Μάρτιος 10, 2009, 01:18:00 μμ
Αθήνα, 9 Μαρτίου 2009
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
TOYΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
ΑΡΗ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΤO Ρ/Σ «ΣΚΑΪ 100,3»
ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ «ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΜΑΓΚΑΖΙΝΟ»
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ο Υπουργός Παιδείας, όπως σας είχαμε προαναγγείλει, ο ’ρης Σπηλιωτόπουλος μαζί μας. Καλησπέρα σας κύριε Σπηλιωτόπουλε.
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Καλησπέρα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τελειώσατε καταρχάς; Τελείωσε η συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής;
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τελείωσε η πρώτη συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής και θα έλεγα ότι τελείωσε μέσα σε ένα –κατά τη δική μου εκτίμηση- καλό κλίμα. Ένα κλίμα δηλαδή που προϋποτίθεται για την έναρξη του σχετικού διαλόγου για την παιδεία, για τον οποίο θέλουμε να πιστεύουμε ότι στην πορεία οι όποιες προκαταλήψεις, προεχόντως, θα κρατηθούν πίσω και θα υπάρξουν όλες οι προϋποθέσεις να δούμε τα πράγματα στα οποία μπορούμε να συμφωνήσουμε σε μια κοινή συνισταμένη, έτσι ώστε να υπάρξει ένα εθνικό σχέδιο που θα επιτρέψει την αναμόρφωση της παιδείας, ένα εθνικό σχέδιο το οποίο δεν μπορεί να αλλάζει από κυβέρνηση σε κυβέρνηση, ούτε από υπουργό σε υπουργό.
Αυτή είναι η φιλοδοξία μας. Τώρα αν θα τα καταφέρουμε ή όχι. Πιστεύω ότι το έργο μας είναι αρκετά κουραστικό, όμως είναι και αρκετά μακρύ. Θέλω να πιστεύω ότι θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τι προτίθεστε να κάνετε κύριε Σπηλιωτόπουλε; Πού θέλετε να δώσετε ιδιαίτερη έμφαση; Στο εξεταστικό κυρίως;
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κοιτάξτε, για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς. Εμείς πιστεύουμε ότι η κατάσταση στην παιδεία, τουλάχιστον όσον αφορά στο σχολειό, που είναι το βασικό κύτταρο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Θεωρούμε λοιπόν ότι μπορεί κάποια πράγματα να έχουν γίνει στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, όμως πρέπει με πολύ μεγαλύτερη φροντίδα και προσοχή να δούμε τι ακριβώς σχολείο θέλουμε, πώς μπορούμε να αναμορφώσουμε την Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Να σας το πω διαφορετικά. Θέλουμε ένα σχολειό το οποίο να προάγει τη γενική παιδεία, θέλουμε ένα σχολειό το οποίο να προάγει την κριτική σκέψη, θέλουμε ένα σχολειό το οποίο να δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά να έχουν δημιουργικές δεξιότητες τις οποίες να ξεδιπλώσουν, να κινητροδοτήσουμε τα ταλέντα, ένα σχολειό το οποίο θα έχει ζώνες πολιτισμού, ή θέλουμε όπως σήμερα να αφήσουμε την κατάσταση, όπου -κακά τα ψέματα- από το σχολειό δεν βγαίνουν μορφωμένοι πολίτες;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το αντίθετο κιόλας.
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Που συνήθως, όχι μόνο η κριτική σκέψη δεν προάγεται, αλλά αντίθετα ενισχύεται η στείρα απομνημόνευση, είναι ένα διαρκές προπαρασκευαστικό κέντρο για την εισαγωγή των παιδιών στα Πανεπιστήμια. Γι’ αυτό και τα παιδιά, επειδή ξέρουν ότι το βασικό τους μέλημα είναι ίσως η εισαγωγή τους, αδιαφορούν για τα τρία χρόνια του Λυκείου, αδιαφορούν να δουν με άλλο μάτι τα μαθήματα, αλλά ακόμα και τον ίδιο τον εκπαιδευτικό.
Πολλές φορές με αυτό το σχολειό, όπως το έχουμε κάνει τα τελευταία χρόνια, έχουμε απαξιώσει το ρόλο του εκπαιδευτικού, τον έχουμε θέσει στο περιθώριο, δεν προσμετρούμε τις επιδόσεις των παιδιών κατά τα χρόνια του σχολείου, με αποτέλεσμα λοιπόν όλα αυτά να έχουν υποβαθμίσει πραγματικά το επίπεδο της παιδείας.
Έτσι λοιπόν, κατά τη δική μας εκτίμηση, πρέπει όλα αυτά τα πράγματα να τα ξαναδούμε σε μια καινούρια βάση και να φτιάξουμε το σχολειό του μέλλοντος. Ένα σχολειό το οποίο θα επιτρέπει σε ένα παιδί, εάν και εφόσον δεν επιθυμεί να συνεχίσει στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, να μπορεί να σταθεί στα πόδια του σαν ένας στοιχειωδώς μορφωμένος πολίτης, ένας ενεργός πολίτης, που να έχει δηλαδή κριτική σκέψη, που να έχει στάση ζωής, να έχει άποψη, να μπορεί να κρίνει, να συγκρίνει και να αποφασίζει.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτό προϋποθέτει ριζική αλλαγή πάντως του συστήματος διδασκαλίας, έτσι; Αυτό είναι το ελάχιστο δηλαδή.
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό θέλει αναμόρφωση του προγράμματος σπουδών, θέλει ένα διαφορετικό αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών, θέλει να δώσουμε περισσότερο χρόνο στο μαθητή και στη μαθήτρια, πρέπει να φέρουμε τη ζώνη πολιτισμού, πρέπει να ενισχύσουμε τις όποιες δεξιότητες όποιο παιδί έχει και να δούμε αν υπάρχουν ταλέντα και πώς αυτά τα ταλέντα τα ενισχύουμε.
Γιατί μια χώρα η οποία, εν πάση περιπτώσει, επαίρεται ότι γέννησε την παιδεία και τον πολιτισμό δεν είναι δυνατόν να ενισχύει μόνο τη στείρα απομνημόνευση και να μην υπάρχει κανένα μάθημα το οποίο να δίνει τη δυνατότητα σε κάποιο παιδί που έχει ταλέντο στο χορό, στο θέατρο, στη μουσική, στη ζωγραφική, να μπορεί να συνεχίσει και να έχουμε, έτσι κατ’ αυτό τον τρόπο, τους καινούριους καλλιτέχνες, τους καλλιτέχνες του αύριο, τους ανθρώπους δηλαδή που θα επηρεάσουν την κουλτούρα, την επιστήμη, τον πολιτισμό.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: ’ρα βλέπετε να απελευθερώνεται το Λύκειο από τις εξετάσεις; Να αποσυνδέεται;
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτός είναι ο στόχος μας. Εμείς σε αυτή την κουβέντα που ξεκινούμε έχουμε βάλει κάποιους στόχους. Ο στόχος είναι: Αναμόρφωση του σχολειού, αποσύνδεση του σχολειού από τον τρόπο εισαγωγής των παιδιών στα Πανεπιστήμια. Για μας αυτό είναι κομβικό.
Και από ‘κει και έπειτα, εμείς δεχόμαστε ότι δεν μπορεί ένας μαθητής ή μια μαθήτρια να κρίνεται άπαξ με ένα γραπτό διαγωνισμό, όπου εκεί βεβαίως μπορεί η ψυχολογία να μην είναι καλή, μπορεί εν πάση περιπτώσει να έχει συμβεί το οτιδήποτε την προηγούμενη μέρα, ή να έχει μια κακή τύχη και να μην έχει δώσει τον καλύτερο του εαυτό. Θα διαγράψουμε λοιπόν την πορεία μιας καλής μαθήτριας ή ενός καλού μαθητή όλα τα προηγούμενα χρόνια και θα τον κρίνουμε από μία και μόνη ευκαιρία; Δεν μπορεί να γίνεται η μία ευκαιρία κύριος μοχλός για την κρίση εισαγωγής ή όχι στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: ’ρα ένας από τους βασικούς άξονες είναι κυρίως οι εξετάσεις, έτσι; Για να το συγκεκριμενοποιήσουμε όσο γίνεται προκειμένου να...
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα το πω διαφορετικά, γιατί αυτό το αδικεί. Θα σας έλεγα ότι κύρια επιδίωξή μας είναι να φτιάξουμε καλύτερα σχολεία, να αναβαθμίσουμε την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Εάν το κάνουμε αυτό, θα πρέπει να αποσυνδέσουμε τα σχολειά από τον τρόπο εισαγωγής. Αφού λοιπόν αρχίζουμε και λέμε αποσύνδεση των σχολείων από τον τρόπο εισαγωγής, άρα μια ουρά αυτών που συζητούμε είναι και η αλλαγή του τρόπου εισαγωγής.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι. Το γεγονός ότι δεν μετέχουν στο διάλογο όλα τα κόμματα κύριε Σπηλιωτόπουλε...
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κοιτάξτε να δείτε, συμμετέχει το ΠΑΣΟΚ, συμμετέχει το ΛΑΟΣ, δεν συμμετέχουν τα δύο κόμματα...
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τα δύο κόμματα της αριστεράς.
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Της παραδοσιακής αριστεράς. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς δεν θα εξετάσουμε τις θέσεις, τις προτάσεις και τις απόψεις τους. Βεβαίως εμείς θα θέλαμε πάρα πολύ να συμμετέχουν και να είναι σε όλη τη διαδικασία οι εκπρόσωποι αυτών των κομμάτων, από την άλλη όμως πλευρά δεν μπορώ να πω ότι επειδή δεν συμμετέχουν, εμείς θα το δούμε ως αφορμή να μην εξετάσουμε προτάσεις και θέσεις. Και αν συμφωνήσουμε με προτάσεις και θέσεις που προέρχονται από την αριστερά, αυτό δεν έχουμε κανένα απολύτως κόμπλεξ να το δεχτούμε, να το αναγνωρίσουμε και να τους το πιστώσουμε κιόλας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ήθελα να πω ότι δεν συμμετέχουν κατηγορώντας –έστω εντός εισαγωγικών αν θέλετε, είναι πολύ σκληρή η κριτική- η εξήγηση που δίνεται είναι ότι θεωρούν προσχηματικό το διάλογο. Απαντάτε κάτι σε αυτό;
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μα προσχηματικός είναι ο διάλογος όταν ξεκινάει με προειλημμένες αποφάσεις. Για να υπάρχουν προειλημμένες αποφάσεις και δεσμεύσεις, ας μας πουν ποιες είναι αυτές και μετά ας πουν σε τι διαφωνούν. Γιατί για να διαφωνήσεις πρέπει πρώτα να ακούσεις. Εμείς ξεκινήσαμε τελείως αντίθετα. Εμείς είπαμε ότι ξεκινούμε το διάλογο με απόλυτη διάθεση να ακούσουμε, να αφουγκραστούμε και να εξετάσουμε προτάσεις και θέσεις, ανεξάρτητα απ’ οπουδήποτε και αν προέρχονται. Εμάς μας ενδιαφέρει οι όποιες λύσεις να είναι αποτελεσματικές, έστω και αν προέρχονται από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, από τη δική μου, ή τη δική μας, πολιτική ή ιδεολογική αφετηρία.
’ρα το να διαφωνήσουν τα κόμματα της αριστεράς και να σε κατηγορούν για προσχηματικό διάλογο, αναγκαία και ικανή προϋπόθεση είναι να έχεις πει ποιες είναι οι θέσεις σου, οι απόψεις σου, να έχεις κατευθύνει το διάλογο ή να έχεις πάρει αποφάσεις. Εάν οι αποφάσεις υπάρχουν, ας μας πουν ποιες είναι. Εάν δεν ξέρουν ποιες είναι, σημαίνει ότι ο διάλογος πραγματικά ξεκινά καλή την πίστη και είναι πάρα πολύ ανοιχτός. ’ρα πώς είναι προσχηματικός; Και τα δύο καρπούζια σε μία μασχάλη δεν μπορούν να χωρέσουν.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Σπηλιωτόπουλε, για τι χρονικό ορίζοντα μιλάμε σε όλη αυτή τη διαδικασία διαλόγου, ζυμώσεων, διαβουλεύσεων και διεργασιών;
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κοιτάξτε να δείτε. Εγώ δεν ήθελα να επιλέξω το χρόνο, για να μην κατηγορηθεί η όποια επιλογή ότι είναι συνδεδεμένη με την οποιαδήποτε πολιτική σκοπιμότητα ή συγκυρία. Ζήτησα λοιπόν από το Συμβούλιο Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, από τον κ. Μπαμπινιώτη, να ορίσει το χρόνο που επιθυμεί ως χρόνο κατάλληλο για να καταλήξει το Συμβούλιο σε κάποιες σκέψεις, σε κάποιες αποφάσεις. Ο κ. Μπαμπινιώτης είπε ότι τουλάχιστον 6 μήνες θα χρειαστεί προκειμένου να καταλήξει σε κάποιες απόψεις η Επιτροπή και το Συμβούλιο. Αυτό το δέχομαι. Αν κάτι άλλο προκύψει στην πορεία, αν πρέπει ο χρόνος να γίνει λιγότερος ή περισσότερος, και αυτό θα το δεχτώ, εάν προκύψει μέσα από την επεξεργασία των ιδεών και των προτάσεων στο αρμόδιο Συμβούλιο. Σε κάθε περίπτωση δεν θέλω εγώ να φορέσω ένα «κοστούμι».
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: ’ρα όπως και να ’χει το πάτε μετά τις ευρωεκλογές.
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σε κανένα επίπεδο. Ούτε σε επίπεδο διαδικασίας έχω ράψει κανένα κοστούμι το οποίο θέλω να φορέσω, ούτε σε επίπεδο αποφάσεων έχω ράψει κάποιο κοστούμι και θέλω σώνει και καλά να το φορέσω, ούτε από την άλλη πλευρά σε επίπεδο χρόνου έχω ράψει κάποιο κοστούμι και θέλω να το φορέσω. Το αντίθετο. Είμαστε πάρα πολύ ανοιχτοί γιατί εμάς μας ενδιαφέρει να αναζητήσουμε την ουσία και όχι την επικοινωνία.
Η ουσία, λοιπόν, είναι ότι εάν υπάρχουν θέσεις και απόψεις στις οποίες μπορούμε να συμφωνήσουμε, αυτό να είναι και το εθνικό σχέδιο για την παιδεία. Να σταματήσουν οι πειραματισμοί, να σταματήσουμε κάθε φορά να τραβάμε την παιδεία σε έναν χώρο στενής κομματικής αντιπαράθεσης. Και, εν πάση περιπτώσει, υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα στα οποία μπορούμε να κάνουμε τον πολιτικό μας αγώνα και να διακριθούμε σε αυτόν. Ας αφήσουμε ορισμένα ζητήματα να είναι πάνω και πέρα από τον κομματικό αγώνα. Και στα μείζονα και στα σημαντικά ας δούμε αυτά στα οποία συμφωνούμε και όχι σώνει και καλά να κατασκευάζουμε διαφωνίες.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτή η έμφαση που δώσατε τώρα στο διαχωρισμό ανάμεσα στην ουσία και την επικοινωνία έχει και μια αιχμή νομίζω -έτσι την αντιλαμβάνομαι- για άλλους, ότι κάνουν περισσότερο επικοινωνία;
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κοιτάξτε, εμάς μας ενδιαφέρει η ουσία. Και η ουσία...
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Φεύγω από τα ζητήματα παιδείας κύριε Σπηλιωτόπουλε, το καταλάβατε.
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: …Και η ουσία δεν είναι να πείσω εγώ ότι έχω δίκιο ή κάποιος άλλος ότι έχει το δίκιο, ή να πω ότι έχω καλύτερες ιδεολογικοπολιτικές θέσεις. Η ουσία για μένα είναι ότι έργο έχει γίνει από πολλές κυβερνήσεις, ότι έργο έχει γίνει από πολλούς Υπουργούς. Είναι σαφές ότι δεν μηδενίζουμε την προσφορά κανενός, ούτε πολιτικής δύναμης, ούτε βεβαίως προσώπου ή προσωπικότητας που έχει υπηρετήσει στο χώρο της παιδείας.
Επίσης είναι σαφές ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά. ’ρα δεν έχουμε τη χρονική πολυτέλεια να περιμένουμε τις όποιες πολιτικές εξελίξεις προκειμένου να ακουμπήσουμε ζητήματα τα οποία αφορούν το αύριο, το μέλλον, δηλαδή τη νέα γενιά.
Σε αυτή λοιπόν την περίπτωση εμείς λέμε: Αφήνουμε την ιδεολογική και πολιτική μας αφετηρία απέξω, πάμε σε μία συζήτηση ανοιχτή, χωρίς κανένα κόμπλεξ να δεχτούμε την οποιαδήποτε λύση από οπουδήποτε και αν προέρχεται, αρκεί να είναι χρήσιμη και αποτελεσματική, και πάμε να δούμε ποια είναι αυτά που μας ενώνουν. Και να σταματήσουμε κάθε φορά να κατασκευάζουμε διαφωνίες προκειμένου να δημιουργούμε συσπειρώσεις και να κρατούμε την εκλογική μας πελατεία.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Σπηλιωτόπουλε πείτε μου κάτι άλλο. Ο Δεκέμβρης ανέδειξε -όπως όλοι παρακολουθήσαμε και αντιληφθήκαμε και αξιολογήσαμε πάρα πολύ- πάρα πολλά νέα πράγματα. Ανέδειξε σκέψεις, ανέδειξε ερωτηματικά, ανέδειξε πολλά –να μου επιτραπεί η έκφραση- «γαμώτο» από τη νέα γενιά. Η επαφή σας με αυτό τον κόσμο, δηλαδή με τους δεκαπεντάχρονους, πώς είναι; Ενημερώνεστε για το τι σκέφτονται τα παιδιά; Πώς ενημερώνεστε;
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Καταρχήν ενημερώνομαι από τα ίδια τα παιδιά.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πώς;
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Με δύο τρόπους. Ο πρώτος τρόπος και ο βασικότερος είναι ότι πηγαίνω στα σχολεία, χωρίς να έχω βεβαίως ειδοποιήσει ότι θα κάνω την επίσκεψη αυτή, και εκεί μαζευόμαστε με τα παιδιά και κάνουμε μια ειλικρινέστατη συζήτηση μεταξύ μας, κάνουμε ένα διάλογο.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μάλιστα.
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τους παροτρύνω να πουν τα πράγματα με το όνομά τους, όπως τα αισθάνονται, όπως τα βιώνουν, ποια είναι τα προβλήματά τους, πώς νομίζουν ότι αυτά τα προβλήματα θα μπορούσαν να επιλυθούν. Διότι δεν έχει σημασία αν είναι παιδιά, μέσα από αυτή τη συζήτηση υπάρχει η περίπτωση να ακούσεις πράγματα τα οποία δεν γίνονται, είναι ανέφικτα, ή εν πάση περιπτώσει είναι υπεραπλουστευτικά, γιατί παιδιά είναι. Υπάρχει όμως περίπτωση να ακούσεις και σημαντικότατα πράγματα που αφορούν στην κοινή λογική. Και εγώ στέκομαι σε αυτό. Εγώ πιστεύω ότι από τα παιδιά μπορούμε να μάθουμε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τι είναι το σημαντικότερο που έχετε ακούσει μέχρι στιγμής από τις επαφές σας αυτές;
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ νομίζω από τον τρόπο που γίνεται το μάθημα, μέχρι πολλές φορές ότι τα προγράμματα ή τα μαθήματα κινούνται σε μία, αν θέλετε σφαίρα η οποία είναι πολύ μακριά από τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα. Ή ότι ενδεχομένως χρειάζεται, όπως σας είπα πριν, να επιμείνουμε πιο πολύ στο να υπάρχει ελεύθερος χρόνος για να αναπτύξουμε τις δεξιότητες των παιδιών. Ή, όπως σας είπα, δεν υπάρχει ζώνη πολιτισμού. Ή, όπως σας είπα, πρέπει να επιμείνουμε πιο πολύ στην εισαγωγή νέων τεχνολογιών.
Όχι ότι δεν έχουν γίνει πράγματα, έχουν γίνει πράγματα, Αλλά δυστυχώς οι κοινωνικές εξελίξεις και η καινούρια γνώση τρέχει με μεγαλύτερη ταχύτητα από αυτήν που μπορούμε να παρακολουθήσουμε. Αυτό όμως δεν είναι δικαιολογία για να μην επιμένουμε στη διαρκή μεταρρύθμιση, στις καινούριες τεχνολογικές, επιστημονικές και κοινωνικές εξελίξεις.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μάλιστα.
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και εν πάση περιπτώσει θα σας πω ότι τα παιδιά όταν αμφισβητούν, αμφισβητούν πολλές φορές δίκαια. Εγώ δεν είμαι υπέρ της άποψης ότι πρέπει να αμφισβητούν ακραία ή άκριτα, αλλά είμαι της άποψης ότι από την οποιαδήποτε αμφισβήτηση, που πράγματι παραδοσιακά η νεολαία έχει, μπορείς να μάθεις να ακούσεις και μέσα από αυτήν και εσύ να γίνεις ωριμότερος.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Για να δούμε λοιπόν. Σε περίπου έξι μήνες από τώρα νομίζω θα έχουμε ένα αρκετά ευδιάκριτο πλαίσιο των αλλαγών κύριε Σπηλιωτόπουλε, έτσι δεν είναι; Το στίγμα μάς το δώσατε, το περίγραμμα μας το δώσατε.
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ θα σας το πω με απόλυτη ειλικρίνεια: Θέλουμε να δουλέψουμε, θέλει πολλή προσοχή και πολύ μεγάλο πείσμα απ’ όλους μας. Και ιδίως να κλείσουμε τα αφτιά μας, διότι αντιλαμβάνεστε ότι από σήμερα που μιλάμε μέχρι σε κάποιους μήνες θα έχουμε ευρωεκλογές...
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Βέβαια.
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: …Και όταν υπάρχουν ευρωεκλογές τα κόμματα επιθυμούν τις συσπειρώσεις ψηφοφόρων και οπαδών τους. ’ρα θα πρέπει να αντέξουμε στον πειρασμό και να μην αφήσουμε την παιδεία να τραβηχτεί στο πεδίο της κομματικής αντιπαράθεσης. Και να αποφύγουμε τον πειρασμό να διαφωνούμε για να διαφωνούμε. Αυτό θέλει πραγματικά πολλή ισχυρή βούληση, θέληση και δουλειά απ’ όλους.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτό θέλει υπέρβαση, όντως.
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θέλω να πιστεύω ότι αυτή τη φορά θα ανταποκριθούμε στην ευθύνη των καιρών, θα ανταποκριθούμε σε αυτή την πρόκληση και θα ξεπεράσουμε τις κακοδαιμονίες του παρελθόντος.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να σας ευχαριστήσω πολύ. Καλό απόγευμα.
Α. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να ’στε καλά. Ευχαριστώ.
1653 Εμφανίσεις
Βαθμολογία: 
(1 Βαθμολογίες)
Εχετε βαθμολογήσει αυτό το αρχείο.
(1 Βαθμολογίες)
Εχετε βαθμολογήσει αυτό το αρχείο.
Σύνολο μελών: 32329