Συνδικαλισμός στην εκπαίδευση - Μια άλλη πρόταση

[PA]

Τι να πω....
Ο Κορνήλιος Καστοριάδης, τα λέει όλα σε αυτή τη συνέντευξη!
Όλα!

[PDE ads]

[troll]

[...] στην Ελλάδα δεν έχει υπάρξει εποχή που ο λαός να έχει επιβάλει, έστω και στοιχειωδώς, τα δικαιώματά του. Και η ευθύνη, για την οποία μίλησα, εκφράζεται με την ανευθυνότητα της παροιμιώδους φράσης: «εγώ θα διορθώσω το ρωμέικο;».

-Ναι, κύριε, εσύ θα διορθώσεις το ρωμέικο, στο χώρο και στον τομέα όπου βρίσκεσαι.

Ας γίνουμε λοιπόν μέρος της λύσης και όχι του προβλήματος..

[silkcut]

Μπράβο troll για την.... ιστορική εξήγηση του φαινομένου...που παρέθεσες...

Από http://filologos10.wordpress.com/2012/03/14/%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%BF%CE%AD/

Που είναι το συνδικαλιστικό κίνημα οέο?
...
Τελικά τι αποδείχθηκε από όλα αυτή την ιστορία; Ότι συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ. Μα ποτέ. Σε κανέναν επαγγελματικό κλάδο. Εκείνο που υπήρξε ήταν κομματικά στελέχη επενδεδυμένα με την προβιά του συνδικαλιστή – εργατοπατέρα, προκειμένου να λειτουργούν ως συστημικοί πεμτοφαλαγγίτες για  να ακυρώνουν τους αγώνες και τα δίκαια των εργαζομένων και να προσδένουν τους ψηφοφόρους – εργαζόμενους στα κόμματα, μέσα από τα δίκτυα κομματικής πατρωνίας.

Δυστυχώς, δεν υπήρξε ποτέ ελεύθερο, ακηδεμόνευτο και ανεξάρτητο συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα.

Αν υπήρχε, ποτέ η χώρα μας και οι εργαζόμενοι δεν θα έφταναν στη σημερινή κατάντια.

Αν υπήρχε, σήμερα θα είχαν εξεγερθεί και οι πέτρες.

Και όμως, ακόμα μυαλό δεν βάζουμε.

Το τραβάει φαίνεται ο οργανισμός μας.

Πέτρος Χασάπης

[troll]

Συνδικαλισμός vs Συνδικαλικισμός...
πραγματικότητα ή ουτοπία;


Το ερώτημα παρουσιάζει ενδιαφέρον επειδή κρύβονται πίσω και ο δικός μας εκπ/κος κομφορμισμός όπως άλλωστε αναδεικνύεται καθημερινά από τα λογής - λογής ποστ που αναρτώνται στο παρόν φόρουμ.
Το ενδιαφέρον όμως έγγειται κυρίως στην υπαρκτή ανάγκη άλλου είδους εκπροσώπησης. (Γνήσιας, δραστικής).
 

Θα στηριχθώ σε μία εκ των τετριμμένων για όσους παρακολουθούν τα τεκταινόμενα πλην όμως πολύτιμη - ουσιαστική διαπιστωση του ΡΑ: Εκείνη της αυτοκριτικής.
Όλοι μας δεν έχουμε βιώματα και άποψη ? Όλοι μας δεν δίνουμε ο καθένας στο χώρο που κινείται τις μάχες του;

Πόσες φορές πετύχαμε στις διεκδικήσεις μας, όμως;

Για να πετύχουμε πρέπει να ξεπεράσουμε τα εμπόδια που ορθώνονται: ελλιπής ή μη έγκαιρη πληροφόρηση  στρεβλώσεις νόμων, αποπροσανατολισμός από τα φλέγοντα ζητήματα, συμπτώματα αδιαφάνειας, απογοήτευση, επαγγελματική ανασφάλεια,..)
Για να πετύχουμε πρέπει να είμαστε πειθαρχημένοι στις αξίες της έντιμης αγωνιστικότητας και του προσωπικού καθήκοντος, που αποτελεί μέρος του ευρύτερου καθήκοντος του κλάδου.

Σε αυτό το σημείο. μερικές φορές διαβάζοντας και μόνο τις απόψεις κάποιου με τις οποίες ενδεχομένως ταυτιζόμαστε, νομίζουμε ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε εμπόδιο (Σε ό,τι με αφορά μου έχει συμβεί αλλά προσπαθώ να καταπολεμήσω αυτήν την επικίνδυνη αυταπάτη που καθησυχάζει την συνείδηση, ωστόσο καθηλώνει στην απραγία με το ερώτημα: 

Ως εκπ/κος, πόσο στ' αλήθεια είμαι έτοιμη για δράση;
Ας γενικεύσω / επαναδιατυπώσω: 
Πόσοι όμως από εμάς είμαστε στ' αλήθεια έτοιμοι για δράση; 

Και πως θα γίνει η ανάληψη της δράσης; Ο καθένας μόνος του ή όλοι μαζί; Ποιος είναι τόσο θαρρετός να το φέρει σε πέρας μόνος του; Ποιος έχει την τις απαιτούμενες δεξιότητες να οργανώσει μία συλλογικότερη δράση;
 

Αντίστοιχα σημαντική ερώτηση αφορά στο τι είμαστε ικανοί να κάνουμε, τι θέλουμε να πετύχουμε και μία σειρά άλλων ερωτημάτων τις απαντήσεις των οποίων οφείλουμε να λάβουμε υπόψη μας για να απαντήσουμε και στο καίριο:

Ποιες ενέργειες θα μας οδηγήσουν στην επίτευξη των στόχων μας;

Μερικά ερωτήματα που προ(σ)καλούμαστε να απαντήσουμε..
Ίσως τότε και να μπορούμε να ενταχθούμε στην πρώτη κατηγορία αγωνιστικότητας όπως σοφά αναφέρει ο Sun Tzu στην "Τέχνη του Πολέμου"
 

"Γνωρίζοντας ποιος είναι ο αντίπαλος και γνωρίζοντας ποιος είσαι εσύ ο ίδιος, ακόμη και 100 μάχες να έχεις να δώσεις και στις 100 θα είσαι νικητής. Εάν αγνοείς τον αντίπαλο, παράλληλα όμως γνωρίζεις τον εαυτό σου, οι πιθανότητες να χάσεις ή να κερδίσεις θα είναι ίδιες. Εάν αγνοείς τον αντίπαλο συνάμα όμως και τον εαυτό σου, ο απολογισμός δεν θα είναι παρά ήττες και μόνο"

[PDE ads]

[mes]

για κομματικα στελεχη μιλουμε και οχι για συνδικαλισμο! ειναι καλα ριζωμενα και δεν κουνιουνται με τιποτα!

[silkcut]

Λαϊκή παροιμία:

Με κορόιδεψες 1 φορά, ντροπή σου.

Με κορόιδεψες 2 φορές, 2 φορές ντροπή σου.

Με κορόιδεψες 3 φορές , ντροπή μου 

Καλή σχολική χρονιά και καλή δύναμη σε όλους μας.

[PA]

Μπορεί το υποτιθέμενο συνδικαλιστικό όργανο των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να δίνει πειστικές απαντήσεις σε άρθρα όπως το παρακάτω: http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_13/09/2012_461070 ?? Λυπάμαι, αλλά η παρατεταμένη σιωπή του ( με εξαίρεση κάποια συνθήματα που εκτοξεύει τελευταία "για τα μάτια του κόσμου" - συνθήματα που εκθέτουν τον κλάδο στα μάτια της κοινής γνώμης) από το 2009 και μετά ( αλήθεια: Τι "παράξενη σιωπή" και αυτή! Το 2008 εξέδιδαν κάμποσες ανακοινώσεις ανά μήνα για "την Κούνεβα", και λίγους μήνες μετά.... Σιωπή! Τους ρωτάς: γιατί? Και δεν μιλάνε! "Κατεβάζουν τ' αυτιά", και δεν μιλάνε!), δείχνει ότι ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ το "συνδικαλιστικό όργανο" να δώσει συγκεκριμένες, συγκροτημένες και λογικές απαντήσεις. Θέλει να εκτοξεύει συνθήματα μόνον. Καλά να πάθουμε. Η πλειοψηφία μας, στήριξε και στηρίζει τον επαγγελματικό κομματικό συνδικαλισμό της δεκαετίας του ' 80 ( Το λέω γιατί τότε-το 1982- θεσμοθετήθηκε. Να επισημάνω εδώ, ότι ενώ το ΠΑΣΟΚ τον θεσμοθέτησε, το σύνολο του πολιτικού κόσμου και η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών, τον υποστήριξε και συνεχίζει τρόπον τινά, να τον υποστηρίζει).

Υ.Γ.1 Προσωπικά, ντρέπομαι. Ντρέπομαι που εδώ και 3 χρόνια ο κλάδος των εκπαιδευτικών δεν μπορεί να αρθρώσει σαφή, πειστικό, και συγκροτημένο λόγο απέναντι σε συγκεκαλυμμένες αθλιότητες ( όπως αυτό το άρθρο). Μα να μην μιλάει κανείς? ΔΙΑ

[troll]

Συνδικαλισμός και κομμάτική ταυτότητα δεν συνάδουν....

Έστω και αργά.. το κατάλαβε ο συνδικαλιστής της ΔΑΚΕ και μόλις
εξέφρασε την αντίθεσή του.. (πολλάκις), με τον τρόπο που την εξέφρασε..

"άρχισαν τα όργανα.. τον σήκωσαν από τη θέση του"..
http://www.tanea.gr/latestnews/article/?aid=4751847

Όπως διαπιστώνουμε..οι αντιδεοντολογικές και αντικομματικές συμπεριφορές
άμεσα τιμωρούνται. 

Αντεργατικές συμπεριφορές δεν βλέπω να καυτηριάζονται..
Και πάνω από όλα η σ ι ω π ή. Αυτή η σιωπή που κατατρώει
τον κλάδο και που αποτελεί εύλογη απορία όλων των συναδέλφων
κατηγορίας ΡΑ. Γιατί ΡΑ δεν είσαι μόνος. Υπάρχουν πολλοί εκεί έξω..
που αισθάνονται το ίδιο σφίξιμο στο λαιμό, όπως εσύ...
Υπάρχουν.. υπάρχουμε...

Αυτά σαν μία μικρή παρένθεση, μια που όλοι βρισκόμαστε
στην αίθουσα αναμονής.. αναμένοντας να ακούσουμε
τον επιθανάτιο ρόγχο της αλησμόνητης - πολύτιμης
αναντικατάστατης εκπαίδευσης.

[PA]

Μακάρι συνάδελφε troll.
Τέτοια "άρθρα" με τέτοιες ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΕΣ γενικεύσεις ( ζητώ συγνώμη για την σκληρή έκφραση-δεν συνηθίζω κάτι τέτοια-αλλά ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν είναι προϊόν θυμού. Είμαι βέβαιος γι' αυτό που λέω), είναι κοινωνικά επικίνδυνες και δεν προσβάλλουν απλώς τους ανθρώπους ενός κλάδου ( μακάρι να ήταν μόνον αυτό).

[troll]

Μερικές φορές ένα άρθρο.. ένας λόγος - διάλογος - αντίλογος έχει δύναμη να μας εκφράσει..
Στην καθημερινότητα της εκπαίδευσης, προσωπικά θα ήθελα ο μέσος εκπ/κος να εκπροσωπείται και από τέτοιες  σκέψεις, προβληματισμούς... Ο δάσκαλος πρέπει να συμπληρώσει όλα εκείνα που οι γονείς παραμέλησαν και να διορθώσει όλα εκείνα που οι γονείς χάλασαν. Είναι πιό δύσκολο να είσαι δάσκαλος απ’ ότι γονιός. Για να είσαι γονιός χρειάζεται μόνο η αγάπη, για να είσαι δάσκαλος χρειάζεται και αγάπη και μυαλό. Ο δάσκαλος δεν επιτρέπεται να παραμελήσει κάτι, αλλά ακόμα και όλα να τα παραμελήσει, αν έχει μάθει το παιδί να εξεγείρεται εναντίον του κακού, και πάλι θα έχει κάνει αρκετά. Από την άλλη, ακόμα και όλες τις γνώσεις να έχει παραδώσει στο παιδί, εφόσον έχει παραμελήσει να το εξεγείρει εναντίον του κακού, δεν θα έχει κάνει τίποτα. Το να μην αφήσει το παιδί αδιάφορο απέναντι στο κακό, τούτο είναι το βασικότατο».



Λοιπόν; Εμείς θα (παρα) μείνουμε αδιάφοροι;

[PA]

Εξαιρετικό κείμενο.

[dinateacher]

Όντως εξαιρετικό!Γιατί πλέον ξεχνάμε το πιο σημαντικό... Η ύλη μας μάρανε αν δε δώσουμε άλλα πράγματα στα παιδιά...

[troll]

Απόσπασμα από το βιβλίο: "Η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας" / Κορνήλιος Καστοριάδης - εκδόσεις Ύψιλον

[...] Επιθυμώ πρώτα και ζητώ η δουλειά μου να έχει νόημα, να μπορώ να εγκρίνω αυτό για το οποίο χρησιμεύει και τον τρόπο με τον οποίο γίνεται, να μου επιτρέπει να ξοδεύομαι πραγματικά και να χρησιμοποιώ τις δυνατότητές μου και ταυτόχρονα να εμπλουτίζομαι και να αναπτύσσομαι. Και λέω ότι αυτό το πράγμα είναι δυνατό, με μια άλλη οργάνωση της κοινωνίας για μένα και για τους άλλους.

[silkcut]

Το ανασύρω από το χρονοντούλαπο του pde για να μην ανοίξω νέο θέμα
επίκαιρο ενόψει εκλογών για ΥΣ:
http://DIAFANEIA.NET