PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

• Πληροφορίες προφίλ
  • Περίληψη
  • Εμφάνιση στατιστικών
  • Εμφάνιση μηνυμάτων...
    • Μηνύματα
    • Θέματα
    • Συνημμένα
• Tinyportal
  • Περίληψη της πύλης
  • Αρθρα...
    • Αρθρα
    • Ρυθμίσεις
  • Προσθήκες αρχείων
  • Εμφάνιση φωνών

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.

2

Σχολική ζώνη / Απ: Πρόταση για νέο Λύκειο - Γυμνάσιο

« στις: Μαΐου 26, 2016, 06:21:29 pm »

με ένα μάθημα μέσω skype.... σε τρία νησιωτικά λύκεια ταυτοχρόνως... που θα κάνει ένας καθηγητής απο την Αθήνα .... πόσους διορισμούς γλυτωνει το υπουργείο;;;   

8

Η Κοινότητα του PDE / Απ: Τόπος μόνιμης ή προσωρινής κατοικίας;

« στις: Ιουλίου 10, 2012, 01:35:27 pm »

Παράθεση από: paxos1 στις Ιουλίου 10, 2012, 01:30:57 pm

χμ...εχουμε και λεμε...
Σερρες, Κατερινη, Θεσνικη, Ευβοια,(και ξανα) Ευβοια, Ζακυνθος, Παξοι, Παξοι, Παξοι...Παξ... Π....

κάτι σαν το ......εχω μεινει Παξός.....  http://www.youtube.com/watch?v=TNzXKcHpXV0&feature=related

9

Η Κοινότητα του PDE / Απ: Μουσικές διαδρομές (2012)

« στις: Μαΐου 14, 2012, 08:49:11 pm »

Zωή σου είναι ό,τι έδωσες



T' άσπρο χαρτί σκληρός καθρέφτης
επιστρέφει μόνο εκείνο που ήσουν.
T' άσπρο χαρτί μιλά με τη φωνή σου,
τη δική σου φωνή
όχι εκείνη που σ' αρέσει·
μουσική σου είναι η ζωή
αυτή που σπατάλησες.

Mπορεί να την ξανακερδίσεις αν το θέλεις
αν καρφωθείς σε τούτο τ' αδιάφορο πράγμα
που σε ρίχνει πίσω
εκεί που ξεκίνησες.

Tαξίδεψες, είδες πολλά φεγγάρια πολλούς ήλιους
άγγιξες νεκρούς και ζωντανούς
ένιωσες τον πόνο του παλικαριού
και το βογκητό της γυναίκας
την πίκρα του άγουρου παιδιού -
ό,τι ένιωσες σωριάζεται ανυπόστατο
αν δεν εμπιστευτείς τούτο το κενό.

Ίσως να βρεις εκεί ό,τι νόμισες χαμένο·
τη βλάστηση της νιότης,
το δίκαιο καταποντισμό της ηλικίας.

Zωή σου είναι ό,τι έδωσες
τούτο το κενό είναι ό,τι έδωσες
το άσπρο χαρτί.


  Θερινό Ηλιοστάσι Η΄ Γ.Σεφέρης

10

Η Κοινότητα του PDE / Απ: Απ: Μουσική_temp03

« στις: Οκτωβρίου 22, 2011, 08:47:59 am »

    Ελλάδα     




Στην κυρά μάνα μας μη δίνετε βοήθεια
ούτε μαγκούρα στο προσκέφαλο σιμά
γιατί θα δέρνει κάθε μέρα τα παιδιά της
κι όταν μιλάω θα με λέει αληταρά
Κι αν δέρνει κάθε που γουστάρει τα παιδιά της
θα καταντήσουνε εμπόροι δουλικοί
Τα νιάτα χάνονται στα βρώμικα σοκάκια
για να μετρήσουνε το μπόι τους στη γη
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, πάψε να με κυβερνάς
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, πάψε να με τυραννάς

Κι αν θέλω τώρα να ακούγεται η φωνή μου
με πιάνει τρόμος από ίσκιους μακρινούς
Χρυσάφι μοιάζει η συντροφιά σου στη ζωή μου
κι η ομορφιά σου μου γιατρεύει τους καημούς
Ρε μπάρμπα κάτσε να μάς πεις μια ιστορία
πώς ήταν τότες η μανούλα μας παλιά
Έπεφτε ξύλο σα γινόταν φασαρία
ή σάς νανούριζε με χάδια και φιλιά
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, μου σπαράζεις τη καρδιά
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, μου πληγώνεις τη χαρά

Κι ο μπάρμπας τότε σοβαρεύτηκε λιγάκι
την κούτρα ξύνει και παράγγειλε καφέ
Μητέρα, είπε, ήταν ένα κοριτσάκι
που ορφανό μάζευε άνθη σε μπαξέ
Τα άνθη στόλιζαν τ’ αγέρωχο κεφάλι
μα όταν κοιμόταν πάλι πέφτανε στη γη
κι από τα λούλουδα που ο χάρος είχε βάλει
εμένα κράτησε να βλέπω τη ζωή
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, μου ’χεις φάει την ψυχή
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, φίλοι θα βρεθούμε όλοι μαζί

Αυτή παιδιά μου ήταν τότες η μανούλα
ο κήπος ύστερα εγέμισε ληστές
Το κοριτσάκι μας το ντύσανε γριούλα
κι απ’ τα κουρέλια του φαινότανε οι πληγές
Κι αν μάς χτυπάει με μανία και φωνάζει
την βάζουν άλλοι με συμφέροντα πολλά
Το όνειρο που φεύγει την τρομάζει
ν’ αναζητάει μια χαμένη ελευθεριά

Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, μάνα στο καμίνι της φωτιάς
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, μάνα πες μας πάλι τι ζητάς

11

Η Κοινότητα του PDE / Απ: Απ: Μουσική_temp03

« στις: Οκτωβρίου 04, 2011, 02:08:24 pm »

  Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων

12

Η Κοινότητα του PDE / Απ: Μουσικά αφιερώματα

« στις: Οκτωβρίου 02, 2011, 12:51:40 pm »

Σαν Σήμερα...........



 Διεθνής Ημέρα Μη

13

Η Κοινότητα του PDE / Απ: Απ: Μουσική_temp03

« στις: Σεπτεμβρίου 12, 2011, 02:18:28 pm »

     Αυτό το "αχ" να μην το λες...!     





Με τα θαλασσινά πουλιά ποτέ σου μη τα βάνεις
γιατί είναι ταξιδιάρικα μόνα και πεισματάρικα
και γρήγορα τα χάνεις

Αυτό το αχ να μην το λες το λες να μην το ξαναλές για θα σου γίνει πάθος

Γιατί θα γίνει τελικά αυτό το αχ στην μοναξιά το πιο βάρυ σου λάθος

Απ’ όλα τ’ άστρα του ουρανού ένα είναι που σου μοιάζει
κείνο που βγαίνει την αυγή γράφει τη πιο τρελή γραμμή
και τ' άλλα σκοτεινιάζει

Θεέ μου χαράς του του πουλιού όπου πετάει στα ύψη
όπου αγαπά εκεί πατά τη πιο ελαφριά περπατησιά
και του περνάει η θλίψη

Είμαι καράβι από χαρτί στα χεριά μ' έχει ένα παιδί
στου κόσμου τη πλημμύρα και αναρωτιέμαι τη θα πει
αυτό το αχ και το γιατί τι να μου γράφει η μοίρα

Αυτό το αχ να μην το λες το λες να μην το ξαναλές για θα σου γίνει πάθος

Γιατί θα γίνει τελικά αυτό το αχ στην μοναξιά το πιο βαρύ μας λάθος

14

Η Κοινότητα του PDE / Απ: Απ: Μουσική_temp03

« στις: Σεπτεμβρίου 09, 2011, 09:30:24 pm »

      Πάντα.....     





Νύχτα με χίλια πρόσωπα στο βλέμμα σου αλητεύει
και σέρνει με τις γόβες της κρυστάλλινο χορό
Όσο κι αν θέλεις να σωθείς,πάντα θα περισσεύει
μια κουταλιά για να πνιγείς θαλασσινό νερό.

Το μυστικό μου το`χε πει φευγάτος θερμαστής
για ό,τι πάθεις στη στεριά,πάντα θα φταις εσύ.

Οι κουρασμένες μας στιγμές χωρούν σε μιαν αράδα
κι ας είναι χρόνια δίσεχτα τα λόγια που θα πεις
Τα αταξίδευτα σκαριά που καρτερούν στη ράδα
έχουν πληγές που φαίνονται στο φως της αστραπής

Στίχοι: Χαράλαμπος Χατζηνάκης
Μουσική: Μάνος Ξυδούς
Πρώτη εκτέλεση: Μάνος Ξυδούς
 

στην apri & στην Ioanna...........