προσαρμογή παιδιών;

[sapore]

Ο πολιτισμός που έχουμε φτιάξει ως ανθρώπινα όντα έχει τις ρίζες του κυρίως στην προσπάθεια για κοινή αρμονική συμβίωση που εξυπηρετεί τις ανάγκες όλων μας και λιγότερο στα τεχνικά στοιχεία που πραγματώνουν τις επιθυμίες μας. Ο διάλογος: "Θέλω αυτό.... Εσύ τί θες;" στη διάρκεια των αιώνων δημιουργίας όρων συμβίωσης έχει οδηγήσει συγχρονα κράτη να βρίσκονται σκάλες μπροστά από άλλα και ανθρώπινες ψυχές να μην αγκωμαχούν στον αγώνα για την επιβίωση.

Είναι αλήθεια ότι ο καταναγκασμός (ψυχικός, συναισθηματικός και σωματικός) με τακτικές "τύπου Bush" τις λέω εγώ, όπου ο κάθε φορά έχοντας την ισχύ επιβάλει το "θέλω του" σε άλλους (ανθρώπους ή κράτη) δεν έχει διάρκεια. Κράτη και άνθρωποι καταρρεόυν και σιγά-σιγά επαναστατούν όταν αντιλαμβάνονται την "βία" που υφίστανται (στη διάρκεια γενιών ή και χρόνων).

[PDE ads]

[emmaki]

Να δώσω μια άλλη "συμβουλή";

Αντιμετώπισε την με επιχειρήματα! Θες να κάνεις την Α δραστηριότητα με τον χ τρόπο και επεμβαίνει και σου υποδεικνύει ότι πρέπει να γίνει με τον ψ τρόπο;

[nefel]

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τις συμβουλές σας συνάδελφοι και για τν ποστήριξή σας!καλή τυωη και σε εσας!!!

[n.sof]

σε ευχαριστώ πάρα πολύ που ασχολήθηκες με το θέμα μου..θα προσπαθήσω να κρατήσω τις συμβουλές σου, αν και νομίζω πως όταν κάνεις λάθη, καλό είναι να τα βρίσκεις μόνος σου και να τα διορθώνεις μόνος σου και όχι να στα υποδεικνύει κάποιος συνάδελφος.Το θεωρώ λάθος.

atzela διαφωνώ. Εντάξει, δε θα κάνεις αυτό που κάνει αυτή, δηλαδή να της κάνεις πρώτη παρατηρήσεις αν δεν θες, αλλά θα πρέπει τουλάχιστον να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου και τη δουλειά σου. Και μην ξαναδεχτείς να σου πει αυτό το "Εγώ έχω εμπειρία και κοίτα να δεις πώς γίνεται" γιατί στο κάτω κάτω τα έτη υπηρεσιας δεν είναι ράβδοι χρυσού. Αν έχεις ΜΟΝΟ χρόνια υπηρεσίας και τίποτα άλλο ζήτω που καήκαμε. Η προσωπική μου άποψη σε ένα τέτοιο θέμα είναι ότι σε κάθε άνθρωπο συμπεφέρεσαι όπως σε προκαλεί να του συμπεριφερθείς. Δε σου λέω να χάσεις την αξιοπρέπειά σου και να χαμηλώσεις ένα επίπεδο, αλλά πρέπει να κάνεις ξεκάθαρα τα όριά σου. Πάτα πόδι!

Θεωρώ χάσιμο χρόνου να ασχολούμαστε με τον αντισυναδελφικό χαρακτήρα των συναδέλφων μας!! Οι περισσότεροι είχαμε εμπειρίες παρόμοιες, που αρχικά δε λέω μας επηρεάζουν! Κατα τη γνώμη μου πρέπει να ξεκαθαρίσετε ορισμένα πράγματα, με συζήτηση και ο λόγος πρώτα από όλα είναι για τα παιδιά! Δεν είναι σωστό μπροστά στα μάτια τους να υπάρχει ένταση! Τα παιδιά νιώθουν και καταλαβαίνουν τα πάντα! Τις στιγμές που σε ακύρωσε μπροστά στα νήπια ,έπρεπε να κρατηθείς! Δύσκολο ναι μεν, αλλά εφικτό.. Όταν θα συμβεί κάτι παρόμοιο συγκρατήσου(όπως μπορείς) και όταν θα φύγουν τα παιδιά μίλησέ της! Να της πεις ότι αισθάνεσαι ότι σε ακυρώνει και ότι για να συνυπάρξετε πρέπει να   έχετε αν μη τι άλλο σεβασμό η μία για την άλλη! Ακόμα και αν δουλεύετε με διαφορετικό τρόπο πρέπει να βρείτε μία κοινή γραμμή στα βασικά τουλάχιστον.. Όσον αφορά το κοριτσάκι που κλαίει, είναι απόλυτα φυσιολογικό. Όπως είπες έχεις συναντήσει ξανά παρόμοιες καταστάσεις.. Είναι πολλοί οι παράγοντες για την ομαλή προσαρμογή! Πιστεύω ότι έχεις τη θέληση και τη γνώση να το χειριστείς.. Σε όλες τις σχέσεις χρειάζεται διπλωματία (με την καλή έννοια του όρου)..Όλα καλά θα πάνε!!