάθε ειδικότητα κατά τα προηγούμενα έτη, πάντα βέβαια σε συνάρτηση με τις διαθέσιμες πιστώσεις (και φέτος είναι πάνω κάτω όσες και πέρυσι) και φυσικά τις ειδικότητες που θέλουν να καλύψουν.
Επίσης, οι αναπληρωτές δεν καλύπτουν ποτέ όλα τα κενά, οπότε γιατί να τα ανακοινώσουν; Για να εκτεθούν; Δεν χρειάζεται να τα μαθαίνουμε και όλα ...

Θέλουν να το καθυστερήσουν φέτος .... ίσως εξοικονόμηση κονδυλίων, έστω και για λίγες ημέρες ...

Ασκούνται πιέσεις για συγχωνεύσεις τμημάτων σε ευρεία κλίμακα... Προβλέπεται οι μόνιμοι σταδιακά να μετατρέπονται σε εκπαιδευτικούς -λάστιχο προκειμένου να συμπληρώσουν ωράριο, δυστυχώς...

Ισχύει ... Ρίξτε μια ματιά στις τοποθετήσεις που κάνει η κάθε δδε ανα την Ελλάδα και θα το διαπιστώσετε. Μόνιμοι εκπαιδευτικοί που ήταν μόνο σε ένα σχολείο και συμπλήρωναν ωράριο με ανάθεση διοικητικού έργου, πλέον οφείλουν να πάνε σε 2 και 3 σχολεία. Είναι προφανώς άνωθεν εντολή στις διευθύνσεις να ,,συμμαζέψουν,, τα πράγματα με αυτόν τον τρόπο. Οι παλαιοί καλοί καιροί έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Φαίνεται ότι οι μόνιμοι θα γίνουν οι καινούργιοι αναπληρωτές, αφού, εξαλείφοντας τους τελευταίους, θα αναλάβουν τα δύσκολα και ανθυγιεινά οι μόνιμοι, που παναπεί εξάντληση του διδακτικού ωραρίου σε περισσότερα τους ενός σχολεία ... Οψόμεθα ...

Όσοι, νέοι κυρίως πτυχιούχοι, είναι υπέρ του γραπτού δεν πρέπει να παραβλέψουν τα εξής: συμμετοχή σε ένα γραπτό διαγωνισμό δεν θα έχει μόνο ο 25άρης που μόλις τέλειωσε, πιστεύει στις δυνάμεις του (και καλώς κάνει), αλλά και ο 40άρης με προϋπηρεσία και ίσως διδακτορικό. Και σίγουρα και σε έναν γραπτό θα πριμοδοτούνται (έστω και στοιχειωδώς) και τα όποια επιπλέον προσόντα, πράγμα καθόλα δίκαιο, που παναπεί ότι πάλι ο έχων μόνο το πτυχίο του θα βρἰσκεται σε μειονεκτική θέση. Το αν ἐνα ποσοστό 5 τοις εκατό νέων πτυχιούχων καταφέρουν και διοριστούν, δεν λύνει το πρόβλημα, αν και δημιουργεί κάποια ελπίδα που ο νέος εξάπαντος χρειάζεται, πράγμα καθόλα κατανοητό.

Και για να επαυξήσω τη σωστἠ λογική του viktor123, ας πούμε ότι πρόκειται να διοριστούν 10 άτομα και κάποιος έρχεται 11ος στη βαθμολογία και δεν διορίζεται, και παρά το γεγονός ότι έχει λιώσει στο διάβασμα, τι θα του πούμε; Ότι δεν αξίζει; Στις πνευματικές άλλωστε επιστήμες ή ειδικότητες και στις ανοιχτού τύπου ερωτήσεις ενός πιθανού γραπτού διαγωνισμού η καλή ή όχι βαθμολογία έγκειται και σε ποιον βαθμολογητή θα πέσεις. Εδώ και μία   λιγότερο ή περισσότερο μονάδα κάνει όντως τη διαφορά... επομένως να περί απολύτου αντικειμενικότητας και αξιοκρατίας του γραπτού πρέπει να αναθεωρηθούν.

Πολλοί από εμάς ήμασταν κάποτε σαν εκείνους τους τωρινούς 25άρηδες που βλέπαμε τον γραπτό ΑΣΕΠ θετικά. Στρωθήκαμε και διαβάσαμε, περάσαμε και μάλιστα με υψηλή βαθμολογία, αλλά επειδή οι διορισμοί ήταν μετρημένα κουκιά, δεν διοριστήκαμε (και μάλιστα για λίγες θέσεις και παρἀ την υψηλή μας γραπτή βαθμολογία).

Αποφασίσαμε λοιπόν να αποκτήσουμε επιπλέον προσόντα, πρωτίστως λόγω της αγάπης για την επιστήμη μας αλλά και του όποιου οφέλους θα μας απέφεραν συν τω χρόνω. Και με τον νόμο Γαβρόγλου, εμείς οι παλαιοί επιτυχόντες και αδιόριστοι του ΑΣΕΠ βρεθήκαμε πάλι ψηλά στον πίνακα, γιατί δεν επαναπαυθήκαμε στο πτυχίο μας (όσοι συμφοιτητές μας το έκαναν είναι δυστυχώς ανύπαρκτοι), αλλά εργαστήκαμε και αποκτήσαμε επιπλέον προσόντα με αίμα και πολλές στερήσεις. Δεν πρέπει λοιπόν να υποτιμάτε αυτούς που είναι ψηλά στον πίνακα του προσοντολογίου. Πίσω από κάθε προσόν κρύβεται αγώνας, διάβασμα, στερήσεις, ενίοτε και επιτυχία σε γραπτό διαγωνισμό, αλλά και χρόνος που δεν γυρνάει πίσω.

Αλλά είναι και κάτι άλλο που συνειδητοποίησα προϊόντος του χρόνου: Ότι παρά την πλειάδα των νἐων 25άρηδων πτυχιούχων, υπάρχει μία μεγάλη μερίδα αδιόριστων εκπαιδευτικών που βρίσκεται ηλικιακά μεταξύ 40 και 60 χρονών και που πίσω από τον καθένα τους κρύβεται ένας προσωπικός γολγοθάς ετεροαπασχόλησης, αμείλικτων οικογενειακών υποχρεώσεων, αναπλήρωσης μακρυά από οικογένεια και παιδιά για χρόνια πολλά κλπ. κλπ. Άραγε, σκέφθηκα, ποιος δικαιούται από τη φύση ή τον Θεό, αν θέλετε, την αποκατάσταση; Σίγουρα αυτοί, απάντησα, γιατί θεώρησα ότι σε αυτούς το χρωστἀει πρωτίστως η κοσμική δικαιοσύνη. Αλλωστε ώριμο δεν σε κάνουν μόνο τα πτυχία, αλλά κυρίως η πείρα και οι δυσκολίες της ζωής. Και τα παιδιά που διδάσκουμε φαίνεται να χρειάζονται πιο πολύ την πείρα ζωής που έχουμε και λιγότερο την καλή γνώση του αντικειμένου διδασκαλίας. Το τελευταίο εξάλλου πιστοποιείται (θεωρητικά τουλάχιστον) μέσω του πτυχίου.

Αναρωτήθηκε, τέλος, κανείς, γιατί έχουμε μεγάλους ηλικιακά εκπαιδευτικούς; Τυχαίο; Μήπως η κοσμική δικαιοσύνη θεωρεί αυτούς καταλληλότερους από τους 25άρηδες; Όσοι είστε πάνω από 40 ετών και έχετε περάσει αναγκαστικά τις ανάλογες δυσκολίες στη ζωή σίγουρα θα με καταλάβατε, οι μικρότεροι θα καταλάβετε συν τω χρόνω...

Θέλω να πω κλεινοντας ότι και γραπτός να γίνει πάλι οι ίδιοι θα διορίζονται... αυτό επιβεβαιώνεται άλλωστε και με μία στατιστική έρευνα...