Σεπτέμβριος 26, 2008, 03:16:58 μμ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟN ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αθήνα, 26 Σεπτεμβρίου 2008
Χαιρετισμός του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη σε ημερίδα του Εθνικού Κέντρου Επαγγελματικού Προσανατολισμού (ΕΚΕΠ)
Βρισκόμαστε εδώ στο Εθνικό Κέντρο Επαγγελματικού Προσανατολισμού στο οποίο συναντώνται οι προσπάθειες δυο Υπουργείων, του Υπουργείου Απασχόλησης και του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σ’ έναν τομέα ιδιαίτερα ευαίσθητο και κρίσιμο για το μέλλον της χώρας και κυρίως για το μέλλον της νέας γενιάς.
Για να υπογραμμίσω την σημασία της προσπάθειας με την οποία είστε όλοι όσοι λειτουργείτε μέσα σ’ αυτό τον χώρο επιφορτισμένοι, θα σας αναφέρω ότι εγώ αποφοίτησα από το 1ο Λύκειο Κομοτηνής, στη σειρά μου ήταν 120 παιδιά, από τα οποία τα 105 πέρασαν σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ και σημειώσαμε 4 πανελλήνιες πρωτιές.
Υπήρχαν τρεις κατηγορίες επιλογών. Υπήρχαν τα παιδιά εκείνα που επέλεξαν την πόλη στην οποία θα κάνουν φοιτητική ζωή, υπήρχαν τα παιδιά εκείνα τα οποία επέλεξαν τα μαθήματα στα οποία είναι καλοί ή συμπαθούν τους καθηγητές τους, και υπήρχαν τα παιδιά εκείνα τα οποία επέλεξαν το επάγγελμα που θέλουν να κάνουν στην υπόλοιπή τους ζωή ακόμα και αν δεν τους ικανοποιούσε η πόλη στην οποία έπρεπε να σπουδάσουν ή δεν ήταν τόσο καλοί στα σχετικά μαθήματα.
Η κατηγορία αυτή που επέλεξε την πόλη για την φοιτητική ζωή, όπως διαπιστώνεται τώρα, αρκετά χρόνια μετά, είναι και αποτυχημένη και δυστυχισμένη. Η κατηγορία εκείνη που επέλεξε τα μαθήματα που της άρεσαν, ίσως μερικώς να είναι επιτυχημένη αλλά είναι δυστυχισμένη γιατί έκαναν ένα επάγγελμα που δεν τους γεμίζει στη υπόλοιπή τους ζωή.
Αυτοί όμως που επέλεξαν το επάγγελμα που ήθελαν να κάνουν στην υπόλοιπή τους ζωή, παρά την μεταβατική ίσως δυσκολία και στέρηση, κατά κανόνα είναι και ευτυχισμένοι και επιτυχημένοι. Αυτός ακριβώς είναι ο στόχος και ο ρόλος του ΕΚΕΠ. Και φυσικά και όλων των λειτουργών του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού, οι οποίοι θα πρέπει να δουλεύουν από την Γ’ Γυμνασίου και κυρίως κατά την διάρκεια των τάξεων του Λυκείου.
Εμείς έχουμε δεσμευθεί ότι εντός του έτους θα ανοίξουμε τον δημόσιο διάλογο για την αποσύνδεση του Λυκείου από τις εισαγωγικές εξετάσεις στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, στην Ανώτατη εκπαίδευση.
Η αποσύνδεση του Λυκείου από το Πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ οπωσδήποτε συνδέεται και με την αναμόρφωση του περιεχομένου της διδακτέας ύλης.
Είναι λοιπόν ορισμένα σημεία στα οποία πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη βαρύτητα. Το πρώτο είναι τα τεστ αυτογνωσίας. Δίνοντας δηλαδή στο παιδί τη δυνατότητα να καταλάβει απ’ όλους τους τομείς δράσης και διδασκαλίας, πού είναι οι κλίσεις του, οι ικανότητές του και το ενδιαφέρον του και στη συνέχεια να μετρήσουμε κατά την διάρκεια της λυκειακής περιόδου τις επιδόσεις του στον τομέα που του αρέσει, για να καταλάβουμε όχι απλά πού θέλει, αλλά και πού μπορεί να κάνει ένα βήμα παραπάνω.
Το δεύτερο βήμα για το οποίο ήδη εργαζόμαστε και εδώ πρέπει να ζητήσουμε τη συνεργασία και την δική σας, είναι να δώσουμε περιεχόμενο ουσιαστικά στο μάθημα του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού. Να μπορούμε δηλαδή να δείξουμε στα παιδιά μας στην κρίσιμη ηλικία που επιλέγουν, όταν ακόμα δεν έχουν ωριμάσει και ως άνθρωποι καλά - καλά, όταν βρίσκονται στην προεφηβεία ή στην εφηβεία, τι κρύβεται πίσω από την επιλογή του μηχανογραφικού δελτίου ή νωρίτερα πίσω από την επιλογή της κατεύθυνσης σπουδών που κάνουν στο Λύκειο.
Κρύβεται μια πανεπιστημιακή Σχολή με καλό όνομα και χωρίς περιεχόμενο; Ή κρύβεται μια ειδικότητα η οποία θα σε εξοπλίσει περαιτέρω και θα σου δώσει τα εφόδια με συγκεκριμένα κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα να ενταχθείς στην αγορά εργασίας;
Επομένως χρειάζεται οπωσδήποτε η ουσιαστική αναμόρφωση του μαθήματος του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού και εκεί μπορείτε να συμβάλλετε γιατί ακριβώς εδώ είναι το σημείο επαφής του εκπαιδευτικού συστήματος με την αγορά εργασίας. Θα πρέπει η πολιτεία ν’ αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα που κληρονομήσαμε το 2004. Και το λέω αυτό χωρίς καμία μικροκομματική προκατάληψη.
46 πανεπιστημιακά Τμήματα και Τμήματα ΤΕΙ ιδρύθηκαν κατά κανόνα από την προηγούμενη κυβέρνηση την περίοδο 2000-2004 χωρίς να έχει γίνει σχετική έρευνα αγοράς εργασίας και χωρίς να κατοχυρώνονται επαγγελματικά δικαιώματα για τους φοιτούντες με τα Προεδρικά Διατάγματα ίδρυσής τους
350.000 Έλληνες νέοι εγκλωβίστηκαν στην ετεροαπασχόληση ή την ανεργία γιατί κάποιοι πολιτικοί πριν από μας δεν σκέφτηκαν ότι μπορεί να κερδίζουν ίσως δημοτικότητα όταν ιδρύουν σε μια περιφέρεια ένα Πανεπιστήμιο ή ένα ΤΕΙ, αλλά αυτό το ΤΕΙ για να έχει προοπτική θα πρέπει να οδηγεί στην αγορά εργασίας μ’ αυτά που διδάσκει και να κατοχυρώνει επαγγελματικά δικαιώματα γι’ αυτούς που σπουδάζουν σ’ αυτό.
Εκατοντάδες χιλιάδες γονείς επένδυσαν τα όνειρά τους και τις ελπίδες τους για ένα καλύτερο μέλλον του παιδιού τους, χρηματοδοτώντας τις σπουδές του παιδιού τους σε τέτοιου είδους Ιδρύματα και σε τέτοιου είδους Τμήματα, για να διαπιστώσουν για πολλά χρόνια μετά, ότι η πολιτεία δεν είχε πράξει το καθήκον της με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ότι η πολιτεία πήγε στις τοπικές κοινωνίες να εξαγγείλει Πανεπιστήμια για να πάρει ψήφους, αλλά ούτε επαγγελματικά δικαιώματα κατοχύρωσε, ούτε εξέτασε πριν ιδρύσει αυτά τα τμήματα αν ο απόφοιτος απ’ αυτά μπορεί την επόμενη μέρα να βρει μια θέση στην αγορά εργασίας.
Έχουμε δεσμευτεί δημόσια, και το τηρούμε, να κατοχυρώσουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα τα επαγγελματικά δικαιώματα γι’ αυτούς τους 350.000 νέους. Και ήδη κατά την διάρκεια του καλοκαιριού υπογράψαμε τα σχετικά Προεδρικά Διατάγματα που έδωσαν διέξοδο μέχρι στιγμής σε 150.000 απ’ αυτούς. Είναι δε έτοιμα και προωθούνται και τα Προεδρικά Διατάγματα που θα δώσουν επαγγελματική διέξοδο και στους υπόλοιπους.
Έχουμε δεσμευθεί ότι κανένα πανεπιστημιακό Τμήμα ή Τμήμα ΤΕΙ δεν θα ιδρύεται από δω και στο εξής, εάν προηγουμένως δεν γίνεται έρευνα στην αγορά εργασίας ώστε να διαπιστώνεται ότι η ειδικότητα που θα διδάσκει πραγματικά χρειάζεται τα επόμενα χρόνια στη χώρα μας, άρα θ’ απορροφήσει η αγορά τους αποφοίτους του, και βεβαίως εάν δεν κατοχυρώσουμε στο ίδιο Προεδρικό Διάταγμα και τα συγκεκριμένα επαγγελματικά δικαιώματα.
Τηρούμε αυτό το οποίο είπαμε και προχωρούμε στην συμπλήρωση ή την διόρθωση των λαθών του παρελθόντος με συστηματικότητα και αποτελεσματικότητα.
Ένα τρίτο σημείο το οποίο θα ήθελα να επισημάνω ενώπιόν σας είναι το εξής: Όταν στον μέσο Έλληνα σήμερα και κυρίως στον μέσο Έλληνα γονέα ή νέο μιλάς για κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων, όλοι θεωρούν ότι αυτό σημαίνει δυνατότητα διορισμού στο Δημόσιο. Όλοι θεωρούν δηλαδή ότι αυτοί που θα πάνε να σπουδάσουν, οι 68.000 νέοι φέτος σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, εφ' όσον σπουδάσουν σ’ ένα Τμήμα με κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα την επόμενη μέρα τους περιμένει μια θέση δημοσίου υπαλλήλου.
Δεν μπορεί από τους 100.000 που σπουδάζουν σε κάθε γενιά να μπορεί το Δημόσιο πραγματικά ν’ απορροφήσει 5-6.000 και οι υπόλοιποι 94.000 νέοι άνθρωποι να κινούνται μέσα στην ουτοπία. Είναι έγκλημα.
Η αγορά εργασίας δεν είναι μόνο ο δημόσιος τομέας. Αλλά είναι και ο ιδιωτικός τομέας ο οποίος σε πάρα πολλές περιπτώσεις προσφέρει και μεγαλύτερες και καλύτερες ευκαιρίες όταν ένα κράτος είναι σωστά δομημένο, σωστά οργανωμένο, ελέγχει την ποιότητα του εργασιακού περιβάλλοντος και τον σεβασμό στους κανόνες από τους εργοδότες.
Εμείς μιλούμε τη γλώσσα της αλήθειας και προσπαθούμε στα νέα παιδιά από την πρώτη στιγμή να μεταλαμπαδεύσουμε αυτή τη νοοτροπία και αυτό τον τρόπο σκέψης. Θεωρώ λοιπόν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια γενναία μεταρρύθμιση η οποία δεν εξαντλείται στους τίτλους, αλλά αγγίζει το περιεχόμενο για πρώτη φορά. Δεν έχει σημασία πόσο εύκολη ή δύσκολη θα είναι η πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο, σημασία έχει αυτοί που την κατακτούν, να διασφαλίζουν μια πραγματική προοπτική και για τους ίδιους και για τις οικογένειές τους και για τη χώρα.
Για να γίνει αυτό, θα πρέπει:
1) Το σύνολο των παιδιών να υποβάλλονται σε τεστ αυτογνωσίας κατά την διάρκεια του Λυκείου, ώστε να προσπαθούν να συνδυάσουν το «μπορώ» με το «θέλω».
2) Ν’ αναμορφωθεί πλήρως το περιεχόμενο του μαθήματος του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού ώστε ο νέος να γνωρίζει ότι επιλέγοντας αυτή την κατεύθυνση ή αυτή την ειδικότητα, ότι συμπληρώνοντας το συγκεκριμένο μηχανογραφικό δελτίο αυτή την πανεπιστημιακή Σχολή ή την Σχολή ΤΕΙ, οδηγείται σ’ αυτές τις πραγματικές προοπτικές στην αγορά εργασίας και μετά ν’ αποφασίζει εάν θα επιλέξει ή όχι αυτό τον δρόμο.
Το μάθημα δε του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού δεν μπορεί να γίνεται μόνο θεωρητικά αλλά πρέπει να γίνεται και βιωματικά. Δεν πρέπει να δαιμονοποιούνται επαγγέλματα όπως είναι τα τραπεζικά επαγγέλματα, όπως είναι τα επαγγέλματα της αγοράς, και δεν πρέπει να θεωρούμε επαγγέλματα μόνο τα δημόσια επαγγέλματα.
Έτσι μόνο δίνουμε την πραγματική αποτύπωση της κοινωνίας και της αγοράς στα παιδιά δίνοντας τους τη δυνατότητα να επιλέξουν ποιον δρόμο μπορούν και ποιον δρόμο θέλουν να βαδίσουν.
Την ίδια ώρα, η μεταρρυθμιστική αυτή προσπάθεια προεκτείνεται από το Λύκειο και στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση στην οποία έχουμε ζητήσει την αναμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών, ώστε να συνδέεται όχι με τα συμφέροντα των διδασκόντων, δηλαδή ένας Καθηγητής έχει αυτή την ειδικότητα και άρα θέλει να κάνει έδρα για το αντικείμενό του για να μπορεί να είναι Καθηγητής Α’ βαθμίδος, αλλά να συνδέονται με τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς εργασίας και να δίνουν τα εφόδια στο παιδί όταν θα πάρει το πτυχίο του πραγματικά να μπορεί να πολεμήσει τις δυσκολίες της ζωής, και να δημιουργήσει μια καριέρα καλή για τον ίδιο ή για την ίδια, η οποία όμως θα είναι και χρήσιμη για την εθνική οικονομία και για την εθνική πολιτική.
Πιστεύουμε ότι για να μπορέσουμε αυτό τον στόχο να τον κάνουμε πράξη, θα πρέπει να εργαστούμε όλοι μαζί. Εσείς από το Εθνικό Κέντρο να καταγράψετε τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς και να μορφοποιήσετε την περιγραφή τους σε επιστημονικά κείμενα που θα είναι προσιτά, εύληπτα και διδάξιμα στους νέους ανθρώπους, οι αντίστοιχοι ειδικοί της εκπαίδευσης να μπορέσουν να δώσουν στα παιδιά τις γνώσεις και τις πληροφορίες που πρέπει, οι πρωταγωνιστές της αγοράς εργασίας είτε ιδιωτική είτε δημόσια να παρουσιάσουν τα θετικά και τ’ αρνητικά του επαγγέλματός τους μέσα στην τάξη, ο εκπαιδευτικός να μην δαιμονοποιεί επαγγέλματα αλλά να συμβάλλει παιδαγωγικά, παιδοψυχολογικά, διδακτικά σ’ αυτή την κατεύθυνση και το παιδί μαζί με τους γονιούς του να προβληματίζεται και να παίρνει την σωστή απόφαση.
Αυτή είναι η λογική μας και σ’ αυτή την λογική σας ζητώ να συστρατευθείτε, να συνεργαστούμε για να επιτύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τα παιδιά μας γιατί εκεί θα πρέπει να επενδύσουμε. Θεωρούμε ότι μέσα από την εκπαίδευση θα βγει το τελικό θετικό αποτέλεσμα και για τη χώρα και για την οικονομία, πιστεύουμε ειλικρινά ότι όλα είναι θέμα παιδείας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Σύνολο μελών: 32329